Renata Dopierała’s research while affiliated with University of Łódź and other places

W artykule omówiono uwarunkowania działań podejmowanych przez twórców internetowych, które wpływają na kreowanie autorskich komunikatów medialnych oraz ich udostępnianie w różnych środowiskach sieciowych. Rozważania oparto na czterech autobiograficznych wywiadach narracyjnych z osobami tworzącymi w internecie mającymi różny staż i reprezentującymi odmienne obszary aktywności. Na podstawie wypowiedzi narratorów wyodrębniono dwa główne zagadnienia, które – w ich przekonaniu w największym stopniu – wyznaczają charakter szeroko rozumianej twórczości internetowej. Pierwszym z nich są algorytmy, których oddziaływanie ma charakter totalny, co czyni relację między nimi a nadawcami asymetryczną w zakresie władzy/wiedzy. Drugim są społeczności zbudowane wokół narratorów (ich publiczności), z którymi interakcje mają bardziej ambiwalentny charakter; z jednej strony dostarczają one pozytywnych wzmocnień, z drugiej ich negatywne reakcje mogą prowadzić do zaprzestania działalności przez twórców. Wymienione czynniki nie są oczywiście rozłączne, badani opisują różne praktyki nawigowania pomiędzy nimi, by osiągnąć sukces w konkurencyjnym i niepewnym świecie mediów społecznościowych.

W artykule przedstawiono, w jaki sposób przebiegało kształtowanie się twórców internetowych, czyli osób zajmujących się wytwarzaniem autorskich treści zamieszczanych w mediach społecznościowych, na stronach internetowych itp. Rozpatrując uwarunkowania indywidualne i społeczne tego procesu, szczególną rolę przypisano kontekstowi technologiczno-medialnemu, znacząco wpływającemu na ich dorastanie oraz tworzenie. Jako ramę teoretyczną wykorzystano koncepcję sieciowych imigrantów/tubylców, a rozważania oparto na sześciu autobiograficznych wywiadach narracyjnych z twórcami internetowymi reprezentującymi zróżnicowane obszary zainteresowań. Ich analiza dowiodła, że doświadczenia z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi „nie mieszczą się” w proponowanej typologii, gdyż narratorzy stosują zindywidualizowane strategie uczenia się ich oraz ich użytkowania.

Celem artykułu jest zaprezentowanie postaw wobec jedzenia osób określających się jako zwolennicy dobrowolnej prostoty, a także dyskursów uzasadniających te postawy. W pierwszej części rozważam rolę i status jedzenia w intencjonalnym upraszczaniu życia, w drugiej analizuję konkretne praktyki świadomego jedzenia, w trzeciej natomiast omawiam strategie przeciwdziałania marnowaniu żywności. Kontekstem wywodu jest chęć odzyskania poczucia sprawstwa i kontroli nad własnym życiem, szczególnie doświadczana w sytuacji obecnej niepewności i braku stabilizacji. Materiałem analitycznym są publikacje książkowe i blogi, których twórcami są osoby upraszczające życie.

The article discusses popular Stoicism (a modern, simplified, and often commercialized version of ancient Stoicism), which is offered as an answer to the uncertainty of modernity. The financial, political, climate, and health crises have been detrimental to the sense of agency and control over one’s life, leading individuals to seek ways of (subjectively) regaining it. Popular Stoicism can be viewed as an expert system providing individuals with a specific vision of happiness and the good life, in addition to offering practical knowledge on how to define an area of individual agency by negotiating the boundaries between that which is within one’s power and that which is not. Reflections begin with a juxtaposition of ancient and contemporary Stoicism, focusing on their different socio-cultural origins, followed by a synthesis of the principles of ancient Stoicism on happiness and the good life and a detailed interpretation of the ‘offering’ of popular Stoicism in the relevant areas. In the latter context, two chosen Stoic exercises (necessary to achieve happiness and the good life) are discussed—the ability to recognize what things depend/do not depend on us and Stoic emotion work. The practices and techniques recommended as a part of constant work on oneself are also supposed to teach individuals to adapt to their unstable reality. As a result, the popular version of Stoicism perpetuates the mechanisms of the culture of individualism, which holds the individual fully responsible for their life, and the therapeutic and counseling culture (based on one’s readiness to constantly self-improve), which is a new form of disciplining in a neoliberal society. Both are important elements of the everyday life and lifestyle of the middle class. This class is interested in self-fulfillment and is the primary target audience of contemporary Stoic handbooks. The consideration is based on fragments of books on popular Stoicism, mainly written by Polish philosophers, subjected to qualitative content analysis.

This article aims to present selected aspects of everyday life of people who define themselves as followers of simplifying life in view of the COVID-19 pandemic in Poland. The article comprises three parts. The first, in a synthetic form, gives an outline of the idea of a simple life, its main beliefs and manifestations, whereas the second describes the degree and types of changes in the organisation of everyday life of simplifiers at the given time. The third part investigates whether the pandemic-triggered experiences have the potential to modify current consumption attitudes. This point is a reference to voices appearing in the public debate signalling – especially in the initial phase – such a possibility on a wider social scale. The research material was blog entries, fragments of podcasts on the simple life, and other sources (reports, scientific and journalistic texts).

Celem artykułu jest opis i analiza idei dobrego życia w rozumieniu zwolenników dobrowolnej prostoty z wykorzystaniem koncepcji rezonansu i spowolnienia Hartmuta Rosy jako narzędzia analitycznego. W pierwszej części artykułu przedstawiam teoretyczne podstawy niezbędne dla dalszych rozważań. Obejmują one przybliżenie koncepcji dobrego życia, rezonansu i spowolnienia w ujęciu Rosy oraz syntetyczny opis głównych założeń dobrowolnej prostoty. W kolejnej części analizuję praktyki upraszczania życia w kategoriach relacji rezonansowych (kluczowych dla ustanowienia dobrego życia) oraz spowolnienia, postwzrostu i kooperacji

The book is pioneering in Poland. but also in Central Europe. lt shows the mechanisms of adaptation to the systemie transformation in Poland after 1989, based on the analysis of narratives of people barn in 1960, 1970 and 1980 who are representatives of diverse social milieus and have different professional and life experiences. The reader will find here a model application of the biographical research methodology developed by Fritz Schütze for a series of case studies. which makes this publication the most extensive work using the indicated method for research on transformation. The authors of the individual chapters, emphasizing the individual agency of the subjects, avoid the pitfalls of neoliberal discourse shifting responsibility for their fates onto individuals. Apart from the analysis of autonomous ways of agency, they show various potentials of losing control over one’s life, biographical trajectories, as well as biographical resources, mainly of a family nature, which serve to deal mare effectively with the consequences of systemic transformation. The book has received funding from the National Science Center, Poland under grant agreement No. UMO-2013/09/B/HS6/03100 “Experience of the Process of the Transformation in Poland. A Sociological Comparative Analysis Based on Biographical Perspective”

The book is pioneering in Poland. but also in Central Europe. lt shows the mechanisms of adaptation to the systemie transformation in Poland after 1989, based on the analysis of narratives of people barn in 1960, 1970 and 1980 who are representatives of diverse social milieus and have different professional and life experiences. The reader will find here a model application of the biographical research methodology developed by Fritz Schütze for a series of case studies. which makes this publication the most extensive work using the indicated method for research on transformation. The authors of the individual chapters, emphasizing the individual agency of the subjects, avoid the pitfalls of neoliberal discourse shifting responsibility for their fates onto individuals. Apart from the analysis of autonomous ways of agency, they show various potentials of losing control over one’s life, biographical trajectories, as well as biographical resources, mainly of a family nature, which serve to deal mare effectively with the consequences of systemic transformation. The book has received funding from the National Science Center, Poland under grant agreement No. UMO-2013/09/B/HS6/03100 “Experience of the Process of the Transformation in Poland. A Sociological Comparative Analysis Based on Biographical Perspective”

This text is devoted to the series of seminars organized in the Institute of Sociology in Łódź on the occasion of the hundredth anniversary of publication of Thomas and Znaniecki’s The Polish Peasant in Europe and America. Znaniecki is considered the Nestor of Polish sociology. On the basis of speeches during the conference, the author presents the contemporary reception and topicality of Znaniecki’s sociology.

The main purpose of the paper is to present the “biography” of selected things which appear in autobiographical narrative interviews conducted within the project “Experiencing the Systemic Transformation Process in Poland. A Sociological Comparison on the Basis of Biographical Analysis.” The author discusses different social actions connected with things, for example, the migrations of things, emancipation through things, collecting things, and reconstructs the stages of life of such things as: notebooks, cassette, and video tapes. The considerations are mainly embedded in the context of the People’s Republic of Poland and the process of transformation of the 1990s. The sociology and anthropology of things are theoretical frames of the analysis.