Ozan Turamanlar’s scientific contributions

Objectives: The ratio of the length of the 2nd digit to the 4th digit of the hand, known as the digit ratio (2D:4D), has been widely studied in health, behavioral, and sports sciences as a potential indicator of prenatal testosterone exposure. This study aimed to compare the 2D:4D ratios of male individuals who are athletically and academically successful and to evaluate whether 2D:4D can serve as a marker for occupational selection, talent identification, and the impact of individual characteristics on job performance. Methods: This study included 32 male professional volleyball players and 39 male medical students. The lengths of the 2nd and 4th digits of both hands were measured using a digital caliper, and the 2D:4D ratio was calculated. The dominant hands of the participants were also recorded for analysis. Results: Intra-group comparisons of the right-hand and left-hand 2D:4D ratios within both the student and volleyball player groups showed no statistically significant differences (p=0.225; p=0.922). Inter-group comparisons of the 2D:4D ratios for the right hand and left hand were also statistically similar (p=0.388; p=0.939). Additionally, the difference between the right-hand and left-hand 2D:4D ratios (Dr-l) did not differ significantly between the groups (p=0.525). Comparisons based on dominant hand preferences revealed no statistically significant findings. Conclusion: This study highlights the need for larger, multicenter studies with more participants to further explore the potential relationship between 2D:4D ratios and occupational or performance traits. We hope this research serves as a foundation for future investigations and provides valuable insights for researchers in this field.

Glenfatik sistem, periferik dokudaki lenfatik sisteme benzerliğine ve glial aquaporin-4 kanallarının sıvı taşınmasındaki önemli rolüne dayalı olarak adlandırılmıştır. 18. yüzyılın sonlarına doğru insan vücudundaki lenfatik sistem tanımlanmış olmasına rağmen uzun yıllar boyunca beyinde lenfatik sistem varlığı göz ardı edilmiştir. Yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren merkezi sinir sistemi içinde fonksiyonel bir lenfatik sistemin olduğu açıklanmaya çalışılmıştır. Yakın dönemde yapılan deneysel çalışmalarda, farenin cisterna magna’sına enjekte edilen floresan desktrandan oluşan izleyicinin takip ettiği yol gözlemlenerek, merkezi sinir sistemi içinde beyin omurilik sıvısı ve hücreler arası sıvının perivasküler değişim hareketi gösterilmiş ve bu sistemin "glymphatic" yol olarak adlandırılmasını önerilmiştir. Son zamanlarda glenfatik akımı yönlendiren mekanizmalar açıklanmaya çalışılmıştır. Glenfatik sistemin kardiyak ve solunum siklus ile ilişkilsinin yanında vazodinamik değişiklikler, uyku ve vücut duruşuna bağlı değişikliklerle olan ilişkisi yapılan deneysel çalışmalarla gösterilmiştir. Bunun yanında son yıllarda subaraknoid kanama, yaşlanma, küçük damar hastalığı ve hipertansiyon, Alzheimer, Parkinsonizm, depresyon ve obezite gibi birçok patolojik durum, hastalık ve sendromlarda glenfatik sistem ile olan ilişkisi ve glenfatik sistem yoluyla tedavi seçenekleri üzerine oldukça fazla sayıda araştırma yapılmıştır. Bu derlememizin amacı, glenfatik sistemi tanıtmak, bu sistemin tarihsel gelişiminden başlayarak günümüze kadar süregelen gelişimini, fizyolojik ve patolojik mekanizmalardaki rolünü, tıbbi görüntüleme yöntemleri ve tedavi yaklaşımlarında glenfatik sistemin önemini belirtmektir.