Osman Tekinel’s scientific contributions

Türkiye, su ve toprak kaynakları bakımından zengin bir ülke niteliğindedir. Ancak, yüksek nüfus artış hızı dikkate alındığında bu potansiyelin kişi başına düşen miktarı her yıl biraz daha azalmaktadır. Ülkenin yüzölçümü, 77.95 Mha'dır. Sulanabilir nitelikteki araziler, bu alanın %33'ü dolayındadır. Günümüz teknolojisi ile, ekonomik olarak sulanabilir araziler 8.5 Mha kadardır. Son yıllarda geliştirilen yeni sulama tekniklerinin kullanılması durumunda, sulanabilir nitelikteki arazilerin tümünün sulanabilme olanağı bulunmaktadır. Ekonomik olarak sulanabilen alanların sadece %53.44'ü sulanmaktadır. Türkiye'de kullanılabilir iyi nitelikli yüzey suları potansiyelinin %33.15'i, yeraltı suyu potansiyelinin %48.78'i fiilen kullanılmaktadır. Yüzey su kaynakları potansiyelinin %66.85'i, yeraltı suyu potansiyelinin ise %26.83'ü halihazırda kullanıma sunulamamıştır. Geliştirilen sulama alanlarında ya doğal kaynakların eksik veya yanlış kullanılmalarından ya da işletim sırasında ortaya çıkan sorunlar bulunmaktadır. Kaynak kullanımı ile ilgili sorunlar, ekonomik kökenlidir. İşletim sırasında ortaya çıkan sorunların kimi üreticinin yeterli düzeyde eğitilmemesinden, kimi doğrudan ülkenin ekonomik-sosyal, politik durumundan veya yasal boşluklardan kaynaklanmaktadır. Devlet eli ile işletilen sulama alanlarında toplanan sulama ücretleri ile işletme, bakım-onarım harcamaları arasındaki fark son yıllarda giderek açılmıştır. Elde edilen gelir, şebekelerin işletme giderlerinin çok küçük bir bölümünü (%17’sini) karşılamaktadır. Bu durumda, sulama şebekelerinin etkin kullanımının sağlanması, kamu yükünün azaltılması ve yeni yatırımlara kaynak aktarılması amacı ile tesislerin yönetimi, kullanıcılara devredilmeye başlanmıştır. DSİ'ce inşa edilerek işletmeye açılan 2.164 milyon ha alanın 01.01.1999 tarihi itibariyle %60.6'sı sulama birliklerine devredilmiştir.

Türkiye, su ve toprak kaynakları bakımından zengin bir ülke niteliğindedir. Ancak, yüksek nüfus artış hızı dikkate alındığında bu potansiyelin kişi başına düşen miktarı her yıl biraz daha azalmaktadır. Ülkenin yüzölçümü, 77.95 Mha'dır. Sulanabilir nitelikteki araziler, bu alanın %33'ü dolayındadır. Günümüz teknolojisi ile, ekonomik olarak sulanabilir araziler 8.5 Mha kadardır. Son yıllarda geliştirilen yeni sulama tekniklerinin kullanılması durumunda, sulanabilir nitelikteki arazilerin tümünün sulanabilme olanağı bulunmaktadır. Ekonomik olarak sulanabilen alanların sadece %53.44'ü sulanmaktadır. Türkiye'de kullanılabilir iyi nitelikli yüzey suları potansiyelinin %33.15'i, yeraltı suyu potansiyelinin %48.78'i fiilen kullanılmaktadır. Yüzey su kaynakları potansiyelinin %66.85'i, yeraltı suyu potansiyelinin ise %26.83'ü halihazırda kullanıma sunulamamıştır. Geliştirilen sulama alanlarında ya doğal kaynakların eksik veya yanlış kullanılmalarından ya da işletim sırasında ortaya çıkan sorunlar bulunmaktadır. Kaynak kullanımı ile ilgili sorunlar, ekonomik kökenlidir. İşletim sırasında ortaya çıkan sorunların kimi üreticinin yeterli düzeyde eğitilmemesinden, kimi doğrudan ülkenin ekonomik-sosyal, politik durumundan veya yasal boşluklardan kaynaklanmaktadır. Devlet eli ile işletilen sulama alanlarında toplanan sulama ücretleri ile işletme, bakım-onarım harcamaları arasındaki fark son yıllarda giderek açılmıştır. Elde edilen gelir, şebekelerin işletme giderlerinin çok küçük bir bölümünü (%17’sini) karşılamaktadır. Bu durumda, sulama şebekelerinin etkin kullanımının sağlanması, kamu yükünün azaltılması ve yeni yatırımlara kaynak aktarılması amacı ile tesislerin yönetimi, kullanıcılara devredilmeye başlanmıştır. DSİ'ce inşa edilerek işletmeye açılan 2.164 milyon ha alanın 01.01.1999 tarihi itibariyle %60.6'sı sulama birliklerine devredilmiştir.

Türkiye, su ve toprak kaynakları bakımından zengin bir ülke niteliğindedir. Ancak, yüksek nüfus artış hızı dikkate alındığında bu potansiyelin kişi başına düşen miktarı her yıl biraz daha azalmaktadır. Ülkenin yüzölçümü, 77.95 Mha'dır. Sulanabilir nitelikteki araziler, bu alanın %33'ü dolayındadır. Günümüz teknolojisi ile, ekonomik olarak sulanabilir araziler 8.5 Mha kadardır. Son yıllarda geliştirilen yeni sulama tekniklerinin kullanılması durumunda, sulanabilir nitelikteki arazilerin tümünün sulanabilme olanağı bulunmaktadır. Ekonomik olarak sulanabilen alanların sadece %53.44'ü sulanmaktadır. Türkiye'de kullanılabilir iyi nitelikli yüzey suları potansiyelinin %33.15'i, yeraltı suyu potansiyelinin %48.78'i fiilen kullanılmaktadır. Yüzey su kaynakları potansiyelinin %66.85'i, yeraltı suyu potansiyelinin ise %26.83'ü halihazırda kullanıma sunulamamıştır. Geliştirilen sulama alanlarında ya doğal kaynakların eksik veya yanlış kullanılmalarından ya da işletim sırasında ortaya çıkan sorunlar bulunmaktadır. Kaynak kullanımı ile ilgili sorunlar, ekonomik kökenlidir. İşletim sırasında ortaya çıkan sorunların kimi üreticinin yeterli düzeyde eğitilmemesinden, kimi doğrudan ülkenin ekonomik-sosyal, politik durumundan veya yasal boşluklardan kaynaklanmaktadır. Devlet eli ile işletilen sulama alanlarında toplanan sulama ücretleri ile işletme, bakım-onarım harcamaları arasındaki fark son yıllarda giderek açılmıştır. Elde edilen gelir, şebekelerin işletme giderlerinin çok küçük bir bölümünü (%17’sini) karşılamaktadır. Bu durumda, sulama şebekelerinin etkin kullanımının sağlanması, kamu yükünün azaltılması ve yeni yatırımlara kaynak aktarılması amacı ile tesislerin yönetimi, kullanıcılara devredilmeye başlanmıştır. DSİ'ce inşa edilerek işletmeye açılan 2.164 milyon ha alanın 01.01.1999 tarihi itibariyle %60.6'sı sulama birliklerine devredilmiştir.

Türkiye' de su ve toprak potansiyelleri oldukça yüksek gözükmektedir. Sulanabilir nitelikteki araziler, 25.85 milyon hektar dolaylarındadır. Ekonomik ve teknik olarak sulanabilir araziler 8.5 milyon hektar kadardır. Ancak, son yıllarda geliştirilen yeni sulama tekniklerinin kullanılması durumunda sulanabilir nitelikteki arazilerin tümünün sulanabilme olanağı bulunmaktadır. Ekonomik ve teknik olarak sulanabilen alanların ancak % 49.4'ii, toplam sulanabilir alanların % 16.25'i sulanmaktadır. Yüzey suları potansiyelinin % 27'si, yer altı su potansiyelinin % 48'i kullanılmaktadır. Bu durumda yüzey su potansiyelinin % 73'ii, yer altı su potansiyelinin ise % 52 'si boşa akmaktadır. Sulama projelerinin uygulandığı alanlarda ya doğal kaynakların eksik veya yanlış kullanılmalarından yada işletim sırasında ortaya çıkan sorunlar bulunmaktadır. Kaynak kullanımı ile ilgili sorunlar, ekonomik kökenlidir. Projelerin yaşama geçirilmesi için gerekli kaynağın bulunmasına bağlı olarak ortadan kaldırılabilirler. işletim sırasında ortaya çıkan sorunların kimi üreticinin eğitilmemesinden; kimi doğrudan ülkenin ekonomik-sosyal ve politik özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Örneğin, tuzluluk ve taban suyu problemleri ile, arazilerin miras hukuku nedeniyle parçalanmaları, sulama ücretlerinin toplanmasında ortaya çıkan sarımlar, bunlara örnek olarak gösterilebilirler. Son yıllarda gerçekleşen ve toplanan sulama ücretleri arasındaki fark, giderek açılmaktadır. Elde edilen gelir, şebekelerin işletme giderlerinin çok küçük bir bölümünü (% 17'sini) karşılamaktadır. Bu durumda, sulama şebekelerinin etkin kullanımını sağlamak için tesislerin yönetiminin üreticilere devredilmesi gerekir. Su ücretlerinin gerçekleştirilmesi ve toplanmasında üreticilerin etkin biçimde görev alması, kamu sulama şebekelerinde hizmetlerin daha yararlı yürütülmesini sağlayacaktır.

Because of the, difference in the physical and chemical composition between soil series, their effects on cotton yield and Et were dissimilar. The cotton yield and growrh in soil series which have red color and dry mulch on their surface were 29-49 per cent higher than those obtained in others. Cotton root growth varied according to the soil series and irrigation programs. More than 50 per cent of root on dry basis was in the first 30 cm soil layer and 25-30 per cent of seasonal Et was also from the same soil depth. The effects of the different wetting depths on yield eere statistically insignificant. Under deficit irrigation condirions, it was found that 30 per cent of the net irrigation water could be saved and by doing this, a 0.43 decar area would be opened to irrigation. For the highest yield, the irrigations must be applied when the available soil water in root deph is at 40-60 per cent level according to the soil series. Irrigation season lengths were compared in Harran plain in Southeastern Anatolia Project (GAP) area. lt was determined that 80 or 90 days of season was best for optimum yield.

ln this study, the effects of trickle and other conventional irrigation methods on the yields of tomato, strawberry, citrus and banana, and water-use efficiency have been evaluated. Experiments were conducted at various locations of different soil properties in Cukurova. According to the resurts from experimenrs, it was defined that the highest yield with high quality could be taken with drip irrigation from all plants, applying less water than with other methods. Although the highest yield was obtained from trickle irrigation method from tomato grown in greenhouse and planted in spring, there was no statistical differerice in the yield from the effect of irrigation methods in the autumn period. Water saving was obtained from drip irrigation in old orange (25 years old) and lemon, however, there was no increase in yield from irrigation methods used in experiment. In commercial application, yield increased 27 per cent and the discarded yield decreased 5 per cent with drip irrigation as compared to other methods. Using the drip irrigation, 50 per cent of irrigation water was saved in banana; however, there was no increase in the yield from irrigation methods.