Onur Sungur’s research while affiliated with Süleyman Demirel University and other places

Modern bir ekonomide üretkenliğin arttırılması, farklı türdeki üretken bilgilerin kullanılabilirliğini ve koordinasyonunu garanti etmeyi gerektirmektedir. Üretken teknik bilginin tanımlanması ve çeşitlendirme fırsatlarının ve kısıtlamalarının değerlendirilebilmesi için de “ekonomik karmaşıklık teorisi” ve “ürün uzayı” yaklaşımı ön plana çıkmaktadır. Ürün Uzayı analizi, son yıllarda ülkelerin dış ticaret karmaşıklığının (veya sıradanlığının) analizinde giderek yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı; Türkiye’nin 2000-2022 arası dış ticaretinin ürün uzayı ve ağaç haritası yaklaşımlarıyla analiz edilmesidir. Bu kapsamda; öncelikle Türkiye’nin söz konusu döneme ilişkin dış ticaretinin genel görünümü incelenmiş, ardından da Türkiye ihracatının ürün uzayı analizi ve ağaç haritası açısından değerlendirmesi yapılmıştır.

This study aims to reveal the total factor productivity levels in the agricultural sector in 81 provinces of Turkey by using the Malmquist index method over the period 2009-2019. The results extracted from the Malmquist index findings show that index value changed between 1.186 and 0.952, agricultural productivity increased in 75 provinces and decreased in 6 provinces. In addition, our findings confirm technological change affects the change in agricultural productivity levels in all provinces in Turkey, and that technology is a determining factor in agricultural productivity in all provinces. From a policy perspective, the results suggest that authorities in Turkey should develop and implement technologies that will make the sector productive, to encourage and support infrastructure, research and publication studies on technology. In addition, this research claims that the regional incentive system can be revised and, it can build an incentive system based on performance and efficiency in which provinces or businesses operating in this field are classified according to their productivity.

Amaç: Bu çalışmanın temel amacı dünyada tarım ve hayvancılığın geçirdiği dönüşüm sürecini ortaya koymaktır. Tasarım/Metodoloji/Yaklaşım: Bu amaç dahilinde çalışma kapsamında öncelikle büyüme ve kalkınma sürecinde önemli bir yere sahip olan teknolojinin tarım ve hayvancılık sektörü için önemi ve gerekliliği ele alınmış ve dünyada tarım ve hayvancılıkta dönüşüme yol açan teknolojiye dayalı uygulamalara yer verilmiştir. Devamında ise gelişim ve ilerleme evreleri incelenmiş ve endüstriyel devrimler ile kıyaslamalar yapılarak tarım ve hayvancılığın geçirdiği dönüşüm süreci ortaya koyulmuştur. Bulgular: Günümüzde gelişmişliğin önemli bir göstergesi olarak kabul edilen “kalkınma” konusu, ulusların yakından ilgili oldukları bir kavramdır. Ekonomik olarak gelişim ve kalkınmanın sağlanması açısından tarım ve hayvancılık sektörü oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu sektörde verimlilik ve sürdürülebilirliğin artmasının; yoksulluğun azaltılması, ekonomik bağımsızlığın güçlendirilmesi ve gelir ve refah düzeyinin arttırılması ile kalkınmanın gerçekleşmesinde önemli bir katkısı vardır. Bu kapsamda dünyada tarım ve hayvancılıkta sürdürülebilirlik ve verimlilik düzeyini arttırmak amacıyla çeşitli ülkeler tarafından farklı politikalar uygulanmakta ve sektörü geliştirmeye yönelik çeşitli adımlar atılmaktadır. Yeni tekniklerin ve yöntemlerin sektöre entegre edilmesiyle sektörde verim artmakta ve bu da büyüme ve gelişmeye katkı sağlamaktadır. Bu süreçteki faaliyetler sektörde yeni ve gelişmiş teknolojilerin kullanımına da yön vermektedir. Fakat bu sektörün geliştirilebilmesi, rekabet gücünün arttırılabilmesi ve sektörü güçlendirecek politikaların oluşturabilmesi için öncelikle tarım ve hayvancılık sektörünün geçirdiği bu dönüşüm sürecini iyi kavramak gerekmektedir. Diğer taraftan mevcut teknolojik gelişim ve uygulamaları takip etmek ve sektörde teknolojiyi geliştirmek de oldukça önemlidir. Özgünlük/Değer: Sonuç olarak bu çalışmanın tarım ve hayvancılık sektörünü verimli kılacak ve geliştirecek teknolojilerin geliştirilmesine ve uygulanmasına yol göstereceği ve katkı sunacağı beklenmektedir.

Bölgelerin inovasyon-büyüme süreçlerindeki farklılıklar ve bölgesel çeşitlenmenin/uzmanlaşmanın ardında yatan nedenlerin incelenmesi, son zamanlarda bilim insanları ve politika belirleyicilerinin gündemindedir. Bu konuda Bölge Bilimi literatüründe son yıllarda giderek artan ilgi oluşturan iki önemli ana kavram bulunmaktadır. Bunlar “bölgesel uzmanlaşma” ve “bölgesel çeşitlilik” kavramlarıdır. Her iki kavram da bölgelerin veya bölgede yer alan firmaların yenilikçilik, rekabet, büyüme performansı veya bölgelerin krizlere-resesyonlara karşı koyabilme yeteneği konusunda çeşitli çıkarımlarda bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de illerin imalat sanayi sektöründe çeşitlilik/uzmanlaşma düzeylerinin tespit edilmesidir. Bu kapsamda; iller itibariyle 2019 yılı istihdam verilerinden yararlanılarak illerin göreli çeşitlilik/yoğunlaşma endeksi (Duranton-Puga Endeksi) hesaplanmaktadır. Sektörel çeşitlilik/uzmanlaşma değerleri kullanılarak illerin sıralaması yapılmaktadır. Analiz sonucuna göre, 81 il için Duranton-Puga Endeksi 0,58 ile 3,76 arasında değişkenlik göstermektedir. İmalat sanayi sektöründe İzmir, İstanbul, Adana, Samsun, Tekirdağ gibi illerde endeks değerinin yüksek olduğu ve bu illerde istihdamın farklı sanayi kollarına dağıldığı yoğunlaşmanın az olduğu saptanmıştır. Endeks değerinde son sıralarda yer alan Hakkâri, Artvin, Siirt, Bitlis, Bayburt gibi illerde ise istihdamın çok fazla sektörde çeşitlenmediği belli sektörlerde yoğunlaştığı bulunmuştur.

The aim of this study is to analyze the relationship between high technology exports and growth in OECD countries. The study tests the causality between high technology exports and growth in 36 OECD countries for the period 1999-2017. The share of high technology exports in total OECD countries (%) and economic growth rate per year (%) variables were used for each country. In this study, panel causality analysis was used. Pesaran CD test and Friedman test for horizontal cross-sectional dependence, Swamy S test for homogeneity and Westerlund (2007) panel cointegration test for homogeneity were used. In addition, Dumitrescu & Hurlin (2012) panel causality test was applied for determining causality. As a result of the analysis; it is concluded that there is one-way causality from economic growth to high technology exports. Keywords: High Technology Export, Economic Growth, Panel Data Analysis, OECD.

Regional policy has been on the agenda of Turkey since the First Five-Year Development Plan (1963–1967), and so far, Turkey has put into practice to overcome regional disparities, one of the most important is regional-sectoral incentives. Thus, the incentive system, which has undergone many changes until today, has been revised and updated in 2012. Although this incentive system has been put into practice for increasing the investment in eastern provinces/regions, development gap between eastern and western regions still stands. The main purpose of this study is to investigate the success of the new incentive system and to determine whether the new investment incentive system is effective in shifting investments from developed regions to backward regions in Turkey. In the study, the regional distribution of investment incentives during 2001–2016 and the effect of new investment incentive system to change the distribution of investments in favor of less developed provinces/regions will be examined. By using investment incentives data, regional distribution of investments will be revealed with the help of map-graph technique. The study found that both the share of incentive certificates and the share of the investment amount have increased during the period of 2001–2016 in the less developed provinces. From this point of view, it is possible to say that the new investment incentive system has a positive impact on increasing the share of incentives in these provinces.