November 2023
·
25 Reads
ZET Tarih boyunca devletler, bekalarını sürdürebilmek amacıyla savaş, barış, askeri ve ekonomik güç, tarımsal alanda kalkınma, sanayide ilerleme, yenilik hareketleri, sağlıklı bir toplum yaratma, sağlıklı ve eğitimli çocuklar yetiştirme yöntemlerine başvurmuştur. Osmanlı Devleti yüzyıllar boyu ayakta durabilmeyi başarabilmiş ve geniş coğrafyada hüküm sürmüş bir imparatorluktur. Birden fazla kıtada hüküm sürmek, ileri görüş, iyi bir yönetim anlayışı, adaletli yaklaşımları gerektirmektedir. Osmanlı Devleti'nin yapıcı kurumlarını miras alan Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin temel gayeleri ilerleme ve devletin bekasını sürdürme hedefine dayanmaktadır. Her iki devlet, hedeflerini gerçekleştirme sürecinde toplumun sağlığı ve gelişmesi adına çocuk eğitimi ve beden terbiyesi hususunda önemli adımlar atmışlardır. Çalışmanın amacı çocuk bakımı adına tesis edilen Darü'ş-şafaka, Dar'ül-aceze, Dar'ül-hayr ve Dar'ül-eytam kurumlarının kuruluşu, devlet politikalarındaki yeri ve Türkiye Cumhuriyet i Devleti'ne yansımalarını inceleyerek çocuk yetiştirme politikalarının toplum hayatına katkısını tarih bakış açısıyla değerlendirmektir. ABSTRACT Throughout history, states hve resorted to methods of war, peace, military and economic power, agricultural development, industrial progress, innovation movements, creating a healthy society, and raising healthy and educated children in order to maintain their survival. The Ottoman Empire is an empire that has managed to survive for centuries and has ruled over a wide geography. Ruling on more than one continent requires farsightedness, a good management approach, and fair approaches. Inheriting the constructive institutions of the Ottoman State, the main goals of the State of the Republic of Turkey are based on the goal of progress and the survival of the state. Both states have taken important steps in terms of child education and phy sical tarining in the name of the health and development of the society in the process pf realizing their goals. The aim of the study is to analyze the contribution of child rearing policies to social life by examining the establishment of Dar'ş-şafaka, Dar'ül-aceze, Dar'ül-hayr and Dar'ül-eytam institutions established for childcare, their place in state policies and their reflections on Republic of Turkey. Evaluate it from a historical point of view.