Nuray TÜLOĞLU’s scientific contributions

In recent years, esthetic expectations have come to the fore in pediatric dentistry, as in every field of dentistry. Therefore, to better meet patients’ expectations, the steps taken to determine and improve the current level of knowledge of pediatric dentists on tooth discoloration gain importance. This study aims to measure the knowledge levels of pediatric dentists regarding tooth discoloration. A 33-questioned survey created online was emailed to pediatric dentists between March and December 2021. The first part included four multiple-choice and two open-ended questions regarding demographic characteristics. The second part was to measure the participants’ knowledge of tooth discoloration. The last part was to evaluate the clinical approaches of the participants. Participants who agreed to answer all of the questions were included in the study (n = 129). The knowledge levels of the participants were scored according to the accuracy of their answers. The data were statistically analyzed using descriptive statistics and chi-square tests. Of the pediatric dentists who participated in this study, 16.3% had high knowledge, 79.8% had medium knowledge, and 3.9% had insufficient understanding of tooth discoloration. There was no correlation between time since dental school graduation and time spent practicing as a pediatric dentist (p > 0.05). The group with the highest average level of knowledge was the group most frequently encountered with tooth discoloration in the clinic (p ≤ 0.05). On average, pediatric dentists had moderate knowledge of tooth discoloration. The group with the highest average expertise in this field was the group that most frequently encountered and treated tooth discoloration. Information on tooth discoloration due to systemic factors was insufficient. To increase the knowledge level of pediatric dentists about the causes and treatments of tooth discoloration, it may be beneficial to establish training programs during and after specialization education.

Background A shear bond strength between the biomaterial and restorative material is crucial for minimizing bacterial microleakage and ensuring a favorable long-term prognosis for vital pulp therapy. This study aimed to conduct a comparative evaluation of the shear bond strength between calcium silicate-based biomaterials utilized in vital pulp treatment and various glass ionomer cement materials, both with and without the application of adhesive agents. Methods A total of 270 acrylic blocks, each featuring cavities measuring 4 mm in diameter and 2 mm in depth, were prepared. Calcium silicate-containing biomaterials (ProRoot MTA, Medcem Pure Portland Cement, and Medcem MTA), following manufacturers’ instructions, were placed within the voids in the acrylic blocks and allowed to set for the recommended durations. The biomaterial samples were randomly categorized into three groups based on the restorative material to be applied: conventional glass ionomer cement, resin-modified glass ionomer cement, and bioactive restorative material. Using cylindrical molds with a diameter of 3.2 mm and a height of 3 mm, restorative materials were applied to the biomaterials in two different methods, contingent on whether adhesive was administered. After all samples were incubated in an oven at 37 °C for 24 h, shear bond strength values were measured utilizing a universal testing device. The obtained data were statistically evaluated using ANOVA and post-hoc Tukey tests. Results The highest shear bond strength value was noted in the Medcem MTA + ACTIVA bioactive restorative material group with adhesive application, while the lowest shear bond strength value was observed in the ProRoot MTA White + Equia Forte HT Fil group without adhesive application (P < 0.05). Conclusion Activa Bioactive Restorative may be considered a suitable restorative material in combination with calcium silicate-based biomaterials for vital pulp treatment. The application of adhesives to calcium silicate-based biomaterials can effectively address the technical limitations.

Amaç: Bu çalışmada diş hekimlerinin herhangi bir kanser türü nedeniyle tedavi gören hastaların ağız sağlığı hakkındaki bilgilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Nisan 2020-Ağustos 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilen araştırmaya, Türkiye’de çalışmakta olan diş hekimleri dâhil edilmiştir. Diş hekimlerine e-posta veya sosyal medya aracılığıyla sosyodemografik durumları, kanser hastaları hakkındaki bilgi ve yaklaşımları içeren 21 sorudan oluşan anket formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 21.0 programında tanımlayıcı istatistikler, t-testi, ANOVA ve Tukey HSD testleriyle analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda, anket sorularını eksiksiz olarak yanıtlayan 317 diş hekiminin 224’ünün (%70.66) kadın olduğu ve büyük çoğunluğunun 23-30 yaş aralığında (n=240, %75.71) olduğu belirlenmiştir. Diş hekimlerinin kanser hastalarının ağız sağlığı konusundaki bilgi düzeylerinin ortalamasının 67.45±14.86 olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların bilgi düzeyleri ile cinsiyet, unvan, uzmanlık alanı, çalıştığı kurum, kanser hastalarıyla karşılaşma sıklığı, lisans/uzmanlık eğitiminde bu konu hakkında eğitim alması ve eğitime katılma zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir (p

Amaç: Bu çalışmada; uzman diş hekimlerinin tükenmişlik düzeylerini ve ilişkili faktörleri belirlemek ve uzman olmayan diş hekimleri ile karşılaştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: İnternet aracılığıyla ulaşılan diş hekimlerine sosyo-demografik özelliklerini, tükenmişlik ile ilişkili faktörlerini ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğini (MBI) içeren anket formu uygulandı. Gizlilik nedeniyle, isim veya diğer kişisel bilgiler kaydedilmedi ve çalışmaya kendi rızaları ile katılmayı kabul eden hekimler dâhil edildi. Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirmesi SPSS 22.0 (SPSS Inc. Chicago, IL, ABD) programı kullanılarak; tanımlayıcı istatistikler, ki-kare, Kruskal Wallis ve Kolmogorov-Simirnov testleri ile yapıldı. Bulgular: İnternet üzerinden ulaşılan 222 diş hekiminden, anketi eksiksiz dolduran 182 (% 82) diş hekimi çalışma grubuna dâhil edildi. Hekimlerin 97'si uzman (% 53.3), 85'i genel diş hekimi (% 46.7) idi. Çalışmamıza katılan uzman diş hekimlerinin % 32.0’si ile genel diş hekimlerinin % 28.2’sinde tükenmişlik tespit edildi. Tükenmişliğin en fazla tespit edildiği uzmanlık dalı Endodonti, en az tespit edildiği uzmanlık dalı ise Ortodonti olarak tespit edildi. Uzmanlık dalını istemeyerek seçen uzman diş hekimlerinde mesleki tükenmişlik oranı, isteyerek seçenlere göre yaklaşık 7 kat daha yüksek bulundu. Sonuç: Genel diş hekimlerinin ve uzman diş hekimlerinin mesleki tükenmişlikleri güncel bir sorun olmakla birlikte, hekimlerin tükenmişlik düzeylerini azaltmak için olumsuz çalışma ortamlarının ve fiziki koşullarının daha sağlıklı hale getirilmesi, tükenmişlikle baş etmeye yönelik eğitim programlarının uygulanması gerektiği kanısındayız.

The aim of this study was to determine the subcutaneous connective tissue reactions to Medcem MTA and Medcem Pure Portland Cement. Medcem MTA, Medcem Pure Portland Cement and ProRoot MTA were placed in polyethylene tubes and implanted into the dorsal connective tissue of Sprague Dawley rats. The presence of inflammation, edema, necrosis, dystrophic calcification, and thickness of fibrous capsule formation was recorded by histological examination 7, 30, and 60 days after the implantation procedure. Inflammation scores were defined as follows: 0 = no or few inflammatory cells, no reaction, 1

Amaç: Bu araştırmada, subklinik hipotiroiditli çocuk hastaların ağız sağlığı durumunun değerlendirilmesi ve sağlıklı çocuklarla karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Araştırmaya 4-18 yaş aralığındaki 36’sı subklinik hipotiroiditli (deney grubu), 36’sı sağlıklı (kontrol grubu) toplam 72 çocuk dahil edildi. Araştırmaya dahil edilen çocukların ağız sağlığı durumunun belirlemek için DMFT/dft indeksi, gingival indeks, plak indeksi kullanıldı. Elde edilen verilerin istatistiksel analizlerinde 2 yönlü varyans analizi (two-way ANOVA) ve Bonferroni testi kullanıldı.Bulgular: Deney grubunun DMFT değerlerinin kontrol grubundan daha yüksek olduğu ancak aradaki farkın sadece 13-18 yaş grubunda istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlendi (p<0.05). Plak indeksi ve gingival indeks skorları açısından kontrol ve deney grubu arasında anlamlı bir fark olmadığı tespit edildi (p>0.05). Sonuç: Subklinik hipotiroiditli çocuk hastalarda diş çürüğü görülme sıklığının sağlıklı çocuklara oranla daha yüksek olduğu ancak periodontal sağlığın etkilenmediği belirlendi. Bununla birlikte, bulgularımızın desteklenmesi için daha geniş popülasyonlu çalışmaların yapılması gerektiği kanısındayız.

Amaç: Bu araştırmada, Eskişehir ilindeki çocuklarda diş çürüğü ve dental florozis görülme sıklığının değerlendirilmesi amaçlandı. Ayrıca dental florozisin etiyolojik faktörleri ve dental florozis görülme sıklığının diş çürüğü ile ilişkisi de değerlendirildi. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya, Eskişehir ilindeki 8-12 yaş arasındaki toplam 4936 çocuk dahil edildi. Diş çürüğünün değerlendirilmesinde dft/DMFT indeksi, dental florozisin değerlendirilmesinde ise Thylstrup-Fejerskov İndeksi kullanıldı. Ayrıca çocukların ebeveynleri tarafından dental florozise neden olabileceği öne sürülen etiyolojik faktörleri içeren anamnez formu dolduruldu. Kullanılan içme sularının florür konsantrasyonları iyon kromatografi cihazı kullanılarak tespit edildi. Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirmesinde Mann Whitney-U Testi, Kruskal Wallis Testi ve Spearman Korelasyon testi kullanıldı. Bulgular:Araştırmaya katılan çocukların ortalama DMFT değeri 2.18±2.00, dental florozis görülme sıklığı ise % 1.9 olarak belirlendi. Dental florozis görülme sıklığı ile ilçeler arasında anlamlı bir fark olduğu (p<0.001) ve en yüksek dental florozis görülme oranının sudaki florür konsantrasyonunun optimum dozun üzerinde olan Çifteler ilçesinde (% 15.2) olduğu saptandı. Dental florozis görülmesi ile diş çürüğü arasında negatif korelasyon olduğu tespit edildi (p<0.01). Ayrıca anne/babanın eğitim düzeyi, doğumdan itibaren aynı bölgede yaşaması, anne sütü ile beslenme süresi, içme suyunun tipi, okulda kullanılan suyun tipi, macun tipi ile çocukta dental florozis görülme sıklığı arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi (p<0.05). Sonuçlar: Sonuç olarak, dental florozis görülmesinde içme suyundaki florür konsantrasyonunun yanı sıra anne sütü ile beslenme süresi ve kullanılan macun tipi gibi diğer faktörlerin de rol oynadığı ve dental florozis önlenmesinde tüm etiyolojik faktörlerin gözönünde bulundurulması gerektiğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Çocuk, Dental Florozis, Diş Çürüğü, Eskişehir

Amaç: Bu araştırmanın amacı, sonik enerji ile aktive edilen nano hibrit bulk-fill kompozit rezinin (SonicFill) cam iyonomer esaslı materyallere makaslama bağlanma dayanımını değerlendirmektir. Yöntem: Araştırmamızda 4 mm çapında ve 2 mm derinlikte silindirik boşlukları bulunan 26 adet akrilik blok hazırlandı ve kullanılan cam iyonomer esaslı materyale göre rastgele iki gruba (n=13) ayrıldı; geleneksel cam iyonomer siman ve rezin modifiye cam iyonomer siman. Üretici firmaların talimatlarına göre hazırlanan cam iyonomer simanlar akrilik bloklardaki boşluklara yerleştirildi. Adeziv işlemlerin ardından, cam iyonomer simanların üzerine 2.3 mm çapında ve 3 mm yüksekliğinde silindirik plastik kalıplar yardımıyla SonicFill uygulandı ve ardından ışıkla polimerize edildi. Tüm örnekler 24 saat nemli ortamda bekletildikten sonra makaslama bağlanma dayanım değerleri universal test cihazı kullanılarak ölçüldü. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde bağımsız iki örnek T testi kullanıldı. Bulgular: Ortalama makaslama bağlanma dayanımı ve standart sapma değerleri geleneksel cam iyonomer grubunda 10.52 ± 1.63, rezin modifiye cam iyonomer siman grubunda ise 14.85 ± 1.79 olarak tespit edildi. Gruplar arasında makaslama bağlanma dayanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptandı (p<0.05). Sonuç: İn vitro olarak yapılan bu araştırmanın sınırlamaları dahilinde, sonik enerji ile aktive edilen nano hibrit bulk-fill kompozit rezinlerin altında cam iyonomer siman kullanılacağı zaman geleneksel cam iyonomer simandan daha yüksek makaslama bağlanma dayanımına sahip olan rezin modifiye cam iyonomer simanların kullanılması tercih edilebilir. Bununla birlikte, bu in vitro araştırmanın bulgularını destekleyecek gelecek klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.

Self-injury or self-mutilation has been defined as the deliberate destruction or alteration of one's own body tissue without suicidal intent. It is usually seen in patients with psychotic disorders. The purpose of this case report was to present two pediatric cases of oral self-mutilation. A 6-year old girl and 5-year-old boy were separately referred to our clinic with complaints of severe gingival recession. These patients had no syndromes, disorders, or systemic disease histories. In both cases, the clinical evaluations revealed the presence of severe gingival recession on the labial surfaces of the maxillary and mandibular primary teeth. In addition, pain and tenderness were present in these areas. The patients' parents stated that the children were scratching their teeth with their fingernails. Fluoride varnish with casein phosphopeptide-amorphous calcium phosphate (MI Varnish; GC, Tokyo, Japan) was applied, oral hygiene instructions were given, and the children were referred for psychiatric consultation. After 6 months of follow-up, it was found that the patients had stopped the self-injurious behavior, and healing was observed in the periodontal tissues. Oral self-mutilation can be associated with psychotic disorders, and psychological counseling may be required to prevent repetition of the habit. Symptomatic treatments can be also performed after considering the oral findings of the patient.

G‹R‹fi Travmatik dental yaralanmalar hayat›n her döneminde meyda-na gelebilmesine ra¤men en s›k çocukluk ve gençlik döneminde gözlenmektedir. Üst çenede alt çeneye göre daha fazla rastlan›lan travmatik dental yaralanmalar en fazla üst çene orta kesici diflleri etkilemektedir (1). ‹ntrüzyon, travmaya ba¤l› olarak diflin soketi içerisinde alveolar kemi¤e do¤ru aksiyel olarak yer de¤ifltirmesi olarak tan›mlanmaktad›r. Klinik olarak intrüze difller, difletindeki kanama ile birlikte kuronu k›salm›fl olarak görülmektedir (1, 2, 3, 4). Bu olgu raporunda, dental travmaya ba¤l› olarak intrüzyon ya-ralanmas› gözlenen aç›k apeksli üst çene sol orta kesici diflin mul-tidisipliner tedavisinin sunulmas› amaçlanm›flt›r. OLGU SUNUMU Okul bahçesinde düfltükten bir gün sonra klini¤imize baflvuran 9 yafl›ndaki k›z hastan›n yap›lan klinik ve radyografik muayene-sinde, üst çene sa¤ orta kesici diflinde komplike olmayan kuron k›r›¤›, aç›k apeksli üst çene sol orta kesici diflinde ise fliddetli in-trüzyon ve kuron k›r›¤› saptand› (Resim 1a, b, c, d). Üst çene sa¤ orta kesici difl kompozit rezin ile restore edilirken, intrüze olan üst çene sol orta kesici difl spontan re-erüpsiyona b›rak›ld›. Hastaya yumuflak diyet ve a¤›z hijyeni e¤itimi verilerek motivasyonu sa¤-land›. 3 hafta sonraki randevuda üst çene sol orta kesici diflin klinik olarak sürmeye bafllad›¤› ve radyografik olarak kökünde periapikal patoloji geliflti¤i gözlendi. Ayn› seansta ilgili diflin pulpa ekstirpas-yonun ard›ndan kalsiyum hidroksit yerlefltirilerek kök kanal teda-visine ve ortodontik ekstrüzyonuna baflland›. (Resim 2a, b) Ortodontik ekstrüzyonu gerçeklefltirmek amac›yla üst çene bi-rinci büyük az› difllerine bukkal tüp lehimli bant simante edildi. 016 Nikel Titanyum ark teli üst birinci büyükaz› difllerinde bulu-nan bant üzerindeki tüpten geçirilerek ankraj sa¤lamak amac›yla kanin difllerine, yan kesici difllere ve sa¤ orta kesici difle kompozit rezin kullan›larak yap›flt›r›ld›. Üst çene sol orta kesici diflin vestibül yüzeyine buton yap›flt›r›larak elastik yard›m›yla ark teline ba¤land› (Resim 3a, b, c). 6 hafta sonra kök kanal›ndaki kalsiyum hidroksit pat› de¤ifltiril-di. Diflin k›smen sürmesi ve sürme do¤rultusunun düzeltilmesi In this case report, our objective was to present the multidisciplinary treatment of left maxillary central incisors with open apex and intrusion damage due to the dental trauma. ABSTRACT Bu olgu raporunda, dental travmaya ba¤l› olarak intrüzyon yaralanmas› gözlenen aç›k apeksli üst çene sol orta kesici diflin multi-disipliner tedavisinin sunulmas› amaçlanm›flt›r.