Kübra Güngörmüş’s scientific contributions

Objective: This study, it was conducted to determine the relationship between COVID-19 phobia and professional commitment of clinical nurse. Materials and methods: Data were collected from 283 clinical nurses who worked at hospital during the COVID-19 pandemic between September 2020 and Feburary 2021, using a Personal Information Form, COVID-19 Phobia Scale and Nursing Professional Commitment. The data were analyzed using descriptive statistics and multiple regression analysis. Results: Results showed that COVID-19 phobia and nursing professional commitment of clinical nurses were above mean. Predictor variables explained 34% of the nursing professional commitment. Gender, confidence in personal protective equipment, and whether they were contemplating resignation were significantly related to nursing professional commitment. It was determined that COVID-19 phobia affected nursing professional commitment. Conclusion: Within the scope of these results, increasing the psychological well-being levels of nurses will increase them to be professional commitment.

Deliryumu olana hastanın hemşirelik bakımı

TEKNOLOJİNİN RUH SAĞLIĞINA YANSIMALARI VE BAĞIMLILIK

BÖLÜM 18 FOMO VE JOMO GIRIŞ Günümüzde teknolojik gelişmeler hızla artmakta, insanlar günlük işlerinin birço-ğunu internet ve internetin bize sunduğu imkanlarla gerçekleştirmektedir (1). Di-jital altyapıdaki büyüme, dijital cihazların popülaritesi ve her cepte olan günlük yaşantımıza derinlemesine yerleşmiş akıllı telefonlar ile başkalarıyla bağlantıda kalma özlemi katlanarak artmaktadır (2,3). Bireylerin günlük yaşantılarını yeniden şekillenmesine neden olan teknolojinin ve internetin bu kadar gelişmesinin olum-lu yönleri olduğu gibi bireylerin hayatlarını etkileyen olumsuzlukları da bulunmak-tadır ve hayatımızın şekillenmesini sağlamaktadır. İnsanların korkuları ve keyif aldıkları olaylarda teknolojiyle birlikte değişiklik göstermektedir (1). Özellikle, dijital ortamda sürekli yenilenen bilgiler nedeniyle bilgiyi kaçırma, gündemden ve güncelden uzak kalma, sosyal ağ paylaşımlarından uzak kalma, takip edememe ve paylaşımda bulunamama gibi yeni kaygılar gündelik yaşam içinde yer almaya başlamıştır (1). Her zaman ve her yerde bağlantı, bireylerin çev-rimiçi trend olabilecek bir şeyi kaçırma korkusunu artırmaktadır. Bu korku araştır-macılar tarafından Günceli Kaçırma Korkusu FoMO (Fear of Missing Out) olarak

ZET: Amaç: Bu çalışma diyaliz hastalarının psikolojik durumlarının değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini Türkiye'nin doğusunda bir üniversite hastanesinde ve devlet hastanesinde hemodiyaliz ve periton diyaliz tedavisi gören hastalar oluşturmuştur. Örnekleme, 1 Temmuz-30 Aralık 2019 tarihleri arasında ilgili merkezde tedavi gören, araştırma kriterlerine uyan, gönüllü 324 diyaliz hastası alınmıştır. Veri toplama aracı olarak "Demografik Form" ve "Kısa Semptom Envanteri" kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzde, ortalama, t-testi, Kuruskal-Wallis testi ve Mann Withney U testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma verilerinin değerlendirilmesi sonucunda, diyaliz hastalarının ölçek toplam puan ortalamasının 0.73±0.51 olduğu ve hastaların %75.3'ünde herhangi ruhsal bozukluk olmadığı bulunmuştur. Diyaliz hastalarında somatizasyon bozukluğu ölçek puan ortalamasının yüksek oldukları belirlenmiştir. Hastaların Kısa Semptom Envanteri alt boyut puan ortalamaları ile çeşitli demografik değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Diyaliz hastalarının yaklaşık dörtte birinin ruhsal bozukluğu olduğu ve hastalarda somatizasyon belirtisinin varlığı tespit edilmiştir. Hemodiyaliz hastalarının periton diyaliz hastalarına göre daha fazla ruhsal bozuklukları olduğu saptanmıştır. ABSTRACT: Purpose: In this study dialysis patients have been done to aim of evaluating psychological status by descriptive. Material and Methods: The universe of research of the eastern Turkey has created a university hospital and all patients receiving hemodialysis and continuous ambulatory peritoneal dialysis treatment in a state hospital. 324 voluntary dialysis patients who were treated at the relevant center between 1 July and 30 December 2019 and met the research criteria were included in the sample. Demographic form and "Brief Symptom Inventory" were used as data collection tools. Frequency, percentage, mean, t-test, Kruskal-Wallis test and Mann Whitney U tests were used to evaluate the data. Results: As a result of the evaluation of the research data, it was found that the scale total score average of Dialysis patients was 0.73 ± 0.51 and 75.3% of the patients did not have any mental disorder. It was determined that the mean scale scores of other disorders and somatization disorder in dialysis patients were high. A statistically significant difference was found between the Short Symptom Inventory subscale mean scores of dialysis patients and various demographic variables (p <0.05). Conclusion: Approximately one fourth of dialysis patients were found to have mental disorders and the presence of somatization symptoms in patients. Hemodialysis patients were found to have more mental disorders than peritoneal dialysis patients.

Araştırma, hemşirelerin intörnlük uygulaması ve intörn hemşireler ile ilgili görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma, 1-30 Haziran 2017 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırma katılmayı kabul eden 296 hemşire ile yapılmıştır. Araştırmada demografik tanıtım formu ve soru formu kullanılmıştır. Hemşirelerin büyük bir çoğunluğu intörnlük uygulaması ile intörn öğrencilerin güvenlerinin (%91,2), mesleğe uyumlarının (%87,8), iletişim becerilerinin (%91,9), motivasyonlarının (%84,5), sorumluluk duygularının (%89,9), ekip çalışmasına uyumlarının (%89,9), mesleki bilgi ve becerilerinin (%91,9), klinik uygulamalarla ilgili cesaretlerinin (%90,5), kurum kültürlerinin (%80,4), performanslarının (%91,2), liderlik özelliklerinin (%75,7) ve mesleki gelişimlerinin (%93,9) arttığını belirtmişlerdir. Hemşirelerin çoğunluğu intörnlük uygulamasının bakım kalitelerini (%70,3), iş doyumlarını (%53,4), iletişim becerilerini (%51,4) mesleki sorumluluklarını arttırdığını (%60,8), iş stresi (%58,8) ve yükünü (%60,1) azalttığını bildirmişlerdir. Hemşirelerin çoğunluğu 14 haftalık intörnlük süresinin daha uzun olması, intörnlük sistemi, amaçları ve intörnleri değerlendirmeye yönelik uygulama öncesi hemşirelere eğitim verilmesi, intörnlük sisteminin belli bir maddi karşılığının olması ve gece nöbetlerinin sayısının artması gerektiğini belirtmişlerdir. Çalışmanın sonucunda, hemşireler intörnlük uygulamasının öğrencilere ve kendilerine olumlu katkılar sağladığını belirttikleri bulunmuştur. Uygulama öncesi okul hastane işbirliği sağlanmalı ve hemşirelere süreç ve değerlendirmeyle ilgili eğitim verilmelidir.