Johan Goethals’s research while affiliated with KU Leuven and other places

Sinds enige tijd staat de problematiek van wetenschapsfraude hoog op de agenda, zo ook in de criminologie. In dit editoriaal willen we deze discussie kaderen. Het ligt niet in onze bedoeling om aan koppensnellen te doen. We zullen dan ook zorgvuldig vermijden om in dit editoriaal namen van in opspraak gekomen personen of instellingen te noemen. We vragen ons immers af of het gaat om enkele 'rotte appels’ in de mand, of dat er meer aan de hand is, met andere woorden: is er wat gaande met de mand zelf? Bij een dergelijke onderneming meteen met de vinger wijzen in de richting van individuen of instellingen loopt immers vooruit op het beantwoorden van de vraag die we ons stellen.

Dit eerste criminografische verzamelwerk in de reeks Panoptiocn Libri, is er op gericht de interesse voor criminografie en methodologie onder criminologen te vergroten. Het rapporteert over criminografische en methodologische onderwerpen die zich afspelen op diverse echelons van de strafrechtsbedeling. De volgorde van de bijdragen is ook op die manier geschikt: statistische informatie kan gerangschikt worden volgens het niveau van de strafrechtsbedeling waarop de informatie slaat. Surveys vangen hiaten uit officiële registraties op en komen dus helemaal onderaan de ladder te staan, terwijl statistische penitentiaire info de top van de strafrechtsketen voorstelt en dus bovenaan de ladder komt te staan. In deze uitgave wordt criminografisch materiaal gedegen voorgesteld, met een afweging van de sterke en zwakke kanten, zijn mogelijkheden en beperkingen. Bovendien biedt dit verzamelwerk een structurele vindplaats voor het “onvindbare” criminografische materiaal.

Essential criminographical information on statistical material concerning crime in Belgium

Samenvatting Volgens van Swaaningen en Van De Bunt wordt de Vlaamse arbeidsmarkt voor criminologen gekenmerkt door een aantal beroepsgroepen die specifiek zijn voor afgestudeerde criminologen, terwijl in Nederland deze criminologische beroepen nog dienen te worden gecreëerd. In deze bijdrage vragen Ponsaers, Enhus en Goethals zich af of er in Vlaanderen echt wel sprake is van zo'n "criminologische beroepen" anno 2009. De auteurs baseren zich op de alumni-enquêtes die de criminologische opleidingen werden georganiseerd aan UGent, VUB en K.U.Leuven ter gelegenheid van de zelfstudierapporten opgesteld ter voorbereiding van de visitatiecommissie van de nederlandstalige criminologische opleidingen in ons land. De auteurs stellen vast dat er geen sprake is van structurele werkloosheid, doch dat de diversiteit aan in-en uitstroom meebrengt dat het profiel van de criminoloog op de arbeidsmarkt even gediversifieerd is. Er is gedurende de eerste twee jaren na afstuderen sprake van vrij veel onvrijwillige werkloosheid, doch die lost zich op doorheen de tijd. Na verloop van tijd zijn zeven op tien criminologen tewerkgesteld binnen het criminologisch domein en drie op tien erbuiten. Relatief veel afgestudeerden komen echter terecht in onderbetaalde jobs. De opleiding wordt als algemeen vormend gepercipieerd vanuit de arbeidsmarkt. Het belang van hulpverlening, administratief-uitvoerende taken en vorming/onderwijs als beroepstaak neemt af. Opvallend is dat de grootste werkgever van afgestudeerde criminologen openbare diensten en politiediensten zijn. Dit aandeel neemt toe. Afgestudeerde criminologen komen meer en meer terecht in beleidsondersteunende en beleidsvoorbereidende functies. De auteurs besluiten dan ook dat de tewerkstelling vrij gunstig evolueert, doch niet rooskleurig is, terwijl de arbeidstevredenheid relatief groot blijkt. De auteurs concluderen dat het beroep van criminoloog anno 2009 in Vlaanderen niet bestaat, maar dat er wel heel wat jobs binnen en buiten het criminologisch domein bestaan, waar criminologen met relatief (toenemend) succes hun arbeidsplaats bevechten. Abstract According to van Swaaningen and Van De Bunt, the Flemish labour market for criminologists has become characterised by a number of professional groups which are specific to graduate criminologistst whereas in the Netherlands these criminological professions have yet to be created. In this contribution Ponsaers, Enhus and Goethals consider whether it is realistic to speak of such criminological professions in Flanders anno 2009. They base their arguement on returns from the student questionnaires which were organised by UGent, VUB and K.U.Leuven as part of the self-study reports compiled in preparation for the external assessment commission for Dutch language criminology courses in Belgium. The authors note that there is no talk of structural unemployment but that the diversity and profile of the criminologist on the labour market is as diverse as the labour market itself. There is talk, however, during the first two years after graduation of considerable involuntary unemployment although this problem seems eventually to solve itself. After some time, seven out of ten criminologists find employment within 1 Hoogleraar, Vakgroep Strafrecht en Criminologie van de Universiteit Gent. 2 Docent (Vakgroepvoorzitter), Vakgroep Criminologie van de Vrije Universiteit Brussel. 3 Gewoon Hoogleraar, Leuvens Instituut voor Criminologie van de Katholieke Universiteit Leuven.

In deze bijdrage werd de invloed van interpersoonlijke factoren op pedoseksualiteit onderzocht. De variabe- len ouderlijke sensitiviteit, veilige romantische volwassen hechting, vertrouwen en persoonlijkheids- stoornissen, werden in een hypothetisch model ingebracht en getoetst bij een groep pedoseksuelen. Op grond van fitindices vonden we dat het hypothetisch padanalytisch model overeenstemde met de geobser- veerde waarden. De variabelen ouderlijke sensitiviteit, interpersoonlijke factoren en persoonlijkheids- stoornissen verklaarden ongeveer 20% van de variantie in de afhankelijke variabele pedoseksualiteit. Deze bevindingen nodigen uit het onderzoek verder te zetten naar de invloed van interpersoonlijke factoren op intra- en extrafamiliaal pedoseksueel gedrag en preferentieel en situationeel pedoseksueel gedrag.