İdari İktisadi’s scientific contributions

In this research, the topic "The Development and Periodic Features of Satirical Poetry in Egypt from the 4th to the 7th Century" has been examined. It includes the definition of satire in both linguistic and technical terms, its emergence in Arabic poetry with its main elements, the most important themes addressed during this period, and an overview of the most famous poets who composed satirical poetry in Egypt from the early 4th century to the late 7th century. The study then proceeds to describe the nature of political and literary life within the context of the time and place under consideration. Additionally, it introduces the most significant poets who wrote satirical poetry within the specified temporal and spatial context. The study concludes by addressing the significant aspects of satirical poetry, the topics it covers, the reasons behind satire, and the motivations for the treatment of satire within the given time and place. The method used in this study is based on analytical techniques, aiming to reach the source of accurate information, which is then examined and analyzed to derive correct conclusions. Furthermore, the research includes explanations of the verses cited in the evidences, the harmony of odes and poetic fragments, the most important causes and reasons for satire, explanations of difficult-to-understand words found in dictionaries and encyclopedic lexicons, and short biographies of the individuals mentioned. The research is divided into two sections; the first section deals with the satirical style of Egyptian poets and the development of satire. This section is further divided into two parts; the first part: the definition of poetry written in the satirical style, its place in Arabic poetry, and its objectives; the second part: the role of the political situation in the spread and development of satire in Egypt. The second section focuses on: the satirical style in Egypt, its most important representatives, main attitudes, and causes. This section is also divided into three parts: the first part: poets who wrote satire in Egypt from the 4th to the 7th century; the second part: the various fields of satire and the most important topics it addressed; the third part: the reasons for the formation of the field of satire and its most significant causes. The research aims to shed light on this field and contribute to the literature in this area.

Z Günümüzde uluslararası ilişkiler disiplininde sıkça kullanılan diplomasi çabalarını zirve diplomasisi, ikili diplomasi, çoklu/çok boyutlu diplomasi, kültürel diplomasi, parlamenter diplomasi, konferans diplomasisi, sağlık diplomasisi, spor diplomasisi, çev-re diplomasisi, savunma diplomasisi, kamu diplomasisi, dijital diplomasi, mekik diplomasisi, ekonomi diplomasisi, enerji diplo-masisi ve eğitim diplomasisi şeklinde sıralamak mümkündür. Bu makale, bahse konu diplomasi çabalarından biri olan konferans diplomasisinin bir yumuşak güç unsuru olarak kamu diploma-sisi boyutunu tartışmaktadır. Bu diplomasi türünü önemli kılan husus, iki dünya savaşı arasında sıkça kullanılmasıdır. Dünya sa-vaşları sonrasında her ne kadar bu diplomasi türüne başvurma sıklığı azalsa da günümüzde özellikle Balkanlar, Güney Asya, Or-tadoğu gibi problemli coğrafyalarda halen daha etkin bir şekilde bu diplomasi türünün kullanıldığı görülmektedir. Öte yandan dünya savaşları sırasında sıkça büyük devletler tarafından baş-vurulan konferans diplomasisinde genellikle büyük devletler, çı-karları doğrultusunda kazançlar elde etmiştir. Bu çalışmada Antalya Diplomasi Forumu'nun (ADF) konferans diplomasisi örneği olarak uluslararası ilişkilerde bir rolünün olup olmadığı sorusuna cevap aranmıştır. Çalışmada ilk olarak kamu diplomasisi kapsamında konferans diplomasisinin diplomaside-1 Dr.

Özgürlük, Atatürk'ün tam bağımsız ve doğrudan ulus egemenliğine dayanan bir Türkiye Cumhuriyeti Devleti kurmak amacıyla başlattığı Millî Mücadele'nin itici gücünü oluşturan en önemli kavramlardan ve düşünce sisteminin dayandığı temel değerlerden biridir. Atatürk'ün düşüncesinde, insanın olanaklarını, yeteneklerini, kişiliğini geliştirebilmesinin bir koşulu olan özgürlük, etik bir anlam taşımakla birlikte kaynağını hukuktan almaktadır. Nitekim özgürlüğü, hak kavramıyla bağlantılı bir şekilde ele alan Atatürk'e göre, özgürlüğün olduğu yerde haklar, hakların bulunduğu yerde ise görevler vardır, yani her insan hem birtakım haklara sahiptir hem de başkalarına ait hakların kendine yüklediği bazı ödevleri yerine getirmekle sorumludur. Atatürk'e göre, hukuk kurallarının belirlediği bu hak ve görevler, öncelikle devletin yurttaş olarak bireye ve bireyin de yurttaş sıfatıyla devlete karşı olan sorumluluklarıdır. Devletin temel görevi, yurttaşların kendilerini geliştirebilmeleri, onurlu bir şekilde yaşayabilmeleri için gereken koşulları hak ve özgürlükler olarak sağlamaktır. Devletin korumakla yükümlü olduğu en temel hakkın yaşama hakkı olduğunu belirten Atatürk, demokratik toplumun yapı taşı olarak gördüğü "sosyal ve medeni insan hürriyeti"ni, yani bireysel hak ve özgürlükleri, bireyin maddi menfaatlerine karşılık gelen özgürlükler ve düşünce yaşamındaki özgürlük hakları olmak üzere iki başlık altında incelemektedir. Atatürk'ün, haklar ve görevlerle ilişkilendirerek özellikle hoşgörü, laiklik, dayanışma gibi birtakım ilkelerin ışığında bir yaşam felsefesi olarak ortaya koyduğu özgürlük anlayışı, özgürlük adına en yapılmayacak işlerin kimi zaman yapıldığına tanıklık ettiğimiz çağımızda, özgürlüğün ne olduğunu ve ne olmadığını anlamak bakımından son derece önemlidir. Ayrıca Atatürk'ün özgürlük görüşü, hâlâ insan haklarını gerçekleştirme çabası içinde olan günümüz insanlığına özgürlüğün, ancak bireysel hakların korunmasıyla hayata geçirilebileceği konusunda yol göstermesi açısından da dikkatle incelenmeye değerdir. Dolayısıyla Atatürk'ün özgürlük anlayışını, bireysel hak ve özgürlükler hakkındaki düşüncelerini ele almayı amaçlayan bu çalışmada, öncelikle özgürlüğün neliğine, tarihsel gelişimine ve yaptığı orijinal tasnif doğrultusunda, bireyin maddi menfaatlerine karşılık gelen özgürlükler ile düşünce yaşamındaki özgürlük haklarına ilişkin görüşlerine yer verilmektedir. Buradan hareketle Atatürk'ün, bireysel hak ve özgürlüklerin korunmasında devletin rolü ve görevleri hakkındaki düşünceleri ele alınmaktadır. Freedom is one of the most important concepts that were the driving force for the Turkish War of Independence, which Atatürk initiated to establish a fully independent Republic of Turkey based on national sovereignty. Freedom is also one of the fundamental values which Atatürk based his system of thought upon. In his system of thought, freedom is a prerequisite for developing one's possibilities, abilities, and personality; it carries an ethical meaning and is rooted in the law. In fact, Atatürk handled freedom in relation with the concept of rights. Where there is freedom, there are rights, and where there are rights, there are duties. In other words, each individual has certain rights and is responsible for fulfilling certain duties imposed on them by others' rights. According to Atatürk, these rights and duties are determined by the rules of law. These rights and duties primarily involve the state's responsibilities to the individual, and the individual's responsibilities to the state as a citizen. The main duty of the state is to provide the necessary conditions as rights and freedoms for citizens to develop themselves and live in dignity. Atatürk regarded the right to life as the most fundamental right that the state is obliged to protect. He considered social and civil liberties, in other words, individual

ÖZ Son dönemde sağlık sisteminden yararlanmak için özellikle yüksek gelirli ülkelerden Türkiye’ye gelen turist sayısında dikkat çekici bir artış görülmektedir. Türk sağlık sektörüne yönelik artan bu talep, bizi Türkiye’nin sağlık harcamalarının verimliliğini yüksek düzeyde sanayileşmiş ülkelerle karşılaştırmaya yöneltmiştir. COVID-19 süreci, dünyada her ülke için sağlık sektöründe etkinliğin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha göstermiştir. Sağlık harcamalarının etkinliği, minimum sağlık girdisi kullanarak maksimum sağlık sonuçlarına ulaşılmasıdır. Bu makale, 2000 ile 2018 yılları arasında G8 ülkeleri ve Türkiye’nin sağlık harcama verimliliğini değerlendirmektedir. Çalışmada Veri Zarflama Analizi (VZA) kullanılarak sağlık harcamalarının verimlilik değerleri ölçülmüştür. Ülkelerin sağlık harcamalarındaki verimlilik değişimleri yıllara göre Malmquist İndeksi (Mİ) ile belirlenmiştir. Çalışmada Türkiye’nin Teknik Etkinlik Değişimi (TEC) değerinde ortalama %1,7’lik bir artışla girdilerini optimum şekilde kullanmayı başararak tüm yıllar boyunca teknik olarak en verimli ülke olduğu tespit edilmiştir. Teknolojik Değişim (TD) değerinde ise Türkiye, İtalya’dan sonra ikinci sırada en etkin ülke olarak tespit edilmiştir. Toplam Faktör Verimlilik Endeksi (Mİ) sonucunda sağlık harcamalarında verimli olan ilk üç ülke sırasıyla İtalya, Türkiye ve Fransa olarak belirlenmiştir. Türkiye’de sağlık reformları ile gerçekleştirilen yapısal dönüşüm programları sonucunda araştırma dönemi içinde etkin üretim çizgisine ulaşmadaki başarı diğer ülkelere göre çok daha fazla artmıştır. Bu iyileştirmelerin sürdürülebilirliği, Türkiye’nin sağlık teknolojilerinden yararlanma kapasitesinin geliştirilmesine ve gerçekleştirilmesine bağlıdır. Anahtar Kelimeler: G-8 ülkeleri, Türkiye, Sağlık etkinliği, Malmquist indeksi (Mİ), Veri zarflama analizi (VZA

ÇEVRE SORUNLARININ KÜRESELLEŞMENİN YAPISAL SORUNLARI AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ Berna AKSOY ÖZCAN Özet Günümüzde küresel sistemin karşılıklı bağımlılık, kuzey-güney ayrımı, gelir eşitsizliği, kaynak eşitsizliği gibi yapısal sorunları, devletlerarası ekonomik ve siyasi ilişkileri etkileyen önemli unsurlardır. Sanayileşme sürecinde, çevrenin bir kaynak olarak kullanılmasıyla artan üretim, 1970’li yıllarda çevre sorunlarının hızla artmaya başlamasıyla, küresel bir sorun halini almıştır. Günümüzde ise, çevre sorunlarının neden olduğu kuraklık, kaynakların bozulması ya da azalması, çevre kirliliği gibi etkenler, devletlerarası ilişkilerde çatışma riskini arttırmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı, çevre sorunlarının devletlerin kalkınma hedefleri paralelinde artmasının temel nedeni olarak küreselleşme sonucu ortaya çıkan sorunlar üzerinden sebep-sonuç ilişkisi kurmaktır. Çalışmanın temel iddiası, çevre sorunlarının kökeninin küreselleşmenin yapısal sorunları olduğu ve bu sürecin gelecekte devletler açısından çatışma riski taşıdığıdır. Çalışmanın ilk bölümünde; küreselleşmenin yapısal özellikleri ve sanayileşme döneminin yarattığı çevre sorunlarının küresel nitelikleri üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde ise küreselleşmenin yapısal sorunlarının çevreyle olan ilişkisi, karşılıklı bağımlılık, iktisadi eşitsizlikler, kıt kaynaklar üzerinden ele alınmıştır. Son bölümde ise, uluslararası çevre anlaşmalarının hedeflerine ulaşmasının önündeki engellerin, sorun çözücü olan devletler açısından iktisadi ve siyasi eşitsizlikler nedeniyle yarattığı engeller, küreselleşme üzerinden tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Çevre sorunları, Küreselleşme, Çatışma, Eşitsizlik, Karşılıklı bağımlılık Jel Sınıflandırması: F64, Q54,Q56 EVALUATION OF ENVIRONMENTAL PROBLEMS IN TERMS OF STRUCTURAL PROBLEMS OF GLOBALIZATION Abstract Nowadays, structural problems of the global system such as interdependence, center-periphery relations, income inequality, and resource inequality are important factors affecting interstate economic and political relations. Increasing production with the use of the environment as a resource in the industrialization process has become a global problem with the rapid increase in environmental problems in the 1970s. Today, issues such as drought caused by environmental problems, deterioration or decrease in resources, environmental pollution have begun to increase the risk of conflict in interstate relations. The aim of this study is to establish a cause-effect relationship over the inequalities created by globalization as the main reason for the increase in global environmental problems in parallel with the development goals of the states. The main claim of the study is that the root of environmental problems is the structural problems of globalization and this process carries the risk of conflict for states in the future. In the first part of the study; Structural features of globalization and global characteristics of environmental problems created by the industrialization period are emphasized. In the second part, the relationship between the structural problems of globalization and the environment, interdependence, economic inequalities and scarce resources are discussed. In the last part, the obstacles to the achievement of the goals of international environmental agreements due to economic and political inequalities in terms of problem solver states are discussed through global process. Keywords: Environmental Issues, Globalisation, Inequality, Environmental Conflict, Interdependence Jel Classification: F64, Q54,Q56

Bu makalenin amacı seçim sistemlerinin siyasi parti sistemi ve orantısızlık derecesi üzerine etkisini 1950-2018 yılları arasında Türkiye’de yapılan Milletvekili Genel Seçimleri sonuçlarına göre analiz etmektir. Bu amaç doğrultusunda, yedi farklı seçim sisteminin uygulandığı 19 Milletvekili Genel Seçim sonuçları analiz edilmiştir. Siyasi parti sistemi için Laakso ve Taagepera tarafından ortaya atılan etkin parti sayısı, orantısızlık derecesi için ise Gallagher tarafından geliştirilen Gallagher indeksi kullanılmıştır. Sonuçlar, Türkiye’de uygulanan seçim sistemlerinin, etkin parti sayısı ve orantısızlık derecesi üzerinde belirleyici bir rolü olduğuna işaret etmekle beraber, tek açıklayıcısı olmadığını ortaya koymaktadır.

History is a science that examines important events in the past within the scope of cause and effect. While studying these events, the science of history not only illuminates a part of the past, but also ensures that the evaluations made about the present and the future are built on solid foundations. History is also the memory of a nation. National memory and national identity are 1 Alıntılama: Balyemez, M. (2020). Kıbrıs Türk eğitim sisteminde tarih öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(3), 1193-1217.

zet Pandemide zorunlu eve kapanma ile deneyimlenen yeni tüketim kalıplarında pek çok mal ve hizmetin aşırı tüketiminden veya tümüyle kendinden vazgeçebildiğimiz gerçeği ile yüzleştik. Bu bağlamda "hangi mal ve hizmetlere daha çok ihtiyacımız var, hangilerinden vazgeçebiliriz" veya yaşam kalitesinden ödün vermeden daha az tüketebileceğimiz mal ve hizmetlerin neler olduğu görüldü. Bu makale gelecek nesillere de yaşanacak bir dünya bırakma perspektifinden bakan bir paradigma olarak büyüme-me teorisini analiz etmiştir. Bu çerçevede büyüme-me teorisine yüklenen siyasi anlamın içinde sadece toplumun ekonomik yaşantısını değiştirmek değil aynı zamanda ekolojiyi, demokrasiyi, sosyal adaleti ve paraya odaklanmayan bir refah anlayışını da savunmak var. Abstract During the pandemic, and lockdown being in place, we have been confronted with the fact that we can give up the excessive consumption of many goods and services and adopt a new consumption pattern. The objective of this article is to analyze the theory of degrowth as an alternative for the theory of economic growth which seeks to organize the production process in order to leave a habitable world for future generations. In this context, the politics of degrowth does not solely focus on money but also on ecology, democracy and social justice for the purpose of creating a welfare.