Gürcü ERDAMAR’s scientific contributions

Distance education has been constantly developed for decades and became the only choice for education during the COVID-19 pandemic. In the Turkish higher education, distance education practices were carried out for three semesters during the pandemic. Once again, distance education became the only means of education for higher education after the devastating earthquakes that hit Türkiye in February 2023. Assessing the students’ attitudes towards distance education gained importance in order to enhance the learning outcomes of distance education and to define the problems the students had faced. Thus, the researchers aimed to develop a Distance Education Attitude Scale for Higher Education Students in this study. The data were collected from 875 undergraduate students from Turkish state universities. Explanatory Factor Analysis (nEFA= 583) unfolded a two-factor structure with 16 items – explaining 57% of the total variance. For the scale and its two factors, the Cronbach Alpha internal consistency coefficient (.917, .914, .807) and McDonalds Omega coefficient (.920, .925, .811) were found satisfactory. Confirmatory Factor Analysis (nCFA= 292) supported the model-data fit and confirmed the reached structure. The "Distance Education Attitude Scale for Higher Education Students" is found to be valid and reliable. The scale is believed to contribute to the quality and efficiency of tertiary distance education practices.

Bu çalışmanın temel amacı Litalien ve diğerleri (2015) tarafından Kanada kültüründe doktora öğrencilerinin doktora çalışmalarına yönelik motivasyon düzeylerini belirlemek üzere geliştirilen MPhD ölçeği’ni (scale of motivation for PhD studies) Türkçe’ye uyarlamaktır. Ayrıca, Diener ve diğerleri (1985) tarafından geliştirilen, Dağlı ve Baysal (2016) tarafından Türkçe’ye uyarlaması yapılan “Yaşam Doyumu Ölçeği” kullanılarak ölçüte dayalı geçerlik kapsamında katılımcıların doktora çalışmalarına yönelik motivasyon ölçeğinden elde ettikleri puanlar ile yaşam doyumu arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bu amaç kapsamında ilk olarak MPhD ölçeğinin maddeleri uzman görüşleri alınarak Türkçe’ye uyarlanmış ve Türkiye’deki üniversitelerde okuyan 30 doktora öğrencisi ile dil geçerliği yapılmıştır. Ölçeğin Türkçe nihai formunun oluşturulmasının ardından ölçek toplam 335 doktora öğrencisine uygulanarak ölçeğin geçerliği ve güvenirliğine ilişkin psikometrik kanıtlar tespit edilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi ve açımlayıcı yapısal eşitlik modellemesi kullanarak yapılan analizler sonucunda ölçeğin tatmin edici psikometrik kanıtlara sahip olduğu görülmüştür. Yaşam Doyumu ölçeğinin araştırmada yer alan çalışma grubu üzerinde geçerli ve güvenilir bilgiler ürettiği saptanmıştır. Katılımcıların uyarlaması yapılan ölçekten elde ettikleri puanlarla, Yaşam Doyumu Ölçeği puanları karşılaştırılmış ve doktora çalışmalarına yönelik motivasyonlarıyla yaşam doyumları arasındaki ilişkiler belirlenmiştir.

This study aims to examine the effects of the lesson study model on the attitudes, self-efficacy, and math teaching anxiety of math teacher candidates. A pre- and post-test control group quasi-experimental design was utilized with a quantitative research framework. The study group consisted of a total of 14 teacher candidates (seven in the experimental group and seven in the control group), who were senior-level undergraduate students taking the “Teaching Practice” course in the pedagogical formation group of the Faculty of Education at Düzce University during the fall semester of the educational year 2019-2020. Data collection was performed using the Attitude Toward the Teaching Profession Scale, Teacher Self-Efficacy Scale, and Math Teaching Anxiety Scale. Non-parametric tests, specifically the Mann Whitney U and Wilcoxon Signed-Rank tests, were employed for data analysis. The results achieved in this study indicate that the lesson study model used in the teaching practice course positively affected the attitudes towards the teaching profession and teacher self-efficacy perceptions of math teacher candidates, as well as reducing math teaching anxiety.

Bu araştırmada acil uzaktan eğitim sürecinde öğretim programlarının uygulanmasına yönelik öğretmen görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile tasarlanan araştırma 30 ortaokul öğretmeninin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Fenomenoloji desenine dayalı olarak gerçekleştirilen çalışmada öğretmen görüşleri yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle alınmış, görüşme verileri çözümlenerek içerik analizi yapılmıştır. Analiz sonucunda öğretmenlerin acil uzaktan eğitim süreci için gerekli teknolojik becerileri bireysel çaba ile edindikleri, öğretim programlarını uygularken görsel materyallerden ve interaktif öğrenme ortamlarından yararlandıkları belirlenmiştir. Ek olarak kazanımları büyük çoğunlukla tamamladıklarını ifade eden öğretmenler, ders içinde soru cevap yöntemi ve ödev ile değerlendirme yaptıklarını bildirmişlerdir. Acil uzaktan eğitim sürecinde öğretim programları uygulanırken karşılaşılan sorunlara ilişkin verilerin analizinde yönetimsel sorunlar, öğrenci ve veliden kaynaklı sorunlar, öğrenme kayıpları ve öğretmen yeterlikleri ön plana çıkmaktadır. Öğretmenlerin acil eğitim sürecinde uygulanacak öğretim programları ile ilgili önerileri öğrencilerin sürece erişimi, uzaktan eğitime uygun materyallerin sağlanması ve kapsamlı ölçme-değerlendirme yapılması yönündedir. Araştırmada elde edilen öğretmen görüşleri doğrultusunda önerilere yer verilmiştir.

Many international and national measures have been taken to advance gender equality in education. The results of scientific research enlightened us on the ongoing problems of inequality in education despite these measures. The study presents a systematic analysis of 63 theses and 58 articles which were published on gender education in Turkey between 2002 and 2019. This study aims to analyze the trend in gender studies in education in terms of year, subject of study, method and findings. 121 studies selected by criterion sampling method were analyzed by content analysis. According to the research results, it was observed that the studies conducted centered on gender representations, gender perception and gender roles. It was determined that qualitative methods were mainly preferred in the studies analyzed. Based on the analysis of the findings of the researches, it is possible to collect problem areas related to gender in education under four main titles. These are gender representations reflecting inequality in educational materials, traditional gender perception and attitudes in educational environments, the need for gender education and teacher attitudes and behaviors that are not based on equality. In line with the results of this study, recommendations were made to researchers and policymakers.

This study aims to understand the course of the academic and administrative processes in the institutes of educational sciences and reveal the problems encountered in these processes. Based on this objective, 23 institutes of educational sciences located in Turkey were reached. The entire population was included in the study conducted in survey research design. The study group consisted of a total of 98 administrators including 24 institute administrators (director and deputy directors) and 74 heads of division / heads of department in 23 institutes of educational sciences. The research data were collected by a questionnaire prepared by the researchers. The questionnaire contained a total of 64 items under the titles of administration, advisory services, official correspondence and announcements, personnel, physical facilities, student, cooperation, and the attractiveness of the institute. The analysis program SPSS was used in the analysis of data that were collected in approximately two months. Based on the findings obtained, the use of electronic information and information technology systems in institute correspondence, the accessibility of the institute director and deputy directors by faculty members, the actualization of advisor assignments in accordance with the regulations, the need for more support to the institute budget, and the representation of institute directors in the university administrative committee are the items with which the administrators agree most. However, the items with which the administrators agree least are the availability of separate classrooms for postgraduate programs and of appropriate physical conditions for academic activities in institutes, students’ knowledge of postgraduate regulations, cooperation with the institutes of educational sciences of other universities, the decrease in the interest in the institute programs, and gathering institutes under one roof.

Araştırmanın amacı, görsel ve işitsel sanatlar eğitimi etkileşiminin öğretmen adaylarının yaratıcı düşünme düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırma, karma yöntemle gerçekleştirilmiştir. Nicel boyutta öntest-sontest kontrol gruplu seçkisiz deneysel desenden, nitel boyutta ise olgubilim deseninden yararlanılmıştır. Çalışma grubu Eğitim Fakültesi Resim-İş Eğitimi ve Müzik Eğitimi öğretmen adaylarından oluşmuştur. Torrance Yaratıcı Düşünce Testi A Formu öntest, B Formu sontest olarak uygulanmıştır. Deney sürecinde Resim-İş Eğitimi deney grubuna müzik eğitimi, Müzik Eğitimi deney grubuna görsel sanat eğitimi verilmiştir. Uygulamadan sonra deney grubu öğrencileriyle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının öntest-sontest erişi farkını karşılaştırmak için Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verileri içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Resim-İş Eğitimi ve Müzik Eğitimi deney gruplarının yaratıcı düşünce düzeylerinde kontrol gruplarına göre önemli gelişmeler tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmen adayları farklı bir sanat alanında eğitim almaya yönelik olumlu görüşler sunmuşlardır.

Bu araştırmanın amacı, öğretim elemanlarının pedagojik formasyon sertifika programına yönelik görüşlerinin ortaya konulmasıdır. Nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseninin tercih edildiği çalışmada, bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinde PFSP’nda ders veren eğitim bilimleri öğretim üyelerinin görüşlerine başvurulmuştur. Buna göre araştırmanın çalışma grubunda, bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinde görev yapan eğitim bilimleri bölümünün farklı anabilim dallarından 17 öğretim elemanı yer almıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmış, verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda PFSP’nın nitelikli öğretmen yetiştirme amacına ulaşamadığı, öğretim elemanlarının çoğu tarafından gereksiz bulunduğu görülmüştür. Öğretim elemanlarına göre, PFSP’nda yaşanan en önemli sorunlar öğrenme-öğretme süreci,öğrenci, ders içerikleri, değerlendirme, öğretmenlik uygulaması, genel sorunlar ve öğretim elemanı temalarında yoğunlaşmaktadır. Buna göre PFSP’nın yeni bir yapı ve modelle uygulanması, daha da önemlisi öğretmen yetiştirme sisteminde tutarlı bir politikanın izlenmesi gerekmektedir.

Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin 2018 yılı ortaokul Türkçe dersi öğretim programında yer alan 21. yüzyıl becerilerine ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırmanın modeli betimsel tarama yöntemidir. Araştırmanın evreni Ankara ilinde görev yapan Türkçe öğretmenleridir. Örneklemde ise Altındağ, Gölbaşı, Yenimahalle ve Çankaya ilçelerinde MEB’e bağlı ortaokullarda görev yapan 273 Türkçe öğretmeni yer almıştır. Verileri toplamada kullanılan anketin birinci bölümünde demografik bilgiler, ikinci ve üçüncü bölümünde 21. yüzyıl becerilerinin programda yer alma durumuna yönelik derecelemeli maddeler ve açık uçlu sorular yer almıştır. Nicel verilerin analizinde betimsel istatistikler hesaplanmıştır. Anketin açık uçlu maddelerine ait verilerin betimlenebilmesi için içerik analizinden yararlanılmıştır. Öğretmenlere göre en çok iletişim, iş birliği, sosyal ve kültürler arası etkileşim becerileri, en az ise yaratıcılık, hesap verebilirlik, öğrenmeyi öğrenme, öz yönlendirme becerileri gerçekleşmektedir. Öğretmen görüşlerine göre 21. yüzyıl becerilerinin uygulanması sırasında karşılaşılan en önemli sorunlar kazanımların birbirini tekrarlaması ve güncel olmaması; metinlerin ilgi çekiciliğinin az olması, öğrencilerin eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerinin yetersiz olması, fiziki alt yapı, materyal ve zaman yetersizliği, etkinliklerin ilgi çekiciliğinin az olması; sınav sisteminin becerilerin ölçülmesine yönelik olmamasıdır. Öğretmenlerin 21. yüzyıl becerilerinin geliştirilmesine yönelik en önemli önerileri ise okumaya, düşünmeye yönelik becerilere programda daha çok yer verilmesi, kazanım sayısının azaltılıp uygulanabilirliğin artması, ilgi çekici metinler ve etkinlikler kullanılması, 21. yüzyıl becerilerini ölçebilecek alternatif ölçme değerlendirme tekniklerinin kullanılmasıdır.

Bu araştırmanın amacı 2018 yılı ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Programı’nı 21. yüzyıl becerileri açısından incelemektir. Bu doğrultuda; 2018 yılı ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda 21. yüzyıl becerilerine yer verilme durumu araştırılmıştır. Araştırmanın modeli nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi incelemesidir. 2018 Ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın tamamı çalışmaya dâhil edilmiştir. Doküman analizinde Partnership for 21 Century Skills (P21) sınıflandırması dikkate alınarak oluşturulmuş 21. yüzyıl becerileri seçilmiştir. Bu beceriler öğrenme ve yenilik, bilgi, medya ve teknoloji ve yaşam ve kariyer beceriler olmak üzere üç alanda sınıflanmıştır. Doküman analizine göre Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda en çok yer verilen beceriler; genel amaçlarda (özel amaç, yetkinlik, kazanım) iletişim, eleştirel düşünme ve karar verme; içerikte iletişim, iş birliği problem çözme; öğrenme öğretme süreçlerinde eleştirel düşünme, üretkenlik, medya okuryazarlığı, öğrenmeyi öğrenme; ölçme ve değerlendirme ögelerinde öğrenmeyi öğrenme, medya okuryazarlığı, yaratıcılık, öz yönlendirme becerileridir. En az yer verilen beceriler ise genel amaçlarda yenilikçilik, iş birliği, medya okuryazarlığı; içerikte eleştirel düşünme, karar verme, medya okuryazarlığı; öğrenme-öğretme süreçlerinde hesap verebilirlik, liderlik, yenilikçilik, esneklik ve uyum; ölçme ve değerlendirmede ise iletişim, iş birliği, bilgi okuryazarlığı, liderlik ve sorumluluk alma becerileridir.