Agnieszka Oleszko’s research while affiliated with University of Silesia in Katowice and other places

Wstęp Przewlekły stres wpływa na jakość snu oraz wywołuje symptomy depresji u osób aktywnych zawodowo. Posługa kapłańska, ze względu na swą specyfikę, może generować przewlekły stres, wpływać na jakość snu i wywoływać depresję. Celem pracy jest analiza obciążeń zawodowych księży katolickich, ocena jakości snu i rozpowszechnienia zaburzeń depresyjnych w tej grupie oraz wyodrębnienie czynników mających wpływ na ich występowanie u duchownych. Materiał i metody Zbadano 223 księży diecezjalnych i zakonnych Archidiecezji Katowickiej. W badaniu zastosowano autorski, poddany walidacji kwestionariusz, skalę depresji Becka (Beck Depression Inventory – BDI-II) oraz Skalę Jakości Snu (SJS). Wyniki Czynnikami wywołującymi najsilniejszy stres u badanych księży były relacje z przełożonymi (68,2%) oraz zmiana parafii (66,8%). Najczęstszym z subiektywnie odczuwanych przez respondentów negatywnych stanów podczas całej dotychczasowej służby kapłańskiej było przemęczenie (92,4%). W badanej grupie u 20,2% księży występowała pogorszona jakość snu, a zaburzenia depresyjne o różnym stopniu nasilenia wykazano u 27,4% badanych. Wykazano zależność jakości snu oraz depresji od nasilenia stresu związanego ze zmianą parafii, relacjami z przełożonymi, celibatem oraz życiem w pojedynkę. Wnioski Księża niechętnie poddają się badaniu kwestionariuszowemu dotyczącemu stanu zdrowia psychicznego, jednocześnie stanowią grupę wysokiego ryzyka występowania zaburzeń snu i zaburzeń depresyjnych. Im niższa była jakość snu, tym wyższe wskaźniki zaburzeń depresyjnych. Perfekcjonizm, nadmierne zaangażowanie, poczucie niezrozumienia, potrzeba uznania i wysoka wrażliwość interpersonalna sprzyjały nasileniu symptomów depresji w badanej grupie.

Background. Depressive symptoms may appear at any age, yet they are most likely to be observed among young people aged 20-30. According to numerous scientific records, a properly balanced diet may prevent depression or enhance a therapeutical process. Objective. The aim of the study was the assessment of nutrition behaviours and prevalence of depressive symptoms among the students, as well as investigation whereas there is a connection between these variables and the sexes of the examined group. Furthermore, the aim was to determine, whether there is a relation between proper nutrition behaviours and an intensification of depressive symptoms. Material and methods. The research was conducted on a group of 959 students. In order to collect that data on nutrition behaviours an original anonymous questionnaire was used. In order to collect the data on a depressive symptoms occurrence Beck Depression Inventory (BDI-II) was used. Results. Recommended number of meals was taken by 54.95% of students, including 59.20% of women and 48.56% of men. Only 6.25% of students, including 6.94% of women and 5.22% of men, ate a recommended number of 5 or more portions of fruit and vegetables. 11.16% of students, including 10.94% of women and 11.49% of men, drank at least 2 glasses of milk or dairy fermented products. 22.84% of students presented depressive symptoms. 11.57% of the examined people suffered from mild depression, 7.1% - of moderate depression and 4.17% – of a severe one. Conclusions. It was found that there are relations between nutrition behaviours and sexes of the examined people. Women tend to present more beneficial behaviours. Almost every fourth student presented depressive symptoms – an intensification of the symptoms was more frequent among women. A growth in the rate of proper nutrition behaviours was connected with a drop in the depressive symptoms.

Leczenie cukrzycy typu 2 na każdym etapie powinno być wspomagane odpowiednią dietą połączoną z aktywnością fizyczną. Kluczowym makroskładnikiem diety, mającym bezpośredni wpływ na wzrost glikemii po posiłku, są węglowodany. Od kilkudziesięciu lat badane są efekty interwencji dietetycznych polegających na ograniczeniu procentowego udziału węglowodanów w diecie na rzecz innych makroskładników. Dieta niskowęglowodanowa była i nadal jest sugerowana przez niektórych ekspertów oraz środowiska pacjentów jako najskuteczniejsza i niosąca najmniejsze ryzyko skutków ubocznych. Sugestie te nie są jednak poparte dowodami pochodzącymi z wysokiej jakości randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych. Praca stanowi przegląd publikowanych w ostatnich latach metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań porównujących parametry mające znaczenie dla leczenia cukrzycy: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną, lipidogram oraz redukcję masy ciała. Obecnie brak wystarczających dowodów naukowych do zalecania jednej, optymalnej ilości węglowodanów w diecie, wobec czego zalecenia te powinny być indywidualizowane. Większą rolę w podejmowanych interwencjach dietetycznych u chorych na cukrzycę typu 2 mają obniżenie całkowitej wartości energetycznej diety oraz jakość dostarczanych makroskładników, szczególnie węglowodanów i tłuszczów.