Content uploaded by Kadriye Elif İmre
Author content
All content in this area was uploaded by Kadriye Elif İmre on Feb 28, 2025
Content may be subject to copyright.
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book
ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
228
CONTRIBUTION OF CURCUMIN TO WEIGHT
CONTROL: MOLECULAR MECHANISMS AND
CLINICAL FINDINGS
Kadriye Elif İmre1*, Funda Işık2
*1Res. Assist., Kastamonu University, Faculty of Health Sciences, Department of Nutrition and Dietetics, Kastamonu,
Turkey. ORCID: 0000-0001-6272-8791, 05449643902
2Res. Assist., Kastamonu University, Faculty of Health Sciences, Department of Nutrition and Dietetics, Kastamonu, Turkey.
ORCID: 0000-0001-6272-8791
ABSTRACT
In Obesity is recognized as a significant public health issue due to its increasing prevalence
worldwide. Obesity triggers the development of various metabolic complications such as cardiovascular
diseases, diabetes, and inammation. While the foundation of obesity treatment generally relies on
low-calorie diets and increased physical activity, pharmacotherapy is sometimes utilized. Currently
employed medications include orlistat, lorcaserin, phentermine/topiramate, and naltrexone/bupropion.
However, due to these medications’ variable eectiveness and side eects, there is growing interest
in using natural compounds. It is well-established that diet serves as a risk factor for chronic diseases.
Therefore, discovering and evaluating natural compounds with minimal adverse eects for weight
control are crucial. Research suggests natural polyphenols like curcumin could be eective and safe
alternatives for managing obesity. Curcumin is a primary ingredient of turmeric, comprising 2-8%
of most turmeric preparations. It is believed that curcumin provides health benefits through various
mechanisms and biochemical targets. Studies support the notion that curcumin can induce weight loss
and reduce the incidence of obesity-related diseases. According to current literature, curcumin has been
shown to regulate lipid metabolism and suppress chronic inammation associated with white adipose
tissue, which plays a central role in obesity-related complications. Additionally, curcumin has been found
to inhibit adipocyte dierentiation, reduce inammatory macrophage infiltration, inhibit the synthesis
of inammatory adipokines, and increase adiponectin production in white adipose tissue. Curcumin
directly interacts with adipose tissue to suppress inammation, reduce macrophage infiltration, inhibit
proinammatory agents’ eects, decrease inammatory adipokines’ expression, and enhance anti-
inammatory adiponectin production. Curcumin’s various molecular targets include transcription
factors (NF-κB, AP-1), growth and dierentiation factors (Wnt10b), inammatory cytokines (TNF-α,
IL-1β, and IL-6), mitogen-activated protein kinases, and other complex regulatory systems. However, to
evaluate the potential of curcumin in preventing and managing obesity in humans, more comprehensive
and high-quality studies are needed.
Keywords: Curcumin, obesity, weight control
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
229
KURKUMİNİN AĞIRLIK KONTROLÜNE KATKISI: MOLEKÜLER
MEKANİZMALAR ve KLİNİK BULGULAR
ÖZET
Obezite dünya çapında artan görülme sıklığı ile, önemli bir halk sağlığı sorunu olarak kabul
edilmektedir. Obezite, kardiyovasküler hastalıklar, diyabet ve inamasyon gibi çeşitli metabolik
komplikasyonların gelişimini tetiklemektedir. Obezite tedavisinin temelini genellikle düşük kalorili diyet
ve artan egzersiz oluştururken, bazı durumlarda farmakoterapiye başvurulmaktadır. Şu anda kullanılan
ilaçlar arasında orlistat, lorcaserin, fentermin/topiramat ve naltrekson/bupropion bulunmaktadır. Ancak,
kullanılan ilaçların yan etkileri ve etkinliklerinin değişkenliği nedeniyle doğal bileşiklerin kullanımı
giderek daha fazla ilgi çekmektedir. Diyetin kronik hastalıklar için bir risk faktörü olduğu bilinmektedir.
Bu nedenle, kilo kontrolüne minimum yan etkiye sahip doğal bileşiklerin keşfi ve değerlendirilmesi
önemlidir. Kurkumin gibi doğal polifenollerin obezite yönetiminde etkili ve güvenli bir alternatif
olabileceği üzerine önemli araştırmalar bulunmaktadır. Kurkumin, zerdeçalın ana aktif bileşenlerinden
biridir ve çoğu zerdeçal preparatının %2-8’ini oluşturur. Kurkuminin çeşitli mekanizmalar ve
biyokimyasal hedeer aracılığıyla sağlık yararları sağladığına inanılmaktadır. Yapılan çalışmalar,
kurkuminin ağırlık kaybını indükleme ve obezite ile ilişkili hastalıkların görülme sıklığını azaltmadaki
aktivitesini desteklemektedir. Mevcut literatüre göre kurkuminin, lipit metabolizmasını düzenleyebildiği
ve obezite ile ilişkili komplikasyonlarda merkezi bir rol oynayan beyaz yağ dokusu ile etkileşime giren
kronik inamasyonu baskılayabildiği gösterilmiştir. Bununla birlikte kurkuminin adiposit farklılaşmasını
engellediği, inamatuar makrofaj infiltrasyonunu azalttığı, inamatuar adipokin sentezini engellediği ve
adipozit adiponektin üretimini arttırmak için beyaz adipoz doku üzerinde doğrudan etkiye sahip olduğu
bulunmuştur. Kurkuminin, yağ dokusundaki inamasyonu baskılayarak doğrudan etki göstererek,
adipoz dokudaki makrofaj infiltrasyonunu azalttığı, proinamatuar ajanların etkilerini engellediği
ve inamatuar adipokinlerin ekspresyonunu azalttığı ve anti-inamatuar adiponektin üretimini
arttırdığı bildirilmiştir. Kurkuminin çeşitli moleküler hedeeri arasında transkripsiyon faktörleri (NF-
κB, AP-1), büyüme ve farklılaşma faktörleri (Wnt10b), inamatuar sitokinler (TNF-a, IL-1β ve IL-
6), mitojenle aktieştirilen ve siklik adenozin monofosfat ile aktieştirilen protein kinazlar ve diğer
karmaşık düzenleyici sistemler de bulunmaktadır. Ancak kurkuminin insanlarda obeziteyi önleme ve
yönetmedeki potansiyelini değerlendirebilmek için daha kapsamlı ve kanıt düzeyi yüksek çalışmalara
ihtiyaç duyulmaktadır.
Anahtar kelimeler: Kurkumin, obezite, ağırlık kontrolü
GİRİŞ
Dünya genelinde aşırı kilolu veya obez bireylerin artışı, ciddi bir küresel halk sağlığı sorununa
işaret etmektedir (Ng ve ark., 2014). Etkili terapötik müdahaleler yapılmadığı takdirde prevalansın
2045 yılına kadar %20’ye ulaşacağı öngörülmektedir (Di Cesare ve ark., 2016). Obezite kalp-damar
hastalıkları, diyabet, kanser gibi bulaşıcı olmayan kronik hastalıklardan biridir. Obeziteye bağlı ölümler
genellikle kardiyovasküler hastalıkların artışından kaynaklanmakta olup, arteriyel hipertansiyon, kalp
yetmezliği, iskemik kalp hastalığı gibi hastalıkların yanı sıra diyabet ve kanser gibi komplikasyonlar
da söz konusudur (Zhang ve ark., 2008). Obezite, tüm tip 2 diyabetlerin %80’inden, tüm iskemik kalp
hastalıklarının %35’inden ve tüm hipertansiyon vakalarının %55’inden sorumludur. Bu nedenle, obezite
yönetimi kadar sağlık risklerinin ve komplikasyonlarının tedavisi de önemlidir (WHO, 2007).
Obezite tedavisinde temel olarak sağlıklı beslenme ve fiziksel aktivite önerilmektedir. Bazı durumlarda,
farmakoterapi kullanılmakla birlikte olası yan etkileri bulunmaktadır. Farmakoterapide kullanılan ilaçlar
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book
ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
230
arasında orlistat, lorcaserin, fentermin/topiramat ve naltrekson/bupropion bulunmaktadır (WHO, 2003).
Diyetin kronik hastalıklar için bir risk faktörü olduğu uzun zamandır bilinmektedir. Bu nedenle, minimum
yan etkiye sahip doğal bileşiklerin, ağırlık kontrolüne yönelik etkilerine dair araştırmalar son yıllarda
artış göstermektedir (Di Pierro ve ark., 2015; Takei ve ark., 2017; Tian ve ark., 2017). Bu bağlamda,
zerdeçalın polifenolik aktif maddesi olan bir doğal bileşen olan kurkuminin obezite üzerinde etkili
olabilecek potansiyel bir besin takviyesi olarak düşünülmekte ve araştırılmaktadır. Kurkuminin, obezite
ve ilgili metabolik bozukluklarla mücadelede olumlu etkileri olduğuna dair çalışmalar bulunmaktadır.
Kurkumin, inamatuar makrofaj infiltrasyonunu azaltmak, inamatuar adipokin sentezini engellemek
ve adipozit adiponektin üretimini arttırmak için yağ dokusunda doğrudan etkilidir. Ayrıca, kurkumin
obezite ile ilişkili bozukluklarla mücadelede olumlu etkiler göstermektedir (Alsharif & Almuhtadi,
2021; Di Meo ve ark., 2019).
Kurkumin
Curcuma longa, geleneksel Asya tıbbında yüzyıllardır kullanılan bir bitki olup günümüzde uluslararası
mutfaklarda yaygın bir şekilde baharat olarak kabul edilmektedir (Scazzocchio ve ark., 2020).
Kurkumin, birçok özelliği olan bir antioksidandır. Antioksidanlar, oksidatif stresin meydana gelmesi
sırasında birçok hastalığın gelişimini önlemede veya geciktirmede önemli bir rol oynar. Bu nedenle,
doğal kaynaklı antioksidanlar klinik açıdan büyük bir değere sahiptir. Kurkuminin antiinamatuar
etkisi de son derece önemlidir. Kurkumin, pro-inamatuar sitokinlerin üretimini ve salgılanmasını
inhibe ederek ve düzenleyerek antiinamatuar etki gösterir (Fu ve ark., 2021; Scazzocchio ve ark.,
2020). Ayrıca, kurkumin potansiyel bir kanser önleyici madde olarak kabul edilir çünkü kanser hücresi
proliferasyonunu, apoptozu, hücre döngüsü durmasını ve otofajiyi modüle edebilir (Wong ve ark.,
2021). Kurkumin ve Curcuma longa özütü, hem G(+) hem de G(-) bakterileri olan mikroorganizmaların
büyümesini engelleyebilir ve antiviral etkiye sahiptir. Ayrıca, COVID-19 hastaları için potansiyel
bir tedavi seçeneği olarak da önerilmiştir (Augusti ve ark., 2021). Kurkuminin anti-diyabetik etkisi
de vardır; örneğin, glikoz alımını artırabilir ve pankreatik beta hücre fonksiyonunu iyileştirebilir.
Kurkuminin antiobezite etkileri de incelenmektedir; adipogenezi inhibe edebilir, lipit metabolizmasını
düzenleyebilir, enerji harcamasını artırabilir ve bağırsak mikrobiyotasını iyileştirebilir (Mohammadi ve
ark., 2021). Bununla birlikte, kurkuminin düşük emilimi, hızlı metabolizması ve oral uygulamayı takiben
kapsamlı eliminasyonu, klinik uygulanabilirliğini kısıtlamaktadır. Bu zorlukların üstesinden gelmek
için, kurkumin türevlerinin geliştirilmesi ve değerlendirilmesi üzerine araştırmalar yoğunlaşmıştır.
Kurkuminin yapısal analogları olan bu türevler, ana kurkumin bileşiğiyle karşılaştırıldığında gelişmiş
farmakokinetik profillere ve etkinliklere sahip olabilirler (Augusti ve ark., 2021).
İnasmasyon
Kurkumin ve kurkuminoidler, yağ dokusundaki makrofajlar ve diğer hücrelerde inamatuar
transkripsiyon faktörlerini düzenleyerek ve reaktif oksijen türlerini temizleyerek inamasyonu
azaltmaktır. Bir çalışmada, kurkumin takviyesinin obez farelerde diyabet semptomlarını ve insülin
direncini iyileştirdiği gösterilmiştir. Kurkumin takviyesi alan hayvanlarda, inamasyonun azaldığı
ve yağ dokusundaki makrofajların sayısının düştüğü gözlemlenmiştir. Ayrıca, kurkumin takviyesi,
antiinamatuar adiponektin üretimini artırırken hepatik NF-κB aktivitesini azaltmıştır. Bu sonuçlar,
kurkuminin obeziteye bağlı inamasyonu ve metabolik fonksiyon bozukluklarını düzeltebileceğini
göstermektedir (Perez-Torres ve ark., 2021).
Kurkumin içeren lipozomlar olarak adlandırılan kurkumin nanopartiküllerinin, obez farelere enjekte
edildiğibir çalışmada, hem hepatik dendritik hücrelerden hem de yağ dokusu makrofajlarından TNF-α
üretiminin azaldığı gözlenmiş ve insülin direncinde iyileşme görülmüştür. Kurkumin nanopartikülleri
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
231
ile tedavi edilen hayvanlarda, klasik NF-κB aktivasyonunun azaldığı da gözlemlenmiştir. Bu bulgular,
kurkuminin obeziteyle ilişkili inamasyonu ve metabolik fonksiyon bozukluklarını iyileştirebileceğini
doğrulamaktadır (Yekollu ve ark., 2011).
Yakın tarihli bir çalışmada, C57BL/6J fareleri uzun süreli yüksek yağlı diyetle birlikte kurkumin
takviyesi aldıklarında vücut ağırlığı artışının yavaşladığı, insülin duyarlılığını arttığı ve hepatik
glukoneogenezin inhibisyonu ile vücut glikoz atılımının iyileştiği bulunmuştur. Kurkumin takviyesinin,
yağ dokusundaki makrofaj infiltrasyonunu azalttığı ve insülin, yağ dokusu ve karaciğerde PKB
fosforilasyonunu artırdığı gözlemlenmiştir. Tüm bu bulgular, kurkuminin antiinamatuar etkisini
desteklemektedir (Shao ve ark., 2012).
Adipogenez İnhibisyonu
Adipositler, yağ dokusunun temel hücresel bileşenleridir ve lipid homeostazı ile enerji dengesinde
önemli bir rol oynarlar. Beyaz adipositler (WAT) ve kahverengi adipositler (BAT), olgun adipositlerin
ana türleridir. WAT, besin homeostazını düzenleyen ve hormonlar aracılığıyla depo yağlarına katkıda
bulunurken, BAT termojenezi destekleyerek enerji harcamasını artırır (Lee ve ark., 2019). Kurkumin,
adiposit farklılaşmasının çeşitli aşamalarına müdahale ederek veya bunları kısıtlayarak etki edebilir.
Bu bileşik, preadiposit çoğalmasını baskılayarak, adipogenezin inhibisyonunu sağlayarak ve olgun
adipositlerin apoptozunu indirerek adiposit yaşam döngüsünü değiştirebilir. Adipogenez, kanonik Wnt
sinyal yolunun etkisiyle inhibe edilir. Kurkuminin anti-adipogenik fonksiyonu olduğu belirlenmiştir (Ahn
ve ark., 2010; Kim ve ark., 2011). Araştırmalar, kurkuminin mitotik klonal genişlemeyi engellediğini
ve erken adipogenik transkripsiyon faktörlerinin ekspresyonunu inhibe ettiğini göstermektedir. Ayrıca,
kurkuminin adiposit protein 2 (aP2) ekspresyonunu azalttığı, Wnt hedeerinin ekspresyonunu artırdığı
ve mitojenle aktieşen protein kinaz (MAPK) fosforilasyonunu kısıtladığı bulunmuştur (Ahn ve ark.,
2010; Tian ve ark., 2017).
Enerji Harcamasının Uyarılması
Kahverengi adipozitler, besinler gibi çeşitli faktörlere yanıt olarak β3-adrenoreseptörler ile aktive
edilirler. UCP3, UCP1’e homolog bir proteindir ve tiroid hormonları, leptin ve β3-adrenerjik agonistlerin
düzenlenmesi yoluyla termojenezi kolaylaştırır. Bu nedenle, UCP’nin modülasyonu yoluyla BAT’ın
aktivasyonu enerji harcamasının düzenlenmesi ve obezitenin kontrolü için uygun bir strateji gibi
görünmektedir(Lowell & Spiegelman, 2000). Kurkumin AMPK, SIRT1, PGC-1α, COMT ve sempatik
sinir sistemi aktivitesine müdahale ederek termojenezi etkili bir şekilde uyarır; bu faktörlerin hepsi
adipozitlerin transkripsiyonel ekspresyonunda ve fizyolojilerinde önemli roller oynarlar (Song ve ark.,
2018).
Wang ve ark., düşük yağlı bir diyetle birlikte günlük 50-100 mg/g kurkumin takviyesi uygulanan
C57BL/6 farelerinde, beyaz adipozitlerin ortaya çıkışını gösteren WAT’ların yüksek termojenik
gen ekspresyonu ve mitokondriyal biyogenezle ilişkilendirildiğini bulmuşlardır. Bu deneysel
çalışma, kurkuminin kasık beyaz yağ dokusunda β3AR gen ekspresyonunu desteklediğini ve WAT
kahverengileşmesini indükleyebilen bir hormon olan plazma nörepinefrin düzeylerini artırdığını
göstermiştir (Wang ve ark., 2015). Benzer şekilde yüksek yağlı diyetle beslenen C57BL/6 farelerinde
kurkumin alımının, WAT makrofaj infiltrasyonunu azalttığı bulunmuştur (Song ve ark., 2018).
Lipit Metabolizması
Kurkumin, AMPK ve PPARα’nın aktivasyonuna yol açar. Bu faktörler, asetil-CoA karboksilazın
inhibisyonuna neden olarak lipid birikimini azaltan yağ asidi sentezinde azalmaya ve yağ asidi
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book
ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
232
oksidasyonunda artışa sebep olur (Lowell & Spiegelman, 2000). İn vitro çalışmalar, in vivo çalışmalar
ve klinik deneyler, yüksek yağlı bir diyetin neden olduğu plazma lipid seviyelerindeki artışın, kurkumin
alımıyla büyük ölçüde azaltılabileceğini göstermiştir (Di Pierro ve ark., 2015; Takei ve ark., 2017; Zeng
ve ark., 2017).
Bir hayvan çalışmasında, deksametazonun indüklediği insülin direncine sahip bir farelerde kurkumin
alımının insülin toleransında bir iyileşme ve karaciğerde fibroblast büyüme faktörü 21’in (FGF21)
ekspresyonundaki artış ile ilişkili olduğu bulunmuştur. FGF21, açlık sırasında salınan bir hormondur ve
insülin toleransını artırıcı etkilere sahiptir. Kurkuminin, FGF21’in karaciğerdeki ekspresyonunu uyararak
insülin duyarlılığını iyileştirdiği gösterilmiştir (Zeng ve ark., 2017). Hiperlipidemili ratlarla yapılan bir
çalışmada kurkumin alımının, kandaki serbest toplam kolesterol, yağ asitleri ve trigliseritlerin azalmasına
neden olduğu bulunmuştur (Takei ve ark., 2017). Kurkuminin metabolik sendromda düşük yoğunluklu
lipoproteinlerdeki kolesterol ve trigliserit düzeylerini azalttığı,transaminaz seviyelerini azalttığı ve
insülin direncini iyileştirdiği bulunmuştur. Bu nedenle, kurkuminin obez hastalarda inamasyonu ve
insülin direncini azaltmada önemli bir rol oynayabileceği düşünülmektedir (Di Pierro ve ark., 2015).
SONUÇ ve ÖNERİLER
Bitki kökenli polifenollerin sağlık üzerindeki faydaları hakkında artan bir farkındalık mevcuttur. Bu,
inamasyonu değiştirerek, lipogenezi teşvik ederek, preadipositlerin olgun adipositlere dönüşümünü
uyararak ve mitokondriyal aktiviteyi düzenleyerek gerçekleşir. Dolayısıyla, doğal bitki antioksidanları
obezitenin kontrolünde önemli bir rol oynayabilir. Kurkumin, eski bir baharat olan zerdeçaldan izole
edilen bir bileşiktir ve obeziteyle ilişkili metabolik bozuklukların tedavisinde potansiyel terapötik
aktivitesi nedeniyle yoğun bir şekilde araştırılmaktadır. Kurkumin, inamasyonu baskılar, preadiposit
farklılaşmasını engeller ve güçlü hücresel antioksidanları aktive eder. Bu antiinamatuar süreçleri
etkileyen birçok mekanizma vardır. Kurkumin ayrıca preadiposit farklılaşmasını geciktirerek daha az
olgun adiposit oluşumunu engeller. Sonuç olarak, kurkumin obezitede WAT’ı etkiler, obezitenin yol
açtığı inamatuar yolları inhibe eder ve genel sistemik inamasyonu, hiperglisemiyi ve insülin direncini
iyileştirir. Kurkuminin çoklu hedeeri düzenleme yeteneği, genel olarak adipogenezin bozulmasını,
kronik düşük dereceli inamasyonun baskılanmasını ve hücresel antioksidan savunmanın arttırılmasını
sağlar. Ancak kurkuminin emiliminin düşük olması ve bağırsak mikrobiyotasıyla etkileşimi gibi sorunlar
mevcuttur. Zerdeçalın tedavide kullanılmasıyla ilgili önemli bir konu da bitki-ilaç etkileşimleridir.
Kurkuminin obezitenin önlenmesi ve yönetilmesinde insanlarda etkili kullanımı hakkında kanıt düzeyi
yüksek daha fazla çalışmaya ihtiyaç bulunmaktadır.
KAYNAKLAR
Ahn, J., Lee, H., Kim, S., & Ha, T. (2010). Curcumin-induced suppression of adipogenic dierentiation is accom-
panied by activation of Wnt/β-catenin signaling. American Journal of Physiology-Cell Physiology, 298(6),
C1510-C1516. https://doi.org/10.1152/ajpcell.00369.2009
Alsharif, F. J., & Almuhtadi, Y. A. (2021). The Eect of Curcumin Supplementation on Anthropometric Measures
among Overweight or Obese Adults. Nutrients, 13(2). https://doi.org/ARTN 68010.3390/nu13020680
Augusti, P. R., Conterato, G. M. M., Denardin, C. C., Prazeres, I. D., Serra, A. T., Bronze, M. R., & Emanuelli, T.
(2021). Bioactivity, bioavailability, and gut microbiota transformations of dietary phenolic compounds: imp-
lications for COVID-19. Journal of Nutritional Biochemistry, 97. https://doi.org/ARTN 10878710.1016/j.
jnutbio.2021.108787
Di Cesare, M., Bentham, J., Stevens, G. A., Zhou, B., Danaei, G., Lu, Y., et al. (2016). Trends in adult body-mass
index in 200 countries from 1975 to 2014: a pooled analysis of 1698 population-based measurement stu-
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
233
dies with 19.2 million participants. Lancet, 387(10026), 1377-1396. https://doi.org/DOI 10.1016/s0140-
6736(16)30054-x
Di Meo, F., Margarucci, S., Galderisi, U., Crispi, S., & Peluso, G. (2019). Curcumin, Gut Microbiota, and
Neuroprotection. Nutrients, 11(10). https://doi.org/ARTN 242610.3390/nu11102426
Di Pierro, F., Bressan, A., Ranaldi, D., Rapacioli, G., Giacomelli, L., & Bertuccioli, A. (2015). Potential role of
bioavailable curcumin in weight loss and omental adipose tissue decrease: preliminary data of a randomi-
zed, controlled trial in overweight people with metabolic syndrome. Preliminary study. European Review
for Medical and Pharmacological Sciences, 19(21), 4195-4202. <Go to ISI>://WOS:000366100900032
Fu, Y. S., Chen, T. H., Weng, L., Huang, L., Lai, D., & Weng, C. F. (2021). Pharmacological properties and underl-
ying mechanisms of curcumin and prospects in medicinal potential. Biomedicine & Pharmacotherapy, 141,
111888. https://doi.org/10.1016/j.biopha.2021.111888
Kim, C. Y., Le, T. T., Chen, C. Y., Cheng, J. X., & Kim, K. H. (2011). Curcumin inhibits adipocyte dierentiation
through modulation of mitotic clonal expansion. Journal of Nutritional Biochemistry, 22(10), 910-920.
https://doi.org/10.1016/j.jnutbio.2010.08.003
Lee, J. H., Park, A., Oh, K. J., Lee, S. C., Kim, W. K., & Bae, K. H. (2019). The Role of Adipose Tissue Mito-
chondria: Regulation of Mitochondrial Function for the Treatment of Metabolic Diseases. International
Journal of Molecular Sciences, 20(19). https://doi.org/ARTN 492410.3390/ijms20194924
Lowell, B. B., & Spiegelman, B. M. (2000). Towards a molecular understanding of adaptive thermogenesis. Natu-
re, 404(6778), 652-660. https://doi.org/Doi 10.1038/35007527
Mohammadi, E., Behnam, B., Mohammadinejad, R., Guest, P. C., Simental-Mendia, L. E., & Sahebkar, A. (2021).
Antidiabetic Properties of Curcumin: Insights on New Mechanisms. Adv Exp Med Biol, 1291, 151-164.
https://doi.org/10.1007/978-3-030-56153-6_9
Ng, M., Fleming, T., Robinson, M., Thomson, B., Graetz, N., Margono, C., Mullany, E. C., et al. (2014). Global,
regional, and national prevalence of overweight and obesity in children and adults during 1980-2013: a
systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013. Lancet, 384(9945), 766-781. https://doi.
org/10.1016/S0140-6736(14)60460-8
Perez-Torres, I., Castrejon-Tellez, V., Soto, M. E., Rubio-Ruiz, M. E., Manzano-Pech, L., & Guarner-Lans, V.
(2021). Oxidative Stress, Plant Natural Antioxidants, and Obesity. International Journal of Molecular
Sciences, 22(4). https://doi.org/10.3390/ijms22041786
Scazzocchio, B., Minghetti, L., & D’Archivio, M. (2020). Interaction between Gut Microbiota and Curcumin:
A New Key of Understanding for the Health Eects of Curcumin. Nutrients, 12(9). https://doi.org/ARTN
249910.3390/nu12092499
Shao, W. J., Yu, Z. W., Chiang, Y. T., Yang, Y., Chai, T. Y., Foltz, W., Lu, H. G., Fantus, I. G., & Jin, T. R. (2012).
Curcumin Prevents High Fat Diet Induced Insulin Resistance and Obesity via Attenuating Lipogenesis in
Liver and Inammatory Pathway in Adipocytes. Plos One, 7(1). https://doi.org/ARTN e2878410.1371/
journal.pone.0028784
Song, Z., Revelo, X., Shao, W., Tian, L., Zeng, K., Lei, H., Sun, H. S., Woo, M., Winer, D., & Jin, T. (2018). Die-
tary Curcumin Intervention Targets Mouse White Adipose Tissue Inammation and Brown Adipose Tissue
UCP1 Expression. Obesity (Silver Spring), 26(3), 547-558. https://doi.org/10.1002/oby.22110
Takei, K., Nakagawa, Y., Wang, Y., Han, S. I., Satoh, A., Sekiya, M., Matsuzaka, T., & Shimano, H. (2017). Eects
of K-877, a novel selective PPARα modulator, on small intestine contribute to the amelioration of hyperli-
pidemia in low-density lipoprotein receptor knockout mice. J Pharmacol Sci, 133(4), 214-222. https://doi.
org/10.1016/j.jphs.2017.02.003
The Challenge of Obesity in the WHO European Region and the Strategies for Response: Summary; Branca, F.;
Nikogosian, H.; Lobstein, T.; World Health Organization (Eds.) World Health Organization, Regional Oi-
ce for Europe: Copenhagen, Denmark, 2007;ISBN 978-92-890-1388-8.
6th International “ACHARAKA” Congress on Medicine, Nursing,
Midwifery, and Health Sciences Proceedings Book
ISBN: 978-625-6879-52-2
DOI: 10.5281/zenODO.10838601
234
Tian, L. L., Song, Z. L., Shao, W. J., Du, W. W., Zhao, L. R., Zeng, K. J., Yang, B. B., & Jin, T. R. (2017). Cur-
cumin represses mouse 3T3-L1 cell adipogenic dierentiation via inhibiting miR-17-5p and stimulating
the Wnt signalling pathway eector Tcf7l2. Cell Death & Disease, 8. https://doi.org/ARTN e255910.1038/
cddis.2016.455
Wang, S., Wang, X., Ye, Z., Xu, C., Zhang, M., Ruan, B., Wei, M., Jiang, Y., Zhang, Y., Wang, L., Lei, X., & Lu, Z.
(2015). Curcumin promotes browning of white adipose tissue in a norepinephrine-dependent way. Biochem
Biophys Res Commun, 466(2), 247-253. https://doi.org/10.1016/j.bbrc.2015.09.018
WHO. Diet, Nutrition, and the Prevention of Chronic Diseases: Report of a WHO-FAO Expert Consultation,
Proceedings of the JoInt.WHO-FAO Expert Consultation on Diet, Nutrition, and the Prevention of Chronic
Diseases, Geneva, Switzerland, 28 January–1 February2002; WHO Technical Report Series; Weltgesun-
dheitsorganisation, FAO, Eds.; World Health Organization: Geneva, Switzerland,2003; ISBN 978-92-4-
120916-8.
Wong, S. C., Kamarudin, M. N. A., & Naidu, R. (2021). Anticancer Mechanism of Curcumin on Human Glioblas-
toma. Nutrients, 13(3). https://doi.org/ARTN 95010.3390/nu13030950
Yekollu, S. K., Thomas, R., & O’Sullivan, B. (2011). Targeting Curcusomes to Inammatory Dendritic Cells
Inhibits NF-κB and proves Insulin Resistance in Obese Mice. Diabetes, 60(11), 2928-2938. https://doi.
org/10.2337/db11-0275
Zeng, K. J., Tian, L. L., Patel, R., Shao, W. J., Song, Z. J., Liu, L., Manuel, J., Ma, X. Z., McGilvray, I., Cummins,
C. L., Weng, J. P., & Jin, T. R. (2017). Diet Polyphenol Curcumin Stimulates Hepatic Fgf21 Production
and Restores Its Sensitivity in High-Fat-Diet-Fed Male Mice. Endocrinology, 158(2), 277-292. https://doi.
org/10.1210/en.2016-1596
Zhang, C., Rexrode, K. M., van Dam, R. M., Li, T. Y., & Hu, F. B. (2008). Abdominal obesity and the risk of all-ca-
use, cardiovascular, and cancer mortality - Sixteen years of follow-up in US women. Circulation, 117(13),
1658-1667. https://doi.org/10.1161/Circulationaha.107.739714
