Content uploaded by Muhammet Fatih Doğan
Author content
All content in this area was uploaded by Muhammet Fatih Doğan on Nov 06, 2024
Content may be subject to copyright.
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 19 -
Bölüm 2
İLKOKUL MATEMATİK ÖĞRETİMİ KAPSAMINDA
SINIF ÖĞRETMENLİĞİ LİSANS ÖĞRETİM
PROGRAMLARINDA MATEMATİK ÖĞRETİMİ
Muhammet Fatih DOĞAN1
GİRİŞ
Toplumsal kalkınmanın gerçekleşmesi büyük oranda ülkelerin eğitim sistemleri
ile bağlantılıdır. Eğitim sistemlerinin çağın gereksinimlerine göre düzenlenmesi,
nitelikli eğitim programlarının geliştirilmesini de zorunlu kılmaktadır (Arslan &
Eraslan, 2003). Program geliştirme, öğretim programlarının genel ve özel amaçlar,
ders içerikleri, öğretim ve değerlendirme yöntemleri açısından düzenlenmesi
ve yenilenmesi sürecidir. Bu süreç, toplumdaki gelişmelere paralel olarak
gerçekleştirilen araştırmalar ve önerilen değişiklikler ile ilgili uygulamaya konan
denemelerin ardından programların genelleştirilmesi yoluyla gerçekleştirilir
(Oğuzkan, 1993). Varış (1996) program geliştirme sürecini, millî eğitimin ve
okulların amaçlarını etkili bir biçimde gerçekleştirebilmek için düzenlenen
içerik ve etkinliklerin okul içinde ve dışında uygun yöntem ve teknikler ile
geliştirilmeye yönelik eşgüdümlü çabalar bütünü şeklinde tanımlamaktadır. Buna
karşılık Demirel (2002) de program geliştirme kavramını, eğitim programlarının
hedeeri, içeriği, öğrenme-öğretme süreci ve değerlendirme unsurları arasındaki
dinamik ilişkiler bütünü şeklinde tanımlamaktadır.
Öğretim programları, ulaşılacak hedeer, belirli ilkelere göre düzenlenecek
içerik, uygulanacak yöntemler, destekleyici araç ve materyaller ve hedeere
ne kadar ulaşılabildiğini gösteren değerlendirme ölçütleri gibi bir dizi
unsurdan oluşur (Gözütok, 2003). Uygulamalı bir bilim olan eğitimde istenilen
sonuçlara ulaşmanın en etkili yöntemlerinden biri, eğitim programlarının
bilim ve teknolojideki değişme ve gelişmelere paralel olarak sürekli gelişiminin
sağlanmasıdır. Bu bağlamda, programların aksayan yönlerinin ve eksikliklerinin
belirlenmesi ve değişim ve gelişmelere göre yeniden düzenlenmesiyle eğitimin
kalitesinin artması beklenmektedir (Erişen, 1998). Ülkemizde cumhuriyetin
1 Dr., mfdogan@gmail.com, ORCID iD: 0000-0002-1530-5195
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 20 -
ilanından sonra eğitim alanında yapılan ilk çalışma 1924 yılında Tevhid-i
Tedrisat Kanununun yürürlüğe konmasıdır. Bu kanunun uygulanması, tüm
eğitim kurumlarının Millî Eğitim Bakanlığı çatısı altında toplanması ve öğretim
programlarının kapsamlı bir şekilde elden geçirilmesiyle sonuçlanmıştır
(Tevhid-i Tedrisat Kanunu, 1924; Varış, 1996). Tevhid-i Tedrisat Kanununun
yürürlüğe konmasından 1982 yılına kadar ilkokul programları gibi öğretmen
yetiştiren kurumların uyguladıkları öğretim programlarının geliştirilmesinin
sorumluluğu da Millî Eğitim Bakanlığı’na verilmiştir. 4 Kasım 1981 tarihinde
kabul edilen 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu, öğretmen yetiştiren kurumların
üniversitelere devredilmesiyle sonuçlanmıştır. (Yükseköğretim Kanunu, 1981).
Bu tarihten itibaren öğretmen yetiştiren kurumların öğretim programlarının
düzenlenmesinin sorumluğunu YÖK ve üniversiteler üstlenmiştir.
SINIF ÖĞRETMENLİĞİ MATEMATİK ÖĞRETİMİ I VE II DERSLERİ
1982 yılından bu yana öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin YÖK ve
üniversitelerin öncülüğünde 1997, 2006 ve 2018 yıllarında kapsamlı program
geliştirme çalışmaları yürütülmüştür. Bu kapsamda 1997 programı ile Sınıf
Öğretmenliği lisans öğretim programlarının 5. ve 6. yarıyıllarında Matematik
Öğretimi I ve II derslerine yer verilmiştir. Programda bu derslerinin haalık
ders saati sayısı da üçer saat olarak belirlenmiştir (YÖK, 1998). 2006 ve 2018
program geliştirme çalışmaları, Sınıf Öğretmenliği programında ve diğer lisans
öğretim programlarında yapılan önemli değişikliklere rağmen, Matematik
Öğretmenliği I ve II derslerinin ders tanımlarının başlangıcından bu yana
büyük ölçüde değişmeden kaldığını göstermektedir. Matematik Öğretimi I ve
Matematik Öğretimi II derslerinin 1997 programındaki tanımları Tablo 1’de,
2006 programındaki tanımları Tablo 2’de, 2018 programındaki tanımları ise Tablo
3’te verilmiştir.
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 21 -
Tablo 1. Matematik Öğretimi I ve II Ders Tanımları (1997 Programı) (YÖK, 1998)
Matematik Öğretimi I
Matematik öğretiminin amacı ve temel ilkeleri; matematik öğretiminin kısa tarihçesi
(Dünya’da ve Türkiye’de); matematik öğretiminde yararlanılacak öğretme ve öğrenme
stratejileri; ilkokul matematik programının kapsamı, hedeeri ve özellikleri; belli
başlı öğrenme kuramları ve matematik öğrenimi ile ilişkileri; matematik derslerinde
ölçme ve değerlendirme; problem çözme (stratejiler, aşamalar, problem türleri, vb.);
sayı kavramının gelişimi (sayma öncesi gelişmeler, ayırma, denklik, azlık, çokluk, vb.);
doğal sayıların oluşumu ve yapısal özellikleri; doğal sayılarda dört işlemin öğretimi
(toplama, çıkarma, çarpma ve bölme).
Matematik Öğretimi II
Kesir kavramının oluşumu ve gelişimi; kesir sayısı; rasyonel sayı kavramlarının
oluşturulması ve öğretimi; rasyonel sayılarda dört işlemin öğretimi; bilgi toplama
teknikleri; istatistik ve olasılığın başlangıç ilkeleri ve öğretimi; temel geometrik
kavramlar, tanımlar, özellikler ve öğretimi; temel geometrik şekiller, cisimler ve
öğretimi; ölçü kavramının oluşumu ve gelişimi; belli başlı ölçü birimlerinin öğretimi;
ilkokulda bilgisayar destekli matematik öğretimi; örnek matematik etkinliklerinin
planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi.
Tablo 2. Matematik Öğretimi I ve II Ders Tanımları (2006 Programı) (YÖK, 2006)
Matematik Öğretimi I
Matematik öğretiminin amacı ve temel ilkeleri; matematik öğretiminin tarihçesi
(Dünya’da ve Türkiye’de); matematik öğretiminde yararlanılacak öğretme ve öğrenme
stratejileri; ilköğretim matematik programının kapsamı, amacı ve özellikleri; belli başlı
öğrenme kuramları ve matematik öğrenimi ile ilişkileri; Matematik eğitiminde önemli
beceriler, ilişkilendirme, temsiller, iletişim, akıl yürütme, problem çözme (stratejiler,
aşamalar, problem türleri, vb.); bilgi teknolojilerini kullanma, çocukta sayı kavramının
gelişimi (sayma öncesi gelişmeler, birebir eşleme, kardinal değer, birleştirme, ayırma,
karşılaştırma, denklik, azlık, çokluk, vb.); basamak değeri, doğal sayıların oluşumu
ve yapısal özellikleri; Aritmetik işlemler, ilköğretim matematik dersi 1. 2. ve 3. sınıf
öğretim programındaki ilgili konular, kazanımlar ve bunlara uygun etkinlik örnekleri.
Matematik Öğretimi II
Kesirler, kesirleri öğrenmede öğrenci güçlükleri, kesirlerin farklı anlamları, kesir
modelleri, denklik, karşılaştırma, sıralama, kesirlerle işlemler, ondalık kesirler,
ondalık kesirlerle işlemler, program kazanımlarına uygun örnek etkinlikler, Geometri,
çocukta geometrik düşüncenin gelişimi, 2 ve 3 boyutlu geometri konuları ve bunların
öğretimi, programda bulunan geometri kazanımlarına uygun örnek etkinlikler, Ölçme
ve ölçüler, çocukta ölçme fikrinin gelişimi, boyut, alan, hacim, zaman ölçümleri,
tartma, paralarımız, programda bulunan ölçme kazanımlarına uygun örnek etkinlikler
veri yönetimi, tablo ve grafikler, programda bulunan veri kazanımlarına uygun
örnek etkinlikler, Matematik eğitiminde ölçme ve değerlendirme, çoklu ölçme-
değerlendirme yöntem ve teknikleri.
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 22 -
Tablo 3. Matematik Öğretimi I ve II Ders Tanımları (2018 Programı) (YÖK, 2018)
Matematik Öğretimi I
Matematik öğretiminin amacı ve temel ilkeleri; matematik öğretiminin tarihçesi
(Dünya’da ve Türkiye’de); matematik öğretiminde yararlanılacak öğretme ve öğrenme
stratejileri; ilkokul matematik programının kapsamı, amacı ve özellikleri; belli başlı
öğrenme kuramları ve matematik öğrenimi ile ilişkileri; matematik eğitiminde önemli
beceriler, ilişkilendirme, temsiller, iletişim, akıl yürütme, problem çözme (stratejiler,
aşamalar, problem türleri, vb.); bilgi teknolojilerini kullanma, çocukta sayı kavramının
gelişimi (sayma öncesi gelişmeler, birebir eşleme, kardinal değer, birleştirme, ayırma,
karşılaştırma, denklik, azlık, çokluk, vb.); basamak değeri, doğal sayıların oluşumu
ve yapısal özellikleri; aritmetik işlemler, ilkokul matematik dersi programındaki ilgili
konular, kazanımlar ve bunlara uygun etkinlik örnekleri.
Matematik Öğretimi II
Kesirler, kesirleri öğrenmede öğrenci güçlükleri, kesirlerin farklı anlamları, kesir
modelleri, denklik, karşılaştırma, sıralama, kesirlerle işlemler, ondalık kesirler, ondalık
kesirlerle işlemler, geometri, çocukta geometrik düşüncenin gelişimi, 2 ve 3 boyutlu
geometri konuları ve bunların öğretimi, ölçme ve ölçüler, çocukta ölçme fikrinin
gelişimi, boyut, alan, hacim, zaman ölçümleri, tartma, paralarımız, veri yönetimi,
tablo ve grafikler, matematik eğitiminde ölçme ve değerlendirme, çoklu ölçme-
değerlendirme yöntem ve teknikleri, ilkokul matematik dersi programındaki ilgili
konular, kazanımlar ve bunlara uygun etkinlik örnekleri.
Matematik Öğretimi I ve II derslerinin 1997, 2006 ve 2018 programlarındaki
tanımları karşılaştırıldığında 2006 programına önceki programdan farklı
olarak matematik öğretimi ile ilgili, ilişkilendirme, temsiller, iletişim, akıl
yürütme gibi becerilerin; veri işleme, tablo ve grafik konularının; matematik
öğretiminde ölçme ve değerlendirme yöntem ve teknikleri ile ilkokul matematik
öğretim programındaki konulara yönelik olarak etkinlik örneklerinin eklendiği
görülmektedir. Bununla birlikte 2018 programında 2006 programındaki tanımların
birkaç yazım değişikliği dışında değiştirilmeden korunduğu görülmektedir.
İlkokul Matematik Dersi
Çağdaş eğitim anlayışına göre birey, edindiği bilgileri kullanarak daha ileri düzeyde
anlayışlar kazanan, olayları derinlemesine kavrayan, eleştirel düşünen, bilimsel
akıl yürütme ve problem çözme gibi zihinsel becerileri kullanan ve geliştiren
kişi olarak tanımlanmaktadır. İlköğretim programlarında yer alan matematik
dersi bu becerilerin geliştirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır (Orbeyi ve
Güven, 2008). İnsan yaşamı için önemi ve bilimsel bilginin ilerlemesine katkısı
göz önüne alındığında, matematik eğitiminin önemi her geçen gün artmaktadır.
Okul öncesinden başlayarak ilköğretim ve sonrasına uzanan bir süreçte, öğretim
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 23 -
zamanının önemli bir bölümü matematik eğitimine ayrılmaktadır (Altun, 2002).
Belirtilen bu hususlar ışığında, matematik programının toplum, eğitim, bilim ve
teknoloji alanlarında meydana gelen ilerleme ve yeniliklere uyum sağlamak için
sürekli düzenlenmeye ve yenilenmeye tabi tutulması gerektiği açıktır. (Orbeyi &
Güven, 2008). Türkiye›de ilköğretim okulları için program geliştirme sorumluluğu
Millî Eğitim Bakanlığına bağlı genel müdürlüklere ve Talim ve Terbiye Kurulu
Başkanlığına verilmiştir. Programın uygulanacağı okulların bağlı olduğu genel
müdürlük tarafından oluşturulan programlar Talim ve Terbiye Kurulu tarafından
onaylandıktan sonra ülke çapında yaygınlaştırılmaktadır. Ayrıca Talim ve Terbiye
Kurulu Başkanlığı ihtiyaç duyulan alanlarda program geliştirme komisyonları
kurmakta ve bu komisyonlar tarafından oluşturulan programlar ülke genelinde
yaygınlaştırılmaktadır (Yüksel, 1998). Cumhuriyetin ilanından günümüze ilkokul
programları 1924, 1926 1930, 1936, 1948, 1968, 2005 ve son olarak 2018 yıllarında
kapsamlı değişiklikler geçirmiştir.
2018 İlkokul Matematik Öğretim Pprogramı dört öğrenme alanından
oluşmaktadır: “Sayılar ve İşlemler”, “Geometri”, “Ölçme” ve “Veri İşleme”. Her
sınıf düzeyinde tüm öğrenme alanlarına yer verilirken, bazı alt öğrenme alanları
belirli bir sınıan sonra tanıtılmaktadır. Programda yer alan öğrenme alanları ve
alt öğrenme alanlarının içeriğine ilişkin özet bilgi aşağıda verilmiştir (MEB, 2018):
Sayılar ve İşlemler: Birinci sınıa, sayıların öğrenilmesini takiben, basamak
kavramına hazırlık amacıyla 20’ye kadar olan sayılar onluk ve birlik olarak ayrılır.
Ayrıca toplama ve çıkarma işlemlerini desteklemek için parça-parça ilişkileri
sunulur. İkinci sınıa, öğrencilerden 100’den küçük sayıları kendi basamak
değerlerine bölmeleri ve modeller kullanarak analiz etmeleri beklenir. Çarpma ve
bölme işlemleriyle ilgili olarak, ikinci sınıan itibaren öğrencilere çeşitli yorumlar
sunmak esastır. Ayrıca, bütün ile yarım ve çeyrek arasındaki ilişki açıklığa
kavuşturulur. Üçüncü sınıa, önceki sınıarın devamı olarak, üç basamaklı
sayıların modelleme yoluyla okunması ve incelenmesi, böylece basamak değeri
bilgisinin genişletilmesi ve pekiştirilmesi hedeenir. Ayrıca, bu sınıf düzeyinde
parça-bütün ilişkisi vurgulanır ve kesir terimleri ile eski uygarlıkların kullandığı
sayı sistemleri ve sayılar tanıtılır. Dördüncü sınıa öğrencilerin altı basamağa
kadar olan sayıları okuyup yazabilmeleri, parçalara ayırabilmeleri ve basamak
değerlerini belirleyebilmeleri beklenmektedir. Öğrencilerin basit, bileşik ve tam
sayılı kesirleri tanımlayabilmeleri ve kullanabilmeleri beklenir. Paydaları eşit olan
kesirlerle toplama ve çıkarma işlemlerini yapabilmeleri ve uygun problemleri
çözebilmeleri hedeenmektedir.
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 24 -
Geometri: Birinci sınıa öğrencilerin şekilleri köşe ve kenar sayılarına göre
sınıandırarak üçgen, kare, dikdörtgen ve daireleri tanımaları, tanımlamaları ve
modellemeleri beklenir. Ayrıca konum ve yön belirten ifadeleri günlük yaşam
durumlarıyla ilişkilendirerek kullanmaları beklenir. Ayrıca, deneyimler yoluyla
belirli bir geometrik örüntüyü bulmaları beklenir. 2. sınıa çembere yer verilir
ve diğer şekiller kenar ve köşe sayılarına göre sınıandırılır. Öğrencilerin bir
doğru boyunca konum, yön ve hareketi tanımlamak ve çevrelerindeki simetrik
şekilleri bulmak için matematiksel dili kullanmaları beklenir. Ayrıca, tekrar eden
bir örüntüdeki eksik öğeleri belirleyip tamamlamaları, bir örüntüdeki ilişkileri
görmeleri ve farklı malzemelerle aynı ilişkiye sahip örüntüler oluşturmaları
beklenir. Üçüncü sınıa öğrencilerin nesnelerin yüzlerini, köşelerini ve açılarını
tanımlamaları; küp, kare ve dikdörtgenler prizması arasındaki farkı ayırt etmeleri;
nokta, doğru, ışın ve doğru parçası gibi daha soyut kavramları ifade etmeleri;
açıları tanımaları ve çevrelerinden örnekler vermeleri beklenir. Dördüncü
sınıa öğrencilerin üçgenlerin, karelerin ve dikdörtgenlerin kenarlarını ve
köşelerini adlandırmaları, kenarların özelliklerini belirlemeleri ve üçgenleri kenar
uzunluklarına göre sınıandırmaları beklenir. Ayrıca simetriyi geometrik yapılar
ve modeller aracılığıyla açıklamaları ve simetri doğrusunu çizmeleri beklenir.
Ayrıca, düzlemi tanımaları ve örneklendirmeleri, açıları ve açıyı oluşturan köşeleri
tanımlamaları, adlandırmaları ve açıları sınıandırmaları beklenmektedir.
Ölçme: Ölçülecek özelliğin belirlenmesi, karşılaştırma ve sıralama yapılması,
önce standart olmayan birimlerle daha sonra standart birimlerle ölçüm yapılması
ve son olarak bu bilgilerin uygulanması ve yorumlanması süreci ölçme öğrenme
alanının ilerleyişini yansıtmaktadır. Bu çalışmaların amacı, öncelikle sezgiye
dayalı karşılaştırmalar ve sıralamalar yapmak, daha sonra standart olmayan ve
standart birimleri kullanarak ölçüm yapmaktır. Öğretim programında birinci ve
ikinci sınıarda uzunluk ölçme, para ölçme, zaman ölçme, tartma ve sıvı ölçme
alt öğrenme alanlarına ait kazanımlar yer almaktadır. Üçüncü sınıa ise bu alt
başlıklara alan ölçme ve çevre ölçme alt öğrenme alanları eklenmiştir.
Veri İşleme: Veri İşleme öğrenme alanı 1. sınıan itibaren Sayılar ve İşlemler
öğrenme alanını destekleyecek şekilde ele alınır. Birinci sınıa hedef, en fazla
iki veri grubu içeren basit tabloları okumaktır. İkinci sınıa hedef, belirli bir
araştırma sorusu için veri toplamak, verileri tablolar ve nesne grafikleri ile
temsil etmek ve yorumlamak, frekans tabloları ve ağaç diyagramları hazırlamak
ve bir şekil grafiklerini okumaktır. 3. sınıa öğrencilerin en fazla üç veri grubu
içeren basit tabloları okuyup yorumlayabilmeleri ve tablolardan elde edilen
verileri düzenleyebilmeleri beklenmektedir. Dördüncü sınıa, öğrencilerin
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 25 -
sütun grafiklerini incelemeleri ve oluşturmaları beklenmektedir. Ayrıca, ağaç
diyagramları, sütun grafikleri, tablolar ve diğer grafiklerde gösterilen bilgilerin
kullanılmasıyla, elde edilen verileri sunmak ve günlük yaşamla ilgili problemleri
çözmek için çeşitli grafiksel gösterimlerden yararlanılması hedeenmektedir.
İlkokul matematik dersi öğrenme ve alt öğrenme alanları Tablo 4’te verilmiştir.
Tablo 4. İlkokul Matematik Dersi Öğrenme ve Alt Öğrenme Alanları (MEB, 2018)
SIRA ÖĞRENME
ALANI ALT ÖĞRENME ALANI SINIFLAR
1 2 3 4
1Sayılar ve
İşlemler
Doğal Sayılar x x x x
Doğal Sayılarla Toplama İşlemi x x x x
Doğal Sayılarla Çıkarma İşlemi x x x x
Doğal Sayılarla Çarpma İşlemi x x x
Doğal Sayılarla Bölme İşlemi x x x
Kesirler x x x x
Kesirlerle İşlemler x
2Geometri
Geometrik Cisimler ve Şekiller x x x x
Uzamsal İlişkiler x x x x
Geometrik Örüntüler x x x
Geometride Temel Kavramlar x x
3Ölçme
Uzunluk Ölçme x x x x
Çevre Ölçme x x
Alan Ölçme x x
Paralarımız x x x
Zaman Ölçme x x x x
Tartm a xxxx
Sıvı Ölçme x x x x
4 Veri İşleme Veri Toplama ve Değerlendirme x x x x
SONUÇ
Eğitimin modern görüşü, belirli hedeere ulaşmak için insanların davranışlarını
değiştirmesi gerektiğidir. Tyler, yaklaşımıyla 1950’lerde program geliştirme
üzerinde büyük bir etki yaratmıştır. Tyler, eğitim kavramını “bireylerin
davranışlarını değiştirme süreci” olarak tanımlamıştır. Bu tanımlama o zamandan
beri evrensel olarak kabul görmüştür. Eğitimin davranış değiştirmekle ilgili
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 26 -
olduğu fikri, eğitim programının sürekli değişen deneyimlerin toplamı şeklinde
görünmesine ve program geliştirme çalışmalarının odağının öğrenme ve öğretme
süreçleri olması gerektiği fikrine yol açmıştır (Fidan, 2012). Ülkemizde 1982 yılına
kadar hem ilkokul programlarının hem de sınıf öğretmeni yetiştiren kurumların
uyguladıkları öğretim programlarının geliştirilmesinin sorumluluğu Millî
Eğitim Bakanlığına ait olmuştur. Bu tarihten itibaren sınıf öğretmeni yetiştiren
kurumların üniversitelere devredilmesiyle ilkokul programları ve sınıf öğretmeni
yetiştiren kurumların öğretim programlarının geliştirilmesinde farklı kurumların
söz sahibi olduğu görülmektedir. Bu durumun ortaya çıkarabileceği problemlerin
başında programlar arasında oluşabilecek uyum problemleri gelmektedir. Eğitim
fakültelerinde uygulanan sınıf öğretmenliği lisans öğretim programındaki
matematik öğretimi derslerinin programlardaki tanımları değerlendirildiğinde
uygulamadaki ilkokul matematik öğretim programı içeriği ile büyük oranda
uyum içerisinde olduğu görülmektedir.
Matematik öğretimi I dersinde öncelikli olarak matematik öğretiminin amacı,
matematik öğretiminde yararlanılabilecek öğrenme ve öğretme stratejileri ile
matematik öğretimindeki önemli beceriler üzerinde durulmaktadır. Sonrasında
ilkokul matematik dersindeki “Sayılar ve İşlemler” öğrenme alanına giriş
yapılmakta; birebir eşleme, basamak değeri ve aritmetik işlemler konularıyla
bu öğrenme alanı desteklenmektedir. Matematik Öğretimi II dersi ile Sayılar ve
İşlemler öğrenme alanının kesirler ile ilgili alt öğrenme alanlarına değinilmektedir.
Yine ilkokul matematik programındaki “Geometri”, “Ölçme” ve “Veri İşleme”
öğrenme alanları ile ilgili konuların da Matematik Öğretimi II dersi kapsamında ele
alındığı görülmektedir. Hem Matematik Öğretimi I hem de Matematik Öğretimi
II dersleri ile yine bu öğrenme alanları kapsamındaki kazanımlar ve bunlara
uygun etkinlik örnekleri verilerek teorik altyapı güçlendirilmeye çalışılmaktadır.
Bu noktada içerikte var olan bu uyumun uygulama boyutuyla ele alındığında
matematik öğretimi açısından yeterli olmadığı düşünülmektedir. 1997
programından günümüze değin matematik öğretimi programı her ne kadar
ilkokul programındaki kazanımlar, bunlarla ilgili uygulanabilecek etkinlik
örnekleri ve ölçme-değerlendirme çalışmaları ile zenginleştirildiği görülse de
ilkokul matematiğinin tüm ilkokul eğitimindeki yeri gereği sınıf öğretmeni
adaylarının matematik öğretimi ile ilgili lisans öğrenimleri süresince daha uzun
süreli ve alana özgü çalışmalar yapmalarına ihtiyaç duyulduğu düşünülmektedir.
Bununla birlikte programdaki ders tanımlarından hareketle hazırlanacak olan ders
planlarının ilkokul programındaki öğrenme alanları ve alt öğrenme alanlarına
göre düzenlenmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir.
Güncel Eğitim Bilimleri Araştırmaları X
- 27 -
KAYNAKÇA
Altun, M. (2002). İlköğretim ikinci kademede (6, 7 ve 8. sınıarda) matematik öğretimi.
Alfa Yayınları.
Arslan, M., & Eraslan, L. (2003). Yeni eğitim paradigması ve Türk eğitim sisteminde dö-
nüşüm gerekliliği. Milli Eğitim Dergisi, 160, Güz.
Demirel, Ö. (2002). Kuramdan uygulamaya program geliştirme (4. Baskı). Pegem A Ya-
yıncılık.
Erişen, Y. (1998). Program geliştirme modelleri üzerine bir inceleme. Kuram ve Uygula-
mada Eğitim Yönetimi, 13(13), 79-97.
Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme (3. Baskı). Pegem Akademi.
Gözütok, D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160,
44–64.
Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1,
2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıar).
Oğuzkan, A. F. (1993). Eğitim terimleri sözlüğü (3. Baskı). Emel Matbaacılık.
Orbeyi, S., & Güven, B. (2008). Yeni ilköğretim matematik dersi öğretim programı’nın de-
ğerlendirme öğesine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1).
Tevhid-i Tedrisat Kanunu. (1924). Kanun Numarası: 430, Kabul Tarihi: 3.3.1924, Yayım-
landığı Resmî Gazete: Tarih: 6.3.1924, Sayı: 63.
Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler (6. Baskı). Alkım Yayıncılık.
Yükseköğretim Kanunu. (1981). Kanun Numarası: 2547, Kabul Tarihi: 4.11.1981, Yayım-
landığı Resmî Gazete: Tarih: 6.11.1981, Sayı: 17506.
Yükseköğretim Kurulu. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları.
Yükseköğretim Kurulu. (2006). Sınıf öğretmenliği lisans programı.
Yüksel, S. (1998). Program geliştirme sürecine öğretmen katılımı. Kuram ve Uygulamada
Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(1), 99-106.