Problem Durumu Dört boyutlu bağlanma stillerinin ölçümünde kullanılmak üzere geliştirilen ilk ölçüm aracı olan Griffin ve Bartholomew " un (1994) ölçme aracının geliştirilmesinde karşılaşılan sorunların ba-şında bağlanma stillerinin bireyin davranışlarını ve tutumlarını etkileyen çok faktörlü bir yapı ol-ması gelmektedir. Bağlanma stillerinin ebeveynden kopmayla ilişkili ayrılık kaygısı (Bowlby, 1960), duyguların düzenlenmesi (Zimmerman, 2004), aile içi iletişim (Doyle ve Markiewicz, 2005), sosyal ilişki (Blehar, Lieberman ve Ainsworth, 1977), depresyon (Strodl ve Noller, 2003), öz saygı ve sosyal güven (Collins ve Read, 1990; Foster, Kernis ve Goldman, 2012) gibi birbirin-den farklı alanlarla ilişkili oluşu, ilgili ölçme aracının geliştirilmesinde pek çok unsuru göz önünde bulundurmak gerektiğini göstermektedir. Griffin ve Bartholomew (1994), dörtlü bağlanma modelinin ölçümü için 30 maddelik bir ölçek geliştirmiştir. Ülkemizde ise dörtlü bağlanma stillerinin ölçümünde uyarlaması Sümer ve Gün-gör (1999) tarafından yapılan İlişki Ölçekleri Anketi kullanılmaktadır. İlişki Ölçekleri Anketi bağlanma ölçümüne dair paragraflar (Hazan ve Shaver, 1987), İlişki Anketi (Bartholomew ve Horowitz, 1991) ve Yetişkin Bağlanma Ölçeği (Collins ve Read, 1990) maddeleri kullanılarak oluşturulmuştur (Sümer ve Güngör, 1999). Ölçeğin uyarlanmış halinde ise 17 madde bulun-makta ve test tekrar test güvenirliği .54 ve .78, iç tutarlık katsayısı .27 ve .61 alfa değerleri arasında değişmektedir. Yapılan faktör analizi sonucunda, varyansın %46'sını açıklayan bi-rinci faktörün korkulu ve güvenli bağlanma stillerini (sırasıyla .80 ve-.84), varyansın %33'ünü açıklayan ikinci faktörün saplantılı ve kayıtsız bağlanma stillerini (sırasıyla .69 ve-.94) kapsadığı belirlenmiştir (Sümer ve Güngör, 1999). İlişki Ölçekleri Anketi'nde bulunan 30 maddenin ilk 17 si dört bağlanma stilinin belirlenmesi için kullanılmaktadır. Diğer maddeler ise Collins ve Read (1990)'in yakınlık, dayanma ve kaygı olarak ifade edilen 3 faktörünü ölç-mektedir. Türkiye'de kullanılan bir diğer ölçek Brenning, Soenens ve Bosmans (2011) tara-fından geliştirilmiş, Türkçe'ye uyarlanması (Kırımer, Akça ve Sümer, 2014) tarafından yapıl-mış olan Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II'dir. Bu envanter 8-13 yaş grubuna uygulan-mış bir ölçektir ve orta çocukluk dönemi bağlanma stillerini belirlemekte kullanılmaktadır. Sonuç olarak Türkiye'de dörtlü bağlanma modeline ait İlişki Ölçekleri Anketi (Sümer ve Güngör, 1999) ve Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II (Kırımer, Akça ve Sümer, 2014), Yakın İlişki-lerde Yaşantılar Envanteri (2006) isimli ölçme araçlarının sıklıkla kullanıldığı ancak üç boyutlu bağlanma stillerinin ölçümüne yönelik olarak bir ölçme aracı bulunmamaktadır. Ayrıca var olan ölçme araçlarındaki uygulamalarda yapılan çalışma kapsamındaki geçerlik ve güvenirlik analiz-lerinin düşük değerler almaları, ölçeklerin her yaş grubunda geçerli olmaması ve var olan madde-lerdeki kültürel ve anlam farklılıklarından kaynaklanan karışıklıkların sonuçlara olumsuz yansıma riski alternatif bir ölçme aracının geliştirilmesinin faydalı olacağına işaret etmektedir. 1 Arş. Gör.,