Risk assessment of transport networks in a multi-natural hazard environment (in Greek)

Abstract

Failures in bridges and tunnels of road network are usually related to the effects of multiple hazards that may act independently during their lifetime. However, the literature concerning the assessment of the risk and resilience of the above assets, usually, focuses on the effects of a single natural hazard, ignoring the fact that these structures exist in an environment of multiple natural hazards. In this study, a methodological framework is given that concerns the assessment of the hazard and risk of tunnels and bridges that are subject to multiple natural hazards.

Full text

Εκτίμηση κινδύνου των δικτύων μεταφορών σε περιβάλλον πολλαπλών
φυσικών κινδύνων
Risk assessment of transport networks in a multi-natural hazard environment
ΚΑΡΑΤΖΕΤΖΟΥ, Α. Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Ερευνήτρια Α.Π.Θ.
ΤΣΙΝΙΔΗΣ, Γ. Πολιτικός Μηχανικός, Επίκ. Καθηγητής Π.Θ.
ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ, Σ. Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Ερευνήτρια Α.Π.Θ.
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ, Σ. Δρ. Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, Ερευνητής Α.Π.Θ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Οι βλάβες σε γέφυρες και σήραγγες οδικών δικτύων συνήθως σχετίζονται με τις
επιπτώσεις πολλαπλών κινδύνων που μπορεί να δρουν ανεξάρτητα κατά τη διάρκεια της ζωής
τους. Ωστόσο, η βιβλιογραφία που αφορά στην εκτίμηση της επικινδυνότητας και
διακινδύνευσης των παραπάνω τεχνικών έργων επικεντρώνεται συνήθως στις επιπτώσεις
ενός μεμονωμένου φυσικού κινδύνου, αγνοώντας το γεγονός ότι όλα τα τεχνικά έργα
υφίστανται σε ένα περιβάλλον πολλαπλών φυσικών κινδύνων. Στην παρούσα εργασία, δίδεται
ένα μεθοδολογικό πλαίσιο που αφορά στην εκτίμηση της επικινδυνότητας και διακινδύνευσης
σηράγγων και γεφυρών που υπόκεινται σε πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους.
ABSTRACT: Failures in bridges and tunnels of road network are usually related to the effects
of multiple hazards that may act independently during their lifetime. However, the literature
concerning the assessment of the risk and resilience of the above assets, usually, focuses on
the effects of a single natural hazard, ignoring the fact that these structures exist in an
environment of multiple natural hazards. In this study, a methodological framework is given
that concerns the assessment of the hazard and risk of tunnels and bridges that are subject to
multiple natural hazards.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα οδικά δίκτυα διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην οικονομική ευημερία των σύγχρονων
κοινωνιών. Πρόσφατες φυσικές καταστροφές στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ο σεισμός της
Κρήτης το 2021 και οι σεισμοί και οι πλημμύρες της Θεσσαλίας το 2021, καταδεικνύουν την
τρωτότητα των οδικών δικτύων σε πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους, με αποτέλεσμα
σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές απώλειες.
Ανεξάρτητα από το εξεταζόμενο σύστημα ή κατασκευή που κινδυνεύει ή διαφορετικά το τα
εκτιθέμενα στοιχεία (exposure model), ένα από τα πιο κρίσιμα βήματα οποιασδήποτε
μεθοδολογίας εκτίμησης της διακινδύνευσης έναντι πολλαπλών φυσικών κινδύνων, είναι ο
κατάλληλος ορισμός πολλαπλών σεναρίων επικινδυνότητας (multi-hazard model), στα οποία
το εξεταζόμενο σύστημα ή κατασκευή δύναται να υποβληθεί καθ' όλη τη διάρκεια ζωής του.
Ύστερα από τον καθορισμό του κατάλληλου σεναρίου για την έκφραση της επικινδυνότητας
σε πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους, ακολουθεί, μέσω κατάλληλων μεθοδολογιών, η εκτίμηση
της τρωτότητας και της διακινδύνευσης (fragility model, risk model) των υπό μελέτη
εκτιθέμενων στοιχείων.
Τα τελευταία 30 χρόνια, έχουν αναπτυχθεί διάφορες μεθοδολογίες για την εκτίμηση της
τρωτότητας γεφυρών (Stefanidou & Kappos, 2017) και σηράγγων (Tsinidis et al., 2020,

Argyroudis et al., 2017, Tsinidis et al., 2022) έναντι του σεισμικού κινδύνου και του κινδύνου
έναντι πλημμύρας (Jaebeom et al., 2016). Αναγνωρίζοντας τις σημαντικές επιπτώσεις των
πολλαπλών φυσικών κινδύνων, καθώς και της κλιματικής αλλαγής, στην τρωτότητα των
υποδομών, το ερευνητικό ενδιαφέρον έχει μετατοπιστεί πρόσφατα στην εξαγωγή καμπυλών
τρωτότητας για πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους (Gehl & D’Ayala, 2018). Ωστόσο, σε ό,τι
αφορά σε υποδομές μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των οδικών δικτύων, η έλλειψη
γνώσης παραμένει σημαντική, καθώς κρίσιμες παράμετροι που δύνανται να επηρεάσουν
σημαντικά την απόκριση και συνεπώς την τρωτότητα γεφυρών και σηράγγων έναντι φυσικών
καταστροφών, δεν έχουν διερευνηθεί ενδελεχώς. Επιπρόσθετα, η σωρευτική δράση φυσικών
κινδύνων στην τρωτότητα γεφυρών και σηράγγων αποτελεί ένα θέμα που απαιτεί περαιτέρω
διερεύνηση.
Το ερευνητικό έργο INFRARES (https://www.infrares.gr/) φιλοδοξεί να συμβάλει σε αυτό το
ερευνητικό πεδίο, μέσω της ανάπτυξης μιας μεθοδολογίας για την εκτίμηση της
διακινδύνευσης και της ανθεκτικότητας σηράγγων και γεφυρών σε περιβάλλον πολλαπλών
φυσικών κινδύνων. Η παρούσα εργασία στοχεύει στη συνοπτική παρουσίαση των
προτεινόμενων μεθοδολογιών που έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο του INFRARES μέχρι τη
συγγραφή της, και αφορούν στην εκτίμηση της σεισμικής διακινδύνευσης (hazard model) για
συνδυασμένη δράση σεισμού και πλημμύρας, καθώς και στην εκτίμηση της τρωτότητας
(fragility model) γεφυρών έναντι σεισμικού η/και πλημμυρικού κινδύνου. Σύντομη αναφορά
γίνεται και στην μεθοδολογία για την εκτίμηση της τρωτότητας σηράγγων έναντι σεισμικού
κινδύνου, που αναπτύσσεται κατά τη συγγραφή της εργασίας.
2. ΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ INFRARES
Όπως αναφέρθηκε, στο πλαίσιο του INFRARES αναπτύσσεται μια μεθοδολογία εκτίμησης της
διακινδύνευσης και της ανθεκτικότητας οδικών δικτύων σε περιβάλλον πολλαπλών κινδύνων,
με επίκεντρο τις γέφυρες και τις σήραγγες. Για την επίτευξη του τελικού στόχου, της εκτίμησης
δηλαδή της διακινδύνευσης σε περιβάλλον πολλαπλών φυσικών κινδύνων, θα
χρησιμοποιηθούν διάφορα επιμέρους μεθοδολογικά πλαίσια, τα οποία συνδέονται με τα
ακόλουθα βήματα που περιλαμβάνονται σε κάθε ανάλυση εκτίμησης της διακινδύνευσης
έναντι σεισμού και άλλων φυσικών κινδύνων. Τα βήματα αυτά περιλαμβάνουν: (i) τα
εκτιθέμενα στοιχεία (exposure model), στην καταγραφή των κρίσιμων στοιχείων τους, π.χ.,
γέφυρες και σήραγγες, που μπορεί να επηρεαστούν από διάφορους φυσικούς κινδύνους, (ii)
την επικινδυνότητα σε πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους (multi-hazard model), που αφορά
στον καθορισμό διαφόρων σεναρίων πολλαπλών φυσικών κινδύνων, εστιάζοντας στους
σεισμούς και στις πλημμύρες, καθώς αυτοί οι φυσικοί κίνδυνοι θεωρούνται οι πιο κρίσιμοι για
την Ελλάδα, και τέλος (iii) την εκτίμηση της τρωτότητας (fragility model), μέσω της οποίας
προκύπτει ο βαθμός βλάβης για το δεδομένο στοιχείο ή σύνολο στοιχείων σε κίνδυνο, όταν
υπόκεινται σε συγκεκριμένο φυσικό κίνδυνο ή σε συνδυασμό διαφορετικών κινδύνων και
υπολογίζεται με τη χρήση αριθμητικών αναλύσεων των επιλεγμένων στοιχείων. Στις επόμενες
ενότητες, παρουσιάζονται συνοπτικά τα παραπάνω επιμέρους βήματα, από τη σύνθεση των
οποίων προκύπτει τελικά η διακινδύνευση των εκτιθέμενων στοιχείων (γέφυρες και σήραγγες).
2.1 Συναρτήσεις / Καμπύλες τρωτότητας και διαχείριση αβεβαιοτήτων
Ανεξάρτητα από τον τύπο της καταπόνησης, η εκτίμηση της διακινδύνευσης βασίζεται στη
χρήση συναρτήσεων τρωτότητας, που εκφράζουν την πιθανότητα υπέρβασης μιας ορισμένης
στάθμης βλάβης από την εξεταζόμενη κατασκευή ή το εξεταζόμενο σύστημα για ένα δεδομένο
φυσικό κίνδυνο, συναρτήσει της έντασης του κινδύνου αυτού. Σημειώνεται, ότι το επίπεδο
δομικής βλάβης εκφράζεται συνήθως από ένα σύνολο διακριτών σταθμών βλάβης (LS), που
ορίζονται μέσω τιμών (κατωφλίων) μιας παραμέτρου βλάβης (EDP), ενώ η ένταση του φυσικού
κινδύνου εκφράζεται μέσω ενός μέτρου έντασης (IM), όπως για παράδειγμα για το σεισμό
μπορεί να εκφραστεί μέσω της μέγιστης εδαφικής επιτάχυνσης (PGA). Οι συναρτήσεις
τρωτότητας εκφράζονται συνήθως με τη μορφή καμπύλων (π.χ. Σχήμα 1), που στην ουσία
αποτελούν συναρτήσεις λογαριθμικής σωρευτικής κατανομής:

󰇛 󰇜󰇣
 󰇡
󰇢󰇤 (1)
Σχήμα 1: Παράδειγμα καμπύλης τρωτότητας με επισήμανση των βασικών παραμέτρων της
(Tsinidis et al., 2022)
Σχήμα 1: Example of a fragility curve with notation of relevant parameters (Tsinidis et al., 2022)
όπου: 󰇛󰇜 είναι η πιθανότητα υπέρβασης μιας δεδομένης στάθμης βλάβης , για ένα
δεδομένο επίπεδο σεισμικής έντασης (το τελευταίο εκφράζεται μέσω ενός δείκτη έντασης ),
Φ είναι η τυπική κανονική σωρευτική συνάρτηση,  είναι η διάμεση τιμή κατωφλίου του
μέτρου έντασης, που απαιτείται για να προκληθεί η στάθμη βλάβης και το  είναι η
συνολική τυπική απόκλιση, που περιγράφει αβεβαιότητες που σχετίζονται με τον ορισμό της
συνάρτησης τρωτότητας. Η  υπολογίζεται συνήθως, ως εξής (Argyroudis et al., 2012):
 


 (2)
όπου:  είναι η αβεβαιότητα που σχετίζεται με την απόκριση της κατασκευής,  είναι η
αβεβαιότητα που σχετίζεται με τη σεισμική απαίτηση και  είναι η αβεβαιότητα που σχετίζεται
με τον ορισμό των σταθμών βλάβης. Οι διαθέσιμές μεθοδολογίες για τη χάραξη των καμπυλών
τρωτότητας, δύναται να κατηγοριοποιηθούν βάσει του τύπου των δεδομένων που
χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό τους, σε εμπειρικές, αναλυτικές και υβριδικές.
Στις περισσότερες αναλυτικές μελέτες που παρουσιάζονται στη βιβλιογραφία, οι αβεβαιότητες
που σχετίζονται με την εκτίμηση τρωτότητας σηράγγων ή γεφυρών, ελήφθησαν σύμφωνα με
την Εξίσωση 2. Πιο συγκεκριμένα, οι αβεβαιότητες που σχετίζονται με την εκτίμηση της
απόκρισης , προσδιορίστηκαν μέσω στατιστικής επεξεργασίας των σετ δεδομένων δείκτη
βλάβης – μέτρου έντασης στο λογαριθμικό χώρο, με τα δεδομένα αυτά να προκύπτουν βάσει
αριθμητικών αναλύσεων των εξεταζόμενων συστημάτων. Για τον ορισμό των αβεβαιοτήτων
που σχετίζονται με τη σεισμική απαίτηση, , ή με τον ορισμό των σταθμών βλάβης, , οι
περισσότερες μελέτες ακολούθησαν τις σχετικές προτάσεις από τους Argyroudis & Pitilakis
(2012).
2.2 Χάρτες πολλαπλής επικινδυνότητας σε φυσικές καταστροφές
Για την υπό μελέτη περιοχή, επιλέγονται προσεκτικά διάφοροι μεμονωμένοι φυσικοί κίνδυνοι
και συνδυασμένα σενάρια φυσικών κινδύνων, τα οποία ιεραρχούνται βάσει της πιθανότητας
πρόκλησης βλαβών στις υποδομές μεταφορών. Αρχικά, κάθε φυσικός κίνδυνος μελετάται
ξεχωριστά, ενώ σε δεύτερη φάση εξετάζεται ο συνδυασμός των δύο ή περισσότερων φυσικών
κινδύνων που έχουν επιλεγεί ως οι πιο κρίσιμοι, προτείνοντας έτσι ένα ενιαίο πλαίσιο για την
εκτίμηση σεναρίων πολλαπλών φυσικών κινδύνων. Τόσο τα μεμονωμένα όσο και τα
πολλαπλά σενάρια φυσικού κινδύνου απεικονίζονται σε χάρτες σε μορφή GIS. Το Σχήμα 2
παρουσιάζει τα κύρια βήματα του προτεινόμενου μεθοδολογικού πλαισίου σε ένα διάγραμμα
ροής. Τα κύρια βήματα του προτεινόμενου μεθοδολογικού πλαισίου είναι:
 Βήμα 1: Καθορισμός της εξεταζόμενης περιοχής. Το προτεινόμενο πλαίσιο μπορεί να
εφαρμοστεί σε τοπική, περιφερειακή ή εθνική κλίμακα.

 Βήμα 2: Κατάταξη πιθανών φυσικών κινδύνων για την εξεταζόμενη περιοχή με βάση
τη συχνότητα, το μέγεθός τους, καθώς και με τη δυνατότητά τους να προκαλέσουν
ζημιά σε κρίσιμα στοιχεία ενός οδικού δικτύου (π.χ. ζημιές σε γέφυρες και σήραγγες).
Να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο του INFRARES που αφορά στο εθνικό οδικό δίκτυο, ως
κρισιμότεροι φυσικοί κίνδυνοι, θεωρήθηκαν ο σεισμός και η πλημμύρα, λόγω της
επίδρασής τους σε γέφυρες και σήραγγες.
 Βήμα 3: Αξιολόγηση κάθε επιλεγμένου φυσικού κινδύνου, ως μεμονωμένο σενάριο,
βάσει της πιθανότητας εμφάνισης και της σοβαρότητάς του.
 Βήμα 4: Προσδιορισμός των μοντέλων πολλαπλών φυσικών κινδύνων για διάφορες
πιθανές εντάσεις και διάφορες περιόδους επαναφοράς. Δημιουργία σεναρίων
πολλαπλών φυσικών κινδύνων και σχετικών χαρτών σε μορφή GIS για την αξιολόγηση
των εξεταζόμενων οδικών δικτύων.
Περισσότερες λεπτομέρειες για την προτεινόμενη μεθοδολογία παρουσιάζονται στην
εργασία των Karatzetzou et al. (2022). Ενδεικτικά, το Σχήμα 3 παρουσιάζει μια εφαρμογή της
μεθοδολογίας στην Ελλάδα για συγκεκριμένα σενάρια κίνδυνων. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται
χάρτης δύο μεταβλητών που απεικονίζει τον συνδυασμό σεισμικού και πλημμυρικού κινδύνου
για την Ελλάδα, για περιόδους επαναφοράς Tms = 475 έτη και Tmf = 100 έτη για τον σεισμικό
και τον κίνδυνο πλημμύρας, αντίστοιχα.
Σχήμα 2. Τα βήματα της προτεινόμενης μεθοδολογίας για την εκτίμηση της επικινδυνότητας
για πολλαπλούς φυσικούς κινδύνους (multi-hazard model).
Figure 2. The steps of the proposed methodology to estimate the hazard model for multiple
natural hazards.

Σχήμα 3. Xάρτης δύο μεταβλητών που απεικονίζει τον συνδυασμό σεισμικού και πλημμυρικού
κινδύνου για την Ελλάδα (αποτελέσματα για περιόδους επαναφοράς Tms = 475 έτη και Tmf =
100 έτη για τον σεισμικό και τον κίνδυνο πλημμύρας, αντίστοιχα).
Figure 3. Bivariate map illustrating the combination of seismic and flood hazard for Greece
(results for return periods Tms = 475 years and Tmf = 100 years for seismic and flood hazard,
respectively).
2.3 Σεισμική διακινδύνευση γεφυρών
Για την αποτίμηση της τρωτότητας των γεφυρών έναντι σεισμικού και πλημμυρικού κινδύνου,
πραγματοποιείται αρχικά ένας συνδυασμός των μεθοδολογιών που παρουσιάζονται για
μεμονωμένα συμβάντα (Σχήμα 4). Για την εξαγωγή καμπυλών τρωτότητας του συστήματος
εδάφους - γέφυρας, αναπτύσσονται διάφορα σενάρια μη συσχετισμένων (ασυσχέτιστων
χρονικά) συμβάντων των εξεταζόμενων κινδύνων. Θα πρέπει να τονιστεί ότι τα γεγονότα
εφαρμόζονται διαδοχικά το ένα μετά το άλλο στο ίδιο κάθε φορά σύστημα και, ως εκ τούτου,
λαμβάνεται υπόψη η σωρευτική βλάβη στο σύστημα, λόγω και των δύο συμβάντων. Όλα τα
παραπάνω απεικονίζονται στο διάγραμμα ροής του Σχήματος 4. Τα καινοτόμα στοιχεία της
προτεινόμενης μεθοδολογίας για την εκτίμηση της τρωτότητας γεφυρών σε περιβάλλον
πολλαπλών κινδύνων συνοψίζονται παρακάτω: i) Οι στάθμες βλάβης ορίζονται ποσοτικά με
βάση τις καμπύλες ικανότητας (capacity curves), οι οποίες προκύπτουν από αριθμητικές
στατικές ανελαστικές αναλύσεις σε ένα πλήρως ανελαστικό σύστημα μεσοβάθρων/πασσάλων,
λαμβάνοντας υπόψη τη βλάβη τόσο των μεσοβάθρων όσο και των πασσάλων όσο και
διαφορετικές μορφές αστοχίας. ii) Οι πιθανές βλάβες στο σύστημα της θεμελίωσης (βαθιά
θεμελίωση με πασσάλους) λαμβάνονται υπόψη τόσο στην απαίτηση όσο και στην φέρουσα
ικανότητα του συστήματος. iii) Η προτεινόμενη μεθοδολογία είναι εφαρμόσιμη ανεξάρτητα από
τη σειρά και τη χρονική συσχέτιση των γεγονότων που μελετώνται (σεισμός & πλημμύρα,
πλημμύρα & πλημμύρα, πλημμύρα & σεισμός κ.λπ.).

α)
β)
γ)
Σχήμα 4. α) Εξαγωγή καμπυλών τρωτότητας γεφυρών έναντι σεισμού (seismic fragility curves)
μέσω ανελαστικών αριθμητικών αναλύσεων στο πεδίο του χρόνου (inelastic time history
analyses). β) Εξαγωγή καμπυλών τρωτότητας γεφυρών έναντι πλημμύρας (flood fragility
curves) μέσω ανελαστικών αριθμητικών αναλύσεων στο πεδίο του χρόνου (inelastic time
history analyses. γ) Μεθοδολογία αποτίμησης της τρωτότητας γεφυρών σε περιβάλλον
πολλαπλών φυσικών κινδύνων (σεισμός και πλημμύρα).
Figure 4. a) Derivation of seismic fragility curves of bridges through inelastic time history
analyses. b) Derivation of flood fragility curves through inelastic time history analyses. c) Bridge
vulnerability assessment methodology in an environment of multiple natural hazards
(earthquake and flood).
2.4 Σεισμική διακινδύνευση σηράγγων
Στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου INFRARES αναπτύσσεται μια αριθμητική μεθοδολογία για
την εξαγωγή αναλυτικών συναρτήσεων τρωτότητας σηράγγων σε μαλακούς εδαφικούς
σχηματισμούς που υπόκεινται σε σεισμική ταλάντωση στην εγκάρσια έννοια. Βασικός στόχος
της προτεινόμενης μεθοδολογίας είναι μέσω μιας σειράς αριθμητικών παραμετρικών
αναλύσεων να προσδιοριστεί η τρωτότητα διαφόρων τύπων σηράγγων, λαμβάνοντας υπόψη,
μεταξύ άλλων, την ανελαστική συμπεριφορά της σήραγγας και του εδάφους, την
αλληλεπίδραση εδάφους-κατασκευής αλλά και φαινόμενα γήρανση της επένδυσης της
σήραγγας (π.χ. λόγω διάβρωσης). Μετά την επιλογή των υπό εξέταση συστημάτων σήραγγας-
εδάφους και την επιλογή των κινήσεων του εδάφους που θα χρησιμοποιηθούν στην
παραμετρική ανάλυση, τα κύρια βήματα της μεθοδολογίας (Σχήμα 5) αφορούν: (α) στον
προσδιορισμό της αντοχής και των σταθμών βλάβης της σήραγγας και (β) στην εκτίμηση της
απόκρισης και της σεισμικής απαίτησης της σήραγγας (π.χ. εκτίμηση του αναπτυσσόμενου

επίπεδου βλάβης της σήραγγας) για τις επιλεγμένες σεισμικές κινήσεις. Για τον προσδιορισμό
της αντοχής και των σταθμών βλάβης της σήραγγας, προτείνονται ανελαστικές στατικές
αναλύσεις pushover του επιλεγμένων συστημάτων σήραγγας-εδάφους, ενώ η εκτίμηση της
απόκρισης της σήραγγας γίνεται μέσω μη γραμμικών δυναμικών αναλύσεων των επιλεγμένων
συστημάτων. Μέσω της ανάλυσης για διάφορα συστήματα σήραγγας-εδάφους προκύπτουν
νέες καμπύλες τρωτότητας τόσο για μεμονωμένα σεισμικά συμβάντα, όσο και για περιπτώσεις
δύο διαδοχικών (χρονικά ανεξάρτητων) σεισμικών συμβάντων.
Σχήμα 5. Μεθοδολογία αποτίμησης της τρωτότητας σηράγγων έναντι σεισμικής ταλάντωσης.
Figure 5. Analytical framework for the vulnerability assessment of tunnels subjected to ground
seismic shaking.
3. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η παρούσα εργασία συνοψίζει μεθοδολογίες που αναπτύσσονται στο πλαίσιο του ερευνητικού
προγράμματος INFRARES, το οποίο έχει ως τελικό στόχο στην πρόταση μιας μεθοδολογίας
για την εκτίμηση της επικινδυνότητας της ανθεκτικότητας γεφυρών και σηράγγων οδικών
δικτύων στην Ελλάδα έναντι διαφόρων μεμονωμένων ή πολλαπλών φυσικών κινδύνων.
4. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Το ερευνητικό έργο INFRARES (www.infrares.gr) υποστηρίχτηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα
Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης «2η Προκήρυξη ερευνητικών
έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών» (Αριθμός Έργου:
927).
5. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Argyroudis, S., Pitilakis, K. (2012), “Seismic fragility curves of shallow tunnels in alluvial
deposits”. Soil Dynamics and Earthquake Engineering 2012; 35: 1-12.

Argyroudis, S., Tsinidis, Γ., Gatti, F. and Pitilakis K. (2017), “Effects of SSI and lining corrosion
on the seismic vulnerability of shallow circular tunnels”. Soil Dynamics and Earthquake
Engineering, 98, 244-256, 2017.
Gehl, P. and D’Ayala D. (2018), “System loss assessment of bridge networks accounting for
multi-hazard interactions”. Structure and Infrastructure Engineering, 2479, 1–17, 2018.
Karatzetzou, A., Stefanidis, S., Stefanidou, S., Tsinidis, G., Pitilakis D. (2022). “Unified hazard
models for risk assessment of transportation networks in a multi-hazard environment”.
International Journal of Disaster Risk Reduction, Volume 75, 2022, 102960, ISSN 2212-
4209, https://doi.org/10.1016/j.ijdrr.2022.102960.
Lee, Jaebeom, Lee, Young-Joo, Kim, Hyunjun, Sim, Sung-Han, and Kim, Jin-Man (2016), “A
New Methodology Development for Flood Fragility Curve Derivation Considering Structural
Deterioration for Bridges.” Smart Structures and Systems 17, no. 1: 149–65.
doi:10.12989/SSS.2016.17.1.149.
Mazzoni, S., McKenna, F., Fenves, G.L. (2006), “Open system for earthquake engineering
simulation user manual (Version 1.6.2)”. Pacific Earthquake Engineering Research Center,
University of California, Berkeley, California.
Stefanidou, S. and Kappos, A. (2017), “Methodology for the development of bridge-specific
fragility curves”. Earthquake Engineering & Structural Dynamics, 46, 73-93.
Tsinidis, G., De Silva, F., Anastasopoulos, I., Bilotta, E., Bobet, A., Hashash, Y.M.A., He, C.,
Kampas, G., Knappett, J., Madabhushi, G., Nikitas, N., Pitilakis, K., Silvestri, F., Viggiani,
G., Fuentes, R. (2020), “Seismic behavior of tunnels: From experiments to analysis”.
Tunnelling and Underground Space Technology, 99, 103334, 2020.
Tsinidis G, Karatzetzou A, Stefanidou S, Markogiannaki O. (2022), “Developments in seismic
vulnerability assessment of tunnels and underground structures”. Geotechnics 2022; 2(1):
209-249.