235 μαθητές/ήτριες (61,7% κορίτσια) των τριών τάξεων γυμνασίου από σχολεία του Νο-μού Αττικής, συμπληρώνοντας ένα ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς το οποίο περιλάμβανε κλίμακες σχετικές με τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό και την ενσυναίσθηση. Βάσει των αποτελεσμάτων, οι μαθητές/τριες, αν και με περιορισμένη συχνότητα (1-2 φορές τον χρόνο), φάνηκε να εμπλέ-κονται ως θύτες και ως θύματα σε περιστατικά ηλεκτρονικού εκφοβι-σμού, τα οποία πλειοψηφικά ήταν βραχύχρονης διάρκειας, λάμβαναν χώρα κατά κύριο λόγο μέσω υβριστικών/απειλητικών μηνυμάτων και αποκαλύπτονταν κυρίως σε φίλους. Επιπροσθέτως, διαπιστώθηκε πως οι μαθητές/ήτριες που υιοθετούν τον ρόλο του θύτη χαρακτηρίζονται από χαμηλότερη συναισθηματική ενσυναίσθηση, συγκριτικά με τη γνω-στική ενσυναίσθηση η οποία κυμαίνεται σε υψηλότερα επίπεδα. Αντί-στοιχα, το φύλο συνδέθηκε με τον ρόλο του θύτη, με τα αγόρια να τον υιοθετούν συχνότερα από τα κορίτσια. Τα συγκεκριμένα ευρήματα εμπλουτίζουν την υπάρχουσα σχετική διεθνή και ιδίως εγχώρια βιβλιο-γραφία, αφυπνίζοντας ταυτόχρονα μέλη της σχολικής κοινότητας για τον προγραμματισμό/εντατικοποίηση δράσεων ευαισθητοποίησης-πρό