Content uploaded by Samanta Kowalska
Author content
All content in this area was uploaded by Samanta Kowalska on Jun 21, 2023
Content may be subject to copyright.
43
ISSN: 1897-7146; eISSN: 2719-4264;
https://doi.org/10.31743/sp.13976
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl
STUDIA PRAWNICZE KUL
2 (94) 2023
Prawa przyrody wochronie środowiska iwzmacnianiu
bezpieczeństwa ekologicznego
Laws of nature in environmental protection and strengthening ecological security
Права природы в охране окружающей среды и укреплении экологической
безопасности
Закони природи в охороні навколишнього середовища та зміцненні екологічної
безпеки
SAMANTA KOWALSKA
Dr, Akademia Kaliska im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego wKaliszu
e-mail: s.kowalska@akademiakaliska.edu.pl, https://orcid.org/0000-0002-8803-3901
Streszczenie: Prawa przyrody stanowią innowacyjną koncepcję prawną, która wpływa na przeformułowanie
dotychczasowego sposobu ochrony środowiska naturalnego. Wrozważaniach zostanie wykazane, że zasad-
nicze założenie praw przyrody polega na przesunięciu punktu odniesienia zantropocentrycznego na ekocen-
tryzm. Prawa przyrody zostaną omówione jako drogowskazy dla kształtowania nowej etyki środowiskowej
wcelu budowania bezpieczeństwa ekologicznego. Mogą one wefekcie stać się zasadą prawną wspierającą
proces neutralizowania utylitarnego iprzedmiotowego rozumienia środowiska na gruncie dotychczasowych
norm prawnych. Przeprowadzone badania umożliwią dokonanie oceny przydatności iznaczenia praw przyro-
dy dla wzmacniania bezpieczeństwa ekologicznego. Prawa przyrody tworzą nowy paradygmat ochrony śro-
dowiska. Wcelu uzasadnienia postawionych hipotez badawczych posłużono się metodą porównawczą aktów
prawa międzynarodowego zdokumentami prawnymi zróżnych zakątków świata. Dopełnienie rozważań sta-
nowi analiza relacji między naturą aświatem człowieka.
Słowa kluczowe: prawa przyrody, ochrona środowiska, prawo międzynarodowe, bezpieczeństwo ekologiczne,
etyka środowiskowa
Summary: The laws of nature are an innovative legal concept that inuences the reformulation of the current
method of protecting the natural environment. It will be shown in the considerations that the basic assumption
of the laws of nature means shifting of the reference point from anthropocentrism to ecocentrism. The laws
of nature will be treated as signposts for shaping anew environmental ethic to build environmental security.
Asa result, they may become alegal principle supporting the process of neutralising the utilitarian and ob-
ject-oriented understanding of the environment based on existing legal norms. The conducted research will
make it possible to assess the usefulness and relevance of the laws of nature in strengthening environmental
security. The laws of nature are creating anew paradigm of environmental protection. To justify the research
hypotheses, acomparative method of international law acts with legal documents from dierent parts of the
world was used. An analysis of the relationship between nature and the human world completes the consid-
eration.
Key words: laws of nature, environmental protection, international law, ecological safety, environmental ethics
Резюме: Права природы представляют собой инновационную правовую концепцию, которая влияет
на переосмысление существующего способа охраны окружающей среды. В ходе обсуждения будет
показано, что фундаментальная предпосылка прав природы заключается в смещении точки отсчета
от антропоцентризма к экоцентризму. Права природы будут обсуждаться в качестве ориентиров для
формирования новой экологической этики с целью построения экологической безопасности. Посути,
44
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
они могут стать правовым принципом, поддерживающим процесс нейтрализации утилитарного
иобъектно-ориентированного понимания окружающей среды на основе существующих правовых норм.
Проведенные исследования позволят оценить полезность и важность прав природы для укрепления
экологической безопасности. Права природы создают новую парадигму для защиты окружающей среды.
Для обоснования гипотез исследования был использован метод сравнения актов международного
права с правовыми документами из разных стран мира. В завершение рассмотрения дается анализ
взаимоотношений между природой и миром людей.
Ключевые слова: права природы, охрана окружающей среды, международное право, экологическая
безопасность, экологическая этика
Резюме: Закони природи – це інноваційна правова концепція, яка впливає на переформулювання
існуючого методу охорони навколишнього природного середовища. Роздуми покажуть, що основне
припущення законів природи полягає у зміщенні зосередження від антропоцентризму до екоцентризму.
Закони природи обговорюватимуться як дороговкази для формування нової екологічної етики з метою
побудови екологічної безпеки. У результаті вони можуть стати правовим принципом, що підтримує
процес нейтралізації утилітарного та об’єктивного розуміння навколишнього середовища на основі
існуючих правових норм. Проведене дослідження дасть змогу оцінити корисність і важливість законів
природи для зміцнення екологічної безпеки. Закони природи створюють нову парадигму захисту
навколишнього середовища. Для обґрунтування гіпотез дослідження використано порівняльний метод
міжнародно-правових актів з правовими документами різних куточків світу. Роздуми доповнюються
аналізом взаємозв’язку природи та світу людини.
Ключові слова: закони природи, охорона навколишнього середовища, міжнародне право, екологічна
безпека, екологічна етика
Wstęp
W wyniku działalności antropogenicznej, nadmiernej konsumpcji surowców natural-
nych, zmian klimatycznych coraz więcej gatunków roślin i zwierząt znajduje się w stanie
bezpośredniego zagrożenia. Ekspansja przemysłu i urbanizacji skutkuje wycinaniem
kolejnych połaci lasów deszczowych, niszczeniem naturalnych siedlisk flory i fauny.
Z Raportu A More Secure World: Our Shared Responsibility wynika, że kwestie
środowiskowe, mimo postępu technologicznego, rzadko są uwzględniane w pro-
gramach bezpieczeństwa oraz strategiach humanitarnych
1
. Działania w tym kie-
runku utrudnia brak koherencji w regulacjach sektorowych oraz fragmentarycz-
ność prawa ochrony środowiska.
Wniniejszym artykule zostanie omówiona rola praw przyrody wbudowaniu
ekologicznego porządku normatywnego. Wtoku rozważań zostanie wykazane, że
prawa przyrody mogą stanowić asumpt do opracowywania nowego paradygmatu
1 Report of the Secretary-General’s High-Level Panel on reats, Challenges and Change, AMore Secure
World: Our Shared Responsibility, United Nations 2004, § 54. Zob. Living Planet Report 2022. Building
aNature-Positive Society, red. R.E.A. Almond, M. Grooten, D. Jue-Bignoli, T. Petersen, Gland 2022.
45
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
ochrony środowiska. Zasadnicza zmiana w tym zakresie polega na przesunięciu
punktu odniesienia z antropocentrycznego na ekocentryczny. Dla komplemen-
tarności wywodu zostanie podkreślona przydatność praw przyrody dla tworzenia
płaszczyzny dialogu i współpracy w obliczu globalnego kryzysu ekologicznego.
Rozważania wtym zakresie należy poprzedzić udzieleniem odpowiedzi na pytanie
odotychczasowy sposób artykułowania norm środowiskowych na forum między-
narodowym.
1. Kształtowanie norm środowiskowych na forum międzynarodowym
Na proces kształtowania międzynarodowego prawa środowiska jako odrębnej
dyscypliny naukowej wpłynęły międzynarodowe konferencje środowiskowe, zja-
wiska antropogeniczne, degradacja środowiska oraz zmiany klimatyczne w skali
globalnej
2
. Kamień węgielny międzynarodowych norm środowiskowych stanowiła
Deklaracja sztokholmska przyjęta podczas Konferencji Narodów Zjednoczonych
w 1972 r
3
. W dokumencie zarysowują się symptomy kształtowania nowej etyki
ekologicznej, w której zaczęto uwydatniać potrzebę wzmożenia ochrony bytów in-
nych niż ludzie (zasada 3). Mimo iż Deklaracja otrzymała charakter prawa soft law,
uważana jest za „arcydzieło międzynarodowego projektu” („masterpiece of inter-
national drafting”)
4
, które zapoczątkowało normatywizację wartości ekologicznych
w prawie międzynarodowym.
Podczas obrad w Sztokholmie został zainicjowany Program Środowiskowy
Organizacji Narodów Zjednoczonych (United Nations Environment Program-
me – UNEP)
5
, który okazał się katalizatorem wielu programów strategicznych
wzakresie ochrony środowiska. Obecnie UNEP pełni funkcję Sekretariatu wielu
2 Międzynarodowe prawo środowiska kształtuje się od lat 70. ubiegłego wieku, K. Wole, Międzyna-
rodowe prawo środowiska (tworzenie iegzekwowanie), Wrocław 1979, s. 7. Zczasem normy środo-
wiskowe obejmowały coraz szersze spektrum zagadnień. Zob. A. Przyborowska-Klimczak, Ochrona
przyrody. Studium prawnomiędzynarodowe, Lublin 2004; M.M. Kenig-Witkowska, Międzynarodowe
prawo środowiska. Wybrane zagadnienia systemowe, Warszawa 2011; J. Ciechanowicz-McLean, Glo-
balne prawo środowiska. Podstawowe zagadnienia, Gdańsk 2021.
3 United Nations Conference on the Human Environment, 5–16.06.1972, Stockholm.
4 G. Palmer, New Ways to make International Environmental Law, American Journal of International
Law 1992, t. 86, nr 2, s. 266.
5 General Assembly Resolution 2997 (XXVII) on Institutional and Financial Arrangements for Interna-
tional Environmental Cooperation, 15.12.1972, UN Doc. A/RES/2997 (XXVII).
46
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
wiążących instrumentów międzynarodowego prawa środowiska (traktaty)
6
. Dzia-
łalność UNEP zaowocowała przyjęciem Światowej Karty Przyrody (World Charter
for Nature – WCFN)
7
. Twórcy Karty mieli świadomość, iż „ludzkość jest częścią na-
tury” („mankind is apart of nature”)
8
. WKarcie uwypuklono, że niepowstrzyma-
nie degradacji systemów naturalnych, nadmiernej konsumpcji oraz niewłaściwego
użytkowania zasobów naturalnych prowadzi do rozpadu politycznych, społecznych
iekonomicznych fundamentów cywilizacji
9
. Omawiany dokument so law zapo-
czątkował dyskurs ozasadach zarządzania iochrony środowiska na skalę globalną.
Zagadnienia związane ze zrównoważonym korzystaniem z zasobów natural-
nych stanowiły przedmiot obrad Konferencji Narodów Zjednoczonych „Środowi-
sko iRozwój”(United Nations Conference on Environment and Development),
która odbyła się wdniach 3–14 czerwca 1992 r. wRio de Janeiro. Szczyt Ziemi
wRio de Janeiro przyczynił się do aktywizacji społecznej oraz stworzenia ram dla
światowego partnerstwa na rzecz ochrony środowiska
10
. Zasady realizacji polity-
ki ekorozwoju nakreślono wGlobalnym Programie Działań „Agenda 21” (Action
Programme)
11
.
Relacje między podmiotami prawa międzynarodowego uwarunkowane pro-
cesami zachodzącymi w różnych obszarach funkcjonowania państw, organizacji
międzynarodowych oraz podmiotów pozapaństwowych nierzadko utrudniają wy-
pracowanie konsensusu. Do głosu dochodzą również względy ekonomiczne, uwa-
runkowania geograczne ihistoryczne. Ztego względu Światowy Szczyt Zrówno-
ważonego Rozwoju (e World Summit on Sustainable Development, „Rio+10”),
6 UNEP pełni funkcję Sekretariatu, m.in. Konwencji omiędzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami
iroślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, podpisanej wWaszyngtonie dnia 3 marca 1973r.
(Dz. U. z1991 r. Nr 27 poz. 112); Konwencji oochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt,
sporządzonej wBonn dnia 23 czerwca 1979 r. (Dz. U. z2003 r. Nr 2, poz. 17); Konwencji Wiedeńskiej
oochronie warstwy ozonowej, podpisanej wWiedniu dnia 22 marca 1985 r. (Dz. U. z1992 r. Nr 98,
poz. 488) wraz zProtokołem Montrealskim wsprawie substancji zubożających warstwę ozonową,
sporządzonym wMontrealu dnia 16 września 1987 r. (Dz. U. z1992 r. Nr 98, poz. 488); Konwencji ba-
zylejskiej okontroli transgranicznego przemieszczania iusuwania odpadów niebezpiecznych, sporzą-
dzonej wBazylei dnia 22 marca 1989 r. (Dz. U. z1995 r. Nr 19, poz. 88); Konwencji oróżnorodności
biologicznej, podpisanej wRio de Janeiro dnia 5 czerwca 1992 r. (Dz. U. z2002 r. Nr 184, poz. 1532).
7 United Nations, General Assembly, World Charter for Nature, 28.10.1982, A/RES/37/7.
8 Tamże, s. 2, pkt a.
9 Tamże, pkt b.
10 Sprawiedliwość międzygeneracyjna wduchu zrównoważonego rozwoju: zasady 1, 3, 4 wzwiązku
zzasadą 27, Rio Declaration on Environment and Development, Rio de Janeiro, 14.06.1992.
11 United Nations Sustainable Development, United Nations Conference on Environment & Deve-
lopment, Rio de Janeiro, Brazil, 3–14.06.1992, Agenda 21. Por. Resolution adopted by the General
Assembly on 25 September 2015, Seventieth session, Transforming our World: the 2030 Agenda for
Sustainable Development, A/RES/70/1.
47
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
który odbył się wdniach 26 sierpnia – 4 września 2002 r. wJohannesburgu, miał na
celu „ożywienie globalnego zaangażowania na rzecz zrównoważonego rozwoju”
12
.
Kolejną konferencję środowiskową zorganizowano wdniach 20–22 czerwca 2012
r. wRio de Janeiro (eUnited Nations Conference on Sustainable Development)
13
.
Wprzyjętej Rezolucji podkreślono potrzebę zapewniania równowagi między roz-
wojem gospodarczym, społecznym aochroną środowiska
14
. Uczestnicy obrad opo-
wiedzieli się za udziałem wdziałaniach proekologicznych wszystkich podmiotów
oraz grup społecznych, októrych mowa w„Agendzie 21”.
Równoważenie aspektów politycznych igospodarczych stanowi rdzeń progra-
mów strategicznych wzakresie ochrony środowiska UE. Pakiet działań wzakre-
sie transformacji gospodarki, ochrony środowiska iklimatu zawarto wEuropej-
skim Zielonym Ładzie (European Green Deal). Podejmowane inicjatywy dotyczą
wdrażania międzysektorowych rozwiązań, np. w zakresie niskoemisyjnej gospo-
darki, polityki energetycznej, ekologicznego rolnictwa i zrównoważonej żywno-
ści (tzw.zrównoważony rozwój od pola do stołu), ochrony bioróżnorodności
15
.
Degradacja ekosystemów, zanik naturalnych siedlisk roślin izwierząt, nadmierna
chemizacja wrolnictwie, globalne zmiany klimatyczne skłaniają do rozszerzania
działań wramach polityki środowiskowej. Przemawia za tym fakt, iż „jedynie 23%
gatunków i16% siedlisk objętych dyrektywami UE wsprawie ochrony przyrody
ma właściwy stan”
16
. Stąd coraz częściej wdyskursie publicznym pojawiają się po-
stulaty opotrzebie dokonania skoku kwantowego (quantum leap)
17
wdotychcza-
sowym sposobie określania ochrony izarządzania środowiskiem. Obecnie wUE
nie ma mechanizmu, który regulowałby prawa przyrody na poziomie ponadnaro-
dowym
18
. Globalny kryzys ekologiczny wywołuje destrukcję kolejnych elementów
12 U. Pisano, A. Endl, G. Berger, e Rio+20 Conference 2012: Objectives, Processes and Outcomes, Vien-
na 2012, s. 16.
13 Konferencja Narodów Zjednoczonych wRio de Janeiro w2012 r. została zwołana na podstawie Uni-
ted Nations General Assembly Resolution 64/236 on Implementation of Agenda 21, the Programme
for the Further Implementation of Agenda 21 and the Outcomes of the World Summit on Sustainable
Development, 24.12.2009, UN Doc. A/RES/64/236.
14 United Nations General Assembly Resolution 64/236 on Implementation of Agenda 21, the Program-
me for the Further Implementation of Agenda 21 and the Outcomes of the World Summit on Su-
stainable Development, 24 December 2009, UN Doc. A/RES/64/236, pkt 20–29.
15 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-
-Społecznego iKomitetu Regionów, Plan inwestycyjny na rzecz zrównoważonej Europy, Plan inwe-
stycyjny na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu, COM (2020) 21, Bruksela, 14.01.2020.
16 Rezolucja Parlamentu Europejskiego zdnia 9 czerwca 2021 r. wsprawie unijnej strategii na rzecz bio-
różnorodności 2030 – przywracanie przyrody do naszego życia, 2020/2273 (INI), pkt B.
17 J. Darpö, Can Nature Get it Right? AStudy on Rights of Nature in the European Context, Brussels 2021, s. 14.
18 M. Carducci, S. Bagni, V. Lorubbio, E. Musarò, M. Montini, A. Barreca, C. Di Francesco Maesa, M. Ito,
L. Spinks, P. Powlesland, Towards an EU Charter of the Fundamental Rights of Nature, Brussels 2019, s. 7.
48
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
ekosystemu. Zapobieganie erozji larów bezpieczeństwa ekologicznego wymaga
spoiw aksjologicznych oraz stabilnych regulacji proceduralnych. Dlatego też uwa-
ga społeczności międzynarodowej coraz częściej kieruje się ku prawom przyrody.
Innowacyjne inowatorskie rozwiązania wzbudzają nadzieję na opracowanie ram
prawnych, które umożliwiałyby szybsze reagowanie na zmiany środowiskowe.
2. Uwarunkowania antropogeniczne
Prawa przyrody stanowią koncepcję prawno-filozoficzną ukształtowaną w kra-
jach Ameryki Łacińskiej. Pierwszym krajem, w którym prawa przyrody otrzyma-
ły rangę norm konstytucyjnych, był Ekwador
19
. W lasach amazońskich na terenie
Ekwadoru występuje 9000–12 000 gatunków roślin naczyniowych, które są charak-
terystyczne tylko dla tego regionu świata
20
. Różnorodność gatunkowa w połączeniu
z endemiczną roślinnością tworzy „globalne epicentrum bioróżnorodności”
21
. Bio-
różnorodności flory i fauny towarzyszy zazwyczaj zasobność w surowce naturalne.
Na terenie Parku Narodowego Yasuni odkryto złoża ropy naftowej
22
. Wydobycie
ropy spowodowało przenikanie toksycznych substancji do gleby, wody i do atmo-
sfery. Nastąpiła erozja ekosystemów i procesów biologicznych. Z powodu degrada-
cji obszarów przyrodniczych doszło do katastrofy ekologicznej określanej mianem
„Amazon Chernobyl” lub „Rainforest Chernobyl”
23
. Pogłębiająca się dewastacja
przyrody skłoniła do poszukiwania regulacji, które złożyły się na nowy paradygmat
ochrony środowiska. Dla ludności autochtonicznej ochrona lasów amazońskich
oznacza znacznie więcej niż fizyczne przetrwanie. Działania w tym kierunku do-
tykają istoty ludzkiego jestestwa, ochrony tożsamości i dają możliwość zachowania
patrymonium przodków. Eksploatacja ropy spowodowała wypieranie ludności au-
19 H. Echeverría, Rights of Nature: e Ecuadorian Case, Revista ESMAT 2017, t. 9, nr 13, s. 78.
20 J. Kimerling, Disregarding Environmental Law: Petroleum Development in Protected Natural Areas and
Indigenous Homelands in the Ecuadorian Amazon, Hastings International and Comparative Law Re-
view 1990, t. 14, nr 4, s. 851. Zob. L. Gómez-Betancur, S.P. Vilardy, D. Torres, Ecosystem Services as
aPromising Paradigm to Protect Environmental Rights of Indigenous Peoples in Latin America: theCon-
stitutional Court Landmark Decision to Protect Arroyo Bruno in Colombia, Environmental Manage-
ment 2022, t. 69, nr 4, s. 770.
21 N. Myers, reatened Biotas: “Hot Spots” in Tropical Forests, e Environmentalist 1988, t. 8, s. 194.
22 M. Akchurin, Constructing the Rights of Nature: Constitutional Reform, Mobilization, and Environ-
mental Protection in Ecuador, Law & Social Inquiry 2015, t. 40, nr 4, s. 945.
23 S.R. Donziger, Rainforest Chernobyl: Litigating Indigenous Rights and the Environment in Latin Ameri-
ca, Human Rights Brief 2004, t. 11, nr 2, s. 1–4.
49
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
tochtonicznej z dotychczas zajmowanych terytoriów i masowe wyniszczenie przy-
rody. Do uzasadnienia aneksji terytoriów posłużono się zmodyfikowaną doktryną
terra nullius („ziemi niczyjej”), na którą przemożnie wpływała działalność zagra-
nicznych koncernów posiadających koncesję na wydobycie ropy na dziewiczych
terenach Amazonii
24
.
Wśród czynników antropogenicznych, które znalazły się u podstaw formuło-
wania praw przyrody, należy wymienić także uwarunkowania ikierunki ówczesnej
polityki, brak rzetelnych informacji oplanowanych decyzjach decydentów, kondycję
gospodarczą, kryzysy idywersykację społeczną. Odbieranie ludności autochtonicz-
nej możliwości uczestniczenia wżyciu publicznym oraz przeprowadzanie masowe-
go wykupu gruntów rolnych przez zagraniczne przedsiębiorstwa ikoncerny utrud-
nia dochodzenie praw na drodze sądowej oraz ustalanie rzeczywistych powiązań
personalno-biznesowych
25
. Dominanta czynników gospodarczych osłabia ochronę
bioróżnorodności, zmniejszając wkonsekwencji efektywność ochrony środowiska.
J. Kimerling wskazała, że „nowe projekty iprogramy, które mają na celu ochronę róż-
norodności biologicznej ikulturowej wYasuni, nadal podążają za technokratycznym
[…] paradygmatem, który wzmacnia pozycję zewnętrznych specjalistów iwyklucza
lokalne społeczności zprocesów decyzyjnych”
26
. Dla ludności autochtonicznej Yasuni
jest „domem” (nuestra casa)
27
. Działalność przemysłowa iwydobywcza oznacza do-
tkliwą ingerencję w„tkankę” biologiczną tego obszaru. Woczach rdzennej ludności
zamiast być czynnikiem rozwoju społecznego igospodarczego zaczęła jawić się jako
działalność oznamionach etnocydu, mającego na celu zniszczenie odrębności etnicz-
no-kulturowej oraz zdewastowanie ziemi ich przodków przez „obcych” (cowode)
28
.
Przyczyny formułowania praw przyrody są mocno osadzone wmiejscowej strukturze
społecznej ikulturowej. Uwarunkowania polityczne, socjalne, relikty przeszłości, eks-
pansja zagranicznych koncernów paliwowo-energetycznych skłoniła do opracowania
24 J. Kimerling, Oil, Contact, and Conservation in the Amazon: Indigenous Huaorani, Chevron, and Yasu-
ni, Colorado Journal of International Environmental Law and Policy 2013, t. 24, nr 1, s. 45, 48–49.
25 Rezolucja Parlamentu Europejskiego zdnia 3 lipca 2018 r. wsprawie łamania praw rdzennej lud-
ności na świecie, wtym masowego wykupu gruntów rolnych (2017/2206 (INI)), Dz. Urz. UE C 118
z8.04.2020, pkt AF.
26 J. Kimerling, Oil, Contact, and Conservation in the Amazon…, s. 102.
27 Comunicación Relativa aViolaciones de los Derechos Humanos de Miembros del Pueblo Indígena
Huaorani (Waorani) en Ecuador, 18.05.2011, s. 2.
28 J. Kimerling, Oil, Contact, and Conservation in the Amazon…, s. 113. Zob. S. Kowalska, Prakseologia
działań zapobiegawczo-prewencyjnych wobliczu intensykacji zjawiska ekobójstwa, w: Prakseologia
wnaukach obezpieczeństwie. Sprawność działania wbezpieczeństwie narodowym, red. J. Wołejszo,
K. Malasiewicz, N. Prusiński, Kalisz 2021, s. 196–215.
50
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
normatywnej koncepcji, która stopniowo zmienia postrzeganie środowiska na grun-
cie prawa ipraktyki społecznej.
3. Podstawy doktrynalne
Prawa przyrody pierwotnie funkcjonowały jako normy zwyczajowe przekazywane
z pokolenia na pokolenie. Są zakorzenione w lokalnej tradycji, wyobrażeniach kos-
mologicznych i wierzeniach. Wraz z upływem czasu zaczęły oddziaływać normo-
twórczo, przyczyniając się do wykrystalizowania jednej z najbardziej unikatowych
i charakterystycznych koncepcji prawnych na świecie.
3.1. Pacha Mama
Pierwsze normy o charakterze wiążącym z zakresu praw przyrody zaczęto wpro-
wadzać w krajach Ameryki Łacińskiej. W lokalnej obyczajowości i wyobrażeniach
natura utożsamiana jest z Matką Ziemią (Pacha Mama). Dla rdzennych miesz-
kańców jest to uosobienie istoty uważanej za źródło i piastunkę wszelkiego życia.
Bezpośrednia ewokacja do Pacha Mama znajduje się w art. 71 Konstytucji Ekwa-
doru
29
. Wśród głównych praw Matki Ziemi ujętych w ustawie zasadniczej można
wskazać prawo do istnienia, integralności, ochrony naturalnych cyklów, prawo do
restytucji (odnowy) i regeneracji. Określenie propagowanie „szacunku dla wszyst-
kich elementów składających się na ekosystem” oznacza, że ochroną objęte są ele-
menty przyrody ożywionej i nieożywionej (art. 71 in fine). Integralność w kontek-
ście praw przyrody można rozpatrywać w odniesieniu do zewnętrznej struktury
biologicznej, jak i procesów endogenicznych. Na podstawie przepisów ustawy za-
sadniczej zakazano wprowadzania do środowiska organizmów oraz materiałów
organicznych i nieorganicznych, które mogłyby spowodować zmiany w strukturze
genetycznej. W kulturze andyjskiej i Amazonii Pacha Mama oznacza wzajemne
powiązania i współzależności między Ziemią i światem człowieka. Przyjmuje się,
że „Ziemia i rdzenni mieszkańcy są nierozłączni. Ziemia jest życiem, nie można jej
kupić ani sprzedać”
30
. W ten sposób w przepisach prawa ius cogens uwzględniono
29 Constitution of the Republic of Ecuador, National Assembly, Legislative and Oversight Committee,
Publisher in the Ocial Register October 20, 2008.
30 Fragment deklaracji wygłoszonej podczas kontynentalnej konferencji ludności autochtonicznej
(Continental Conference of Indigenous People) wlipcu 1990 r., wekwadorskim Quito. M. Akchurin,
51
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
jedno z kluczowych założeń doktrynalnych praw przyrody, w myśl którego natura
oznacza żywą istotę. Otworzyło to drogę do przyznawania podmiotowości prawnej
przyrodzie. W art. 10 Konstytucji Ekwadoru stanowi się, że natura jest podmiotem
prawa
31
. W omawianym regionie geograficznym rdzenni mieszkańcy nie posługują
się regulacjami prawa własności ani terminologią prawa euroatlantyckiego. Stano-
wi to zasadniczą różnicę między krajami zachodnimi, w których na gruncie praw-
nym środowisko jest uprzedmiotowione
32
.
Przedstawione podejście koresponduje z rozwiązaniami prawa boliwijskiego.
W tym kręgu kulturowym określenie Matka Ziemia (Madre Tierra) odnosi się
do dynamicznego, żyjącego systemu, składającego się zniepodzielnej wspólnoty
wszystkich żywych istot, które będąc od siebie współzależne, wzajemnie się uzupeł-
niają
33
. Taki sposób rozumienia przyrody odnosi się również do „systemów życia”
(sistema de vida) wekosystemach, które, mimo iż pełnią różne funkcje, pozosta-
ją względem siebie komplementarne. Analiza praw przyrody uświadamia związki
iwspółzależności człowieka od sił natury. Ludzie połączeni są nie tylko więzią on-
tologiczną zprzyrodą, ale sami stanowią cząstkę ogromnego żyjącego organizmu
przyrody.
Constructing the Rights of Nature…, s. 948. Zkolei według wierzeń Maorysów rzeka Whanganui zo-
stała przekazana ich przodkom przez Papatuanuku, co wtłumaczeniu zjęzyka maoryskiego oznacza
Matkę Ziemię. Wkulturze itradycji maoryskiej, wodróżnieniu od prawa angielskiego, rzeka wraz
zinnymi elementami przyrodniczymi nie stanowiła przedmiotu inie podlegała obrotowi handlowe-
mu. Waitangi Tribunal Report, e Whanganui River Report, Wellington 1999, § 2.8.1.
31 Wwyroku kolumbijskiego Trybunału Konstytucyjnego wskazano, że natura powinna być traktowana
jako podmiot prawa ze wszystkimi przysługującymi jej prawami, Constitutional Court of Colombia,
Center for Social Justice Studies et al. v. Presidency of the Republic et al., Judgment T-622/16, Con-
stitutional Court of Colombia (November 10, 2016), e Atrato River Case, § 9.28. Na podstawie
powyższego wyroku uznano, że rzeka Atrato wraz zdorzeczem idopływami posiada prawa. Normom
środowiskowym przypisano nadrzędną rolę wśród praw podstawowych. C. Clark, N. Emmanouil,
J.Page, A. Pelizzon, Can you Hear the Rivers Sing? Legal Personhood, Ontology, and the Nitty-Gritty of
Governance, Ecology Law Quarterly 2018, t. 45, nr 4, s. 807; A. Gómez-Velásquez, e “Constitutiona-
lization” Process of the International Environmental Law in Colombia, Revista de Derecho. División de
Ciencias Jurídicas de la Universidad del Norte 2016, nr 45, s. 6, 7.
32 B. Wierzbowski, B. Rakoczy, Prawo ochrony środowiska. Zagadnienia podstawowe, Warszawa 2018,
s. 2; R. Zawłocki, Karnoprawna ochrona środowiska naturalnego, Przegląd Prawa Rolnego 2014, nr 1
(14), s. 129.
33 Art. 3, Ley de Derechos de la Madre Tierra (Ley Nº 071), 21.12.2010. Prawa przyrody są obecne także
winnych częściach świata. Przykładowo wnowozelandzkiej ustawie oWhanganui (wjęzyku mao-
ryskim Te Awa Tupua) rzekę zdeniowano jako niepodzielną iżywą całość, składającą się zarówno
zelementów materialnych, niematerialnych, jak imetazycznych, co nawiązuje do wiedzy ipoglądów
kosmologicznych rdzennych mieszkańców. Te Awa Tupua (Whanganui River Claims Settlement) Act
2017, Public Act 2017, nr 7, 20.03.2017, part 2, subpart 2. Te Awa Tupua, 12.
52
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
3.2. Buen vivir
W Konstytucji Ekwadoru stanowiąc o poszanowaniu różnorodności i harmonii
z przyrodą, posłużono się zwrotem „dobre życie”. Sformułowanie o dobrym stylu
życia (hiszp. buen vivir; ang. the good way of living) nie dotyczy jednak stricte pro-
cesów zachodzących w przyrodzie. Koncepcja „dobrego życia” w Ekwadorze znana
jako sumak kawsay ma swoje źródła w kulturze rdzennej ludności. Odnosi się
do tradycyjnego stylu życia opartego na harmonii między człowiekiem a naturą.
Sumak kawsay utwierdza poczucie przynależności do wspólnoty ludzi i świata na-
tury
34
. Koncepcja ta może przywodzić na myśl podobieństwo z rozpowszechnioną
w krajach zachodnich zasadą zrównoważonego rozwoju (sustainable development).
Sumak kawsay ma jednak inne podłoże historyczne i ideologiczne. W Ekwadorze
wywodzi się bowiem z etycznej filozofii życia, obrony przed obcą dominacją, kolo-
nialnymi strukturami władzy, marginalizacją rdzennej ludności, ekstraktywizmem
(masowe wydobycie surowców naturalnych, zawłaszczanie ziemi pod inwestycje).
W późniejszym okresie została włączona w dyskurs ekologiczny oraz uwzględnio-
na przy poszukiwaniu alternatywy wobec neoliberalnej wizji wzrostu gospodar-
czego
35
. W koncepcji praw przyrody dużą wagę przykłada się do ochrony rdzennej
ludności, która jest depozytariuszem tradycyjnej wiedzy i umiejętności, np. przeka-
zów ustnych o tradycyjnym sposobie pielęgnowania roślin, wytwarzaniu produk-
tów pochodzenia roślinnego, ludowej meterologii, ziołolecznictwie. W tradycyj-
nych wierzeniach przyjmuje się, że roślinność, drzewa, rzeki pochodzą od Matki
Ziemi
36
. Charakterystyczną cechą omawianej koncepcji jest przesunięcie akcentu
z antropologicznych (człowiek w centrum) na aspekty ekocentryczne (centralną
wartością jest przyroda). W ekocentryzmie przyjmuje się, że przyroda posiada
niezaprzeczalną wewnętrzną wartość
37
. Sąd Najwyższy Kolumbii omawiając uję-
34 C.A. Coral-Guerrero, J. Guardiola, F. García-Quero, An Empirical Assessment of the Indigenous Sumak
kawsay (Living Well): the Importance of Nature and Relationships, w: Handbook on Wellbeing, Hap-
piness and the Environment, red. D. Maddison, K. Rehdanz, H. Welsch, Cheltenham-Northampton
2020, s. 394. Zob. C. Radziunas, Missing the Mark: ACritical Analysis of the Rights of Nature as aLegal
Framework for Protecting Indigenous Interests, Tulane Environmental Law Journal 2022, t. 35, s. 117.
35 P. Altmann, Sumak kawsay as an Element of Local Decolonization in Ecuador, Latin American Re-
search Review 2017, t. 52, nr 5, s. 751; S.A. Radclie, Development for aPostneoliberal era? Sumak
kawsay, Living Well and the Limits to Decolonisation in Ecuador, Geoforum 2012, t. 43, nr 2, s. 242.
36 Zob. art. 6 boliwijskiej ustawy Ley de Derechos de la Madre Tierra, Ley Nº 071.
37 A.K. Athens, An Indivisible and Living Whole: Do We Value Nature Enough to Grant it Personhood?,
Ecology Law Quarterly 2018, t. 45, nr 2, s. 226; K.V. Kortenkamp, C.F. Moore, Ecocentrism and
Anthropocentrism: Moral Reasoning about Ecological Commons Dilemmas, Journal of Environmental
Psychology 2001, t. 21, nr 3, s. 1; E. Macpherson, e (Human) Rights of Nature: AComparative Study
of Emerging Legal Rights for Rivers and Lakes in the United States of America and Mexico, Duke Envi-
ronmental Law & Policy Forum 2021, t. 31, nr 2, s. 329.
53
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
cie ekocentryczne w ochronie przyrody, wskazał, że człowiek jest częścią natury
38
.
Oznacza to afirmację przyrody i sił niezależnych od człowieka.
Stąd należy wyjaśnić, iż pierwotne zastosowanie zasady zrównoważonego rozwo-
ju wkrajach zachodnich było związane zgospodarką leśną idziałalnością H.C. von
Carlowitza, autora XVIII-wiecznej pracy Sylvicultura oeconomica oder Haußwirt-
hliche Nachricht und Naturmäßige Anweisung zur Wilden Baum-Zucht. Dzieło to
uważane jest za pierwszą wdziejach pracę naukową zzakresu leśnictwa
39
. Poglądy
Carlowitza przypomniano podczas prac nad dokumentem „Agenda 21”. Zdaniem
K. Górki fakt, że termin „zrównoważony rozwój” został poprzedzony określeniem
„ekorozwój”, świadczy oekologicznych konotacjach idei zrównoważonego rozwo-
ju
40
. Do normatywizowania zasady zrównoważonego rozwoju przyczyniły się kon-
ferencje ONZ wsprawie ochrony środowiska, działalność współczesnych ruchów
ekologicznych, utrata bioróżnorodności, konikty społeczno-ekologiczne. Wpew-
nej perspektywie czasowej zaczęły się jednak coraz mocniej uwydatniać czynniki
antropocentryczne oraz ekonomiczne. WRezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
zdnia 16 września 2019 r. wskazano, że zasada zrównoważonego rozwoju koncen-
truje się na ludziach („people-centred”)
41
. Obecnie antropocentryczne podejście
wochronie środowiska dominuje wprawie międzynarodowym oraz wwiększości
krajowych porządków prawnych. Wobliczu narastających globalnych zagrożeń dla
środowiska dotychczasowe regulacje wraz zaparaturą pojęciową są niewystarczają-
ce dla skutecznej iefektywnej ochrony.
Wprawach przyrody odchodzi się od rozumienia natury jako odrębnego sy-
stemu, który pełni rolę służebną wobec człowieka. Ten sposób pojmowania natury
stanowi poważną skazę na systemie prawa ochrony środowiska
42
. Ekocentryzm,
38 Corte Suprema de Justicia, STC4360-2018, Radicación n.° 11001-22-03-000-2018-00319-01, Bogotá,
cinco (5) de abril de dos mil dieciocho (2018), 2. Consideraciones, 5.3, s. 21.
39 R. Lusawa, Hans Carl von Carlowitz twórca pojęcia „trwałości”, Rocznik Naukowy Wydziału Zarzą-
dzania wCiechanowie 2009, t. 3, z. 1–2, s. 5, 9.
40 K. Górka, Wdrażanie koncepcji rozwoju zrównoważonego itrwałego, Ekonomia iŚrodowisko 2007,
nr2 (32), s. 9.
41 Resolution adopted by the General Assembly on 16 September 2019, Seventy-third Session, Tackling
Illicit Tracking in Wildlife, A/RES/73/343, s. 1.
42 Są szczególnie doniosłe wwymowie iperspektywicznie brzmią słowa Papieża Franciszka: „Nie wy-
starczy myśleć oróżnych gatunkach jedynie jako ewentualnych «zasobach», które można by eksplo-
atować, zapominając, że mają one wartość samą wsobie. Każdego roku znikają tysiące gatunków
roślin izwierząt, których nie będziemy już mogli poznać, których nie będą już mogły zobaczyć nasze
dzieci, gatunków utraconych na zawsze […]. Obecnie poziom ludzkiej ingerencji wrzeczywistość tak
złożoną jak przyroda jest tak wysoki, że […] dochodzi do powstania błędnego koła, gdzie interwencja
człowieka wcelu rozwiązania trudności często jeszcze pogarsza sytuację […]. Troska oekosystemy
wymaga spojrzenia wykraczającego poza to, co doraźne […]. Koszty szkód spowodowanych przez
egoistyczne zaniedbania są znacznie wyższe niż możliwe do uzyskania korzyści ekonomiczne[…].
54
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
kierując uwagę na wewnętrzną wartość przyrody, odsuwa względy utylitarne na
dalszy plan. Podejście antropocentryczne przeciwnie – przyrodę ijej elementy roz-
patruje się tu wzakresie, wktórym „wpływają na ludzi lub mogą być użyteczne dla
ludzi”
43
.
3.3. Biokulturowość
Identyfikowanie kolejnych elementów paradygmatu praw przyrody kieruje uwagę na
warstwę aksjologiczno-kulturową. W orzeczeniu kolumbijskiego Trybunału Konsty-
tucyjnego z dnia 10 listopada 2016 r. wskazano na główne założenia biokulturowości:
jedność i współzależność między człowiekiem a przyrodą (§ 9.28)
44
. Biokulturowość
wspiera proces budowania przestrzeni społeczno-ekologicznej. Twierdzenie to znaj-
duje uzasadnienie w ustawie Ley de Derechos de la Madre Tierra, zgodnie z którą
wszelkie konflikty na gruncie społecznym i prawnym powinny być rozwiązywane
tak, aby nie wpływały destrukcyjnie na funkcjonalność systemów życia w przyrodzie
(art. 6)
45
. Podążając tym tokiem rozumowania, kwestionowanie biokulturowości bę-
dzie oznaczało negowanie dziedzictwa i tradycji kulturowej rdzennych mieszkańców,
których życie przebiega „w obrębie”, a nie „obok” czy „ponad” przyrodą. Stąd wnio-
sek, iż przerwanie więzi lokalnych mieszkańców z „zielonym domem” oznaczałoby
zamazanie kontekstu kulturowego, zachwianie podstaw ontologicznych egzystencji,
która kształtuje się w określonym środowisku społecznym i przyrodniczym.
Poprzez wskazanie wprawach biokulturowych na powiązania izależności mię-
dzy człowiekiem asiłami natury można wszerszym świetle spojrzeć na rolę krze-
wienia intergeneracyjnych zasad życia społecznego. Dla przykładu rdzenni miesz-
kańcy Nowej Zelandii orzece Whanganui mówią: „Ko au te awa, ko te awa ko au”
(„Jestem rzeką, arzeka jest mną”)
46
. Zgodnie zprawami biokulturowymi, bazujący-
mi na tradycyjnej narracji, rdzenni mieszkańcy za przodków uważają również two-
ry natury. Poszanowanie zasobów naturalnych stanowi wkonsekwencji niezbędny
Musimy znacznie więcej inwestować w badania, aby lepiej zrozumieć zachowanie ekosystemów
iwłaściwie analizować różne zmienne wpływające na wszelkie istotne modykacje środowiska. Po-
nieważ wszystkie stworzenia są ze sobą powiązane, każde znich musi być doceniane zmiłością ipo-
dziwem, amy wszyscy, istoty stworzone, potrzebujemy siebie nawzajem”, w: Franciszek, Encyklika
Laudato si’ (24.05.2015 r.), rozdz. 1, § III. Zatracenie różnorodności biologicznej, 33, 34, 36, 42.
43 K.V. Kortenkamp, C.F. Moore, Ecocentrism and Anthropocentrism…, s. 2.
44 Constitutional Court of Colombia, e Atrato River Case.
45 Ley de Derechos de la Madre Tierra, Ley Nº 071.
46 C.J.I. Magallanes, Nature as an Ancestor: Two Examples of Legal Personality for Nature in New Zealand,
Vertigo 2015, t. 15. Special Issue, s. 6.
55
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
czynnik zapobiegania dysharmonii między naturą aspołeczeństwem. Nasuwa się
wniosek, że koncepcja praw przyrody stanowi powrót do korzeni itradycji przod-
ków, wktórej natura funkcjonowała nie tylko jako kopalnia surowców, ale źródło
życiodajnej siły, dzięki której mogą istnieć przyroda iludzie.
Oddziaływanie biokulturowości może wzmocnić wymowę intergeneracyjną
norm prawnych wzakresie ochrony środowiska. Zaprezentowane wnioski kore-
spondują zwyrokiem Sądu Najwyższego Kolumbii zdnia 5 kwietnia 2018 r., na
podstawie którego zobowiązano się do podjęcia skoordynowanych działań wcelu
ochrony amazońskich lasów deszczowych. Instrumentem wytyczającym drogę do
realizacji celów ochrony wynikającej zpraw przyrody stał się Pakt międzygenera-
cyjny na rzecz życia kolumbijskiej Amazonii (Pacto Intergeneracional por la Vida
del Amazonas Colombiano)
47
. Zabiegi wynikające zzałożeń tego dokumentu mają
na celu ograniczanie emisji gazów cieplarnianych oraz powstrzymywanie wylesia-
nia lasów. Poprzez intergeneracyjne opracowywanie iwdrażanie działań ochron-
nych można stworzyć grunt pod budowę ekologicznego porządku publicznego.
Powyższy aspekt uwypuklono w Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego z dnia
16września 2019 r., wskazując, że fauna iora wwielu różnorodnych izachwycają-
cych formach istnienia jest niezastąpioną częścią naturalnych systemów, które należy
chronić zmyślą oobecnym iprzyszłych pokoleniach
48
. Prawa przyrody dostarczają
argumentów aksjologicznych na potrzeby budowania ram instytucjonalnych wopar-
ciu osprawiedliwość społeczną. Zprzywołanego aktu prawnego wynika, że stopnio-
wo prawa przyrody zyskują na znaczeniu wkolejnych krajach iregionach świata.
Wpływ praw przyrody jest już widoczny wprawie wewnętrznym np. takich krajów
afrykańskich, jak Uganda, Nigeria czy Zimbabwe
49
. Zrównoważone korzystanie zza-
sobów naturalnych warunkuje dobrobyt człowieka, kompleksową ochronę obszarów
przyrodniczych zuwzględnieniem kontekstu środowiskowego, ekologii społecznej
ietnoekologii. Prawa przyrody rozszerzają konstytucjonalizm na domenę środowi-
skową
50
. Jak zaznaczyła M.M. Kenig-Witkowska, krajowe systemy prawa środowiska
mogą okazać się czynnikiem sprawczym innowacyjnych rozwiązań wzakresie mię-
dzynarodowego prawa środowiska
51
. Prawa przyrody zapewne stopniowo będą roz-
szerzać się na kolejne obszary funkcjonowania społeczności międzynarodowej.
47 Corte Suprema de Justicia, STC4360-2018, 2. Consideraciones, 14, s. 46; 3. Decisión, s. 49.
48 Resolution adopted by the General Assembly…, A/RES/73/343, s. 1.
49 S. Franks, e Trees Speak for emselves: Nature’s Rights under International Law, Michigan Journal
of International Law 2021, t. 42, nr 3, s. 647; N. Pain, R. Pepper, Can Personhood Protect the Environ-
ment? Aording Legal Rights to Nature, Fordham International Law Journal 2021, t. 45, nr 2, s. 338.
50 L. Gómez-Betancur, S.P. Vilardy, D. Torres, Ecosystem…, s. 768.
51 M.M. Kenig-Witkowska, Międzynarodowe prawo środowiska, Warszawa 2009, s. 15.
56
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
4. Podmiotowość ireprezentacja prawna
Analizowana koncepcja umożliwia prawne upersonifikowanie przyrody. W Stanach
Zjednoczonych ludność tubylcza twierdzi, iż natura nie jest „czymś”, lecz „kimś”, co
wskazuje na podmiotowe rozumienie przyrody
52
. Prawa przyrody torują zatem drogę do
ustanawiania na gruncie legislacyjnym przyrody jako podmiotu prawa. Sąd Najwyższy
w Nainital w wyroku z 2017 r. uznał, że rzeki Ganges i Jamuna są osobami prawny-
mi. W treści orzeczenia obok sformułowania „osoba prawna” (legal entity), sąd użył
określenia „osoba żyjąca” (living person)
53
. Kwestię tę rozwinięto w uzasadnieniu
do wyroku, stwierdzając, że rzeki Ganges i Jamuna „oddychają, żyją i podtrzymu-
ją istnienie społeczeństw od gór aż po morze”
54
. Przyznawanie osobowości praw-
nej rzekom może stanowić impuls do „redefiniowania ludzkich relacji z naturą”
55
.
W orzeczeniu in loco parentis
wyznaczono urzędników do podejmowania działań
w zakresie zachowania i ochrony rzek.
Należy mieć na uwadze, że wzależności od krajowej tradycji prawnej przyję-
te rozwiązania mogą kształtować się odmiennie. WKolumbii sąd zobowiązał do
wyznaczenia dwóch osób: jednej, wskazanej przez ludność autochtoniczną oraz
drugiej, reprezentującej rząd. Powołane osoby mają pełnić rolę strażników rze-
ki (theAtrato River guardians)
56
. Wtradycyjnych poglądach i wierzeniach auto-
chtonicznej ludności rośliny, drzewa, rzeki, góry uważane są za żywe podmioty
57
.
Niemniej na gruncie prawnym dopiero przy pomocy ustanowienia reprezentacji
prawnej można sprawić, że przyroda zostanie „usłyszana”. Dotychczas brakowało
regulacji prawnych, które umożliwiałyby występowanie bezpośrednio w imieniu
przyrody. Nasuwa się wniosek, iż prawa przyrody wzmacniają ochronę środowiska,
ajednocześnie rozszerzają obowiązki iodpowiedzialność wobec niego.
Prawa przyrody mogą wrezultacie stanowić mapę ekologiczną dla projektowa-
nia nowych rozwiązań wzakresie ochrony środowiska. Jest to zasadne, zważyw-
szy, iż zkażdym dniem znikają zpowierzchni Ziemi kolejne obszary przyrodnicze.
52 M. Akchurin, Constructing the Rights of Nature…, s. 954.
53 Mohammad Salim v. State of Uttarakhand & Others, Writ Petition (PIL), nr 126, 2014, High Court of
Uttarakhand at Nainital, 20.03.2017, § 18, 19. Dla przykładu winnym zakątku ziemi, wNowej Zelan-
dii, na mocy ustawy zdnia 27 lipca 2014 r. Park Narodowy Te Urewera otrzymał osobowość prawną.
Art. 11 (2) (a) tego aktu stanow, że Te Urewera posiada wszystkie prawa przynależne osobie prawnej
(legal person). e Urewera Act 2014, Public Act 2014, nr 51, 27.07.2014.
54 Mohammad Salim v. State of Uttarakhand…, § 17.
55 J. Bieluk, River as aLegal Person, Studia Iuridica Lublinensia 2020, t. 29, nr 2, s. 12.
56 Constitutional Court of Colombia, e Atrato River Case, s. 114.
57 B. Unmüßig, W. Sachs, T. Fatheuer, Critique of the Green Economy. Toward Social and Environmental
Equity, Berlin 2012, s. 48.
57
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
Wlatach 1990–2020 wycięto na świecie 420 milionów hektarów lasów
58
. Według
danych Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa
(Food and Agriculture Organization – FAO) z2022 r. 90% wylesienia spowodo-
wane jest pozyskiwaniem terenów pod uprawy rolnicze
59
. Rabunkowa gospodarka
ieksploatacja zasobów naturalnych sprawia, że równowaga biologiczna delikatnych
ekosystemów ulega zachwianiu.
5. Bezpieczeństwo ekologiczne aprawa przyrody
Bezpieczeństwo stanowi fundamentalną wartość dla jednostki i społeczeństwa zor-
ganizowanego w państwie. Zwiększająca się degradacja środowiska naturalnego
w połączeniu z dynamiką życia społecznego i antropopresją ukazuje coraz więcej
obszarów wymagających pilnych i spójnych działań ochronnych. Za fundament
szeroko rozumianego bezpieczeństwa można zatem uznać zapewnianie stabilności
ekologicznej oraz bezpieczeństwa w wymiarze środowiskowym.
Wbezpieczeństwie ekologicznym dąży się do poprawy stanu środowiska natu-
ralnego wsposób ciągły oraz niezakłócania procesów zachodzących w ekosyste-
mach. P. Korzeniowski wskazał, że „tworzenie prawa gwarantującego bezpieczeń-
stwo ekologiczne powinno być podporządkowane realizowaniu pewnego systemu
wartości oraz celom polityki ochrony środowiska”
60
. Świadomość wartości przyrody
powinna skłaniać do werykacji dotychczasowych strategii środowiskowych pod
kątem zwiększania standardów ochrony iposzukiwania wspólnych aksjomatów.
Rabunkowa gospodarka, uprzemysłowienie, globalny kryzys ekologiczny stano-
wią poważne zagrożenie dla larów bezpieczeństwa ekologicznego, jak iprocesów
biologicznych zachodzących wprzyrodzie. Prawa przyrody mogą pomóc wneu-
tralizowaniu komodykacji (utowarowienia). Stąd wobszarze praw przyrody dąży
się do przyjęcia racjonalnego punktu widzenia wprolowaniu ludzkiej działalno-
ści. Człowiek powinien korzystać zziemi inaturalnych zasobów wstopniu, który
jest niezbędny do życia, anie ponad miarę ipotrzeby. Istotę powyższych rozważań
58 Food and Agriculture Organization of the United Nations (dalej: FAO), Global Forest Resources As-
sessment 2020. Key Findings, Rome 2020, s. 4; FAO, e State of the World’s Forests. Forests, Biodiversity
and People, Rome 2020, s. XVI.
59 FAO, e State of the World’s Forests 2022. Forest Pathways for Green Recovery and Building Inclusive,
Resilient and Sustainable Economies, Rome 2022, s. XV.
60 P. Korzeniowski, Bezpieczeństwo ekologiczne jako dobro prawnie chronione, w: Dobra chronione wpra-
wie administracyjnym, red. Z. Duniewska, Łódź 2014, s. 150.
58
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
trafnie oddają słowa O.O. Lake, która wskazała, iż prawa przyrody stanowią „klucz
do rozwiązania naszego przerażająco dysfunkcyjnego systemu gospodarczego oraz
ram prawnych, społecznych ipolitycznych, które niszczą ludzi iplanetę”
61
.
Zakończenie
Rozpowszechniona w krajach zachodnich redukcjonistyczna wizja środowiska
skutkuje rozpatrywaniem przyrody w kategoriach przedmiotowych i utylitarnych
w odróżnieniu od samych praw przyrody, w których przyjmuje się ujęcie podmio-
towe. Prawa przyrody wykrystalizowały się w krajach Ameryki Łacińskiej. Z tego
też względu ich recepcji może towarzyszyć wiele dyskusji, pytań, czy nawet obaw ze
względu na etnokulturowość i poglądy kosmologiczne odmienne od rodzimej kul-
tury i tradycji. W Polsce prawa przyrody nie są, jak dotąd, szeroko rozpowszech-
nione. Przy założeniu, że natura jest wspólnym dobrem, prawa przyrody mogą
stanowić wzorzec dla modernizowania systemów ochrony środowiska w różnych
regionach świata. Zakładają bowiem wspólne cele, jakimi są troska o środowisko
naturalne, zwiększanie skuteczności ochrony oraz strategii bezpieczeństwa ekolo-
gicznego. Regulacje stanowione w tym zakresie nie powinny jednak być przeno-
szone schematycznie, lecz dostosowywane do krajowych uwarunkowań i tradycji
prawnej. Istotne jest zachowywanie równowagi (fair balance) poprzez wyważanie
argumentów ekologicznych i tych dążących do zapewniania stabilnego rozwoju
społecznego. Sprawiedliwość ekologiczna powinna polegać na zrównoważonym
korzystaniu z zasobów naturalnych w poszanowaniu integralności i zdrowia ekosy-
stemów jako wspólnego dziedzictwa ludzkości.
Uzasadniając hipotezy badawcze, wykazano, iż womawianej koncepcji za punkt
wyjścia przyjmuje się wewnętrzną, nieodłączną wartość przyrody. Prawa przyrody
mogą nawigować aksjologicznie ipomóc nadawać procesowi decyzyjnemu więk-
szej racjonalności, chroniąc przyrodę przed pozbawianiem jej praw, które wynikają
nie zram społecznego funkcjonowania, lecz zporządku naturalnego. Przekłada się
to np. na zapobieganie betonozie wmiastach czy przeprowadzaniu „patorewitaliza-
cji”, które zamiast zwiększania nasadzeń drzew sprowadzają się do usuwania ostat-
nich zielonych ostoi. Zamiast drzewami iinnymi roślinami przestrzeń życia czło-
wieka jest wcoraz szybszym tempie wypełniana betonem iplastikiem. Degradacja
61 O.O. Lake, Recognizing the Rights of Nature and the Living Forest, w: Rights of Nature & Mother Earth.
Rights-based Law for Systemic Change, red. S. Biggs, T.B.K. Goldtooth, O.O. Lake, Oakland 2017, s. 21.
59
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
ekosystemów, ekstynkcja kolejnych gatunków roślin izwierząt, globalne ocieplenie,
kryzys klimatyczny powodują zachwianie naturalnych procesów oraz zdolności re-
generacyjnych przyrody. Wobliczu globalnego kryzysu ekologicznego prawa przy-
rody mogą okazać się remedium na dominantę czynników ekonomicznych oraz
ekspansję gospodarki iprzemysłu, które prowadzą do pustynnienia ipustoszenia
naszej planety.
Wniniejszym studium podkreślono też, że prawa przyrody umożliwiają wpro-
wadzenie jako novum do systemu prawa krajowego podmiotowości ireprezentacji
prawnej przyrody. Przyroda może wten sposób stać się „widoczna” dla systemu
prawa i„usłyszana”. Prawa przyrody uświadamiają człowiekowi, że przyroda nie
jest jednak całkowicie pozbawiona głosu. Przemawia do nas poprzez różnorodność
form istnienia oraz niezliczone procesy izjawiska zachodzące wekosystemach. Pra-
wa przyrody mogą zczasem stać się swoistym itinerarium dla formułowania norm
izasad ochrony środowiska na forum międzynarodowym wobliczu dynamicznych
zjawisk społecznych oraz wyłaniających się wyzwań ekologicznych.
Prawa przyrody stanowią wyraz poszanowania środowiska naturalnego oraz
dojrzałej świadomości egzystencjalnej, objawiającej się tym, że człowiek nie rości
sobie praw własnościowych, ale pragnie być opiekunem przyrody. Dogłębna iobiek-
tywna analiza praw przyrody uzmysławia potrzebę podejmowania niezwłocznych
działań ochronnych, gdyż od procesów zachodzących wprzyrodzie zależy nie tylko
zdrowie ekosystemów, lecz także ludzkie życie.
Bibliograa
Akchurin M., Constructing the Rights of Nature: Constitutional Reform, Mobilization, and
Environmental Protection in Ecuador, Law & Social Inquiry 2015, t. 40, nr 4.
Altmann P., Sumak kawsay as an Element of Local Decolonization in Ecuador, Latin Ameri-
can Research Review 2017, t. 52, nr 5.
Athens A.K., An Indivisible and Living Whole: Do We Value Nature Enough to Grant it Per-
sonhood?, Ecology Law Quarterly 2018, t. 45, nr 2.
Bieluk J., River as aLegal Person, Studia Iuridica Lublinensia 2020, t. 29, nr 2.
Carducci M., Bagni S., Lorubbio V., Musarò E., Montini M., Barreca A., Di Francesco Ma-
esaC., Ito M., Spinks L., Powlesland P., Towards an EU Charter of the Fundamental Rights
of Nature, Brussels 2019.
Ciechanowicz-McLean J., Globalne prawo środowiska. Podstawowe zagadnienia, Gdańsk 2021.
Clark C., Emmanouil N., Page J., Pelizzon A., Can you Hear the Rivers Sing? Legal Personhood,
Ontology, and the Nitty-Gritty of Governance, Ecology Law Quarterly 2018, t. 45, nr 4.
60
Samanta Kowalska
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
Coral-Guerrero C.A., Guardiola J., García-Quero F., An Empirical Assessment of the Indigeno-
us Sumak kawsay (Living Well): the Importance of Nature and Relationships, w: Handbook
on Wellbeing, Happiness and the Environment, red. D. Maddison, K. Rehdanz, H.Welsch,
Cheltenham-Northampton 2020.
Darpö J., Can Nature Get it Right? AStudy on Rights of Nature in the European Context,
Brussels 2021.
Donziger S.R., Rainforest Chernobyl: Litigating Indigenous Rights and the Environment in La-
tin America, Human Rights Brief 2004, t. 11, nr 2.
Echeverría H., Rights of Nature: e Ecuadorian Case, Revista ESMAT 2017, t. 9, nr 13.
Franciszek, Encyklika Laudato si’ (24.05.2015 r.), tekst polski: serwis internetowy Opoka,
https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/franciszek_i/encykliki/laudato_si_24052015.
html [dostęp: 2.03.2023 r.].
Food and Agriculture Organization of the United Nations, Global Forest Resources As-
sessment 2020. Key Findings, Rome 2020.
Food and Agriculture Organization of the United Nations, e State of the World’s Forests.
Forests, Biodiversity and People, Rome 2020.
Food and Agriculture Organization of the United Nations, e State of the World’s Forests
2022. Forest Pathways for Green Recovery and Building Inclusive, Resilient and Sustainable
Economies, Rome 2022.
Franks S., e Trees Speak for emselves: Nature’s Rights under International Law, Michigan
Journal of International Law 2021, t. 42, nr 3.
Gómez-Betancur L., Vilardy S.P., Torres D., Ecosystem Services as aPromising Paradigm to
Protect Environmental Rights of Indigenous Peoples in Latin America: the Constitutional
Court Landmark Decision to Protect Arroyo Bruno in Colombia, Environmental Manage-
ment 2022, t. 69, nr 4.
Gómez-Velásquez A., e “Constitutionalization” Process of the International Environmental
Law in Colombia, Revista de Derecho. División de Ciencias Jurídicas de la Universidad
del Norte 2016, nr 45.
Górka K., Wdrażanie koncepcji rozwoju zrównoważonego itrwałego, Ekonomia iŚrodowisko
2007, nr 2 (32).
Kenig-Witkowska M.M., Międzynarodowe prawo środowiska, Warszawa 2009.
Kenig-Witkowska M.M., Międzynarodowe prawo środowiska. Wybrane zagadnienia systemo-
we, Warszawa 2011.
Kimerling J., Disregarding Environmental Law: Petroleum Development in Protected Natural
Areas and Indigenous Homelands in the Ecuadorian Amazon, Hastings International and
Comparative Law Review 1990, t. 14, nr 4.
Kimerling J., Oil, Contact, and Conservation in the Amazon: Indigenous Huaorani, Chev-
ron, and Yasuni, Colorado Journal of International Environmental Law and Policy
2013, t. 24, nr 1.
Kortenkamp K.V., Moore C.F., Ecocentrism and Anthropocentrism: Moral Reasoning about
Ecological Commons Dilemmas, Journal of Environmental Psychology 2001, t. 21, nr 3.
Korzeniowski P., Bezpieczeństwo ekologiczne jako dobro prawnie chronione, w: Dobra chro-
nione wprawie administracyjnym, red. Z. Duniewska, Łódź 2014.
61
Prawa przyrody w ochronie środowiska i wzmacnianiu bezpieczeństwa ekologicznego
STUDIA PRAWNICZE KUL 2 (94) 2023
Kowalska S., Prakseologia działań zapobiegawczo-prewencyjnych wobliczu intensykacji zjawi-
ska ekobójstwa, w: Prakseologia wnaukach obezpieczeństwie. Sprawność działania wbez-
pieczeństwie narodowym, red. J. Wołejszo, K. Malasiewicz, N. Prusiński, Kalisz 2021.
Lake O.O., Recognizing the Rights of Nature and the Living Forest, w: Rights of Nature &Mother
Earth. Rights-based Law for Systemic Change, red. S. Biggs, T.B.K. Goldtooth, O.O. Lake,
Oakland 2017.
Living Planet Report 2022. Building aNature-Positive Society, red. R.E.A. Almond, M. Groo-
ten, D. Jue-Bignoli, T. Petersen, Gland 2022.
Lusawa R., Hans Carl von Carlowitz twórca pojęcia „trwałości”, Rocznik Naukowy Wydziału
Zarządzania wCiechanowie 2009, t. 3, z. 1–2.
Macpherson E., e (Human) Rights of Nature: AComparative Study of Emerging Legal Rights
for Rivers and Lakes in the United States of America and Mexico, Duke Environmental
Law & Policy Forum 2021, t. 31, nr 2.
Magallanes C.J.I., Nature as an Ancestor: Two Examples of Legal Personality for Nature in New
Zealand, Vertigo 2015, t. 15. Special Issue.
Myers N., reatened Biotas: “Hot Spots” in Tropical Forests, e Environmentalist 1988, t. 8.
Pain N., Pepper R., Can Personhood Protect the Environment? Aording Legal Rights to Natu-
re, Fordham International Law Journal 2021, t. 45, nr 2.
Palmer G., New Ways to make International Environmental Law, American Journal of Inter-
national Law 1992, t. 86, nr 2.
Pisano U., Endl A., Berger G., e Rio+20 Conference 2012: Objectives, Processes and Outco-
mes, Vienna 2012.
Przyborowska-Klimczak A., Ochrona przyrody. Studium prawnomiędzynarodowe, Lublin 2004.
Radclie S.A., Development for aPostneoliberal era? Sumak kawsay, Living Well and the Li-
mits to Decolonisation in Ecuador, Geoforum 2012, t. 43, nr 2.
Radziunas C., Missing the Mark: ACritical Analysis of the Rights of Nature as aLegal Frame-
work for Protecting Indigenous Interests, Tulane Environmental Law Journal 2022, t. 35.
Unmüßig B., Sachs W., Fatheuer T., Critique of the Green Economy. Toward Social and Envi-
ronmental Equity, Berlin 2012.
Wierzbowski B., Rakoczy B., Prawo ochrony środowiska. Zagadnienia podstawowe, Warszawa 2018.
Wole K., Międzynarodowe prawo środowiska (tworzenie iegzekwowanie), Wrocław 1979.
Zawłocki R., Karnoprawna ochrona środowiska naturalnego, Przegląd Prawa Rolnego 2014,
nr 1 (14).