Audience development wobec podziałów społecznych

Abstract

Badania segmentacyjne prowadzą do zidentyfikowania w większej zbiorowości segmentów (grup) złożonych z podobnych do siebie osób. Z perspektywy rozwoju publiczności (audience development) istotne jest pytanie, czy wspólnota uczestników wydarzenia może obejmować segmenty, które zasadniczo się różnią? Wątpliwości odnośnie ziszczenia się wizji spotkania różnych segmentów wynikają z dobrze rozpoznanej roli praktyk kulturalnych w reprodukowaniu hierarchii społecznej. Gust artystyczny, zakres praktyk kulturalnych, a także sposób uczestnictwa w pozornie tych samych praktykach znamionują różnice klasowe. Dystynkcjom klasowym towarzyszą inne podziały. We współczesnej Polsce antagonizmy społeczne są silne. Pogarszanie się stanu demokracji zwiększa ryzyko realizacji konfliktów poprzez przemoc. Z jednej strony, może to stanowić impuls do zamykania się we własnych grupach, jednak z drugiej – do usilnego poszukiwania szerszego porozumienia. W tekście zastanawiam się jakie działania instytucje kultury mogłyby kierować do swojej dotychczasowej i nowej publiczności, żeby odmienność nie zniechęcała uczestników wydarzeń kulturalnych do wspólnego udziału.