ArticlePDF Available

Bir Memlûk Kaynağında Yer Alan Oğuz/Türkmen Boyları ve Damgalarına Dâir Bir Değerlendirme

Authors:

Abstract

Memlûk müelliflerinin en önde gelen simalarından birisi, tarihçiliğinin yanı sıra İslâmî ilimlerde de yed-i tûlâ sahibi, Türk asıllı müverrih el-c Aynî 1361/ 1451 'dir. el-c Aynî, Ferec, el-Müeyyed Şeyh, Tatar, Barsbay ve Çakmak devirlerinde, muhtelif resmî görevlerde bulunmuş ve çok sayıda eser telif etmiştir. el-c Aynî Türk asıllı olması ve Türkçeyi fevkalâde iyi bilmesi sebebiyle sultânlar ve ümerâ katında yüksek bir mevki ihraz etmişti. Kendisinden önce hiçbir kimsenin nail olamadığı bu istisnai konumu dolayısıyla el-c Aynî çağdaşı yazarların ulaşamayacağı belge ve bilgiye ulaşıyor; olayları birinci elden yaşayanlardan sorup öğrenebiliyordu. Geceleri sarayda uyuyor, kendi yazdığı tarihini sultanlara okuyarak Türkçeye tercüme ediyor; resmen elçilik görevini deruhte ediyor; dolayısıyla olayları çok yakından takip ediyor ve biliyordu. Yazdığı eserlerden birisi de Sultan el-Müeyyed Şeyh'in hayatını ve devrini anlattığı es-Seyf el-Mühenned fî Siret el-Melik elMü'eyyed "Şeyh el-Mahmûdî"'dir. Memlûk tarihi bakımından taşıdığı önem yanında bu eser, Oğuzlar'ın yirmi dört boyundan yirmi ikisinin isim ve damgalarından bahsetmesi ve damgaları eserinde göstermiş olması bakımından da Memlûk tarihleri arasında müstesna bir yer işgal eder1 . el- c Aynî'nin eserinde bu bilginin var olduğu başta bunu ilk olarak zikreden Prof. Dr. Faruk Sümer olmak üzere bazı mütehassıslar tarafından bilinmekle birlikte, henüz ilim âleminde tam olarak değerlendirilmemiştir.
B
~
R MEMLÜK KAYNA
~
INDA YER ALAN
O
~
UZ
~
TÜRKMEN BOYLARI VE DAMGALARINA
DAIR B
~
R DE
~
ERLENDIRME
ALTAN ÇETIN*
Giri
~~
Men
~
lfik müelliflerinin en önde gelen simalar
~
ndan birisi, tarihçili
~
inin
yan
~~
s
~
ra
~
slami ilin
~
lerde de yed-i tftlâ sahibi, Türk as
~
ll
~~
müve
~
Tih el-cAyni
(1361/ 1451)'dir.
dlcAyni,
Ferec, el-Müeyyed
~
eyh, Tatar, Barsbay ve Çak-
mak devirlerinde, muhtelif resmi görevlerde bulunmu
~~
ve çok say
~
da eser
telif etmi
~
tir. el-'Ayni Türk as
~
ll
~~
olmas
~~
ve Türkçeyi fevkalade iyi bil
~
nesi
sebebiyle sultânlar ve ürnerâ kat
~
nda yüksek bir mevki ihraz etmi
~
ti. Kendi-
sinden önce hiçbir kimsenin nail olamad
~~~~
bu istisnai konumu dolay
~
s
~
yla
el-cAyni ça
~
da
~~~
yazarlar
~
n ula
~
amayaca
~~~
belge ve bilgiye ula
~~
yor; olaylar
~~
birinci elden ya
~
ayanlardan sorup ö
~
renebiliyordu. Geceleri sarayda uyu-
yor, kendi yazd
~~~~
tarihini sultanlara okuyarak Türkçeye tercüme ediyor;
resmen elçilik görevini deruhte ediyor; dolay
~
s
~
yla olaylar
~~
çok yak
~
ndan
takip ediyor ve biliyordu. Yazd
~~~~
eserlerden birisi de Sultan el-Müeyyed
~
eyh'in hayat
~
n
~~
ve devrini anlatt
~~~~
es-Seyf el-Mültenned fi Siret el-Melik el-
Mü'eyyed "
~
eyh el-Mahmüdi
dir.
Memliik tarihi bak
~
m
~
ndan ta
~~
d
~~~~
önem
yan
~
nda bu eser, O
~
uzlar'
~
n yirmi dört boyundan yirmi ikisinin isim ve
damgalar
~
ndan bahsetmesi ve da
~
ngalar
~~
eserinde göstermi
~~
olmas
~~
bak
~
-
m
~
ndan da Memlis
~
k tarihleri aras
~
nda müstesna bir yer i
~
gal eder'. el-
`Ayni'nin eserinde bu bilginin var oldu
~
u ba
~
ta bunu ilk olarak zikreden
Prof. Dr. Faruk Sümer olmak üzere baz
~~
mütehass
~
slar taraf
~
ndan bilinmek-
le birlikte, henüz ilim âleminde tam olarak de
~
erlendirilmemi
~
tir.
Doç. Dr., Gazi Onv., Fen-Eri. Fak., "rarih Bölümü.
es-Seyf el-Mithenned fi Siret el-Melik el-Mü'eyyed "
~
eyh el-Mahntu'df",
(Tah. Fehim
Muhammed
~
eltüt-Muhammed Mustafa Ziyade), Kahire, 1966-1967; K. Ya
~
ar Kopran
~
an,
el-
`Aynrnin `Ikdit'l-Cutnant'ncla 15. Yüzy
~
la Ait Anadolu Tarihi ile ilgili Kay
~
tlar,
(Basilmatru
~~
Doktora
Tezi), Ankara, 1971; M. Mustafa Ziyade,
fi Misr fi el-Hântis 'A
~
ar
(el-Kant
et-Tâsi' el-Hicri),
Kahire, 1949, s. 20-21; Muhammed Mustafa Ziyade, "Makrizi ve Cagda
~
lart",
çcv. Cüneyt Kanat,
Tarih incelemeleri Dergisi,
S. VIII, (1993), 219-232;
~
emseddin Günaltay,
Islam Tarihinin Kaynak/an,
~
stanbul, 1991, s. 349-350; Donald P. Utile, "I listoriography of thc
Ayyubid and Mamluk Epoehs",
Cambridge History of Egypt,
Vol. I, (Eri. Carl F. Pctry), U.K.,
1998, s.437; Marçais/Mükrimin ilahi Yinanç, "Ayni",
~
slam Ansiklopedisi (MEB), c.1,
~
stanbul,
1993, s.70-72.
484
ALTAN ÇETIN
Biz bu çal
~~
mada Fehim Muhammed
~
eltf
~
t taraf
~
ndan yay
~
nlanan ve
Muhammed Mustafa Ziyade taraf
~
ndan kontrol edilen ne
~~
i esas ald
~
k. Bu
çal
~~
maya esas olan eserin tek yazma nüshas
~~
Frans
~
z Milli Kütüphanesi'nde
bulunmaktad
~
r
2
. Bu makalede el-cAyanin O
~
uzlar'a dair verdi
~
i bilgilerle
ilgili k
~
s
~
m dilin
~
ize aktanl
~
p buradaki bilginin bir de
~
erlendirilmesi yap
~
l-
maya çal
~~~
lacakur.
el-cAynI, M
~
s
~
r Sultam el-Melik el-Müeyyed
~
eyh el-Mahmt
~
dl için yaz-
d
~~~~
eserini on bölüme ay
~
nn
~~
ur. "Bil ki Allah 18 bin Mem yarat
~
n
~~
ur..."
sözleriyle ba
~
lad
~~~~
ilk bölümde el-cAyn1 M
~
s
~
r'a getirilen Türklerin ç
~
kard
~
-
~~~
hükümdarlardan oldu
~
unu ifade etti
~
i sultan
~
n asl
~~
ve milliyeti ile ilgili
bölümde Türk b. Yafes'ten bahsettikten sonra Türklerin 20 büyük kabile-
den ve bu kabilelerin ise say
~
s
~
z boydan meydana geldi
~
ini yazm
~~
t
~
r.
~~
te
O
~
uzlar el-cAyntnin listesindeki 20 büyük Türk kabilesinden birisi olarak
zikredilmi
~
tir. Daha sonra el-c
~
tynt Türkmenlerin içinden ç
~
kt
~~~
n
~~
ifade
etti
~
i O
~
uzlar'a dair bilgiler vermektedir.
es
-
Seyf el
-
Mühenned'delci
O
~
uzlar/Türlunenkr'e Mir Bilgiler
Burada önce eserdeki O
~
uzlar'a dair bilgilerin tercümesini vermek is-
tiyoruz. Metinde, bu bilgilerin yan
~
nda, O
~
uz boylar
~
na dair damgalar
~
n
yer alm
~~~
olmas
~~
da son derece önemlidir. Rahmetli Faruk Sümer eserinde
O
~
uzlar'
~
n damgalanna dair Ka
~
garl
~
3
, Re
~
idüddin
4
, ve Yaz
~
c
~
o
~
lu'nda
bulunan bilgiler ve da
~
ngalan kullanm
~~
t
~
.
es-Seyf
el-Müher
~
ned'deki bilgiler
~
u
~
ekildedir:
"O
~
uzlar'dan Türkmenler ç
~
kar. Bunlar yirmi iki boydur. Her boyun
hayvanlar
~
nda ve kapkacaklannda bulunan ve birbirlerinden ayr
~
lmas
~
n
~~
sa
~
layan bir damgas
~~
(alamet) vard
~
r. 1-En büyükleri K
~
n
~
k (az) .d
~
r.
el=Aynt,
es-Seyf el-Mühenned fi Simi el-Melik el-Miteyyed "
~
eyh el-Mahnul
~
ft",
nc
~
r. F. M.
Schen, s•
1
(-
5
Ka
~
garl
~~
Mahmut', Divana
Lügat-it-Türlt,
(Çeviren &zina Atalay), Ankara, 1985, 5.55
.
-58.
4
Re
~
üdiddin,
Cami' et-Tevk
~
ih,
(rah. Bchmen Kerim"), Tahran, 1374, s. 38-43.
el-`Aynrnin bu giri
~~
citmlelerinin Ka
~
garl
~
'dan al
~
nt
~~
oldu
~
unu dü
~
ündürecek kadar
benzerlik bulunmaktad
~
r. Ka
~
garl
~~
Mahmut' O
~
uzlar'a dair verdi
~
i bilgilerin ba
~~
nda
~
unlar
~~
söylemektedir; "Bir Türk l
~
oyudur. O
~
uzlar Türkmendirler. Bunlar yirmi iki l
~
ölült
~
tir; her
bölü
~
ün ayr
~~
bir damgas
~~
ve hayvanlanna vurulan alameti vard
~
r. Birbirlerini bu belgelerle
tan
~
rlar.", Ka
~
garl
~~
Mahmud, Divana Lügat-it-Türk, s. 55. Ka
~
garl
~~
Mahmud ve c1=Aynrnin
Arapça metinleri kar
~~
la
~
t
~
r
~
ld
~~~
nda baz
~~
ufak farklar d
~~~
nda ayniyet dikkati çckmek
~
edir.
Ka
~
garl
~~
Mahmud damgalann sadece hayvanlarda kullan
~
ld
~~~
n
~~
söylerken el-cAynt buna kap-
kaça
~~~
da ilave etmi
~
tir. (Kar
~~
la
~
t
~
rma için bkz. Ka
~
garl
~~
Mahmud, Dvdnü
Lugati't-Türk T
~
pk
~
-
bas
~
m, Ankara, 1990, 5.20-21 ve elJAynt,
es-Seyf el-Mühenned,
s. 20-21). Faruk Sümer'in de
ifade etti
~
i üzere, tercüme ve üslup fark
~
ndan kaynaklanan ayr
~
l
~
k bir tarafa b
~
raluld
~~~
nda
°C:UZ/TÜRKMEN BOYLAR1 VE DAMGALAR1
485
Bunlardan sultanlar ve melikler gk
~
n
~~
t
~
r
6
. Damgalar
~~
'din 2-Sonra
Kay
~
g (Kaba) ()'d
~
r. (C>4) da denilmektedir. Damgalar
~~
~
(J J d
~
r. 3-
Onlardan sonra Bay
~
nd
~
r (J4
1
4) gelir ve damgalar
~~
'din 4-Sonra Ava?
(iva) (U) veya Y
~
va (I,w) denilen boy gelir. Damgalar
~~
1./
1
d
~
r. 5-Sonra Salur
(L) da denilen Salg
~
n- ()il.) boyu gelir. Da
~
ngalar
~~
I,"'d
~
r. 6-Sonra Av
~
ar
(Fui) da denilen Af
~
ar (JUI
1
) boyu gelmektedir. Damgalar
~~
/Nd
~
r. 7-
Sonra Be
~
-Tili (
v
2..i) gelir. Buna Begdili (
v
135) de derler. Damgalar
~~
y 'd
~
r. 8-Sonra Bügzür (Bü
~
düz) (55) gelir. Da
~
ngas
~~
'd
~
r. 9-Sonra
Bayat () boyu gelir. Damgas
~~
rr'd
~
r. 10-Sonra Yazg
~
r
(.)2)
boyu gelir.
Yan
~
- (J_3?.) da denilir. Damgalar
~~
'd
~
r. 11-Sonra Eymür (_>4) gelir.
Dan
~
galar
~~
f'd
~
r. 12-Sonra Kara-Bölük/
~
llik/Üylük (Kara-evli) (4.
1
_>i) gelir.
Damgalar
~~
'd
~
r. 13-Sonra Alka-Bölük/illik/Cylük (Alka-evli) (4
1
11
1
)
gelir. Da
~
ngalar
~~
4
:3
7,'d
~
r. 14-Sonra
~~
dir (J-15) gelir. Yigdür (>'4) de dcnilir.
Damgalar
~~
'dil-. 15-Sonra Üregir (.fiJI) gelir. Yüregir (,fi,k) de denilir.
Damgalar
~~
4
4,7,7'd
~
r. 16-Sonra Totur (Dodurga) (.5
,
;) boyu gelir.
Damgalar
~~
VA 'd
~
r. 17-Sonra Yundlug (814) boyu gelir. Damgalar
~~
71
~
'd
~
r.
18-Sonra Töger (.flis)(Dö
~
er) boyu gelir. Döger (.>.) de denilir. Damgalar
~~
I Y'd
~
r. 19-Sonra Becenek (Peçenek) (.-44..
,
) boyu gelir. Da
~
ngalar
~~
'd
~
r.
20-Sonra Çavulduz (Çavuldur) (..343.9.) gelir. Damgalar
~~
'd
~
r. 21-Sonra
Habeti (Çepni) ( •
,,,L.L+) gelir. Da
~
ngalar
~~
•"d
~
r. 22-Sonra Ça
~~~
klu'
)
gelir. Çaruklu (ilk») da denilir. Bunlar
~~
say
~
lar
~~
az ve damgas
~~
görünme-
mektedir
7
. Bunlar yirmi iki adamd
~
r. Bunlar
~
n her birisi bir boyun atas
~~
olmu
~
lard
~
r'.
Ortaça
~
larda modern anlamda bir milliyet dü
~
üncesinin varl
~~~
n
~~
dü-
~
ünn
~
ek
~
üphesiz zordur. Ancak bu devir insanlar
~
n
~
n, as
~
llar
~~
ve milliyetle-
rinden tamamen habersiz olduklar
~
n
~~
da söyleyemeyiz. Zira Memle
~
k kay-
naklar
~
nda rastlad
~~~
m
~
z pek çok ibre ve ifâde bunun ispat
~
d
~
r. el-
cAyanin yukar
~
da zikredilen Türklere dair verdi
~
i bilgiler ve onun alunda
konumuz olan O
~
uzlar
~
/Türkmenleri ele al
~~~~
da bunu göstermektedir.
Bunun da ötesinde el-"Aynrnin O
~
uzlar'a (Türkmenler'e) dâir verdi
~
i bilgi-
ayn
~~
~
eylerden bahsedildi
~
i hemen görülecektir. Bu benzerlik bize el-`Ayanin kayna
~~
n
~
n
Ka
~
garl
~~
oldu
~
unu dü
~
ündüren önemli bir husus olmu
~
tur.
Ka
~
garl
~~
Mahmud'un "Zaman
~
m
~
z
~
n I-lakanlar
~~
bunlardand
~
r" (Uy.. s. 55)
~
eklinde ver-
di
~
i bilgiyi el-rAynt de
~
i
~
tirerek yukar
~
daki ifâdelerle yazm
~~
t
~
r.
7
Buradaki bilgi de aymyla Ka
~
garl
~~
Mahmud'dun cilmlelericlir (Bkz. s. 58) Bu da bize el-
rAynt'nin kayna
~~
n
~
n Ka
~
garl
~~
Mahmud oldu
~
unu gösteren di
~
er bir husustur.
es-Seyf el-Mithenned fi Siret el-Melik el-Mit'eyyed "
~
eyh el-Mahn
~
ftdr, Tah. Fehim
Muhammed
~
eltüt-Muhammed Mustafa ZiyAde, Kahire, 1966-1967, s. 20-21.
486
CE'fi N
ler ci
~
mlesinden olarak Bitki e
~
-
~
am vel-Ermet
~
'de yerle
~
ik halde taifelerin
bulundu
~
u ve bunlar
~
n iki ana bölü
~
e ayr
~
ld
~~~
, bunlardan birine Bozok
(3.)•!) di
~
erine ise Üçok (3
denildi
~
ini kaydetmesi dikkat çekicidir". Bu
bilgi bize ata yurttaki Bozok-Üçok ayr
~
m
~
n
~
n yak
~
n do
~
uya ta
~~
nd
~~~
n
~~
gös-
termektedir. Ayr
~
ca cl-cAynt kendi zaman
~
nda Anadolu ve Suriye'de ya
~
a-
yan Türkmenlerin asl
~
n
~
n Selçuklu hükümdar
~~
Alp Arslan zaman
~
nda Ana-
dolu'ya gelen gruplardan oldu
~
unu da kaydet
~
nektedir
~
". el-cAynt O
~
uzlar-
dan bahsederken Türkmen kelimesini bilinçli ve neyi kast etti
~
ini bilerek
kullanmaktad
~
r. Dolay
~
s
~
yla onun devrinde Türkmen isminin ve i
~
aret etti
~
i
gruplar
~
n belirginle
~
mi
~~
oldu
~
unu söylemek yanl
~~~
olmayacakt
~
r.
el-cAyni'nin Verdi
~
i Bilgilerin De
~
erlendirilmesi
O
~
uzlar'a dair verdi
~
i bilgiler incelenirken ilk olarak el-cAyanin bu
bilgiyi nereden ald
~~~~
meselesi gündeme gelmektedir. Bilindi
~
i üzere
O
~
uzlar'a dair bilgi veren belli ba
~
l
~~
kaynaklar Ka
~
garl
~~
Mahmud'un
Divân
Lügât it-Türk
ve Re
~
üddin'in
Câtni' et-Teviirih
adl
~~
eseridir. Di
~
er kaynakla-
r
~
n genellikle bu iki kaynaktan yararland
~~~~
görülmektedir
TM
. Gerek boyla-
r
~
n
say
~
s
~~
gerekse isimler deki benzerlik bize el-cAynrnin kayna
~~
n
~
n
Ka
~
garl
~~
Mahmud oldu
~
unu dü
~
ündürmü
~
tür.
Divânü Lügâti't-Türk
giri
~
in-
de el-'Aynrnin Ka
~
garl
~~
Mahmud'dan yararland
~~~~
yaz
~
lm
~~
t
~
r. Ancak bu
giri
~
te bahsedilen eser bizim yararland
~~
nn
~
z eseri de
~
ildir'. Faruk Sümer
de eserinde "Ka
~
garl
~~
Mahmud'
~~
n kaynak listesinden yaln
~
z Memlilk devri
müelliflerinden el-Ayni faydalannu
~
ur"" demek suretiyle bu konuya i
~
aret
etmi
~~
ancak ayr
~
nt
~
ya girmemi
~
tir". Merhum Faruk Sümer'in i
~
aret etti
~
i
el-Ykynt,
es-Seyf el-Mühenned,
s. 26; Bozok Üçok meselesine dair bkz. O. ÜçIer Bulduk,
"O
~
uznamelere Göre Üçok-Bozok veya
~
ç-O
~
uz D
~~
-O
~
uz Meselesi",
Türkiye Sosyal Ara
~
t
~
rmalar
Dergisi, el
, 8.3, 1997, s. 109-116; Tufan Gündüz, "O
~
uzlarMirk
~
nenler",
Türkler,
c.2, Ankara,
2002, s. 272; Erdal Aksoy, "O
~
uz Türklerinin idari Yap
~~
ve Boy Te
~
kilat
~
na Bir Bak
~~
",
Türkler,
c.2, Ankara, 2002, s.320.
10
el-`Aynt,
es-Seyf el-Mithenned,
s. 26
"Faruk Sümer,
O
~
uzlar,
~
stanbul, 1992, s.169.
" Ka
~
garl
~~
Mahmud,
Divanii Likat- it-Türk,
Giri
~
, s. XX.
" Sümer, O
~
uzlar, s. 164.
" Burada el-`Aynrnin akranlar
~~
aras
~
nda Türkçe bilen bulunmad
~~~
, Türkçe bir kaynak-
tan
(Divdn)
sadece el-rAyanin faydalanabilece
~
i ifade edilmelidir. Memlökler devrinde M
~
-
s
~
r'
~
n Türkçenin yayg
~
n olarak konu
~
uldu
~
u bir ülke oldu
~
u hat
~
rlan
~
rsa Türkçe ö
~
retmek için
yaz
~
lan eserlerin ana kayna
~~
n
~
n da
Diviin
olmas
~~
kuvvctle muhtemeldir. Bu konuda yaz
~
lan
eserler cümlesinden olarak Ebu flayyan,
Kitabul-
~
drdk
el-Etr&k,
(1 !az. Ahmet
Cafero
~
lu),
~
stanbul, 1931; Besim Atalay,
et-Tuhfet-üz-Zekiyye fi Lugat-il-Türkiyye,
~
stanbul,
1945; Recep Toparl
~
— Nevzat Yan
~
k,
Kildb-1 Mec
~
nft-
~~
Terciinidn-: Türki ve Acemi ve Mugali.
Ankara, 2000; Recep Toparh— Nevzat Yan
~
k
el-Kavaninifl-Külliyye
Ankara, 1909 en ba
~
ta zikredilebilir.
O
~
UZ/I'ÜRKMEN BOYLARI VE DAMGALARI
487
eser el-cAyanin tarihe dair di
~
er önemli ve büyük eseri olal
~~
clkd el-
Cumân'a
aittir. Faruk Sürner'in eserinde
es-Seff el-Mühenned'e
ve buradaki
~
nalumata dair bir bilgiye tesadüf olunmamaktad
~
r. el-cAyni'de geçen O
~
uz
boylar
~
= isimlerini ele ald
~~~
m
~
zda listenin ba
~~
nda kaba' (6r1) olarak
görülen isim muhtemelen bir yaz
~
m hatas
~
d
~
r. Ka
~
garl
~
'daki Kay
~~~
(6)1)
yaz
~
l
~~~~
muhtemelen ya müellif, ya müstensih ya da eseri ne
~
reden
taraf
~
ndan yanl
~~~
okunmu
~~
ve yaz
~
lm
~~
t
~
r. Zira Ka
~
garl
~
'daki da
~
nga ile el-
`Aynrde verilen damgan
~
n kar
~~
la
~
t
~
rmas
~~
da' bu boyun Kay
~~
oldu
~
unu
göstermektedir. Dodurga'n
~
n yaz
~
l
~~~~
Ka
~
garl
~~
Mahmud'unki ile ayn
~
d
~
r.
Ka
~
garl
~
'
~
nn Tourka
) olarak yazd
~~~~
isim el-cAyade Tot
~
r (..
~
k,$)
olarak yaz
~
lm
~~
t
~
r ki "ka" hecesinin dü
~
~
üne delalet eder. Çepni isminin
de yine el-cAyanin eserinde yanl
~~~
yaz
~
ld
~~~~
görülmektedir. Metinde
Habeti (
~
eklinde yaz
~
lan Çepnileri dan
~
ga kar
~~
la
~
t
~
rmas
~
yla tespit
ettik. el-cAynt'nin verdi
~
i boy isimleri aras
~
nda, muhtemel bir müstensih ya
da modern zamana ait bir dizgi hatas
~
ndan kaynakl
~
, en bozuk yaz
~
lm
~~~
isim
Çepnilerinki olarak görülmü
~
tür. Bügdüz isminin ise yine bir yaz
~
m yanl
~~~~
oldu
~
unu tahmin etti
~
imiz Bügzür halinde yaz
~
ld
~~~~
görülmektedir. Zira
Ka
~
garl
~
'daki da
~
nga ile el-`AynI'deki damgan
~
n kar
~~
la
~
ur
~
lmas
~~
sonucu
damgalar
~
n ayn
~~
oldu
~
u görülmü
~
tür. Alka-Evli ve Kara-Evli Boylar
~~
el-
`Aynt'de muhtemel bir yaz
~
m yanl
~~
' ile Ka
~
garl
~
'daki "bölük" olarak yaz
~
lan
k
~
s
~
m "yölük" olarak yaz
~
lm
~~
t
~
r. Yine bu boylarm damgalar
~
m kar
~~
la
~
urd
~
-
~~
m
~
zda Ka
~
garl
~~
ile el-'Aynt'nin ayn
~~
oldu
~
unu gördük. Buradaki "Bölük"
ve "Yölük"
~
eklindeki "b" ve "y" farlun
~
n müstensih veya na
~
ir hatas
~~
olmas
~~
muhtemeldir. Buradaki yaz
~
l
~~
ta kelimenin
~
llik ve Üylük okuluna ihtimali
de vard
~
r'. Ka
~
garl
~
'dan ba
~
ka kaynaklarda görülmeyen Çaruklug boyunun
el-cAynrde yer almas
~~
da el-cAynl'nin Ka
~
garl
~
'dan faydaland
~~~~
görü
~
ünü
desteklemektedir. Ayr
~
ca Çaruklulara dair dü
~
ülen "say
~
lar
~~
az ve dan
~
galar
~~
belli de
~
il" ifadesinin el-cAynt taraf
~
ndan tekrar edilmesi görü
~
ümüzü teyid
eden di
~
er bir husustur. Yaparl
~
, K
~
z
~
l( ve Kark
~
n'
~
n el-cAyanin de listesin-
de yer almam
~~~
olmas
~~
bilgilerin (Ka
~
gar
~
'dan al
~
nd
~~~
) görü
~
ümüzü destek-
leyen di
~
er bir veridir. el-cAynt'de dikkat çeken bir husus baz
~~
boy isimleri-
Kay
~~
Damgas
~~
için bkz. Sümer,
O
~
uzlar,
s. 169.
"
1
~
slam müellifieri (tarihçiler, co
~
rafyactlar, seyyâblar) Türkçe isimlerin yaz
~
l
~~~
nda bu
dili bilmediklerinden zaman zaman hatalara dü
~
~
lcrdir. Zaman içindeki istinsahlar s
~
ras
~
n-
da nüshalardaki isimlerin asl
~
nda uzakla
~
arak do
~
ru okunup anla
~~
lamaz bir hale geldi
~
i de
görülmektedir. Modern zamanlarda bu eserleri ne
~
redenlerin Türkçe'yi bilmemeleri ve itinal
~~
bir ara
~
t
~
rmaya giri
~~
nemeleri sebebiyle Türkçe kelimeler konusunda yetersiz kald
~
klar
~~
da
görülmektedir. Dolay
~
s
~
yla burada Alka-evli ve Kara-evli kelimesinin okunu
~
unda "evli" kcli-
mesinin inccicdi
~
imiz melinde Üylük, ilik veya Bölük okunmak ihtimali vard
~
r. Biz tarihçi ve
filologlar
~~
~
tereken ilgilendiren ve üzerinde henüz mutabakata var
~
lmam
~~~
bu konuda
~
imdilik yukar
~
daki okunu
~
lar
~~
veriyoruz.
488
AL
~
AN Ç:ET
~~
N
nin Ka
~
garl
~
'daki tclaffuzundan farkl
~~
olarak sonraki dönemdeki telaffuzla-
unlu da verilmi
~~
olmas
~
d
~
r. Mesela, Yazg
~
r boyu ayr
~
ca Yaz
~
r olarak da ve-
rilmi
~
tir. Y
~
valar yine ayn
~~
~
ekilde sonraki dönem kullan
~
l
~~~
yla da zikredil-
mi
~
tir. Sal
~~
rlar için Salgur olan kullan
~
m yan
~
nda el-Ayni Salur da denildi-
gine i
~
aret etmi
~
tir. Begdili için de benzer bir durum gö
~
iihnektedir. Lis-
temizde Faruk Siimer'in tercihine uyarak Çar
~~
klu boyunu Yaparl
~
'mn kar-
~~
s
~
na koyduk. Ancak Çarukl
~~
lar
~
n damgas
~~
verilmedi
~
inden bu tayinimizin
bir tahminden ibaret oldu
~
unu ifade etmeliyiz. Burada eseri ne
~
redenlerin
O
~
uz boylarm
~~
yazarken okumadaki zorluk veya anla
~~
lama
~
na sebebiyle
eserin yay
~
n
~~
s
~
ras
~
nda yeni dizgisinde de hatalar olabilece
~
ini ifade etmek
istiyoruz. Zira Arap müelliflerince kadim olsun modern olsun Türkçe isim-
lerin yaz
~~~~~~
ve okunmas
~~
bir s
~
k
~
nt
~~
te
~
kil etmektedir. Biz yaz
~
mlardaki bu
s
~
k
~
ntly
~~
da
~
ngalar
~~
kar
~~
la
~
urmak suretiyle a
~~
naya çal
~~
t
~
k ve gereken yerde
boy isimlerini buna göre tayin ettik. Bütün bu ortaya koydu
~
umuz bilgiler
el-cAynrnin kayna
~~
n
~
n Ka
~
garl
~~
Mahmud oldu
~
unu göstermektedir. Böy-
lece bu çal
~~
mayla daha önce merhum Faruk Sümer taraf
~
ndan bir cümle
ile i
~
aret edilip geçihni
~~
olan ve ilim âlcmince daha sonra üzerinde durul-
maya!' bir Men
~
le
~
k kayna
~~
ndaki O
~
uzlar'a dâir bilgiler ve kayna
~~~
konusu
de
~
erlendirilmeye çal
~~~
lm
~~
tir.
Sonuç
Men
~
le
~
kler devrinde Türkçe ordu'nun ve saray'
~
n dili idi. Devrin baz
~~
devlet ve ilini adamlar
~
nca da bilindi
~
ini rahatl
~
kla söyleyebiliriz. Türk as
~
ll
~~
olmas
~~
hasebiyle eVAyni de Türkçe bilen zevât aras
~
nda idi. Kendisinin
Ka
~
garl
~~
Mahmud'a
~~~~~
ttali olmas
~
,
Divlin't
do
~
rudan görmü
~~
ya da dolayl
~~
olarak ondaki bilgileri kullanm
~~~
olmas
~~
dikkat çekicidir. Yaz
~
l
~~
kaynaklar
~
n
çok fazla olmad
~~~~
devirlere ait
~
nuahhar kaynaklarda rastlanan bilgiler
kendilerinden önceki devirlere dâir önemli ipuçlar
~~
verirler. ~la dö-
nemi tarihçileri, kendilerinden çok önce kaleme al
~
nan eserlerdeki çok
ehenuniyetli ve art
~
k elde bulunmayan bu eserlerdeki bilgileri zaman
~
m
~
za
kadar ula
~
tn
~
nakla temâyi
~
z ederler: Daha önce Prof. Dr. Fuat Köprülü
O
~
uz Menk
~
besi'yle ilgili mali
~
mât
~~
bize ula
~
t
~
ran bir
~
nt
~
ellif ve eserinden
söz ederken Aybek ed-Devâdârrnin
Dürer et-Ticân ve Gurart
~~
Teld
~
rilz ez-
Zaman
adl
~~
eserinde bu eserden bahsedip içindeki önemli malumat
~~
aktar-
d
~~~
n
~~
yazm
~~
t
~
'. Daha sonra Prof. Dr. Faruk Sümer, Dede Korkut Destan-
lar
~~
hakk
~
nda en eski bilginin Memli
~
k devri müelliflerinden Aybck ed-
Devâdârrnin eserinde bulundu
~
undan bahsetmi
~~
idi". Prof. Dr. Ahmet
Bican Ercilasun ise konumuz bak
~
m
~
ndan son derece ilgi çekici bir bilgi
17
Fuat Köprülü,
Türk Edebiyatu
~
da ilk Mutasavv
~
llar,
Ankara, 1901, s.25-26.
I
" Sümer,
O
~
uzlar,
s. 274.
O
~
U7/
TÜRKMEN BOYLARI VE DAMGAI.ARI
489
vern
~
ektedir. el-cAynl'ye kaynakl
~
k te
~
kil etti
~
ini ortaya koydu
~
umuz
Ka
~
garl
~~
Mahnu
~
d'un bugün elimizde bulunan tek nüshas
~~
Sâveli Muham-
med b. Ebi Bekr
~
bni Ebi'l-Feth taraf
~
ndan 1266'da -Memlükler devrinde-
~
am'da istinsah
Memlfik devrinin önemine bir kere daha dik-
kat çekmesi yan
~
nda bu bilgi, bizim el-cAyanin Ka
~
garl
~~
Mahn
~
ud'un ese-
rini asl
~
ndan görerek kulland
~~~
na dâir olan görü
~
ümüzü de güçlendirmek-
tedir. Umt
~
lur ki bundan sonra O
~
uz boylar
~~
ile ilgilenen mütehass
~
slar
Memlfik devri kaynaklar
~
n
~~
yeni bir yakla
~~
mla kullan
~
rlar.
O
~
UZ/TÜRKMEN BOYLARININ KAR
~
ILA
~
TIRMA TABLOSU
Re
~
idüddine
Göre O
~
uzlar
(24 Boy)
Ka
~
garl
~
'ya
Göre O
~
uzlar
(22 Boy)
el-`Ayni'ye Göre
O
~
uzlar
(22 Boy)
Yaz
~
clo
~
lu'na
Göre O
~
uzlar
(24 Boy)
Bozok
Kay
~~
Kay
~
g
Kay
~
g
'<ay
~~
Bozok
Bayat
Bayat.
Baya
~~
Bayat
Bozok
Karaevli
Alka-Bölük
Alka-Üylük/I Ilik/Bölük
Alka-Evli
Bozok
Alkaevli
Kara-Bölük
Kara- Üylük/
~~
Ilik/Bölük
Kara-Evli
Bozok
Yaz
~
r
Yazg
~
r
Yazg
~
r/Yaz
~
r
Yaz
~
r
Bozok
Döger
Töker
Töker/Döger
Döger
Bozok
Dodurga
Tot
~
rka
Toi
~
r
Do<lurga
Bozok
Yaparl
~~
Çaruklu
Çaruklu'/Çaruklu
Yaparl
~~
Bozok
Av
~
ar
Mar
Al
~
ar/Av
~
ar
Av
~
ar
Bozok
K
~
z
~
k
-
-
K
~
z
~
k
Bozok
Begdili
Beg:Dli
Beg:Fili/Begdili
Begdili
Bozok
Kark
~
n
-
-
Kark
~
n
Üçok
Bay
~
nd
~
r
Bay
~
nd
~
r
Bay
~
nd
~
r
Bay
~
ndur
Üçok
Beçene
Beçenek Becenek
Biçene
Üçok
Çavuldur
Çuvaldur
Çavulduz (Çavuldur)
Çav
~
nd
~
r
Üçok
Çepni
Çepni
I lal
~
cti (Çepni)
()elini
Üçok
Salur
Salgur
Salgur/Salur
Salur
Üçok
Eymür
Eymür
Eymür
Eymür
Üçok
Alayuntlu
Ala-Yundlug
Yundlug
Alayundlu
Üçok
Üregir
Üregir-Yüregir
Üregir/Yüregir
Üregir
Üçok
Yigdir
~
gdir
igdir/Yigdür
~
gdir
Üçok
Bügdüz
Bügdüz
Bügzür
Bügdüz
Üçok
Y
~
va
~
va, Yiva
~
va/Yiva
Y
~
va
Üçok
K
~
n
~
k
K
~
n
~
k
K
~
n
~
k
K
~
n
~
k
Ahmet Bican Ercilasun,
Türk Dili Tarihi,
Ankara, 2004, s.322; Ka
~
garl
~~
Mal
~
mud,
Divanü Lügat-it-Türk, s.XX-XXI.
%
1
,
'
Article
Türk kültüründe mezar taşları, halı ve kilimler, demir aletler, süs eşyaları, mimari yapılar, silah, ağaçlar ve taşlar gibi birçok öğeye damga vurularak damga geleneğinin devam ettirildiği bilinmektedir. Bununla birlikte Türk kültüründeki damga geleneğinin en eski örneklerinden birisini de hayvan damgalama geleneği oluşturmaktadır. Damgalar ve damga biçimli işaretlerle ilgili bilimsel çalışmalar uzunca bir süredir devam etmektedir. Elde edilen bulgular önemli bir alan yazın ve veri kaynağı oluşturulmuş olsa da zengin bir damga geleneğine ev sahipliği yapan Anadolu’da halen araştırılmayı, tartışılmayı ve alan yazına kazandırılmayı bekleyen sayısız geleneksel uygulama ve damga örneği bulunmaktadır. Bu çalışma ile Samsun ili ve çevresindeki yerleşim birimlerinde uygulanan (1) hayvan damgalama kültürünün tarihi ve kültürel bağlamı, (2) hayvan damgalarının işlevleri, (3) damgaların özellikleri, (4)damgalama süreci nasıl gerçekleştiği ve (5) kültür aktarımlarının kapsamlı bir şekilde analiz edilerek bir envanter oluşturulması amaçlanmaktadır. Bu araştırmada hayvan damgalama kültürünün derinlemesine analizi ve betimlenmesi amaçlandığından araştırma yöntemi olarak nitel bir yaklaşım benimsenmiştir. Araştırma deseni olarak ise etnografya (kültür analizi) tercih edilmiştir. Veriler, katılımsız ve mekanik gözlem ile yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Gözlem ve görüşme yapılacak grup, olasılıklı olmayan örneklem yöntemlerinden ölçüt temelli örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Etnografik yöntemle veri toplama, birkaç gün ve hafta olabileceği gibi bir yıl veya daha fazla süreci kapsayabilir. Gözlem ve görüşmeler ile mandalar üzerine vurulu olan damgaların fotoğraf çekimleri için yapılan arazi çalışmaları 2019 ve 2022 yılları Nisan-Ekim ayları arasındaki dönemde Yeşilırmak ve Kızılırmak Deltası Sulak Alanı ile Samsunun farklı ilçelerinde yapılmıştır. Bu araştırmanın kuramsal boyutlarının oluşturulmuş olması nedeniyle katılımsız gözlem, mekanik araçlarla yapılan ses ve görüntü kayıtları ve yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla elde edilen verilerin çözümünde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Güvenilirliği test etmek için ise uzman görüşüne başvurulmuş-tur. Bulgular Samsun yöresinde hayvan damgalama kültürünün önemli bir tarihi geçmişe ve kültürel bağlama sahip olduğunu göstermektedir. Araştırma sahasında özellikle mandalarda yoğunlaşmakla birlikte atlara da damga vurma kültürünün devam ettiği görülmektedir. Çalışma sonucunda Samsun yöresinde 104 hayvan damgası tespit edilmiş ve bunlar fotoğraflarla kayıt altına alınmıştır. Yörede tespit edilen bu damgaların (1) Latin alfabesi harflerinden oluşan, (2) Türk boylarının damgalarını anımsatan (3) Eski Türk alfabesindeki harflerden oluşan ve (4) farklı ülke ve coğrafyalarda hayvanlara vurulan damgalarla benzer olan damgalar şeklide ayrıldıkları tespit edilmiştir.
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.