ArticlePDF Available

The trauma of COVID-19 in Polish metropolises – a case study of Kraków

Authors:

Abstract

The article presents the results of research on the socio­cultural trauma induced by the coronavirus pandemic. The research was conducted on a sample of 650 inhabitants of Kraków. The CAWI survey (Computer­Assi­ sted Web Interview) was used in the research. The pandemic and concurrent phenomena resulted in a decrease in living standard. It is related to all the aspects of daily functioning. The rise of coronavirus and its rapid spreading made people lose their existential security. Their current world became uncertain, which resulted in fear and anxiety among individuals. Anxiety, sadness, exhaustion, boredom and loneliness are present among dominant emotions. The presence of negative emotions indicates that the pandemic strongly influenced the emotional and mental lives of the respondents. As a response to the rising trauma, the inhabitants of Kraków mainly applied active strategies of coping with it. It is worth adding that the traumatic process has just been triggered and along with subsequent negative effects, which reveal themselves in the post­pandemic reality, it will accumulate and have a destructive impact on society. Keywords: anxiety, COVID­19, metropolises, the trauma of pandemic, stress.
Kultura i Edukacja 2021
nr 3 (133),s. 24–49
DOI: 10.15804/kie.2021.03.02
P D1
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach –
przypadek Krakowa
The trauma of COVID-19 in Polish metropolises –
acase study of Kraków
Streszczenie
Wartykulesązaprezentowanewynikibadańnadtraumąspołecznokulturo
wąwywołanąprzezpandemiękoronawirusa.Badaniazostałyzrealizowane
napróbie650mieszkańcówKrakowa.Dobadaniawykorzystanosondaż
CAWI(ComputerAssistedWebInterview).
Pandemiaizjawiskajejtowarzyszącewywołałyspadekpoziomużycia.
Dotyczyłonwszystkichaspektówżyciowegofunkcjonowania.Deprywacja
potrzebjestpowszechna.Pojawieniesiękoronawirusaijegoszybkieroz
przestrzenianiesprawiły,żeludzieutracilibezpieczeństwoegzystencjalne.
Ichdotychczasowyświatuległzachwianiu,cowywołałowśródjednostek
lęki niepokój.Wśróddominującychemocjipojawiłsięniepokój,smu
tek,złość, wyczerpanie, znudzenie, samotność.Występowanienegatyw
nychemocjiwskazuje,żepandemiamocnowpłynęłanażyciepsychiczne
iemocjonalne respondentów.Wodpowiedzinapojawiającąsiętraumę
społecznośćKrakowa najczęściej ujawniałaaktywnestrategieradzenia
sobie.Procestraumatycznyzostałdopierouruchomionyiwrazzkolejnymi
negatywnymiskutkamiujawniającymisięwpostpandemicznejrzeczywi
stościbędziesięonkumulowałidestrukcyjniedziałałnaspołeczeństwo.
1
 Piotr
Długosz,InstytutFilozofiiiSocjologii,UniwersytetPedagogicznyim.KENwKrakowie,
Polska,email:piotr.dlugosz@up.krakow.pl,ORCIDID:https://orcid.org/0000000248752039.
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 25
Słowa kluczowe:
COVID19,lęk,metropolie,stres,traumapandemii
Abstract
Thearticle presents the resultsofresearchonthesocioculturaltrauma
inducedby the coronaviruspandemic.Theresearchwasconductedon
asampleof650inhabitantsofKraków.TheCAWIsurvey(ComputerAssi
stedWebInterview)wasusedintheresearch.Thepandemicandconcurrent
phenomenaresultedinadecreaseinlivingstandard.Itisrelatedtoallthe
aspectsofdailyfunctioning.Theriseofcoronavirusanditsrapidspreading
madepeople lose their existentialsecurity.Theircurrentworldbecame
uncertain,whichresultedinfearandanxietyamongindividuals.Anxiety,
sadness,exhaustion,boredomandlonelinessarepresentamongdominant
emotions.Thepresenceofnegativeemotionsindicatesthatthepandemic
stronglyinfluencedtheemotionalandmentallivesoftherespondents.As
aresponsetotherisingtrauma,theinhabitantsofKrakówmainlyapplied
activestrategies of coping withit.Itisworthaddingthatthetraumatic
processhasjustbeentriggeredandalongwithsubsequentnegativeeffects,
whichrevealthemselvesinthepostpandemicreality,itwillaccumulate
andhaveadestructiveimpactonsociety.
Keywords:
anxiety,COVID19,metropolises,thetraumaofpandemic,stress
1.WSTĘP
PierwszesondażerealizowanejeszczeprzedwprowadzeniemkwarantannywPol
scepokazywały,żemieszkańcypolskichmetropolii,miastpowyżej500tys.czę
ściejprzewidująszybkierozprzestrzenieniesiękoronawirusawkrajuisąwięk
szymipesymistamiwoceniewpływupandemiinażyciePolaków(Pankowski,
2020).Systematycznepomiarystresuzwiązanegozkoronawirusemnapanelu
Ariadnaraportowaływyższyjegopoziomwśródosóbstarszych,mniejwykształ
conychorazmieszkańcównajwiększychmiast(Jakwygląda…,2020).Sondaże
IMASpokazały,żeokatastroficznychskutkachobecnejsytuacjiczęściejmówili
mieszkańcynajwiększychmiast.Wlokalizacjachpowyżej500tys.mieszkańców
takiegłosywyrażało61%,awśródosóbzamieszkającychnawsiachiwmiastach
do100tys.tylko41%(KoronaMonitor…,2020).Wnajwiększychmiastach
mieszkańcyczęściejtracilipracę(36%)niżwmniejszychmiastachinawsi(29%).
Piotr Długosz 26
Wmetropoliachbyłteżwiększylękprzedutratąpracylubźródładochodu(48%),
niżnawsi(39%)(Ambroziak,2020).
Jeszczeinnebadaniapokazują,żewmetropoliachbyłazdecydowaniewyższa
akceptacjadlazaleceńepidemicznychzwiązanychzograniczeniemprawiwol
nościniżnawsiimniejszychmiastach(Maj,Skarżyńska,2020).
Przywołanepowyżejwynikibadańwskazująnaistotnywpływpandemiiko
ronawirusanapostawymieszkańcówmetropolii.Oileepidemiajesttraktowana
przezwiększośćpolskiegospołeczeństwajakoistotnezagrożenie,stres,anawet
trauma,otylewnajwiększychmiastachjejnegatywneskutkiwydająsiębardziej
widoczne.
Zjawiskotowystępujeteżwinnychkrajach.SondażerealizowanewIrlandii
orazWielkiejBrytaniipokazują,żenajwyższypoziomdepresji,lękuraportu
jąmieszkańcynajwiększychmiast(Hylandiin.,2020;Shevliniin.,2020).
Wmetropoliach,jakpokazująwynikibadań,negatywneskutkipandemiisą
dotkliwsze.Dużezagęszczenieludności,anonimowośćiatomizacja,większa
dotkliwośćprzebywanianakwarantannie,powiązaniazglobalnągospodarką,
większeryzykozakażeńmogąsprzyjaćpowstawaniuwiększegostresuilęku.
Systematycznyprzeglądbadańnadskutkamikwarantannywskazuje,żemoże
onaimplikowaćwystąpienieobjawówstresuposttraumatycznego.Pojawiasię
lękprzedinfekcją,frustracja,nuda,deprywacjapotrzeb,brakodpowiednich
informacjiozagrożeniu,stratyfinansoweipiętno(Brooksiin.,2020).Wre
alizowanychbadaniachnadpsychospołecznymikonsekwencjamiCOVID19
badaczedopatrująsiępojawieniatraumywśródspołeczeństwa(Miller,2020;
Lee,2020).Sondażerealizowanewwielupaństwachrównocześniepokazują,że
spośród27europejskichpaństwwPolscerespondencimielinajwyższypoziom
stresu(Travaglino,2020).
Biorącpoduwagęwszystkiepojawiającesięprzesłanki,należyzałożyć,że
wdużychmiastachnegatywneskutkipandemiimogąbyćznaczniebardziejwi
doczneniżw mniej zaludnionychprzestrzeniach.Mogąpojawićsięsymptomy
stresu,depresji,lękuiogólnegopogorszeniakondycjipsychicznej.Zjawiskoto
możewdłuższejperspektywiespowodować,jaktoująłPiotrSztompka(2000),
patologiępodmiotowościspołecznej,conegatywniewpłynienamożliwościroz
wojuspołecznegoiosłabimożliwośćadaptacjipolskichmetropoliidowyzwań
wynikającychzglobalnejkonkurencji(Jałowiecki,2000,2005).
PrezentowanytekstmanacelupokazanienaprzykładziemieszkańcówKra
kowapsychospołecznychskutkówpandemii.Badaniamogąstanowićcasestudy
społecznościpolskiejmetropolii.Naichpodstawiemożnazaobserwowaćwpływ
pandemiinażyciemieszkańcówpolskichmiastiichpsychicznesamopoczucie.
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 27
2.TEORETYCZNE PRZESŁANKI BADAŃ
Zprzegląduwynikówbadańnadpsychospołecznymiskutkamipandemiiwynika,
żewtegotypuspołecznychzagrożeniachpowstałychwwynikukataklizmów,
klęskżywiołowych,zagrożeńepidemiologicznychpojawiająsięsymptomystresu
posttraumatycznego:niepokój,niepewność,gniew(Kaniasty,2003,Koiin.,2006).
Wtrakciekwarantannyobserwujesięwystępowanietakichobjawówstresowych,
jak:lękprzedzarażeniem,frustracja,nuda,deprywacjawynikającazbraków
wdostawach,brakuinformacji,utratazasobówistygmatyzacja(Brooksiin.,
2020).WobecnejsytuacjiCOVID19równieżsąwidocznewśródspołeczeństw
nacałymświeciesymptomystresu,lęku,depresji(Wang,2020iin.,MentalHe
althDuring…,2020).Wpływpandemiinazdrowiepsychicznejestnatylesilny,
żebadaczeimplicitemówiąotraumiekoronawirusa(Miller,2020,Pfefferbaum,
North,2020,Liuiin.,2020).
Zaprezentowanepowyżejwynikibadańorazobserwacjedyskursumedialnego
dotyczącegoskutkówpandemii(deBarbaro,2020,MierzejewskaOrzechowska,
2020,Dudek,2020)wskazują,żedoopisaniażyciamieszkańcówmiastwczasie
koronawirusamożepasowaćteoriatraumyspołecznokulturowejautorstwaPiotra
Sztompki(2000).
Słowotraumaoznaczasilnedoznaniewywierającenegatywnywpływnapsy
chikę,powodującewniejtrwałezmiany:szok,wstrząs,uraz,traumatyzm.Wdru
gimznaczeniutraumatouszkodzenieorganizmuwskutekuderzenia,skaleczenia,
promieniowaniaitp., uraz,obrażenie,rana(Kopaliński,2012,s.942).Podobne
znaczenieSztompkanadajetraumiespołecznokulturowejdefiniującją,żejestto
patologiapodmiotowościspołecznej(Sztompka,2000).Innymisłowyoznaczaona
uszkodzeniespołecznejtkankiiosłabieniemożliwościadaptacyjnych.Wpodob
nysposób dodefiniowaniatraumypodchodzikolejnyzautorówrozwijających
jejkoncepcjenagrunciesocjologii.WedługJeffreyaAlexandra(2010,s.197)
„traumamisąnaturalniewystępującewydarzeniadruzgocącejednostkowe,bądź
zbiorowepoczuciedobrostanuaktorów”.Dalejjakpiszeautor:„doświadczenie
traumywystępuje,gdywydarzenietraumatyzującewspółdziałaznaturąludzką.
Istotyludzkiepotrzebująbezpieczeństwa,porządku,miłościiwięzi.Jeślizdarzy
sięcoś,copodważytepotrzeby,tozgodniezpotocznąteoriąwydasięczymś
małozaskakującym,żeludziewefekciedoświadczajątraumy”(Alexander,2010,
s.197).Alexanderetiologiitraumyupatrujewzaburzeniachspołecznejhomeosta
zy.Nagłautratabezpieczeństwaspołecznegomiałbyprowadzićdoszoku.Wtym
przypadkumechanizmytraumysązakorzenionewnagłejutraciebezpieczeństwa
społecznegospołecznejzbiorowości.
Piotr Długosz 28
Dobadanianegatywnychskutkówzmianteoriętraumyspołecznokulturowej
zastosowałSztompka(2000),podejmującsięwyjaśnieniawpływutransformacji
naspołeczeństwo.TeoriatabyłateżweryfikowanairozwijanawbadaniachPiotra
Długosza(2008).
Sztompka(2000,s.28)uważa,żetraumamożewpłynąćnatrzysferyżycia
człowieka.Pierwszatosferabiologicznalubdemograficzna.Możesięonaujawnić
wformiebiologicznejdegradacjiludności,wzrostuzachorowań,zaburzeńpsy
chicznych,spadkurozrodczości,wzrostuumieralnościigłodu.Podrugie,trauma
możeuderzyćwstrukturęspołeczną.Możezniszczyćistniejącerelacje,rozerwać
istniejąceukłady,wywrócićistniejącąhierarchię.Potrzecie,traumamożeuderzyć
wkulturę.Możeonanaruszyćkulturowątkankęspołeczeństwa.
Zjawiskopandemiikoronawirusadotykawszystkichpoziomówtraumy.Jed
nostkiobawiająsięoswojezdrowieiżycie.Rośnieliczbazarażonychiofiar
śmiertelnych.Kręgizarażonychpowiększająsięiuderzająwbiologicznątkankę
społeczeństwa.Coistotne,towedledanychna30maja2020r.najwięcejzarażo
nychosóbjestwwojewództwach,wktórychsąmetropolie.Województwośląskie
miałoponad8tys.zakażeń,następniemazowieckieokoło3500,dolnośląskie
ponad2500,łódzkie1888orazmałopolskie1203.Zgołainaczejwyglądasytuacja
wregionachsłabozurbanizowanych,zdużąliczbąobszarówwiejskich.Najmniej
zakażonychjestwwojewództwielubuskim–116,warmińskomazurskim–179,
podkarpackim–382,świętokrzyskim–444,podlaskim–448,lubelskim–486
(Zasięgkoronawirusa…,2020).Tam,gdziesądużemiasta,dużeskupiskaludzkie
łatwiejozakażenie.Zjednejstronymamypolskiemetropoliezdużąliczbązaka
żeń,azdrugiejstronypojawiająsięwojewództwaścianywschodniejzmałymi
miastami,obszaramiwiejskimi,gdziełatwiejsięizolowaćizachowaćdystans.
Koronawirusizagrożenienimspowodowałyzamknięcieszkół,uczelni,pla
cówekusługowych,kin,restauracji,liniilotniczych,muzeów.Zostałwstrzymany
ruchturystyczny,zamkniętolotniskaiznacznieograniczonotransportpubliczny.
Ludzietracąpracę,zmniejszająsięichdochody,doznajądegradacjistatusowej,
brakujeimpieniędzynaspłatękredytów,naczynszczymedia.Wedługbadań63%
średnichfirmograniczyłoswojąprodukcję,51%przedsiębiorstwograniczyłoswoje
zatrudnienie,35%obawiałosię,żespodziewasięzmniejszeniaprzychodówo50%
wnajbliższychmiesiącach(Polskimikro…,2020).Analogicznelękiujawniałysię
wśródPolaków.Wmarcu2020r.wśródbadanychrespondentów86%obawiało
się,żewielefirmmożeogłosićbankructwo,76%,żewzrosnącenypopandemii,
48%miałowystarczającodużopieniędzy,abyfunkcjonowaćprzeznajbliższe
miesiące,48%obawiałosię,żepozakończeniupandemiimożejużniemiećpracy,
43%obawiałosię,żeniebędzietowarówwsklepach(Koronamonitor…,2020).
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 29
Lękiobawyosytuacjęekonomicznąsąpowszechne(Hameriin.,2020,Bulska
iin.,2020,Jakwciągutygodnia…,2020,).Jednostkiżyjąwniepewnościilęku
przedprzyszłością.Niewiedząjakbędziewyglądałagospodarkaiichpoziom
życiawnajbliższymczasie.Aż80%spodziewasiękryzysugospodarczegona
wielkąskalę.Prawie¾obawiasięteżnadchodzącejinflacjiispadkuwartości
pieniądza(Społeczeństwopolskie…,2020).Ludzietracąpracę,firmyzmieniają
warunkizatrudnienia,wzrastalękprzedbezrobociem.WedługbadańIpsoswśród
Polaków30%musiałoprzerwaćpracęzpowodukoronawirusa,a20%przeszłona
pracęzdalną(Jakwciągutygodnia…,2020).Zbadańpolskichrodzinwynika,że
40%boisięopracęidalszezatrudnienie(Rodzinaprzyszłości,2020).
Pojawiasięteżzagrożeniebezpieczeństwaegzystencjalnegoizakwestionowa
nieprzekonania,żeotożyjemywświeciebezpiecznyminajlepszymzmożliwych.
Naglesięokazuje,żenicniejestpewne,żecałanaszaegzystencjajestpoddana
wielkiejpróbie.Bezpieczeństwoontologiczne(Giddens,2002)wwarunkach
rosnącegozagrożeniakoronawirusemeskalowanegoprzezmediapękajakbańka
mydlana.Wedługsondaży77%Polakówodczułodużeibardzodużezmiany
wswoimżyciu(Społeczeństwopolskie…,2020).
Okazujesię,żeniemażadnegoantidotumnapandemię.Naukaimedycyna
sąbezbronne.Doniesieniamedialnenatematrosnącejliczbyzachorowań,wido
kistarszychludzi leżących naszpitalnychpodłogach,trumnywywożoneprzez
wojskowesamochody,zamykaniemiastigranicpaństw wywołują wśród ludzi
nastrójgrozyiprzerażenia.Traumajestwzmacnianaprzezspołecznąizolację.Jak
pokazująwynikibadańCBOS,największymproblememwtrakciekwarantanny
byłbrakmożliwościswobodnegoprzemieszczaniasięikoniecznośćpozostawania
wdomu(48%),zakazwstępudoparkówilasów(45%)orazkoniecznośćzakry
waniaokolicustinosa(44%)(CybulskaiPankowski,2020).
Traumaspołecznokulturowajestzjawiskiemwywołanymprzezpandemięko
ronawirusaimaonaróżnefazy.Popierwsze,warunkiemkoniecznympojawienia
siętraumykulturowejjestjakieśwydarzenie,którenaruszadotychczasowątkankę
kulturową.NagływybuchepidemiiwChinachijejszybkierozprzestrzenianiesię
nacałymświeciewywołałyszok.Wydarzenietowybiłoludzizdotychczasowego
rytmużyciairozbiłobezpieczeństwoegzystencjalne.Szokzostałpogłębiony
przezkolejneskutkipandemiiwpostaciprzymusowejkwarantannyiradykalnych
zmianwprowadzanychwżyciu.Podrugie,wydarzeniepotencjalnietraumatyczne
zostajetraumą,oilezostaniezdefiniowanejakotrauma.Wtymprzypadkumusisię
pojawićdyskurstraumy.Doniesieniamedialnenatematpandemiikoronawirusa,
ciągłezajmowaniesięprzezmediatąproblematyką,pokazywanieofiarkorona
wirusa,śledzeniepandemii,rozmowyokoronawirusieijegoniebezpieczeństwie
Piotr Długosz 30
wskazująwyraźnienapojawieniesięnegatywnejnarracji(Jakwciągutygodnia…,
2020).Zjawiskodefiniowanejestjednoznaczniejakozagrażająceiniebezpieczne
dlaspołeczeństwaisamychjednostek.
Potrzecie,pozdefiniowaniuwydarzeńjakozagrażającychinaruszających
tożsamośćdochodzidopojawieniasięsymptomówtraumywpostacidepresji,
lęku,panikimoralnej.Pogorszeniesiękondycjizdrowotnejjednostki,pojawianie
sięobjawówpsychosomatycznych,negatywnaocenarząduiodpowiednichsłużb
walczącychzpandemią,lękiobawyprzedzarażeniemstanowiąsymptomytraumy.
Poczwarte,wodpowiedzinatraumępojawiająsięreakcjeadaptacyjne(Giddens,
2002).Możnajepodzielićnapasywneiaktywne.Doaktywnychnależyzaliczyćte
wszystkie,któresprzyjająwyjściuztraumy.Pojawiasięaktywnakontestacja,czyli
walkazzagrożeniem,mobilizacjaipróbaprzeciwstawianiasię.Tutajwidzimy,
żeludziewykupująspirytus,maseczki,żywnośćzesklepóworazorganizują
zbiórkępieniędzy,maseczek,środkówochronnychdlaszpitali.Angażująsięteż
wpomocdlaseniorów.Dobiernychzaliczymydziałaniapolegającenaignoro
waniuzagrożeńalbozdaniesięnalosirezygnacjęzwalkiozwycięstwonad
traumą.Przykłademtakiejpostawyjestpragmatycznaakceptacja,czyliskupianie
sięnacodziennymżyciu,takjakbynicsięniezmieniło.Ludziechodządopracy,
dosklepów,kościołów.Niestosująsiędozaleceńzwiązanychzograniczeniem
kontaktów,spotykająsięzesobą.TakąsytuacjęmieliśmyweWłoszech.Miesz
kańcytegokrajuzignorowaliostrzeżeniaiskutkitegofaktubyłybardzodotkliwe.
Pojawiasięteżpróbaprzekierowaniauwaginainneobszary,abysięniepogrążać
wsmutku.Występujejeszczestrategiakonsekwentnegooptymizmuiwiarawto,że
zagrożeniepandemiąszybkominie,żedziękiBożejOpatrzności,dobremulosowi,
naucewiruszostaniezatrzymanyiosobyzarażonebędąwyleczone.Kolejna
strategiapoleganaprzekonaniu,żetrzebaprzyjąć,żewspołeczeństwieryzyka
wszystkojestmożliweiepidemiegroźnychwirusówsiępojawiają.Wobectego
jednostkakorzystazchwili,żyjeteraźniejszościąiniezamartwiasięprzyszłością.
Takiezachowaniasąwidoczneutych,którzyczaskwarantannywykorzystują
jakookazjędozrobieniakoronaparty,naktórymbędąsiębawić,niezważającna
zagrożenie.Poszóste,aktywnestrategie zaradcze skutkują wyjściemztraumy,
opanowaniempandemiiipowrotemdonormalnegożycia.Biernestrategiemogą
zaśpogłębićtraumęiprowadzićdodezorganizacjispołecznej.
Wartododać,żemamytrzypoziomytraumy.Następujetraumainicjalna,czyli
pojawieniesiępandemiiipowstaniemasowegolękuiobawprzedzarażeniem
iśmiercią.Pojawisiętraumawtórna,którajestzwiązanaznegatywnymiskutka
miwprowadzonychograniczeńwpostaciprzymusuizolacji,zmianywarunków
życia,pracy,edukacji.Pojawiająsiętraumyaktualne,doktórychmożnazaliczyć
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 31
zwolnienia,redukcjeetatów,upadekfirmizakładów,wzrostzachorowańnainne
chorobyiniemożnośćdiagnozy,leczenia.Pojawiasięniepokójioczekiwaniena
negatywneskutkiekonomiczneorazkolejnefazypandemii.Wmomenciebadania
mamydoczynieniazewszystkimipoziomamitraumy.
Przedstawionapowyżejkoncepcjatraumyspołecznokulturowejpozwalana
opisiwyjaśnieniewpływupandemiinakondycjępsychospołecznąispołeczne
funkcjonowaniemieszkańcówdużychmiast.
3.METODOLOGIA BADAŃ
Pozarysowaniukontekstuteoretycznegobadanegozjawiskazostanieponiżej
przedstawionanotametodologiczna.Celembadańbyłorozpoznaniekondycji
psychospołecznejmieszkańcówKrakowa,którzyjużodponadmiesiącazmagali
sięzograniczeniamiwynikającymizzagrożeniakoronawirusem.Kolejnymcelem
badańbyłapróbaocenywpływupandemiiizjawiskjejtowarzyszącychnaspo
łecznefunkcjonowaniemieszkańcówdużegomiasta.Prowadzonebadaniamiały
daćodpowiedźnanastępującepytania:
• Czypandemiakoronawirusawpłynęłanegatywnienażyciekrakowian?
• Czypodjejwpływemdoszłodonegatywnychzmianwżyciu?
• Wjakisposóbmanifestująsięsymptomytraumy?
• Wjakisposóbkrakowianiewalcząztraumą?
Dozebraniamateriałuzastosowanometodęsondażową.Pozwalaonanareali
zacjębadańnadużychzbiorachjednostekludzkich.Sondażpoleganazadawaniu
wybranejgrupieosóbpytań,którezazwyczajmającharakterzamkniętyipodlegają
późniejanalizieilościowej.Wsondażuzostaławykorzystanaankietainternetowa
CAWI(ComputerAssistedWebInterview).Rekrutacjauczestnikówdobadańbyła
prowadzonaprzyużyciumediówspołecznościowych,któreprowadzonesąprzez
mieszkańcówkrakowskichdzielnic.
Próbadobadańmiałacharaktercelowy.Sondażemobjętowgłównejmierze
respondentów,którzysamizrekrutowalisiędobadań.Innymisłowy,próbabyłado
bieranazewzględunadostępnośćbadanych.Badaniazostałyzrealizowanewdniach
14kwietnia–5maja2020r.napróbie650mieszkańcówKrakowapowyżej18r.ż.
Sondażonlinejesttaniąiszybkąmetodąbadańspołecznych.Jegowadąjest
brakreprezentatywności.Przeprowadzonysondażonlinenależytraktowaćjako
badanieeksploracyjneorazcasestudyspołecznościmetropoliiwczasiepandemii.
Przedprzedstawieniemrezultatówzostaniescharakteryzowanapróbabadawcza.
Większośćrespondentówstanowiłykobiety(80%).Sytuacjęmaterialnąmierzono
Piotr Długosz 32
relatywnąoceną.Gorsząsytuacjęmaterialnąwstosunkudoinnychmieszkańców
Krakowamiało14%,takąsamą64%,lepszą22%.Najwięcejrespondentówle
gitymowałosięwykształceniemmagisterskim(67%)orazlicencjackim(15%).
Wpróbieznalazłysięteżosobyzwykształceniemśrednim(15%),zawodowym
iniższym(3%).Średniawiekuwynosiła39lat.Swojezdrowiebardzodobrze
oceniło26%,dobrze45%,przeciętnie25%,źle4%ibardzoźle1%.Napodsta
wieprzedstawionejcharakterystykimożnastwierdzićwstosunkudowyników
badańBarometrKrakowski(2018),żewpróbiemamynadreprezentacjękobiet
zmłodszychgrupwiekowych,zwyższymwykształceniem.Zjednejstrony,nadre
prezentacjaklasyśredniejwpróbiewynikazespecyfikisondażuonline.Zazwyczaj
wsiecinajczęściejprzebywająonlineprzedstawicieleklasyśredniej.Ponadto
kobietyczęściejstarająsiębraćudziałwbadaniach,sąbardziejaltruistyczne
ichętniejudzielająpomocy.Zdrugiejstrony,należyzałożyć,żerealizacjabadań
wśródtakzrekrutowanejpróbypozwalanaobjęciebadaniamiwielkomiejskiej
klasyśredniej,którastanowipodstawowysegmentstrukturyspołecznejmetropolii
(Jałowiecki,2000).
4.LĘK PRZED ZARAŻENIEM COVID-19
Respondenci,cowidaćnawykresie1,wumiarkowanymstopniuczująsięzagro
żenizachorowaniemnakoronawirusa.Większylękprzedzarażeniemwidoczny
byłczęściejukobiet(r=0,142),wśródstarszych(r=0,145)ibiedniejszychrespon
dentów(r=0,108),którzygorzejocenialiswojezdrowie(r=0,252)2.
Wynikipokazują,żeokołopołowyrespondentówwykazujemocniejszylęk
przedzarażeniemkoronawirusem.Pandemia,biorącpoduwagęjejaspektmedycz
ny,niegenerujesilnejtraumy.Bardziejsąnaniąnarażenimieszkańcypozbawieni
zasobówzdrowotnych,ekonomicznych,iczęściejsątokobiety.Potwierdzająte
konkluzjewynikibadańreprezentatywnychwśródPolaków.Wedługnich59%bało
sięzarażeniakoronawirusem.Jednakżeteobawyniebyłynajważniejsze.Polacy
bardziejobawialisięzachorowaniakogośzbliskich(72%),kryzysufinansowego
izałamaniarynku(71%),panikiinieracjonalnychzachowańinnychludzi(70%)
(Hameriin.,2020).
2 Wszystkieanalizykorelacjizostaływykonane zapomocąwspółczynnikar Pearsonsaprzy
poziomieistotnościα≤0,05.
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 33
5.SPADEK POZIOMU ŻYCIA
Sztompka(2000,s.28)pisze,żepojawiasiętraumastrukturalna,kiedydochodzi
dospadkupoziomużycia,deklasacji,upadkufirmy.Wydajesię,żepomiesiącu
pandemiiiwprowadzonychograniczeńmającychnaceluograniczenierozprze
strzenianiasiękoronawirusatakieprocesysiępojawiły,cobyłowidaćwodpo
wiedziach.
Traumęstrukturalnązoperacjonalizowanopoprzezsubiektywnieodczuwany
spadekpozycjiżyciowejpodwpływempandemii.Zrobionotowtensposób,że
pytanooto,jakrespondencioceniająswojeżyciewdniubadania,przedpandemią
orazpopandemiiwskaliod1do10,gdzie1oznaczażycienajgorszezmożliwych,
a10najlepszezmożliwych.
Danezaprezentowanenawykresiepokazują,żekrakowianomlepiejsiężyło
przedpandemią.Wczasiekwarantannyocenypoziomużyciaznaczniesiępogor
szyły.Icoistotne,respondencinieprzewidująpowrotudomiejscanadrabinie
poziomużycia,którezajmowaliprzedwybuchempandemii.Onatowrazzezja
wiskamijejtowarzyszącymiwywołałaspadekwdółhierarchii.Powrótdostatus
quoantejestzdaniembadanychniemożliwy,coświadczyotym,żepandemia
zimpetemuderzyławstrukturęspołeczną,powodującdegradacjęstatusowąan
kietowanych,którzywwiększościprzynależądoklasyśredniej.
Prowadzoneanalizypokazały,żenapoczuciedegradacjistatusowejwobliczu
pandemiidefiniowanej,jakoróżnicamiędzymiejscemnaskalipoziomużycia
przedpandemiąiwtrakciepandemii,wpływakilkazmiennych.
10
38
41
11
0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
Wcale się nie
obawiam
Bardzo się obawiam Do pewnego stopnia Trochę się obawiam
Ryc.1. Poziomlękuprzedzarażeniem(w%)
Źródło:Opracowaniewłasne.
Piotr Długosz 34
Imwiększywspółczynnikkorelacji,tymtenspadekbyłmocniejodnotowany.
Imwiększeobawyprzedzarażeniem,tymwiększepoczuciedegradacjistatusowej
(r=0,206).Większąutratęstatusuprzejawiałykobiety(r=0,120).Spadekbardziej
dotknąłrespondentówmającychgorsząsytuacjęmaterialną(r=0,136).Analogiczny
byłwpływzdrowia(r=0,190).Imonobyłogorzejocenione,tymgorszybyłbilans
poziomużycia.
Największyspadeknaskalipozycjiżyciaodnotowalirespondencizniskimi
zasobamizdrowotnymi,ekonomicznymi,psychologicznymi.Wtymmiejscu
możnaprzywołać„efektMateusza”wskazującynato,żejednostkiwyposażone
wzasobyłatwiejsobieporadziły,acipozbawienizasobówzostalizdegradowani
przezpandemięijejkonsekwencje.Byćmożekobietyczęściejzmuszonezostały
dostratzasobówfinansowych,wieleznichpracujewkulturze,gastronomii,
sektorzeusług,którychfunkcjonowanieidochodyzostałyograniczone.
Respondencizgorszymzdrowiemwrazznastaniempandemiiizamknię
ciemplacówekzdrowiazostalipraktycznieodcięciodwsparciamedycznego.
Wzwiązkuztymprzezpryzmatmożliwościzwiązanychzleczeniempostrzegają
sytuacjężyciową.Poczuciewiększejdegradacjistatusowejujednostekbardziej
obawiającychsięzarażeniamożewynikaćzprzeżywaniaprzeznichsilniejszego
lęku,którymożerzutowaćnanegatywnąocenęsytuacji.Ponadtoosobyowyższym
lękumogąmiećteżwiększeproblemyzdostosowaniemsiędozmian.Zaśwśród
osóbbiedniejszych,zajmującychniższepozycje,ekonomiczneskutkipandemii
mogłybyćdotkliwszepoprzezzamknięciecałejbranżyusługdlaludności,co
mogłowpłynąćnaobniżkępensji,zwolnienia.
Ryc.2. Oceniapoziomużyciawskaliod1do10(średnieoceny)
Źródło:Opracowaniewłasne.
7,61
6,02 6,49
0
1
2
3
4
5
6
7
8
przed pandemią w dniu badania po pandemii
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 35
Wynikianalizodpowiedzinaskalipoziomużyciazdecydowaniewskazują,że
krakowianiezostalistrącenizdotychczaszajmowanychpozycjiprzezzawirowania
wywołaneprzezpandemię.Wstosunkudosytuacjisprzedkwarantannyresponden
cinajbardziejodczulipogorszeniemożliwościzaspokojeniapotrzebzwiązanych
zuczestnictwemwkulturze.Ponadtrzyczwartebadanychdoznałopodwpływem
kwarantannyniekorzystnejzmianywzakresiezaspokojeniadążeńzwiązanych
zczasemwolnym.Wpodobnymstopniupandemiauniemożliwiłarealizacjępo
trzebzwiązanychzezdrowiem,spędzaniemczasuzrodziną,dotyczącychedukacji,
wykonywaniaobowiązkówzawodowych.Okołopołowyrespondentówdoznało
pogorszeniamożliwościzaspokajaniapotrzebżywnościowychorazodczułopo
gorszeniesytuacjimaterialnej.Pandemiadoprowadziładopoważnegouszczerbku
wieluważnychdziedzinżyciaistałasięźródłemtraumy.
Wartoteżpodkreślić,żekwarantannauczęścirespondentówwywołałapozy
tywnezmiany.Prawiejednapiątastwierdziła,żepandemia,pozwoliłanapoprawę
możliwościspędzaniaczasuzrodziną.Acodziesiątyrespondentuznał,żeobecna
sytuacjaprzyczyniłasiędopoprawysytuacjizwiązanejzwypoczynkiem.
Wynikibadańpotwierdzająpotoczneobserwacje,żepandemia,powodując
paraliżiwyłączeniewieluinstytucjispołecznych,spowodowaławielowymia
rowądeprywację,toznaczyuniemożliwiłazaspokojeniepotrzeb.Zamknięcie
muzeów,teatrów,kin,bibliotekczykawiarniodcięłokrakowianodkultury,roz
2
17
5
3
1
4
9
3
51
14
29
50
14
27
13
28
48
70
67
47
85
69
77
69
0 20406080100120
Potrzeby związane ze zdrowiem
Potrzeby związane z wypoczynkiem
Potrzeby związane z edukacją swoją/dzieci
Potrzeby związane z kulturą
Sytuacja materialna
Wykonywanie obowiązków zawodowych
Możliwość spędzania czasu z rodziną
Możliwość zaspokojenia potrzeb żywnościowych
Polepszenie Bez zmian Pogorszenie
Ryc.3. Ocenaspołecznegofunkcjonowania(w%)
Źródło:Opracowaniewłasne.
Piotr Długosz 36
rywki.Sytuacjanowaiprawienieznanawnajnowszejhistorii.Analogiczniejest
zzamknięciemhoteli,klubówsportowych,klubówfitness,zamknięciemgranic.
Wtensposóbmożliwościwypoczynku,relaksu poza własnym domem zostały
wcałościzlikwidowane.Dotegodoszedłzakazwstępudoparków,lasów.Dla
osóbaktywniespędzającychczaswolnybyłtowielkicios.Omożliwościach
normalnegoleczeniaczyszukaniuporadylekarskiejniemożebyćmowywsytuacji
zamknięciaplacóweksłużbyzdrowia.Stantenjestszczególnieniebezpiecznydla
ludzi,którzypotrzebująopiekilekarskiejiwtrakciekwarantannypojawiająsię
unichschorzenia.Wczasiepandemiisąoniskazaninakonsultacjetelefoniczne
icogorsza,nawetpojejzakończeniukolejkidospecjalistówzostanąznaczniewy
dłużone,gdyżdotejporytrwaprzerwawleczeniuniemalżewszystkichpoważnych
schorzeń.Problememstajesięnawetpójściedodentystywceluzaplombowania
zęba.Przejścienatrybpracyzdalnej,ograniczeniaczasupracy,problemyzwiązane
złączeniempracyzobowiązkamidomowymi,opiekuńczymimogłyprzyczynićsię
dospadkukomfortuwpełnieniurólzawodowych.Koniecznośćprzejęciaopieki
naddziećmi,wspieraniaichwedukacjizdalnej,niejednokrotniepełnienieroli
nauczycielaiopiekunamogłonegatywniewpłynąćnaocenęsferyedukacyjnej.
Praktycznieedukacjaiopiekanaddziećmiimłodzieżązostałazepchniętanarodzi
ców.Wnajbardziejniekorzystnejsytuacjiznaleźlisięci,którzymusielipowstały
wwynikupandemiinadmiarobowiązkówzawodowychłączyćzedukacjąswoich
dzieci.Ograniczeniawkontaktach,zalecaniezachowaniadystansuspołecznego
sprawiły,żekrakowianieodczuliichnegatywneskutki.Potrzebyżywnościowe
mogłyzostaćograniczonepoprzezutrudnieniawrobieniuzakupów,dużekolejki
dosklepów,zamknięciebazarkówitargowisk.
Powyższekonkluzjepotwierdzająwynikibadańpolskichrodzin.Rodzicesą
przeciążeniidoznająkonflikturól.Wśródrespondentów39%madużetrudności
złączeniempracyzdalnejzopiekąnaddziećmi,44%niemakompetencji,by
edukowaćswojedzieci,32%współdzielisprzętzdziećmi,42%niemamożliwości
izolacjiwtrakciepracyzdalnej(Rodzinaprzyszłości,2020).
Wartowspomnieć,żecoprawdawniewielkimstopniu,alejednakkrakowianie
dostrzegliteżkorzyścizkwarantanny.Zamknięciewmieszkaniach,zostawienie
dzieciimłodzieżywdomach,pracawtrybiezdalnymsprawiły,żemogłodojśćdo
zacieśnieniawięziwgrupierodzinnej.Wcześniejwszyscysięśpieszyli,abyzdążyć
doszkoły,pracy,spotkaćsięzeznajomymi,rówieśnikami.Kwarantannapozwoliła
teżzwolnićtempożycia,wyhamowaćpędkupracy,karierze,konsumpcji,co
pozwoliłoteżniektórymnaodrobinęwytchnięcia,zatrzymaniasięwbiegu.
JednakżedlawiększościbadanychmieszkańcówKrakowapandemiaikwa
rantannastałysiępotężnymciosem,któryrozbiłdotychczasoweżycieinaruszył
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 37
poważnieładspołeczny,wjakimdotejporyfunkcjonowali.Pandemiauderzyła
wpodstawyspołecznejegzystencji,comożesięodbićnakondycjipsychicznej
ispołecznejkrakowian.
Zostałteżprzygotowanyindeksdeprywacji,którypokazuje,jakajestjejskala.
Jestonskonstruowanywtensposób,żezsumowanowszystkiestraty,dojakich
mogłodojśćwczasiepandemii.Indeksdeprywacjiprzybierałwartośćod0do5.
Imwyższawartośćindeksu,tymdotkliwszywpływpandemiinamożliwośćza
spokojeniapotrzebżyciowych.
Analizykorelacyjnepokazałyteż,żenajwyższypoziomdeprywacjiwyraziły
osobyniezadowolonezeswojegozdrowia(r=0,157),obawiającesięzarażenia
koronawirusem(r=0,187),wgorszejsytuacjimajątkowej(r=0,122),częściejbyły
tokobiety(r=0,186).Innymisłowy,traumapandemiiuderzyłaprzedewszystkim
wludzisłabszychfizycznieipsychicznie,którzymielikłopotymaterialne.
Uzyskanekorelacjepokazują,żeanalogiczniejakwprzypadkuspadkuna
drabiniepoziomużycianajwiększejdeprywacjizaspokojeniapotrzebdoznały
kobietyorazosobyzmniejszymizasobami.
Zaprezentowanepowyżejdanepokazały,jakiesąskutkipandemiiwwielu
obszarachspołecznegofunkcjonowania.Możnapowiedzieć,żeujawnionazostała
etiologiatraumyspołecznej.Koronawiruspozawpływemnazmianęzachowań
społecznychuderzyłteżwgłębszepodstawyludzkiejegzystencji.Innymisłowy,
pojawiasiętraumakulturowa.Pandemiazburzyłabezpieczeństwoegzystencjalne
opartenaprzekonaniu,żeświatjestprzewidywalny,żeczłowieksprawujenad
nimkontrolęimożegokształtowaćwedlewłasnychpotrzebiskłonności.Innymi
słowy,koronawirusuderzyłwkulturowątkankęspołeczeństwaidoprowadziłdo
deprawacjipotrzebybezpieczeństwa.
6.UTRATA ZASOBÓW PSYCHOLOGICZNYCH
Oskalitychzakłóceńidysonansówświadcząwynikibadańprzedstawionena
wykresie4.Pojawieniesiępandemiidoprowadziłodoutratyzasobów.Wykres
przedstawiaodpowiedzinapytanieoto,któryzzasobówpsychologicznychzostał
uszczuplonyprzezwybuchkoronawirusa.
Ponadpołowabadanychdoznałautratypoczuciakontrolinadwydarzeniami
wswoimżyciu.Analogicznyodsetekutraciłprzekonanie,żeżyciejestspokojne,
bezproblemowe.Napodobnympoziomiedoszłodouszczerbkuwpoczuciustabi
lizacjiipewności.Połowarespondentówzgodziłasięztwierdzeniem,żepandemia
zablokowałamożliwośćrealizacjicelówżyciowych.Wniecomniejszymstopniu
Piotr Długosz 38
krakowianiezgodzilisięztezą,żekoronawiruszmniejszyłpewnośćwstosunku
doposiadanegomiejscapracy.
Wynikianalizpokazują,żepandemianaruszyłagłębszefundamentytkanki
społecznej.Uderzyłaonawsamrdzeńspołecznejtożsamości.Sprawiła,żeświat
jednostki,którybyłdotejporywmiaręprzewidywalnyibezpieczny,zostałzbu
rzony.Efektytejgłębokiejzmianybędąbardzonegatywne.Jednostkistanąsię
bardziejnarażonenastresy,awszelkiegorodzajutrudności,jakiepojawiąsię
wspołeczeństwiepostpandemicznym,będątrudnedozniesieniaiowielebardziej
niebezpiecznedlakondycjipsychicznej.
Dozburzeniaprzekonania,żeżyciejestspokojneibezproblemowe,doszło
przedewszystkimuosób,którebardziejodczułydeprywacjępotrzeb,miaływięk
szeobawyprzedzarażeniemorazuważały,żespadłichpoziomżycia.
Doutratykontrolinadwydarzeniamiwswoimżyciuprzyznalisięrespondenci,
uktórychzostałoznacznieograniczonespołecznefunkcjonowanie,obawiającysię
ozarażenie,odczuwającyspadekpoziomużycia,częściejbyłytokobiety.
Utrataprzekonaniadotyczącapewnościwmiejscupracyczęściejbyławi
docznaukrakowiandoznającychpoczuciadeprywacji,doświadczającychspadku
poziomużyciaiosóbmniejreligijnych.
Doobniżeniaprzekonaniadotyczącegostabilizacjiipewnościdoszłoprzede
wszystkimwśródjednostekdoznającychdeprywacjipotrzeb,obawiającychsię
zarażeniaorazdoświadczającychspadkupoziomużycia.
Ryc.4. Wpływpandemiinaprzekonania(w%)
Źródło:Opracowaniewłasne.
55
50
40
64
53
27
32
41
24
33
18
19
19
13
14
0 20 40 60 80 100 120
Poczucie stabilizacji i pewności
Poczucie, że zrealizuję swoje cele
Poczucie pewności w miejscu pracy
Poczucie kontroli nad wydarzeniami w swoim życiu
Tak Nie Nie wiem
Przekonanie, że życie jest spokojne, bezproblemowe
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 39
Przekonanie,żepandemiazablokowałamożliwośćrealizacjicelów,widoczne
jestnajczęściejwśródrespondentówdoświadczającychdeprywacji,spadkupozio
mużycia,uosóbmniejreligijnych,zgorsząsytuacjąmaterialną.
Pokazanewynikianalizpotwierdzają,żedużąrolęwodpornościnatraumę
pandemiipełniązasoby,jakimidysponujejednostka.Chodziwtymprzypadku
owsparciespołeczne,jakiegomogądoświadczyć osoby religijne, zasobniejsze
materialnie.Mniejszejtraumykulturowejdoświadczyliteżcirespondenci,któ
rychpandemiawmniejszymstopniudotknęłabezpośrednio.Imwiększyspadek
dotychczasowegopoziomuizmianajegostylu,tymgłębszezmianynapoziomie
psychologicznym.Biorąc poduwagęfakt,żeutratakontrolinadwydarzeniami
iniemożnośćprzewidywaniawydarzeńwzmagajądoznaniatraumatyczne(Butcher
iin.,2017,s.181),należyprzyjąć,żemieszkańcyKrakowabędącypodwpływem
traumybędąmiećdużeproblemyzadaptacjądokolejnychskutkówzmian.
7.NEGATYWNE EMOCJE
Jeślikrakowianiesąpodwpływemtraumypandemii,tonależysięspodziewaćjej
symptomów.Najbardziejuchwytnesątezwiązanezemocjami.Głównymobjawem
szokuwywołanegopandemiąjestniepokój.Prawietrzyczwarterespondentów
miałotakieemocje.Ankietowaniujawniająteżsmutek,złość,znudzenie.Długo
Tab. 1.Korelaty poczucia utraty zasobów psychologicznych*
Przekonanie,
żeżyciejest
spokojne,
bezproble
mowe
Poczucie
kontrolinad
wydarzenia
miwswoim
życiu
Poczucie
pewności
wmiejscu
pracy
Poczucie
stabilizacji
ipewności
Poczucie,że
zrealizuję
swojecele
Indeksutraty
zasobów
0,594 0,615 0,557 0,546 0,586
Obawy 0,112 0,111  0,111 
Spadekpo
ziomużycia
0,184 0,159 0,180 0,236 0,214
Płeć 0,149   
Religijność  0,117 0,109
Sytuacja
materialna
0,139
* Wszystkiepodanewartościsąistotnestatystyczniep≤0,05
Źródło:Opracowaniewłasne.
Piotr Długosz 40
trwałakwarantannagenerujerównieżwyczerpanieiosamotnienie.Wmniejszej
intensywnościpojawiająsięlęk,gniew,strach,żal,apatia.Niewielurespondentów
miewawzwiązkuzkoronawirusempozytywnestanyemocjonalne,takiejak:
zaciekawienie,uspokojenie,ekscytacja,radość.
Negatywneemocjesąobjawemtraumy.Niepokójświadczyćmożeotym,że
społeczeństwozostałowytrąconezdotychczasowychnawyków,rytmu,icogorsza,
niewie,cosiębędziedziałowprzyszłości,jakdalecebędąwpływałynaludzkie
losyskutkipandemii.Smutekoznacza,żespołeczeństwodoznałoutratyswoich
zasobów.Możebyćtostrata zasobów psychologicznych,ekonomicznych,spo
łecznych.Złośćjestreakcjąnafrustracjęwynikającązzablokowaniamożliwości
zaspokajaniapotrzeb.Pamiętamy,żewichzakresiepojawiłasięwielowymiarowa
deprywacja.Ponadtoprzebywaniewdomu,wtychsamychwarunkach,ztymi
samymidomownikamimożewywoływaćkonflikty,stresyiprowadzićdonudy
iwyczerpania.Utratamożliwościspotkań,bliskichkontaktów,nacisknazacho
waniezasadizolacjirodzipoczuciesamotności.
Pandemiawywołaładyskomfortpsychiczny.Wśródkrakowian najbardziej
widocznyjestniepokójzwiązanyzlękiemoprzyszłość,smutekbędącyreakcją
nastratywywołaneprzezpandemięizłośćwynikającazdeprywacjipotrzeb.
Wynikitesąpodobnedotych,któremówią,żepandemiawywołałalękidepresję
naszerokąskalę(Gambiniin.,2020).
Ryc.5. Dominująceemocje(w%)
Odpowiedzinawykresiesięniesumują,gdyżankietowanimogliwybraćwięcejniżjednąodpowiedź.
Źródło:Opracowaniewłasne.
68
38
30 28
22 19 17 14 13 13 12 855320
0
10
20
30
40
50
60
70
80
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 41
Zapomocąanalizyczynnikowejdokonanoredukcji17kategoriisymptomów
traumydo6głównychwymiarów.Analizaczynnikowapozwalazaobserwować
wewnętrznestrukturywytworzoneprzezwybieraneprzezrespondentówodpo
wiedziwkwestionariuszu.
Tab. 2.Wyniki analizy czynnikowej*
Składowa
Strach 0,722
Lęk 0,668
Niepokój 0,429
Smutek 0,677
Złość 0,767
Gniew 0,744
Rozpacz
Żal 0,760
Osamotnienie 0,588
Lekceważenie
Apatia 0,680
Znudzenie 0,705
Radość 0,789
Zaciekawienie 0,697
Wyczerpanie 0,551
Uspokojenie 0,742
Ekscytacja   0,723   
* Wtabelisąpokazaneczynniki,którychwartośćwynosi0,4iwięcej.
Źródło:Opracowaniewłasne.
Pierwszyczynnikładowanyjestprzezstrach,lęk,niepokójiwyczerpanie.
Zatemwybraneodpowiedziwskazują,żetraumawywołujelękprzedzarażeniem,
stratązasobów,przyszłością.Drugiczynnikzwiązanyjestzezłościąigniewem.
Pojawiająsięnegatywneemocjewefekciefrustracjipotrzeb.Trzeciczynnik
ładowanyjestprzezzaciekawienieiekscytację.Wodpowiedzinanową,nieznaną
sytuacjępojawiasiępodniecenie.Kolejnyczynnikzawierawsobieznudzenie,
apatię,osamotnienie.Możetobyćskutekizolacji,monotoniiżyciaiwprowadzo
nychograniczeń.Następnyczynnikwyrażanyjestprzezżalismutek,możebyć
odpowiedziąnapoczuciestratyzasobów,wolnościczyszansżyciowych.Ostatni
ładowanyjestprzezradośćiuspokojenie.Pozytywneemocjesąwyzwalaneprzez
zwolnienietempażycia,zyskaniewiększejilościczasudlasiebie.
Piotr Długosz 42
Tab. 3.Korelaty analizy czynnikowej*
123456
Indeksutratyzasobów 0,283 0,136 0,257 0,118 0,154
Obawyprzedzarażeniem 0,340 0,107 0,131 0,160
Spadekpoziomużycia 0,210 0,131 0,228 0,136 0,160
Płeć 0,133 0,138
Wiek 0,114 0,202
Religijność 0,166 0,169
Sytuacjamaterialna
Ocenazdrowia 0,225 0,105
Poczuciestabilizacjiipewności 0,221 0,101
Przekonanie,żeżyciejest
bezproblemowe
0,121 0,128 0,159
Poczuciekontrolinad
wydarzeniami
0,116 0,102 0,140 0,147
Poczuciepewnościwmiejscu
pracy
0,113 0,133
Poczucie,żezrealizujęswoje
cele
0,107 0,107
* Wszystkiepodanewartościsąistotnestatystyczniep≤0,05.
Źródło:Opracowaniewłasne.
Wynikianalizykorelacyjnejpokazują,żelękiczęściejpojawiająsięwśród
osób,którestraciływwynikupandemiidotychczasowypoziomżycia,doznały
deprywacjipotrzebspołecznych,mająsilniejszeobawyprzedzarażeniem,gorzej
oceniająswojezdrowie,częściejsątokobiety.Ponadtoanalizypokazują,że
osobyowyższymlękuutraciłyzasobypsychologiczne.Utraciłyprzekonanie,że
mająkontrolęnadwydarzeniami,żeżyciejestbezproblemowe,straciłypoczucie
stabilizacji.
Emocjezłościigniewusączęściejwidoczneurespondentów,uktórychna
stąpiłspadekpoziomużycia,mocniejprzeżywającychdeprywację,mających
mniejszeobawyprzedzarażeniemkoronawirusem.Częściejfrustracjaujawnia
sięwmłodszychkategoriachwiekowychorazwśródjednostekmniejreligijnych.
Utychosóbpojawiasięteżstratazasobówpsychologicznych,poczuciapewności,
żeżyciejestbezproblemowe.Ludziecitracąteżprzekonaniepewnościwmiejscu
pracyorazpoczuciekontrolinadwydarzeniami.
Dobrystres,czylizaciekawienieiekscytacja,widocznyjestczęściejuosób,
któremniejobawiająsięzarażenia,częściejsątomężczyźni.Teosobyniezaznały
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 43
spadkupoziomużyciaorazproblemówzzaspokojeniempotrzeb.Coistotne,toci
respondencirównieżniedoznalistratyzasobówpsychologicznych.Aninieodczuli,
żestracilikontrolęnadwydarzeniami,aniniezaznalistratypewnościwmiejscu
pracy,jakteżnieutraciliprzekonaniadotyczącegopoczuciastabilizacji,pewności
oraztego,żeżyciejestbezproblemowe.
Emocjezwiązanezobniżonądynamikążycia,takiejak:apatia,osamotnienie,
znudzenie,częściejpojawiająsięuosób,któredoznałyspadkupoziomużycia,
odczuwajądeprywacjępotrzebspołecznych,majągorszystanzdrowia,częściej
sątoosobymłodszeorazsłabiejwierzące.Częściejutychjednostekdoszłoteż
doutratyprzekonania,żezrealizująswojecele.
Emocjesmutku,rozgoryczeniaczęściejtowarzysząjednostkom,któredozna
łydeprywacjipotrzeborazstraciłyprzekonanie,żemająpoczuciekontrolinad
wydarzeniamiorazbędąmogłyrealizowaćswojeceleżyciowe.
Pozytywneafektysąwidoczneurespondentów,którzyniedoznalispadku
poziomużyciaoraznieobawiająsięzarażeniakoronawirusem.
Prowadzoneanalizy korelacyjnewskazują, żegeneralna utratazasobów
wywołujenegatywneemocje.Brakpoczuciastratyprowadzizaśdopowstania
pozytywnychemocji.Widaćteż,żemłodsirespondenciimniejwierzącygorzej
znosząpandemię.Możnatowyjaśnićtym,żestarsisąbardziejdoświadczeni
różnymitrudnymisytuacjami,majązasobątraumętransformacji(Sztompka,
2000),aludziewierzącymająwiększewsparciespołeczne.
8.STRATEGIE RADZENIA SOBIE ZTRAUMĄ
Badaniapokazały,żekrakowianiesąpodwpływemtraumypandemii.Wzwiąz
kuztymostatnimelementemsekwencjitraumatycznejjestanalizaspołecznych
reakcjinatraumę.
Najczęściejstosowanąstrategiąjestmobilizacjaprzeciwkozagrożeniom.Nieco
mniejpopularnejestzajmowaniesięrzeczamiodwracającymiodwagę.Ponad
połowabadanychpocieszasiętym,żemogłobybyćjeszczegorzej.
DomniejpopularnychnależyszukaniepomocywBożejOpatrzności.Niewielu
teżzwracasięopomocdoinnychosób,sięgapoalkohol,zażywaśrodkiuspokajające,
czyteżpoddajesięirezygnujezwalki.
Zjednejstronyujawniasięaktywnastrategia,którapoleganatym,żerespon
dencichcąjaknajlepiejzabezpieczyćsięprzedpotencjalnymzarażeniem,stosując
środkiostrożności.Zdrugiejstronywidać,żekrakowianiepodejmujądziałania
związanezpozytywnymwpływemnaemocje.Widocznyjeststylunikowy,który
Piotr Długosz 44
poleganaodwracaniuuwagiodzagrożeniaorazposzukiwaniupozytywnychstron,
np.tyleludzijestzarażonych,możnawięcejczasuspędzićzrodziną.
Wynikianalizypokazująwpływróżnychzmiennychnareakcjęnatraumę.
• Mobilizacjaczęściejjestwidocznawśródwierzących(r=0,165),wśród
osóbzestarszychgrupwiekowych(r=0,138),obawiającychsięzarażenia
(r=0,235).
• Odwracanieuwagi cechuje respondentów odczuwających wyższy po
ziomdeprywacji(r=0,112).Częściejtastrategiajestwidocznauosób
niewierzących(r=0,126).Jestteżbardziejpreferowanaprzezmłodszych
respondentów(r=0,116)orazjednostki,którebardziejodczuwająstratę
kontrolinadswoimżyciem(r=0,111).
• Pocieszaniesię, że mogłoby być gorzej, częściej pojawia się wśródosób
młodszych(r=0,102)oraztych,którzydoznalipoczuciadeprywacji(r=0,117).
• Modlitwaczęściejpraktykowanajestwśródosóbwierzących(r=0,496).
Częściejstosująjąkobiety(r=0,116).Pojawiasięwśródjednostekoba
wiającychsięzarażenia(r=0,101)oraztych,którzymająprzekonanie,że
stracilipoczuciekontrolinadwydarzeniamiwswoimżyciu(r=0,118).
• Zwracaniesięoradędoinnychwidocznejestuosóbzwyższymwykształ
ceniem(r=0,117)orazwśródrespondentów,którzyniestracilipewności
miejscawpracy(r=0,131).
Ryc.6. Reakcjewobliczupandemiikoronawirusa
Źródło:Opracowaniewłasne.
76
61
55
24
13
5
4
4
0 1020304050607080
Mobilizuję się i staram się robić wszystko, aby się
zabezpieczyć przed nim
Pocieszam się myślą, że mogłoby być jeszcze gorzej,
a ja na razie jestem zdrowy/zdrowa
Zajmuje się innymi rzeczami, które odwracają uwagę
i poprawiają nastrój
Modlę się o pomoc do Boga
Zwracam się o radę i pomoc do innych osób
Zażywam środki uspokajające
Sięgam po alkohol, papierosy, inne środki
psychoaktywne
Poddaję się, nie wiem co robić, nie wiem co będzie
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 45
• Sięganiepo środki psychoaktywne jest charakterystyczne częściej dla
mężczyzn(r=0,130),osóbniewierzących(r=0,180),młodszych(r=0,103).
• Rezygnacjaczęściejjestwidocznauosóbzgorszymzdrowiem(r=0,124),
biedniejszych(r=0,110),tych,którzyodczuwająspadekpoziomużycia
(r=0,120),mająpoczuciedeprywacji(r=0,175),stracilipoczuciepewności
istabilizacji(r=0,157),poczuciepewnościwmiejscupracy(r=0,173),
poczuciekontrolinadswoimżyciem(r=0,114),przekonanie,żeżyciejest
spokojneibezproblemowe(r=0,114).
Prowadzoneanalizypokazują,żejednostkiwyposażonewzasoby(kulturowe,
społeczne,psychologiczne)podejmująaktywnestrategieadaptacji.Wśródosób
pozbawionychzasobóworaztych,któreodczuwająichstratę,dominująbierne
strategie.PodobnemechanizmyzaobserwowaliRichardLazarusiSusanFolk
man(1984).Wyodrębnilionitakiestrategieradzeniasobie,jak:konforontacyjne,
dystansowanie,samokontrola,poszukiwaniewsparcia,przyjmowanieodpowie
dzialności,ucieczka,unikanie,planowerozwiązanieproblemuorazpozytywne
przewartościowanie.WynikitezgadzająsięteżzzałożeniamiSztompki(2000)
natematradzeniasobieztraumąkulturową.Mianowiciejednostkidysponujące
kapitałemspołecznym,kulturowym,ekonomicznymsąw większym stopniu
uodpornionenatraumęwywołanąradykalnązmianąorazłatwiejjestimporadzić
sobiezowątraumą.
9.ZAKOŃCZENIE
BadaniaprowadzonewśródmieszkańcówKrakowapokazują,żepandemiakoro
nawirusaitowarzyszącejejokolicznościwywołałytraumęspołecznokulturową.
Przyjmujesię,żelockdownbardziejuderzyłwbiałekołnierzykiniżniebieskie
(Kubisiak,2020).Wzwiązkuztymnależałobyzałożyć,żepandemiamożemieć
bardziejnegatywnywpływprzedewszystkimnamieszkańcówmetropolii,którzy
todominująwstrukturzespołecznejdużychmiast(OmyłaRudzka,2020).Zmiany
wywołaneprzezpandemięwsferzeekonomicznej,społecznejipsychologicznej
negatywniewpłynęłynapoziomżyciamieszkańcówKrakowa.Wstosunkudo
sytuacjisprzedpandemiidoświadczylispadkupoziomużycia.Wartopodkreślić,
żekrakowianiezdużympesymizmempatrząwprzyszłość.Niewidząszansna
powrótdopozycjinadrabinieżyciazajmowanejprzedpandemią.Obserwowany
pesymizmantycypacyjnyświadczy,żekrakowianiedoznaliszokuwwynikupan
demii.Badaniapokazują,żedoszłodopogorszeniaspołecznegofunkcjonowania
wobszarachzwiązanychzkulturą,rozrywką,służbązdrowia,edukacją,wypełnia
Piotr Długosz 46
niemrólzawodowych,kontaktamizrodziną.Pogorszeniewarunkówżyciaoraz
deprywacjapotrzebdoprowadziłydowybuchutraumyspołecznej.Bólpandemii
jestsilnyirozległy,gdyżkrakowianiestraciliwiarę,żepopandemiiichlossię
odmieniiwrócądoprzedpandemicznejrzeczywistościspołecznej.Dosytuacjitej
przyczyniłasięjeszczetraumakulturowa,którapoleganautraciepoczuciakontroli
nadwłasnymżyciemiutratąprzekonań,żeświatjestbezpieczny,przewidywalny
ipozwalaonnarealizacjędążeń.Pandemiasprawiła,żejednostkiutraciływiarę
wlepszejutro.Otym,żetraumajestpowszechnymdoświadczeniem,świadczą
niepokój,smutek,złość,wyczerpanie.Wsytuacji,kiedypojawiasiętrauma,do
chodzidoreakcjinanią.Ukrakowiandominujestrategiaaktywna,ofensywna,
polegającanaprzeciwstawieniusięzagrożeniom.Popularnesąteżdziałaniaskie
rowanenazmianęemocji,czylipocieszaniesię,żemogłobyćjeszczegorzej,oraz
odwracanieuwagiodzagrożenia.
Całąsytuacjęzwiązanązpandemiąwjejpsychospołecznymwymiarzemo
żemypodsumowaćtrawestacjąsłówErichaFromma(2002,s.7).Otonanaszych
oczachdoszłodozakwestionowaniawielkiejobietnicynieograniczonegopostępu,
obietnicypanowanianadprzyrodą,materialnegodostatku,największegoszczęścia
dlajaknajwiększejliczbyosób.Niktsięniespodziewał,żebędziemyświadkami
zakwestionowaniaaksjomatupostępu.
Nazakończeniemożnadodać,żespołeczneskutkitraumypandemiimogą
miećdługotrwałynegatywnywpływnarozwójmetropolii.Wzrostproblemów
zdrowotnych,zachowańryzykownych,nawarstwieniesięproblemówspołecznych
mogąuderzyćwichspołecznyrozwój.Ponadtowzrostwydatkównasłużbę
zdrowia,wsparciespołeczne,wzrostbezrobocia,upadekwielusektorówgo
spodarkimogądodatkowoosłabićzdolnośćmetropoliidoadaptacjiwświecie
postpandemicznym.
Bibliografia
Alexander,J.C.(2010).Znaczeniaspołeczne.Tłum. S.Burdziej,J.Gądecki.Kraków:
Nomos.
Ambroziak,A.(2020).Kryzysuderzyłjużw30proc.Polaków.Tracąpracę,zamówienia,
dostająmniejszepensje.Pobranez:OkoPress,https://oko.press/kryzysuderzyljuzw
30procpolakowtracapracezamowieniadostajamniejszepensjesondazokopress.
BarometrKrakowski(2018).Pobranez:http://barometrkrakowski.pl.
Brooks,S.K.,Webster,R.K.,Smith,L.E.,Woodland,L.,Wessely,S.,Greenberg,N.,
Rubin,G. J. (2020). Thepsychologicalimpactofquarantineandhowtoreduceit:
Rapidreviewoftheevidence.TheLancet,395,s.912–920.
Bulska,D.,Matera,J.,Waleriańczyk,W.,Winiewski,M.(2020).Obawaogospodarkę,
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 47
obawaobliskich:PostrzeganezagrożeniaepidemiąkoronawirusawPolsce.Pobrane
z:http://cbu.psychologia.pl/uploads/f_bulska/Zagrozenia_fin.pdf.
Butcher,J.N.,Hooley,J.M.,Mineka,S.(2017).Psychologiazaburzeń.Tłum.S.Pikiel,
A.SawickaChrapkowicz.Gdańsk:GWP.
Cybulska,A.,Pankowski,K.(2020).Życiecodziennewczasachzarazy.Warszawa:CBOS.
DeBarbaro,B.(2020).Traumapandemii.Albowszyscywygramy,alboprzegramy.Pobrane
z:Polityka,https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/mojemiasto/1954710,1,trauma
pandemiialbowszyscywygramyalbowszyscyprzegramy.read.
Długosz,P.(2008).TraumawielkiejzmianynaPodkarpaciu.Kraków:Nomos.
Dudek,D.(2020).Przechodzimywłaśnieprzezzbiorowątraumę.Aponiejnicniebędzie
jużtakie, jak wcześniej. Pobranez:https://plus.gazetakrakowska.pl/przechodzimy
wlasnieprzezzbiorowatraumeaponiejnicniebedziejuztakiejakwczesniej
wywiadzpsychiatra/ar/c1414869247.
Fromm,E.(2002).Miećczybyć?Tłum.J.Karłowski.Poznań:Rebis.
Gambin,M.,Sękowski,M.,WoźniakPrus,M.,Cudo,A.,Hansen,K.,Gorgol,J.,Huflejt
Łukasik,M., Kmita, G., Kubicka,K.,Łyś,A., Maison,D.,Oleksy,T.,Wnuk,A.
(2020).UwarunkowaniaobjawówdepresjiilękuuogólnionegoudorosłychPolaków
wtrakcieepidemiiCovid19–raportzpierwszejfalibadaniapodłużnego.Pobranez:
http://psych.uw.edu.pl/2020/05/27/raportzifalibadaniapodluznegouwarunkowania
objawowdepresjiilekuuogolnionegoudoroslychpolakowwtrakcieepidemii
covid19.
Giddens,A.(2002).Nowoczesnośćitożsamość.Tłum.A.Szulżycka.Warszawa:PWN.
Hamer,K.,Baran,M.,Marchlewska,M.(2020).CzegobojąsięPolacywzwiązkuzkoro
nawirusem?Pobranez:https://covid19psychologiacom.files.wordpress.com/2020/03/
koronawirusraport1czegobojacca8siecca8polacy.pdf.
Hyland,P.,Shevlin,M.,McBride,O.,Murphy,J.,Karatzias,T.,Bentall,R.P.,Martinez,
A.,Vallières,F.(2020).Anxiety,depression,andtraumaticstressintheUKgeneral
populationduringtheCOVID19pandemic.Pobranez:www.https://psyarxiv.com.
JakwciągutygodniazmieniłosiępodejściePolakówdotematukoronawirusa?Pobrane
z:https://www.ipsos.com/sites/default/files/ct/news/documents/202003/ipsos_koro
nawirus_w_polsce_fala_druga_raport_pdf.pdf.
JakwyglądapoziomstresuuPolaków?Pobranez:https://panelariadna.pl/news/61.
Jałowiecki,B.(2000).Społecznaprzestrzeńmetropolii.Warszawa:Scholar.
Jałowiecki,B. (2005). Przestrzeń ludyczna–noweobszarymetropolii.StudiaLokalne
iRegionalne,21,s.5–19.
Kaniasty,K.(2003).Klęskażywiołowaczykatastrofaspołeczna.Gdańsk:GWP.
Ko,CH.Yen,CF.Yen,JY.Yang,MJ.(2006).Psychosocialimpactamongthepublicof
thesevereacuterespiratorysyndromeepidemicinTaiwan.PsychiatryClinNeurosci,
60(4),397‐403.doi:10.1111/j.14401819.2006.01522.x.
Kopaliński,W.(2012).Słownikwyrazówobcych.Warszawa:PWN.
KoronaMonitor–raportztrzeciejfalibadania.Pobranez:http://imas.pl/blog/koronamo
nitorraportztrzeciejfalibadania/.
Kubisiak,A.Jakmożebyćpo epidemii? Całe pokoleniamogąwpaśćwstanwyuczo
nejnieudolności,urządzićsięwbeznadziei.Pobranez:https://next.gazeta.pl/ne
Piotr Długosz 48
xt/7,151003,25986350,jakmozebycpoepidemiicalepokoleniamogawpascwstan.
html.
Lazarus,R. S., Folkman, S.(1984).Stress,appraisaland coping. NewYork:Springer
PublishingCo.
Lee,S.A.(2020).CoronavirusAnxietyScale:AbriefmentalhealthscreenerforCOVID19
relatedanxiety.DeathStudies19.
Liu,N.Zhang,F.Wei,C.Jia,Y.Shang,Z.Sun,L.,Liu,W.(2020).Prevalenceandpre
dictorsofPTSSduringCOVID19outbreakinChinahardesthitareas:Genderdiffe
rencesmatter.PsychiatryResearch.287,112921.Pobranez:https://doi.org/10.1016/j.
psychres.2020.112921.
Maj,K.,Skarżyńska,K.(2020).Społeczeństwowobecepidemii.Raportzbadań.Pobrane
z:https://www.batory.org.pl/wpcontent/uploads/2020/04/Badaniespoleczenstwo
wobecepidemii_fin.pdf.
MentalHealth During COVID19OutbreakWave1.Pobranez:https://www.mhrc.ca/
wpcontent/uploads/2020/05/FullReportofFindingsofSurveyFINAL.pdf.Mie
rzejewskaOrzechowska,K.(2020).Izolacjajestdlanastraumą.Koronawiruszabrał
namwolność.Pobranez:https://portal.abczdrowie.pl/psychologizolacjajestdlanas
traumakoronawiruszabralnamwolnosc.
Miller,E.D.(2020).TheCOVID19PandemicCrisis:TheLossandTraumaEventofOur
Time.JournalofLossandTrauma,DOI:10.1080/15325024.2020.1759217.
OmyłaRudzka,M.(2020).Identyfikacjeprzynależnościowe.Warszawa:CBOS.
Pankowski,K.(2020).Poczuciezagrożeniauproguepidemiikoronawirusa.Warszawa:
CBOS.
Pfefferbaum,B.,North,C.S.(2020).MentalhealthandtheCovid19pandemic. New
EnglandJournal of Medicine.Pobranez:https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/
NEJMp2008017.
Polskimikro, mały i średnibizneswobliczupandemiiCOVID19.(2020).Pobranez:
https://www.pwc.pl/pl/pdf/polskimikromalysrednibizneswobliczupandemii.pdf.
Rodzinaprzyszłości.RaportNATIONALENEDERLANDEN.(2020).Pobranez:https://
prowlyuploads.s3.euwest1.amazonaws.com/uploads/6351/assets/204963/original
81a38b6e5f34a55a3dda9e4490273f68.pdf.
Społeczeństwopolskiewchwilizmiany.(2020).Pobranez:https://grupaiqs.pl.
Sztompka,P.(2002).Traumawielkiejzmiany.Warszawa:ISPPAN.
Travaglino,G.A.(ed.)(2020).HowisCoronavirusAffectingEuropeans’lives.Pobrane
z:https://osf.io/v6wgx/.
Vinkers,C.H.,vanAmelsvoort,T.,Bisson,J.I.,Branchi,I.,Cryan,J.F.,Domschke,K.,
vanderWee,N.(2020).Stressresilienceduringthecoronaviruspandemic.European
Neuropsychopharmacology.Pobranez:https://www.sciencedirect.com/science/article/
pii/S0924977X20301322?via%3Dihub.
Trauma COVID-19 wpolskich metropoliach – przypadek Krakowa 49
Wang,C.,Pan,R.,Wan,X.,Tan,Y.,Xu,L.,Ho,C.S.,Ho,R.C.(2020).Immediatepsycho
logicalresponsesandassociatedfactorsduringtheinitialstageofthe2019coronavirus
disease(COVID19)epidemicamongthegeneralpopulationinChina.International
journalofenvironmentalresearchandpublichealth,17(5),1729.
ZasięgkoronawirusaCOVID19.(2020).Pobranez:https://www.medonet.pl/zdrowie/
zdrowiedlakazdego,zasiegkoronawirusacovid19mapa,artykul,43602150.html.
... It is worth emphasizing that the negative impact of the pandemic on the mental condition of Poles was clearly confirmed by empirical research (cf. e.g., Babicki, Mastalerz-Migas 2020;Długosz 2021a;Długosz 2021b). At the same time, the literature on the subject emphasises that 'the pandemic -in addition to health-related panic -also caused a "status panic". ...
Article
Full-text available
During the COVID-19 pandemic, the work-related demands grew dramatically for school principals, and many experienced overwork, pressure, and stress. An adopted form of a coping reaction by workers who experience large workloads and strong demands for self-organisation has been conceptualised as self-endangering work behaviour (SEWB). This study focuses on three SEWB subscales: work extensification, work intensification, and the reduction in the quality of work among Polish school principals during COVID-19. The results come from an online survey conducted between June and December 2021. The study revealed that SEWBs were associated with respondents’ wellbeing, mental and physical exhaustion, and psychosomatic complaints. The presented study contributes to the limited literature on Polish school principals’ SEWB during the pandemic. Our findings could be a baseline for policymakers for the prevention of overwork and burnout in Polish school principals.
... The most significant of these included the transfer of religious practices to the media and its attendant consequences (Stachowska 2020;Zaręba and Mariański 2021), as well as changes in religious and experiential customs (Lorea 2020). Significant and multidimensional correlations between levels of religiosity, levels of pandemic stress, and anxiety were also reported, and the influence of the opportunities for practising religion on mental well-being has been explicitly highlighted (Thomas and Barbato 2020;Pirutinsky et al. 2020;Długosz 2021;Buchtova et al. 2022). The role of religious institutions and communities in coronavirus transmission and disease reduction, as well as in supporting believers and state institutions, has also been investigated (Lee et al. 2022). ...
Article
Full-text available
In response to the rapid spread of the coronavirus epidemic, the state authorities in Poland—as in other countries—decided to introduce various restrictions on rights and freedoms, including the freedom to practise religion. The purpose of this study is to analyse and evaluate the position taken by the ministers of the Catholic Church in Poland and her faithful towards these restrictions during the first wave of the pandemic. An analysis of source material, including documents published by representatives of the Conference of Polish Bishops and diocesan bishops (or curial deputy officials), leads to the conclusion that, in their official messages, the bishops virtually unanimously supported the restrictions imposed by the state, often granting them the sanction of canon law, or introducing even more restrictive solutions in their own dioceses. Moreover, an analysis of the media coverage of the first wave of the pandemic, as well as sociological opinion research focusing on Poland’s Catholic faithful, concludes that both the faithful and ‘rank-and-file’ clergy exhibited a polarised assessment of the stance adopted by the bishops towards the restrictions. However, this analysis allows for the refutation of the claim expressed in the literature, and shared by some of the faithful, about the bishops’ excessive submissiveness to the state authorities. Our research proves that this claim somewhat distorts the reality. Rather, the attitude of the hierarchs of the Church needs to be seen as an expression of their responsibility for the common good. More deserving of criticism, on the other hand, is the excessive focus of the ecclesiastical message of this period on the restrictions on the freedom to practise religion, while the right of the faithful to the spiritual goods of the Church was relegated to the background (Can. 213 CIC-1983). In adopting the research framework developed by Joseph Cardijn (‘see–judge–act’), our analysis concludes with the recommendation that, should a similar crisis arise in the future, the institution of the Church should rather focus its message to the faithful on securing the said right in the context of the state-imposed restrictions, by adopting the attitude typical of that of an addressee of legal norms, in line with the conclusions drawn from its own autonomy and independence as underlying principles of the State-Church relationship in both Church teachings and Polish law.
... Psychological stressors associated with the pandemic, influencing the confusion and focus on survival and avoidance of the disease, were primarily the strong impact of mass and social media reporting constantly on cases and deaths, new mutations of the virus, lack of vaccine (in the first year of the pandemic), the threat of economic recession, unemployment, and reduced quality of life. These caused severe anxiety and depressive states and even led to post-traumatic stress disorder (PTSD) [47][48][49]. Some may try to take advantage of the new circumstances to profit from trading rare goods. ...
Article
Full-text available
Background: Psychedelics represent a unique subset of psychoactive substances that can induce an aberrant state of consciousness principally via the neuronal 5-HT2A receptor. There is limited knowledge concerning the interest in these chemicals in Poland and how they changed during the pandemic. Nonetheless, these interests can be surveyed indirectly via the web. Objectives: We aim to conduct a spatial-temporal mapping of online information-seeking behavior concerning cannabis and the most popular psychedelics before and during the pandemic. Methods: We retrieved online information search data via Google Trends concerning twenty of the most popular psychedelics from 1 January 2017 to 1 January 2022 in Poland. We conducted Holt-Winters exponential smoothing for time series analysis to infer potential seasonality. We utilized hierarchical clustering analysis based on Ward's method to find similarities of psychedelics' interest within Poland's voivodships before and during the pandemic. Results: Twelve (60%) psychedelics had significant seasonality; we proved that psilocybin and ayahuasca had annual seasonality (p-value = 0.0120 and p = 0.0003, respectively), and four substances-LSD, AL-LAD, DXM, and DOB-exhibited a half-yearly seasonality, while six psychedelics had a quarterly seasonal pattern, including cannabis, dronabinol, ergine, NBOMe, phencyclidine, and salvinorin A. Further, the pandemic influenced a significant positive change in the trends for three substances, including psilocybin, ergine, and DXM. Conclusions: Different seasonal patterns exist for psychedelics, and some might correlate with school breaks or holidays in Poland. The pandemic induced some changes in the temporal and spatial trends. The spatial-temporal trends could be valuable information to health authorities and policymakers responsible for monitoring and preventing addictions.
Article
Full-text available
The epidemic of the 2019 novel coronavirus SARS-CoV-2, causing the coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a global public health emergency with multifaceted severe consequences for people's lives and their mental health. In this article, as members of the European College of Neuropsychopharmacology (ECNP) Resilience, we will discuss the urgent need for a focus on resilience during the current coronavirus pandemic. Resilience is pivotal to cope with stress and vital to stay in balance. We will discuss the importance of resilience at the individual and societal level, but also the implication for patients with a psychiatric condition and health care workers. We not only advocate for an increased focus on mental health during the coronavirus pandemic but also highlight the urgent need of augmenting our focus on resilience and on strategies to enhance it.
Research
Full-text available
The 1st report from the psychological studies upon coronavirus pandemic conducted in Poland. What are Poles afraid of? How is it connected to their gender, age, level of education and place of residence?
Article
Full-text available
Background: The 2019 coronavirus disease (COVID-19) epidemic is a public health emergency of international concern and poses a challenge to psychological resilience. Research data are needed to develop evidence-driven strategies to reduce adverse psychological impacts and psychiatric symptoms during the epidemic. The aim of this study was to survey the general public in China to better understand their levels of psychological impact, anxiety, depression, and stress during the initial stage of the COVID-19 outbreak. The data will be used for future reference. Methods: From 31 January to 2 February 2020, we conducted an online survey using snowball sampling techniques. The online survey collected information on demographic data, physical symptoms in the past 14 days, contact history with COVID-19, knowledge and concerns about COVID-19, precautionary measures against COVID-19, and additional information required with respect to COVID-19. Psychological impact was assessed by the Impact of Event Scale-Revised (IES-R), and mental health status was assessed by the Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS-21). Results: This study included 1210 respondents from 194 cities in China. In total, 53.8% of respondents rated the psychological impact of the outbreak as moderate or severe; 16.5% reported moderate to severe depressive symptoms; 28.8% reported moderate to severe anxiety symptoms; and 8.1% reported moderate to severe stress levels. Most respondents spent 20–24 h per day at home (84.7%); were worried about their family members contracting COVID-19 (75.2%); and were satisfied with the amount of health information available (75.1%). Female gender, student status, specific physical symptoms (e.g., myalgia, dizziness, coryza), and poor self-rated health status were significantly associated with a greater psychological impact of the outbreak and higher levels of stress, anxiety, and depression (p < 0.05). Specific up-to-date and accurate health information (e.g., treatment, local outbreak situation) and particular precautionary measures (e.g., hand hygiene, wearing a mask) were associated with a lower psychological impact of the outbreak and lower levels of stress, anxiety, and depression (p < 0.05). Conclusions: During the initial phase of the COVID-19 outbreak in China, more than half of the respondents rated the psychological impact as moderate-to-severe, and about one-third reported moderate-to-severe anxiety. Our findings identify factors associated with a lower level of psychological impact and better mental health status that can be used to formulate psychological interventions to improve the mental health of vulnerable groups during the COVID-19 epidemic.
Article
This paper provides the author’s assessment of the nature of the coronavirus (COVID-19) pandemic crisis as of the period from mid-March to mid-April 2020. This analysis at this early stage of this crisis does not aim to offer specific predictions regarding how this emergency will continue to evolve or ultimately end. Instead, it documents key themes and issues that have developed during the earliest phase of the crisis and it utilizes known select points from the preexisting scientific literature in order to provide insight into some of the core issues that psychologists and other social scientists (in particular) will likely strive to investigate in the coming months and years. Issues involving loss, mental health, prosocial and destructive social behavior, and social, economic, and political matters are particularly highlighted.
Article
Mental health concerns of people impacted by the coronavirus pandemic have not been adequately addressed. The objective of this study was to develop and evaluate the properties of the Coronavirus Anxiety Scale (CAS), which is a brief mental health screener to identify probable cases of dysfunctional anxiety associated with the COVID-19 crisis. This 5-item scale, which was based on 775 adults with anxiety over the coronavirus, demonstrated solid reliability and validity. Elevated CAS scores were found to be associated with coronavirus diagnosis, impairment, alcohol/drug coping, negative religious coping, extreme hopelessness, suicidal ideation, as well as attitudes toward President Trump and Chinese products. The CAS discriminates well between persons with and without dysfunctional anxiety using an optimized cut score of ≥ 9 (90% sensitivity and 85% specificity). These results support the CAS as an efficient and valid tool for clinical research and practice.
Article
The outbreak of COVID-19 in China in December 2019 has been identified as a pandemic and a health emergency of global concern. Our objective was to investigate the prevalence and predictors of posttraumatic stress symptoms (PTSS) in China hardest-hit areas during COVID-19 outbreak, especially exploring the gender difference existing in PTSS. One month after the December 2019 COVID-19 outbreak in Wuhan China, we surveyed PTSS and sleep qualities among 285 residents in Wuhan and surrounding cities using the PTSD Checklist for DSM-5 (PCL-5) and 4 items from the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI). Hierarchical regression analysis and non-parametric test were used to analyze the data. Results indicated that the prevalence of PTSS in China hardest-hit areas a month after the COVID-19 outbreak was 7%. Women reported significant higher PTSS in the domains of re-experiencing, negative alterations in cognition or mood, and hyper-arousal. Participants with better sleep quality or less frequency of early awakenings reported lower PTSS. Professional and effective mental health services should be designed in order to aid the psychological wellbeing of the population in affected areas, especially those living in hardest-hit areas, females and people with poor sleep quality. PTSD; epidemic disease; Sleep quality; Hierarchical regression analysis; Wuhan area
Article
The December, 2019 coronavirus disease outbreak has seen many countries ask people who have potentially come into contact with the infection to isolate themselves at home or in a dedicated quarantine facility. Decisions on how to apply quarantine should be based on the best available evidence. We did a Review of the psychological impact of quarantine using three electronic databases. Of 3166 papers found, 24 are included in this Review. Most reviewed studies reported negative psychological effects including post-traumatic stress symptoms, confusion, and anger. Stressors included longer quarantine duration, infection fears, frustration, boredom, inadequate supplies, inadequate information, financial loss, and stigma. Some researchers have suggested long-lasting effects. In situations where quarantine is deemed necessary, officials should quarantine individuals for no longer than required, provide clear rationale for quarantine and information about protocols, and ensure sufficient supplies are provided. Appeals to altruism by reminding the public about the benefits of quarantine to wider society can be favourable.