Content uploaded by Pawel Waszkiewicz
Author content
All content in this area was uploaded by Pawel Waszkiewicz on Apr 13, 2021
Content may be subject to copyright.
A preview of the PDF is not available
Media społecznościowe w pracy organów ścigania
The aim of the research, the effect of which is this article, is to identify the hierarchy of selected approaches to building a strategy in companies from the sector of Energy and Utilities included in seven stock market indexes of the G7 countries The obtained results are related to the isolation of cognitive knowledge about the preferred approaches to the strategy in energy companies currently undergoing intensive changes and that are listed in the stock indexes of the G7 countries. The Authors proved that the strategy implementation in companies representing Energy and Utilities sectors is mainly based on the resource approach. Moreover, such an approach is supported by the classic tools of the positional school, resulting in shaping the competitive position in the sector of differentiating the Chamberlin’s rent.
Aim: The aim of the article is to present the results of quantitative research, as well as to analyse the activity of organisational units of the State Fire Service in social media on the example of Facebook. The development of social media (platforms) on the Internet has caused them to be regarded as a tool commonly used by various types of private organisations and public administration bodies, as well as the fire service. The use of this medium offers many opportunities as regards sharing latest news and efficiently communicating with the local community, as well as building positive relationships and developing the organisations’ image. Social media are also used by the government administration as well as the emergency services of many countries in the crisis response process, during each of the four phases of crisis management (prevention, preparation, response, reconstruction). Methods: The first part of the article reviews the literature on the uses of social media platforms, their advantages and disadvantages, and the classifi-cation and examples of the use of such tools at the respective stages of crisis management. In the second part, the profiles of district (poviat), municipal and regional headquarters of the State Fire Service are analysed. The collected empirical data were aggregated, subjected to statistical analysis, and then presented in a tabular and graphical form.Results: The article points out that active accounts on Facebook, the most popular platform among Polish Internet users, are run by only 20% of district/municipal headquarters and 31% of regional headquarters of the State Fire Service. In addition, the popularity of individual profiles, the regularity of updates, the completeness of contact and address details as well as content published by the surveyed entities were analysed.Conclusions: The organisational units of the State Fire Service only partly use the potential offered by social media. An effort should be made to increase our involvement with social media platforms because, as of date, their use in individual phases of crisis management has often brought about positive results. The number of ”likes” of individual profiles on the Facebook platform should be gradually increased, so that in the event of a threat, the potential of this medium can be fully exploited.
Komenda Główna Policji, wszystkie komendy wojewódzkie Policji oraz 24% powiatowych i miejskich Policji posiadają swoją stronę na jednym z najbardziej popularnych mediów społecznościowych w Polsce – Facebooku. Celem badania była eksploracja zjawiska wykorzystania mediów społecznościowych jako narzędzia do utrzymywania kontaktu ze społeczeństwem. Studium przypadku został objęty profil Wielkopolska Policja, prowadzony przez Komendę Wojewódzką Policji w Poznaniu, który posiada najwięcej polubień spośród wszystkich profili komend wojewódzkich w Polsce. Korzystając z sześciu kategorii oraz 29 subkategorii dotyczących treści publikowanych w mediach społecznościowych przez organy ścigania zakodowano 571 postów, które zostały następnie poddane analizie ilościowej, z uwzględnieniem danych dotyczących zasięgu oraz współczynnika zaangażowania.
Niniejszy artykuł opisuje zjawisko korzystania z SOCMINT-u w pracy Policji, skupiając się przede wszystkim na zależnościach między jego wykorzystaniem a mogącymi mieć na to wpływ czynnikami. Praca oparta jest na eksploracyjnych badaniach prowadzonych wśród funkcjonariuszy garnizonu warszawskiego. Czynnikami poddanymi analizie są: prywatne wykorzystanie mediów społecznościowych, wiek, staż, płeć i zakres obowiązków respondentów, udział w szkoleniach oraz rodzaj używanego sprzętu. Ponadto opisano skalę wykorzystania SOCMINT-u w Policji, uwzględniając polskie oraz zagraniczne piśmiennictwo. Przedstawiono propozycje działań mających na celu upowszechnienie wykorzystania SOCMINT-u wśród funkcjonariuszy Policji.
This article describes the use of SOCMINT in Police work, focusing primarily on the relationship between its use and the factors that may influence it. The paper is based on exploratory research conducted among officers of the Warsaw garrison. The analysed factors are: private use of social media, age, work experience, gender and scope of responsibilities of respondents, participation in trainings and type of equipment used. In addition, the scale of SOCMINT use in the police was described, taking into account Polish and foreign literature. Suggestions of actions aimed at popularizing the use of SOCMINT among police officers were presented.
Artykuł porusza problematykę pozyskiwania przez polskie organy ścigania danych
z Facebooka, Twittera oraz Instagrama, zarówno w drodze bezpośredniego kontaktu z danym usługodawcą, z wykorzystaniem instrumentów międzynarodowej pomocy prawnej, jak i w drodze czynności operacyjno-rozpoznawczych. Zakres artykułu został zawężony do pozyskiwania danych pochodzących z terenu Unii Europejskiej. Autorzy opisują podstawy prawne przetwarzania danych osobowych przez usługodawców, dokonywania przez funkcjonariuszy Policji czynności białowywiadowczych w mediach społecznościowych, proces pozyskiwania danych z social media na podstawie regulaminów wewnętrznych usługodawców, a także przepisy polskie, unijne oraz irlandzkie.
Autorzy sygnalizują potrzebę prowadzenia dalszych badań w zakresie wykorzystania
mediów społecznościowych w pracy organów ścigania, wydanie przez Komendanta Głównego Policji wytycznych co do sposobu sięgania do mediów społecznościowych, a także przeprowadzenie odpowiednich szkoleń dla funkcjonariuszy. Ponadto artykuł zwraca uwagę na złożony proceduralnie proces pozyskiwania danych od usługodawców z wykorzystaniem instrumentów międzynarodowej pomocy prawnej. Autorzy postulują w tym zakresie rozważenie zawarcia przez Polskę odpowiednich umów bilateralnych z państwami, w których swoje siedziby mają usługodawcy, opartych na wskazanych w artykule dostępnych rozwiązaniach prawnych.
The article raises the issue of data acquisition from Facebook, Twitter and Instagram
by the Polish law enforcement agencies, both through direct contact with the service provider, using the instruments of international legal assistance, and investigative operations. The authors refer both to the internal regulations of service providers, Polish, EU and foreign legislation. The scope of the article has been narrowed down to the acquisition of data collected in the European Union.
The authors describe the legal bases for processing personal data by service providers, conducting OSINT activities in social media by police officers, the process of obtaining data from social media based on the terms of service providers, as well as
Polish, EU and Irish laws.
The authors point out the necessity of conducting further research on the use of social
media by law enforcement agencies, to publish by the Police General Commandant guidelines on the use of social media and to conduct appropriate training for officers. Moreover, the article draws attention to the procedurally complex process of obtaining data from service providers with use of international legal assistance instruments. Therefore, the authors propose that Polish government should consider concluding appropriate bilateral agreements, on the basis of already available legal solutions indicated in the article, with countries where service providers are established.
In 2017, the New South Wales Police Force in Australia embarked on a bold new social media strategy, harnessing humorous Internet memes and cute images of police animals to increase ‘user engagement’ with their posts. Provoked by changes to Facebook's News Feed Algorithm, this self-described ‘meme-strategy’ generated a surge of new followers for the organisation’s social media accounts, with NSW Police's Facebook page reaching one million followers in August 2017 – a record for an official police Facebook page. This article examines the social media logics underpinning NSW Police's ‘meme strategy’ and similar police PR strategies that have employed humour and cute content to increase social media engagement. Through analysing the content and ‘active’ engagement metrics of NSW Police's ‘meme strategy’, in this article I critically examine this approach to police public relations, focusing in particular on its weaponisation of cute content to generate engagement. NSW Police's meme strategy, I argue, exemplifies what we might term social media ‘engagement work’: strategies intended to increase the reach of police messaging on social media and promote horizontal engagement spillover and vertical legitimacy spillover.
This paper describes how intelligence collected from publicly available
sources can be used by law enforcement agencies. It offers a closer look at,
and typology of open-source information, as well as examples and areas of
use of open-source information by law enforcement agencies in both Poland
and abroad. It also presents its own typology and proposals to use socialnetworking
websites as an information source in a current legal regime.
Publikacja stanowi próbę zmierzenia się z zagadnieniem wykorzystania dowodu cyfrowego w polskim postępowaniu karnym z perspektywy początku trzeciej dekady XXI wieku. Omawia zarówno zagadnienia natury technicznej, jak i karnoprocesowej, uwzględniając potrzebę pogodzenia potrzeb praktyki z wytycznymi teoretycznymi. Treści pochodzenia cyfrowego, stanowiące częsty element współczesnych postępowań karnych, są materiałem niezwykle skomplikowanym z perspektywy teorii kryminalistyki. Rozważania zilustrowane zostały danymi empirycznymi ustalonymi w toku badań zrealizowanych w 2019 r. metodą analizy akt prawomocnie zakończonych postępowań sądowych.
https://www.wuw.pl/product-pol-13584-Dowody-cyfrowe-teoria-i-praktyka-kryminalistyczna-w-polskim-postepowaniu-karnym.html