Conference PaperPDF Available

Rivâyetler Işığında Hz. Peygamber’in Beslenme Kültürü

Authors:

Abstract

Kütüb-i Sitte” olarak adlandırılan meşhur altı hadis kaynağının Et’ime/Yiyecekler, Eşribe/İçecekler başta olmak üzere Nikâh, Tıp, Sayd/Av, Daʿavât/Dualar gibi bölümlerinde Hz. Peygamber’in yemek adabı, yediği yiyecekler ve içtiği meşrubatlar hakkında zengin bilgiler bulunmaktadır. Çalışmada öncelikle Yüce Allah’ın yeme-içme hakkında ne buyurduğu kısaca ele alınacaktır. Ardından Hz. Peygamber’in yeme-içmede nelere hassasiyet gösterdiği, sofra adabı konusunda hangi öğretileri dile getirdiği hususunda bilgi verilecektir. Kuşkusuz bu öğretilerin, Kur’ân’ın açıklayıcısı olan Hz. Peygamber’den gelmesi itibariyle dinî yönleri bulunmaktadır. Bu bakımdan bildiride, O’nun (s.a.v.) sağlıklı beslenme, az yeme, israf ve yeme-içme alışkanlıkları gibi yemek kültürünü yansıtan uygulamalarının ve yönlendirmelerinin Müslümanlar için ne ölçüde önem arz ettiği sorgulanacaktır. Diğer bir ifadeyle Hz. Peygamber’in bu konulardaki öğreti ve tavsiyelerinin sünnet olup olmadığı üzerinde durulacaktır. Öte yandan yukarıdaki bölümlerde nakledilen ve Hz. Peygamber’in yemek kültürüyle alakalı olan bazı rivayetlerin Arap kültürünü yansıttığı düşünülmektedir. Zira beşer olarak Hz. Peygamber’in içinde yaşadığı kültürden yararlanması ve bu kültürden öğrendiklerini başkalarına tavsiye etmesi gayet tabiî bir durumdur. Dolayısıyla beşer olarak Peygamber Efendimize isnad edilen bu kültürel rivayetler için dinî değerden söz edilemez. Bu nedenle sünnet olanla kültürel olanın ayırt edilmesi gerekmektedir. Bunlara ilaveten Hz. Peygamber’in severek tükettiği yiyecek ve içecekler hakkında da kısaca bilgiler verilecektir. Ancak Resûlullah’ın (s.a.v.) evinde kullanılan yemek ve mutfak malzemeleri araştırmanın kapsamı dışında tutulacaktır. Hz. Peygamber’in beslenme kültürünü konu edinen bu çalışmada metin tenkidi ve muhteva tahlili gibi yöntemler kullanılacak, yer yer örneklendirmelere gidilmek suretiyle açıklamalar yapılacaktır. Fakat çalışmada zikredilecek rivayetlerin Hz. Peygamber’e nispetinin sıhhati konusuna değinilmeyecektir.
A preview of the PDF is not available
Article
Full-text available
İsraf ve çok yemek günümüzde neredeyse hastalık derecesine gelmiş iki önemli meseledir. Bu çalışmanın amacı, Hz. Peygamber’in hadislerinde bereketlenmeye vesile olarak zikrettiği bazı davranışların bu iki hastalığı önleyen tedbirler olarak algılanması ile ilgili teklifler sunmaktır. Dünyamızda insanların bir kısmı çok yemekten ve bu sebeple ortaya çıkan hastalıklardan mustarip iken diğer bir kısmı açlıkla ve açlıktan doğan hastalıklarla mücadele etmektedir. Üstelik böyle bir dengesizliğin farkında bile olmayan binlerce insan vardır. Hz. Peygamber yeme-içme davranışları ile ilgili bazı tavsiyelerinin berekete vesile olacağını söylemiştir. Yeme-içmeyi bir ibadete dönüştüren bu tavsiyelerin kişinin manevi beslenmesi ile ilgili olduğunun anlaşılması, önemli davranış bozukluklarından olan çok yemenin ve israfın önünü almaya yardımcı olabilir. Kişinin sadece bedenini değil ruhunu doyurmaya da ihtiyacı vardır. Bu manevi doygunluğun sağlanması, günümüz insanının şikayetçi olduğu psikososyal sorunları aşmaya ve yeme işini olması gereken miktar ve sınıra çekmeye katkı sağlayacaktır. Mümin kişinin bir, kafir kişinin ise yedi mide ile yediği ifade edilen hadiste mümin kişilerin daha az yedikleri halde daha kolay ve çabuk doydukları haber verilmektedir. Çoğu hadis ulemasının mecaza hamlettiği bu haber, kişinin manevi durumunun yeme alışkanlıkları ile ilişkili olduğuna bir işarettir.
Peygamber'in mutfağı ile ilgili ele alınması gereken konulardan biri de hangi gıdalarla beslendiğidir. O'nun (s.a.v.) tükettiği hayvansal gıdalar arasında başta deve eti olmak üzere koyun eti, tavuk eti
  • Hz
Hz. Peygamber'in mutfağı ile ilgili ele alınması gereken konulardan biri de hangi gıdalarla beslendiğidir. O'nun (s.a.v.) tükettiği hayvansal gıdalar arasında başta deve eti olmak üzere koyun eti, tavuk eti, toy kuşu eti ve tavşan eti zikredilebilir (Buhârî, Hibe, 5; Müslim, Sayd, 53;
Et'ime, 28; Tirmizî, Et'ime
  • Ebû Dâvud
Ebû Dâvud, Et'ime, 28; Tirmizî, Et'ime, 25-27;
163, 166; Sıyâm, 169; Talâk, 21; Fezâilu's-Sahâbe, 70; Ebû Dâvud
  • Eşribe
Eşribe, 153-155, 163, 166; Sıyâm, 169; Talâk, 21; Fezâilu's-Sahâbe, 70; Ebû Dâvud, Et'ime, 2, 22, 40-41;
Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail (1992). el-Câmi'u's-Sahîh
  • Buhârî
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail (1992). el-Câmi'u's-Sahîh. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Peygamber Döneminde Yemek Kültürü. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Y. Lisans Tezi). Sakarya. Ebû Dâvud, Süleyman b. el-Eş'as es-Sicistânî
  • Demir Akgün
  • Sevim
Demir Akgün, Sevim (2007). Hz. Peygamber Döneminde Yemek Kültürü. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Y. Lisans Tezi). Sakarya. Ebû Dâvud, Süleyman b. el-Eş'as es-Sicistânî (1992). Sünen. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Hâkim en-Neysâbûrî, Ebû Abdullah Muhammed b. Abdillah (1411/1990). el-Mustedrek ale's-Sahîhayn. thk
  • Bünyamin Erul
Erul, Bünyamin (2020). "Siyer Yazımında Ayet ve Rivayet Kullanımında Görülen Bazı Problemler". Akademik Siyer Dergisi 2, ss. 36-53. Hâkim en-Neysâbûrî, Ebû Abdullah Muhammed b. Abdillah (1411/1990). el-Mustedrek ale's-Sahîhayn. thk. Mustafa Abdulkâdir Atâ. Beyrut: Dâru'l-Kütübi'l-İlmiyye. Hattâbî, Ebû Süleyman Muhammed (1351/1932). Meâlimu's-Sünen. thk. Muhammed Râğıb et-Tabbâh, Halep: Matbaatu'l-İlmiyye.
Şerhu İbn Battâl alâ Ṣahîhi'l-Buhârî). thk. Ebû Temim Yaser b. İbrâhim
  • Şerhu'l-Câmii's-Sahîh
Şerhu'l-Câmii's-Sahîh (Şerhu İbn Battâl alâ Ṣahîhi'l-Buhârî). thk. Ebû Temim Yaser b. İbrâhim. Riyad: Mektebetu'r-Rüşd.
Haccâc Kuşeyrî (1992). el-Câmi'u's-Sahîh. İstanbul
  • Müslim
  • Ebu'l-Huseyn Müslim B
Müslim, Ebu'l-Huseyn Müslim b. Haccâc Kuşeyrî (1992). el-Câmi'u's-Sahîh. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Zeynüddin Muhammed Abdürrauf b. Tâcilarifin b. Ali (1415/1994). Feyzü'l-Kadir Şerhi'l-Câmii's-Sagir
  • Münâvî
Münâvî, Zeynüddin Muhammed Abdürrauf b. Tâcilarifin b. Ali (1415/1994). Feyzü'l-Kadir Şerhi'l-Câmii's-Sagir. Beyrut: Dâru'l-Kütübi'l-İlmiyye.