Content uploaded by Piotr T. Nowakowski
Author content
All content in this area was uploaded by Piotr T. Nowakowski on Oct 11, 2020
Content may be subject to copyright.
komunikacja publiczna
22
łożenia ładunku wybuchowego iinne przestępstwa
ocharakterze terroryzmu; fałszywe zawiadomienie
o podłożeniu ładunku wybuchowego; zbrodnicze
podpalenia; zabójstwa; zgwałcenia ipozostałe.
Kształtowanie się tej grupy przestępstw w latach
2000-2012 ilustruje tabela 1.
Przywołane dane statystyczne wskazują, że liczba
omawianych czynów karalnych systematycznie
się obniżała wokresie ostatnich trzech lat. Wjaki
sposób można to wytłumaczyć? St. insp. Paweł
Zagadnienie bezpieczeństwa na obszarach kolejo-
wych maswój specyczny charakter, ajego zasad-
niczym rysem jest powszechne występowanie tak
zwanego przestępstwa wruchu, którego wykrycie
wymaga stosowania wyszukanych metod działania
– zarówno odStraży Ochrony Kolei, jak ipodmio-
tów współpracujących znią wprzeciwdziałaniu za-
grożeń, zwłaszcza policji, ale także Straży Granicz-
nej, Żandarmerii Wojskowej, Inspekcji Transportu
Drogowego oraz organów kontroli skarbowej1.
Nadzień dzisiejszy Straż Ochrony Kolei zatrudnia
2974 funkcjonariuszy w 18 komendach regional-
nych i 82 posterunkach. Obsługuje ponad 19 ty-
sięcy kilometrów linii kolejowych iblisko 5 tysięcy
pociągów w ciągu doby. W obszarze zaintereso-
wania sokistów leży zarówno ochrona pasażerów,
jak i przewożonych towarów. Zracji kompetencji
zawodowych autora niniejszego artykułu skupi-
my się bardziej nanadużyciach w stosunku do tej
pierwszej kategorii. Omówione zostaną kolejno
przypadki bandytyzmu, kradzieży, układania ipod-
wieszania przeszkód, obrzucania pociągów oraz po-
bić. Jest tozaledwie część statystyk gromadzonych
przez SOK.
Bandytyzm
Pierwszym obszarem zagrożeń, które mają wpływ
na bezpieczeństwo pracowników iosób korzysta-
jących zusług kolei, są przestępstwa ocharakterze:
bandytyzmu, terroryzmu, zabójstwa izgwałcenia.
W tej kategorii mieszczą się: napady rabunkowe
nakasy, konwoje ipracowników kolejowych; inne
rozboje, wymuszenia ikradzieże rozbójnicze; pod-
Stan bezpieczeństwa
iporządku
naobszarach kolejowych
Streszczenie
Zagadnienie bezpieczeństwa naobszarach kolejowych maswój specyczny charakter, ajego zasadniczym
rysem jest powszechne występowanie tak zwanego przestępstwa wruchu, którego wykrycie wymaga
stosowania wyszukanych metod działania – zarówno odStraży Ochrony Kolei, jak ipodmiotów współ-
pracujących znią wprzeciwdziałaniu zagrożeń, zwłaszcza policji, ale także Straży Granicznej, Żandarmerii
Wojskowej, Inspekcji Transportu Drogowego oraz organów kontroli skarbowej.
Summary
The issue of security in the areas of railway has its specic character and its main feature is the prevalence
of so-called trac oenses, which require the use of sophisticated detection methods of operation – both
on Railway Security Guard, as well as her co-actors in the ght against threats, especially the police, but also
the Border Guard, Military Police, Road Transport Inspection and scal control bodies.
PIOTR T. NOWAKOWSKI
Doktor pedagogiki,
dziennikarz ipublicysta, adiunkt
na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim
Jana Pawła II
Rok
Liczba
zarejestrowanych
przestępstw iwykroczeń
Wykrywalność w %
2012 30 50,0
2011 35 60,0
2010 37 59,5
2009 57 57,9
2008 70 52,9
2007 46 50,0
2006 60 45,0
2005 78 48,7
2004 96 38,5
2003 197 29,9
2002 129 45,0
2001 123 54,5
2000 92 53,3
Tabela 1. Statystyka przestępstw ocharakterze
bandytyzmu, terroryzmu, zabójstw izgwałceń
(lata 2000-2012)
Artykuł recenzowany
Fot. Straż Ochrony Kolei
nr 1/2013
Ï
23
analizy i opinie
Boczek, rzecznik prasowy komendanta głównego
Straży Ochrony Kolei, zwraca uwagę naczynności
prewencyjne realizowane przez tę służbę, czyli –
jak tłumaczy – wzmożone patrole na dworcach,
w pociągach, przy współpracy zinnymi służbami
odpowiedzialnymi również za bezpieczeństwo
publiczne2.
Gdy wyodrębnić z omawianej kategorii bardziej
szczegółowe rodzaje przestępstw (tabela 2), okazuje
się, że najliczniejszą reprezentację stanowią tak zwa-
ne inne rozboje, wymuszenia ikradzieże rozbójni-
cze, które – jak tłumaczy komendant główny SOK
Józef Hałyk – cechują się bardzo dużą brutalnością
wobec oar. Napady dokonywane są nierzadko
zużyciem ostrych narzędzi, kończąc się nawet cięż-
kim pobiciem bądź uszkodzeniem ciała. Dane te nie
są wpełni precyzyjne, albowiem statystyka SOK nie
ujmuje wosobną kategorię przypadków wymuszeń
dokonywanych przez rosyjskie, ukraińskie czy bia-
łoruskie grupy przestępcze nawspółziomkach, gdyż
przypadki takie najczęściej nie są zgłaszane odpo-
wiednim służbom3. Nasza wiedza oistnieniu tego
zjawiska, jego skali imetodach działania pochodzi
odtych nielicznych oar, które odważyły się powia-
domić policję bądź władze swego kraju4.
Zwróćmy też uwagę nastatystyki dotyczące podkła-
dania ładunków wybuchowych naterenach kolejo-
wych, azwłaszcza anonimowych zgłoszeń takiego
zdarzenia. Wprawdzie tylko znikoma ich część się
potwierdza, jednakże kolej ponosi każdorazowo
ogromne straty z tytułu sprawdzenia informacji
i wymuszonych przerw w kursowaniu pociągów5.
Wymierne straty ponosi też nierzadko sprawca,
o czym najpewniej przekonał się pijany 21-latek,
który pewnego letniego wieczoru wykręcił numer
997 zinformacją, że nadworcu głównym wGdań-
sku jest podłożona bomba. W efekcie dworzec
ewakuowano, wstrzymano ruch pociągów ispro-
wadzono ekipę zpsami, aby dokładnie przeszukać
obiekt. Alarm okazał się fałszywy. Równocześnie
inni funkcjonariusze pracowali nad ustaleniem per-
sonaliów dowcipnisia. Ten zapobiegliwie dzwonił
zbudki, jednak naniewiele mu się to zdało: dwie
godziny pozakończeniu akcji ewakuacyjnej był już
wrękach policji, miał wekrwi jeszcze 1,5 promila
alkoholu. Pozostało mu oczekiwać naoszacowanie
spowodowanych strat, nie wspominając owiszącej
nad nim niczym miecz Damoklesa perspektywie
nawet dwóch lat pozbawienia wolności6.
Zainteresowanie może wzbudzić wskazany w ta-
beli jednostkowy przypadek usiłowania zabójstwa,
doktórego doszło nastacji Gdańsk Główny pod ko-
niec września 2010 roku. Wspólny patrol sokistów
i policjantów ujął wówczas 30-letniego mężczyznę,
który usiłował popełnić morderstwo poprzez okale-
czenie nożem ipoderżnięcie gardła leżącemu naram-
pie 55-latkowi. Oerze udzielono pierwszej pomocy,
a następnie przewieziono do szpitala, sprawca zaś
został przekazany dokomisariatu policji7.
Kradzieże
Następną kategorią czynów karalnych występują-
cych naobszarach kolejowych są kradzieże naszko-
dę podróżnych w pociągach, na stacjach i przy-
stankach osobowych; chodzi zarówno okradzieże
kieszonkowe, jak ibagaży oraz innych przedmiotów
(tabela 3).
Zestatystyk SOK wynika, że sprawcami kradzieży są
w95 procentach mężczyźni: dorośli inieletni. Spe-
Rok Napady
rabunkowe
Rozboje,
wymuszenia
Podłożenie
ładunku
wybuchowego
Fałszywe
zgłoszenia
opodłożeniu
ładunku
Podpalenia Zgwałcenia Inne (Usiłowanie)
zabójstwa
2012 2 10 - 4 2 3 9 -
2011 - 16 2 4 - 3 10 -
2010 1 21 - 3 1 2 8 1
2009 3 29 - 5 1 2 17 -
Tabela 2. Liczba wydarzeń zpodziałem narodzaje przestępstw ocharakterze bandytyzmu, terroryzmu,
zabójstw izgwałceń (lata 2009-2012)
Rok
Liczba
zarejestrowanych
przestępstw iwykroczeń
Wykrywalność w %
2012 380 16,8
2011 309 19,4
2010 295 20,0
2009 350 18,0
2008 611 20,1
2007 682 14,2
2006 565 18,2
2005 649 18,0
2004 524 23,1
2003 425 34,1
2002 325 51,4
2001 280 61,8
2000 328 52,7
Tabela 3. Statystyka kradzieży naszkodę podróżnych
wpociągach, nastacjach iprzystankach osobowych
(lata 2000-2012)
Ï
komunikacja publiczna
24
analizy i opinie
ciągach niż nastacjach, akradzież kieszonkowa prze-
waża nad przywłaszczeniem bagażu (tabela4).
Układanie ipodwieszanie przeszkód
Wstatystykach prowadzonych przez Straż Ochrony
Kolei odnotowywane są przypadki układania prze-
szkód na torach, tudzież podwieszania ich na wia-
duktach lub przewodach sieci trakcyjnej (tabela 5).
Stanowią one poważne zagrożenie dla życia izdrowia
podróżnych oraz personelu, chociażby poprzez ryzy-
ko wykolejenia składu. Sprawcami takich czynów są
przeważnie osoby nieletnie. – Wrazie zatrzymania
sprawcy grozi rozprawa przed sądem dla nieletnich,
zczego rodzice iopiekunowie być może nie dokońca
zdają sobie sprawę – przestrzega Józef Hałyk12. Poza
poszukiwaniem silnych wrażeń przez niektórych
osobników, motywem układania przeszkód na to-
rach bywa też zamiar wymuszenia na maszyniście
zatrzymania pociągu w celu dokonania kradzieży,
czego nagminnie doświadczają przewoźnicy kolejo-
wi naterenie województwa śląskiego13.
Wykrywalność takich zdarzeń jest dość niska,
z uwagi na możliwość szybkiego oddalenia się
sprawcy z miejsca (potencjalnego) wypadku;
wostatnich latach mieści się ona wgranicach oko-
ło 10 procent. Wtym gronie pechowców znalazło
się czworo nastolatków, którzy układali przeszko-
dę na trasie Ząbki – Zielonka. W porę zjawili się
funkcjonariusze SOK, którzy usunęli niebezpiecz-
ną konstrukcję, a sprawców – dwóch chłopców
idwoje dziewcząt wwieku 11 i12 lat – przekazali
miejscowej policji. Dopodobnego zdarzenia doszło
na szlaku Piątkowo – Naramowice. Otóż sokiści
zPoznania otrzymali informacje oddyżurnej ruchu
o tym, że ktoś układa przeszkody na torach. Gdy
przybyli namiejsce, wraz zpsem służbowym, ujęli
nagorącym uczynku trzech poznaniaków wwieku
cjalnością tych drugich jest między innymi wyrywa-
nie kobietom torebek zrąk, okradanie nietrzeźwych
i osób starszych8. Większość kolejowych złodziei
mieszka w pobliżu miejsca popełnienia przestęp-
stwa, jednak część z nich to przestępcy wędrowni;
przeważnie nie posiadają oni kwalikacji zawodo-
wych, stąd proceder, którym się zajmują, stanowi dla
nich zasadnicze źródło dochodu. Józef Hałyk zwraca
uwagę naistotne czynniki sprzyjające kradzieżom,
a zarazem znacznie utrudniające pracę sokistom.
Są nimi zwłaszcza: tłok, pośpiech, stan nietrzeźwo-
ści pokrzywdzonych, atmosfera anonimowości, jak
ilekkomyślność oar9. Wtych kategoriach przyczy-
nowych mieści się przypadek zCzęstochowy, gdzie
policjanci zatrzymali 29-letniego mężczyznę, który
okradł swego rówieśnika drzemiącego na peronie
dworca PKP w oczekiwaniu na pociąg. Sprawca
ściągnął nasiebie uwagę służb mundurowych, gdy
popółnocy biegł pobliską ulicą Piłsudskiego. Tamci
zaskoczyli go, gdy zajedną z budek sprawdzał za-
wartość skradzionego portfela10.
W latach 2009-2012 nastąpił zasadniczy spadek
– opołowę – liczby przypadków kradzieży. Zwy-
powiedzi st. insp. Pawła Boczka wynika, że może
tobyć efekt czynności podejmowanych przez funk-
cjonariuszy grup operacyjno-interwencyjnych Stra-
ży Ochrony Kolei, którzy wubiorze cywilnym pro-
wadzą skuteczne działania wwybranych pociągach
dalekobieżnych zagrożonych kradzieżami. Dzia-
łalność prewencyjna podejmowana jest również
nadworcach11. Zauważmy jednak, że nie przekłada
się to na wzrost wykrywalności sprawców, która
od lat utrzymuje się w granicach 15-20 procent,
awporównaniu zdanymi sprzed dekady uległa wi-
docznemu zmniejszeniu.
Dane szczegółowe zaostatnie cztery lata wskazują,
że dokradzieży dochodzi kilkukrotnie częściej wpo-
Rok Kieszonkowe wpociągach Bagażu wpociągach Kieszonkowe nastacjach Bagażu nastacjach
2012 188 133 37 22
2011 155 88 34 32
2010 114 105 38 38
2009 175 96 51 28
Tabela 4. Liczba wydarzeń zpodziałem narodzaje kradzieży (lata 2009-2012)
Pierwszym
obszarem zagrożeń,
które mają wpływ
nabezpieczeństwo
pracowników iosób
korzystających
zusług kolei,
są przestępstwa
ocharakterze:
bandytyzmu,
terroryzmu,
zabójstwa
izgwałcenia
nr 1/2013
Ï
25
analizy i opinie
temie cyklicznym szereg prelekcji w placówkach
oświatowych, podczas których przekazywane są
informacje między innymi natemat przestrzegania
przepisów porządkowych obowiązujących nakolei,
jak ikonsekwencji prawnych wynikających zich na-
ruszenia. Głównym celem prowadzonej prolaktyki
jest wskazanie prawidłowych zachowań ipodniesie-
nie świadomości osób młodych, które przeważnie są
sprawcami tego typu czynów22.
Pobicia
Jeszcze jednym typem zdarzeń są rejestrowane
przypadki pobicia sokistów oraz innych pracowni-
ków kolei nasłużbie, a także podróżnych – wpo-
ciągach oraz nastacjach iprzystankach osobowych.
Czynnikiem wywołującym tego rodzaju gwałtow-
ne sytuacje bywa żądanie przez konduktora opłaty
zabilet, kłótnia między pasażerami narozmaitym
tle czy pozostawanie agresora pod wpływem alko-
holu23. Ilustracją niech będzie przypadek z Wiel-
kopolski. Otóż konduktor pociągu relacji Poznań
– Przemyśl został niespodziewanie zaatakowany
przez 28-letniego pijanego pasażera, który został
poproszony ookazanie biletu dokontroli. Kierow-
nik składu zmiejsca powiadomił ozdarzeniu funk-
cjonariuszy SOK, wskutek czego krewkiego męż-
czyznę wyproszono zpociągu nastacji w Lesznie.
Tojednak nie koniec: naperonie pijany podróżny
kopnął sokistę wbrzuch, apoprzewiezieniu nako-
mendę policji rzucił się na mundurowego, łamiąc
mu rękę. Otrzymał wzamian perspektywę pięciu lat
pobytu zakratkami24.
Liczba pobić oscyluje wostatnich latach wokół set-
ki, choć jeszcze przed 2010 rokiem było ich więcej
(tabela 7).
Statystyki szczegółowe zalata 2009-2012 wskazują,
że częściej oarami pobić bywają podróżni aniże-
15-16lat. Ułożone przez nich przeszkody rozciągały
się nadługości blisko 15 metrów14.
Obrzucenia pociągów
Dość wysokie są statystyki obrzuceń pociągów ka-
mieniami, mimo że wciągu dekady uległy one aż
czterokrotnemu zmniejszeniu (tabela 6). Zdarzenia
z tej kategorii muszą budzić uzasadniony niepo-
kój, gdyż oprócz strat nansowych niosą ze sobą
zagrożenie życia lub zdrowia podróżnych iobsługi
pociągu15, jak w zdarzeniu spod Piaseczna, gdzie
doszło doobrzucenia pociągu relacji Pilawa – Ra-
dom, wskutek czego ranne zostały dwie pasażerki,
wybito też kilka szyb. Kierownik pociągu zaalar-
mował policję, która przybyła w błyskawicznym
tempie izłapała trzech 15-latków, którzy nie zdą-
żyli się oddalić16. Matematycznym potwierdzeniem
faktu, że obrzucenia składów pociągów stanowią
realne niebezpieczeństwo, są dane Straży Ochrony
Kolei z2012 roku: na577 zdarzeń tego rodzaju aż
481 niosło zesobą określone następstwa17. Obrzu-
cenia pociągów są poważnym problemem również
winnych krajach europejskich18. Nie jest toteż te-
mat nowy19. Znamienne jest, że zatrzymani spraw-
cy właściwie nie są wstanie podać innej przyczyny
swego zachowania niż zabawa20.
Czynnikiem utrudniającym działania prewencyjne
jest ograniczona wykrywalność omawianych zda-
rzeń. Odpada zatem ważny czynnik zapobiegający
powrotom doprzestępstwa, jakim jest nieuchron-
ność kary. Szczęśliwie pewne rezultaty przynosi
ukazywanie tragicznych następstw obrzucania po-
ciągów kamieniami uczniom szkół różnego szczebla,
umiejscowionych wpobliżu dokonywanych obrzu-
ceń21. Tak też tłumaczy pozytywny trend wprzywo-
łanych statystykach rzecznik prasowy komendanta
głównego SOK: funkcjonariusze prowadzą w sys-
Rok Liczba zarejestrowanych
przestępstw iwykroczeń Wykrywalność w %
2012 337 8,6
2011 423 10,4
2010 286 12,2
2009 269 14,1
2008 311 18,0
2007 276 15,6
2006 230 12,6
2005 322 8,1
2004 338 16,6
2003 432 10,4
2002 332 9,9
2001 167 27,5
2000 216 29,6
Tabela 5. Statystyka układania ipodwieszania
przeszkód (lata 2000-2012)
Rok Liczba zarejestrowanych
przestępstw iwykroczeń Wykrywalność w%
2012 577 5,7
2011 713 3,4
2010 612 2,9
2009 1 067 3,7
2008 1 314 4,3
2007 1 505 3,0
2006 1 419 4,0
2005 1 693 2,6
2004 2 202 3,3
2003 2 371 2,4
2002 2 136 3,9
2001 2 038 5,4
2000 2 245 3,9
Tabela 6. Statystyka obrzuceń pociągów kamieniami
iinnymi przedmiotami (lata 2000-2012)
komunikacja publiczna
26
Ï
analizy i opinie
maswe zasadnicze przyczyny wdziałaniach prewen-
cyjnych funkcjonariuszy SOK, anaile jest towynik
„kurczenia się” infrastruktury kolejowej bądź ilości
przewożonych pasażerów, coteoretycznie wpływa-
łoby naograniczanie możliwości popełniania prze-
stępstw iwykroczeń naobszarze kolejowym.
Aby choć częściowo rozwiać te znaki zapytania,
sięgnijmy po rocznik statystyczny z 2012 roku,
w którym zawarto informację, że skala przewozu
pasażerów wtransporcie kolejowym uległa zmniej-
szeniu na przestrzeni ostatniej dekady. Oto dane
zwybranych lat (liczbę pasażerów podano wtysią-
cach): 2011 rok – 263609; 2010 rok – 261314; 2005
rok – 258110; 2000 rok – 36068727. Wynika znich,
że wyraźny spadek liczby podróżnych nastąpił mię-
dzy rokiem 2000 a2005. Podobna tendencja wystę-
puje wprzeliczeniu napasażerokilometr28. Istnieją
wprawdzie podstawy dyskusji, czy spadek ten miał
wpływ na zmniejszenie się statystyki przestępstw
ocharakterze bandytyzmu, gdyż naprzełomie lat
2003 i 2004 nastąpiła faktycznie wyraźna popra-
wa bezpieczeństwa wtym zakresie, jednak istotne
„tąpnięcie” wilości pozostałych omówionych czy-
nów karalnych przypada naokres od 2009 roku,
cooznacza, że przedziały czasowe nie korelują tutaj
ze sobą i nie sposób we wszystkich przypadkach
powiązać obniżenia się liczby pasażerów zespad-
kiem wskaźników przestępczości.
Możemy też próbować upatrywać przyczyny popra-
wy wskaźników bezpieczeństwa w fakcie zwijania
się sieci komunikacyjnej. Długość eksploatowanych
linii kolejowych kształtowała się następująco: 2011
rok – 20228 km; 2010 rok – 20228 km; 2005 rok
– 20253 km; 2000 rok – 22560 km29. (Cociekawe,
według danych spółki PKP PLK SA, nakoniec 2011
roku było 19299 km linii kolejowych30 – pytanie
li pracownicy kolei, conajpewniej wynika z faktu,
że tych pierwszych przewija się nieporównywalnie
więcej na obszarach kolejowych niż tych drugich,
choć oczywiście inne czynniki wiktymologiczne też
mogą odgrywać tutaj pewną rolę (np. zmęczenie
podróżą czy samotne przemieszczanie się podwor-
cu czy peronie). Innych trwałych zależności nie da
się wykazać, bowiem jednego roku częściej dota-
kich zdarzeń dochodzi wpociągach, drugiego zaś
– nastacjach; wzmienny sposób kształtują się rów-
nież proporcje oar wśród pracowników kolei: raz
pokrzywdzonymi są częściej sokiści, innym razem
pozostali pracownicy, kiedy indziej jeszcze statysty-
ki są mniej więcej zrównoważone (tabela 8).
Nie będzie czymś odkrywczym stwierdzenie, że
rejestrowane są również wybryki chuligańskie.
Wiążą się one z dewastacją taboru (wybijaniem
szyb, niszczeniem osprzętu oświetlenia wagonów,
siedzeń i tym podobnymi), stacji iinnych obiek-
tów kolejowych. Niesie toze sobą wymierne stra-
ty nansowe. Znikomy odsetek ujęcia sprawców
powoduje niestety, że pokrycie przez nich strat jest
niewystarczające. Dodajmy, że stałą praktyką SOK
jest prowadzenie wraz zinnymi służbami działań
prewencyjnych w trakcie przejazdu kibiców oraz
uczestników imprez masowych. Podobnie było
przed laty wokresie poboru izwalniania żołnierzy
służby zasadniczej25.
Wnioski
Słabą stroną przedstawionych wyżej danych jest
z pewnością fakt, że nie uwzględniają one prze-
stępczości nierejestrowanej, comoże zniekształcać
wyniki prowadzonej analizy26. Można się również
zastanawiać, naile dostrzegalny wostatnich latach
spadek liczby niektórych kategorii czynów karalnych
Rok
Liczba
zarejestrowanych
przestępstw iwykroczeń
Wykrywalność w %
2012 97 59,8
2011 108 75,9
2010 101 73,3
2009 130 70,8
2008 170 73,5
2007 156 75,0
2006 151 69,5
2005 187 80,2
2004 178 68,0
2003 154 70,1
2002 160 72,5
2001 153 66,7
2000 175 66,9
Tabela 7. Statystyka pobić osób (lata 2000-2012)
Stałą praktyką SOK
jest prowadzenie
wraz zinnymi
służbami działań
prewencyjnych
wtrakcie przejazdu
kibiców oraz
uczestników imprez
masowych
nr 1/2013
27
analizy i opinie
tent&view=article&id=51&Itemid=77 (dostęp:
15lutego 2013).
1 J. Hałyk, Straż Ochrony Kolei wsłużbie społeczeństwu, Wydawni-
ctwo KUL, Lublin 2012, s. 62.
2 Informacja uzyskana odst. insp. Pawła Boczka, rzecznika pra-
sowego Komendanta Głównego Straży Ochrony Kolei, wdniu
22lutego 2013.
3 J. Hałyk, dz. cyt., s. 65.
4 Tamże.
5 J. Hałyk, dz. cyt., s. 64-65.
6 Rozrywkowy gość, „Raport Nadmorski”, 28 lipca – 11 sierpnia
2011, nr 11 (23), s. 10.
7 Informacja uzyskana odst. insp. Pawła Boczka, 22 lutego 2013.
8 J. Hałyk, dz. cyt., s. 65.
9 Archiwum Komendy Głównej SOK; J. Hałyk, dz. cyt., s. 65.
10 SU, Częstochowa: Zatrzymali kieszonkowca, „Dziennik Zachod-
ni”, 8 listopada 2010, nr 261, s. 12.
11 Informacja uzyskana odst. insp. Pawła Boczka, 22 lutego 2013.
12 J. Hałyk, dz. cyt., s. 71.
13 Tamże.
14 Układali przeszkody natorach, „Serwis Prasowy”, 10 października
2011, nr 203, s. 14.
15 J. Hałyk, dz. cyt., s. 66.
16 K. Trammer, Młodzi bandyci. Wandalizm, „Z Biegiem Szyn”
2003, nr 4 (6), s. 2.
17 Sprawozdanie zdziałalności SOK wroku 2012, otrzymana wko-
respondencji elektronicznej wdniu 25 lutego 2012.
18 J. Hałyk, dz. cyt., s. 66.
19 Notatka prasowa sprzed drugiej wojny światowej: Kamienia-
mi obrzucili pociąg pod Zawierciem, „Goniec Częstochowski”,
26października 1937, nr 247, s. 3.
20 J. Hałyk, dz. cyt., s. 66.
21 Tamże.
22 Informacja uzyskana odst. insp. Pawła Boczka, 22 lutego 2013.
23 J. Hałyk, dz. cyt., s. 66.
24 DR, Agresywny pasażer, „Super Express”, 4 stycznia 2012, nr 3,
s. 10.
25 J. Hałyk, dz. cyt., s. 67.
26 Tamże, s. 63.
27 Dział XVIII. Transport iłączność, „Rocznik Statystyczny Rzeczy-
pospolitej Polskiej” 2012, s. 527.
28 Tamże.
29 Tamże, s. 523.
30 Infrastruktura kolejowa, http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/
siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-kolejowa/ (do-
stęp: 20 lutego 2013).
laika: skąd te niespełna tysiąc kilometrów różnicy
w stosunku do danych GUS?) Wprzypadku tego
parametru również największe wahnięcie nastąpiło
wokresie 2000-2005, cosprawia, że względnej ko-
relacji można się doszukiwać jedynie wprzypadku
wyartykułowanych wyżej obrzuceń pociągów (wy-
rażałaby się ona wzależności: dłuższe linie kolejo-
we – większy dostęp chuliganów dotaboru; krótsze
linie – dostęp mniejszy). Wpozostałych przypad-
kach przestępstw i wykroczeń prowadzone przez
nas analizy trzeba bybyło… skierować nainne tory.
❑
Literatura
Wanalizie danych wykorzystano następujące staty-
styki:
1. Sprawozdanie z działalności SOK w roku 2012,
otrzymane w korespondencji elektronicznej
wdniu 25 lutego 2012.
2. Sprawozdanie z działalności SOK w roku 2011,
http://www.kgsok.pl/index.php?option=com_
content&view=article&id=2150&Itemid=87 (do-
stęp: 15 lutego 2013).
3. Sprawozdanie z działalności SOK w roku 2010,
http://www.kgsok.pl/index.php?option=com_
content&view=article&id=898&Itemid=86 (do-
stęp: 15 lutego 2013).
4. Sprawozdanie z działalności SOK w roku 2009,
http://www.kgsok.pl/index.php?option=com_
content&view=article&id=53&Itemid=79 (do-
stęp: 15 lutego 2013).
5. Sprawozdanie z działalności SOK w roku 2008,
http://www.kgsok.pl/index.php?option=com_
content&view=article&id=52&Itemid=78 (do-
stęp: 15 lutego 2013).
6. Statystyka ogólna w latach 2000-2007, http://
www.kgsok.pl/index.php?option=com_con-
Rok Funkcjonariusze SOK Pracownicy kolejowi Podróżni wpociągach Podróżni nastacjach Inni
2012 19 18 28 17 15
2011 19 22 22 30 15
2010 16 12 30 28 15
2009 20 17 32 38 23
Tabela 8. Liczba wydarzeń zpodziałem naosoby, które zostały pobite (lata 2009-2012)
Zestatystyk
SOK wynika, że
sprawcami kradzieży
są w95 procentach
mężczyźni:
dorośli inieletni.
Specjalnością tych
drugich jest między
innymi wyrywanie
kobietom torebek
zrąk, okradanie
nietrzeźwych iosób
starszych