(PDF) PKAD TK DESTEK DOKUMAN 3.pdf

İl Ölçeğinde Peyzaj Karakter Analizi ve Turizm/Rekreasyon Açısından

Değerlendirilmesi (PEYZAJ-44)

PEYZAJ KARAKTER ANALİZİ ve DEĞERLENDİRMESİ

TEKNİK KILAVUZU DESTEK DOKÜMAN 3

PEYZAJ KARAKTER ANALİZİ ve DEĞERLENDİRMESİ

SÜRECİNİN YER ALABİLECEĞİ

ULUSAL VE ULUSLARARASI

MEKÂNSAL PLANLAMA MEVZUATI

ANKARA, 2013

i

Hazırlayan: PEYZAJ 44 Projesi Çekirdek Ekibi

Prof. Dr. Şükran Şahin (Proje Yöneticisi), Prof. Dr. Halim Perçin,

Yrd. Doç. Dr. Ekrem Kurum, Doç. Dr. Osman Uzun, Yrd. Doç. Dr. Bayram Cemil Bilgili, Prof. Dr.

İhsan Çiçek, Prof. Dr. Hakan Yiğitbaşıoğlu, Yrd. Doç. Dr. Levent Tezcan, Araş. Gör. Volkan

Müftüoğlu, Araş. Gör. Ömer Lütfü Çorbacı, Simten Sütünç, Duygu Doğan, Ersin Ateş, Bilge

Tarım, Özlem Koç, Gözde Kurtoğlu, Elif Namal, H.Volkan Gökmenoğlu,

Araş. Gör. Yeliz Kaşko Arıcı

T.C. İçişleri Bakanlığı adına;

Mahalli İdareler Genel Müdürü Yavuz Selim Köşger

Levent Tülay Pusatlıoğlu (Destek Hizmetleri Daire Başkanlığı)

T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı adına;

Mekânsal Planlama Genel Müdürü Mehmet Ali Kahraman

Sedat Yılmaz (Mekânsal Stratejiler ve Çevre Düzeni Planları Dairesi Başkanı)

T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı adına;

Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürü Ahmet Özyanık

Gülhan Çetin Sönmez (Hassas Alanlar Daire Başkanlığı-Peyzaj Koruma Şube Müdürü)

Serap Kargın (Hassas Alanlar Daire Başkanlığı)

Selçuk Özmen (Hassas Alanlar Daire Başkanlığı)

Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi

Peyzaj Mimarlığı Bölümü

2013

Ankara

1

ULUSLAR ARASI MEVZUAT

Avrupa Peyzaj Sözleşmesi

Akdeniz’de Özel Koruma Alanları Ve Biyolojik Çeşitliliğe ilişkin Protokol

Avrupa Mimari Mirasının Korunması Sözleşmesi

Bern Sözleşmesi

Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi

Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi

Dünya Kültürel Ve Doğal Mirasın Korunması Sözleşmesi

Ramsar Sözleşmesi

ULUSAL MEVZUAT

Ağaçlandırma Yönetmeliği

Belediye Kanunu

Büyükşehir Belediyesi Kanunu

Çevre Düzeni Planlarına Dair Yönetmelik

Çevre Kanunu

Çevre Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun

Çevre ve Şehircilik Bakanlığına İlişkin Merkez Teşkilatı İmza Yetkileri Yönergesi

Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname

Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği

İl Özel İdaresi Kanunu

İmar Kanunu

Jeotermal Kaynaklar Ve Doğal Mineralli Sular Kanunu

Kara Avcılığı Kanunu

Kıyı Kanunu

Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik

Köy Kanunu

2

Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu

Maden Kanunu

Madencilik Faaliyetleri ile Bozulan Arazilerin Doğaya Yeniden Kazandırılması Yönetmeliği

Mera Kanunu

Milli Parklar Kanunu

Organize Sanayi Bölgeleri Kanunu

Orman Kanunu

Orman ve Su İşleri Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde

Kararmame

Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname

Plan Yapımına Ait Esaslara Dair Yönetmelik

Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği

Sulama Alanlarında Arazi Düzenlemesine Dair Tarım Reformu Kanunu

Tarım Kanunu

Toprak Koruma Ve Arazi Kullanımı Kanunu

Turizmi Teşvik Kanunu

Yeraltı Sularının Kirlenmeye ve Bozulmaya Karşı Korunması Hakkında Yönetmelik

3030 Sayılı Kanun Kapsamı Dışında Kalan Belediyeler Tip İmar Yönetmeliği

3

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AVRUPA PEYZAJ SÖZLEŞMESİ

(TBMM tarafından Avrupa Peyzaj Sözleşmesinin Onaylanmasını

Uygun Bulunduğuna Dair Kanun, 10.06.2003 tarih ve Kanun No:

4881 ile kabul edilmiştir.)

20.10.2000 tarihinde imzaya açılmıştır. 29 ülke tarafından imzalanarak

onaylanmıştır. Sözleşme, 1 Mart 2004 tarihinde uluslararası platformda

yürürlüğe girmiştir. Türkiye sözleşmeyi 20.10.2000 tarihinde imzalamış

ve 2003 yılında yürürlüğe koymuştur.

Madde 4-Sorumlulukların bölüşümü

Her bir Taraf bu Sözleşme’yi ve özellikle 5. ve 6. Maddeleri kendi

kuvvetler ayrımına göre, anayasal ilkelerine ve idari düzenlemelerine

uygun olarak ve yetki devri ilkesine saygı göstererek Avrupa Yerel Öz

Yönetim Şartı’nı dikkate alarak uygulayacaktır. Bu Sözleşme’nin

hükümlerinden sapmaksızın, her bir Taraf, Sözleşme’nin uygulanmasını

kendi politikalarıyla uyumlu hale getirecektir

Madde 5-Genel Önlemler

Her bir Taraf,

a. Peyzajları, yasayla, insanların çevrelerinin önemli bir bileşeni, onların

paylaştıkları kültürel ve doğal mirasın çeşitliliğinin bir ifadesi ve

kimliklerinin bir temeli olarak tanımayı;

b. 6. Maddede belirtilen özel önlemlerin kabulü yoluyla, peyzajın

korunması, yönetimi ve planlanmasını amaçlayan peyzaj politikaları

oluşturmayı ve uygulamayı;

c. Genel kamuoyunun, yerel ve bölgesel makamların ve yukarıdaki b

fıkrasında bahsedilen peyzaj politikalarının tanımlanmasına ve

uygulanmasına ilgi duyan diğer tarafların katılımını sağlamak için usul

oluşturmayı;

d. Peyzajı, bölgesel ve şehir planlama politikalarına ve kültürel,

çevresel, tarımsal, sosyal ve ekonomik politikalarına ve aynı zamanda

peyzaj üzerinde doğrudan veya dolaylı etkisi olabilecek diğer

politikalarına katmayı yükümlenir.

4

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AKDENİZ’DE ÖZEL KORUMA ALANLARI VE

BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞE İLİŞKİN PROTOKOL

Bu protokol ile 88/13151 sayılı Bakanlar Kurulu

Kararı'yla 7 Ekim 1988 tarihinde Akdeniz'de Özel

Koruma Alanlarına İlişkin Protokol'ün onaylaması

ile hayata geçirilmiştir. Bu protokol çerçevesinde

belirlenen alanlar özel çevre koruma bölgesi

olarak tanımlanmaktadır ve Türkiye'de bu statü

Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı

Kurulmasına Dair 383 Sayılı Kanun Hükmünde

Kararname ile yasallaşmıştır.

Madde 6

Taraflar, uluslararası hukuka uygun olarak her bir özel koruma alanının karakteristiklerini

hesaba katarak, başta aşağıdakiler olmak üzere gerekli olan koruma önlemlerini alacaklardır:

a) Sözleşme'nin Tarafı oldukları diğer Protokollerinin ve Tarafı oldukları diğer ilgili

antlaşmaların uygulanmasının güçlendirilmesi;

b) Özel koruma alanının bütünlüğünü doğrudan ya da dolaylı olarak bozma olasılığı olan

atıkların ve başka maddelerin boşaltımının veya atılmasının yasaklanması;

c) Gemilerin geçişinin ve her türlü durmanın veya demirlemenin düzenlemeye tabi

tutulması;

d) Söz konusu özel koruma alanına buranın yerlisi olmayan herhangi bir türün veya genetik

değişikliğe uğramış türlerin ve aynı zamanda özel koruma alanında mevcut veya daha önce

mevcut olmuş türlerin sokulmasının veya yeniden sokulmasının düzenlemeye tabi tutulması;

e) Toprağın incelenmesini veya değişikliğe uğratılmasını ya da kara toprak altının, deniz

yatağının veya deniz toprak altının kullanımını içeren her türlü etkinliğin düzenlemeye tabi

tutulması veya yasaklanması;

f) Her türlü bilimsel araştırma etkinliğinin düzenlemeye tabi tutulması;

g) Balıkçılığın, avcılığın, hayvanların alınmasının ve bitkilerin ürünlerinin toplanmasının veya

bunların tahrip edilmesinin ve aynı zamanda özel koruma alanı kökenli hayvanların, hayvan

bölümlerinin, bitkilerin, bitki bölümlerinin ticaretinin düzenlemeye tabi tutulması veya

yasaklanması;

5

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AKDENİZ’DE ÖZEL KORUMA ALANLARI VE

BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞE İLİŞKİN PROTOKOL

(devam)

h) Türlere zarar verme veya bunları rahatsız etme veya ekosistemlerin veya türlerin

esirgenme durumlarını tehlikeye düşürme ihtimali bulunan veya özel koruma alanlarının

doğal veya kültürel karakteristiklerine zarar verebilecek başka her türlü faaliyet veya kararın

düzenlemeye tabi tutulması ve gerekirse yasaklanması;

i) Ekolojik ve biyolojik süreçlerin ve peyzajın korunmasını amaçlayan başka her türlü önlem.

Madde 7

1. Taraflar, özel koruma alanları için, uluslararası hukuk kuralları uyarınca, planlama,

yönetim, gözetim ve izleme önlemleri kabul edeceklerdir.

2. Bu önlemler her bir özel koruma alanı için;

a) Hukuki ve kurumsal çerçeveyi ve uygulanabilir yönetim ve koruma önlemlerini belirleyen

bir yönetim planının geliştirilmesini ve kabulünü;

b) Ekolojik süreçlerin, yaşama alanlarının, nüfus dinamiklerinin, peyzajın ve aynı zamanda

insan etkinliklerinin etkilerinin sürekli izlenmesini;

c) Böyle alanların kurulmasından etkilenebilecek yerel sakinlere yardım edilmesini de

içerecek şekilde, yerel topluluk ve nüfusların, uygun olduğu biçimde, özel koruma

alanlarının yönetimine aktif katılımını;

d) özel koruma alanlarının desteklenmesinin ve yönetiminin finansmanı için mekanizmalar

kabul edilmesini ve aynı zamanda bu yönetimin bu alanların hedeflerine uygun olmasını

güvence altına alan faaliyetlerin geliştirilmesini;

e) Özel koruma alanlarının kurulma hedeflerine uygun etkinliklerin ve bu etkinliklere ilişkin

izinlerin koşullarının düzenlemeye tabi tutulmasını;

f) Yöneticilerin ve nitelikli teknik personelin yetiştirilmesini ve aynı zamanda uygun alt

yapının geliştirilmesini, içerecektir.

6

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AVRUPA MİMARİ MİRASININ KORUNMASI SÖZLEŞMESİ

Avrupa Konseyi ülkeleri ile Ülkemizce 1985 yılında imzalanan “Avrupa

Mimari Mirasının Korunması Sözleşmesi” 13.04.1989 Gün ve 3534 Sayılı

Kanun ile yürürlüğe girmiştir.

Madde 4

Her bir Taraf:

1. Söz konusu varlıkların yasal korunması için gerekli denetim ve yetki

işlemlerini uygulamayı;

2. Tüm korunan varlıkların bozulmasını, hasar görmesini veya

yıkılmasını önlemeyi, taahhüt eder. Bu amaçla,

Aşağıdaki durumları kapsayan yasalar mevcut değilse, bu yasaların

çıkarılmasını taahhüt eder:

a. Korunmakta olan veya korunma işlemine konu olan anıtların yıkım

veya tadil projelerinin veyahut bunların çevrelerini etkileyen bir

projenin yetkili bir makama sunulmasını sağlamak;

b.Tarihsel binalar grubunu veya bunların bir kısmını veyahut bir ören

yerini etkileyen

-binaların yıkımını

-yeni binaların yapımını

-binaların veya ören yerlerinin özelliklerini bozacak önemli tadilat

çalışmaları ile ilgili projelerin yetkili bir makama sunulmasını

c. Kamu makamlarının korunmaya alınan bir varlıkta gerekli

çalışmaların yürütülmesini o varlık sahibinden istemeye veya varlık

sahibi istenilen çalışmayı yapmazsa bizzat kamu makamlarının gerekli

çalışmaları yapmasına izin vermeyi

d. Korunmaya alınan bir varlığın istimlakine izin vermeyi bu sözleşmeyle

kabul etmiş olacaktır.

7

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

BERN SÖZLEŞMESİ

Söz konusu sözleşme, “Avrupa’nın Yaban Hayatı

ve Yaşama Ortamlarının Korunması Sözleşmesi

1979 Eylül’ ünün 19. günü Bern’de imzalanmış

olup bu Sözleşme, 09.01.1984 tarih ve 84-7601

sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile onaylanarak

20.02.1984 tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de

yayımlanmıştır.

Madde 3

1.Her Akit Taraf, yabani flora ve fauna ile doğal yaşama ortamlarının, bilhassa nesli tehlikeye

düşmüş ve düşebilecek türlerin, özellikle endemik olanlarının ve tehlikeye düşmüş

yaşama ortamlarının, bu Sözleşme hükümlerine uygun olarak muhafazası amacıyla ulusal

politikalarını geliştireceklerdir.

2. Her Akit Taraf, planlama ve kalkınma politikalarını saptarken ve kirlenme ile mücadele

önlemleri alırken, yabani flora ve faunanın muhafazasına özen göstermeyi taahhüt eder.

Madde 4

1.Her Akit Taraf, yabani flora ve fauna türlerinin yaşama ortamlarının, özellikle I ve II no.lu

ek listelerde belirtilenlerin ve yok olma tehlikesi altında bulunan doğal yaşama

ortamlarının muhafazasını güvence altına almak üzere, uygun ve gerekli yasal ve idari

önlemleri alacaktır.

2. Akit Taraflar, planlama ve kalkınma politikalarını saptarken, önceki paragraf uyarınca

korunan sahaların muhafaza gereksinimlerine, bu gibi yerlerin her türlü tahribattan uzak

veya tahribatın mümkün olan en alt düzeyde tutulmasına özen göstereceklerdir.

3. Akit Taraflar, II ve III nolu ek listelerde belirtilen göçmen türler için önem taşıyan ve

kışlama, toplanma, beslenme, üreme veya tüy değiştirme yönünden göç yollarına uygun

ilişki konumunda bulunan sahaların korunmasına özel dikkat göstermeyi kabul ederler.

4. Akit Taraflar, bu maddede değinilen doğal yaşama ortamlarının korunması için bunların

sınır bölgelerinde bulunması halinde, çabalarını uyumlu kılmak yönünden eşgüdüm

sağlamayı taahhüt ederler.

8

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

BİRLEŞMİŞ MİLLETLER İKLİM DEĞİŞİKLİĞİ

ÇERÇEVE SÖZLEŞMESİ

Sözleşme (kısaca İDÇS), 1992 yılında Brezilya'nın

Rio de Janeiro kentinde düzenlenen “Rio Çevre ve

Kalkınma Konferansı’nda imzaya açılmış ve

ülkelerin onaylamasıyla 21 Mart 1994 tarihinde

yürürlüğe girmiştir.

Taraflar, 4 üncü Maddenin, 1 (i) paragrafı kapsamındaki yükümlülüklerini

yerine getirirken:

a) Ulusal yasalarına, yönetmeliklerine ve kapasitelerine göre, ulusal,

yerine göre altbölgesel ve bölgesel düzeylerde, aşağıdaki hususları

destekleyecek ve kolaylaştıracaklardır;

(i) iklim değişlikliği ve etkileri konusunda kamu eğitimi ve

bilinçlendirilmesi programları geliştirilmesi ve uygulanması;

(ii) iklim değişlikliği ve etkileri konusundaki bilgiye kamunun

erişmesi;

(iii) iklim değişlikliği ve etkilerine karşı konulmasına ve uygun

karşı strateji geliştirilmesine kamunun katılımı; ve

(iv) Bilimsel, teknik ve idarî personelin eğitimi.

b) Aşağıdaki hususlarda, yerine göre mevcut organları kullanarak,

uluslararası düzeyde işbirliği yapacak ve teşvik edeceklerdir;

(i) iklim değişikliği ve etkileri hakkında eğitsel ve kamu

bilinçlendirilmesi malzemelerinin geliştirilmesi ve değişimi;

ve

(ii) Ulusal kurumların güçlendirilmesini ve bu alandaki

uzmanların, özellikle gelişmekte olan ülkelerdeki uzmanların

eğitimi için personel değişimi veya görevlendirilmesini de

içerecek şekilde, öğretim ve eğitim programları geliştirilmesi

ve uygulanmasını da taahhüt etmiş olurlar.

9

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİK SÖZLEŞMESİ

Birleşmiş Milletler Biyolojik Çeşitlilik Çerçeve

Sözleşmesi, 1992 yılında Brezilya’nın Rio De

Janerio kentinde düzenlenen Birleşmiş Milletler

Çevre ve Kalkınma Konferansı’nda imzaya

açılmıştır. Ülkemiz 1992 yılında bu sözleşmeyi

imzalamış, 1996 yılı Aralık ayı itibarı ile de

onaylama işlemlerini tamamlayıp resmen taraf

olmuştur.

Madde 10. Biyolojik Çeşitlilik Unsurlarının Sürdürülebilir Kullanımı

Akit Tarafların her biri mümkün olduğu ölçüde ve uygun biçimde:

(a) Biyolojik kaynakların korunması ve sürdürülebilir kullanımı konusunu ulusal karar-alma

süreci ile bütünleştirecektir;

(b) Biyolojik çeşitlilik üzerindeki olumsuz etkileri önlemek veya en aza indirgemek için

biyolojik kaynakların kullanımı ile ilgili tedbirler alacaktır;

(c) Biyolojik kaynakların korunması ve sürdürülebilir kullanımı gereksinimiyle bağdaşan

geleneksel kültürel uygulamalara uygun biçimde, bu kaynakların alışılagelmiş kullanım

biçimlerini koruyacak ve teşvik edecektir;

(d) Biyolojik çeşitliliğin azaldığı bozulmuş alanlarda yerel nüfusun iyileştirici tedbirler

geliştirmesini ve uygulamasını destekleyecektir ve

(e) Biyolojik kaynakların sürdürülebilir kullanımı için yöntemlerin geliştirilmesinde kendi

devlet makamları ile özel sektörü arasında işbirliğini teşvik edecektir.

10

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

DÜNYA KÜLTÜREL VE DOĞAL MİRASIN

KORUNMASI SÖZLEŞMESİ

Madde 3.-1. ve 2. maddelerde belirtilen ve kendi toprakları üzerinde bulunan çeşitli

varlıkları saptayıp belirlemek bu Sözleşmeye taraf olan her devlete ait bir sorumluluktur.

II- Kültürel ve Doğal Mirasın Ulusal ve Uluslararası Korunması

Madde 4.-Bu Sözleşmeye taraf olan devletlerden her biri 1. ve 2. Maddelerde sözü edilen ve

topraklarında bulunan kültürel ve doğal mirasın saptanması, korunması, muhafazası, teşhiri

ve gelecek kuşaklara iletilmesinin sağlanması görevinin öncelikle kendisine ait olduğunu

kabul eder. Bunun için kaynaklarını sonuna kadar kullanarak ve uygun olduğunda özellikle

mali, sanatsal, bilimsel ve teknik alanlarda her türlü uluslararası yardım ve işbirliği

sağlayarak elinden geleni yapacaktır.

Madde 5.-Bu Sözleşmeye taraf olan her Devlet topraklarındaki kültürel ve doğal mirasın

korunması, muhafazası ve teşhiri amacıyla etkili ve faal önlemlerin alınmasını sağlamak için,

mümkün olduğunca her ülkenin kendi koşullarına uygun biçimde şu çabaları gösterecektir:

11

ULUSLARARASI MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

RAMSAR SÖZLEŞMESİ

Ramsar Sözleşmesi, 3958 sayılı kanunla

onaylanarak, 17 Mayıs 1994 tarihinde Resmi

Gazete'de yayımlanmıştır. Bu sözleşmenin

hükümlerine dayanılarak 30 Ocak 2002 tarihinde

Ulusal Sulak Alanları Koruma Yönetmeliği

yayımlanmış, bu Yönetmelik 17/05/2005 tarihli

25818 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sulak

Alanların Korunması Yönetmeliği yürürlükten

kaldırılmış olup, bahse konu bu Yönetmelik, sulak

alanların korunması ve geliştirilmesini

hedeflemektedir.

Madde 2

Her Akit Taraf, ülkesi toprakları içindeki elverişli sulak alanları, bundan böyle “Liste” adıyla

tanımlanacak ve 8 inci Madde uyarınca kurulacak Büro tarafından tutulacak olan

“Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanlar Listesi”ne dâhil edilmek üzere tayin edecektir. Her

sulak alanın hudutları kesinlikle belirtilecek ve aynı zamanda haritaya çizilecek ve özellikle su

kuşları yaşama ortamı olarak önem taşıdığı yerlerde, sulak alanlara mücavir olan akarsu ve

deniz kıyı alanlarıyla, ada veya gel-git yer alan deniz sularıyla birleştirilebilecektir.

2. Liste için sulak alanların seçimi, bu sulak alanların ekoloji,

botanik, zooloji, limnoloji ve hidroloji yönlerinden uluslararası

önemlerine göre yapılmalıdır. Hangi mevsimde olursa olsun, su

kuşları için uluslararası öneme sahip sulak alanlar öncelikle dahil

edilmelidir.

3. Bir sulak alanın listeye kaydedilmesi, sulak alanın yer aldığı Akit

Tarafın münhasır egemenlik haklarına zarar vermez.

4. Her Akit Taraf, 9 uncu Maddede belirtildiği şekilde, Sözleşmeyi

imzalarken veya onay ya da katılma belgesini tevdi ederken Listeye

girecek en az bir sulak alanı tayin etmiş olacaktır.

5. Herhangi bir Akit Taraf, gelecekte kendi toprakları içinde bulunan diğer sulak alanları Listeye

eklemek, Listeye kaydedilmiş olanların sınırlarını genişletmek veya önemli ulusal çıkarları

nedeniyle sınırlarını kısıtlamak ya da tamamen kayıttan sildirmek hakkına sahiptir ve bu

kabil değişiklikleri 8 inci Maddede belirtilen devamlı Büro hizmetlerinden sorumlu

organizasyon veya hükümete mümkün olan en kısa zamanda bildirecektir.

12

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AĞAÇLANDIRMA YÖNETMELİĞİ

Madde 1—(Değişik: R.G.-30/4/2009-27215)

Bu Yönetmeliğin amacı, 6831 sayılı Orman Kanunu hükümlerine göre yapılacak

ağaçlandırma, rehabilitasyon, erozyon kontrolü, mera ıslahı, ağaç ıslahı, tohum üretimi,

fidanlık ve imar ihya çalışmalarına ilişkin esasları düzenlemektir.

Madde 2—(Değişik: R.G.-30/4/2009-27215)

Bu Yönetmelik hükümleri;

a) Çevre ve Orman Bakanlığınca yapılacak ağaçlandırma, rehabilitasyon, erozyon kontrolü,

mera ıslahı, ağaç ıslahı, tohum üretimi, fidanlık ve imar ihya çalışmalarına,

b) Asli ve odun dışı orman ürünlerinin üretileceği ormanların kurulması amacıyla, kamu

kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılacak ağaçlandırma, erozyon

kontrolü, imar-ihya ve orman fidanlığı kurma çalışmalarına, ilişkin esas ve usulleri kapsar.

Madde 4

İmar-İhya: Ekonomiye katkı sağlanması ve biyolojik çeşitliliğin devamı amacıyla; mevcut kök

sistemi itibariyle yeterli yoğunluk ve dağılışta bulunan veya bulunmayan bozuk orman

alanlarının koruma ile birlikte canlandırma kesimi, aşılama ve boşlukların uygun türlerle,

ekim veya dikim yoluyla doldurularak verimli hale dönüştürülmesini,

13

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

AĞAÇLANDIRMA YÖNETMELİĞİ (devam)

Devlet Ormanlarında

Madde 5—Orman amenajman planlarında yer alan bozuk orman alanlarında, gerektiğinde

verimli ormanlarda ve orman içi açıklıklarda; ağaçlandırma, erozyon kontrolu, mera ıslahı,

ağaç ıslahı, tohum üretimi, fidanlık ve imar ihya çalışmaları Genel Müdürlükçe yapılır veya

yaptırılır.

Bakanlıkça yapılacak veya yaptırılacak ağaçlandırma, erozyon kontrolü ve sun’i gençleştirme

çalışmalarında ihtiyaç duyulan orman ağacı fidanları ile kamu kurum ve kuruluşlarının,

gerçek ve tüzel kişiliklerin yapacağı ağaçlandırmalarda ve kent ağaçlandırmalarında, park

bahçe tanziminde ihtiyaç duyulan, boylu, formlu orman ağacı fidanları ile süs bitkisi

fidanlarını üretmek amacıyla; Genel Müdürlükçe fidanlık kurulur.

Bu fidanlıkların kurulma esaslarını, üretilen fidanların değerlendirme usullerini Genel

Müdürlük belirler.

Madde 6—Orman alanını arttırmak amacı ile Maliye Bakanlığı tarafından Bakanlık adına

tahsis olunan arazilerde ağaçlandırma, erozyon kontrolü, ağaç ıslahı, tohum üretimi, fidanlık

ve imar ihya çalışmaları Genel Müdürlük tarafından yapılır veya yaptırılır.

14

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

BELEDİYE KANUNU

Madde 14:

“Belediye, mahallî müşterek nitelikte olmak şartıyla;

a) İmar, su ve kanalizasyon, ulaşım gibi kentsel alt yapı; coğrafî ve kent bilgi sistemleri; çevre

ve çevre sağlığı, temizlik ve katı atık; zabıta, itfaiye, acil yardım, kurtarma ve ambulans; şehir

içi trafik; defin ve mezarlıklar; ağaçlandırma, park ve yeşil alanlar; konut; kültür ve sanat,

turizm ve tanıtım, gençlik ve spor; sosyal hizmet ve yardım, nikâh, meslek ve beceri

kazandırma; ekonomi ve ticaretin geliştirilmesi hizmetlerini yapar veya yaptırır. Büyükşehir

belediyeleri ile nüfusu 50.000'i geçen belediyeler, kadınlar ve çocuklar için koruma evleri

açar.”

Madde 73:

“(Değişik: 17/6/2010-5998/1 md.) Belediye, belediye meclisi kararıyla; konut alanları, sanayi

alanları, ticaret alanları, teknoloji parkları, kamu hizmeti alanları, rekreasyon alanları ve her

türlü sosyal donatı alanları oluşturmak, eskiyen kent kısımlarını yeniden inşa ve restore

etmek, kentin tarihi ve kültürel dokusunu korumak veya deprem riskine karşı tedbirler

almak amacıyla kentsel dönüşüm ve gelişim projeleri uygulayabilir. Bir alanın kentsel

dönüşüm ve gelişim alanı olarak ilan edilebilmesi için yukarıda sayılan hususlardan birinin

veya bir kaçının gerçekleşmesi ve bu alanın belediye veya mücavir alan sınırları içerisinde

bulunması şarttır.

15

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ KANUNU

Büyükşehir, ilçe ve ilk kademe belediyelerinin görev ve sorumlulukları

Madde 7.

b) Çevre düzeni plânına uygun olmak kaydıyla, büyükşehir belediye ve mücavir alan sınırları

içinde 1/5.000 ile 1/25.000 arasındaki her ölçekte nazım imar plânını yapmak, yaptırmak ve

onaylayarak uygulamak; büyükşehir içindeki belediyelerin nazım plâna uygun olarak

hazırlayacakları uygulama imar plânlarını, bu plânlarda yapılacak değişiklikleri, parselasyon

plânlarını ve imar ıslah plânlarını aynen veya değiştirerek onaylamak ve uygulanmasını

denetlemek; nazım imar plânının yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde uygulama

imar plânlarını ve parselasyon plânlarını yapmayan ilçe ve ilk kademe belediyelerinin

uygulama imar plânlarını ve parselasyon plânlarını yapmak veya yaptırmak.

i) Sürdürülebilir kalkınma ilkesine uygun olarak çevrenin, tarım alanlarının ve su havzalarının

korunmasını sağlamak; ağaçlandırma yapmak; hafriyat toprağı, moloz, kum ve çakıl

depolama alanlarını, odun ve kömür satış ve depolama sahalarını belirlemek, bunların

taşınmasında çevre kirliliğine meydan vermeyecek tedbirler almak; büyükşehir katı atık

yönetim plânını yapmak, yaptırmak; katı atıkların kaynakta toplanması ve aktarma

istasyonuna kadar taşınması hariç katı atıkların ve hafriyatın yeniden değerlendirilmesi,

depolanması ve bertaraf edilmesine ilişkin hizmetleri yerine getirmek, bu amaçla tesisler

kurmak, kurdurmak, işletmek veya işlettirmek; sanayi ve tıbbî atıklara ilişkin hizmetleri

yürütmek, bunun için gerekli tesisleri kurmak, kurdurmak, işletmek veya işlettirmek; deniz

araçlarının atıklarını toplamak, toplatmak, arıtmak ve bununla ilgili gerekli düzenlemeleri

yapmak.

16

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE DÜZENİ PLANLARINA DAİR YÖNETMELİK

Madde 5:

“Çevre düzeni planı;

a) Kalkınma planları ve varsa bölge planlarını temel alarak rasyonel doğal kaynak

kullanımını sağlayan,

b) Kirliliğin oluşmadan önce önlenebilmesi, sağlıklı çevrenin oluşturulmasına yönelik hedef,

ilke, strateji ve politikaları ve bunu sağlayacak arazi kullanım kararlarını belirleyen,

c) Tarihi, kültürel ve doğal çevrenin korunması ve geliştirilmesine yönelik genel hedefleri,

ilkeleri, stratejiyi ve politikaları belirleyen,

ç) Karar ve hükümleriyle alt ölçekli planları yönlendiren,

d) Plan kararları açısından ekosistem bütünlüğü, arazi kullanım sürekliliğini sağlayan,

e) Planlamaya temel oluşturan verilerin farklılığından dolayı farklı mesleklerden uzmanların

fiili katılımı ile hazırlanan,

f) Planlama sürecinin her aşamasında bir önceki aşamalara geri dönerek

değerlendirilmelerin yapılabildiği geri beslemeli sürece sahip olan,

g) Karşılaştırılabilir, değerlendirilebilir, sorgulanabilir, geliştirilebilir ve güncellenebilir

standart veri tabanına sahip olan,

ğ) Sürdürülebilir kalkınma amacına uygun olarak ekolojik ve ekonomik kararların bir arada

düşünülmesini sağlamak üzere, korunması gereken alanlara ilişkin politika ve stratejileri

belirleyen üst ölçekli plan niteliğini taşır.”

17

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE DÜZENİ PLANLARINA DAİR YÖNETMELİK

(devam)

Madde 6:

“Planlama alanı;

a) Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ve Çevre Kanunu

kapsamında; Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü tarafından belirlenen büyük akarsu havzaları

veya Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı tarafından belirlenmiş istatistikî bölge birimleri

(düzey 2) ile birlikte idari sınırları da dikkate alınarak, en az iki il sınırını içerecek şekilde,

b) İl özel idareleri ve belediye sınırı il sınırı olan büyükşehir belediyeleri, 22/2/2005 tarihli ve

5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu kapsamında yetki alanlarını aşmayacak şekilde belirlenir.”

Madde 7:

“Çevre düzeni planlarının hazırlanması sürecinde, planlama alan sınırları kapsamında veriler

1/25.000 ölçekli harita hassasiyetinde asgari;

a) Türkiye ve bölgesindeki yeri, b) Ülke ulaşım ağındaki yeri, c) İdari bölünüş ve sınırlar, ç)

Doğal yapı;

1) Jeolojik yapı (depremsellik ve fay hatları vb),

2) Jeomorfolojik yapı (topografya, eğim durumu vb),

3) Hidrolojik- hidrojeolojik yapı (Göller, barajlar, akarsular, taşkın alanları, yeraltı ve yüzeysel

su kaynakları, havza sınırları),

4) İklimsel özellikler,

5) Toprak niteliği ve tarımsal arazi kullanımı,

18

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE DÜZENİ PLANLARINA DAİR YÖNETMELİK

(devam)

6) Ekolojik yapı (ekosistem tipleri, flora ve fauna varlığı),

d) Koruma statüsü verilmiş alanlar (sit alanları, uluslararası sözleşmelerle korunan alanlar,

sulak alanlar, RAMSAR alanları, özel çevre koruma alanları, milli park, tabiat parkı, tabiat

anıtı, tabiatı koruma alanı, mesire yerleri, yaban hayatı geliştirme alanı, yaban hayatı

koruma alanı, tür koruma alanı, yüzeysel içme suyu kaynakları koruma alan ve diğerleri)

e) Orman alanları, mera, yaylak, kışlak alanları,

f) Kültür ve turizm gelişim ve koruma bölgeleri, turizm merkezleri,

g) Genel peyzaj öğeleri, ğ) Demografik yapı, h) Sosyal yapı, ı) Ekonomik yapı, i) Teknik

altyapı;

1) Ulaşım, 2) Enerji, 3) Atık geri kazanım ve bertaraf tesisleri, 4) İçme suyu ve atık su arıtma

tesisleri, 5) Atık su deşarj yerleri, 6) Tarımsal sulama alanları,

j) Kamu mülkiyetindeki alanlar, k) Ruhsatlı maden sahaları, l) Askeri alanlar, askeri yasak

bölgeler ve güvenlik bölgeleri, m) Mânia planları, n) Mevcut arazi kullanımı, o) Yerleşme

alanlarının karakteristik özellikleri ve mekânsal gelişme eğilimleri ve potansiyelleri, ö)

Planlama alanına yönelik bölgesel ölçekli kamu projeleri ve yatırım kararları, p) Onanlı imar

planları,

19

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE DÜZENİ PLANLARINA DAİR YÖNETMELİK

(devam)

r) Çevre sorunları konularına ilişkin ilgili kurum ve kuruluşlardan, uydu görüntülerinden

ve/veya hava fotoğraflarından ve arazi çalışmalarından veriler elde edilerek sayısal veri

tabanı oluşturulur. Kurum ve kuruluşlar planlama çalışmasında kullanılacak bilgi ve belgeleri

sağlamakla sorumludur. Milli güvenlik ve savunma faaliyetlerine konu alanlar için Milli

Savunma Bakanlığı ile koordinasyon sağlanır.”

Madde 8:

“Çevre düzeni planı sınırları içinde kalan alanlarda;

a) Kalkınma planı ve varsa bölge planlarının esas alınması,

b) Sürdürülebilir kalkınma yaklaşımının gözetilmesi,

c) Birbirine bitişik planlama alanlarında ekosistem bütünlüğünün ve arazi kullanım

kararlarının sürekliliğinin sağlanması,

ç) İlgili kurum ve kuruluşların, meslek ve sivil toplum kuruluşlarının görüşlerinin alınarak,

planlama sürecine katılımının sağlanması,

d) Doğal, tarihi ve kültürel çevre değerlerinin korunması,

e) Ekolojik dengeyi bozucu plan kararlarının getirilmemesi,

f) Alt ölçekli planlara esas olacak koruma ve gelişme politika ve stratejilerinin oluşturulması,

g) Ekonomik kararlar ile mekânsal kullanım kararlarının çevresel kaynakların

sürdürülebilirliğini sağlayacak şekilde düzenlenmesi,

20

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE DÜZENİ PLANLARINA DAİR YÖNETMELİK

(devam)

ğ) Çevre sorunlarına neden olan kaynaklara yönelik önleyici strateji ve politikaların

belirlenmesi,

h) Projeksiyon nüfusunun, doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı dikkate alınarak

belirlenmesi,

ı) İçme suyu, katı ve sıvı atık miktarlarına ilişkin mevcut ve projeksiyon değerlerinin

belirlenmesi,

i) Arazi kullanım kararlarının ekolojik, jeolojik, hidrolojik riskler göz önüne alınarak

belirlenmesi,

j) Teknolojiden en üst düzeyde faydalanılması esastır.

21

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNU

Madde 1: (Değişik: 26/4/2006 – 5491/1 md.)

“Bu Kanunun amacı, bütün canlıların ortak varlığı olan çevrenin, sürdürülebilir çevre ve

sürdürülebilir kalkınma ilkeleri doğrultusunda korunmasını sağlamaktır.”

Madde 3: (Değişik: 26/4/2006 – 5491/3 md.)

“Çevrenin korunmasına, iyileştirilmesine ve kirliliğinin önlenmesine ilişkin genel ilkeler

şunlardır:

a) Başta idare, meslek odaları, birlikler ve sivil toplum kuruluşları olmak üzere herkes,

çevrenin korunması ve kirliliğin önlenmesi ile görevli olup bu konuda alınacak

tedbirlere ve belirlenen esaslara uymakla yükümlüdürler.

b) Çevrenin korunması, çevrenin bozulmasının önlenmesi ve kirliliğin giderilmesi

alanlarındaki her türlü faaliyette; Bakanlık ve yerel yönetimler, gerekli hallerde meslek

odaları, birlikler ve sivil toplum kuruluşları ile işbirliği yaparlar.

c) Arazi ve kaynak kullanım kararlarını veren ve proje değerlendirmesi yapan yetkili

kuruluşlar, karar alma süreçlerinde sürdürülebilir kalkınma ilkesini gözetirler.

d) Yapılacak ekonomik faaliyetlerin faydası ile doğal kaynaklar üzerindeki etkisi

sürdürülebilir kalkınma ilkesi çerçevesinde uzun dönemli olarak değerlendirilir.

e) Çevre politikalarının oluşmasında katılım hakkı esastır. Bakanlık ve yerel yönetimler;

meslek odaları, birlikler, sivil toplum kuruluşları ve vatandaşların çevre hakkını kullanacakları

katılım ortamını yaratmakla yükümlüdür.

f) Her türlü faaliyet sırasında doğal kaynakların ve enerjinin verimli bir şekilde

kullanılması amacıyla atık oluşumunu kaynağında azaltan ve atıkların geri kazanılmasını

sağlayan çevre ile uyumlu teknolojilerin kullanılması esastır.

22

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNU (devam)

a) Kirlenme ve bozulmanın önlenmesi, sınırlandırılması, giderilmesi ve çevrenin

iyileştirilmesi için yapılan harcamalar kirleten veya bozulmaya neden olan

tarafından karşılanır. Kirletenin kirlenmeyi veya bozulmayı durdurmak, gidermek

veya azaltmak için gerekli önlemleri almaması veya bu önlemlerin yetkili

makamlarca doğrudan alınması nedeniyle kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılan

gerekli harcamalar 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun

hükümlerine göre kirletenden tahsil edilir.

b) Çevrenin korunması, çevre kirliliğinin önlenmesi ve giderilmesi için uyulması zorunlu

standartlar ile vergi, harç, katılma payı, yenilenebilir enerji kaynaklarının ve temiz

teknolojilerin teşviki, emisyon ücreti ve kirletme bedeli alınması, karbon ticareti gibi

piyasaya dayalı mekanizmalar ile ekonomik araçlar ve teşvikler kullanılır.

c) Bölgesel ve küresel çevre sorunlarının çözümüne yönelik olarak taraf olduğumuz

uluslararası anlaşmalar sonucu ortaya çıkan ulusal hak ve yükümlülüklerin yerine getirilmesi

için gerekli teknik, idarî, malî ve hukukî düzenlemeler Bakanlığın koordinasyonunda yapılır.

d) Gerçek ve tüzel kişiler, bu düzenlemeler sonucu ortaya çıkabilecek maliyetleri

karşılamakla yükümlüdür.

Çevrenin korunması, çevre kirliliğinin önlenmesi ve çevre sorunlarının çözümüne yönelik

gerekli teknik, idarî, malî ve hukukî düzenlemeler Bakanlığın koordinasyonunda yapılır. 2690

sayılı Türkiye Atom Enerjisi Kurumu Kanunu kapsamındaki konular Türkiye Atom Enerjisi

Kurumu tarafından yürütülür.”

23

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNU (devam)

Madde 9: (Değişik: 26/4/2006 – 5491/6 md.)

“Çevrenin korunması amacıyla;

a) Doğal çevreyi oluşturan biyolojik çeşitlilik ile bu çeşitliliği barındıran ekosistemin

korunması esastır. Biyolojik çeşitliliği koruma ve kullanım esasları, yerel yönetimlerin,

üniversitelerin, sivil toplum kuruluşlarının ve ilgili diğer kuruluşların görüşleri alınarak

belirlenir.

b) Ülke fizikî mekânında, sürdürülebilir kalkınma ilkesi doğrultusunda, koruma-kullanma

dengesi gözetilerek kentsel ve kırsal nüfusun barınma, çalışma, dinlenme, ulaşım gibi

ihtiyaçların karşılanması sonucu oluşabilecek çevre kirliliğini önlemek amacıyla nazım ve

uygulama imar plânlarına esas teşkil etmek üzere bölge ve havza bazında 1/50.000-

1/100.000 ölçekli çevre düzeni plânları Bakanlıkça yapılır, yaptırılır ve onaylanır. Bölge ve

havza bazında çevre düzeni plânlarının yapılmasına ilişkin usûl ve esaslar Bakanlıkça

çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

c) Ulusal mevzuat ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmeler ile koruma altına alınarak

koruma statüsü kazandırılmış alanlar ve ekolojik değeri olan hassas alanların her tür

ölçekteki plânlarda gösterilmesi zorunludur. Koruma statüsü kazandırılmış alanlar ve

ekolojik değeri olan alanlar, plân kararı dışında kullanılamaz.

d) Ülke ve dünya ölçeğinde ekolojik önemi olan, çevre kirlenmeleri ve bozulmalarına duyarlı

toprak ve su alanlarını, biyolojik çeşitliliğin, doğal kaynakların ve bunlarla ilgili kültürel

kaynakların gelecek kuşaklara ulaşmasını emniyet altına almak üzere gerekli düzenlemelerin

yapılabilmesi amacıyla, Özel Çevre Koruma Bölgesi olarak tespit ve ilan etmeye, bu

alanlarda uygulanacak koruma ve kullanma esasları ile plân ve projelerin hangi bakanlıkça

hazırlanıp yürütüleceğini belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.

24

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNU (devam)

Bu bölgelere ilişkin plân ve projelerde; 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 9

uncu maddesi, 4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı Kıyı Kanununun plân onama yetkisini

düzenleyen hükümleri, 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma

Kanununun 8 inci maddesinin tabiat varlıkları, doğal sit alanları ve bunların korunma

alanlarının tespit ve tescili dışında kalan yetkileri düzenleyen hükümleri ile aynı Kanunun

17’nci maddesinin (a) bendi hükümleri uygulanmaz.

e) Sulak alanların doğal yapılarının ve ekolojik dengelerinin korunması esastır. Sulak

alanların doldurulması ve kurutulması yolu ile arazi kazanılamaz. Bu hükme aykırı olarak

arazi kazanılması halinde söz konusu alan faaliyet sahibince eski haline getirilir.

Sulak alanların korunması ve yönetimine ilişkin usûl ve esaslar ilgili kurum ve kuruluşların

görüşü alınarak Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

f) Biyolojik çeşitliliğin sürdürülebilirliliğinin sağlanması bakımından nesli tehdit veya tehlike

altında olanlar ile nadir bitki ve hayvan türlerinin korunması esas olup, mevzuata aykırı

biçimde ticarete konu edilmeleri yasaktır.

g) Doğal kaynakların ve varlıkların korunması, kirliliğinin ve tahribatının önlenmesi ve

kalitesinin iyileştirilmesi için gerekli idarî, hukukî ve teknik esaslar Bakanlık tarafından

belirlenir.

h) Ülkenin deniz, yeraltı ve yerüstü su kaynaklarının ve su ürünleri istihsal alanlarının

korunarak kullanılmasının sağlanması ve kirlenmeye karşı korunması esastır. Atıksu

yönetimi ile ilgili politikaların oluşturulması ve koordinasyonunun sağlanması Bakanlığın

sorumluluğundadır. Su ürünleri istihsal alanları ile ilgili alıcı ortam standartları Tarım ve

Köyişleri Bakanlığınca belirlenir.

Denizlerde yapılacak balık çiftlikleri, hassas alan niteliğindeki kapalı koy ve körfezler ile

doğal ve arkeolojik sit alanlarında kurulamaz.

Alıcı su ortamlarına atıksu deşarjlarına ilişkin usûl ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak

yönetmelikle belirlenir.”

25

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNU (devam)

Madde 10–(Değişik: 26/4/2006–5491/7 md.)

“Gerçekleştirmeyi plânladıkları faaliyetleri sonucu çevre sorunlarına yol açabilecek kurum,

kuruluş ve işletmeler, Çevresel Etki Değerlendirmesi Raporu veya proje tanıtım dosyası

hazırlamakla yükümlüdürler.

Çevresel Etki Değerlendirmesi Olumlu Kararı veya Çevresel Etki Değerlendirmesi Gerekli

Değildir Kararı alınmadıkça bu projelerle ilgili onay, izin, teşvik, yapı ve kullanım ruhsatı

verilemez; proje için yatırıma başlanamaz ve ihale edilemez.

(İptal üçüncü fıkra: Anayasa Mahkemesi’nin 15/1/2009 tarihli ve E.2006/99, K.2009/9 sayılı

Kararı ile.)

Çevresel Etki Değerlendirmesine tâbi projeler ve Stratejik Çevresel Değerlendirmeye tâbi

plân ve programlar ve konuya ilişkin usûl ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmeliklerle

belirlenir.”

26

ULUSAL MEVZUAT

İLGİLİ MADDELER

ÇEVRE KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA

DAİR KANUN

Madde 3:

“2872 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 3-Çevrenin korunmasına, iyileştirilmesine ve kirliliğinin önlenmesine ilişkin genel

ilkeler şunlardır:

a) Başta idare, meslek odaları, birlikler ve sivil toplum kuruluşları olmak üzere herkes,

çevrenin korunması ve kirliliğin önlenmesi ile görevli olup bu konuda alınacak tedbirlere ve

belirlenen esaslara uymakla yükümlüdürler.