ArticlePDF Available

The influence of soft multifocal contact lenses with high additions on the eye–hand coordination

December 2019
OphthaTherapy Therapies in Ophthalmology 4(24):252-258

DOI:10.24292/01.OT.311219.07

License
CC BY-NC-ND 4.0

Authors:

Katarzyna Przekoracka

Poznan University of Medical Sciences

Krzysztof Piotr Michalak

Adam Mickiewicz University in Poznań

Andrzej Michalski

Poznan University of Medical Sciences

Jan Olszewski

University of Medical Sciences Poznań Poland

Show all 6 authorsHide

e aim of the present research was to assess whether soft multifocal con- tact lens (SMFCLs) with high addition powers designed for myopia control, may have an impact on eye movements and eye–hand coordination. 24 young adults used SMFCLs (Relax, SwissLens) with high additions: +2D (Add2) and +4D (Add4). Single vision (Add0) contact lenses were used as controls (Orbis, SwissLens). In the eye–hand coordination task, the subjects were asked to point out the small circle displayed on a touch screen. Reaction time and accuracy of pointing, as well as latency of eye movements were measured. Results showed that SMFCLs had no signi cant impact on the latency of eye movements (135, 136, 139 ms, for Add0, Add2 and Add4, p = 0.171), reaction time (732, 730, 727 ms for Add0, Add2 and Add4, p = 0.932) or percent error (17%, 13%, 18% for Add0, Add2 and Add4, p = 0.386).

Content uploaded by Anna Przekoracka-Krawczyk

Content may be subject to copyright.

252

NAJWAŻNIEJSZE

Miękkie multifokalne soczewki

kontaktowe nawet zwysokimi

addycjami nie osłabiają

znacząco koordynacji oko–ręka

ani nie spowalniają latencji

ruchów oczu.

HIGHLIGHTS

Soft multifocal contact lenses,

even with high additions,

do not significantly reduce

eye–hand coordination or eye

movements latency.

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych

zwysokimi addycjami na koordynację

wzrokowo-ruchową

Katarzyna Przekoracka1, 2, Krzysztof Michalak1, 3,

Andrzej Michalski4, Jan Olszewski2, Joanna Paluch3,

Anna Przekoracka-Krawczyk1, 3

1 Laboratorium Fizyki Widzenia iNeuronauki, Centrum NanoBioMedyczne, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza wPoznaniu

Kierownik: prof. dr hab. Stefan Jurga

2 Pracownia Bioniki iEksperymentalnej Biologii Medycznej, Zakład Bioniki iBioimpedancji,

Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego wPoznaniu

Kierownik: dr hab. n. ozdr. Jan Olszewski

3 Pracownia Fizyki Widzenia iOptometrii, Wydział Fizyki, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza wPoznaniu

Kierownik: prof. dr hab. Ryszard Naskręcki

4 Katedra Chorób Oczu iOptometrii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego wPoznaniu

Kierownik: dr hab. n. med. Marcin Stopa

The influence of soft multifocal contact lenses with high additions on the eye–hand coordination

STRESZCZENIE

Celem zaprezentowanych badań było sprawdzenie, czy miękkie multifokal-

ne soczewki kontaktowe zwysokimi addycjami okonstrukcji przeznaczonej

do kontroli krótkowzroczności mogą wpływać na ruchy oczu ikoordynację

oko–ręka. Wbadaniu wzięło udział 24 młodych dorosłych, którym zaapli-

kowano miękkie multifokalne soczewki kontaktowe (Relax, SwissLens)

zaddycją +2D (Add2) i+4D (Add4) oraz kontrolne soczewki jednoogni-

skowe (Add0, Orbis, SwissLens). Zadaniem uczestników było sięganie

wkierunku kółka wyświetlanego na ekranie dotykowym. Mierzono cza-

sy reakcji, dokładność dotknięcia celu oraz latencje ruchów oczu. Wyni-

ki wykazały, że miękkie multifokalne soczewki kontaktowe nie wpłynęły

na latencje ruchów oczu (135, 136 i139 ms odpowiednio dla Add0, Add2

iAdd4, p = 0,171), czasy reakcji (732, 730, 727 ms dla Add0, Add2 iAdd4,

p = 0,932) ani na procent błędów (17%, 13%, 18% dla Add0, Add2 iAdd4,

p = 0,386).

Słowa kluczowe: miękkie multifokalne soczewki kontaktowe, krótkowzroczność,

kontrola progresji krótkowzroczności, koordynacja oko–ręka

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

DOI: 10.24292/01.OT.311219.07

253

ABSTRACT

e aim of the present research was to assess whether soft multifocal con-

tact lens (SMFCLs) with high addition powers designed for myopia control,

may have an impact on eye movements and eye–hand coordination. 24 young

adults used SMFCLs (Relax, SwissLens) with high additions: +2D (Add2) and

+4D (Add4). Single vision (Add0) contact lenses were used as controls (Orbis,

SwissLens). In the eye–hand coordination task, the subjects were asked to point

out the small circle displayed on atouch screen. Reaction time and accuracy of

pointing, as well as latency of eye movements were measured. Results showed

that SMFCLs had no signiﬁcant impact on the latency of eye movements (135,

136, 139 ms, for Add0, Add2 and Add4, p = 0.171), reaction time (732, 730, 727

ms for Add0, Add2 and Add4, p = 0.932) or percent error (17%, 13%, 18% for

Add0, Add2 and Add4, p = 0.386).

Key words: soft multifocal contact lenses, myopia, myopia control, eye–hand co-

ordination

WSTĘP

Krótkowzroczność jest jedną znajczęściej występujących

wad refrakcji idotyka aktualnie ok. 2 mld ludzi na świe-

cie, aich liczba ciągle rośnie. Szacuje się, że przy obecnym

tempie progresji krótkowzroczności wroku 2050 wada ta

będzie występowała uponad połowy światowej ludzkiej

populacji (5 mld osób) [1]. Tylko we wschodniej ipołu-

dniowo-wschodniej Azji na krótkowzroczność cierpi 80–

90% młodzieży ze szkół średnich i10–20% dzieci wwieku

szkolnym [2]. Najistotniejszym problemem związanym

zkrótkowzrocznością jest jej negatywny wpływ na ﬁzjo-

logię narządu wzroku. Uosób zdużą krótkowzrocznością

istnieje większe ryzyko pojawienia się chorób oczu, takich

jak zaćma, jaskra oraz patologie siatkówki, które wskraj-

nych przypadkach mogą prowadzić nawet do ślepoty [3].

Od wielu lat trwają poszukiwania przyczyny gwałtownego

wzrostu częstości występowania tej wady na całym świe-

cie. Badania naukowe potwierdziły, że oko krótkowidza jest

bardziej wydłużone niż oko emmetropowe [3–5], ajego

tylna część ulega wypłaszczeniu. Taka zmiana budowy pro-

wadzi do peryferyjnego nadwzrocznego rozogniskowania

powstającego wnim obrazu. Rozogniskowanie to uważa

się obecnie za główną przyczynę przyrostu osiowego gałki

ocznej inarastania krótkowzroczności [6]. Ztego powodu

wbadaniach eksperymentalnych poszukuje się skutecz-

nych metod korekcji peryferyjnego rozogniskowania, które

mogłyby spowolnić proces wzrostu gałki ocznej ihamować

postępującą krótkowzroczność.

Do znanych metod optycznych niwelujących rozognisko-

wanie peryferyjne należy stosowanie soczewek ortoke-

ratologicznych podczas snu [7]. Wostatnich latach coraz

bardziej popularne stają się bi- lub multifokalne miękkie

soczewki kontaktowe (MMSK). Są one tak skonstruowa-

ne, że ich centralna część odpowiada wadzie refrakcji do

dali, awczęści peryferyjnej znajduje się dodatkowa moc

dodatnia (addycja), zwykle owartości między +1,5 a+2,5 D.

Ta unikalna konstrukcja powoduje, że obraz, który powsta-

je przez centralną część soczewki, jest ostro odwzorowany

na siatkówce, natomiast addycja niweluje peryferyjne nad-

wzroczne rozogniskowanie. Badania wykazały, że MMSK

regularnie stosowane mogą zmniejszyć progresję krótko-

wzroczności średnio o50% [8, 9]. Jest to zatem obiecują-

ca, mało inwazyjna metoda spowalniająca progresję krót-

kowzroczności. Nie do pominięcia jest jednak fakt, że ta

peryferyjnie zlokalizowana addycja może znacząco wpły-

nąć na przetwarzanie informacji zobwodowych części

pola widzenia itym samym wpłynąć na działania zależne

od peryferyjnego widzenia. Jak już wiadomo, peryferyjne

widzenie związane jest ze szlakiem wielkokomórkowym

oraz powiązaną znim przbietową drogą wzrokową [10],

która odpowiada za lokalizację obiektów wpolu widze-

nia, percepcję ruchu oraz działanie, czyli przetwarzanie

informacji wzrokowej na potrzeby podjęcia akcji ruchowej

[11]. Ingerencja MMSK wjakość obrazu siatkówkowego

peryferyjnego jest uzasadniona. Może to wpływać na prze-

twarzanie obrazu iszybkość reakcji. Przykładem działania

będącego pod kontrolą widzenia peryferyjnego jest proces

sięgania ichwytania. Wjego trakcie najpierw konieczne

jest zlokalizowanie obiektu wprzestrzeni na podstawie po-

łożenia obrazu na peryferiach siatkówki względem dołka,

po czym skierowanie wzroku wstronę bodźca (wykonanie

odpowiedniej sakkady). Następnie przygotowywane są od-

powiednie kody motoryczne wysyłane do ręki, aby sięgnąć

obiekt zainteresowania. Proces ten wdużej mierze zależy

od widzenia peryferyjnego. Można zatem się spodziewać,

że MMSK, zwłaszcza zwysokimi addycjami, które zaburza-

ją widzenie peryferyjne, mogą osłabić koordynację wzro-

kowo-ruchową, wtym proces sięgania. MMSK są przezna-

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

254

czone głównie dla dzieci, dlatego szczególnie ważne jest

zrozumienie ich wpływu nie tylko na funkcje wzrokowe, ale

także na rozwój wzrokowo-motoryczny.

CEL PRACY

Celem zaprezentowanych badań było sprawdzenie wpływu

stosowania wysokich addycji wMMSK na funkcje wzroko-

wo-motoryczne, takie jak koordynacja oko–ręka.

METODY

Grupa badana

Wrozszerzonym badaniu kwaliﬁkacyjnym (okulistyczno-

-optometrycznym) do udziału weksperymencie spośród

32 ochotników dopuszczono 24, wtym 20 kobiet i4 męż-

czyzn. Średni wiek osób, które zostały zakwaliﬁkowane,

wynosił 24 lata (SD = 3,8). Uczestnicy byli studentami lub

pracownikami Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza wPo-

znaniu. Badanie przeprowadzono wLaboratorium Fizyki

Widzenia iNeuronauki wCentrum NanoBioMedycznym

Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza wPoznaniu. Zostało

ono zatwierdzone przez lokalny komitet etyki Uniwersyte-

tu Medycznego wPoznaniu. Projekt badania opracowano

zgodnie zzasadami Deklaracji Helsińskiej, a od badanych

uzyskano pisemną świadomą zgodę na uczestnictwo.

Kryteriami włączenia do badania były: sferyczna wada re-

frakcji nie większa niż 6D, astygmatyzm regularny nie więk-

szy niż 3D, ostrość wzroku każdego oka do dali wkorekcji

wzakresie normy (Vis min. 1,0, co odpowiada 0,00 log-

MAR), prawidłowe funkcje akomodacji oraz brak zmian

patologicznych wnarządzie wzroku. Kryteriami wyłącze-

nia były: zaburzenia widzenia obuocznego oraz pozytywny

wywiad dotyczący występowania zeza wprzeszłości.

Soczewki kontaktowe

Wbadaniu zastosowano soczewki kontaktowe RELAX

ﬁrmy SwissLens (1008 Prilly, Szwajcaria) okonstrukcji

multifokalnej przeznaczone do kontroli progresji krótko-

wzroczności. Zastosowane zostały dwie średnice centralnej

strefy soczewki (CZ, central zone): CZ3 ośrednicy 3 mm

iCZ4.5 ośrednicy 4,5 mm zmocą zerową przeznaczoną do

widzenia wdal oraz peryferyjnie zlokalizowane dwie moce

addycji: +2D (Add2) i+4D (Add4). Trzecia soczewka tej

samej ﬁrmy miała addycję zerową (Add0) izostała zastoso-

wana jako kontrolna. Każdy uczestnik stosował wszystkie

3 typy soczewek: Add0, Add2, Add4. Osoby badane loso-

wo podzielono na dwie grupy. Pierwsza grupa stosowała

soczewki CZ3, adruga CZ4.5. Wady refrakcji zostały sko-

rygowane za pomocą korekcji okularowej. Badanie odbyło

się po godzinnej adaptacji do soczewek, po czym oceniono

położenie istabilność soczewek za pomocą lampy szczeli-

nowej oraz topografu (Keratograph4, Oculus), aby jakość

dopasowania istabilność soczewek były właściwe ukażde-

gouczestnika.

Procedura iaparatura

Na początku badań uochotników wykonano pomiar obu-

ocznej ostrości wzroku na odległość 40 cm, używając testu

zsymbolami Lea (NearVisionCardLea). Następnie prze-

prowadzono badanie koordynacji oko–ręka. Ochotnicy byli

badani wpozycji siedzącej wodległości 40 cm od ekranu

dotykowego (22’’ monitor, NEC Multisync LCD 225WXM

BK Wide, NEC Corp., rozdzielczość ekranu: 1280 × 1024),

na którym odczytywano moment (wmilisekundach) oraz

dokładność (wpikselach) dotknięcia palcem celu na ekra-

nie. Głowa osoby badanej była stabilizowana przez specjal-

ną podpórkę zoparciem na brodę, ajej dłonie były doci-

śnięte do klatki piersiowej izłożone wpięści zwysuniętymi

palcami wskazującymi oraz gotowe do reakcji wskazania

celu. Na białym tle ekranu wyświetlone było zielone kół-

ko (bodziec-CEL) o średnicy 2 stopni kątowych zszarą

kropką na środku ośrednicy 0,3 stopnia kątowego. Całość

była sterowana oprogramowaniem Presentation19 (Neu-

robehavioral Systems). Podczas badań kółko na ekranie

zmieniało położenie zcentralnego na jedną zsześciu bocz-

nych pozycji. Uzyskiwana decentracja dla bocznych kółek

wynosiła horyzontalnie 14 stopni kątowych, awertykalnie

8,5 stopnia kątowego. Każde z40 powtórzeń zaczynało

się od dotknięcia kółka centralnego, które gasło zrówno-

czesnym zaświeceniem się jednego zkółek bocznych, tzw.

CELÓW, po lewej lub prawej stronie ekranu. Zadaniem

osoby badanej było spojrzenie na cel ijak najszybsze oraz

najdokładniejsze dotknięcie palcem wskazującym lewej lub

prawej ręki środka pojawiającego się kółka. Peryferyjny bo-

dziec-CEL gasł po jego dotknięciu. Następny CEL pojawiał

się po 300 ms wlosowym peryferyjnym ułożeniu. Testy

obuoczne zostały przeprowadzone dla trzech typów socze-

wek kontaktowych: Add0, Add2, Add4, wkolejności loso-

wej, wczasie dwóch sesji trwających dwa kolejne dni. Poło-

wa osób badanych dwa testy wykonała wpierwszym dniu,

atrzeci wdrugim, natomiast druga połowa badanych od-

wrotnie. Wbadaniu ponadto rejestrowano szybkość wyko-

nywania ruchów oczu metodą elektrookulograﬁczną (EOG,

electrooculography), stosując wzmacniacz QuickAmp

(Brain Products) zdwoma kanałami bipolarnymi: vEOG

ihEOG. Wpierwszym przypadku rejestrowano mrugnię-

cia iruchy oczu wpłaszczyźnie wertykalnej, wdrugim –

wpłaszczyźnie horyzontalnej. Wczasie badań elektrodę

hEOG umieszczono przy krawędziach zewnętrznych oboj-

ga oczu, natomiast vEOG – nad ipod prawym okiem. Elek-

trodę uziemiającą umieszczono na szczycie głowy (pozycja

vertex). Sygnały EOG były próbkowane zczęstotliwością

100 Hz iﬁltrowane dolnoprzepustowo zczęstotliwością

odcięcia 20 Hz oraz górnoprzepustowo zczęstotliwością

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

255

odcięcia 0,01 Hz, tak aby precyzyjnie wskazać amplitudę

ruchu gałek ocznych.

Analiza statystyczna

Do obliczeń danych zastosowano program MS Excel (Mi-

crosoft Corporation), ado analizy statystycznej oprogra-

mowanie Statistica 13.1 (Statsoft). Analizowano ostrość

wzroku (Vis) wjednostkach logMAR, latencje ruchów oczu

(czas między pojawianiem się bodźca amomentem rozpo-

częcia ruchu gałek ocznych), czasy reakcji (czas między po-

jawianiem się peryferyjnego bodźca-CELU adotknięciem

go palcem; przedwczesne ruchy, czyli krótsze niż 200 ms,

izbyt późne, czyli dłuższe niż 1000 ms, były usuwane zana-

lizy), niedokładność traﬁeń (odległość wpikselach miejsca

dotknięcia monitora palcem od środka bodźca-CELU)

oraz procent błędów (dotknięcie monitora winną stronę,

niż wskazuje CEL lub brak reakcji). Dla danych z rozkła-

dem normalnym zastosowano analizę wariancji (Anova)

dla układu zpowtarzanymi pomiarami przy dwóch czyn-

nikach: 1) grupa (CZ3 iCZ4.5) i2) addycja (Add0, Add2,

Add4). Wanalizie post hoc zastosowano test Tukeya. Róż-

nice uznano za istotne gdy p ≤ 0,05.

WYNIKI

Ostrość wzroku

Wyniki średniej wartości Vis (logMAR) uzyskane dla dwóch

grup badanych itrzech mocy addycji przedstawiono wta-

beli 1. Średnie Vis dla grupy CZ3 igrupy CZ4.5 nie różniły

się znacząco od siebie: -0,06 vs -0,08 (efekt główny grupy:

F[2,44] = 2,55, p = 0,124, η2 = 0,10). Odnotowano jednak

istotną statystycznie, chociaż niewielką, różnicę wVis mię-

dzy addycjami (efekt główny addycji F[2,44] = 3,81, p = 0,031,

η2 = 0,15). Test post hoc wykazał, że soczewki zAdd2 istotnie

statystycznie osłabiły Vis wstosunku do Add0 (-0,05 logMAR

i-0,08 logMAR, kolejno dla Add2 iAdd0, p = 0,030). Po-

między Add0 aAdd4 oraz pomiędzy Add2 iAdd4 nie było

istotnych różnic: p > 0,123. Nie odnotowano istotnej inter-

akcji między czynnikami addycja agrupa (F[2,44] = 0,74,

p = 0,476, η2 = 0,03).

Add0 Add2 Add4

CZ3 -0,08 (+/-0,01) -0,04 (+/-0,02) -0,06 (+/-0,01)

CZ4.5

-0,09 (+/-0,01) -0,07 (+/-0,02) -0,09 (+/-0,01)

Latencje ruchów oczu

Wyniki latencji ruchów oczu przedstawiono na ryci-

nie 1 (góra). Średnie latencje dla soczewek CZ3 iCZ4.5

były podobne iwynosiły 135 ms dla CZ3 i138 ms dla

CZ4.5 (efekt główny grupy: F[1,22] = 0,39; p = 0,536;

η2 = 0,02). Wraz ze wzrostem addycji latencja nieco się

zwiększała (135 ms, 136 ms, 139 ms, odpowiednio dla

Add0, Add2, Add4), jednakże różnice te nie były zna-

czące statystycznie (efekt główny addycji: F[2,44] = 1,84;

p = 0,171; η2= 0,02). Nie odnotowano również istotnej sta-

tystycznie interakcji między daną grupą aaddycją (F[2,44]

= 0,78; p = 0,464; η2 = 0,03).

TABELA 1

Obuoczna średnia ostrość wzroku (w logMAR, SD).

RYCINA 1

Latencje ruchów oczu zpodziałem na grupy (górny) oraz czas

reakcji zpodziałem na grupy (dolny). CZ3 – grupa zsoczewkami

ośrednicy strefy centralnej 3 mm; CZ4.5 – grupa zsoczewkami

ośrednicy strefy centralnej 4,5 mm (wartości są wyrażone jako

średnia ± błąd standardowy).

Czasy reakcji

Wyniki uzyskanych czasów reakcji zaprezentowano na ry-

cinie 1 (dół). Średnie czasy reakcji wgrupie CZ3 były nie-

znacznie dłuższe niż wgrupie CZ4.5 (746 vs 713 ms), jednak

różnica ta nie była znacząca statystycznie (F[1,22] = 1,33;

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Obuoczna średnia ostrość wzroku (logMAR) do bliży wraz z odchyleniem stan-

dardowym (SD). CZ3 – grupa z soczewkami o średnicy strefy centralnej 3 mm;

CZ4.5 – grupa z soczewkami o średnicy strefy centralnej 4,5 mm.

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

256

RYCINA 2

Niedokładność trafień zpodziałem na grupy (góra) oraz procent

błędów zpodziałem na grupy (dół). CZ3 – grupa zsoczewkami

ośrednicy strefy centralnej 3 mm; CZ4.5 – grupa zsoczewkami

ośrednicy strefy centralnej 4,5 mm (wartości są wyrażone jako

średnia ± błąd standardowy).

p = 0,262; η2 = 0,06). Podobnie nie odnotowano istotnego

wpływu wielkości addycji na średnie czasy reakcji: 732, 730,

727 ms, odpowiednio dla Add0, Add2, Add4 (F[2,44] = 0,07;

p = 0,932; η2 < 0,01). Interakcja między czynnikami grupa

aaddycja również nie była istotna statystycznie (F[2,44] =

0,31; p = 0,737; η2 = 0,01).

Niedokładność traeń

Wyniki przedstawiono na rycinie 2 (góra). Średnia war-

tość niedokładności traﬁeń była większa wgrupie CZ3

niż wgrupie CZ4.5 (19 vs 17 pikseli). Różnica ta nie osią-

gnęła jednak istotności statystycznej (F[1,22] = 3,63;

p = 0,070; η2 = 0,14). Badani traﬁali wcel nieco mniej do-

kładnie przy Add4 niż przy pozostałych soczewkach:

18 pikseli przy Add0 iAdd2, a19 pikseli przy Add4. Efekt

ten był bliski istotności statystycznej, ale jednak jej nie osią-

gnął (F[2,44] = 3,13; p = 0,063; η2 = 0,12). Nie odnotowano

również istotnej statystycznie interakcji pomiędzy daną

grupą aaddycją (F[2,44] = 1,35; p = 0,268; η2 = 0,06).

Procent błędów

Wyniki przedstawiono na rycinie 2 (dół). Średni procent

popełnionych przez uczestników błędów był podobny

wgrupach CZ3 iCZ4.5: 18% vs 15% (efekt główny grupy:

F[1,22] = 0,15; p = 0,701; η2 = 0,01). Również wielkość addy-

cji nie wpłynęła istotnie na średnie wartości procentu błę-

dów: 17%, 13%, 18%, kolejno dla Add0, Add2, Add4 (efekt

główny addycji: F[2,44] = 0,935; p = 0,386; η2= 0,04). Jak

widać na rycinie 2, przedstawiony procent popełnionych

błędów wgrupie CZ3 zAdd4 wydaje się nieznacznie więk-

szy niż wpozostałych soczewkach, jednak nieistotna staty-

stycznie interakcja między czynnikami nie potwierdza tego

efektu (F[2,44] = 1,74; p = 0,194; η2= 0,07).

Omówienie

Dotychczasowe badania prowadzone wlaboratoriach

na świecie skupiały się na określeniu wpływu MMSK na

funkcje wzrokowe, takie jak: ostrość wzroku, wrażliwość

na kontrast, odpowiedź akomodacji czy widzenie obuocz-

ne [12–14]. Wykazano, że MMSK zcentrum do dali mają

istotny, chociaż nieduży, wpływ na ostrość wzroku [12–14],

ale znacząco osłabiają wrażliwość na kontrast [13–15]

iosłabiają odpowiedź akomodacji oczu, zczym łączy się

zwiększenie egzoforii do bliży [12, 14]. Brakuje jednak ba-

dań nad tym, czy te niewielkie dotychczas obserwowane

zmiany wfunkcjach wzrokowych wpływają znacząco na

aktywność osób, które stosują soczewki MMSK, ina wyko-

nywane przez nie codzienne czynności. Dlatego wpracy tej

podjęto się zbadania wpływu MMSK zwysokimi addycja-

mi, które mają większy potencjał wspowalnianiu progresji

wady niż soczewki zniskimi addycjami [16] na koordynację

oko–ręka wprostym zadaniu, jakim jest sięganie wkierun-

ku widocznego celu.

Wykazano, że ostrość wzroku wbliży przy Add2 spadła

znacząco statystycznie wstosunku do Add0, ale nie zaob-

serwowano istotnego wpływu na ten parametr wprzypadku

soczewki Add4. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że war-

tość -0,05 logMAR jest nadal bardzo dobrą ostrością wzro-

ku (lepsza niż 0,00 logMAR uznana za normę wzrokową),

aróżnica 0,03 logMAR odpowiada nieprzeczytanemu za-

ledwie 1,5 optotypowi, czyli nie ma znaczenia klinicznego.

Wyniki badań potwierdzają, że soczewki MMSK nawet

zbardzo wysoką addycją (Add4) nie wpłynęły istotnie na

koordynację oko–ręka. Czasy reakcji sięgania wbodziec-

-CEL oraz liczba popełnianych błędów były bardzo podob-

ne bez względu na zastosowaną wielkość addycji, atakże na

rozmiar strefy centralnej.

Pewne efekty zaobserwowano przy największej addycji

(Add4) oraz przy mniejszej streﬁe centralnej (CZ3), gdzie

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

257

dokładność udzielanych odpowiedzi była nieznacznie słab-

sza niż przy Add0 (ryc. 2). Jednak wyniki te nie osiągnęły

istotności statystycznej.

Badane soczewki nie wpłynęły znacząco również na la-

tencję ruchów oczu. Jednakże zaobserwowano tendencję

do wydłużenia czasu latencji wraz ze wzrostem addycji

(ryc. 1). Nie można zatem wykluczyć, że badane wtej pra-

cy MMSK mogły wpewnym stopniu wpłynąć na jakość

ruchów oczu, ale zastosowana metoda pomiaru EOG nie

dała możliwości wykrycia zmian we wszystkich aspektach

okoruchowych. Dlatego wprzyszłych eksperymentach

wskazane byłoby zbadanie wpływu MMSK na ruchy oczu

za pomocą czulszej metody eyetrackingu.

PODSUMOWANIE

Wpiśmiennictwie światowym znajdujemy wyniki badań

jakości obrazu siatkówkowego przy stosowaniu MMSK wy-

kazujące, że addycje wperyferyjnych częściach soczewek

znacząco zwiększają aberrację sferyczną, komę iastygma-

tyzm [17, 18], co sugeruje, że podczas użytkowania tego

typu soczewek mogą się pojawić problemy wprzetwarza-

niu informacji zperyferii pola widzenia. Dlatego wnaszym

badaniu można było się spodziewać spowolnienia reakcji

na bodźce prezentowane obwodowo, albowiem widzenie

peryferyjne odpowiedzialne jest za lokalizację obiektów

wprzestrzeni wzrokowej oraz detekcję ruchu [11, 19–21].

Badania przeprowadzone wtej pracy nie potwierdziły, że

MMSK zwysokimi addycjami działają zaburzająco na szyb-

kość wykonywania ruchów oczu ina jakość oraz szybkość

reakcji ręki podczas sięgania po widoczny cel. Uzyska-

ne wyniki wydają się bardzo istotne, ponieważ soczewki

multifokalne projektowane wcelu hamowania progresji

krótkowzroczności przeznaczone są specjalnie dla dzieci

wokresie rozwoju wzrokowo-ruchowego. Konieczne jest

zatem badanie korzyści wpostaci spowolnienia progresji

krótkowzroczności, wynikających ze stosowania MMSK,

wstosunku do deﬁcytów, jakie mogłyby one wywołać

umałoletnich użytkowników. Na podstawie zaprezento-

wanych wyników można stwierdzić, że MMSK zwysokimi

addycjami nie ingerują znacząco wwykonywanie prostego

zadania, jakim jest sięganie do celu wobrębie przestrzeni

wzrokowej bliskiej. Konieczne są jednak dalsze badania nad

wpływem MMSK na inne funkcje wzrokowo-ruchowe, ta-

kie jak: chwytanie, utrzymywanie balansu ciała, chodzenie,

czy bardziej złożone zadania mentalne.

Piśmiennictwo

1. Holden BA, Jong M, Davis S, et al. Nearly 1 billion myopes at risk of myopia-related sight-threatening conditions by 2050-Time to act

now. Clin Exp Optom. 2015; 98: 491-3. doi: 10.1111/cxo.12339.

2. Lin LL, Shih YF, Hsiao CK, et al. Prevalence of myopia in Taiwanese schoolchildren: 1983 to 2000. Ann Acad Med Singapore. 2004; 33:

27-33.

3. Flitcroft DI. The complex interactions of retinal, optical and environmental factors in myopia aetiology. Prog Retin Eye Res. 2012; 31:

622-60. doi:10.1016/j.preteyeres.2012.06.004.

4. Lipson MJ, Brooks MM, Koer BH. The Role of Orthokeratology in Myopia Control: AReview. Eye Contact Lens 2018; 44: 224-30. doi:

10.1097/ICL.0000000000000520.

5. Atchison DA, Jones CE, Schmid KL, et al. Eye shape in emmetropia and myopia. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2004; 45: 3380-6. doi:

10.1167/iovs.04-0292.

6. Atchison DA, Pritchard N, Schmid KL. Peripheral refraction along the horizontal and vertical visual elds in myopia. Vision Res. 2006;

46: 1450-8. doi: 10.1016/j.visres.2005.10.023.

7. Lee YC, Wang JH, Chiu CJ. Eect of Orthokeratology on myopia progression: twelve-year results of aretrospective cohort study. BMC

Ophthalmol. 2017; 17: 243. doi: 10.1186/s12886-017-0639-4.

8. Walline JJ. Myopia Control: AReview. Eye Contact Lens. 2016; 42: 3-8. doi: 10.1097/ICL.0000000000000207.

9. Wildsoet CF, Chia A, Cho P, et al. MI – Interventions Myopia Institute: Interventions for Controlling Myopia Onset and Progression

Report. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2019; 60: M106-M131.

ADRES DO KORESPONDENCJI

mgr Katarzyna Przekoracka

Laboratorium Fizyki Widzenia iNeuronauki,

Centrum NanoBioMedyczne

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza wPoznaniu

61-614 Poznań, ul. Uniwersytetu Poznańskiego 2

e-mail: katoptical@gmail.com

ORCID:

Katarzyna Przekoracka – ID – orcid.org/0000-0002-5386-3083

Anna Przekoracka Krawczyk – ID –orcid.org/0000-0003-2401-4135

Krzysztof Michalak – ID –orcid.org/0000-0002-0267-5605

Jan Olszewski – ID– orcid.org/0000-0002-6032-3077

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

258

10. Milner AD, Goodale MA. Visual pathways to perception and action. Prog Brain Res. 1993; 95: 317-37. doi: 10.1016/s0079-

6123(08)60379-9.

11. Goodale MA, Milner AD. Separate visual pathways for perception and action. Trends Neurosci. 1992; 15: 20-5. doi:10.1016/0166-

2236(92)90344-8.

12. Kang P, Wildsoet CF. Acute and short-term changes in visual function with multifocal soft contact lens wear in young adults. Cont Lens

Anterior Eye. 2016; 39: 133-40. doi:10.1016/j.clae.2015.09.004.

13. Sanchez I, Ortiz-Toquero S, Blanco M, et al. Anew method to analyse the eect of multifocal contact lenses on visual function. Cont

Lens Anterior Eye. 2018; 41: 169-74. doi:10.1016/j.clae.2017.11.005.

14. Gong CR, Troilo D, Richdale K. Accommodation and Phoria in Children Wearing Multifocal Contact Lenses. Optom Vis Sci. 2017; 94:

353-60.

15. Wahl S, Forno L, Ochakovski GA, et al. Disability glare in soft multifocal contact lenses. Cont Lens Anterior Eye. 2018; 41: 175-9.

doi:10.1016/j.clae.2017.10.002.

16. Michaud L, Simard P, Marcotte-Collard R. Dening aStrategy for Myopia Control. Asystematic approach can help practitioners more

eectively implement myopia control into practice. Contact Lens Spectrum. 2016; 31: 36-42.

17. Peyre C, Fumery L, Gatinel D. Comparison of high-order optical aberrations induced by dierent multifocal contact lens geometries.

J Fr Ophtalmol. 2005; 28: 599-604.

18. Fedtke C, Sha J, Thomas V, et al. Impact of Spherical Aberration Terms on Multifocal Contact Lens Performance. Optom Vis Sci. 2017;

94: 197-207. doi: 10.1097/OPX.0000000000001017.

19. Crawford JD, Henriques DYP, Medendorp WP, et al. Ocular kinematics and eye-hand coordination. Strabismus. 2002; 10: 1-15.

20. Milner AD, Goodale MA. Two visual systems re-viewed. Neuropsychologia 2008; 46: 774-85. doi: 10.1016/j.neuropsycholo-

gia.2007.10.005.

21. Vater C. How selective attention aects the detection of motion changes with peripheral vision in MOT. Heliyon. 2019; 2: e02282. doi:

10.1016/j.heliyon.2019.e02282.

Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych zwysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową

K. Przekoracka, K. Michalak, A. Michalski, J. Olszewski, J. Paluch, A. Przekoracka-Krawczyk

Wkład autorów/Authors’ contributions:

Katarzyna Przekoracka: udział wopracowaniu metodologii, kwalifikacji uczestników badań (kwalifikacja optometryczna), udział

wwykonywaniu badań, analiza wyników, pisanie publikacji.

Krzysztof Michalak: oprogramowanie programu koordynacja oko–ręka, konsultacja uzyskanych wyników, konsultacja ostatecznej wersji

publikacji.

Andrzej Michalski: wykonanie badań kwalifikacyjnych (okulistycznych), konsultacja uzyskanych wyników, konsultacja ostatecznej wersji

publikacji.

Jan Olszewski: konsultacja zastosowanej metodologii badań, udział wpisaniu publikacji.

Joanna Paluch: udział worganizacji grupy badawczej, badaniach kwalifikacyjnych, wykonywaniu badań koordynacji oko–ręka.

Anna Przekoracka-Krawczyk: stworzenie koncepcji badań, udział wopracowaniu metodologii, analiza wyników, udział wpisaniu publikacji.

Konflikt interesów/Conflict of interests:

Nie występuje.

Finansowanie/Financial support:

Nie występuje.

Etyka/Ethics:

Tre ści przedstawione wartykule są zgodne zzasadami Deklaracji Helsińskiej, dyrektywami EU

oraz ujednoliconymi wymaganiami dla czasopism biomedycznych.

Vol. 6/Nr 4(24)/2019 (s. 252-258)

Do myopia control spectacle lenses with defocus incorporated multiple segments technology alter visual parameters and cortical activity?

Article

Apr 2025
OPHTHAL PHYSL OPT

Purpose This study evaluated visual parameters and cortical activity after wearing myopia control spectacle lenses with defocus incorporated multiple segments (DIMS). Methods Myopic adults between 20 and 30 years of age were enrolled. The study consisted of (1) examination of visual parameters and (2) measurement of cortical responses, while wearing single vision lenses (SVL) and MiYOSMART (MS) lenses in counterbalanced order after a two‐week adaptation period. Visual parameters tested were: high‐contrast visual acuity (HCVA) and low‐contrast visual acuity (LCVA), contrast sensitivity, heterophoria, near point of convergence (NPC), stereopsis, accommodative facility and the accommodative response. Cortical responses were assessed by visual evoked potentials (VEPs), recorded from 10 electrodes placed over the parieto‐occipital area. Results MiYOSMART lenses produced slightly better HCVA than SVL (−0.25 vs. −0.21 logMAR, p = 0.02) and a larger accommodative response (MS 1.68 D; SVL 1.53 D, p < 0.001). No significant differences in LCVA, heterophoria, NPC, stereopsis or contrast sensitivity were observed. The latencies and amplitudes of the early and late components of the VEPs (C1, N1, P1, P2) did not differ significantly between lenses. Conclusions This study found no clinically significant differences in visual parameters or visual cortex responses between SVL and MS lenses after 2 weeks of adaptation. These results confirm the absence of adverse visual effects from DIMS lenses for myopia control.

Effectiveness of modern methods of controlling myopia progression: a review

Article

Full-text available

Mar 2025
Klin Oczna

The myopia epidemic is becoming a more serious problem every year, increasingly affecting children and adolescents. Consequently, it is predicted that a significant percentage of the adult population will be myopic within the coming years. Current animal and human studies show that the development of myopia is the result of the interaction of genetic factors (it has been observed that the prevalence of myopia is higher in people with one or both myopic parents) and environmental factors (studies suggest that the development of myopia is related to more time spent on near-work activities). This article presents methods to control myopia progression based on relevant research from recent years. The article will discuss the following methods of controlling myopia progression: soft contact lenses, orthokeratology, low-dose atropin, bifocal and multifocal spectacle lenses, and spectacle lenses with DIMS and HAL technology. The article will also discuss studies combining the use of atropine with optical methods.

The influence of high additions in multifocal contact lenses for myopia control on binocular vision

Article

Full-text available

Apr 2024

Objectives: This study aimed to investigate the influence of soft multifocal contact lenses with high additions designed for myopia control on binocular vision in young adults. Methods: A prospective randomized, double-blind study including 24 subjects aged between 18 and 36 years. Subjects were divided into two groups. The first group wore multifocal soft contact lenses (MFSCLs) with a 3.0 mm central zone diameter, while the second group wore contact lenses with 4.5 mm central zones. Each subject was fitted with two MFSCLs: one with +2.00 D and the other with +4.00 D peripheral addition power and, additionally, with plano single vision contact lenses (SVCLs). Phoria at a distance and near, distance and near vergence ranges, vergence facility at near, stereopsis at near, and fixation disparity at near were measured in each study lens type. Results: No significant influence of addition on distance phoria was found in either group (p = 0.446 and p = 0.317, for 3 mm and 4.5 mm central zone diameter, respectively). Additionally, no significant difference was observed for any MFS-CLs and SVCLs in near phoria (p = 0.320), near vergence facility (p = 0.197), or near fixation disparity (p = 0.203). A decline in fusional vergence ranges at a distance in the base-out direction was noted in subjects wearing +4.00 D addition compared to +2.00 D addition (p = 0.002) and plano lenses (p = 0.014). Both additions reduced fusional vergence ranges at near the base out (p = 0.020) and shifted vergence ranges more in the exophoria base in directions (p = 0.014). Conclusions: The study showed that MFSCLs with high additional power in the periphery have only a marginal impact on the binocular functions. key words: multifocal contact lenses, myopia, myopia control, binocular vision, phoria HIgHlIgHTs High-addition multifocal contact lenses designed for myopia control can change phoria at distance and vergence ranges at near.

Computerised dynamic posturography for postural control assessment in subjects wearing multifocal contact lenses dedicated for myopia control

Article

Full-text available

May 2021
OPHTHAL PHYSL OPT

Purpose To measure body balance using computerised dynamic posturography in young adults wearing multifocal contact lenses (MFCL) with high addition powers designed for myopia control. Methods Twenty‐four young adults (mean age: 24 years) wearing distance‐centred soft MFCL (SwissLens Orbis Relax) with two different central zones (3 and 4.5 mm), two addition powers (+2 D, +4 D) and single vision control lenses. Body balance was measured on a moving platform under three viewing conditions: (1) eyes open when fixating on letters at 3 m or (2) at 40 cm, as well as (3) with the eyes closed. Parameters of body stabilisation were analysed: the rate of body stabilisation (τrelax), the stabilisation time (Tmax) and the number of oscillations (Nosc). Results The MFCLs did not produce a significant difference in the mean values of the analysed parameters (p > 0.05 for τrelax, Tmax, Nosc). However, a positive correlation was found between pupil size and Nosc and Tmax (p < 0.01), suggesting an effect of the +4 D add with the 3 mm central zone on the posturographic parameters. As was expected, dynamic body stabilisation was better with eyes open versus eyes closed (p < 0.005). Conclusions Distance‐centred MFCLs with a medium addition (+2 D) do not disturb body stabilisation in young adults. However, high additions (+4 D) with a small central zone may affect body balance control in subjects with large pupil size.

Contrast sensitivity and visual acuity in subjects wearing multifocal contact lenses with high additions designed for myopia progression control

Article

Full-text available

Feb 2020

Objectives: To assess the visual performance of multifocal contact lenses (MFCLs) with high addition powers designed for myopia control. Methods: Twenty-four non-presbyopic adults (mean age 24 years, range 18-36 years) were fitted with soft MFCLs with add powers of +2.0 D (Add2) and +4.0 D (Add4) (RELAX, SwissLens) and single vision lenses (SVCL; Add0) in a counterbalanced order. In this double-masked study, half of the participants were randomly fitted with 3 mm-distance central zone MFCLs while the other half received 4.5 mm-distance central zone MFCLs. Visual acuity was measured at distance (3.0 m) and at near (0.4 m). Central and peripheral contrast sensitivity was evaluated at distance using the Gabor patch test. The area under the logarithmic contrast sensitivity function curve (ALCSF) was calculated and compared between the groups (i.e. different additions powers used). Results: Near and distance visual acuities were not affected by the lenses, neither Add2 nor Add4, when compared to Add0, however, CZ3 significantly reduced distance visual acuity with Add4 when compared to CZ4.5 (-0.08 logMAR vs. for CZ3 and -0.18 logMAR for CZ4.5, p = 0.013). MFCLs impaired central ALCSF only when Add2 was used (15.99 logCS for Add2 and 16.36 logCS for SVCLs, p = 0.021). Peripheral ALCSF was statistically lower for both addition powers of the MFCLs when compared to SVCLs (12.70 for Add2 and Add4, 13.73 for SVCLs, p = 0.009). The above effects were the same for both central zones used. Conclusions: MFCLs with CZ3 diameter and high add power (Add4) slightly reduced distance visual acuity when compared to CZ4.5 but no reduction in this parameter was found with medium add power (Add2). Central contrast sensitivity was impaired only by MFCLs with the lower add power (Add2). Both add powers in the MFCLs reduced peripheral contrast sensitivity to a similar extent.

Visual Performance of School-age Children Wearing Dual-Focus Soft Contact Lenses: A Randomized Controlled Trial

Article

Full-text available

Sep 2024

目的研究配戴同心双焦设计软性接触镜（dual-focus soft contact lenses, DFSCL）对学龄儿童视觉表现的影响。方法本随机对照临床试验于2022年10月于我院招募了64名等效球镜度在－0.75 D至－4.00 D之间的8～12岁儿童。采用信封法随机分配为两组，每组32名受试者，分别配戴单光框架眼镜（single vision spectacles, SVS）和MiSight DFSCL。每3个月进行一次随访检查，比较对照组和干预组的矫正视力、对比敏感度功能（contrast sensitivity function, CSF）和美国国家眼科研究所——屈光不正生活质量问卷42题（National Eye Institute Refractive Error Quality of Life Instrument-42, NEI-RQL-42）评分。结果截止2023年12月，共有58名受试者完成了随访（SVS组30人，DFSCL组28人）。配戴MiSight DFSCL后的矫正视力和配戴SVS后的矫正视力差异没有统计学意义。在3、6、12、18 cpd的空间频率下，DFSCL组的CSF与SVS组相当（P>0.05）。在随访的第6个月进行的NEI-RQL-42问卷调查中，眼部不适症状方面，SVS组得分为89±14，DFSCL组为79±16（P=0.008），DFSCL组较SVS组差12.66%；外观方面，SVS组得分为70±32，DFSCL组为92±22（P=0.002），DFSCL组较SVS组好31.43%。结论除能提供同样正常的视觉敏锐度和对比敏感度，配戴MiSight DFSCL还能获得更好的外观满意度。

How selective attention affects the detection of motion changes with peripheral vision in MOT

Article

Full-text available

Aug 2019

Christian Vater

In sports, peripheral vision is expected to play an important role in tasks that demand distributed attention and motion-change detection. By using the Multiple-Object-Tracking (MOT) task, these demands were simulated in a well-controlled laboratory environment. Participants tracked four target out of ten moving objects (6 distractors) and pressed a button when one of the ten objects stopped. Detection rates for tracked targets were compared to detection rates of non-tracked distractors at eccentricities between 5 ° and 25 °. The study's aim was to test how the location of attention affects peripheral motion detection. The results show a large attention effect because target stops were detected in 89 % and distractor stops only in 55 % of the trials. Although the eccentricities were the same in both condition, distractor stops were more likely detected when they occurred closer to the fovea. In contrast, there were no eccentricity differences for detected vs. undetected target stops. That means, locating attention at target objects facilitates the peripheral detection of their motion changes in monitoring tasks. Having distractors closer to the fovea increases the chance to also detect motion changes of unattended objects. On a theoretical level, results support a tracking mechanism with object-based attention, serial covert attention shifts and flexible but limited attentional resources. On a practical level, sports' experts should use their extensive knowledge to locate attention on most-relevant objects and reduce the eccentricity to other objects to detect motion changes of attended and unattended objects.

The Role of Orthokeratology in Myopia Control: A Review

Article

Full-text available

Jul 2018

The prevalence of myopia and high myopia has significantly increased worldwide and in the United States. The serious implications of these trends are being recognized. Myopia is not just a minor inconvenience requiring vision correction with glasses or contact lenses, but a disease process creating significant risk of serious vision-threatening eye disease. Various methods of treatment for myopia and myopic progression have been prescribed and studied in effort to find one that is effective, safe, and that patients will be compliant with. Numerous peer-reviewed studies have shown orthokeratology (OrthoK) is effective in slowing myopic progression. This review article covers the development of OrthoK, its mechanism of action, its evolution, and refinement from a refractive option to its use as a mean of slowing myopic progression. After detailing patterns of myopia progression, a description of theories and studies as to how OrthoK slows myopia progression in children is also explained. The review will focus on progression of myopia and the use of OrthoK to slow myopia progression after myopia has been diagnosed.

Effect of Orthokeratology on myopia progression: twelve-year results of a retrospective cohort study

Article

Full-text available

Dec 2017
BMC Ophthalmol

Abstract Background Several studies reported the efficacy of orthokeratology for myopia control. Somehow, there is limited publication with follow-up longer than 3 years. This study aims to research whether overnight orthokeratology influences the progression rate of the manifest refractive error of myopic children in a longer follow-up period (up to 12 years). And if changes in progression rate are found, to investigate the relationship between refractive changes and different baseline factors, including refraction error, wearing age and lens replacement frequency. In addition, this study collects long-term safety profile of overnight orthokeratology. Methods This is a retrospective study of sixty-six school-age children who received overnight orthokeratology correction between January 1998 and December 2013. Thirty-six subjects whose baseline age and refractive error matched with those in the orthokeratology group were selected to form control group. These subjects were followed up at least for 12 months. Manifest refractions, cycloplegic refractions, uncorrected and best-corrected visual acuities, power vector of astigmatism, corneal curvature, and lens replacement frequency were obtained for analysis. Results Data of 203 eyes were derived from 66 orthokeratology subjects (31 males and 35 females) and 36 control subjects (22 males and 14 females) enrolled in this study. Their wearing ages ranged from 7 years to 16 years (mean ± SE, 11.72 ± 0.18 years). The follow-up time ranged from 1 year to 13 years (mean ± SE, 6.32 ± 0.15 years). At baseline, their myopia ranged from −0.5 D to −8.0 D (mean ± SE, −3.70 ± 0.12 D), and astigmatism ranged from 0 D to −3.0 D (mean ± SE, −0.55 ± 0.05 D). Comparing with control group, orthokeratology group had a significantly (p

Disability glare in soft multifocal contact lenses

Article

Full-text available

Oct 2017

Purpose: The study investigated the effect of the design of multifocal contact lenses on the sensitivity to contrast and disability glare. Methods: Contrast sensitivity was measured in 16 young adults (mean age: 25.5±2.5years) at a distance of 2m under two conditions: no-glare and glare. Two designs (Center Near and Center Distance) of the Biofinity soft contact lens were used to simulate correction for presbyopes, while a correction with single vision trial lenses and contact lenses acted as controls. Results: The design of the used multifocal contact lenses had a significant influence on the log area under the curve of the contrast sensitivity function (AUC-CSF). Compared to the spectacle lens correction, the AUC-CSF was significantly reduced, in case CS was measured with the Center Near design lens, under the no-glare (p<0.001) and the glare condition (p: p<0.001). In case of the Center Distance design contact lens, the AUC-CSF was significantly smaller in case CS was tested under glare (p=0.001). Disability glare (DG) was depending on the spatial frequency and the design of the multifocal lens, while the Center Distance design produced higher amounts of DG (p<0.001), compared to the other used corrections. Conclusion: The optical design of a multifocal contact lenses has a significant impact on the contrast sensitivity as well as the disability glare. In order to dispense the best correction in terms of contact lenses, the sensitivity to contrast under no-glare and glare conditions should be tested a medium spatial frequencies.

Accommodation and Phoria in Children Wearing Multifocal Contact Lenses

Article

Full-text available

Dec 2016

Purpose: To determine the effect of multifocal contact lenses on accommodation and phoria in children. Methods: This was a prospective, non-dispensing, randomized, crossover, single-visit study. Myopic children with normal accommodation and binocularity and no history of myopia control treatment were enrolled and fitted with CooperVision Biofinity single vision (SV) and multifocal (MF, +2.50D center distance add) contact lenses. Accommodative responses (photorefraction) and phorias (modified Thorington) were measured at four distances (>3 m, 100 cm, 40 cm, 25 cm). Secondary measures included high- and low-contrast logMAR acuity, accommodative amplitude, and facility. Differences between contact lens designs were analyzed using repeated measures regression and paired t-tests. Results: A total of 16 subjects, aged 10 to 15 years, completed the study. There was a small decrease in high (SV: -0.08, MF: +0.01) and low illumination (SV: -0.03, MF: +0.08) (both P < .01) visual acuity, and contrast sensitivity (SV: 2.0, MF: 1.9 log units, P = .015) with multifocals. Subjects were more exophoric at 40 cm (SV: -0.41, MF: -2.06 Δ) and 25 cm (SV: -0.83, MF: -4.30 Δ) (both P < .01). With multifocals, subjects had decreased accommodative responses at distance (SV: -0.04; MF: -0.37D, P = .02), 100 cm (SV: +0.37; MF: -0.35D, P < .01), 40 cm (SV: +1.82; MF: +0.62D, P < .01), and 25 cm (SV: +3.38; MF: +1.75D, P < .01). There were no significant differences in accommodative amplitude (P = .66) or facility (P = .54). Conclusions: Children wearing multifocal contact lenses exhibited reduced accommodative responses and more exophoria at increasingly higher accommodative demands than with single vision contact lenses. This suggests that children may be relaxing their accommodation and using the positive addition or increased depth of focus from added spherical aberration of the multifocals. Further studies are needed to evaluate other lens designs, different amounts of positive addition and aberrations, and long-term adaptation to lenses.

Nearly 1 billion myopes at risk of myopia-related sight-threatening conditions by 2050 - time to act now

Article

Full-text available

Nov 2015

IMI – Interventions for Controlling Myopia Onset and Progression Report

Article

Feb 2019

Myopia has been predicted to affect approximately 50% of the world's population based on trending myopia prevalence figures. Critical to minimizing the associated adverse visual consequences of complicating ocular pathologies are interventions to prevent or delay the onset of myopia, slow its progression, and to address the problem of mechanical instability of highly myopic eyes. Although treatment approaches are growing in number, evidence of treatment efficacy is variable. This article reviews research behind such interventions under four categories: optical, pharmacological, environmental (behavioral), and surgical. In summarizing the evidence of efficacy, results from randomized controlled trials have been given most weight, although such data are very limited for some treatments. The overall conclusion of this review is that there are multiple avenues for intervention worthy of exploration in all categories, although in the case of optical, pharmacological, and behavioral interventions for preventing or slowing progression of myopia, treatment efficacy at an individual level appears quite variable, with no one treatment being 100% effective in all patients. Further research is critical to understanding the factors underlying such variability and underlying mechanisms, to guide recommendations for combined treatments. There is also room for research into novel treatment options.

A new method to analyse the effect of multifocal contact lenses on visual function

Article

Dec 2017

Purpose: Presbyopic contact lens (CL) fittings produce simultaneous vision, providing different retinal images that reduce visual quality and wearers' satisfaction. The purpose of this study was to develop a new method to isolate the multifocality effect of different CL options to manage presbyopia, analysing the impact on binocular visual acuity (VA), stereopsis and contrast sensitivity (CS) and determining the effect of the use of a yellow filter (YF) on visual function. Methods: A prospective and double-masked randomized pilot study involving 20 healthy volunteers was conducted. Four multifocal CLs and monovision CLs without far prescription were fitted. All subjects wore their spectacles over the CLs to guarantee optimum VA at distance. Binocular VA, stereopsis and CS were assessed after 20min of CL wear with or without a YF of 455nm. Results: Binocular VA decreased with all multifocal CLs (P<0.05), as did stereopsis (P<0.01). All presbyopia correction reduced CS compared with spectacles (P<0.05), except aspheric designs, at a frequency of 3 cycles/° (P>0.06). Using the YF, visual function improved; better binocular VA was found with all multifocal CLs (statistically significant (P<0.02) with both low-addition designs), and better CS was observed at most spatial frequencies (statistically significant (P<0.02) at low frequencies with all CLs). Conclusions: This pilot study proposes a simple method to analyse the impact of multifocal CL wear on VA, stereopsis and CS while maintaining habitual spectacle correction to assess the patient's short-term opinion and help practitioners and patients make a decision during presbyopia correction with CL fitting.

Impact of Spherical Aberration Terms on Multifocal Contact Lens Performance

Article

Nov 2016

Purpose: To investigate the impact of the primary (PSA) and secondary (SSA) spherical aberration terms on visual performance (VP) in presbyopes, as measured using multifocal (MFCL) soft contact lenses on eye. Methods: Seventeen presbyopes (age: 55.1 ± 6.9 years) wore seven commercial lenses (four center-near (MFCL N), one center-distance (MFCL D), one bifocal, and one single vision control). Unaided and with each lens on eye, the PSA and SSA terms were obtained with an aberrometer, the BHVI-EyeMapper (low illumination, natural and 4 mm pupil diameter). High- and low-contrast distance visual acuity, contrast sensitivity, high-contrast visual acuities at near, and range of clear vision were measured. In addition, subjective VP variables included clarity of vision at distance and near, ghosting, and overall vision satisfaction. Pearson's correlation was used to determine the association between the PSA and SSA terms and the VP variables. Results: PSA (natural pupil) was more negative (p < 0.05) with the MFCL N (mean PSA = -0.053 ± 0.080 μm) and bifocal (PSA = +0.005 ± 0.067 μm) lenses and more positive with the MFCL D lens (PSA = +0.208 ± 0.160 μm) than the control (+0.067 ± 0.072 μm). SSA (natural pupil) was significantly more positive for the MFCL N lenses (mean SSA = +0.025 ± 0.029 μm) compared to the control (SSA = -0.001 ± 0.017 μm). PSA and SSA terms were significantly (p < 0.05) correlated with 78% and 56% of VP variables, respectively, but the correlation coefficients were weak, ranging between |0.210| and |0.334|. Although distance variables showed improved VP with more positive PSA or negative SSA, most near variables showed improved VP with more negative PSA. Range of clear focus was greater for more negative PSA terms. Conclusions: The amount and direction of PSA and SSA terms, as measured with different MFCLs on eye, can affect VP at different distances. Results of this study may provide useful information when designing new or optimize existing MFCLs for improved VP at specific distances.

Myopia Control: A Review

Article

Oct 2015

Jeffrey J Walline

Slowing the progression of myopia has become a considerable concern for parents of myopic children. At the same time, clinical science is rapidly advancing the knowledge about methods to slow myopia progression. This article reviews the peer-reviewed literature regarding several modalities attempting to control myopia progression. Several strategies have been shown to be ineffective for myopia control, including undercorrection of myopic refractive error, alignment fit gas-permeable contact lenses, outdoor time, and bifocal of multifocal spectacles. However, a recent randomized clinical trial fitted progressing myopic children with executive bifocals for 3 years and found a 39% slowing of myopia progression for bifocal-only spectacles and 50% treatment effect for bifocal spectacles with base-in prism, although there was not a significant difference in progression between the bifocal-only and bifocal plus prism groups. Interestingly, outdoor time has shown to be effective for reducing the onset of myopia but not for slowing the progression of myopic refractive error. More effective methods of myopia control include orthokeratology, soft bifocal contact lenses, and antimuscarinic agents. Orthokeratology and soft bifocal contact lenses are both thought to provide myopic blur to the retina, which acts as a putative cue to slow myopic eye growth. Each of these myopia control methods provides, on average, slightly less than 50% slowing of myopia progression. All studies have shown clinically meaningful slowing of myopia progression, including several randomized clinical trials. The most investigated antimuscarinic agents include pirenzepine and atropine. Pirenzepine slows myopia progression by approximately 40%, but it is not commercially available in the United States. Atropine provides the best myopia control, but the cycloplegic and mydriatic side effects render it a rarely prescribed myopia control agent in the United States. However, low-concentration atropine has been shown to provide effective myopia control with far fewer side effects than 1.0% atropine. Finally, two agents, low-concentration atropine and outdoor time have been shown to reduce the likelihood of myopia onset. Over the past few years, much has been learned about how to slow the progression of nearsightedness in children, but we still have a lot to learn.

The influence of soft multifocal contact lenses with high additions on the eye–hand coordination

Abstract

Recommended publications

Contrast sensitivity and visual acuity in subjects wearing multifocal contact lenses with high addit...

The influence of high addition soft multifocal contact lenses on visual performance

Computerised dynamic posturography for postural control assessment in subjects wearing multifocal co...

The influence of high additions in multifocal contact lenses for myopia control on binocular vision