Conference PaperPDF Available

İstanbul Balıkhanesi ve Balıkhane Mukataası (1550-1735)

Authors:
OSMANLI İSTANBULU
III
III. Uluslararası Osmanlı İstanbulu Sempozyumu Bldrler
25-26 Mayıs 2015, İstanbul 29 Mayıs Ünverstes
editörler
Feridun M. Emecen
Ali Akyıldız
Emrah Safa Gürkan
OSMANLI İSTANBULU
III. Uluslararası Osmanlı İstanbulu Sempozyumu, Bldrler
proje yönetimi
İbrahm Kâf Dönmez
düzenleme kurulu
Ferdun M. Emecen (başkan), Al Akyıldız (başkan yardımcısı),
Emrah Safa Gürkan (akademk sekreter), Cengz Yolcu (akademk sekreter)
Mehmet Yılmaz (dar sekreter), Alphan Akgül, Ertuğrul Ökten,
Mehmet Ş. Yılmaz, Özlem Çaykent
editörler
Ferdun M. Emecen
Al Akyıldız
Emrah Safa Gürkan
yayın koordinasyonu
Mehmet Yılmaz
grafik tasarım
Ender Boztürk
kapak tasarımı
Ümt Ünal
basım tarihi

ISBN ----
Gök Matbaacılık Promosyon Reklam ve Tekstl San.Tc. Ltd. Şt.
Tevfk Bey Mah. Halkalı Cad. No. / Sefaköy / Küçükçekmece-İstanbul
Sertfka No. 
Emecen, Ferdun M. (ed.)
Osmanlı İstanbulu-III / Ferdun M. Emecen, Al Akyıldız, Emrah Safa Gürkan (ed.). -
İstanbul : İstanbul  Mayıs Ünverstes; İstanbul Büyükşehr Beledyes, .
 s. ; res. ;  cm.
ISBN ----
. İstanbul (Türkye)_Tarhçe . Osmanlı İmparatorluğu_Tarhçe
. DC 
535
İstanbul Balıkhanes
ve Balıkhane Mukataası (1550-1735)
Murat Uluskan
Marmara Ünverstes
Türkye’nn en büyük balık hal olan ve 1983 yılından bu yana
Kumkapı’da faalyet gösteren İstanbul Balık Hal, fzk altyapısının
yetersz oluşu ve artan htyacı karşılayamaması nedenyle 24 Ağus-
tos 2015 tarhnden tbaren Beylkdüzü Gürpınar’da nşa edlen
yen balık halnde İstanbullulara hzmet vermeye başladı. Kumka-
pı’dan önce 1964 yılında Azapkapıda, daha öncesnde se 1957’de
taşındığı Emnönü’nde mevcut meyve ve sebze halnn yanındak
esk br bnada faalyet gösteren balık hal, bu tarhe kadar da 1902
yılında Düyûn-ı Umûmye İdares tarafından açılışı yapılan ve yne
Emnönü sahlnde yer alan Ral Hanı’nda hzmet verd. Bu çalış-
manın konusunu, geçen yüzyılda değşen mekânlarını hızlıca özet-
ledğmz İstanbul Balık Halnn Osmanlı dönemnde bulunduğu
mahaller le şletme ve dares hakkında kaynakların verdğ blgler
oluşturmaktadır.
İstanbul Balıkhanes
Feth sonrası İstanbul’unda balıkhane mahallnden bahset-
meden önce Balıkhane Kapısı hakkında kısa br blg vermenn
OSMANLI İSTANBULU III
536
yernde olacağını düşünüyoruz. Blndğ üzere Balıkhane Kapı-
sı, Topkapı Sarayı’nın Marmara’ya bakan sahl surları üzernde-
k kapılardan Ahırkapı le kara tarafındak Otluk Kapısı arasında
bulunuyordu. Bu adla anılması, Osmanlı sarayının öneml hzmet
brmlernden olan bostancılara bağlı Balıkhane Ocağının surların
bu kesmnde hzmet vermesyle lglyd. Ocak mensubu balıkçıba-
şı ve bostancılar, Balıkhane Kapısı’nın karşısındak denze gerlmş
dalyanlarda balık avcılığıyla meşgul olup Ahırkapı’ya kadar olan
bölgenn kontrolünü sağlarlardı. Kapının dışında, denz kıyısında
se Balıkçıbaşı Köşkü bulunuyordu. Balıkçıbaşı, saraya grş çıkışla-
rında bu köşkü kullanırdı.1 “Balıkhane Kapısı” adı, lk anda burada
br balıkhanenn mevcut olduğu düşüncesn akla getrse de kay-
naklarda bu yönde br blgye rastlanmamaktadır. Burası daha çok
dam ve sürgün cezasına çarptırılanların saraydan çıkartıldığı veya
hapsedldğ br yer olarak, genellkle de sadece “balıkhane” adıy-
la anılmaktaydı.2 Aslında konum olarak da Boğazç’nde avlanan
Eremya Çeleb Kömürcüyan, İstanbul Tarihi, XVII. Asırda İstanbul, trc.
Hrand D. Andreasyan, haz. Kevork Pamukcyan, İstanbul , s. ; Sarks
Sarraf Hovhannesyan, Paytaht İstanbul’un Tarhçes, çev. Elmon Hançer,
İstanbul , s. ; İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Devletnn Saray
Teşklâtı, Ankara , s. . Doğan Kuban, bu bölgedek dalyanların varlı-
ğının Bzans dönemne kadar gdebleceğn belrtmektedr (Doğan Kuban,
Ahırkapı”, Dünden Bugüne İstanbul Ansklopeds, İstanbul , I, -).
Balıkhane Kapısı ocağı hakkında ise bk. Murat Yıldız, Bahçıvanlıktan Saray
Muhafızlığına Bostancı Ocağı, İstanbul , s. -.
Vezrazam Yeğen Mehmed Paşa  yılında azledldğnde Balıkhane
kapısından br çekdrye bndrlerek Sakız’a sürgün edlmşt (İsmal Hakkı
Uzunçarşılı, Osmanlı Tarh, Ankara , IV/, ).  yılında Kap-
dan-ı deryâ Tosun Mehmed Paşa azledlerek önce balıkhanede hapsedl-
mş, ardından da buradan sürgüne yollanmıştı (Şem’dâni-zâde Fındıklılı
Süleyman Efendi Târihi, Mür’i’t-Tevârih, haz. M. Münr Aktepe, İstanbul
, II.A, ). Sadrazam Hamd Hall Paşa da  yılında azledldğnde
balıkhaneden çıkartılarak Gelbolu’ya gönderlmşt (Ahmed Vâsıf Efend,
Mehâsnü’l-Âsar ve Hakakü’l-Ahbâr, haz. Mücteba İlgürel, Ankara , s.
).  yılında Dârussaâde Ağası Mercan Ağa balıkhanede katledlmş,
 yılı başında se Sadrazam Memş Paşa azledlerek balıkhaneden Ka-
dıköy’e oradan da Bursa’ya gönderlmşt [Câbî Ömer Efend, Câbî Tarh
(Târîh- Sultan Selîm- Sâls ve Mahmud-ı Sânî), Tahll ve Tenkdl Metn,
537
İSTANBUL BALIKHANESİ VE BALIKHANE MUKATAASI
(1550-1735)
balıkların esnafa dağıtımının yapılableceğ ne uygun br sahle ne
de tcarî srkülâsyona sahpt.
Evlya Çeleb, seyahatnamesnde 17. yüzyıl İstanbul esnafını
tanıtırken balıkhaneden de bahseder. İstanbul Balıkhanesnn, Un-
kapanı’ndak Esk Balık Pazarında denz kenarında büyük br bna
olduğunu, balık emnnn burada bulunduğunu, kethüdası, kâtb,
çavuşları ve yetmş adet kolcuları le brlkte balıkçılardan sorumlu
olduğunu belrtr.3 Aynı dönemde yaşamış Kömürcüyan da 1684 yı-
lında tamamladığı esernde, denz gümrüğüne nezaret etmek üzere
balık emnnn Unkapanı’nda kamet ettğn yazar.4 Her k yazarın
verdğ blgler, kendlernden br asır sonra yaşamış Sarraf Hovhan-
nesyan tarafından da teyt edlmektedr. Hovhannesyan, 1800 yılında
tamamladığı esernde, yüz sene önce balık emnnn Unkapanı’nda
oturduğunu, avlanan her türlü balığın buraya getrlp vergs tahsl
edldkten sonra balıkçı dükkânlarına dağıtıldığını zkretmektedr.5
Kaynakların verdğ bu blgler, balıkhane mahallnn 18. yüzyıl ön-
cesnde Unkapanı’nda bulunduğunu ortaya koymaktadır. II. Mah-
mud devr (1808-1839) bostancıbaşı scllernden 1815 tarhl sclde
se Unkapanı le Cbal skeleler arasında “Balıkhane İskeles” kaydı
mevcuttur.6 Fakat bu kayıt, balıkhanenn bu tarhte orada mevcut ol-
duğunu değl, taşınmasının ardından yüz yıl geçmesne rağmen “ba-
lıkhane” adının, smen de olsa skelesnde kullanılmaya devam ettğn
göstermektedr.
Feth sonrasında yenden nşa sürecne gren İstanbul’dak t-
carî merkez ve kurumlar, genel olarak Bzans dönemndek şlevlern
sürdürmekteyd. Örneğn, şehrn merkez ve tcaretn en canlı olduğu
Halç lman bölges ve Kapalı Çarşının bulunduğu pazar bölgesnde
Bzans dönemnde de aynı hzmetler görülmekteyd. Un hal olarak
haz. Mehmet Al Beyhan, Ankara , I, , ]. Bu örnekler çoğaltmak
mümkündür.
Evlya Çeleb b. Dervş Muhammed Zıllî, Evlya Çeleb Seyahatnames, .
Ktap: İstanbul, haz. Orhan Şak Gökyay, İstanbul , s. .
 Kömürcüyan, a.g.e, s. .
 Hovhannesyan, a.g.e, s. -.
Caht Kayra-Erol Üyepazarcı, İkinci Mahmut’un İstanbul’u, Bostancıbaşı
Sicilleri, İstanbul , s. .
OSMANLI İSTANBULU III
538
kullanılan Unkapanı, önceden de unların tartıldığı ve dağıtıldığı yer-
d.7 Dolayısıyla, Osmanlı dönemne at kaynaklarda Unkapanı’nda
olduğu belrtlen balıkhanenn, feth öncesnde de aynı yerde bulun-
ması kuvvetle muhtemeld.
Evlya Çeleb’nn, balıkhanenn Unkapanı’ndak “esk” balık
pazarında bulunduğuna dar verdğ blg, önceler aynı yerde br de
balık pazarının mevcut olduğunu ve bu pazarın muhtemelen 17. yüz-
yılda taşınarak burayı sadece balıkhanenn kullanımına terk ettğn
ortaya koymaktadır. Ntekm 1573-1578 yılları arasında Avusturya
elçlk heyetyle brlkte İstanbul’da bulunan Stephan Gerlach, balık
pazarını gezerken, Padşah’tan balık tcaretnn mtyazını almış Türk
ya da Yahudlern br kulübede oturarak balık vergsn tahsl ettkler-
n esernde bldrmektedr.8 Bu da, 17. yüzyıl öncesnde balıkhane ve
balık pazarının aynı mahalde olduğuna dar Evlya’nın vermş olduğu
blgy doğrulamaktadır.
1702 yılında, Unkapanı’ndak balıkhaneye alternatf olarak
Galata’da yen br balıkhane nşasına karar verld. Bnanın yapıla-
cağı arsa, Galata sur kapılarından Balıkpazarı Kapısı’nın dışındak
balık pazarı sokağındaydı. Gerekçe, İstanbul’da bostancıbaşının so-
rumluluğu altındak dalyanlarda avlanan balıkların Unkapanı’ndak
balıkhaneye getrlmesnn hassa balıkçı resler çn büyük zorluk ve
sıkıntı yaratmasıydı.9 Balık avcılığıyla meşgul bostancılar, dalyanlar-
da avladıkları balıklardan verg talep eden balıkhane emnleryle so-
run yaşamaktaydılar. Galata’da, kendlerne mahsus nşa edlen yen
balıkhane le emnlern verg baskısından kurtulmayı ve avladıkları
balıkları rahatça satmayı amaçlıyorlardı.
Her k balıkhanenn ne kadar süre brlkte faalyet göster-
dğn blemyoruz. Ancak, muhtemelen kısa br süre sonra ya da
Hall İnalcık, “ Osmanlı İstanbul Tahrr”,  İstanbul Kültür ve Sanat
Dergs, Sayı , İstanbul , s. .
 Stephan Gerlach, Türkye Günlüğü -, ed. Kemal Beydll, çev. Türks
Noyan, İstanbul , II, .
Galata’da balıkhane nşasıyla lgl Galata kadısının hüccet ve ardından ve-
rlen emr le lgl bk. Başbakanlık Osmanlı Arşv (BOA), Malyeden Mü-
devver Defterler Tasnf (MAD.d), nr. , s. ,  Za  ( Nsan ); nr.
, s.  ve nr. , s. /,  Z  ( Mayıs ).
539
İSTANBUL BALIKHANESİ VE BALIKHANE MUKATAASI
(1550-1735)
en geç 1735 yılında balıkhane daresnn bostancı ocağına devryle
brlkte Unkapanı Balıkhanes de şlevn ytrmştr. Bu tarhten
tbaren Galata Balıkhanes, yaklaşık k yüz yıl boyunca İstanbul’un
tek balıkhanes olarak hzmet vermştr.10 1902 yılında, Düyûn-ı
Umûmye İdares tarafından Emnönü balık pazarı sahlndek Ral
Hanı’nın balıkhaneye dönüştürülmesyle burası da ortadan kalk-
mıştır.11
Balıkhane Mukataası
İstanbul sularında avlanan balıklar kanun gereğ önce balık-
haneye getrlerek satışa sunulur, satış fyatı üzernden tespt ed-
len vergnn tahsl de balıkhane emn tarafından gerçekleştrlrd.
Balıkhane emn, bu yetky balıkhane mukataası ya da daha yaygın
kullanımıyla dalyan-ı mâh mukataası olarak adlandırılan devlete at
gelr kaynağını ltzam yoluyla tasarrufuna alarak kullanırdı. Sultan II.
Mehmed (Fâth) tarafından İstanbul’un fethnden sonra uygulanma-
ya başlandığı görülen mukataa sstem, devlete at gelr kaynaklarının
en verml şeklde kullanılarak haznenn gelrlern artırmayı ve dü-
zenl olmasını sağlamayı amaçlayan br uygulama d.12 Bunun çn
zlenen yöntemlern başında gelen ltzam, sstem çersndek gelr
kaynaklarını devletn yıllık br bedel karşılığında ve sınırlı br süre le
kâr ve zararı kendsne at olmak üzere br mültezme devretmesyd.
Devlete daha az yük getrp daha fazla gelr sağladığından dolayı bu
yöntem özellkle terch edlrd.13
Balıkhane mukataası da devlete öneml mktarda gelr get-
ren verg kalemlernden bryd ve ber-vech- ltzâm yan ltzam
yöntemyle emnler tarafından dare edlrd. Mukataaya “tahvl” adı
 Hovhannesyan, Galata’ya nakledlen balıkhanenn sahlde Esk Yağkapanı
denlen kapının yanında olduğunu belrtr (Hovhannesyan, a.g.e, s. -).
 Reşat Ekrem Koçu, “Balıkhane”, İstanbul Ansiklopedisi, İstanbul , IV,
.
 Bak Çakır, Osmanlı Mukataa Sstem (XVI-XVIII. Yüzyıl), İstanbul , s.
.
 Mehmet Genç, “İltzam”, Türkye Dyanet Vakfı İslâm Ansklopeds (DİA),
XXII, -.
OSMANLI İSTANBULU III
540
verlen ve genellkle üç yıllık br süre çn talp olan mültezmler,
devletn balık avcılığından elde ettğ verg gelrnn tahslâtını,
taahhüt ettğ ltzam bedel üzernden “emn sıfatıyla üstlenrd.
Örneğn 1542-1544 yılları arasında dalyan-ı mâh mukataası emn
Eksnos, üç yıllığına devlete 1.350.000 akçe ödemşt. Tasarruf süre-
s bttğnde se mukataaya, ltzam bedeln 250.000 akçe artırarak
üç yıllığına 1.600.000 akçe ödemey taahhüt eden yen br mültezm
adayı talp olmuştu.14 Brden fazla kş müşterek olarak da mukata-
ayı şleteblrd. 1593 yılında İsak ve Musa adlı Yahudler, balıkhane
mukataasını altı yıllığına yüz yük yan 10.000.000 akçe teklf ede-
rek uhdelerne almışlardı.15 Dört yıl sonra se mültezmlerden İsak,
sürenn dolmasını beklemeden 1597 yılında mukataaya tek başına
talp oldu. İltzam bedelnde artışa gtt ve yne altı yıllığına yüz
on dokuz yük yan 11.900.000 akçe ödemey taahhüt ederek mu-
kataanın daresn üzerne aldı.16 Taahhüt ettkler ltzam bedeln
ödeyemeyen mültezmler hapsedlerek malları müsadere edlrd.17
İltzam sstemnn yoğun olarak uygulandığı 16. yüzyılda, balıkhane
mukataası mültezmler genellkle gayrmüslm ve çoğunlukla da
Yahud d.18
Balık emnler, balıkhane bünyesnde görev yapan kâtp, dîde-
ban ve yasakçı gb görevller ltzam sözleşmeler gereğnce dledk-
ler gb değştreblr ve yerlerne kend stedkler kşlern atanmasını
 BOA, Kâml Kepec Tasnf Defterler (KK.d), nr. , s. ,  M  ( Nsan
).
 BOA, MAD.d, nr. , s. , Gurre- N  ( Hazran ).
 BOA, Al Emrî Tasnf Sultan III. Mehmed Evrakı (AE.SMMD.III), nr.
,  N  ( Nsan ).
 Genş blg çn bk. Rıfat Günalan, “İstanbul’da Balıkçılık: XVI. Yüzyılda
Dalyan Mukataaları”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi,
S.  (/), İstanbul , s. -.
 Örnekler çn bk. BOA, KK.d, nr. , s. ,  R  ( Temmuz );
Üsküdar Kadılığı  Numaralı Şeriye Sicili, s. , h. , Evâsıt-ı B 
(- Nsan ); MAD.d, nr. , s. , Gurre- N  ( Hazran );
AE.SMMD.III, nr. ,  N  ( Nsan ).  yılında Avusturya elçlk
heyetyle İstanbul’a gelen Hans Dernschwam da balık vergs tahslâtının
Yahudlern elnde olduğunu belrtmektedr (Hans Dernschwam, İstanbul
ve Anadolu’ya Seyahat Günlüğü, çev. Yaşar Önen, Ankara , s. ).
541
İSTANBUL BALIKHANESİ VE BALIKHANE MUKATAASI
(1550-1735)
önereblrlerd. Kâtp, balıkhaneye gren balığın cnsn, mktarını ve
elde edlen gelrn hesabını tutar, dîdeban se balıkhane bekçs olarak
gece gündüz orada bulunurdu. Bu vazfeller arasında en önemls ya-
sakçı olup askerî zümreler çersnden özellkle yençer ve spahler bu
görevde sthdam edlrlerd.19 Ulufeler mukataa gelrnden ödenen,
znsz balık avcılığı ve satışına engel olma yetksne sahp yasakçıların
vazfelerne dar kanun ve verlen salahyetn ayrıntıları beratlarında
açıkça belrtlrd.20
Dalyan-ı mâh mukataası, 17. yüzyıl başlarında İstanbul Güm-
rüğüne bağlı mukataalardan br halne getrld ve gümrük emnler
de mukataadan sorumlu emn yan balıkhane emn olarak tayn edl-
meye başlandı. Bünyesne başka gelr kalemler de dâhl edlen mu-
kataa, grup halnde tek elden şletlmeye başlandı. 1615 yılı tbaryle
dalyan-ı mâh mukataasına bağlı mukataalar şunlardı:
- Tahms- kahve ve Rüsûm-ı kahve
- Beytülmâl-ı Âmme- İstanbul, Galata ve Eyüp
- İstanbul hasları
- Bâc-pazar-ı esb
- Kapan-ı asel ve dakîk
- Pençk- İskele- İstanbul
Dvân-ı hümâyun müteferrkalarından Murad Ağa, yukarıda
zkredlen mukataalarla brlkte dalyan-ı mâh mukataasını 5 Mayıs
1615 tarhnden tbaren üç tahvl yan dokuz yıllık br süre muka-
blnde 45.223.020 akçe bedelle ltzamına almıştı. Fakat üzernden
br yıl ble geçmeden, Galatada avlanan balıktan elde edlen gelrn
Sultan Ahmed Cam Vakfı’na tahss edlmes üzerne, mukataa gel-
rnde yaşanacak cdd kayıp göz önünde bulundurularak ltzam bede-
lnde yıllık br mlyon akçeden toplam dokuz mlyon akçelk ndrme
 Balıkhane yasakçılığına yapılan taynler çn bk. BOA, Bâb-ı Defterî İstanbul
Mukataası Kalem Evrakı (D.İSM), nr. /,  S  ( Şubat ); MAD.d,
nr., s. ,  Ra  ( Aralık ); BOA, Al Emrî Tasnf Sultan I.
Ahmed Evrakı (AE.SAMD.I), nr. ,  N  ( Ocak ).
 BOA, KK.d, nr. , s. /,  Ca  ( Nsan ).
OSMANLI İSTANBULU III
542
(fürû-nhâde) gdld.21 Bunun anlamı, yıllık 5.024.780 akçeye denk
düşen ltzam bedelnn br mlyon akçe eksltmeyle 4.024.780 akçe
olarak yenden belrlenmesyd. Ntekm üç yıl sonra, 9 Aralık 1618
tarhnde Dvân-ı hümâyun müteferrkalarından Mehmed Ağa, yıllık
4.024.720 akçe bedelle mukataayı üç yıllığına uhdesne aldı. Düşü-
len sabt gderlern ardından Hazne’ye teslm cap eden rakam se
3.459.095 akçe d.22
Mukataanın bağlı bulunduğu, elde edlen gelr ve gderlern
muhasebesnn tutulduğu ve lgl yazışmaların kaydedlerek mu-
hafaza edldğ malye bürosu se İstanbul Mukataası Kalem d.
Aşağıdak tablo, söz konusu kalem tarafından tutulan ve 1668-1682
yılları arasındak 14 yıllık sürede dalyan-ı mâh mukataasını lt-
zamlarına alan İstanbul gümrük emnlernn smlern ve ltzam
bedellern göstermektedr.23 Bu blgler, mukataanın yıllık ltzam
bedelnn yaklaşık dört mlyon akçe olduğunu ve 17. yüzyıl süre-
snce değşmeyerek büyük oranda sabt kaldığını ortaya koymakta-
dır. Ancak bu rakam, sadece balık avcılığından elde edlen gelrn
br yansıması olarak görülmemel, dalyan-ı mâh mukataasına tâb
yukarıda zkredlen dğer gelr kalemleryle brlkte değerlendrl-
meldr.
 BOA, MAD.d, nr. , s. ,  R  ( Mayıs ).
 BOA, MAD.d, nr. , s. ,  Z  ( Aralık ).
 BOA, Bâb-ı Defterî İstanbul Mukataası Kalem Defterler (D.İSM.d), nr. ,
s. -, - (-). Bu muhasebe kaydının - yıllarına at
br dğer suret çn bk. MAD.d, nr. , s. -.
543
İSTANBUL BALIKHANESİ VE BALIKHANE MUKATAASI
(1550-1735)
İstanbul Dalyan-ı Mâhi Mukataası
1668-1682
Tarh Süre Balıkhane Emn
İltizam
Bedeli
(Akçe)
1 Ra 1079-15 Ra 1081 /
9 Ağustos 1668-
2 Ağustos 1670
2 yıl Sâbık Gümrük Emn
Mustafa Ağa 8.020.224
15 Ra 1081-10 M 1083 /
2 Ağustos 1670-8 Mayıs 1672 21 ay Gümrük Emn Mehmed
Efend 6.934.190
10 M 1083-21 M 1084 /
8 Mayıs 1672-8 Mayıs 1673 1 yıl Gümrük Emn Hüseyn
Ağa 3.934.720
21 M 1084-2 S 1085 /
8 Mayıs 1673-8 Mayıs 1674 1 yıl 3.934.720
2 S 1085-13 S 1086 /
8 Mayıs 1674-9 Mayıs 1675 1 yıl 3.934.720
13 S 1086-4 Ş 1086 /
9 Mayıs 1675-24 Ekm 1675
5,5
ay 1.875.740
5 Ş 1086-16 Ş 1087 /
25 Ekm 1675-24 Ekm 1676 1 yıl Gümrük Emn
Şaban Ağa 3.934.720
16 Ş 1087-14 Ca 1088 /
24 Ekm 1676-
15 Temmuz 1677
9 ay 2.845.940
14 Ca 1088-28 C 1092 /
15 Temmuz-1677-
15 Temmuz 1681
4 yıl Gümrük Emn
Hüseyn Ağa 15.738.880
28 C 1092-9 B 1093 /
15 Temmuz 1681-
14 Temmuz 1682
1 yıl 3.934.720
İstanbul Gümrüğü Mukataası, bünyesnde pek çok mukataa
grubunu barındıran ve tüm hesapları Maden Mukataası Kalem ta-
rafından denetlenen büyük br mukataaydı. Dalyan-ı mâh mukataası
se 17. yüzyılda İstanbul Gümrüğüne bağlı ve gümrük emn tara-
fından şletlen br mukataa olmasına rağmen, muhasebes dğer br
malye bürosu olan İstanbul Mukataası Kalemnce denetlenmekte ve
muhafaza edlmekteyd. 1681 yılında, Defterdar Hasan Efend zama-
nında yapılan br değşklk le dalyan-ı mâh mukataası da Maden
OSMANLI İSTANBULU III
544
Mukataası Kalemnn sorumluluk alanına dâhl edld.24 Bu tarhten
tbaren balık vergs, balık avcıları ve balık emn le lgl tüm kanun,
düzenleme ve yazışmalar bu kalemde tutulmaya başlandı.
1706 yılına gelndğnde, dalyan-ı mâh mukataasının da-
resnde öneml br değşklk daha gerçekleştrld. Yne İstanbul
Gümrüğüne bağlı kalmakla brlkte, gümrük emnnn tasarrufu al-
tından çıkartılarak malkâne usulüyle şletlmeye başlandı.25 İltzam
sstemnn özel br türü olan ve 1695 yılından tbaren uygulanmaya
başlanan malkâne sstemnde, “mukataa adı verlen verg kalemler
çn hazneye ödenecek yıllık verg mktarı müzayede le değl haz-
ne tarafından belrlenmekteyd. Kaydıhayat şartıyla yan ömür boyu
sürdürmek üzere ltzama sunulan mukataaları tasarruflarına almak
steyenler, “muaccele” adı verlen peşn meblağ üzernden müzayedeye
katılır ve en yüksek muacceley teklf edp ödeyen, malkâne sahb
olarak beratını alırdı. Mültezmn hazneye ödedğ yıllık rakamın
üstünde elde ettğ gelr se onun kârı olurdu.26
2 Ekm 1706 tarhnde, Sadrazam Çorlulu Al Paşa’nın çuha-
darı Hacı Yahya Ağa le kardeş İbrahm Ağa, senelk 11.500 kuruş
verg hâsılatını her yıl gümrük emnne teslm etmek koşuluyla İstan-
bul’dak dalyan-ı mâh ve resm- kantar mukataasını malkâne yön-
temyle tasarruflarına aldılar. 13 yıl kadar mukataayı brlkte şleterek
balık emnlğ yapan k kardeşten Hacı Yahya Ağa’nın vefatı üzerne
hsses, yapılan yen müzayede sonucu 4100 kuruş peşnat (muaccele)
le 8 Mayıs 1719 tarhnde Hacı Ahmet Ağa’ya devredld.27
 BOA, D.İSM.d, nr. , s. ,  (). Defterdar Hasan Efend,  N 
( Eylül ) tarhnde Temeşvar beylerbey olmuş, S  (Şubat )’de se
bu görevde ken katledlmşt (Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Zübde- Vekayât,
Tahll ve Metn (-/-), haz. Abdülkadr Özcan, Ankara ,
s. -, ).
 BOA, Bâb-ı Defterî Maden Mukataası Kalem Evrakı (D.MMK), nr. /,
 C  ( Ekm ).
 Genş blg çn bk. Mehmet Genç, “Osmanlı Malyesnde Malkâne Sstem”,
Osmanlı İmparatorluğunda Devlet ve Ekonom, İstanbul , s. -; Erol
Özvar, Osmanlı Malyesnde Malkâne Uygulaması, İstanbul , s. -; B.
Çakır, a.g.e, s. -.
 BOA, D.MMK, nr. /,  C  ( Mayıs ).
545
İSTANBUL BALIKHANESİ VE BALIKHANE MUKATAASI
(1550-1735)
Hacı Ahmet Ağa ve İbrahm Ağa, mukataayı 16 yıl boyunca
beraber dare ettler. 1735 yılında, Hacı Ahmet Ağa tüm hssesn,
İbrahm Ağa da sadece dalyan-ı mâh mukataası üzerndek hssesn
hassa bostancı ocağı orta çavuşlarına devrett. Böylece, dalyan-ı mâh
mukataası le kapan-ı dakîk mîzânı mukataası malkâne usulüyle ta-
mamen bostancı ocağı orta çavuşlarının tasarrufuna geçt. Resm-
kantar mukataası se Hacı Ahmet Ağa’nın devredlen hsselernden
dolayı bostancı ocağı orta çavuşlarıyla brlkte İbrahm Ağa’ya yne
malkâne usulüyle verld. Buna göre, gümrük emnlerne verlen yıllık
11.500 kuruşluk verg hâsılatının 5.000 kuruşluk kısmı dalyan-ı mâh
ve kapan-ı dakîk mîzânı mukataası, 6.500 kuruşluk kısmı se resm-
kantar mukataasından karşılanacaktı.
İstanbul gümrük emnne her yıl 5.000 kuruş teslm etme koşu-
luyla dalyan-ı mâh ve kapan-ı dakîk mîzânı mukataasını tasarrufla-
rına alan hassa bostancı ocağı orta çavuşları, bostancıbaşının nezare-
tnde verg ve adatı toplayıp tahsl edeceklerd. Muayyen olan parayı
her yıl gümrük emnlerne teslm ettkten sonra kalan gelr (faz)
de bostancı ocağı mensuplarının taâmyelerne yan yyecek ve erzak
gderlerne harcayacaklardı. Orta çavuşu olanlar değştrldğnde ya
da vefat nedenyle kadroları başkasına verldğnde, sahpsz (mahlûl)
kaldığı gerekçesyle hazne tarafından mukataaya el konulup müza-
yedeye çıkılmayacaktı. Böylece mukataa, bostancıbaşının nezaretnde
lelebet bostancı ocağı orta çavuşları tarafından dare edlecekt.28 Bu
doğrultuda, ocak tarafından balık emnlğne getrlen lk sm ha-
seklerden Srozlu Mustafa oldu.29 1735 yılında balıkhane daresne
getrlen bu köklü değşklk, bostancı ocağının 1826 yılında lgasına
dek yürürlükte kaldı.
Sonuç olarak, İstanbul’da balık avcılığı le meşgul olan ve verg
tahslâtında balık emnlerne en çok zorluk çıkartan askerî zümrelern
 BOA, D.MMK, nr. /, , L  ( Mart ); D.MMK, nr.
/,  S  ( Ağustos ); MAD.d, nr. , s. ,  S  ( Mart
).
 Z  (Nsan-Mayıs ) tarhnde Srozlu Mustafa Hasek’nn balık emn-
lğ dönemnde verlen br hüküm çn bk. BOA, Muallm Cevdet Tasnf
Malye Evrakı (C.ML), nr. . Ayrıca bostancı ocağı hasekler hakkında
genş blg çn bk. M. Yıldız, a.g.e, s. -.
OSMANLI İSTANBULU III
546
başında bostancı ocağı gelyordu.30 Bu sorun, ancak 1702’de Galatada
yen br balıkhane nşası, 1735 yılında da Balıkhane Emnlğnn ve
dolayısıyla balık vergs tahslâtının tamamen bostancı ocağı orta ça-
vuşlarının sorumluluğuna bırakılmasıyla çözümlenebld.
 Genş blg çn bk. Murat Uluskan, “İstanbul’da Balık Avcıları (. Yüzyıl)”,
Tarh İçnde İstanbul Uluslararası Sempozyumu (- Aralık ) Bldrler,
İstanbul , s. -.
... Uluskan, 2015 Uluskan, : 538-539. 1902 yılında, Duyun-ı Umumiye İdaresi tarafından Eminönü balık pazarı sahilindeki Rali Hanı'nın balıkhaneye dönüştürülmesiyle burası da ortadan kalkmıştır. ...
Chapter
Full-text available
Osmanlı Devleti’nde, İstanbul'da, balık avcılığı, balıkçı esnafı, balıkhaneler Ottoman State, İstanbul, Fishing, Fishing Merchants, Fishstore
Article
Full-text available
One of the most important provinces of the Ottoman Empire, the Eyalet of the Archipelago had sanjaks consisting of the islands of Lemnos, Lesbos, Rhodes and Chios. The island of Samos, which had a special administration in the geography within the borders of the province, was also included in our subject. The majority of the population in the province was non-Muslim. Although the boundaries changed over time, the aquaculture products we have described have been handled in the area covering this geography. Sponge fishing was the most problematic issue, with fishing and coral hunting taking a back seat. Due to sponge diving activities, machine breaking activities similar to the Cartism movement in England took place on the island of Symi and Kalymnos, and this situation was brought to court. Illegal fishing and fishing with damaging materials such as dynamite and flares are other documents reflected in the archive. The fish revenues of the islands of Chios and Lemnos were managed by way of a tax on fish, and the fish taxes were called "sayd-mahi". On the grounds that the state was incurring losses from this business, it resorted to taxing the fish revenues. Fish farms, on the other hand, were mostly concentrated in the sanjak of Lesbos and the state received income from these areas as well. Concessions were usually granted to foreigners for the operation of coral fishing and diving. Although the borders have changed today, the answers to the question of what types of fishery products are fished in the Sea of Islands and which methods are used have also been tried to be given. More than a hundred documents, some ledgers and telegraph records in the Ottoman archive of the Prime Ministry, which constitute the main source of our article, have been examined; the fishing-coral fishing, sponge fishing and diving within the borders of the province have been described in detail. Öz Osmanlı Devleti'nin en önemli vilayetlerinden biri olan Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti Limni, Midilli, Rodos ve Sakız adalarından meydana gelen sancaklara sahiptir. Vilayetin sınırları içindeki coğrafyada bulunan özel bir idaresi olan Sisam Adası ayrıca konumuza dahil edilmiştir. Vilayetteki nüfusun çoğunluğunun gayri Müslimlerden oluştuğunu görüyoruz. Sınırları zaman içinde değişiklik göstermekle beraber anlattığımız su ürünleri bu coğrafyayı kapsayan alanda ele alınmıştır. Süngercilik en fazla sıkıntı yaşanan konu olmuş, balıkçılık ve mercan avcılığı bu anlamda arka planda kalmıştır. Süngercilik faaliyetleri nedeniyle Sömbeki adasında ve Kalimnoz adasında İngiltere'deki Cartizm hareketine benzeye makine kırıcılık faaliyetleri yaşanmış, bu durum mahkemeye taşınmıştır. Balık avcılığında kaçak balık avlama ve dinamit-fişek gibi zarar verici malzemelerle balık avlama da arşive yansıyan diğer evraklardır. Sakız, Limni adasının balık gelirleri iltizama verilerek işletilmekte balık vergileri "sayd-mahi" olarak adlandırılmaktadır. Devlet bu işten zarar ettiği gerekçesiyle balık gelirlerini iltizama verme yoluna gitmiştir. Balık çiftlikleri ise en fazla Midilli sancağında yoğunlaşmış ve devlet bu alanlardan da gelir temin etmiştir. Mercan avcılığının ve dalyanların işletilmesi amacıyla genellikle yabancılara imtiyaz verilmiştir. Bugün sınırları değişmesine rağmen Adalarda Denizinde ne tipte su ürünleri avlanmakta ve hangi yöntemler kullanılmakta bu sorunun cevapları da verilmeye çalışılmıştır. Yazımızın temel kaynağının oluşturan Başbakanlık Osmanlı arşivindeki yüzden fazla evrakla, bazı defter ve telgraf kayıtları incelenmiş; vilayetin sınırları içinde yer alan balıkçılık-mercan avcılığı, süngercilik ve dalyanlar en ince ayrıntısına kadar anlatılmıştır.
Article
Full-text available
Fisheries are of immense importance to Mediterranean countries, for protein, employment and livelihoods. Studies addressing the factors affecting fish price dynamics are of interest to examine their drivers as prices often dictate target fisheries. This study investigates fish market prices in relation to landings and fish sizes from Türkiye's largest fish market in Istanbul as the study site. A total of 39 wild marine taxa were examined for their landed catch (kg) and average prices (per unit/TRY) from 2006 to 2019. We found fish prices increased from small pelagic to medium pelagic to demersal fish. GAM model results for inter-species tests showed a strong positive effect of local maximum length (p < 0.01) and a weaker positive effect of trophic level and vulnerability (p < 0.1) on fish market price, but that landings amounts have no significant effect as a single predictor. Monthly price variations of bluefish and bonito were completely different than other species dynamics, as the last substantial commercial medium pelagic fish species left; highest monthly prices were related to the highest monthly landings for bonito and for the non-closure period for bluefish. Market prices as economic indicators for fisheries may have the potential to reveal ecosystem variations as well as socioeconomic drivers. Databases including extensive data for key fish sales centers can be used to help understand fishery dynamics from an ecosystem perspective, especially for data-poor regions like Türkiye.
Article
Full-text available
Bu çalışma; Osmanlı modern bürokrasisinde ayrıksı bir kurum olan Düyûn-ı Umûmiye İdaresi’ni, kapitalizmin yayılma sürecinde taşıdığı işlev açısından incelemektedir. Osmanlı iktisat tarihi ve Osmanlı maliyesi açısından incelenmiş olsa da İdare’nin düşünsel ve ideolojik etkisi fazlaca araştırılmamıştır. Dünya-Sistemleri Analizi, çalışmanın teorik zeminini oluşturmaktadır ve bu bağlamda kapitalizm, bir dünya-ekonomi olarak anlaşılmaktadır. Kapitalist sistemin işleyişini meşrulaştıran düşünsel bütün olan jeokültür, sisteme entegre olan ülkelerin yönetici tabakası arasında yayılmaktadır. Çalışmanın temel argümanı, kapitalist jeokültürün Osmanlı kadrolarındaki taşıyıcılarından birinin Düyûn-ı Umûmiye İdaresi olduğudur. İdare’ye bırakılan sektörlerde gösterilen yönetim tarzı, karar alma süreçleri ve personel belirleme politikası adeta Osmanlı üst düzey bürokrasisi için kapitalist jeokültür dersi niteliğindedir. Düyûn-ı Umûmiye’ye bırakılan tüm gelir kalemlerinde düzenli ve oldukça önemli artışlar yaşanması yönetim süreçlerini dikkat çekici kılmaktadır.
Defterdar Hasan Efendi, 12 N 1094 (4 Eylül 1683) tarihinde Temeşvar beylerbeyi olmuş, S 1095 (Şubat 1694)' de ise bu görevde iken katledilmişti (Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Zübde-i Vekayiât
  • D İsm.D
BOA, D.İSM.d, nr. 25392, s. 2, 1092 (1681). Defterdar Hasan Efendi, 12 N 1094 (4 Eylül 1683) tarihinde Temeşvar beylerbeyi olmuş, S 1095 (Şubat 1694)' de ise bu görevde iken katledilmişti (Defterdar Sarı Mehmed Paşa, Zübde-i Vekayiât, Tahlil ve Metin (1066-1116/1656-1704), haz. Abdülkadir Özcan, Ankara 1995, s. 155-156, 173).
Osmanlı Maliyesinde Malikâne Sistemi
  • Geniş Bilgi Için Bk. Mehmet
  • Genç
Geniş bilgi için bk. Mehmet Genç, "Osmanlı Maliyesinde Malikâne Sistemi", Osmanlı İmparatorluğunda Devlet ve Ekonomi, İstanbul 2003, s. 99-152;
Osmanlı Maliyesinde Malikâne Uygulaması
  • Erol Özvar
Erol Özvar, Osmanlı Maliyesinde Malikâne Uygulaması, İstanbul 2003, s. 19-26;