Bu çalışma, Türkiye’deki ormancılık örgütünün
mevcut durumunu, yönetim ve organizasyon sorunlarını ortaya koymak, alternatif
örgütlenme modellerini geliştirmek ve en uygun olanını belirlemek amacıyla
yapılmıştır. Araştırma verilerini toplamak için Orman ve Su İşleri Bakanlığına
bağlı ormancılık birimleri kapsamında, Türkiye’de dokuz bölgede, dört farklı
ilgi grubundan (çalışanlar, uzmanlar,
... [Show full abstract] ilgili kurum ve STK temsilcileri) toplam
565 deneğe dört farklı anket yüz yüze görüşme tekniği ile uygulanmış, ilgi
gruplarıyla görüşmeler yapılmış ve toplantılar düzenlenmiştir. Denekler,
katmanlı-basit rastgele örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Araştırmanın
temel materyalini anket uygulamasından ve görüşmelerden elde edilen veriler
oluşturmaktadır. Veriler
betimsel istatistiklerle değerlendirilmiş, ormancılık örgütünün yönetimi ve
örgütlenmesi ile ilgili düşüncelerin bölgelere, birimlere, göreve ve deneyime
göre farklılığı Kruskal-Wallis H-Testi ile denetlenmiş ve farklı gruplar Duncan
Testi ile belirlenmiştir. Araştırma kapsamında Türkiye’deki ormancılık
örgütünün mevcut durumu saptanmış, yönetim ve organizasyon sorunları ortaya
konmuştur. Türkiye ormancılığı için alternatif örgütlenme ve yönetim modelleri
geliştirilmiş ve dört ilgi grubu tarafından en fazla tercih edilen modellerin
“Model-3” ve “Model-2” olduğu saptanmıştır. Model 3’te, ormancılık örgütü
merkezde altı ayrı genel müdürlük, taşrada ise homojen havzalarda bölgesel
Ormancılık Araştırma-Geliştirme ve Denetleme birimleri ile mikro havzalar bazında
güçlü tek bir ormancılık işletmesi şeklinde yapılandırılmaktadır. Model-2’de,
ormancılık örgütünün merkezde Orman Genel Müdürlüğü, taşrada ise havza bazında
bölgesel ve işletme şeklinde tek birim olarak örgütlenmesi ve yönetilmesi
esastır. Her iki modelde de orman kaynaklarının bir bütünlük anlayışı
içerisinde yönetilmesine, yetki-sorumluluk çatışmasının ortadan kalkmasına,
kaynakların etkin kullanılmasına, örgütün dinamik bir yapıya kavuşmasına,
personelin tavandan tabana yayılmasına hizmet etmektedir. Modeller tartışılarak
öneriler geliştirilmiş, karar vericilerin ve uygulayıcıların değerlendirmesine
sunulmuştur.