Content uploaded by Paul Ponsaers
Author content
All content in this area was uploaded by Paul Ponsaers on Aug 30, 2017
Content may be subject to copyright.
A preview of the PDF is not available
Bauwens, T., Enhus, E., Ponsaers, P. , Reynaert, H., Van Assche, J. (2011). Integraal veiligheidsbeleid tussen pragmatisme en idealisme, Het complexe samenspel van lokale en bovenlokale bestuurlijke actoren , Criminologische Studies, Brussel: VUBPress, pp. 118.
Figures
Figures - uploaded by Paul Ponsaers
Author content
All figure content in this area was uploaded by Paul Ponsaers
Content may be subject to copyright.
... Both instruments were only partially implemented, owing to the fact (1) it was not mandatory and (2) the Minister of the Interior has – after the state transformation in 1988 – no capacity to compel local municipalities to act on such federal government guidance. Relatedly, a scientific research project concluded that local integral security policy in Belgium generally lacked coherence and a clear rationale (Bauwens et al., 2011). In an analysis of policies in the cities of Antwerp (Flemish region) and Liège (Walloon region), major differences were observed between the Flemish-and the French-speaking parts of the country (Devroe, 2012). ...
In this paper, the meaning of the ‘governance of security’ in Belgium and the Netherlands will be explored. It is argued that the role of the mayor is substantial in both countries. This is why this article focuses explicitly on the political leadership of the mayor. The first section provides a comparison between Belgium and the Netherlands, contrasting their different constitutional-legal settlements and the relationship of these two cultures of control in the two countries. The consequences for which authorities and actors are ‘responsibilized’ for undertaking strategies of urban security governance are discussed. In a following section, the paper examines the current and potential challenges for governing urban security across both countries. In the final section, the dilemma of politics and science as drivers of policy responses to urban security problems is considered, identifying in particular certain deficits in mayoral expertise and training. The paper concludes that, despite a common tendency in comparative politics to group the ‘Low Countries’ together (given their strong historical and cultural connections), a powerful contrast is highlighted between the effects of federal and unitary constitution-legal settlements on policy responses to urban security.
Aimé Heene 2 Woord vooraf "Strategie en organisatie van publieke organisaties" is een handboek dat leidinggevende ambtenaren (die we vandaag "overheidsmanagers" noemen) en studenten die zich willen voorbereiden op een leidinggevende functie in publieke organisaties de begrippen, modellen en theorieën wil aanreiken die hen moeten in staat stellen om de strategische en organisatorische dimensies van hun organisatie op een succesvolle wijze gestalte te geven. Daarmee ondersteunt het boek de fundamentele en ingrijpende veranderingsprocessen die zich momenteel in publieke organisaties op alle bestuursniveaus voltrekken. Het begrip "publieke organisatie" moet daarbij in zeer ruime zin worden begrepen: de "echte" overheid, maar evenzeer al die organisaties die vooral bedoeld zijn om "maatschappelijke waarde" tot stand te brengen en die niet in de eerste plaats op hun financiële winstgevendheid worden afgerekend. Om een praktisch bruikbare, maar theoretisch verantwoorde benadering van strategie en organisatie uit te werken vertrekt het boek expliciet van de eigenheid van publieke organisaties. We starten daarom in het eerste deel van het boek met een verkenning van deze eigenheid en we concentreren ons op de vraag of en hoe management in publieke organisaties anders is dan management in private ondernemingen. Managementprincipes ontwikkeld voor ondernemingen worden immers soms wat al te snel en te weinig doordacht getransfereerd naar een context waarvoor ze niet zijn ontwikkeld. Managementprincipes voor private ondernemingen behandelen vraagstukken en problemen die niet altijd even prominent aanwezig zijn in publieke organisaties en vertrekken van uitgangspunten die vreemd kunnen zijn aan de eigenheid van publieke organisaties. Anderzijds hebben publieke organisaties en de context waarin ze opereren bijzonderheden en kenmerken die we niet altijd (even duidelijk) terugvinden in private ondernemingen. Daarom zijn we er van overtuigd dat een kritische houding aangewezen is bij het ontwikkelen van managementtheorieën en modellen voor publieke organisaties. Het tweede deel van het boek bespreekt de essentiële thema's van het strategisch beheer van publieke organisaties. We besteden aandacht aan de vraag wat "strategie" betekent en kan betekenen en hoe strategieën kunnen worden opgebouwd in publieke organisaties, we bieden een overzicht van modellen en theorieën voor het beschrijven van de wenselijke toekomst van de organisatie en we schetsen de kaders voor omgevings-en SWOT-analyse. We gaan in op het vraagstuk van het formuleren van strategieën, maar schenken ook aandacht aan het uitvoeren of implementeren, het evalueren en het bijsturen van strategieën.
For full-text, please click: https://lirias.kuleuven.be/handle/123456789/209838
Dit artikel focust op de gezagsrelatie van de burgemeester t.a.v. de lokale politie. Door toedoen van de herstructurering van de politie op twee niveaus is de lokale politie gevat in een proces van functionele en territoriale schaalvergroting. Dit heeft implicaties voor het optreden van de burgemeester als hoofd van de administratieve politie en als hoofd van het politiekorps. Dit artikel benadrukt dat sturing van politiekorpsen niet enkel een politico-bureacratische dimensie vertoont, maar ook raakpunten heeft maatschappelijke participatie en nieuwe types van burgerschap.
Culture influences action not by providing the ultimate values toward which action is oriented, but by shaping a repertoire or "tool kit" of habits, skills, and styles from which people construct "strategies of action." Two models of cultural influence are developed, for settled and unsettled cultural periods. In settled periods, culture independently influences action, but only by providing resources from which people can construct diverse lines of action. In unsettled cultural periods, explicit ideologies directly govern action, but structural opportunities for action determine which among competing ideologies survive in the long run. This alternative view of culture offers new opportunities for systematic, differentiated arguments about culture's causal role in shaping action.