Content uploaded by Özlem Alan
Author content
All content in this area was uploaded by Özlem Alan on Jun 26, 2017
Content may be subject to copyright.
Yrd. Doç. Dr. Özlem ALAN
Ege Üniversitesi Ödemiş MYO
Mısır, birim alana hem yüksek tane verimi
hem de yeşil ürün vermesi nedeniyle
dünyada ve ülkemizde önemli tarımsal
ürünler arasında yer almaktadır. Dünya’da ve
ülkemizde geniş alanlarda üretilen mısırın bir
alttürü olan tatlı mısır (şeker mısır), buğdaygiller
(Graminea) familyası içinde, Zea mays L.
var. saccharata Sturt. tür ismiyle bilinir. Tatlı
mısırı diğer mısırlardan ayıran özellikler; bitki
habitüsünün daha küçük olması ve tanelerinin
kimyasal bileşimidir. Tatlı mısır çeşitlerinin sahip
oldukları ‘su’, ‘sh-2’, ‘se’ genleri (sugary gene)
endosperme taşınan sakkarozun nişastaya
dönüşümünü engelleyerek, tanelerin yüksek
şeker içerikli olmasını sağlamaktadır. Embriyosu
iri olduğundan yağ ve protein oranı da diğer
alttür varyete gruplarına göre daha yüksektir.
(Koçak, 1987; Pierce, 1987). Sarı renkli tanelere
sahip, pişirilmiş, tuzsuz tatlı mısır’ın (90 gr)
sahip olduğu besin içerikleri Çizelge 1.1’de
belirtilmiştir.
Tatlı mısırda koçanların hasadından sonra, tarlada
kalan yeşil kısımlar taze hayvan yemi olarak
değerlendirilir veya silaj yapımında kullanılabilir.
Tatlı Mısır
(Şeker Mısır)
Hakkında Genel Bir
Değerlendirme
Tatlı mısır çeşitleri; tohum rengi, olgunlaşma gün sayısı
ve tatlılık derecesine göre sınıandırılmaktadır.
TT
TARIM
TÜRK
56 www.tarimturk.com.tr
UZMAN GÖRÜŞÜ
Tatlı mısırın ülkemize ilk
gerilişi 1930’lu yıllar
olmasına rağmen son
yıllara kadar ürem ve
tükem miktarlarında
dikkate değer arşlar
görülmemişr.
Ülkemizde tatlı mısır, koçanları
suda haşlanarak veya ateşte
közlenerek taze olarak tüketildiği
gibi; koçanlarından ayrılan
tanelerden haşlanarak bardakta
mısır, konserve şeklinde veya
dondurulmuş gıda olarak da
tüketilebilmektedir. Tatlı mısırın
turistik yörelerimizde ve sahil
bölgelerimizde taze olarak
tüketimi hızla artarken, tek başına
veya diğer bazı yiyeceklerle
karışık olarak yapılan konserveleri
ve salata garnitürlerinin tüketimi
de özellikle büyük kentlerimizde
gittikçe artmaktadır. Bu sayede
tüketimi geniş bir döneme
yayılabilmekte ayrıca sanayiye
hammadde sağlamaktadır (Erdal
ve Pamukçu, 2005).
Bunların yanında, tatlı mısırda
koçanların hasadından sonra,
tarlada kalan yeşil kısımların
taze hayvan yemi olarak
değerlendirilebileceği veya silaj
yapımında kullanılabileceği ifade
edilmektedir (İdikut ve ark., 2005).
Tatlı mısırın ülkemize ilk getirilişi
1930’lu yıllar olmasına rağmen
son yıllara kadar üretim ve
tüketim miktarlarında dikkate
değer artışlar görülmemiştir.
Ülkemizdeki tatlı mısırın üretim
alanı ve miktarları ile ilgili bilgi,
bitkisel üretim istatistiklerinde
yer almamaktadır(TÜİK, 2015a).
Buna karşılık, işlenmiş tatlı mısırın
üretim ve tüketiminin olduğu
görülmektedir(Çizelge 2 ve 3).
İçerik Miktar İçerik Miktar
Kalori 85 kcal Kalsiyum 2.67 mg
Toplam
karbonhidrat 18.67 g Demir 0.40 mg
Protein 3.04 g Magnezyum 23.14
mg
Şeker 4 g Fosfor 68.53
mg
Vitamin A 234.07 IU Potasyum 194.02
mg
Vitamin B6 0.124 mg Sodyum 0.89 mg
Vitamin C 4.90 mg Çinko 0.55 mg
Vitamin K 0.36 mcg Bakır 0.04 mg
Thiamin 0.083 mg Manganez 0.15 mg
Riboflavin 0.051 mg Selenyum 0.18
mcg
Folik asit 20.5 mg Kolin 25.90
mg
Çizelge 1 Tatlı mısır besin içeriği
(Anonymous, 2015.)
TT
TARIM
TÜRK
www.tarimturk.com.tr 57
UZMAN GÖRÜŞÜ
Dış ticaret istatistiklerine göre dondurulmuş ve konserve edilmiş
tatlı mısır ihracat ve ithalat değerleri, son 15 yıl içinde, işlenmiş bu
ürünlerde hem miktar bakımından hem de değer bakımından önemli
bir artış olduğunu göstermektedir. Tatlı mısırın ekonomik öneminde
belirtilebilecek diğer bir konu, ihracat ve ithalatımızın ülkelere göre
dağılımı ve miktarları olabilir. Çizelge 4 ve % 5’te işlenmiş tatlı mısır
ürünlerinde miktar bakımından en fazla ihracat ve ithalatın yapıldığı
ilk beş ülke belirtilmiştir. Buna göre, dondurulmuş tatlı mısırda 2015
yılında yapılan 473 ton ihracatın %84’ü tek başına Irak’a yapılmıştır.
Çizelge 2. Dondurulmuş tatlı mısır ihracat-ithalat miktar ve değerleri
Miktar/Değer 2000 2005 2010 2015
İhracat Miktar (ton) 2.6 13.2 27 473
Değer ($) 3.366 19.041 44.828 632.976
İthalat Miktar (ton) 515 924 9847 7647
Değer ($) 267.914 675.343 8.866.293 6.927.114
Çizelge 3. Konserve tatlı mısır ihracat-ithalat miktar ve değerleri
Miktar/Değer 2000 2005 2010 2015
İhracat Miktar (ton) 11 655 85 145
Değer($) 14.594 1.809.304 182.700 263.733
İthalat
Miktar(ton) 731 962 3315 7007
Değer($) 777.963 1.081.419 4.750.695 9.229.820
Çizelge 4. 2015 yılı dondurulmuş tatlı mısır ihracat ve ithalatının ülkelere
göre dağılımı
Ülkeler
İhracat
Ülkeler
İthalat
Miktar
(ton) Değer
($) Miktar
(ton) Değer
($)
Irak 398 521.638 Macaristan 5118 4.434.508
KKTC 27 32.751 Sırbistan 824 572.919
Özbekistan 21 28.706 Çin 682 649.086
Azerbaycan 5.3 8.627 Tayland 371 334.903
İsrail 4 13.010 Malezya 302 612.212
Çizelge 5. 2015 yılı konserve tatlı mısır ihracat ve ithalatının ülkelere göre
dağılımı
Ülkeler
İhracat
Ülkeler
İthalat
Miktar
(ton) Değer
($) Miktar
(ton) Değer
($)
Almanya 40 72.259 Macaristan 3058 4.295.939
KKTC 29 50.425 Tayland 2927 3.399.850
Lübnan 14 28.300 İspanya 761 1.270.960
Turkmenistan 13.5 20.340 Polonya 196 159.990
Irak 10.8 22.660 Çin 66 102.944
2015 yılında gerçekleştirilen 7647 ton dondurulmuş
tatlı mısır ithalatımızın ise %67’si Macaristan’dan, %11’i
Sırbistan, %9’u Çin, %5’i Tayland ve %4’ü Malezya’dan
yapılmıştır. Çizelge 5’de yer alan konserve tatlı mısır
rakamlarına göre ise, 145 ton ihracatımızın %28’si
Almanya’ya yapılmış, bunu %20 ile KKTC,, %10 ile
Lübnan, %9 ile Türkmenistan ve %7 ile Irak takip
etmiştir. Konserve tatlı mısır ithalatımızın ise, %44’ü
Macaristan’dan ve %42’si Tayland’dan yapılmıştır. Bu
noktada, bitkisel üretim istatistiklerinde yer almamakla
birlikte ülke ekonomisi açısından bir katma değer olduğu
belirtilebilir. Nitekim sektörde yapılan ikili görüşmelerde,
gıda sanayiine hammadde sağlamak amacıyla,
sözleşmeli üretim şeklinde, Ege, Marmara ve Batı geçit
bölgelerinde yetiştiriciliğinin arttığı belirtilmektedir.
Yaşanan bu durumun nedenleri olarak, son yıllarda
gıda sanayiinde yaşanan hızlı gelişmeler ve tüketicilerin
beslenme alışkanlıklarındaki değişimlere bağlı olarak
artan talep ayrıca üreticilerin alternatif bitki konusundaki
arayışları gösterilebilir.
Ülkemizde, açık tozlanan (kompozit) tatlı mısır çeşitleri
giderek yerini verimli, daha tatlı ve hasat sonrasında
daha uzun süre muhafaza edilebilen hibrit çeşitlere
bırakmaktadır. Bu konuda ülkemizde Mısır Araştırma
Enstitüsü Müdürlüğü ve Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma
Enstitüsü Müdürlüğü tarafından çeşit geliştirmeye
yönelik projeler yürütülmektedir (Anonim, 2015). Genel
olarak tatlı mısır çeşitleri; tohum rengi, olgunlaşma gün
sayısı ve tatlılık derecesine göre sınıandırılmaktadır.
Renk bakımından çeşitler, sarı, beyaz veya iki renkli
olabilmektedir. Olgunlaşma süresi yıllara ve iklime bağlı
olarak değişebilmekle birlikte erkenci, orta geçci ve geçci
olarak nitelenebilecek çeşitleri mevcuttur. Tanelerin
endosperminde içerdikleri şeker seviyelerine göre ise,
standart, süper tatlı, şeker oranı arttırılmış ve sinerjistik
olarak dört grupta toplanmaktadır.
Şeker içerikleri, şeker oranı üzerine etkili olduğu
belirtilen gen isimleriyle de belirtilmektedir. Standart
tatlı mısır çeşitleri ‘su’ geni içermekte ve diğer şeker
mısır gruplarına göre daha az şeker içeriğine sahiptirler.
Hasattan sonra içerdikleri şekerin hızla nişastaya
dönüşmesi nedeniyle şeker içerikleri azalır. Bu nedenle
konserve ve dondurma işlemi için önerilen çeşitlerdir
(Carey et al., 1982). Süper tatlı şeker mısır çeşitleri ‘sh-
2’ geni içermekte ve taneleri diğer şeker mısır gruplarına
göre iki-üç kat daha fazla şeker içeriğine sahiptir.
Hasattan sonra şekerin nişastaya dönüşümü daha yavaş
olduğu için raf ömrü uzun çeşitlerdir ve bu nedenle taze
tüketim için uygun çeşitlerdir (Azanza et al., 1996). Şeker
oranı artırılmış çeşitleri ‘se’ geni içermektedir.
TT
TARIM
TÜRK
58 www.tarimturk.com.tr
UZMAN GÖRÜŞÜ
KAYNAKLAR
Alan, Ö., Sönmez, K., Budak, Z., Kutlu, İ. ve Ayter, N.G. 2011. Eskişehir
Ekolojik Koşullarında Ekim Zamanının Şeker Mısırın (Zea mays
saccharata Sturt.) Verim ve Tarımsal Özellikleri Üzerine Etkisi. Selçuk
Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 25 (4):33-40.Alan, Ö., Kınacı, E., Kınacı,
G., Başçiftçi, B. Z., Evrenosoğlu, Y., Sönmez, K., ve Kutlu, İ. 2014. Hasat
Sonrası Değerlendirme Şekillerine Göre Şeker Mısırın Tane Kalitesinde
Meydana Gelen Değişimlerin Belirlenmesi. SDÜ Ziraat Fakültesi Dergisi,
9(1):49-58.Anonim, 2015. http://arastirma.tarim.gov.tr/misir; http://
arastirma.tarim.gov.tr/batem. (Erişim: Eylül, 2015). Anonymous, 2015.
http://skipthepie.org/. (Erişim: Eylül, 2015)Altıparmak, S., 2001. Şeker
Mısır (Zea mays saccharata L . ) Çeşitlerinde Farklı Azot Dozlarının Verim
ve Verim Öğelerine Etkisi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Yüksek Lisans Tezi. 50s. Anıl, H., 1999. Çarşamba Ovasında Şeker
Mısırın Verim, Verim Unsurları ile Bazı Kalite Karakterlerine Şaşırtmanın
ve Farklı Ekim Zamanlarının Etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen
Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. 63s. Atakul Ş., 2011. Diyarbakır
Koşullarında Farklı Ekim Zamanlarının Beş Şeker Mısırı (Zea mays L.
saccharata Sturt.) Çeşidinde Taze Koçan ve Tane Verimi İle Bazı Tarımsal
Özelliklere Etkisi. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek
Lisans Tezi. 90s. Azanza, F., Bar-Zur, A. and Juvik, J.A. 1996. Variation in
sweet corn kernel characteristics associated with stand establishment
and eating quality. Journal of Food Science 61:253-257.Başçiftçi, B. Z.,
Alan, Ö., Kınacı, E., Kınacı, G., Kutlu, İ., Sönmez, K., ve Evrenosoğlu,
Y. 2012. Bazı Şeker Mısır Çeşitlerinin (Zea mays saccharata Sturt)
Teknolojik ve Kalite Özellikleri. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi,
26(4):11-18.Bozokalfa, K.M., Eşiyok, D. ve Uğur, A., 2004. Ege Bölgesi
Koşullarında Ana ve İkinci Ürün Bazı Hibrit Şeker Mısır (Zea mays L. var.
saccharata) Çeşitlerinin Verim, Kalite ve Bitki Özelliklerinin Belirlenmesi.
E.Ü. Zir. Fak. Der. 41(1):11-19. Carey, E.E. Rhodes, A.M. and Dickinson,
D.B. 1982. Post-harvest levels of sugars and sorbitol in sugary enhancer
(su1 se1) and sugary (su1 Se1)maize. HortScience 17: 241–242.
Cesur, C., 1999. Kahramanmaraş Koşullarında Şeker Mısır Çeşitlerinde
(Zea mays L. var. saccharata Sturts) Farklı Ekim ve Dikim Zamanları
ile Yetiştirme Tekniklerinin Verim ve Erkenciliğe Etkisi Üzerinde Bir
Araştırma. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi.
166s. Douglass, S.K. Juvik JA. and Splittstoesser W.E. 1993. Sweet corn
seedling emergence and variation in kernel carbohydrate reverse. Seed
Science and Technology 21:433-445.Egesel, C.Ö., Turhan, H., Kahrıman,
F. ve Özkan, P., 2007. Bazı Şeker Mısır (Zea mays L. var. saccharata
Sturt.) Genotiplerinin Verim ve Bitkisel Özelliklerinin İncelenmesi.
Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi. 25-27 Haziran 2007. Erzurum. s:206-
209. Eşiyok, D., Bozokalfa, K.M. ve Uğur, A., 2004. Farklı Lokasyonlarda
Yetiştirilen Şeker Mısır (Zea mays L. var. saccharata) Çeşitlerinin Verim,
Kalite ve Teknolojik Özelliklerinin Belirlenmesi. E.Ü. Zir. Fa. Derg.
41(1):1-9. Erdal., Ş. ve Pamukçu, M., 2005. Tatlı Mısır (Zea mays L.
var. saccharata Sturt.). Derim 22(2): 41-46. Gençtan, T. ve Uçkesen, B.,
2001. Tekirdağ Koşullarında Ana Ürün ve İkinci Ürün Şeker Mısır (Zea
mays L. var. saccharata Sturt) Yetiştirme Olanaklarının Belirlenmesi.
Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi. 17-21 Eylül 2001. Tekirdağ, s:265-
271. İdikut, L., Cesur, C. ve Tosun, S., 2005. Şeker Mısırda Ekim Zamanı
ve Yetiştirme Tekniğinin Hasıl Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi. KSÜ Fen
ve Mühendislik Dergisi 8(1):91-100. Koçak, A.N., 1987. Mısırın İnsan
Gıdası Olarak Önemi ve Gıda Endüstrisindeki Yeri. Türkiye’de Mısır
Üretiminin Geliştirilmesi, Problemler ve Çözüm Yolları Sempozyumu.
TARM, Ankara.Koçak, M., 1991. Samsun Ekolojik Şartlarında Bazı Şeker
Mısır Çeşitlerinde Verim, Verim Öğeleri Ve Bazı Kalite Özelliklerine Azotlu
Gübrelemenin Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Ondokuz Mayıs Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.,Küçükyaççı, Ş., 2010. Bazı
Yeni Şeker Mısırı Tiplerinin Tokat - Kazova Koşullarında Bazı Verim Ve
Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen
Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. 50s. Lerner, B.R. and Dana,M.N.,
2007. Growing Sweet Corn. HO-98.pdf. Purdue University Cooperative
Extension Service, http://www.ces.purdue.edu/extmedia/hort.htm#9.
Erişim: Temmuz 2011. Öktem, A. ve Öktem, G.A., 2006. Bazı Şeker
Mısır Genotiplerinin (Zea mays L. var. saccharata Sturt) Harran Ovası
Koşullarında Verim Karakteristiklerinin Belirlenmesi. Uludağ Üniv. Zir.
Fak. Derg., 20(1):33-46. Pierce, C.L., 1987. Vegetable Characteristics
Production and Marketing. Newyork, p:167-175. Sarı , N. ve Abak, K.,
1997. Alçak Tünel Uygulaması ve Farklı Ekim Zamanlarının Şeker Mısırda
(Zea mays L. var. saccharata) Verim, Bitki Büyümesi ve Agronomik
Özellikler Üzerine Etkileri. Doğa Dergisi. 21:207-211.Sencar, Ö.,
Gökmen, S., Koça, H., ve Okutan, M., 1992. Tokat Ekolojik Koşullarında
II. ürün olarak Şeker Mısır Yetiştirme Olanaklarının Belirlenmesi Üzerine
Bir Araştırma. Cumhuriyet Üniversitesi Tokat Ziraat Fakültesi Dergisi.
9(1):242-257. Sezer, İ. ve Köycü, C., 1995. Samsun İlinde Ana ve İkinci
Ürün Olarak Şeker Mısır Yetiştirme ve Değerlendirilmesi. Karadeniz
Bölgesi Tarımının Geliştirilmesinde Yeni Teknikler Kongresi, O.M.Ü.
Zir. Fak., 19-11 Ocak 1995, Samsun. Sönmez, K., Alan, Ö., Kınacı, E.,
Kınacı, G., Kutlu, İ., Budak, Z. ve Evrenosoğlu, Y., 2013. Bazı Şeker
Mısır Çeşitlerinin (Zea mays saccharata Sturt) Bitki, Koçan ve Verim
Özellikleri. SDÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(1):28-40.Szymanek, M., 2009.
Influence of Sweet Corn Harvest Date on Kernel Quality. Res. Agr. Eng.,
55(1):10-17. Szymanek, M. 2012. Processing of sweet corn. trends
in vital food and control engineering. Prof. Ayman Amer Eissa (Ed.).
ISBN: 978-953-51-0449-0. InTech. http://www.intechopen.com/books/
trends-in-vital-food-and-control engineering/processing-of-sweet-corn
(Erişim: Eylül 2015).Tuncay, Ö., Bozokalfa, K.M. ve Eşiyok, D., 2005.
Ana Ürün ve İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı Tatlı Mısır Çeşitlerinde
Koçanın Agronomik ve Teknolojik Özelliklerinin Belirlenmesi. E.Ü. Zir.
Fak. Der. 42(1):47-58. Turgut, İ. ve Balcı, A., 2002. Bursa Koşullarında
Değişik Ekim Zamanlarının Şeker Mısırı (Zea mays L. var. saccharata
Sturt.) Çeşitlerinin Taze koçan Verimi ile Verim Öğeleri Üzerine Etkileri.
Uludağ Üniv. Zir. Fak. Derg. 16(2):79-91. TÜİK, 2015a. Bitkisel Üretim
İstatistikleri Veri Tabanı. TÜİK, 2015b. Dış Ticaret İstatistikleri Veritabanı.
Bunlar standart mısır çeşitlerine göre iki kat daha fazla şeker
içeriğine sahiptirler ve hasat sonrası şeker içerikleri uzun süre yüksek
kalabilmektedir. Bu nedenle taze tüketim için uygun çeşitlerdir. Kalite
özellikleri iyi olmasına rağmen, süper tatlı ve şeker oranı arttırılmış şeker
mısır çeşitlerinin düşük toprak sıcaklıklarında çimlenme ve heterojen
bitki oluşturma gibi sorunları bulunmaktadır (Douglass et al., 1993).
Sinerjistik olarak isimlendirilenlerin üretimi diğer tiplere göre oldukça
azdır ve henüz pek fazla tanınmamaktadır (Lerner and Dana, 2007;
Syzmanek, 2009). Diğer türlerde olduğu gibi tatlı mısır yetiştiriciliğinde
de birim alandan yüksek gelir elde etmek için, yetiştirilecek bölgenin
iklim koşullarına uygun çeşitlerin belirlenmesi gerekmektedir. Çeşit
seçimi, bölgenin iklim koşullarına, ürünün değerlendirme şekline (taze,
konserve veya dondurularak) bağlıdır.
Taze koçan tüketmek amacıyla yetiştirilecek tatlı mısırda, tanenin kalitesi
yanında koçanların iri olması pazarda aranan önemli özelliktir. Taze
tüketim için yapılan yetiştiricilikte, diğer önemli bir konu erkenciliktir. İlk
turfanda ürünler yüksek yattan pazarlanabilmektedir. Ülkemizde, güney
ve batı bölgelerimizde alçak plastik tünel altında veya de ile yetiştiricilik
yapılarak erkencilik sağlanmaktadır (Sarı ve Abak, 1997).
Konserve ve dondurma amacıyla yetiştirilecek sanayi tipi tatlı mısırda
ise koçan iriliğinden ziyade koçanda taze tane verimi ve tanenin kalitesi
(yüksek şeker ve düşük nişasta içeriği) ön plana çıkmaktadır. Tatlı
mısır tanelerinin şeker içeriği üzerine, sadece endospermlerinde sahip
oldukları tatlılık geninin değil, çeşitler ve ekolojinin de etkili olduğu
belirtilmektedir (Szymanek, 2012). Bu noktada, tatlı mısır yetiştiriciliğinde,
çeşitlerin adaptasyon durumlarının, çeşit kalite özelliklerinin ve işlemeye
uygunluğunun belirlenmesi önem kazanmaktadır. Bu nedenle ülkemizde
farklı ekolojik bölgelerde tatlı mısır ile yapılmış çalışmaların uygulamaya
aktarılması tatlı mısırın ülkemizdeki geleceği açısından önemli
görülmektedir (Koçak, 1991; Sencar ve Ark., 1992; Sezer ve Köycü, 1995;
Sarı ve Abak, 1997; Anıl, 1999; Cesur, 1999; Altıparmak, 2001; Gençtan
ve Uçkesen, 2001; Turgut ve Balcı, 2002; Bozokalfa ve ark., 2004; Eşiyok
ve ark., 2004; Tuncay ve ark., 2005; Öktem ve Öktem, 2006; Egesel ve
ark., 2007; Küçükyaçcı, 2010; Atakul, 2011; Alan ve ark., 2011; Başçiftçi
ve ark., 2012; Sönmez ve ark., 2013; Alan ve ark., 2014).
Sonuç olarak, ülkemizde haşlanmış taze mısır tüketiminin pek çok
bölgede silajlık ve danelik mısırdan yapıldığı göz önüne alınırsa, mısır
tarımının yapıldığı alanlarda yetiştirilebilen tatlı mısırı yüksek şeker
içeriği ile daha lezzetli haşlanmış mısır sağlaması nedeniyle alternatif
bir ürün olarak düşünülebilir. İlk turfanda ve son turfanda ürünler için
ilk ürün ve son ürün çıkarma tarihlerinin bölgelere gore belirlenmesinin
faydalı olacağı düşünülmektedir. Özellikle gıda
için yapılan üretimlerde hasat sonrası kalite
kayıplarının önlenmesi için, işleme tesislerine
yakın üretim bölgelerinde alternatif bir ürün olarak
yetiştirilebileceği ayrıca üreticiler için ek bir kaynak
olması açısından, koçanların hasadından sonra
tarlada kalan yeşil kısımların hayvan yemi
olarak değerlendirilebileceği düşünülmektedir.
TT
TARIM
TÜRK
www.tarimturk.com.tr 59
UZMAN GÖRÜŞÜ