Content uploaded by Tamer Aslan
Author content
All content in this area was uploaded by Tamer Aslan on Nov 08, 2016
Content may be subject to copyright.
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Ondokuz Mayis University Journal of Faculty of Education
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/omuefd
OMÜ Eğt. Fak. Derg. / OMU J. Fac. Educ. 2014, 33(2), 593-605
doi: 10.7822/omuefd.33.2.18
Araştırma/Research
Sanat Eğitimi Sorunu Olarak Ülkemizde Ġlk ve Orta Öğretim
Kurumlarında Sanat Eğitimine Olan Ġlgisizlik Sebepleri
Tarık Yazar
i
, Tamer Aslan
ii
, Sadık Şener
iii
Sanat eğitiminin; görsel yolla algılamayı öğretmek, yaratıcılığı geliştirmek, sanatın
anlaşılmasını-paylaşılmasını sağlamak, bireye kendini ifade etme yeteneği kazandırmak,
endüstriye hizmet etmek, yaşamı değiştirmek, duygu ve düşüncenin görselliğe dönüşmesini
sağlamak gibi amaçları vardır. Sanat, günlük hayatımızda en az fen bilimleri, sosyal bilimler ve
diğer alanlar kadar önemlidir. Ancak, ne yazık ki eğitim politikamızda ve toplumumuzda,
görsel sanatlar eğitimi, çizme, boyama ve süsleme dersi olarak görülmekte ve eğitim
programlarında en son düşünülecek ders olarak bakılmaktadır. Halbuki her bireyi yakından
ilgilendiren görsel sanatlar dersi nesnelerin nasıl görüldüğünü, uyumlu düzen ve kuruluşun
nasıl oluşturulduğunu en güzel sergileyen alandır (Özsoy,2003). Ülkemizde uzun zamandan
beri toplum olarak sanat dersleri hakkındaki genel kanı “olmasa da olur” şeklindedir. Bu
sebepler genel olarak dört başlık altında toplanabilir. Bunlar; Eğitim sisteminden kaynaklanan
sebepler, Öğretmen ve öğrenciden kaynaklanan sebepler, Sosyo-Kültürel çevreden kaynaklanan
sebepler ve Okul idaresinden kaynaklanan sebepler olarak sıralanabilir. Bu çalışmada genel
olarak yukarıda belirtilen sebepler çerçevesinde ülkemizdeki ilk ve orta öğretim kurumlarında
sanat eğitimine olan ilgisizliğin nedenleri araştırılmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli
kullanılmıştır. Veriler, doküman incelemesi, alanyazın ve anket yoluyla elde edilmiştir.
Araştırmada elde edilen bulgular yorumlanmış ve sanat eğitiminin gelişimi açısından önerilere
yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Sanat, Sanat eğitimi, Sanat eğitimi sorunu, Görsel sanatlar.
GiriĢ
Temel eğitim içerisinde sanat eğitimi çok önemlidir. Sanat eğitiminin okul programlarının bir süsü, bir
yetenek sorunu halinden çıkarıp ikinci planda kalan ders olmaktan kurtarıp diğer derslere göre
konumunu iyi tespit etmek gerekmektedir. Sanat eğitimini yetenek- yaratıcılık eğitimi olarak özleĢtirmek
sanat eğitimini olumsuz yönde etkileyerek sanatın diğer bilimlere olan katkısı göz ardı edilmekte ve
topluma olan katkısı ihmal edilmektedir. “Ġnsanların olanı koruyan değil, onu değiĢtiren, dönüĢtüren,
yenileyen doğrultuda eğitilmesi yaratıcı düĢüncenin davranıĢ geliĢtirmesi ile olanaklıdır (Türe, 2007: 56).
Günümüzde sanat eğitimi devlet politikası olarak benimsenmeli ve desteklenmelidir. Tüm dünyada zekayı
geliĢtirmeye yönelik olup, yaratıcılık önemsenmemektedir. ĠletiĢim çağı olan günümüzde sanat eğitiminin
i
Yrd. Doç. Dr., Ondokuzmayıs Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, tarikyazar08@omu.edu.tr
ii
Yrd. Doç. Dr. , Ondokuzmayıs Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik-Cam Bölümü, taslan@omu.edu.tr
iii
Dr., Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi, senerressam55@gmail.com
594 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
boĢ zamanları değerlendirme dıĢında baĢka bir iĢlevinin olmayacağı düĢünülmektedir. Oysa Baysal’a göre;
“Bilim ve teknoloji, sanat ve düĢünme ile bütünleĢtiği oranda toplumda ilerleme görür” (1994: 9).
Sanat eğitimin amacı her öğrenciyi sanatçı yapmak değil, öğrencide var olan yaratıcılık gücünü ortaya
çıkarıp geliĢtirmektir. Sanat eğitimi genel eğitim politikasında bir lüksmüĢ gibi düĢünülmemelidir. Bilakis
öğretim programlarının vazgeçilmez merkez unsuru olarak görüp düĢünülmeli ve bu yönde görsel
sanatlar eğitimine ayrılan zaman ve maddi kaynaklar arttırılarak desteklenmelidir. Güzel sanatlar
eğitiminin eğitim programlarında gerektiği ilgiyi ve desteği alması sonucunda çağa uygun eğitimin
gerçekleĢtirileceği muhakkaktır ( Türe, 2007: 55).
Eugene Ferguson’un “Pramitler, katedraller ve roketlerin varlığının sebebi ne geometri, ne inĢaat teorileri,
ne de termodinamik değil, bunları gerçekleĢtirenlerin zihinlerinde daha önceden resmin imge olarak
biçimlenmiĢ olmasıdır” sözü sanat eğitiminin önemini ifade etmektedir. Türe’ye göre, “Güzel sanatları ve
sanat eğitimini dıĢlayan bir eğitim, hayal gücünden, yaratıcı düĢünme gücünden uzak, kuru bilgilerle
donanmıĢ mesleki bir terbiyedir” ( 2007: 56). Oysa içinde bulunduğumuz çağ yaratıcı düĢüncenin
geliĢtirilip deseteklenmesini gerektirmektedir.
Yaratıcı düĢünceyi besleyen nitelikte sanat eğitimi veren bir toplumda yetiĢen birey, bilgi çağına kolayca
adapte olabilir. Bu bağlamda ilk ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitiminin önemli bir boĢluğu
doldurduğu söylenebilir. Ancak, Ülkemizde ilk ve orta öğretim kurumlarında, eğitim sistemi, öğretmen,
öğrenci, sosyo-kültürel çevre ve okul idaresinden kaynaklanan genel sorunlar nedeniyle sanat eğitimine
yeteri kadar yer verilememektedir. Sanat eğitimine olan ilgisizliğin sebepleri araĢtırılarak sorunların
giderilmesi ve yeni programların oluĢturulması bilim toplumu açısından önem taĢımaktadır.
Sanat Eğitimi
Sanat eğitimi, sanatçı ve sanat eğitimcisi yetiĢtiren kuramsal ve mesleksel eğitim öğretimi kapsamaktadır.
Ancak, daha çok, özellikle yetiĢen kuĢaklar baĢta olmak üzere tüm kitleye yönelen, sanatı ve sanatsallığı,
değiĢkenliği içinde kavratan, yaĢamsal değerlerini belirleyen ve yaratıcılığı, sanat ve düĢün alanında
geliĢtirme amacını taĢıyan bir eğitsel programlar bütünüdür (Ġlhan, 1993: 10).
Sanat eğitimi bugün bir zevk, duygu ve biçimler yaratmanın yanısıra özgün, atak, çağdaĢ
düĢünceler üretmeyi öngören yaratıcı bireyler yetiĢtiren zihinsel etkinlikler süreci olarak
görülmektedir (Kahraman, 2007: 4).
San’a göre sanat eğitiminde amaç; kendine güvenen, bağımsız, özgür, kendini gerçekleĢtirebilen, yetenek
ve yetilerini doğru kullanabilen, kendi ile birlikte çevresini de gerçekleĢtirebilen, dıĢ dünyaya ve
yaĢadıklarına saygılı, üretken, coĢkulu, dengeli, akıllı, duyarlı, duygusal ve zihinsel etkinliklerini yapan
yaratıcı insanlar kazanmaktır (San,1984: 6).
Sanat eğitiminin estetik değer ve algısal duyarlılıkların geliĢmesine, görsel sanatları anlama, öğrenme
yetisini geliĢtirmeye, var olan yetenekleri ve yaratıcılığı, geliĢtirmeye, bireysel ve toplumsal açıdan
iletiĢimin geliĢmesine katkısı olduğu yatsınamaz. Sanat eğitimi öğrencinin algı alanının geniĢlemesine,
sözlü iletiĢim yanında sanatsal bağlamda farklı bir alanda iletiĢimin gerçekleĢmesine, kiĢisel gerginliklerin
azalmasına, ilgi ve merakın artmasına ve teknik becerinin geliĢmesine neden olabilmektedir.
Sanat Eğitiminin Önemi
Okullarımızda sanat eğitimi derslerinin bulunmasının pek çok gerekçesi vardır. Bu gerekçeler zamana,
ihtiyaçlara, araĢtırma uygulamalarına göre yön bulur. Dönemlere ve dönemlerin ihtiyaçlarına göre
değiĢerek amacını ortaya çıkarır. Bu amaçlar Vedat Özsoy’a göre Ģöyle belirtilmiĢtir:
a) Görsel sanatlar esasen çözülmek üzere problem icat eder. Sanat yaratıcı düĢünceyi, anında ve yerinde
karar vermeyi, değerlendirme ve hemen sonuç alma yeteneğini geliĢtirir.
b) Sanat doğası gereği hayal etme alıĢtırmalarının yapılmasını sağlar. Sanat bir değiĢiklik ve Ģimdi
bildiğimizden daha iyi bir yol ve Ģans oluĢturmak, bir ümit oluĢturmak için yegane araçtır.
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 595
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
c) Sanat var olan kültürel çeĢitliliği keĢfetmek ve vurgulamak için fırsatlar sunar. Böylece duyarlılığı,
(empati baĢkasının yerinde kendini koyma) müĢterek ve karĢılıklı sevgi için yapılması gerekenleri
araĢtırmayı teĢvik eder (Özsoy, 2003).
Görsel sanatlar zengin ve renkli bir hayat oluĢturmak için insana önemli bir katkı yapan esas unsurdur.
Sanat eğitimi, her yaĢtaki birey için gereklidir ve insan hayatında önemli bir yer tutar. Sanat eğitimi;
bireyin yaratıcı güç ve potansiyellerini eğitmek, estetik düĢünce ve bilinci örgütlemek için gereklidir.
Sanat, bireyin sosyal iliĢkilerini ayarlamasını, iĢbirliği ve yardımlaĢmayı, doğruyu seçme ve ifade
edebilmeyi, bir iĢe baĢlayıp bitirme sevincini tatmayı, üretken olmayı sağladığı için önemlidir. Sanat
eğitimi, gözlem yapma, orjinalite buluĢ ve kiĢisel yaklaĢımları destekler, pratik düĢünceyi geliĢtirir.
Olayları, olmadan da beyninde gerçekleĢtirebilme gücünü artırır. Bireyin el becerisini geliĢtirir ve sentez
yapmasına yardımcı olur.
Yale Üniversitesindeki Tıp Fakültesi öğrencileri bir tanıyı doğrulayan ayrıntıları sık sık gözden
kaçırıyorlarmıĢ. Bu öğrencilere Güzel Sanatlar dersi verilmeye baĢlanmıĢ. Sonuçta bu dersi alan
öğrencilerin tanı yetilerinin geliĢtiği görülmüĢ. Bakmayı öğrenme ve ayrıntıda gezinmek; algıyı, duyuları
geliĢtirdiği kadar zihni yetileri de olumlu etkiler. Ġnsan salt mantıkla örüntülü değil duyguyla da yüklüdür.
O halde Bilim Eğitiminin yanında Sanat Eğitimi de gereklidir. Çünkü; sanat eğitimi genel eğitimin temel
unsurlarından birisidir (Türe, 2007: 70).
Sanat Eğitiminin Sorunları
Ülkemizde genel eğitim üzerinde sanat eğitiminin durumunun dıĢında sanat eğitimine karĢı olumsuz
yaklaĢımlar vardır. Bunlar; Sanat eğitimcilerinin denetlenmesi, okullların fiziki koĢulları, sanat eğitimcisi
yetiĢtiren kurumlardan kaynaklanan sorunlar, sanat eğitimi ders saatleri sorunları, müfredat sorunları,
eğitim sisteminden kaynaklanan sorunlar, öğretmen ve öğrenciden kaynaklanan sorunlar, okul
idaresinden kaynaklanan sorunlar ve sosyo-kültürel çevreden kaynaklanan sorunlar olarak sıralanabilir.
Sanat eğitimin gerekliliğine dair tüm geçerli sebeplere rağmen ülkemizde ilk ve orta öğretim
kurumlarında henüz sanat eğitiminin gerekliliğine inanmayanlar tarafından hazırlanan eğtim programları
uygulanmaktadır (Özsoy, 2003: 208).
Yeni eğitim-öğretim programlarının bir bölümünün çağın gereksinimlerine cevap vermediği söylenebilir.
Hazırlanan programlarda öngörülen konuların uygulama alanlarının okullarda olmadığı görülmekte ve
programları çeliĢmektedir. Müfredat programları öğrencilerin ilgi ve yeteneklerine göre hazırlanmalıdır.
Okullardaki fiziki Ģartlarla eğitim-öğretim programları birbiriyle iliĢkilidir. Okullarda atölyeler olmadığı
için sınıf ortamlarında ders gereği gibi yapılamamaktadır. Okul idarecilerinin atölye sorununu çözmesi
görsel sanatlar dersine olan ilginin artabilmesi için önemlidir.
Sanat eğitimin genel eğitim içinde hak etttiği yeri alamaması öğrencilerin yaĢamlarını sınavlara yönelik
olarak sürdürmek zorunda kalması, programların güncellenmemesi, program hazırlayıcıların gerekli hazır
bulunuĢluk düzeyine sahip olmaması ve haftalık ders saatlerinin az oluĢu önemli sorunlar arasında yer
almakta ve durum derse olan ilgiyi de azaltabilmektedir.
Öğrencilerin derse olan ilgisizliği, üniversite sınavlarında sanat eğitimi ile ilgili soru olmayıĢı, hazırlık
aĢamasında bu dersin gereksizliğini ortaya koyarak ilgiyi azaltabilmektedir. GeliĢmiĢ ülkelerde sanat
eğitimi aileden baĢlayan, okul öncesi ve temel eğitim kurumları programlarında yerini aldığı halde
ülkemizde gereken önem verilmemektedir. Millli Eğitim Bakanlığı yetkilileri, okul yöneticileri,
öğretmenler, öğrenci velileri ve öğrencilerin sanat eğitimi derslerine karĢı olan yaklaĢımları ve ilgileri
yeterli değil (Özsoy, 2003: 207).
Sanat eğitimciliğini seçen adayların YGS’ den (Yükseköğretime geçiĢ sınavı) aldıkları taban puanların aĢağı
çekilmesi ve özel yetenek sınavlarına giren öğrencilerin kısa süreli kurslarla sınavları geçmesi, nitelikli
öğretmen adaylarının alanı tercih etmeyiĢi eğitim öğretimde sorun oluĢturabilmektedir. Öte yandan sanat
eğitimcilerinin bilgi ve donanımlarının denetlenmiyor oluĢu da önemli bir sorundur. Bu alanda denetim
için yetiĢmiĢ müfettiĢler olmalıdır.
596 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
Sanat eğitimindeki olumsuz yaklaĢımlar nedeniyle aileler sanatı boĢ zamanları değerlendirme olarak
görmektedir. Sanat eğitimi alanında yeteri kadar hizmetiçi eğitim verilmemektedir. Bu nedenle
programlardaki yeni yaklaĢımlar öğrencilere aktarılamamaktadır.
AraĢtırmanın Amacı
Bireylere düĢünmeyi öğrenme, bilgi üretme, problem çözme, bireysel çalıĢma, benlik geliĢimi ve sağlıklı
iletiĢim kurma gibi yetileri kazandırabilecek temel özelliklere sahip olmasına rağmen sanat eğitimine
yeterince ilgi gösterilmediği düĢünülmektedir. Bu bağlamda araĢtırmamızın temel amacı; ülkemizdeki ilk
ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitimine olan ilgisizliğin sebeplerini araĢtırmak ve çözüm önerileri
sunmaktır.
Problem
Ülkemizde ilk ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitimine olan ilgisizliğin sebepleri nelerdir?
Sayıltılar
Elde edilen doküman ve kriterlerin gerçeği yansıttığı varsayılmaktadır.
Sınırlılıklar
Yapılan araĢtırma ilk ve ortaöğretim kurumları sanat eğitimi dersleri ile sınırlandırılmıĢtır. Sanat
eğitimine olan ilgisizliğin sebeplerinin tespiti için yapılan araĢtırma Samsun merkezde bulunan 12
Ġlköğretim Okulu ve 25 sanat eğitimcisi ile sınırlandırılmıĢtır.
Yöntem
Araştırmanın Modeli
Bu araĢtırmada betimsel tarama modeli kullanılmıĢ ve probleminin doğası gereği bir durum hakkında
bireylerin görüĢlerinin neler olduğu ve bu görüĢlerle ilgili bazı değiĢkenler arasında farklılıkların olup
olmadığını belirlemek amacıyla nitel araĢtırmalar yanında nicel bir yaklaĢım da benimsenmiĢtir.
Araştırmanın Evreni ve Örneklem
AraĢtırmanın evrenini Samsun merkezde bulunan 78 ilköğretim okulu ve bu okullarda görev yapan 109
sanat eğitimcisi oluĢturmaktadır. Toplam 12 ilköğretim okulunda görev yapan 25 sanat eğitimcisi
araĢtırmanın örneklemini oluĢturmaktadır.
Verilerin Toplanması
AraĢtırmada literatür taraması sonucu elde edilen kaynaklar incelenmiĢ ve internet ortamındaki
bilgilerden faydalanılmıĢtır. Veriler doküman incelemesi ve amaç doğrultusunda araĢtırmacılar tarafından
oluĢturulan “Sanat eğitimine olan ilgisizliğe Öğretmen görüĢleri” anketi ile elde edilmiĢtir. Ankette
öğretmen görüĢlerine yönelik açık uçlu sorulara da yer verilmiĢtir.
Bulgular ve Yorum
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri
Sanat eğitiminin bulunduğu yerden öteye gidememesinin nedini olarak; eğitim sistemi, ailelerin ilgisizliği,
eğitimsizliği, öğretmen ve idarecilerin sanat eğitimine bakıĢ açıları ve gereğinin anlaĢılamaması
söylenebilir. Sanat eğitimini yaygınlaĢtırmak örgün ve yaygın eğitim yolu ile toplumumuzun bireylerinin
sanatsal düĢünebilme, bakabilme, eleĢtirebilme ve hissedebilme yeteneklerinin geliĢtirilmesini sağlamakla
mümkün olabilir. Bireyin eğitiminde kiĢiliğin olumlu yönde etik ve estetik geliĢmesinde sanat eğitimi
gereklidir. Suut Kemal Yetkin “Sanat eğitimi bir çeĢit ahlak eğitimidir” (1968). diyerek sanat eğitiminin bir
disiplin eğitimi olduğunu ifade etmektedir.
Sanat eğitimi bireyin davranıĢlarından kendi yaĢantısı yolu ile amaçlı olarak belirli estetik değiĢiklikler
oluĢturma sürecidir Ģeklinde tanımlanabilmektedir (M.E.B., 1991). Sanat yolu ile, bireye dıĢa vurum
olanağı verilebilir, kendini kanıtlamasına, kimliğini bulmasına olanak tanınabilir, her alanda
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 597
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
kullanabileceği yaratıcı davranıĢı geliĢtirilebilir, sanat yaparak bir üretici olması estetik ve pratik yargı
gücünün geliĢtirilmesi sağlanabilir. “Sanat eğitiminin amaçlarını oluĢturmada temel aldığı çocuk, toplum,
eğitim, ders ve sanat sonuçta iki ayrı yaklaĢımda toplanabilir. Bunlardan birincisi; sanatı okullarda bir araç
olarak gören yaklaĢımlar; ikincisi; sanatı bir amaç olarak gören yaklaĢımlardır” (San, 1985).
Sanat eğitimine bir araç ders olarak, farklı iĢlevler doğrultusunda yaklaĢımları özetlemek gerekirse;
1.Sanat eğitimi kiĢiye boĢ zamanını iyi değerlendirecek bir uğraĢ alanı oluĢturur.
2.Sanat çocuğun kendini rahat anlatması için bir fırsattır.
3.Yaratıcı düĢünmeyi geliĢtirir ki bu sanatın programlardaki baĢ iĢlevini oluĢturur.
4.Akademik konuların kavranmasında yardımcıdır.
5.Çocuğun çok yönlü geliĢiminde, sanat aracı iĢlev görür.
Sanatın bu anlamda kiĢiye kazandıracağı değerleri baĢka hiçbir ders, alan ya da deneyim kazandıramaz
(Türe, 2007). Dewey; sanatı yaĢama can veren bir deneyim olarak nitelemektedir (1934).
Eğitim ortam olarak üç çevrede ele alınabilir. Bunlar; aile çevresi, yaĢanılan çevre ve okul çevresidir
(BaĢaran, 1978). Eğitimin düzeyi bu üç çevreyi yakından ilgilendirmektedir çünkü, eğitim önce ailede
baĢlar, çevreye açılır ve okullarda planlı-programlı eğitim-öğretim gerçekleĢtirilir. Çocukların baĢarısı
eğitim sistemindeki programlara bağlı olduğu gibi aile ve çevre Ģartlarına da bağlıdır. Özellikle sanat
eğitiminin düzeyini aile, çevre ve okul etkilemektedir.
Günümüzde birçok aile bilinçsizlik nedeniyle çocuklarının eğitiminde sanat eğitimini gereksiz
görebilmektedir. Bunun temel kaynağının eğitim sistemi olduğu söylenebilir. Çünkü diğer olumsuz
durumları besleyen temel neden sistemin kendisidir.
Alan öğretmenlerinin kendilerini geliĢtirememeleri sorunlardan yalnız biridir. “Bir gereçten ötekine, bir
konudan baĢkasına atlayarak yapılan sanat eğitimi dersinde ne öğrenme olur, ne de yaratıcılık geliĢir”
(KırıĢoğlu,2002). Alan ile ilgili Yükseköğretim programlarının güncellenmemesinin yanısıra sanat eğitimi
dersleri için öğretmen atamada alanla ilgisi olmayan farklı alan mezunlarının atanması derse olan
ilgisizliği artırabilmektedir. Ayrıca, Milli Eğitim Bakanlığının düzenleyeceği etkili ve yaygın hizmet içi
programlarının uygulanmıyor olması, Yükseköğretime geçiĢ sınavlarında sanat eğitimi ile ilgili soruların
olmaması veya yetersiz oluĢu, ailelerin çocuklarını sanat eğitimi konusunda desteklememeleri ve
ekonomik problemlerin ilgisizliği besleyen temel sebepler olduğu söylenebilir.
Sanat eğitimine olan ilgisizliğin nedenlerinden biri de sosyo-kültürel çevredir. Sosyal çevrenin ekonomik,
kültürel ve eğitim algılarının dikkate alınmadan yapılan dayatmacı uygulamalar problem
oluĢturabilmektedir. Öte yandan, Ailenin eğitim seviyesinin düĢüklüğü öğrencinin sanata olan ilgisini
azaltmaktadır, ailenin ekonomik seviyesinin yetersizliği masraflı bir ders olan görsel sanatlar dersinin
gerektiği gibi iĢlenmesini engellemektedir, öğrenci velilerinin derse olumsuz yaklaĢımı öğrencilerin derse
olan ilgisini azaltmakta ve aynı zamanda öğretmenlerin motivasyonunun düĢürebilmektedir. Okul
yönetiminin sanat eğitimi derslerini önemsememesi öğretmen baĢarısını olumsuz etkileyebilmektedir.
Okullarda kültürel etkinliklerin eksikliği (müze gezileri ve sergi vs.) öğrencilerin kültürel ve sanatsal
faaliyetlere olan ilgilerini azaltmaktadır. Ailelerin öğrencileri çoğunlukla sayısal alanlara yöneltmeleri ve
ilköğretim öğrencilerinin Anadolu ve Fen Liselerine girebilme çabaları öğrencilerin sanat eğitimi
derslerine olan ilgisini azaltabilmektedir. Bu konuda YeĢilyurt’un Çanakkale’de 2008-2009 eğitim öğretim
yılında Ġlköğretim II. Kademe Görsel Sanatlar Öğretmenleri arasında yapmıĢ olduğu araĢtırmada Görsel
Sanatlar dersine olan ilgisizliğin sebepleri arasında %81 oranında; Ġlköğretim öğrencilerinin Anadolu ve
Fen Liselerine girebilme çabaları, %72 oranında; Ailelerin öğrencileri çoğunlukla sayısal alanlara
yöneltmeleri, %64 oranında; Ailenin eğitim seviyesinin düĢüklüğü, %64 oranında; Öğrencilerin
yaĢadıkları çevre ve %40 oranında ; Okul yönetiminin Görsel sanatlar Darsini önemsemediği sonucuna
varmıĢtır (YeĢilyurt, 2009: 90).
Ülkemizde Ġlköğretim Okullarındaki fiziki Ģartların olumsuzluğu, Görsel Sanatlar Dersi Atölyelerinin
olmayıĢı, sınıf mevcududunun fazla olması, ders öğretim materyallerinin eksikliği, ders saati süresinin 40
dakika gibi kısa bir süre olması, sanatsal etkinliklerin sergilenebileceği sergi salonlarının bulunmayıĢı ve
598 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
alan yazını ile ilgili kaynakların okul kütüphanesinde yetersiz oluĢu gibi olumsuzluklar sanat eğitimine
olan ilgiyi azaltabilmektedir.
Toplumda sanat sevgisi ve bilincinin oluĢturulamamıĢ olması sanat eğitimine olan ilgisizliğin temelinde
yer almaktadır. Bu konuda Öztürk Ģöyle demektedir; “ Toplumda sanat sevgisi ve bilinci oluĢturma görevi
olan kurumlarda sanat sevgisi ve bilincinden yoksun öğrencilerin yetiĢtirilmesi sorunu, üzerinde önemle
tartıĢılması gereken bir çeliĢkidir. Siyasilerin, yöneticilerin ve bazı cahil güruhların sanata ve sanatçıya
saldıran ve hakaret eden tutumları bu çeliĢkiden asla ayrı düĢünülemez (Öztürk, 2011: 80).
Eğitim sistemimizde 1926 yılından buyana ilk ve ortaöğretim programlarının içinde sanat eğitiminin
ağırlığı giderek azalmıĢtır. Ġlk yıllarda toplam dersler içerisinde %12.3 olan sanat eğitimi dersleri azalarak
günümüzde % 4.6’ya düĢürülmüĢtür (KurtuluĢ, 2002). Bu durum öğrencilerin yukarıda belirtilen
kazanımlarını olumsuz yönde etkilemekte, yaratıcı, araĢtıran, düĢünen insanı yaratmayı engellemektedir.
Çağımızın eğitim anlayıĢı çocuklara soru sormayı, analitik düĢünmeyi, araĢtırmayı ve yaratmayı
öngörmektedir. Böyle bir tutum ve davranıĢın kazandırılabileceği alan sanat ve tasarım eğitimidir.
AraĢtırma kapsamında alan eğitimcilerine ilk ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitimine olan
ilgisizliğin sebepleri sorulmuĢ, alınan yanıtlar Yukarıda da belirtilen, eğitim sistemiyle ilgili olan sorunlar,
öğretmen ve öğrenciden kaynaklanan sorunlar, sosyo-kültürel çevreden kaynaklanan sorunlar ve okul
idaresinden kaynaklanan sorunlar olarak farklı baĢlıklar altında belirtilmiĢtir. Ancak, temel sorun olarak
%92 oranında sistem sorunu olduğu belirtilmiĢtir. AraĢtırmada elde edilen diğer bulgular aĢağıda
verilmiĢtir.
Tablo 1. Sanat Eğitimi Derslerinde KarĢılaĢılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri Konusunda Öğretmen
GörüĢleri
Belirtilen sorunlar ve çözüm önerileri
Frekans
%
1) Öğrenci sayıları fazla Gruplar oluĢturulmalı ve yeni atölyeler açılmalı.
25
100,0
2) Veliler dersi önemsemiyor ancak, notu önemsiyor. Bu konuda veliler bilinçlendirilmeli.
25
100,0
3) Ders saati çok az. Ders saati arttırılmalı.
25
100,0
4) Derslikler, Atölyeler eksik, var olanlarda da donanım eksikliği var.
24
96,0
5) Öğrencilerin derse ilgisi düĢük. Öğrencilere ders sevdirilmeli.
21
84,0
6) Ders öğretim programlarında sorun var. Öğretim programları geliĢtirilmeli.
20
80,0
7) Teknoloji Tasarım dersine alan öğretmenlerinin girmeyiĢi programın eksik yürümesine
neden oluyor. Dersi alan öğretmenleri yürütmeli.
19
76,0
8) Öğrenciler derse malzeme getirmiyor. Eğitim kurumları dar gelilrlilere malzeme temin
etmelidir.
19
76,0
9) Okul idaresi öğrencileri yarıĢmalara teĢvik ediyor ancak, baĢarıyı ödüllendirmiyor.
8
32,0
10) Yetenekli öğrencilere yönelik program düzenlemesi yok.
9
36,0
11) Bazı sanat eğitimcilerinin alan bilgisi ve uygulama çalıĢmaları konusunda eksiklikleri
var.
11
44,0
12) Farklı sosyo-kültürel çevreden gelen öğrenciler ile aynı atölye ya da sınıf ortamında
sanat eğitimi verimli olarak yapılamıyor.
6
24,0
13) Okul idarecilerinin sanat eğitimi derslerine bakıĢ açıları çoğunlukla olumsuz.
12
48,0
14) ÖSYM’nin sınavlarında sanat eğitimi ile ilgili soruların çıkmayıĢı derse olan ilgiyi
azaltabilmektedir.
17
68,0
Tablo 1’de Öğretmen görüĢlerine göre; Sanat Eğitimi Derslerinde KarĢılaĢılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri
incelenmiĢtir. Bu açık uçlu soruya öğretmenlerin verdikleri cevaplar çeĢitli olmuĢtur. Bunlar
içerisinde,öğrenci sayısının fazlalığı, velilerin dersi önemsemeyiĢi ve ders saatinin azlığı %100, atölyelerin
eksikliği %96 ve öğrencilerin dersi önemsemeyiĢi %84 oranında yüksek çıkmıĢtır.
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 599
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
Tablo 2. Ġlköğretim Okullarındaki Sanat Eğitimi Atölyelerinin Varlık ve Donanım Düzeyi
Atölye durumu
Frekans
%
Atölye var
3
12,0
Atölye var ancak donanım eksik
4
16,0
Atölye yok
18
72,0
Toplam
25
100,0
Tablo 2. incelendiğinde görsel sanatlar öğretmenlerin verdikleri cevaplar açısından ilköğretim okullarında
%72 oranında atölyelerin olmadığı anlaĢılmaktadır.
Tablo 3. Sanat Eğitimine Ġlgisizlikte Eğitim Sistemi, Öğretmen, Öğrenci, Sosyo-Kültürel Çevre ve Okul
Ġdaresinin Etki Düzeyi
Frekans
%
1) Eğitim sisteminden kaynaklanan sebepler.
23
92,0
2) Öğretmenden kaynaklanan sebepler.
9
36,0
3) Öğrenciden kaynaklanan sebepler.
21
84,0
4) Sosyo-kültürel çevreden kaynaklanan sebepler.
22
88,0
5) Okul idaresinden kaynaklanan sebepler.
19
76,0
Toplam
25
100,0
Tablo 3. incelendiğinde sanat eğitimine ilgisizlikte, eğitim sisteminin %92, Öğrenciden kaynaklanan
sebeplerin %84, Sosyo-kültürel çevreden kaynaklanan sebeplerin %88 ve Okul idaresinden kaynaklanan
sebeplerin %76 oranında olduğu görülmektedir.
600 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
Tablo 4. Görsel Sanatlar Öğretmenlerinin “Ġlk ve Ortaöğretimde Sanat Eğitimine Olan Ġlgisizlik Sebepleri
Nelerdir?” Sorusuna Verdiği Yanıtlar
Sanat eğitimine olan ilgisizliğe öğretmenlerin verdiği yanıtlar
Frekans
%
1) Ailelerin dersi önemsememesi.
24
96,0
2) Öğretmenlerin çalıĢmalarda yetersiz kalması.
11
44,0
3) Ders saatinin yetersizliği.
25
100,0
4) Araç-gereç yetersizliği ve malzemelerin pahalılığı.
24
96,0
5) ÖSYM sınavlarında sanatla ilgili soru olmayıĢı.
24
96,0
6) Ailelerin ekonomik durumunun yetersizliği.
22
88,0
7) Dersin içeriğinin öğrencinin seviyesini aĢması.
18
72,0
8) Sanat eğitimi atölyelerinin okullarda olmayıĢı.
25
100,0
9) Ailelerin çocuğun etkinliklerini yapması.
20
80,0
10) Derse karĢı “Olmasa da olur” mantığının varlığı.
23
92,0
11) Sosyo-kültürel çevrenin çocuk üzerindeki etkisi.
22
88,0
12) Diğer ders saatlerinin daha fazla olması.
23
92,0
13) Milli Eğitim sistemindeki eksiklikler.
23
92,0
14) Okul yöneticilerinin dersi bir yan alan olarak görmesi.
19
76,0
15) Yetenekli öğrencilerin belirlenerek ödüllendirilmemesi.
17
68,0
16) Sanat eğitimi malzemelerinin taĢıma zorluğu.
7
28,0
17) Sanat eğitimi programındaki eksiklikler.
11
44,0
18) Alan dıĢı öğretmenlerin derse giriĢi.
19
76,0
19) Meslek seçiminde bireysel farklılıkların göz önüne alınmayıĢı.
14
56,0
20) Görsel sanatlar dersinde baĢka derslerin yapılıyor olması.
11
44,0
21) Sanatçı ve sanat eğitimcileririnin toplumda yeteri kadar itibar göremeyiĢi.
7
28,0
Tablo 4’te Sanat eğitimine olan ilgisizliğe öğretmenlerin verdiği yanıtlar incelenmiĢtir. Açık uçlu bu soruya
görsel sanatlar öğretmenlerinin verdiği yanıtlar çeĢitli olmuĢtur. Buna göre, Ailelerin dersi önemsememesi
%96, Ders saatinin yetersizliği %100, Araç-gereç yetersizliği %96, Sınavlarında sanatla ilgili soru olmayıĢı
%96, Atölyelerin olmayıĢı % 100, Derse karĢı “Olmasa da olur” mantığının varlığı %92, Milli eğitim
sistemindeki eksiklikler %92 ve Ailelerin ekonomik durumunun yetersizliği %88 oranında yüksek
çıkmıĢtır.
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 601
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
Tablo 5. Görsel Sanatlar Öğretmenlerinin “Ġlk ve Ortaöğretimde Sanat Eğitimine Olan Ġlgisizliğe Çözüm
Önerileriniz Nelerdir?” Sorusuna Verdiği Yanıtlar
Sanat eğitimine olan ilgisizliğe öğretmenlerin verdiği yanıtlar
Frekans
%
1) Ders saati arttırılmalı.
25
100,0
2) Veliler ve öğrenciler bilgilendirilerek dersin önemi vurgulanmalı.
25
100,0
3) Sanat eğitimi ile ilgili olarak sınavlarda sorular sorulmalı.
24
96,0
4) Sanat eğitimi dersleri seçmeli olarak verilerek ilgili öğrenciler derse alınmalı.
17
68,0
5) Sanat eğitimi dersleri eğlenceli hale getirilmeli.
15
60,0
6) Ders içerikleri yeniden gözden geçirilmeli.
19
76,0
7) Derslere branĢ öğretmenleri girmeli.
25
100,0
8) Öğretmenlere hizmet içi eğitim verilmeli.
20
80,0
9) Sanat eğitimi derslerinde diğer derslere yer verilmemeli.
24
96,0
10)Ders öğretim programları uygulama boyutunda zenginleĢtirilmeli.
16
64,0
11) Atölyeler oluĢturulmalı ve içerisi malzemelerle donatılmalıdır.
25
100,0
12) Okul idarecileri yetenekli öğrencileri ödüllendirmeli.
17
68,0
13) Okullarda sanat etkinlikleri düzenlenmeli.
17
68,0
14) Müzelere eğitim-öğretim gezileri düzenlenmeli.
11
44,0
15) Sanat eğitiminde notla değerlendirme olmamalı, değerlendirme teknikleri
kullanılmalı.
10
40,0
16) Öğretmen atamalarında sanat eğitimcilerine daha çok yer verilerek kadrolar
arttırılmalıdır.
20
80,0
Tablo 5’te Sanat eğitimine olan ilgisizliğe çözüm önerisi olarak öğretmenlerin verdiği yanıtlar
incelenmiĢtir. Açık uçlu bu soruya öğretmenlerin verdiği yanıtlar, Ders saatinin arttırılması %100, Veliler
ve öğrenciler bilgilendirilerek dersin öneminin vurgulanması %100, Sanat eğitimi ile ilgili olarak
sınavlarda soruların sorulması %96, Derslere branĢ öğretmenlerinin girmesi %100, Atölyelerin
oluĢturulması ve malzemelerle donatılması %100 ve Sanat eğitimi derslerinde diğer derslere yer
verilmemesi %96 oranında olduğu görülmektedir.
Yapılan araĢtırmada öğretmenlere yukarıdaki soruların dıĢında, Sanat eğitimi ile ilgili derslerin diğer
dersler arasındaki durumu da sorulmuĢtur. Ankete cevap verenlerin % 96’sı Görsel Sanatlar Dersinin ve
%88’i de Teknoloji Tasarım dersinin diğer dersler kadar önemsenmediğini belirtmiĢtir.
Sonuç ve Öneriler
AraĢtırma kapsamında sanat eğitimi derslerinin diğer dersler arasındaki durumu ankete katılanlara
sorulmuĢ ve bu dersin diğer dersler arasında son sırada yer aldığı, ailelerin ekonomik durumlarının
yetersizliği ve derse bakıĢ açılarının iyi olmadığı, hizmet içi eğitimde problemlerin olduğu, okullardaki
derslik problemleri, ders saatinin azlığı, sanat eğitimi programlarının yetersizliği, alan dıĢı öğretmenlerin
dersi yürütmesi, okul yöneticilerinin dersi bir yan alan olarak görmesi, derse karĢı “olmasa da olur”
mantığının varlığı ve sistemden kaynaklanan sorunlar vb. olduğu belirtilmiĢtir.
Ülkemizde sanat eğitimine olan ilgisizliğin azaltılması için eğitim sisteminden kaynaklanan, Öğretmen ve
öğrenciden kaynaklanan, sosyo-kültürel çevreden kaynaklanan ve Okul idaresinden kaynaklanan sebepler
gözden geçirilerek gerekli önlemlerin alınması gerekmektedir. Bunun için kurumlar arası (Milli Eğitim
Bakanlığı, Üniversite, Kültür Bakanlığı) iĢbirliğine önem verilmeli, toplum sanat eğitiminin önemi
konusunda bilinçlendirilmelidir. Sanat eğitimini yaygınlaĢtırmak, arzu edilen düzeye getirmek çok yönlü
iĢbirliğini ve kurumlaĢmayı zorunlu kılmaktadır. Ġlköğretim okullarında öğretmenlerin de belirttiği gibi,
ders saatinin arttırılması, velilerin ve öğrencilerin bilgilendirilerek dersin öneminin anlatılması, sanat
eğitimi ile ilgili olarak sınavlarda soruların sorulması, derslere branĢ öğretmenlerinin girmesi, atölyelerin
602 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
oluĢturulması ve malzemelerle donatılması, sanat etkinlikleri ve müze gezilerinin düzenlenmesi gibi
durumlar sanat eğitimine olan ilgiyi arttırabilir.
Öncelikli olarak, yaĢam boyu öğrenme modellerinin kapsamında, sanatsal üretim ve tüketim yapabilecek
bireylerden oluĢan bir toplum yaratmak için sanat eğitiminin öneminin ve gereğinin kabul edilmesi
gerekmektedir. Bu bağlamda denetleyici ve yönetici kamusal kadronun dıĢında, milli çıkarlarının
gözetileceği ve çağdaĢ yaklaĢımların paralelliğinde, sosyal bilimleri de kapsayan disiplinler arası bir
uzman kadro ve farklı disiplinlerdeki sanatçılardan oluĢturulacak ekiple, siyasal denetimden uzak, devlet
politikası koruması altında ve milli eğitim politikası kapsamında sanat eğitimi politikasının oluĢturulması
faydalı olacaktır (Özgenç, 2011: 114).
Bilgi toplumuna özgü yaĢam, bireyde analitik, çok yönlü, eleĢtirel ve yaratıcı düĢünmeyi gerektirmektedir.
Bu nedenle değiĢen bilgi tabanında öğrenmeyi öğrenme temelli sanat eğitimi programları, sanat eğitimi ile
ilgili bütün tarafların katılımı ile (Akademisyenler, Öğretmenler, Öğrenciler, Veliler, Bakanlık uzmanları,
vb.) gerçekleĢtirilebilir.
Kaynakça
AlakuĢ, Ali Osman. (2003). Dünden Bugüne Görsel Sanatlar Eğitimimizin Genel Bir Görünümü, Milli Eğitim
Dergisi, (160).
Baysal, Jale. (1994). ÇağdaĢ Eğitimde Sanat. Ġstansul: ÇağdaĢ YaĢamı Destekleme Derneği Yay. (9).
Çellek,T. (2003). Sanat ve Bilim Eğitiminde Yaratıcılık. PĠVOLKA, 2 (8), 4-11.
Ġlhan, AyĢe Çakır. (1995). Üniversitelerde Sanat Eğitiminin Gerekliliğ, Ankara: A.Ü. Eğtimi bilimleri
Fakültesi yayınları, Cilt:27, Sayı:1.
Kahraman, A. Derya. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Görsel Sanatlar Dersi Programının Uygulanmasında
KarĢılaĢılan Sorunlara ĠliĢkin GörüĢleri ve Çözüm Önerileri, EskiĢehir: Anadolu Ünv. Eğitim Bilimleri
Enst., YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi.
KırıĢoğlu, Olcay Tekin. (1990). Ortaöğretim Kurumlarında Resim-ĠĢ Eğitimi ve Sorunları. 19.
------------- (2002). Sanatta Eğitim Görmek, Anlamak, Yaratmak. Ankara, Pegem A Yayıncılık.
KırıĢoğlu,O. Tekin (1990). Ortaöğretim Kurumlarında Resim-ĠĢ Eğitimi ve Sorunları,19.
KurtuluĢ, Yıldız. (2002). Milli Eğitim Dergisi, 153,154.
Özgenç, Neslihan. (2011). Devlet Eğitim Politikalarında Sanat ve Tasarım Eğitiminin Yeri ve Önemi, 1.
Sanat ve Tasarım Eğitimi Sempozyumu, Ankara: BaĢkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Tasarım ve
Mimarlık Fakültesi.
Özsoy, Vedat (2003).Görsel Sanatlar Eğitimi Resim ĠĢ Eğitiminin Tarihsel ve
DüĢünsel Temelleri. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Öztürk, Mahmut. (2011). Ulusal Sanat ve Sanat Eğitimi Politikası Ġvedilikle OluĢturulmalıdır. 1. Sanat ve
Tasarım Eğitimi Sempozyumu, Ankara: BaĢkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Tasarım ve Mimarlık
Fakültesi.
San, Ġnci (1984). “ÇağdaĢ Sanat Eğitimi”, Öğretmen Dünyası Dergisi, 49:6-9.
------------- (1985). Sanat ve Eğitim. Ankara: Ankara Ünv. E.B.F. Yayınları. No.151.
------------- (1990). T.E.D.nin DüzenlemiĢ Olduğu “Resim-ĠĢ Öğretiminde KarĢılaĢılan BaĢlıca Sorunlar”
Konulu Panelde Sunulan Bildiriler.
Türe, Nazmiye. (2007). Eğitimde ve Öğretimde bir Araç Olarak Görsel Sanatlar Eğitiminin Öğrencilere
Sağladığı Katkılar, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, YayınlanmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi.
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 603
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
YeĢilyurt, Lütfiye Ekin. (2009). Ġlköğretim Okullarındaki Ġkinci Kademe Görsel Sanatlar Dersi Programının
ĠĢleniĢinde KarĢılaĢılan Temel Sorunlar, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bil. Enst.,
YayımlanmamıĢ Yüksek lisans Tezi.
Yetkin, S.Kemal.(1968) “Güzel Sanatların Eğitimdeki Yeri”. Ankara Üiversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
Ankara: Cilt:1, Sayı 1-4.
Yoleri, A.Aslı. (2006). Ortaöğretimde sanat Eğitiminin Gerekliliği Konusunda Resim öğretmenleri, Okul
Ġdarecileri, Diğer BranĢ Öğretmenleri ve Öğrenci Velilerinin GörüĢleri; (Afyonkarahisar Örneği),
Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi,
604 | T. Yazar, T. Aslan & S. Şener
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2014, 33(2), 593-605
The Reasons for the Indifference to Art Education in Elementary and Secondary
Schools as an Art Education Problem in Turkey
Tarık Yazar
iv
, Tamer Aslan
v
, Sadık Şener
vi
Some of the objectives of the art education are teaching visual perception, improving creativity, enabling
peoble to understand and share art, having people gain the ability to express themselves, serving industry,
changing life, making it possible to turn feelings and ideas into visual image.
Art is at least as important as natural sciences, social sciences and other fields. Yet, unfortunately, in our
education politics, and in our society visual art education is generally regarded as drawing, painting and
decoration lesson. Therefore, compared to other lessons, art education is seen less valuable. However,
visual art education, which concerns every person closely, is the best field to display how the objects are
seen and how the harmonic order and structure is formed.
Art Education comprises institutional and professional trainings for Artists and Art Educators. It aims to
make the individuals aware of their talents and skills, sensitive to negativeness around them, realize
themselves and express their thoughts, opinions and impression, gain self-confidence, and make all of
these visible through visual ways so that they can acquire an identity of productivity, and balanced,
creative and problem-solving attitude and behavior.
In the communities built up by the above mentioned members, individuals can contribute to social peace
due to having the qualification of the character to criticize and accept criticism. That’s why, the concept of
art education should be practised based on art and its principles in all educational intitutions in order to
train individuals who are sensitive to social and environmental negativeness, and willing to solve these
problems.
In this study, lack of interest towards art education in primary and secondary schools is researched
according to below-mentioned reasons. Four apparent reasons for lack of interest in art education in our
schools have been found aut.
They are as follows,
A- Resons that result from sociocultural and socioeconomic coditions.
B- Reasons that result from school administration.
C- Reasons that result from teachers.
D- Reasons that result from the system of education.
A –The fact that people are generally ignorant of the concepts of art and education and their aims, the
families, as part of the social environment, believe that such activities lead to additional expenses for
family budget, and that there are not enough art activities in social environment.
B - School administration needs more space because of the increase in the number of students, which is
usually unavoidable, and there’s a perception that if the students can move on to the next education level
through the success in positive disciplines, the school will be regarded as successful.
C -Lack of qualified teachers, low performances of teachers in reference to improving themselves and
students’ perceptions towards art activities as drudgery, which stems from social environment.
D -Inadequate art activities in educational programmes, the time allocated to art activities has decreased
since 1926, and its weight score among other courses has declined from %12 to %3,8.
iv
Yrd. Doç. Dr., Ondokuzmayıs Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, tarikyazar08@omu.edu.tr
v
Yrd. Doç. Dr. , Ondokuzmayıs Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik-Cam Bölümü, taslan@omu.edu.tr
vi
Dr., Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi, senerressam55@gmail.com
Sanat Eğitimine Olan İlgisizlik Sebepleri | 605
ISSN: 1300-302X © 2014 OMÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ
In this context, the opinions of art teachers as the main component of art education were asked for.
The result of this study suggest that the above-mentioned reasons are correct.
Considering the above-mentioned reasons, the suggestions are that educational policies should be
developed so as to overcome the negativeness, art education should be given importance if we are willing
to raise the generations, who can criticize and accept criticism, who are reasonable, much more creative,
and sensitive to social events, who have aesthetic point of view, and hold the responsibility. For this
reason, there should be more art activities in the programmes, and in order to carry out these activities,
the physical conditions of schools should be improved, and exhibitions should be held in our schools by
sharing such activities with parents and social environment. This process should be considered as the art
policy of the state independent of political concerns. We can realize this frame of art education concept
through the participants from families, lecturers, teachers and experts from Ministry of National
Education.
Key Words: Art, art education, art education problem, visual arts.