No full-text available
To read the full-text of this research,
you can request a copy directly from the authors.
Conclusie: Kijken naar de toekomst van de politie
... Als 'partnership' en onderlinge solidariteit niet werkte tussen lokale korpsen, zou ze dan werken met de federale partner? Op 6 juni 2008 ontving de federale politieraad de opdracht van de minister van Binnenlandse Zaken om de politiehervorming na tien jaar werking te evalueren.Het rapport dat de raad, met Professor Willy Bruggeman als voorzitter, afleverde was in grote mate geïnspireerd op de rapporten van de commissie De Ruyver en was dan ook onvermijdelijk in hetzelfde bedje ziek(Bruggeman, Easton, Devroe, Ponsaers, 2010). Er werd opnieuw gediscus-sieerd over de schaal van politiezones en de wenselijkheid van 'vrijwillige' fusies, maar er ging ook (terecht) meer aandacht naar de wederzijdse dynamiek tussen Lokale en Federale politie toen er naar aanleiding van de evaluatie van de Federale Politieraad een Werkgroep Optimalisatie werd ingesteld. ...
Over de moeilijkheden om Community Policing te evalueren in België sinds de politiehervorming.
... Toen in België 10 jaar na de politiehervorming een evaluatie werd gemaakt van de politiehervorming door de Federale Politieraad (Bruggeman et al., 2010) besloot de evaluatie met de vaststelling dat het gekozen model van één geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op twee niveaus, in de praktijk bleek te werken. De huidige politiestructuur bood, aldus de federale politieraad, een gedegen kader waarin het mogelijk is om een voldoende kwalitatieve, efficiënte en democratische politiezorg te ontwikkelen. ...
Deze bijdrage gaat essentieel over controle op politie. Er zijn evenwel tal van “checks and
balances” die een politiebestel in evenwicht dienen te houden. Hier gaat het over de parle�mentaire controle op het politiebestel, waarbij de verschillen tussen België en Nederland tegen het licht worden gehouden. In essentie is de parlementaire controle voorzien om de politieke verantwoordelijkheid van de regering te kunnen realiseren. In principe gaat het om een hoeksteen van de parlementaire democratie (Broeksteeg, 2004). Door de regering (uitvoerende macht) ter verantwoording te roepen wordt de overheid gecontroleerd door het Parlement (wetgevende macht).
... Vooralsnog kan er geen eenduidig standpunt ingenomen worden omtrent de inrichting van één nationale recherche, terwijl de afstemming van de lokale en federale informatiehuishouding op gerechtelijk niveau hoofdbrekers blijft bezorgen. Ook de operationele internationale samenwerking door de lokale en de federale diensten verdient bijzondere aandacht, vooral in het raam van de komende ontwikkelingen op Europees niveau (Bruggeman et al., 2010). ...
Dit nummer van de Cahiers Politiestudies handelt over vernieuwing in de opsporing. Juist met betrekking tot de opsporing hebben zich de afgelopen jaren binnen de politie veel vernieuwingen en veranderingen voorgedaan. Vooral ook in de opsporing wordt de behoefte gevoeld aan meer kwaliteit en effectiviteit en aan verbeterde verantwoording. Onder de noemer van vernieuwing in de opsporing doen zich uiteenlopende verschijn-selen voor, onder andere met betrekking tot de organisatie, sturing en verantwoording, het professioneel niveau van rechercheurs en andere medewerkers, het gebruik van nieuwe technologieën, de inzet van opsporingsmethoden, de verwerking en opslag van informatie en het juridisch kader waarbinnen moet worden gewerkt. Deze veelvormig-heid keert ook terug in de doelstellingen die aan de vernieuwingen in de opsporing ten grondslag liggen. Het gaat daarbij om (combinaties van) doelen, zoals het versterken van het publiek vertrouwen in politie en rechtstaat, het verbeteren van de effectiviteit, het vergroten van de integriteit en de verantwoording (Maguire, 2003). Naast deze vernieuwingen en veranderingen is in de opsporing ook sprake van een grote mate van continuïteit. Bij vernieuwingen waarvan revolutionaire effecten verwacht werden, laat onderzoek zien dat het opsporingswerk vaak in essentie niet veel verandert omdat de vernieuwing ingepast wordt in de bestaande opvattingen, praktijken en routines. Zo vond Manning (2008) in zijn studie bij de politie in Boston dat de invoe-ring van een systeem van Crime Analysis/Crime Mapping gebaseerd op geavanceerde informatietechnologie de bestaande politiestrategieën en-tactieken vrijwel geheel intact liet. In dezelfde lijn concluderen Byrne en Marx (2011) dat er weinig empirisch bewijs is dat de nieuwe informatietechnologieën het politiewerk fundamenteel hebben veranderd. Een aantal jaren eerder liet Eck (1996) in een artikel met de veelzeggende ondertitel 'why investigative reforms are seldom permanent or effective' zien dat er in de geschiedenis van het recherchewerk steeds golfbewegingen te zien zijn van meer naar minder gespecialiseerde afdelingen en weer terug, van centralisatie naar decentralisatie en weer terug en van het omarmen van proactieve en preventieve maatregelen naar een grotere focus op reactief recherchewerk en weer terug. Dit roept de vraag op of er niet te veel van deze vernieuwingen in de opsporing wordt verwacht en of er niet vaak sprake is van modes en bevliegingen die zoals Grabosky (2010) het formuleert, tijdelijk 1 Gasteditoren voor dit Cahier.
... This reform was the first fundamental police reform in the history of the Belgian police (Bruggeman et al., 2010). The police organisation actually started at the federal police on 1 January 2001, with the local police starting one year later. ...
By including this chapter in the volume we want to avoid that each of the contributors has to explain the broad national policing context and the standing conditions in their chapters, while it is precisely the intention to focus on differences in metropolitan policing. In other words, the ambition of this publication is cross-national, even trans-national, comparison . But the endeavour is also intra-national. It was the merit of Wesley Skogan to suggest to compare in each country two or more major cities in one and the same country, trying to discover to what extent policing in these cities differ from each other. The underlying assumption is that differences in policing in metropolises in the same nation-state reflects the elbowroom of metropolitan areas to develop their own policing policy, in spite of one and the same national context. We assume that the reverse is also probable, more precisely that the absence of prominent metropolitan differences in one and the same country mirrors largely the dominance of a national security policy. Therefore it is necessary to include this chapter in the volume.
Politics in European metropolises is largely characterized by the competition of power between the nation-state and metropolitan governance . In the majority of European countries the state police are still considered as the formal guardian (or the relic of a vanished age) of sovereignty on the national territory and the visible expression of state power.
It seems that European nation-states consider police matters still as their property and that national governments conceive their police system as one of the national symbols of their existence. Police is considered as the visible presence of the state in public space.
In this chapter we present a typology of different national police systems, useful for the interpretation of a metropolitan reading of policing realities within different national contexts. Given this general framework, we tried to build this typology on the question of (historical) national dominance or regional autonomy in policing.
... Tot dit algemeen statement beperkte Jambon zich voorlopig in zijn be- leidsverklaring. In deze context mag niet over het hoofd worden gezien dat de Belgische publieke politie over het algemeen beschouwd wordt als duur (BruggeMan et al., 2010). Vooral het uitbesteden van politietaken aan de private sector treedt opnieuw op de voorgrond in de context van het debat over het terugdringen van de overheidsuitgaven. ...
In deze bijdrage gaan we in op de vraag waar we in België staan met betrekking tot de verhouding publieke-private politie en of we hier al dan niet in de toekomst verandering in mogen verwachten. Terwijl voorgaande regeringen steeds een vrij terughoudende positie hadden aangehouden in verband met de inschakeling van de private veiligheidssector ten voordele van de publieke politie, ligt het in de lijn van de verwachtingen dat de huidige centrumrechtse regering een ander beleid zal ontwikkelen, mede doordat besparingen op het overheidsapparaat één van de centrale thema’s van deze regering blijkt te zijn
... Vooralsnog kan er geen eenduidig standpunt ingenomen worden omtrent de inrichting van één nationale recherche, terwijl de afstemming van de lokale en federale informatiehuishouding op gerechtelijk niveau hoofdbrekers blijft bezorgen. Ook de operationele internationale samenwerking door de lokale en de federale diensten verdient bijzondere aandacht, vooral in het raam van de komende ontwikkelingen op Europees niveau (Bruggeman et al., 2010). ...
In dit inleidende artikel van een themanummer over vernieuwing in de opsporing, wordt een korte schets gegeven van enkele belangrijke ontwikkelingen in de opsporing en van de achtergronden die daarbij een rol speelden. Dit vormt de context voor meer recente vernieuwingen in de opsporing. Vervolgens wordt afzonderlijk voor Nederland en België ingegaan op de belangrijkste vernieuwingen die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden in de opsporing en van de beleidsmatige en maatschappelijke setting waarin dat gebeurde. Vervolgens komt de vraag aan de orde wat deze vernieuwingen vragen van het wetenschappelijk onderzoek op dit terrein. Aan het eind van dit inleidende artikel volgt een kort overzicht van de verschillende bijdragen aan dit Cahier.
Met enige haast en nog in afwachting van toetsing door de Eerste Kamer wordt momenteel gewerkt aan de totstandkoming van de Nederlandse Natio-nale Politie. De desbetreffende regelgeving is uiteraard belangrijk, maar het politiebestel is geen rustig bezit. 1 Beoogd wordt dat de efficiëntie en de effec-tiviteit van het politiebestel er beter van worden. Hierbij moeten fundamente-le keuzes gemaakt worden. Kijken naar andere landen, en zeker ook naar buurlanden zoals België, is, als het gaat om de lessen die geleerd kunnen worden van ervaringen van anderen, zeker op zijn plaats. Maar tussen Neder-land en België bestaan naast veel punten van overeenkomst ook aanzienlijke verschillen in politiek-bestuurlijke en andere tradities, en verschillen in de in-richting van het openbaar bestuur en opvattingen over politie en politiewerk. Elk nieuw bestel lost sommige problemen bevredigend op, maar andere niet en creëert bovendien weer nieuwe problemen. België en Nederland verschil-len ook sterk waar het politie en justitie betreft. Dit blijft een opvallend gege-ven, zeker nu er binnen de Europese Unie wordt gestreefd naar meer samen-hang en wederzijdse erkenning. Maar opvallend is wel dat weinig van de vele politiesystemen die in de Europese landen gereorganiseerd werden, de inter-nationale samenwerking sterker en vernieuwend hebben verankerd. Meestal bleef de internationale samenwerking een weinig zichtbaar onderdeel van de organisatiestructuur en-werking. Anderzijds bieden deze verschillen aankno-pingspunten om te vergelijken en te zoeken naar mogelijke specifieke meer-waarde van die verschillende oplossingen bij het nemen van beslissingen. Een goede reden dus om te vergelijken wat er nu in Nederland en ook in België gebeurt.
This chapter discusses the most significant reform of the Belgian police system that occurred by law in 1998 3 . The actual implementation of the act dates from the beginning of 2001. The reform includes regrouping of the three regular police forces that existed previously. This involved the municipal police, the Gendarmerie, and the judicial police at the public prosecutor's office. These three police forces were rearranged into 'a single, integrated police force, structured on two levels'. In this chapter we will not limit ourselves to a purely formal discussion of this intervention. In the first paragraph we go back to the origin and significance of the three police forces that were grouped for the reform. The second paragraph goes into the reform and its background, and also how it worked out and how it continues to operate. We close in the third paragraph with an evaluation of the reform, which is discussed now, and also whether or not it is considered necessary to introduce new reform. Origin and significance of the Belgian system prior to the 1998 reform
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.