ArticlePDF Available

KILBASAN YÖRESİNDE (KARAMAN KUZEYİ) BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI

Authors:

Figures

No caption available
… 
Content may be subject to copyright.
MTA Dergisi 120, 35-43, 1998
KILBASAN YÖRESİNDE (KARAMAN KUZEYİ) BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI
Ümit ŞAFAK* ve Güler TANER**
ÖZ. - Karaman ili kuzey kesiminde, Kılbasan köyü yakın civarında yüzlek veren kırıntılı birimler, kurumuş birl çanağının ka-
lıntılarını içermektedir. Bu çanak içerisinde, çıplak gözle görülüp izlenebilecek ölçekte ve zengin bir faunanın bulunduğu dikkat
çekmektedir. Bu özellikteki küçük birl çanağından, nokta örnek derlemesi şeklinde yıkama örnekleri alınmış, yedi örnek der-
lenmiş ve değerlendirilmiştir. Bulunan fauna incelenmiş ve Kuvaterner yaşlı, tipik tatlı su ortamını karakterize eden ostrakod,
gastropod ve pelecypod kavkıları bulunmuştur. Çalışma alanında 3 ostrakod, 4 gastropod, 1 pelecypod cinsine ait türler tanım-
lanmıştır.
GiRiŞ
inceleme alanı olan Kılbasan köyü Karaman iline
yaklaşık 15 km. uzaklıkta bir yerleşim yeridir (Şek. 1).
inceleme alanı ve yakın civarında önceki araştır-
macılardan Blumenthal, 1956; Erentöz, 1958; Akarsu,
1960; Koçyiğit, 1972, 1978; Gedik ve diğerleri, 1979;
Demirtaşlı ve diğerleri, 1983; Pampal, 1986; Tanar ve
Gökçen, 1990; Ulu ve diğerleri, 1994; Şafak, 1996 ge-
nel jeoloji ve paleontoloji çalışmaları yapmışlardır, in-
celemeye konu olan birimin benzeri, çalışma alanının
kuzeyinde yer alan Konya-Karapınar yöresinde Ulu ve
diğerleri 1994 tarafından Hotamış formasyonu adı al-
tında ele alınmıştır. Karaman ili çevresinde ise ilk kez
yine bu adla incelenen bu birim çakıl, kum, ince kum,
silt ve killi düzeylerden oluşmaktadır. Formasyon içeri-
sinde çok iyi korunmuş Pelecypoda, Gastropoda kavkı-
ları ile Ostracod'lar bulunmaktadır. Kılbasan köyünün
çok yakın civarındaki bu oluşum gerek arazi ölçeğinde,
gerekse makroskopik olarak yakından incelendiğinde
molas, bir diğer ifade ile depo çökelleri tarzında dikka-
ti çeken bir litoloji sunmaktadır, iri Pelecypoda ve Gast-
ropoda kavkılarının çok belirgin olarak ve çok bol bi-
çimde gözlenebildiği birim tipik birl fasiyesi özelliği
göstermektedir. Bu bakımdan da ayrıntılı paleontolojik
incelenmeye değer bulunmuştur.
Doğrultu ve eğim alınabilecek bir istif konumu sun-
mayan, bir yerel çukurluk biçiminde depolanmış birimin .
taban sınırı inceleme alanında gözlenememektedir.
Sadece Karaman ve çevresinde Koçyiğit (1972) tara-
fından adlandırılmış, Şafak (1996) tarafından da çalı-
şılmış, Pliyosen yaşlı ve llyocypris bradyi Sars, Hete-
rocypris salma salına (Brady), Candona (Caspiolla) ve-
nusta (Zalanyi) gibi Ostrakodlarla, limnik özellik göste-
ren Üçbaş formasyonunun, bu birimin altında olduğu
bu çalışmadaki mikropaleontolojik bulgularla ortaya
çıkmaktadır (Şek. 2). Ulu ve diğerleri, 1994 çalışmasın-
da ise bu birimin, altında yer alan ve Koçyiğit, 1978 ça-
Çukurova Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Balcalı, Adana.
Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 06100 Beşevler, Ankara.
Şek. 1- inceleme alanının yer bulduru haritası
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
Şek. 2- inceleme alanının genelleştirilmiş dikme kesiti "Üçbaş Formasyonu bilgileri Şafak, 1996'dan
alınmıştır".
KILBASAN YÖRESİNDE BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI
lışmasındaki Üçbaş formasyonunun özellikleri ile yaş
konağına kısmen benzerlik gösteren Insuyu formasyo-
nu üzerinde uyumsuz yer aldığı belirtilmiştir.
incelemeye konu olan birim üzerinde güncel alüv-
yonlar yer alır.
Bu çalışmada ostrakodlardan llyocypris bradyi
Sars, /. gibba (Ramdohr), Candona (Pseudocandona)
compressa (Koch) sensu Brady, Candona (Candona)
weltneri weltneri Hartwing, Candona (Candona) paral-
lela pannonica Zalanyi, gastropodlardan Hydrobia
(Hydrobia) acuta (Draparnaud), Pseudamnicola sp.,
Valvata (Cincinna) piscinalis (O.F. Müller), Gyraulus
(Gyraulus) inornatus (Brusina), pelecypodlardan Modi-
olula phaseolina (Philippi) bulunmuş ve sistematik-
zende tanımlanmıştır.
Çalışma alanında saptanan ostrakod yaşam ortam-
ları, tuzluluk dereceleri ve de gastropod-peiecypod içe-
riği; incelenen birimin karasal (gölsel) ortamda, yerel
çukurlukta, tatlı-oligohalin tuzlulukta çökeldiğini göster-
mektedir.
SİSTEMATİK
Bu çalışmada saptanan ostrakodların sistematiği
(Hartmann ve Puri, 1974) çalışmasına göre yapılmıştır.
Alt sınıf Ostracoda Latreille, 1806
Takım Podocopa Sars, 1866
Alt takım Cypridacea Baird, 1845
Familya llyocyprididae Kaufmann, 1900
Cins llyocypris Brady ve Norman, 1889
Tür-Tip Cypris gibba Ramdohr, 1808
Stratigrafik yayılımı: Triyas-Güncel
Ortam: Tatlısudan oligo haline kadar değişebilen tuzlu-
lukta ve çoğunlukla çamurlu diplerde.
llyocypris bradyi Sars, 1890
Levha l, şek. 1-2
1890 llyocypris bradyi Sars, s. 59
1992 llyocypris bradyi Sars, Şafak, s. 25, Levha 5,
şek.
5.
1992 llyocypris bradyi Sars, Şafak ve diğerleri, s. 176,
Levha 1, şek. 1
1992 llyocypris bradyi Sars, Nazik ve diğerleri, p. 299,
P l,
şek.
6.
Kavkı yandan görünümde kabaca dikdörtgen şekilli, ön
kenar arka kenardan iyi yuvarlanmış. Sırt kenarı düz,
karın kenarı içbükey. Kabuğun sırt kenarının alt kısmı,
ön sırt kenar bölümü ve karın üst kesiminde olmak üze-
re, küçük dairesel tüberküller yer almakta. Kenar zonu
orta genişlikte, vestibüilü. Kenar delik kanalları orta sık-
lıkta ve düz. Şarniyer adont. Normal delik kanalları dar.
Cyprididae familyasına özgü kas izi mevcut.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: SSCB Azerbay-
can-Türkmenistan, Pliyosen (Agalarova, 1956), Yugos-
lavya, Pleyistosen (Krstic ve Obradovic, 1980); Türki-
ye, Güncel (Gülen, 1985); Ponsiyen (Nazik, 1988); Pli-
yosen (Şafak, 1992), Pliyosen (Şafak ve diğerleri,
1992; Nazik ve diğerleri, 1992).
llyocypris gibba (Ramdohr, 1908)
Levha l, şek. 3-4
1908 llyocypris gibba (Ramdohr), s. 91, Levha 3, şek.
13-17
1979 llyocypris gibba (Ramdohr), Gökçen, s. 119,
Levha 5, şek. 18-19
1992 llyocypris gibba (Ramdohr), Şafak, s. 25,
Levha 5, şek. 5
1992 llyocypris gibba (Ramdohr), Şafak ve diğerleri,
s. 177, Levha II, şek. 2
1992 llyocypris gibba (Ramdohr), Nazik ve diğerleri, p.
299,
P. l,
şek.
4-5
1993 llyocypris gibba (Ramdohr), Şafak, s. 123,
Levha III. şek. 6
Kavkı yandan görünümde dikdörtgen şekilli, ön kenar
arka kenara nazaran ileriye atılarak yuvarlanmış. Sırt
kenarı düz, karın kenarı dalgalı. Kabuk ortasında, ön
sırt dönüşünden kabuk ortasına dek belirgin iki oluğun
arasında ve yanlarında yer alan ikisi daha iri olmak
üzere üç veya dört sivri ve dairesel tüberkül gözlen-
mekte. Şarniyer adont. Cyprididae tip kas izi mevcut.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Almanya, Helve-
siyen-Tortoniyen (Straub, 1952); Pleyistosen (Triebel,
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
1941; Luttig, 1955); SSCB, Pliyosen (Agalarova,
1956); Hollanda, Holosen (VVagner, 1957); italya, Ple-
yistosen (Devoto, 1965); Yugoslavya, Üst Oligosen-
Kuvaterner (Malez ve Sokac, 1968); Fransa, Pliyosen
(Carbonnel, 1969); Yugoslavya, Pleyistosen (Gagic ve
Sokac, 1970); Kuzey Amerika, Pleyistosen (Delorme,
1971); ingiltere, Pleyistosen (Sıddıqui, 1971; VVhatley
ve Kaye 1971); Türkiye, Ponsiyen (Gökçen, 1979; Na-
zik, 1988); Pliyosen (Şafak ve diğerleri, 1992, Nazik ve
diğerleri 1992), Messiniyen (Şafak, 1993).
Familya Candonidae Kaufmann, 1900
Altfamilya Candoninae Kaufman, 1900
Cins Candona Baird, 1845
Altcins Candona (Pseudocandona) Kaufmann,
1300
Tür. tip Cypris pubescens Koch 1838 sensu Hartwig
1899
Stratigrafik yayılım: Oligosen-Güncel.
Ortam: Tatlı su, bazı türleri de oligo,miyomesohalin su-
lar.
Candona (Pseudocandona) compressa
(Koch, 1837) sensu Bardy, 1868
Levha l, şek. 5-7
1837 Cypris compressa n.sp. Koch, Deutschl. Crust.
1868 Candona compressa (Koch) Brady, Monogr.
1905 Candona steinheimensis n. sp. Sieber, Foss.
Sübw.
Ostr,
s.
327, Abb.
1, T.
VIII:
1-7.
1952 Candona steinheimensis Sieber, 1905 Straub,
Micropal. Unters. Tertiâr Ehingen-Ulm, s. 480,
T.B:
38.
1955 Candona compressa (Koch, 1837) Brady, 1868
Luttig, Elze, s. 152, T. 16:1.
1957 Candona compressa (Koch) VVagner, Ostr. Qu-
at. Pays-Bas, s. 20, t. II.
1961 Candona kirgizica n.sp. Mandelstam in: Bodina,
Mikrofauna SSSR, s. 87, T. III: 6.
1962 Candona compressa (Koch) Brady Luttig, Ostr.
Systematik, s. 166.
1963 Candona kirgizica Mandelstam Mandelstam ve
Snejder, Semejstvo Cyprididae, T. III: 6 (engl.
Übersetzung: Mandelshtam ve Shneider (1868),
Family Cyprididae, s. 261).
1965 Candona compressa (Koch, 1837) Brady, 1868
Devoto, Liri Valley, s. 338, Fig. 38.
1966 Candona compressa (Koch, 1838) Brady, 1868
Lutz, Jungtert. Sübw. Ostr. Süddt, s. 284,
Abb.
9.
1971 Candona compressa (Koch) Sokac, Pleistocens-
ka fauna donje Drave, T: l: 2,4.
1973 Candona compressa (Koch, 1837) Absolon, Ost-
rac. spât upostglaz. Karbonatabl. Mitteleuropa,
Abb.
30.
1975 Candona compressa (Koch) Diebel ve Pietrzeni-
uk, Mittel-ujungpleistoz. Ostracodenfaunel Pots-
dam-Brandenburg-Rathenow, T. V: 3,4.
1980 Candona (Pseudocandona) compressa (Koch
1837) sensu Brady Freels, s. 65, Taf. 10, Fig. 1-
10.
Kavkı genel görünümü şişkin. Ön kenar sırttan karın
kenarına doğru oblik inmekte. Karın kenarı her iki ka-
pakta da genellikle düz. Sırt kenarı arka kenara doğru
ön kenarda olduğundan farklı, daha yuvarlanarak in-
mekte. Arka kenar yuvarlak. Kavkı yüzeyi az belirgin
seyrek noktalarla kaplı. Kenar zonu dar. Ön kenarda
geniş, arka kenarda daha dar bir vestibül mevcut. Ke-
nar delik kanalları iyi gözlenebilmekte ve çoklu. Şarni-
yer adont tipte.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Türkiye: Aydın -
Muğla - Eskişehir - Burdur - Afyon: Pliyosen-Pleyisto-
sen; Konya - Beyşehir - Ereğli Baseni: Genç Pleyisto-
sen (Freels, 1980).
Alt cins Candona (Candona) Baird, 1845
Tür-tip Cypris candida Mueller, 1776
Stratigrafik yayılım: Oligosen-güncel
Ortam: Tatlı su, bazı türleri de oligo-miyomesohalin su-
lar.
Candona (Candona) weltneri weltneri
Hartwing, 1898
Levha l, şek. 8
1938 Candona weltneri Hartwing, 1898 Klie, Ostraco-
da, Muschelkrebse, s. 29, Fig. 42, 43.
1974 Candona weltneri Absolon, Cromerskâ ostrako-
KILBASAN YÖRESİNDE BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI
dovâ fauna, Abb. 1:6.
1975 Candona weltneri Hartwig, 1899 Diebel ve Pietr-
zenluk, Potsdam - Brandenburg - Rathenov, s.
1212,
T. IV:
3,4.
1980 Candona (Candona) weltneri vveltneri Hartwig,
Freels, s. 79, Taf. 13, Fig. 3-5.
Kabuk yandan görünümde fasulye şekilli. Arka kenar
geniş yuvarlanarak karın kenarına doğru hafif çıkıntı
yapmakta. Ön kenar sırttan daha dar bir yuvarlaklıkla
inerek arka karın kenarında uzamakta. Kavkı yüzeyi
şeffaf,z ve parlak. Kenar zonu sırt bölgesinde karın
bölgesinden daha dar. Ön kenarda daha geniş, arka
sırt kenarına doğru incelen vestibül bulunmakta.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Macaristan (Ab-
solon, 1974); Kuzey Almanya, Brandenburg (Diebel ve
Pietrzenuik, 19756), Türkiye: Denizli-Çivril: Üst Miyo-
sen, Denizli-Hadım: Üst Miyosen - Alt Pleyistosen, Ma-
raş-Elbistan Baseni: Pliyosen - Alt Pleyistosen (Freels,
1980).
Candona (Candona parallela pannonica
Zalanyi, 1959 Levha l, şek. 9
1959 Candona parallela pannonica Zalanyi, s. 200-
202, Levha 3, şek. a-c.
1979 Candona parallela pannonica Zalanyi, Gökçen,
s. 200, Levha 7, şek. 1,2.
1989 Candona (Candona) parallela pannonica Zalan-
yi, Tanar, s. 143, Levha 11, şek. 1-3.
1992 Candona (Candona) parallela pannonica Zalan-
yi, Şafak ve diğerleri, s. 178, Levha III, şek. 2.
1992 Candona (Candona) parallela pannonica Zalan-
yi, Nazik ve diğerleri, p. 301, pl. II, fig. 1.
Kavkı genel şekli uzun-oval. Ön kenar ileriye doğru iti-
lerek yuvarlanmış, arka kenar daha dar bir kavis çize-
rek karın kenarına yönelmekte. Sırt kenarı karın kena-
rından kısa ve düz, karın kenarı uzun ve düz. Kavkı-
zeyi şeffaf, parlak ve belirgin küçük noktalarla kaplı.
Kenar zonu dar, önde geniş ve arkada dar vestibüilü.
Şarniyer adont.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Macaristan, Üst
Pannoniyen (Zalanyi, 1959); Türkiye, Ponsiyen (Gök-
çen, 1979; Nazik, 1988); Üst Oligosen - Burdigaliyen
(Tanar, 1989); Pliyosen (Şafak ve diğerleri, 1992; Na-
zik ve diğerleri, 1992).
Bu çalışmada saptanan Gastropoda sistematiği
(Wenz, 1938), Pelecypoda sistematiği ise (Nevesska-
ya, 1963) çalışmasına göre yapılmıştır.
Dal Mollusca
Sınıf Gastropoda Cuvier, 1797
Altsınıf Prosobranchia Edward, 1848
Ordo Mesogastropoda
Üstfamilya Rissoacea
Familya Hydrobiidae
Altfamilya Hydrobiinae
Cins Hydrobia Hartmann, 1821
Altcins Hydrobia s. str.
Hydrobia (Hydrobia) acuta (Drapernaud)
Levha II, şek. 1
1938 Hydrobia (Hydrobia) acuta (Drapernaud), Wenz,
s.
555, Abb. 1487.
Kabuk oldukça küçük, kule şeklinde. Turlar oldukça
şişkin, sayıları 5-6; derin sütür çizgileri ile ayrılmış ve
üzerleri düz. Son tur oldukça büyük, alt tarafı şişkin,
Ombilik uzun, ağız eğik duran elips şeklinde, üst kısım
biraz köşeli.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Üst Kuvaternerde
Avrupa, Asya, Afrika, Kuzey Amerika'da bol (Wenz,
1938).
Ortam: Acı su koşullarına uyum sağlayabilen bir deni-
zel form.
Yaş: Geç Kuvaterner.
Pseudamnicola Paulucci, 1878
Pseudamnicola sp.
Levha II, şek. 2
Kabuk oldukça küçük, sarılım kısa, tur sayısı 4-5, sütür
çizgisi derin değil, apex basık, kabuk üzeri düz, ağız
dik, şekli yuvarlağa yakın oval, Ombilik mevcut, kolumel
kenar devrik.
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
Ortam: Tatlı su
Stratigrafik dağılım: Bu cins Geç Juradan günümüze
dek gelen türler içerir.
Üstfamilya Valvatacea
Familya Valvatidae
Cins Valvata O.F. Müller, 1774
Altcins Cincinna Ferussac, 1821
Valvata (Cincinna) piscinalis (O.F. Müller)
Levha II, şek. 3
1938 Valvata (Cincinna) piscinalis (O.F. Müller),
Wenz, s. 506, fig. 1323
Kabuk yuvarlak topaç şeklinde, tur sayısı 3-4, apex ba-
sık, kesik. Turlar bombeli, üzerleri az belirgin büyüme
çizgili, spiral çizgiler mevcut değil. Ağız açıklığı az çok
geniş yuvarlak şekilde, Ombilik dar.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Juradan günümü-
ze kadar gelen Valvata (Cincinna) altcinsi Dasiyen-Ro-
maniyen çağında zengin türler oluşturmuştur. Valvata
(Cincinna) piscinalis türü Geç Kuvaterner yaşında olup
Akdeniz Bölgesinde yaygındır (Wenz, 1938).
Ortam: Tatlı su
Altsınıf Euthyneura
Familya Planorbidae
Altfamilya Planorbinae
Tribe Planorbeae
Cins Gyraulus Chapentier, 1837
Gyraulus (Gyraulus) inornatus (Brusina, 1902)
Levha II, şek. 4
1902 Planorbis inornatus, Brusina, pl. III, Fig. 4951.
1959 Gyraulus (Gyraulus) (Brusina), Bartha, s. 77, pl.
X,
Fig. 3-5.
1971 Gyraulus (Gyraulus) inornatus (Brusina), Mari-
nescu, Gillet, s. 59, pl. XXV, Fig. 1-9.
1980 Gyraulus (Gyraulus) inornatus (Brusina, 1902),
Taner, s. 12, pl. II, Fig. 4-4a.
1992 Gyraulus (Gyraulus) inornatus (Brusina, 1902),
Şafak ve diğerleri, s. 195, Levha V, şek. 1-2.
Kabuk küçük, basık disk şeklinde, turların büyümesi
muntazam, üstz düz, alt yüzde ortada belirgin bir
Ombilik mevcut. Turların profilleri oval, son tur oldukça
geniş, ağız açıklığı yuvarlak. Kabuk üzeri düz, sadece
spiral büyüme çizgileri ile kaplı.
Stratigrafik ve paleocoğrafik yayılım: Macaristan, Üst
Pannoniyen ve Ponsiyen (Bartha, 1959); Türkiye, Ya-
lova ve çevresi, Ponsiyen (Taner, 1980), Kayseri-
neydoğusu, Pliyosen (Şafak ve diğerleri, 1992).
Ortam: Tatlı su
Sınıf Bivalvia Linne, 1758
Altsınıf Pteriomorphia
Ordo Mytiloida Ferussac, 1822
Üstfamilya Mytilacea Ferussac, 1822
Familya Mytilidae Rafinescu, 1815
Alt Familya Modiolinae Keen, 1958
Cins Modiolula Sacco, 1898
Tür-Tip Modiola phaseolina Philippi, 1844
Modiolula phaseolina (Philippi, 1844)
Levha II, şek. 5-6
1963 Modiolus (Modiolula) phaselinus (Philippi), Ne-
vesskaya, s. 46, Taf. IV, fig. 7-8.
1963 Modiolula phaseolina Philippi-Moore, s. 279, fig.
C 20, 14.
Kavkı az çok basık, şeffaf, çengel oldukça belirgin ve
sivri. Ön kenar çengelden itibaren çıkıntı yaparak baş-
lamakta vez inmekte. Arka kenar eğik olarak başla-
makta, arkada geniş bir dirsek yaparak kıvrılıp kısa
olan paleal kenar ile birleşmekte. Üzeri ince büyüme
çizgili, ligaman iyi gelişmiş.
Stratigrafik ve paleocoğrafik dağılım: Avrupa ve Kuzey-
doğu Pasifik'te Üst Kuvaterner (Moore, 1969), Karade-
niz Bölgesinde Kuvaterner (Nevesskaya, 1963)'de yay-
gın.
Yaş: Geç Kuvaterner
Ortam: Denizel. Ancak kavkının küçük olması bu orta-
n özelliğinin değiştiğini belirtmekte.
SONUÇLAR
Bu çalışmada, Kılbasan köyü (Karaman) yakın ci-
varında ilk kez saptanan bir tatlı su faunası incelenmiş-
KILBASAN YÖRESİNDE BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI
tir. Çalışma alanından alman yedi örnek yıkama yönte-
mine tabî tutularak değerlendirilmiş, 5 ostrakod türü, 4
gastropod türü ve 1 pelecypod türü tanımlanmıştır. Ka-
raman ili ve civarında yüzeyleyen Pliyosen yaşlı Üçbaş
formasyonu Candona (Candona) candida (Müller),
Candona (Candona) neglecta Sars, Candona (Cando-
na) altoides Petrovski, llyocypris gibba (Ramdohr) gibi
tatlı su formları içermektedir (Şafak, 1996). Bu araştır-
maya konu olan birimin (Hotamış formasyonu) ise ye-
rel bir çukurlukta, depo çökeli tarzında yığılmış, kumlu
çakıltaşı, kum ve kil litolojisinden oluşan, yığışım biçi-
minde gözlenen farklı bir litolojisi vardır, içerisinde sap-
tanan Candona (Pseudocandonna) compressa (Koch,
1837) sensu Brady 1868, Candona (Candona) weltne-
ri weltneri Hartwig gibi Ostrakodlar yanı sıra özellikle
Hydrobia (Hydrobia) acuta (Draparnaud), Pseudamni-
cola sp., Valvata (Cincinna) piscinalis (O.F. Müller) gi-
bi Gastropoda ve Modiolula phaseolina (Philippi) gibi
Pelecypoda'dan oluşan tipik tatlı su faunası ile, Hota-
ş formasyonu adı altında ele alınan bu birimin, Üç-
baş formasyonunun üzerinde, ondan farklı litoloji ve
paleontolojik veri sunan, Kuvaterner yaşlı bir birim ol-
duğu ortaya konulmuştur.
KATKI BELİRTME
Birinci yazar, çalışmaya maddi destek sağlayan ÇÜ
Araştırma Fonu Saymanlığı'na, araştırmaya sağladık-
ları olanaklardan dolayı MTA Genel Müdürlüğü Jeoloji
Etütleri Dairesi elemanlarından Sayın Dr. Ümit Ulu,
MTA Orta Anadolu II. Bölge Müdürlüğü elemanların-
dan Sayın Hüseyin Öcal ve Levent Saçlı'ya, ÇÜ Jeolo-
ji Mühendisliği Bölüm Başkanlığı'na teşekkürü borç bi-
lir.
Yayına verildiği tarih, 9 Ocak 1997
DEĞİNİLEN BELGELER
Absolon, A., 1974, Cromerskâ ostrakodovâ fauna Prezltic
a jejı paleoekologickâ interpretac (Cromerian ost-
racode fauna from Prezletice and its paleoecologi-
cal interpretation): Vestnik üsterdniho ûstavu ge-
ologickeho, 49: 41-48, 2 Abb, Praha.
Agalarova, D.A., 1956, Microfauna from roductive beds in
Azerbaijan and Red Depozids in Türkmenistan:
Türmen SSR., Yayımlar Akademiiasy, Geol. Inst.,
Ashgabat, s. 1-90.
Akarsu, L, 1960, Mut Bölgesinin Jeolojisi: MTA Derg. 54,
36-45, Ankara.
Bartha, F., 1959, Feinstratigraphische Untersuchungen
am Oberpannon der Balaton gegend: Ann. Inst.
Geol. Pub. Hungarici, Bd XL VIII, 1, Budapest.
Blumenthal, M., 1956, Karaman -Konya havzası güney-
batısında Toros kenar silsileleri ve Şist-Radyolarit
Formasyonunun stratigrafi meselesi: MTA Derg.
48, 1-36, Ankara.
Carbonnel, C., 1969, Les ostracodes du Miocene Rhoda-
nien: Systematigue, biostratigraphie, ecologigue,
paleobiologie: These et Docum Lab. Geol. Sci.
Lyon, 32: 1-2, 1-469.
Delorme, L.D., 1971, Paleoecological determinations
using Pleistocene freshwater ostracodes: Bull.
Centre rech., 5, 341-347, Pau-SNPA.
Demirtaşlı, E.; Turhan, N.; A.Z. ve Selim, M., 1983, Ge-
ology of the Bolkar Mountains: Geology of the Ta-
urus Belt Procedings (Ed. Tekeli, O. ve Göncüoğ-
lu, M.C.), 125-141, Ankara.
Devoto, G., 1965, Lacustrine Pleistocene in the Lower Li-
ri Valley (Southern Latium): Geologica Romana, 4,
291-368, Roma.
Diebel, K. ve Pietrzeniuk, E., 1975b, Mittel und jungpleis-
tozâne Ostracodenfaunen des Raums Potsdam -
Brandenburg-Rathenow in stratigraphischer und
ökologischer Sicht.: Z. geol. Wiss., 3, 9: 1197-
1233, 2 Abb., 7 Taf., Berlin (Akad. Veri).
Erentöz, L, 1958, Mollusgues du Neogene des Bassins
de Karaman, Adana et Hatay (Turguie): MTA
Derg. Seri C, No. 4, 232 p, 36 pl., Ankara.
Freels, D., 1980, Limnische Ostracoden aus Jungtertiâr
und Ouaterner Türkei: Geol. Jahr. Reihe B, Heft
39, 1-172, Hannover.
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
Gagic, N. ve Sokac, A., 1970, Fauna Ostracoda Paludırs-
h naslaga vukomedickin gorica: VII. Kongres ge-
ologa str. Jugoslavie-Zagreb, 28, 9,1979, s. 1311-
1148.
Gedik, A.; Birgili, Ş.; Yılmaz, H. ve Yoldaş, R; 1979, Mut-
Ermenek-Silifke Yöresinin Jeolojisi ve petrol ola-
nakları: TJK Bült. 22, 7-26, Ankara.
Gökçen, N., 1979, Denizli-Muğla çevresi Neojen istifinin
stratigrafisi ve paleontolojisi: Doçentlik tezi, H.Ü.,
178 s., Ankara.
Gülen, D., 1985, The species and distribution of the group
Podocopa (Ostracoda-Crustacea) in the fresh wa-
ters of western Anatolia: İst. Univ. Fen. Fak. Mec.
Seri B, 50: 65: 80.
Hartmann, G. ve Puri, H., 1974, Summary of neontologi-
cal and palontological, dassification of Ostracoda:
Mitt. Hamburg Zool. Mus. Inst., 70, 7-73.
Koçyiğit, A., 1972, Üçbaş-Sarıkaya (Karaman) çevresinin
jeolojisi: Yüksek Lisans Tezi, AÜFF, (yayımlanma-
mış).
, 1978, Sarıkaya-Üçbaş (Karaman) yöresinin jeolo-
jisi: TJK Bült., 21, 77-87, Ankara.
Krstic, N. ve Obradovic, J., 1980, Contribution to the
knowledge of the Pleistocene along the djure dja-
ovica street in Belgrade: Extrait des comptes ren-
dus des Seances de la societe serbe de geologie,
91-98, Belgrad.
Luttig, G., 1955, Die ostrakoden des Interglazials von El-
ze.: Paleont. Zeits., 29 (3-4), 146-169.
Malez, M. ve Sokac, A., 1968, New conception on the age
of the frshwater deposits of Ervenik and Zegar fi-
elds in Dalmatia: Bull. Scientifigue, A., 13 (11-12),
371.
Moore, C.R., 1969, Treatise on Invertebrate Paleontology:
Part N, vol. 1(or 3) Mollusca 6, Bivalvia, Kansas.
Nazik, A., 1988, Ulukışla Tersiyer istifinin stratigrafik ve
mikropaleontolojik (foraminifer ve ostrakod) incele-
mesi: Ç.Ü. Fen Bil. Enst. Doktora tezi, 128 s., 8
lev., (yayımlanmamış).
Nazik, A., Şafak, Ü. ve Şenol, M., 1992, Micropaleontolo-
gical Investigation (Ostracoda) of the Pliocene Se-
guence of the Tufanbeyli (Adana) Area: Geoso-
und, 1* International Symposium on Eastern Medi-
terranean Geology, Number 20, p. 281-307, 3pl,
Adana.
Nevesskaya, LA., 1963, Bestimmungstabelle zweiklappi-
ger Mollusken mariner Ouarter Sedimente des
Schwarzmeerbeckens: Akad. d. Wiss. SSSR Mos-
cow.
Pampal, S., 1986, Çimenkuyu-Güçler (Karaman) yöresi-
nin jeolojisi: Gazi Üniv. Mühendislik-Mimarlık Fa-
kültesi Derg., 1(2), Ankara.
Sıddıgui, Q., 1971, Early Tertiary Ostracoda of the family
Trachyle berididae from West Pakistan: British
Museum (Natural History), Geol. Supp. 9,1-195.
Straub, E. N., 1952, Mikropaleontologische Untersuchun-
gen im Tertiâr zwischen Ehingen und Ulm an der
Donau: Geol. Jahrb, 66, 433-524.
Şafak, Ü., 1992, Yayladağ-Altınözü (Antakya) ve civarı
Tersiyer istifinin stratigrafik ve mikropaleontolojik
incelenmesi: Ç.Ü. Rektörlüğü Araştırma Projesi,
MMF 90/5, (yayımlanmamış), Adana.
-, 1993, Antakya Havzası ostrakod biyostratigrafisi:
TJK Bült., Cilt 36, Sayı 2, s. 115-139, 3 lev., Anka-
ra.
-, 1996, Karaman ve çevresi Tersiyer istifinin pale-
ontolojisi: Ç.Ü. Rektörlüğü Araştırma Projesi, MMF
95/2, (yayımlanmamış), Adana.
-; Nazik, A. ve Şenol, M., 1992, Kayseri Güneydoğu-
su (Sarız) Pliyosen Ostrakod ve Gastropod Fauna-
: Ç.Ü. Müh. Mim. Fak. Derg., Cilt 7, Sayı 1, s.
171-197, 5 lev., Ankara.
Tanar, Ü., 1989, Mut Havzası Tersiyer istifinin stratigrafik
ve mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) in-
celemesi: Ç.Ü. Fen Bilimleri Enst. Doktora tezi,
199 s, 12 lev., Adana.
KILBASAN YÖRESİNDE BULUNAN KUVATERNER TATLI SU FAUNASI
Tanar, Ü. ve Gökçen, N., 1990, Mut-Ermenek Tersiyer is-
tifinin stratigrafisi ve mikropaleontolojisi: MTA
Derg., 110,175-181, Ankara.
Taner, G., 1980, Das Neogen in der Umgebung Yalova:
Communications de la Faculte des Sciences de
l'üniversite d'Ankara, Serie C1, Geologie, Tome
23,19 p., 2 Taf., Ankara.
Triebel, E., 1941, Zur Morphologie und Ökologie des fos-
silen Ostracodes mit Beschreibung einiger neuen
Gattungen und Arten: Senkenbergian Lethaea, 23
(4-6), 294-400.
Ulu, Ü.; Öcal, H.; Bulduk, A.K.; Karakaş, M.; Arbas, A.;
Saçlı, L; Taşkıran, M.A.; Ekmekçi, E.; Adır, M.;
Sözeri, S. ve Karabıyıkoğlu, M., 1994, Cihanbeyli-
Karapınar yöresi geç Senozoyik çökelme sistemi.
Tektonik ve iklimsel önemi: TJK Bült., Sayı 9,149-
163, Ankara.
VVagner, C.W., 1957, Sur les ostracodes du Ouaternaire
recent des Pays-Bas t sur leur Utilisation dans
l'etude geologigue des depots Holocenes: Mouton
Co., The Haague, 1-259.
Wenz, W., 1938, Gastropoda: Handbuch der Palâozoolo-
gie Teil 1, 948 s., Berlin.
VVhatley, R.C. ve Kaye, P., 1971, The palaeoecology of
Eemian (last interglacial) Ostracoda from Selsey:
Sussex. Bull. Centre Rech., 5: 311-330, Pau-
SNPA.
Zalanyi, P., 1959, Tihapyi felso pannon ostracodak (Ober-
pannonische Ostracoden aus tihany) Hungary
Magyara Allami Földt. Int. Evk., 48(1): 195-239,
Budapest.
LEVHALAR
LEVHA-I
Şek. 1 - 2: llyocypris bradyi Sars
1- Sağ kapak, dıştan görünüm, X 80.
2- Sol kapak, dıştan görünüm, X 80.
Şek. 3-4: llyocypris gibba (Ramdohr)
3- Sol kapak, dıştan görünüm, X 60.
4- Sol kapak, dıştan görünüm, X 63.
Şek. 5-7: Candona (Pseudocandona) compressa (Koch, 1837) sensu Brady
5- Sol kapak, dıştan görünüm, X 65.
6- Sol kapak, dıştan görünüm, X 67.
7- Sağ kapak, dıştan görünüm, X 66.
Şek. 8: Candona (Candona) weltneri weltneri Hartwig
8- Sağ kapak, dıştan görünüm, X 80.
Şek. 9: Candona (Candona) parallela pannonica Zalanyi
9- Sağ kapak, dıştan görünüm, X 50.
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
LEVHA-I
LEVHA-II
Şek. 1: Hydrobia (Hydrobia) acuta (Dreparnaud)
1- Kabuk, ağız tarafından görünüm, X 45.
Şek. 2: Pseudamnicola sp.
2- Kabuk, ağız tarafından görünüm, X 40.
Şek. 3: Valvata (Cincinna) piscinalis (O.F. Müller)
3- Kabuk, ağız tarafından görünüm, X 50.
Şek. 4: Gyraulus (Gyraulus) inornatus (Brusina)
4- Kabuk görünümü, X 45.
Şek. 5- 6: Modiolula phaseolina (Philippi)
5- Sağ kapak, içten görünüm, X 40.
6- Sağ kapak, dıştan görünüm, X 37.
Ümit ŞAFAK ve Güler TANER
... Therefore, many studies have been realised on Neogene-Quaternary archive records of the fossil lakes and/ or ponds of Anatolia to determine the ostracod fauna. Studies on Quaternary deposits (Şafak and Taner 1998;Beker et al. 2008;Meriç et al. 2009;Tunoğlu et al. 2012;Ocakoğlu et al. 2013Ocakoğlu et al. , 2016Tuncer and Tunoğlu 2015;Karayiğit et al. 2016;Tuncer et al. 2017;Berndt et al. 2019a, b;McCormack et al. 2019) are rare by comparison with European/ Palearctic counterparts (Scharf 1983(Scharf , 1993Ricci Lucchi et al. 2000;Viehberg 2004;Scharf et al. 2005;Wilkinson 1 3 et al. 2005;Pipík and Bubik 2006;Meidla 2009, 2010;Anadón et al. 2012;Bellucci et al. 2012;Kalbe et al. 2015;Mazzini et al. 2015;Hajek-Tadesse et al. 2018). ...
Article
Full-text available
Acıgöl (Nevşehir, Central Anatolia) is a drained crater lake. Acıgöl maar was formed by the violent vapor explosions due to the interaction of hot rhyolitic magma with the (sub-)surface water during the latest Pleistocene. A 844 cm-deep borehole was drilled at the maar and 713 cm-thick Acıgöl Core Succession (ACS) was retrieved. The ACS is mainly composed of lower laminated and upper non-laminated mudstones (sandy, silty, and clayey) with rare organic and volcanic interlayers. Eleven ostracod taxa (Cypris pubera, Plesiocypridopsis newtoni, Heterocypris salina, Eucypris cf. heinrichi, Candona candida, Candona meerfeldiana, Pseudocandona marchica, Cyclocypris sp., Ilyocypris bradyi, Limnocythere inopinata, and Darwinula stevensoni) were determined in this study. Along with ostracods, gastropods (Gyraulus piscinarum and Stagnicola sp.), pelecypods (Pisidium personatum), charophytes, and fish remains were also observed, while diatoms are the most frequent and abundant assemblage of the ACS. The assemblage at the lower parts of ACS mainly indicates wetter, freshwater to oligohaline, and oligotrophic and relatively deep lacustrine conditions alternating with short lake shrinkage intervals. On the other hand, the fauna at the upper part of the ACS points out to saline, shallow, and warmer lacustrine conditions.
... Cyprideis anatolica; Late Pliocene in Hatay, Late Pliocene in North of Eastern Mediterranean (Bassiouni, 1979); Late Miocene and Pliocene in Bakirköy basin, western Istanbul and in west Bakirköy (Şafak, 1993, 1997Şafak et al., 1999a, Şafak et al., 1999bNazik et al., 2008); Cyprideis sublittoralis; Pannonian in Italy, Austria and Yugoslavia (Decima, 1962;Krstic, 1971;Jiricek and Riha, 1990); Late Pannonian-Pontian in Turkey (Ünal, 1996;Ünal and Tunoğlu, 1996), Pontian-Messinian (Şafak, 1997), Pontian (Nazik, 1998); Cyprideis sohni; Late Pleistocene in Hatay (Turkey), north of Eastern Mediterranean and in Northern Anatolia (Bassiouni, 1979); Late Miocene and Pliocene in Bakirköy basin, West of Istanbul, Late Miocene and Pliocene in western Bakirköy (Şafak, 1993b, 1997 and Şafak et al., 1999a); Miocyprideis sarmatica; Early-Middle Sarmatian in north of Bulgaria (Stancheva, 1965); Tortonian in Yugoslavia (Krstic, 1973), Sarmatian in Vienna Basin and Czech Republic (Jiricek, 1974); Sarmatian in Hungary (Töth, 2008); Lower-Upper Miocene in Malatya, Adana-Karsanti Basin and in Thrace (Turkey) (Bassiouni, 1979;Şafak, 1993a;Rückert-Ülkümen et al., 2009); Darwinula cylindrica; Late Miocene in Bursa-Orhangazi and Çengiler, NW Anatolia (Freels, 1980) and Late Miocene in Ulukişla Basin in the Central Anatolia (Nazik, 1988); Ilyocypris bradyi; Pontian (Nazik, 1988), Pliocene (Agalarova, 1956;Stancheva, 1966;Guernet et al., 1977;Şafak et al., 1992;; Miocene-Pliocene (Şafak, 1997; Şafak et al., 1999b); Upper Miocene ; Holocene (Şafak and Taner, 1998, Şafak, 2003; Miocene-Recent in Europe, North Africa, Middle East, Central Asia and in South America (Meisch, 2000); Candona (Pseudocandona) fertilis; Oligocene in Europe (Triebel, 1963), Early-Late Oligocen in Germany (Carbonel and Ritzkovski, 1969), Early-Late Oligocene in Switzerland and France (Carbonel, Weidmann and Berger; and Karsanti Basin/Adana (Ünlügenç et al., 1991;Şafak, 1993b;Şafak, 2010a,b, Şafak and; Eucypris pechelbronnensis; Sannoisian in France (Pechelbronn) ; Ilyocypris boehl; Lower Oligocene in England ; Lower and Upper Oligocene in Turkey (Sönmez-Gökçen, 1973;Tanar and Gökçen, 1990;Şafak, 1993a;. ...
Article
Full-text available
Bu çalışma, İstanbul- Avrupa yakası güney bölümünde, İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılan mikrobölgeleme çalışması için Yedikule civarında yapılan sondajlardan alınan örneklerin mikropaleontolojik değerlendirilmesini içermektedir. Araştırma Yedikule yerleşim merkezi içerisinde açılmış 3 adet sondaj kuyusunun karot örnekleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kiltaşı, killi kireçtaşı, kireçtaşı, fosilli kumtaşı, siyahımsı-yeşil renkli kil, organik kil, marn düzeylerinden elde edilen çok iyi korunmuş ostrakod faunası yanı sıra bazı seviyelerde mikro-mollüskler de gözlenmiştir. Bu üç sondaj karot örneklerinin içerdiği mikrofauna ile çalışmanın yürütüldüğü istifin yaşı Tersiyer (Geç Miyosen ve Erken Oligosen) olarak belirlenmiştir.
... defined as Miocene – Quaternary age by many investigators (Nazik et al.,1992; Şafak et al., 1999; Tunoğlu et al., 1995; Ünal, 1996; Şafak and Meriç, 1997; Şafak, 1997; Şafak and Taner, 1998; Kubanç et al., 1999; Nazik et al., 1999a; Nazik et al., 1999b; Tunoğlu, 2001; Tunoğlu and Ünal, 2001; Atay and Tunoğlu, 2002 ; Atay and Tunoğlu, 2004; Nazik et al., 2008; Şafak et al, 2009; Nazik et al., 2010; Şafak, 2010). ...
Article
Full-text available
The volcanosedimentary Yolüstü formation which outcrops in the vicinity of Hınıs Town, the southeast of Erzurum City, consists of conglomerate, marl, agglomerate, claystone, tuffite, fragmented travertine limestone with fragments of sand – pebble - plant, lacustrine limestone and tuffaceous – clayey limestone. In this formation, carefully selected 3 measured stratigraphic sections were taken at levels in which the lithology of hard travertine limestones with plant fragments and soft tuffaceous – clayey limestone are present. Washed samples which had been taken from these sections were studied and assessed, and then ostracods reflecting freshwater and brackish water environments were detected. In the unit, 5 genera and 12 species of ostracod and their taxonomies, which are generally peculiar to Ponto – Caspian basin, were defined. Besides; few micro mollusks, and 2 genera and 1 species of gastropod and 1 species of pelecypod (non well preserved) were found from the recrystallized looking tuffaceous, clayey, consolidated, hard limestone levels. In sequence, genera and species types of osracod such as; Leptocythere (Amnicythere) cf. litiva Livental, Tyrrhenocythere bailovi (Suzin), Loxoconcha granulata Sars, L. cf. diligena Kulieva, L. agilis Ruggieri, Candona (Caspiocypris) araxica Freels, C. (Caspiocypris) erzurumensis Freels, C. (Caspiocypris) aff. alta (Zalanyi), C. (Typhlocypris) amblygonica Freels, C. (Candona) parallela pannonica Zalanyi, C. (Candona) burdurensis Freels, C. (Candona) candida (O.F.Müller), C. (Candona) sp. 1 Freels, gastropods like Valvata piscinalis (O.F.Müller), Viviparus sp. and genus and species types of pelecypod like Dreissena polymorpha (Palas) were defined. For the main fossil envrionmtents; Leptocythere and Tyrrhenocythere indicate the brackish water environment, Loxoconcha mesohaline, Candona (Caspiocypris), C. (Typhlocypris) oligohaline, Candona (Candona), Valvata, Viviparus and Dreissena indicate the freshwater environment
Article
Full-text available
This study encompasses micropaleontological and mineralogical research conducted in the Neogene cover deposits of the Thrace Basin, within the Çelebi and Sinanlı members of the Ergene Formation. The chronostratigraphic, paleoenvironmental, and paleobiogeographic features of the two members of this formation are studied in detail. Ostracod genera and species were found out, and those were also defined both in Tethys and Paratethys regions in silty clay and clayey levels of the Celebi Member of the Ergene Formation. Ostracod faunas, which have developed in brackish sedimentation and are specific to Central and East Paratethys basin, are firstly identified in the clayey limestone levels of the Sinanlı Member. Micropaleontologically, the calcareous nannoplankton and ostracod assemblages of the units were investigated, but calcareous nannoplankton species were not identified in the samples from the Ergene Formation in the study area. The measured stratigraphic sections were taken from two locations where the Ergene Formation and its two members could be best observed throughout the study. As a result of the micropaleontological evaluation of the washing samples taken from these sections, three ostracod species and three species were reported in the Çelebi Member within the formation; eight ostracod genera and eight species were also defined in the Sinanlı Member. Ostracod genera and species such as Cyprideis pannonica, Ilyocypris cf. bradyi, Heterocypris salina, and Heterocypris sp. were defined within the Çelebi Member. Micropaleontological findings based on ostracods were obtained for the first time in the Sinanlı Member, the second member of the formation. Ostracod genera and species such as Euxinocythere (Maeotocythere) pseudodiafana, Caspiocypris aff. alta, Typhlocypris eremita, Typhlocypris sp., Caspiolla bacuana, Caspiolla fastigata, Caspiolla sp.1, Caspiolla sp. 2, Caspiolla sp.3, Pontoniella srebarnensis, Serbiella cf. bacevicae, Candona aff. elongata, and Stanchevia sp. were defined in the Sinanlı Member. The described ostracod species were the same as the Paratethys species defined in Bulgaria, Hungary (Central Paratethys), Romania, Crimea, Black Sea, Turkmenistan, and Azerbaijan (Eastern Paratethys). These species were first described in this study, especially in the second member of the Ergene Formation in Thrace, during the Late Miocene-Pliocene. It was determined that the ostracod genera and species found are communities in the brackish water system, compatible with the oligo-mesohaline salinity criteria. In this study, where the petrography of the basement units under the sedimentary cover was investigated, the lithology and mineralogical characteristics of the Ergene Formation were evaluated in terms of the paleoenvironmental interpretation of the related unit. The presence of montmorillonite-type minerals in the clay lithology of the formation confirms its terrestrial origin.
Article
Full-text available
Approximately 188 published manuscripts were evaluated to review current status of Quaternary and recent marine and non-marine species of Ostracods of Turkey. As a result of our study, 455 species (147 nonmarine and 308 marine species) were listed. Besides their distribution, habitat and current taxonomical status data were also reviewed and added to the study. Link: http://dergipark.gov.tr/tjbc/issue/35034/398747
Article
Full-text available
The some taxonomic characters of species in superfamily Hydrobioidea (Gastropoda: Prosobranchia) distrubuted in freshwater of Isparta. In this study, it has been given some anatomical characters of species in superfamily Hydrobioidea collected from the Isparta provinces and determined 4 species in the wreshwater habitat. Falsipyrgula pfeiferi Weber 1927; Graecoanatolica lacustristurca Radoman 1973; Graecoanatolica kocapinarica Radoman 1973; Bythinella turca Radoman 1976) The anatomical diagrams using in description of species, except for Falsipyrgula pfeiferi Weber, 1927 has been given far the first time. Özet: Bu araştirmada Isparta ili sucul sistemlerinden toplanmiş olan Hydrobioidea taksonuna ait olan 4 tür Falsipyrgula pfeiferi Weber 1927; Graecoanatolica lacustristurca Radoman 1973; Graecoanatolica kocapinarica Radoman 1973; Bythinella turca Radoman 1976 bazi anatomik karakterleri incelenmiştir. Tür ayriminda kullanilan morfolojik ve anatomik incelemeler Falsipyrgula pfeiferi Weber 1927 türü hariç, diğer taksonlar için ilk kez verilmektedir. Anahtar Kelimeler: Isparta, Tatlisu, Hydrobioidea, Gastropoda, Taksonomi.
Data
Full-text available
Graecoanatolica Radoman, 1973 is a remarkable genus of Hydrobiidae, recognized with its disjunct distribution between Macedonia, Greece (Thessaly), and Turkey (Lakes Region). However, the current distribution of the genus is restricted to Turkey, as the 2 Balkan species have been declared extinct. In this study, a taxonomic revision of the Graecoanatolica species in Turkey is presented. Among 6 previously recognized species, G. conica Radoman, 1973 and G. brevis Radoman, 1973 from the provinces of Denizli and Burdur are determined to be extinct. G. anatolica (Schutt, 1965) comb. nov. is transferred to the genus and G. dinarica sp. nov. is described as new. Morphological, anatomical, and distributional information about all species distributed in Turkey is given, and an identification key to the species is provided. In the light of the paleogeographical and zoogeographical data available, determining factors of the distribution of the genus are discussed and notes on the ecology of the extant species are presented.
Article
Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara ÖZET. — Etüd sahası Güney Anadolu'da olup Silifke, Gülnar, Ermenek ve Karaman kaza merkezleri ile sınırlanır. Bu sahada Paleozoik, Mesozoik (Kretase), Tersiyer (Alt Miosen, Orta Miosen, Pliosen) ve Kuaterner yaşında sedimanter araziler mevcuttur; ayrıca Üst Kretase yaşında tahmin edilen serpantinler bulunur. Paleozoik sarımsı veya kahverenkli şist ve kalkerlerden müteşekkildir. Mesozoik (Kretase) gri, bazan bej renkli, ince ve sık dokulu, sert, yer yer kristalize, çok kırıklı, ve tabakalanma durumu çok defa belli olmıyan kalkerlerle temsil edilir. Kalınlığı l 000 m tahmin edilmektedir. Tersiyer tabakalan denizel olan Ait ve Orta Miosen kalkerleri ile bunlardan daha genç olan tatlı su kalkerlerinden müteşekkildir. Miosen tahminen l 000 m kadar kalınlık gösterir. Tatlı su kalkerlerinin kalınlığı ise 25 metreyi geçmez. Kuaterner arazisini taraça ve alüvyonlar teşkil ederler. Bu sahada magmatik sahrelerden sadece Mesozoik içersinde serpantin mevcuttur. Paleozoikte bölge denizle örtülüdür. Devrin sonlarına doğru yan basınçlarla iltivalanan ve gittikçe yükselen arazi Kretase başlarına kadar su üstünde kalmış olmalıdır. Uzun bir erozyon devrini mütaakıp Kretase denizinin bölgeyi istilâ etmesi nihayet bu denizin çekilmesi ile ve yeni bir erozyon devrinden sonra bölgeyi meydana getiren arazi Mio-sen denizinin istilâsına uğramış ol-malıdır. Orta Miosenin sonlarına doğru deniz yavaş yavaş çekilmeye başlamış ve nihayet bundan sonra artık kara olarak kalan bölgede bir takım göller meydana gelerek tatlı su kalkerlerinin teressübüne sebep olmuşlardır. Tabaka doğrultuları ile önemli fay hatlarının doğrultuları, antikli-nal ve senklinallerin eksen doğrultu-larına paralel olduğu müşahede edil-miştir. Antiklinallerin kavis şeklinde kıvrımlı olmaları virgasyonu hatır-latmaktadır. Bunun sebebi de sub-stratumda (tabanda) mevcut olan sert manialar arasında tabakaların sıkışması ile izah edilebilir. Bütün bunlar Alpin hareketleri neticesi meydana gelmiş olmalıdırlar. Alt Kretase kalkerinde petrol aranılması isabetli olabilir.
Article
Die holstein-warmzeitliche (elster/saale-interglaziale) Fauna von Elze (südlich Hannover) wird, nachdem 1953 die Mollusken beschrieben worden sind, durch die Bearbeitung der Ostrakoden vervollständigt. Die Ostrakodenfauna stellt die umfangreichste dar, die aus dem deutschen Pleistozän bisher bekannt geworden ist.