Onder de conversiestoornis worden pseudo-neurologische aandoeningen verstaan, die zich manifesteren op motorisch of zintuiglijk gebied. Pseudo-neurologisch, omdat de klacht een neurologische ziekte doet vermoeden, terwijl daar bij onderzoek geen aanwijzingen voor worden gevonden en het dus gaat om verschijnselen niet van organische maar van psychische oorsprong. De conversiestoornis is van oudsher bekend onder de naam hysterie of conversiehysterie (Charcot, 1991). Een ziektebeeld dat vroeger, en nog steeds, door vele artsen werd en wordt opgevat als een wat bijzondere vorm van aanstellerij. Ten onrechte: niet voor niets is in de dsm-iv (American Psychiatric Association (apa), 1994) het diagnostisch criterium ’de verschijnselen zijn niet opzettelijk opgewekt of geveinsd' opgenomen. Conversiepatiënten met een verlamming beleven hun verlamming niet anders dan neurologische patiënten: zij kunnen evenmin hun been in beweging brengen.