No full-text available
To read the full-text of this research,
you can request a copy directly from the authors.
De onderwijstrajecten van niet-begeleide buitenlandse minderjarigen: implicaties voor beleid en praktijk
This article describes the situation of Unaccompanied Minors (UAM) in Belgium, both in terms of their numbers and demographic profile and in terms of their health and educational challenges. It sketches the complex Belgian legal and policy framework that determines the organization and the quality of care and support of this particular group of minors. The paper lists policy outcomes, including the creation of a specialized care system for UAM, a guardianship service and a three phase trajectory of observation, stabilization and supported autonomy for most UAM. It also points to policy shortcomings, in particular in relation to UAM’s needs. The paper concludes by recommending more research on the experiences and perspectives of UAM and on the variety of psychological, contextual and social factors that influence their wellbeing.
Dit artikel rapporteert de resultaten van een masteronderzoek dat een verklaring zoekt voor de oververtegenwoordiging van niet-begeleide minderjarigen in het deeltijds onderwijs, door te peilen naar hoe deze jongeren hun onderwijstra-jecten in het Vlaams onderwijssysteem ervaren. Waar het merendeel van het wetenschappelijk onderzoek over niet-begeleide minderjarigen gebeurt vanuit een psychologische, onderwijs-kundige of pedagogische invalshoek, vertrekt dit onderzoek vanuit een sociologisch perspectief. In 2015 werden in België 3099 asielaanvragen ingediend door niet-begeleide minderjari-gen, een recordaantal in de laatste tien jaar. 1 Een deel van deze jongeren komen vervolgens terecht in het Vlaamse onderwijssysteem en starten meer bepaald in de Onthaalklassen voor Anderstalige Nieuwkomers [OKAN]. In deze klassen worden zij met een Nederlands taalbad en andere vakken klaargestoomd voor het reguliere secundair onderwijs. Ondanks maatregelingen om de doorstroom vlotter te laten verlopen (zoals bijvoorbeeld snuffelsta-ges en vervolgleerkrachten) kiest een opvallend hoog aantal van deze niet-begeleide min-derjarigen voor deeltijds leren. 2 In plaats van in te zoomen op de individuele en psychologische problemen van niet-begeleide minderjarigen en de gevolgen hiervan op hun schooluitkomsten, wordt in deze studie getracht de rol van sociale en structurele kaders in de ervaringen en problemen van niet-begeleide minderjarigen mee in beeld te brengen. De studie gaat uit van een constructivistische kijk op de sociale werkelijkheid (Haraway, 1988; Hastrup, 1995), met aandacht voor de specifieke positionering van de jongeren op verschillende SAMPOL_mei_2016.indd 41
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.