ArticlePDF Available

Abstract

As a cationic bis-biguanide biocide, chlorhexidine has a strong antibacterial effect and is effective against many microorganisms. Today generally used safely as an antiseptic, chlorhexidine is effective against gram positive and gram negative bacteria; and has a wide range of antibacterial activity. Chlorhexidine is an effective oral antimicrobial agent used in the prevention of the formation of dental plaque in the oral cavity, treatment of gingivitis and periodontitis, prevention of caries in periodontal therapy, prevention of infection that may develop after surgery and in general oral infections. The concentrations of chlorhexidine used in dentistry are usually between 2% and 0.12%; and its 2% concentration is used as an endodontic irrigation and intra-canal medication agent. Its cytotoxic effects are both locally and systemically at low levels. Discolouration of teeth and tongue in the oral cavity can be observed after the use of chlorhexidine. The use of chlorhexidine as an irrigation solution in endodontics is recommended due to its properties such as low toxicity, broad spectrum, strong antibacterial activity and increased lasting activity.
lorheksidin 1940’lı yılların sonlarına doğru antiviral bir ajan üretme çalış-
malarının sonucunda araştırma laboratuvarlarında geliştirilmiştir. İlk kez
1953 yılında İngiltere’de antiseptik krem olarak tanıtılan klorheksidin, hem
insanlarda hem de hayvanlarda deri, göz ve boğaz enfeksiyonlarının tedavisi ve
genel dezenfeksiyon amacıyla 1957’den beri kullanılmaktadır.1,2
Katyonik (pozitif yüklü), bis-biguanide biyosit olup, bakteri hücre duvarı gibi
negatif yüklü yüzeylere bağlanır ve birçok mikroorganizmaya karşı etkilidir.3Suda
Turkiye Klinikleri J Endod-Special Topics 2015;1(2)
15
Klorheksidin
ÖÖZZEETT Katyonik bis-biguanid bir biyosit olan klorheksidin, güçlü antibakteriyel etkiye sahip olup
birçok mikroorganizmaya karşı etkilidir. Günümüzde genellikle antiseptik ola¬rak güvenle kulla-
nılan klorheksidin gram pozitif ve gram negative bakterilere karşı etkili olup geniş bir antibakteri-
yel etkinlik gösterir. Klorheksidin oral kavitede dental plak oluşumunun engellen¬mesi, gingivitis
ve periodontitisin iyileştirilmesi, periodontal tedavide, çürüğün önlenmesinde, cerrahi operasyon-
lar sonrası gelişebilecek enfeksiyonların önlenmesinde ve genel oral enfeksiyonlarda kullanılan et-
kili bir oral antimikrobiyal ajandır. Klorheksidinin dişhekimliğinde kullanılan konsantrasyonları
genellikle %0,12 ile %2 arasında olup, endodontik irrigasyon ve kanal içi medikasyon ajanı olarak
%2’lik konsantrasyonu kullanılmaktadır. Sitotoksik etkileri hem lokal ve hem de sistemik olarak
düşük düzeylerdedir. Klorheksidinin oral kavitede kullanımı sonrası dişlerde ve dilde renklenme gö-
rülebilmektedir. Düşük toksisite, geniş spektrum, güçlü antibakteriyel etkinlik ve artmış kalıcı ak-
tivite gibi özelliklerinden dolayı, klorheksidinin endodontide yıkama solüsyonu olarak kullanımı
önerilmektedir.
AAnnaahhttaarr KKeelliimmeelleerr::Klorheksidin; antibakteriyel ajan; irrigasyon solüsyonu
AABBSSTTRRAACCTT As a cationic bis-biguanide biocide, chlorhexidine has a strong antibacterial effect and
is effective against many microorganisms. Today generally used safely as an antiseptic, chlorhexi-
dine is effective against gram positive and gram negative bacteria; and has a wide range of antibac-
terial activity. Chlorhexidine is an effective oral antimicrobial agent used in the prevention of the
formation of dental plaque in the oral cavity, treatment of gingivitis and periodontitis, prevention
of caries in periodontal therapy, prevention of infection that may develop after surgery and in gen-
eral oral infections. The concentrations of chlorhexidine used in dentistry are usually between 2%
and 0.12%; and its 2% concentration is used as an endodontic irrigation and intra-canal medication
agent. Its cytotoxic effects are both locally and systemically at low levels. Discolouration of teeth
and tongue in the oral cavity can be observed after the use of chlorhexidine. The use of chlorhex-
idine as an irrigation solution in endodontics is recommended due to its properties such as low tox-
icity, broad spectrum, strong antibacterial activity and increased lasting activity.
KKeeyy WWoorrddss:: Chlorhexidine; anti-bacterial agent; irrigation solution
TTuurrkkiiyyee KKlliinniikklleerrii JJ EEnnddoodd--SSppeecciiaall TTooppiiccss 22001155;;11((22))::1155--99
Özkan ADIGÜZELa
aEndodonti AD,
Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi,
Diyarbakır
Yazışma Adresi/Correspondence:
Özkan ADIGÜZEL
Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi,
Endodonti AD,
Diyarbakır, TÜRKİYE
ozkanadiguzel@dicle.edu.tr
Copyright © 2015 by Türkiye Klinikleri
DERLEME
az çözünen klorheksidin asetat ve hidroklorit tuzlarını
bulundurduğu için bu maddeler klorheksidin digluko-
nat olarak değişim göstermiştir.4,5 Klorheksidin digluko-
nat, CHX tuzundan ve glukonik asitten oluşur.6
MOLEKÜLER YAPISI
Poliguanid antibakteriyel ailesine sahip olan klorheksi-
din molekülü (C22H30Cl2N10), merkezdeki hekzameti-
len zincirine bağlı simetrik 4-klorofenol halkası ve 2
biguanitten oluşur (Şekil 1).7,8
KLORHEKSİDİNİN KARAKTERİSTİK
ÖZELLİKLERİ9-15
11.. AAnnttiibbaakktteerriiyyeell aakkttiivviitteessii::Hem gram pozitif ve
hem de gram negatif bakterilere karşı etkili olup geniş
bir antibakteriyel etkinlik gösterir. Benzer konsantras-
yonlarda sodyum hipoklorit (NaOCl) ile karşılaştırılabi-
lir etki invitro çalışmalarla gösterilmiştir. Son yıkama
irrigasyon ajanı olarak kullanılabilir.
22.. AAnnttiiffuunnggaall eettkkiissii::Özellikle Candida albicans’lara
karşı antifungal etki gösterir.
33.. KKaallııccııllıığğıı::Klorheksidin dentin tübüllerinde or-
talama 12 hafta boyunca kalabilir.
44.. ppHH::Klorheksidinin optimal pH’sı 5,5-7 arasındadır.
55.. EEttkkiinnlliiğğii::Kök kanal sistemindeki dentin kompo-
nentleri, hidroksiapatit ve kollajenler, mikrobiyal biyo-
kütle, inflamatuar eksuda, klorheksidinin pH’sını
değiştirerek etkinliğini azaltabilir ya da önleyebilir.
66.. KKoonnssaannttrraassyyoonnuu::Oral kavitede kimyasal plak
kontrolü için suda çözünen %0,1 ve %0,2, endodontide
irrigasyon ajanı olarak kullanılan %2’lik konsantrasyonu
kullanılmaktadır.
ANTİBAKTERİYEL ETKİSİ
Klorheksidin aerop ve anaeroplar da dahil olmak üzere
gram pozitif ve gram negatif bakterilere, mantarlara, der-
mofitlere ve bazı lipofilik virüslere karşı etkili geniş an-
timikrobiyal etkinliğe sahiptir.16 Ancak bakteri sporları
ve mikobakterilere karşı etkinliği sınırlıdır.17,18 Başlan-
gıç çürüklerinin oluşumu ve ilerlemesinden sorumlu
bakterilerden olan S. Mutans ve S. Sobrinus, diğer oral
streptokoklara oranla klorheksidine daha duyarlıdır.19
Aside dirençli boyanan basillere, bakteri sporlarına
Mycobacterium tuberkulozise ve bazı mantar türlerine
karşı da etkili değildir.19,20 Klorheksidin tuzları adeno
virüs, herpes virüs ve influenza virüsü gibi lipofilik çoğu
virüse karşı da etkilidir.20 En yüksek antibakteriyel et-
kinliğini pH=5.5-7 arasında gösterir, pH=8 ve üzerinde
bileşenlerine ayrılarak etkinliğini kaybeder.21-25
Likit formundaki klorheksidin 30 sn veya daha kısa
sürede mikroorganizmaları yok ederken, bu süre %2’lik
jel form için 22 sn ve %0,2’lik jel formu için ise 2 saate
kadar uzanmaktadır.26 Yeung ve ark. yaptıkları bir çalış-
mada klorheksidinin antioksidan ve pro-oksidan özel-
liklerinin olduğunu ve bunun da mikroorganizmalar
üzerine etkisini artırdığını göstermişlerdir.27
SİTOTOKSİSİTESİ
Klorheksidinin dişhekimliğinde kullanılan konsantras-
yonları genellikle %0,12 ile %2 arasında olup, bu kon-
santrasyonlarda sitotoksik etkilerinin hem lokal ve hem
de sistemik olarak düşük düzeylerde olduğu bildirilmiş-
tir.28,29 Subgingival yıkama solüsyonu olarak %2’lik kon-
santrasyonda kullanıldığında gingival dokularda bir
toksisitesinin görülmediği rapor edilmiştir.30 Ribeiro ve
ark. formokrezol, paramonoklorofenol, kalsiyum hidro-
ksit ve klorheksidininin DNA üzerine zararını incele-
dikleri çalışmalarında incelenen tüm maddelerin geno-
toksik etkisi olmadığını gözlemlemişlerdir.31 Başka bir
çalışmada klorheksidin uygulanan kök yuzeylerine, fib-
roblastların yapışmadığı ve periodontal rejenerasyonu-
nun meydana gelmediği bildirilmiştir.32 Farklı sitotok-
sisite bulguları mevcut olduğundan dolayı klorheksidin
tüm diğer yıkama solüsyonlarında olduğu gibi periapi-
kal bölgeye taşırılmadan kullanılmalıdır.33
ALLERJİK REAKSİYONLAR
Klorheksidin güvenli bir solüsyon olarak bilinse de aler-
jik reaksiyonlar oluşabilir. Kontak dermatit, ürtiker, fo-
tosensitivite, ilaç döküntüsü, mesleki astım, anafilaktik
reaksiyonlar, anafilaktik şok bazı çalışmalarda rapor edil-
miştir.34-38 Kök kanallarında irrigasyon solüsyonu olarak
kullanımına bağlı olarak meydana gelen bir allerjik re-
aksiyon vakası yoktur.39
STABİLİZASYON VE SAKLAMA KOŞULLARI
Normal oda sıcaklığında klorheksidin ve tuzları stabil
olarak saklanabilmektedir. Erime sıcaklığı 132-134 °C
olup, 150 °C’ye kadar ısıtılırsa klorheksidin ve tuzları ay-
Özkan ADIGÜZEL KLORHEKSİDİN
Turkiye Klinikleri J Endod-Special Topics 2015;1(2)
16
ŞEKİL 1: Klorheksidinin yapısal formülü (1-1 Hexamethylene bis [5-(4-chlorophenyl)
bi guanide]).9
rışır. Işık altında kaldığında 4-kloranilinin polimerizas-
yonuyla beraber bozulduğu için klorheksidin solusyon-
ları ve sıvı tabanlı ürünleri ışık görmeyen koyu renkli
şişelerde saklanmalıdır. Klorheksidinin saklandığı şişe-
lerde mantar türü maddeler kapak olarak kullanılmama-
lıdır. Klorheksidin ürünleri nemden etkilenmeyecek
şekilde ağzı sıkıca kapatılmış ışıktan korunacak şekilde,
kuru ve serin ortamlarda saklanmalıdır.9
KULLANIM ALANLARI
Klorheksidin yalnızca deri dezenfeksiyonunda değil,
aynı zamanda göz damlaları (%0,01) ve kontakt lenslerin
dezenfeksiyonunda da (%0,002-0,006) kullanılmaktadır.
Topikal antiseptik kremlerde, ağız gargaralarında, diş jel-
lerinde ve ürolojide kateter sterilizasyonunda ve mesane
irrigasyonunda, medikal yara bandajlarında, tozlarında,
spreylerinde ve kremlerinde de kullanım alanı bulun-
maktadır.9
Klorheksidin oral kavitede dental plak oluşumunun
engellenmesi, gingivitis ve periodontitisin iyileştirilmesi,
periodontal tedavide, çürüğün önlenmesinde, cerrahi
operasyonlar sonrası gelişebilecek enfeksiyonlarda ve
genel oral enfeksiyonlarda da kullanılan etkili bir oral
antimikrobiyal ajan olarak tanımlanmıştır.40,41 Ağız anti-
sepsisi için gingivitis, oral kandidiyazis ve diş plaklarına
karşı % 0,2’lik gargara veya sprey şekli kullanılır.40 Klor-
heksidin katyonik özelliğinden dolayı oral mukozaya ve
diş yüzeylerine adhezyon gösterir, böylece pelikıl for-
masyonu azalmakta ve yüzeyden kontrollü olarak salı-
narak etkinliği uzun sürebilmektedir.42
ENDODONTİDE KULLANIM ALANLARI
Endodontik tedavinin başarısı kök kanallarının tamamen
dezenfeksiyonu ve aseptik tekniklerin kullanılmasına
bağlıdır. Primer endodontik enfeksiyonlardaki farklı bak-
teri çeşitliliği ve kök kanallarının karmaşık anatomisi,
kullanılan irrigasyon solüsyonlarının antibakteriyel etki-
lerini iyi bir şekilde sergilemelerini zorlaştırır.43,44
Hem in vivo ve hem de in vitro çalışmalarda endo-
dontik irrigasyon ve kanal içi medikasyon ajanı olarak
kullanımı yaygın bir şekilde çalışılmıştır.10,45,46 Klorhek-
sidinin kök kanallarında yıkama solüsyonu olarak anti-
mikrobiyal özellikleri birçok çalışmada incelenmiş ve
klorheksidinin antimikrobiyal etkinliği genellikle
NaOCl gibi geleneksel solüsyonlarla karşılaştırılmış-
tır.10,33,47,48 Kök kanal tedavisinde klorheksidinin endo-
dontik yıkama solüsyonu olarak klinik pratikte kulla-
nımı altın standart olarak kabul edilmektedir.33 Güçlü
bir bakterisit olup bakterilerin hücre içi proteolitik ak-
vitelerini ve metaloproteinaz aktivitesi ile ilişkili akti-
vasyonu inhibe eder.44,49-52
Düşük toksisite, geniş spektrum, güçlü antibakteri-
yel etkinlik ve artmış kalıcı aktivite gibi özelliklere sahip
olduğundan dolayı endodontik irrigasyon solüsyonu ola-
rak da kullanımı önerilmektedir.22,53 In vitro çalışmalarla
antibakteriyel etklinliğinin kalsiyum hidroksit kadar ve
hatta daha iyi olduğu gösterilmiştir.54 Özellikle de E. Fae-
calis’in biyofilminin eliminasyonunda çok etkilidir.55 En-
fekte kök kanallarında 1 hafta uygulandığı zaman
kalsiyum hidroksit kadar bakterileri azaltmaktadır.10 Kal-
siyum hidroksitin aksine dentin üzerindeki antibakteri-
yel etklinliği daha uzun süre devam ettiğinden kök kanal
duvarlarındaki bakteri kolonizasyonunu önlemektedir.
Bu etki likit, jel ya da kontrollü salınım gibi yalnızca uy-
gulama şekline değil, konsantrasyona da bağlıdır.56-58
İrrrigasyon solüsyonu olarak kullanılan %2’lik klor-
heksidinin, %0.12’lik konsanstrasyondan daha iyi anti-
bakteriyel etki sergilediği ve bu nedenle antibakteriyel
etki ile konsantrasyon arasında bir bağlılık olduğu gös-
terilmiştir.58 NaOCl ile yapılan karşılaştırmalı çalışma-
larda antibakteriyel özelliklerinin klorheksidinle benzer
olduğu ancak klorheksidinin doku çözme özelliği yok-
sun olduğundan dolayı NaOCl’nin temel irrigasyon ajanı
olarak kullanımı devam etmektedir.33,59,60
Son yıllarda araştırıcılar kalsiyum hidroksit ve klor-
heksidin karışımını sinerjistik etki ile antibakteriyel et-
kinliklerini artırmak için kullanmışlardır. Kalsiyum
hidroksitin yüksek pH’sı, klorheksidin ile karıştırıldığı
zaman etkili bulunmamıştır.61 Bazı çalışmalarda artan
etki görülmüşken bazı çalışmalarda da tersi sonuçlar or-
taya çıkmıştır.58,62,63 Kalıcı antibakteriyel özelliğinden
dolayı klorheksidin preperatlarının dişin kronal bölü-
münden kök kanal sistemine bakteri giriş süresini ge-
ciktirdiği bildirilmiştir.64
Ballal ve ark. klorheksidinin tek başına ve kitosanla
karıştırılarak kullanımının C. albicans ve E. faecalis’e karşı
etkisini ve geri salımını inceledikleri çalışmalarında klor-
heksidinin kitosanla birlikte uygulandığında daha fazla
salım yaparak, klorheksidinin antimikrobiyal aktivitesini
artırdığını ve her iki mikroorganizma için en geniş inhi-
bitör zonunu oluşturduğunu gözlemlemişlerdir.65
ETKİLEŞİM VE ÇÖKELTİ OLUŞUMU
Kök kanallarının irrigasyonu için önerilen protocol or-
ganik komponentleri çözmek için NaOCl, smear tabaka-
sının uzaklaştırmak için EDTA ve antimikrobiyal
Özkan ADIGÜZEL KLORHEKSİDİN
Turkiye Klinikleri J Endod-Special Topics 2015;1(2)
17
Özkan ADIGÜZEL KLORHEKSİDİN
Turkiye Klinikleri J Endod-Special Topics 2015;1(2)
18
aktiviteyi azaltmak için ise klorheksidin kullanımı şek-
lindedir.5Bazı çalışmalarda NaOCl ve klorheksidinin bir-
likte kullanıldığı durumlarda turuncu-kahverengi renkli
bir çökelti oluşumu rapor edilmiştir Bu çökelti kanal dol-
gusunun bağlanmasını olumsuz yönde etkileyebilir.5,61
Basrani ve ark. çökelti oluşumunun, NaOCl ve klor-
heksidin karıştırıldığında oluşan asit-baz reaksiyonuna
bağlı olduğunu bildirmişlerdir. Klorheksidin dikatyonik
asittir ve protonları indirgeme kabiliyetindedir, NaOCl
ise alkalidir ve dikatyonik asitlerden proton alabilir, bu
proton değişiminin sonucunda nötral çözunmeyen, kah-
verengi parakloranilin (PCA) olarak adlandırılan, toksik
ve kanserojen olduğu çeşitli çalışmalarla ortaya konulan,
bir çökelti oluşur. NaOCl’nin konsantrasyonu arttıkça
PCA miktarının da arttığı bildirilmiştir.61,66
Bu nedenle NaOCl irrigasyonundan sonra klorhek-
sidinin kullanılması gereken durumlarda kök kanalları
distile su veya alkol ile yıkanmalı ve kurutma kağıtları ile
iyi bir şekilde kurutulduktan sonra klorheksidin kulla-
nılmalıdır.67
Klorheksidin, EDTA veya kalsiyum hidroksit ile
temas ettiğinde de bir çökelti oluşur, bu çökeltide PCA
oluşmaz.68,69 Barbin ve ark. kalsiyum hidroksit ve klor-
heksidini karıştırarak, kütle spektrofotometresi ve HPLC
ile incelendiklerinde de yine PCA oluşmadığını bildir-
mişlerdir.68 Rasimick ve ark. EDTA ve klorheksidin so-
lüsyonlarını karıştırıp, bu karışım sonucu oluşan beyaz
çökeltiyi HPLC ile incelemişlerdir. Karışım sonucunda
oluşan beyaz çökeltide %90 oranında EDTA ve klorhek-
sidin tuzu bulunurken PCA görülmemiştir. 69
SONUÇ
Klorheksidinin hidroksiapatite uzun bağlanma süresi,
düşük toksisitesi, geniş antibakteriyel özellikleri çeşitli
çalışmalarla kanıtlanmış olması nedeniyle endododon-
tik irrigasyon solüsyonu olarak kullanılması önerilmek-
tedir. Klorheksidin glukonatın karakteristik özelliklerini
iyileştirmek, yüzey aktif ajanların ilavesiyle farklı ve
yeni formülasyonları geliştirmek için daha ileri çalışma-
ların yapılması gereklidir.
1. Fardal O, Turnbull RS. A review of the literature
on use of chlorhexidine in dentistry. J Am Dent
Assoc 1986;112(6):863-9.
2. Löe H. Does chlorhexidine have a place in the
prophylaxis of dental diseases? J Periodontal
Res Suppl 1973;12:93-9.
3. Jones MN, Song YH, Kaszuba M, Reboiras MD.
The interaction of phospholipid liposomes with
bacteria and their use in the delivery of bacteri-
cides. J Drug Target 1997;5(1):25-34.
4. Gu LS, Kim JR, Ling J, Choi KK, Pashley DH, Tay
FR. Review of contemporary irrigant agitation
techniques and devices. J Endod
2009;35(6):791-804.
5. Zehnder M. Root canal irrigants. J Endod
2006;32(5):389-98.
6. Jung S, Safavi K, Spangberg L. The effective-
ness of chlorhexidine in the prevention of root
canal reinfection. J Endod 1999;25:288.
7. Basrani B, Lemonie C. Chlorhexidine gluconate.
Aust Endod J 2005;31(2):48-52.
8. Mcdonnel G, Russell AD. Antiseptics and disin-
fectants: activity, action and resistance. Clin Mi-
crobiol Rev 1999;12(1):147-79.
9. Aktaş A, Giray B. Diş hekimliğinde klorheksidin:
özellikleri ve güncel kullanım alanları. Türkiye
Klinikleri J Dental Sci 2010;16(1):51-8.
10. Barbosa CA, Goncalves RB, Siqueira JF Jr, De
Uzeda M. Evaluation of the antibacterial activities
of calcium hydroxide, chlorhexidine and cam-
phorated paramonochlorophenol as intracanal
medicament. A clinical and laboratory study. J
Endod 1997;23(5):297-300.
11. D’Arcangelo C, Varvara G, De Fazio P. An eval-
uation of the action of different root canal irrigants
on facultative aerobic-anaerobic, obligate anaer-
obic, and microaerophilic bacteria. J Endod
1999;25(5):351-3.
12. Siqueira JF Jr, Machado AG, Silveira RM, Lopes
HP, de Uzeda M. Evaluation of the effectiveness
of sodium hypochlorite used with three irrigation
methods in the elimination of Enterococcus fae-
calis from the root canal in vitro. Int Endod J
1997;30(4):279-82.
13. Baumgartner JC, Endodontic Microbiology. In;
Principles and Practice of Endodontics. In: Wal-
ton RE, Torabinejad M, eds. 2nded. Philadelphia:
W.B. Saunders Company; 1996. p.277-91.
14. Bayırlı G. Pratik endodonti. İstanbul: İstanbul
Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi; 1990.
p.88-252.
15. Sen BH, Safavi KE, Spångberg LS. Growth pat-
terns of Candida albicans in relation to radicular
dentin. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Ra-
diol Endod 1997;84(1):68-73.
16. Russell AD, Hammond SA, Morgan JR.
Bacterial resistance to antiseptics and
disinfectants. J Hosp Infect 1986;7(3):213-25.
17. Russell AD. Bacterial spores and chemical spo-
ricidal agents. Clin Microbiol Rev 1990;3(2):99-
119.
18. Bradley SJ, Jenkins PA, Furr JR, Russell AD.
Anti-mycobacterial activity of biocides. Lett Appl
Microbiol 1991;13(3):118-22.
19. Dalli M, Ercan E, Zorba Y O, İnce B, Şahbaz C,
Bahşi E, et al. Effect of 1% chlorhexidine gel on
the bonding strength to dentin. J Dent Science
2010;5(1):8-13.
20. Weller PJ. Chlorhexidine. In: Kibbe AH, ed. Hand-
book of Pharmaceuical Excipients. 3rd ed. Wash-
ington DC: Pharmaceutical Press; 2000. p.121-5.
21. Catalbas B, Ercan E, Erdemir A, Gelgor IE, Zorba
YO. Effects of different chlorhexidine formulations
on shear bond strengths of orthodontic brackets.
Angle Orthod 2009;79(2): 312-6.
22. Denton GW. Chlorhexidine. Block SS, editör. Dis-
infection, Sterilization, and Preservation. 5th ed.
Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2001.
p.881-917.
23. Di Hipólito V, Rodrigues FP, Piveta FB, Azevedo
Lda C, Bruschi Alonso RC, Silikas N, et al. Ef-
fectiveness of self-adhesive luting cements in
bonding to chlorhexidine-treated dentin. Dent
Mater 2012;28(5):495-501.
24. Hiraishi N, Yiu CK, King NM, Tay FR. Effect of
2% chlorhexidine on dentin microtensile bond
strengths and nanoleakage of luting cements. J
Dent 2009;37(6):440-8.
25. Koparal E, Elbek Ç. Koruyucu diş hekimliğinde
klorheksidin ve diğer ajanlarla kombine kullanımı.
Hacettepe Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
1998;22:13-18.
KAYNAKLAR
Özkan ADIGÜZEL KLORHEKSİDİN
Turkiye Klinikleri J Endod-Special Topics 2015;1(2)
19
26. Vianna ME, Gomes BP, Berber VB, Zaia AA, Fer-
raz CC, de Souza Filho FJ. In vitro evaluation of
the antimicrobial activity of chlorhexidine and
sodium hypochlorite. Oral Surg Oral Med Oral
Pathol Oral Radiol Endod 2004;97(1):79-84.
27. Yeung SY, Huang CS, Chan CP, Lin CP, Lin HN,
Lee PH, et al. Antioxidant and pro-oxidant properties
of chlorhexidine and its interaction with calcium hy-
droxide solutions. Int Endod J 2007;40(11):837-44.
28. Löe H, Schiött CR, Karring G, Karring T. Two
years oral use of chlorhexidine in man. I. General
design and clinical effects. J Periodontal Res
1976;11(3):135-44.
29. Tanomaru Filho M, Leonardo MR, Silva LA,
Aníbal FF, Faccioli LH. Inflammatory response to
different endodontic irrigating solutions. Int Endod
J 2002;35(9):735-9.
30. Southard SR, Drisko CL, Killoy WJ, Cobb CM,
Tira DE. The effects of 2% chlorhexidine diglu-
conate irrigation on the levels of Bacteroides gin-
givalis in periodontal pockets. J Periodontol
1989;60(6):302-9.
31. Ribeiro DA, Scolastici C, De Lima PL, Marques
ME, Salvadori DM. Genotoxicity of antimicrobial
endodontic compounds by single cell gel (comet)
assay in Chinese hamster ovary (CHO) cells.
Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol
Endod 2005;99(5):637-40.
32. Cline NV, Layman DL. The effects of chlorhexi-
dine on the attachment and growth of cultured
human periodontal cells. J Periodontol
1992;63(7):598-602.
33. Şen BH, Türk BT. An update on chlorhexidine in
endodontics. Review. ENDO 2009;2:87-99.
34. Krautheim AB, Jermann TH, Bircher AJ.
Chlorhexidine anaphylaxis: case report and re-
view of the literatüre. Contact Dermatitis
2004;50(3):113-6.
35. Moghadam BK, Drisko CL, Gier RE. Chlorhexi-
dine mouthwash-induced fixed drug eruption.
Case report and review of the literature. Oral Surg
Oral Med Oral Pathol 1991;71(4):431-4.
36. Waclawski ER, McAlpine LG, Thomson NC. Oc-
cupational asthma in nurses caused by chlorhex-
idine and alcohol aerosols. BMJ 1989;298(6678):
929-30.
37. Wahlberg JE, Wennersten G. Hypersensitivity
and photosensitivity to chlorhexidine. Dermato-
logica 1971;143(6):376-9.
38. Wicki J, Deluze C, Cirafici L, Desmeules J. Ana-
phylactic shock induced by intraurethral use of
chlorhexidine. Allergy 1999;54(7):768-9.
39. Hülsmann M, Rödig T, Nordmeyer S. Complica-
tions during root canal irrigation. Endod Topics
2007;16(1):27-63.
40. Ünlü Söğüt M. Jermisid ajanlardan katyonik de-
terjanlar. J Exp Clin Med 2013;30:75-9.
41. Fardak O, Tumbull RS. A review of the literature
on use of chlorhexidine in dentistry. J Am Dent
Assoc 1985;112:863-9.
42. Bonesvoll P, Lökken P, Rölla G, Paus PN. Re-
tention of chlorhexidine in the human oral cavity
after mouth rinses. Arch Oral Biol 1974;19(3):
209-12.
43. Haapasalo M, Endal U, Zandi H, Coi JM. Eradi-
cation of endodontic infection by instrumentation
and irrigation solutions. Endo Topics 2005;10:77-
102.
44. Mohammedi Z, Jafarzadeh H, Shalavi S. Antimi-
crobial efficacy of chlorhexidine as a root canal
irrigant: a literature review. J Oral Sci 2014;56(2):
99-103.
45. Lindskog S, Pierce AM, Blomlöf L. Chlorhexidine
as a root canal medicament for treating inflam-
matory lesions in the periodontal space. Endod
Dent Traumatol 1998;14(4):186-90.
46. Manzur A, Gonzalez AM, Pozos A, Silva-Herzog
D, Friedman S. Bacterial quantification in teeth
with apical periodontitis related to instrumenta-
tion and different intracanal medications: a ran-
domized clinical trial. J Endod 2007;33(2):114-8.
47. Ercan E, Ozekinci T, Atakul F, Gül K. Antibacter-
ial activity of 2% chlorhexidine gluconate and
5.25% sodium hypochlorite in infected root canal:
in vivo study. J Endod 2004;30(2):84-7.
48. Senia ES, Marshall FJ, Rosen S. The solvent ac-
tion of sodium hypochlorite on pulp tissue of ex-
tracted teeth. Oral Surg Oral Med Oral Pathol
1971;31(1):96-103.
49. Itoh T, Nakamura H, Kishi J, Hayakawa T. The
activation of matrix metalloproteinases by a
whole-cell extract from Prevotella nigrescens. J
Endod 2009;35(1):55-9.
50. Beighton D, Decker J, Homer KA. Effects of
chlorhexidine on proteolytic and glycosidic en-
zyme activities of dental plaque bacteria. J Clin
Periodontol 1991;18(2):85-9.
51. Cronan CA, Potempa J, Travis J, Mayo JA. Inhi-
bition of Porphyromonas gingivalis proteinases
(gingipains) by chlorhexidine: synergistic effect of
Zn(II). Oral Microbiol Immunol 2006;21(4):212-
7.
52. Gerhardt DE, Williams HN. Factors affecting the
stability of sodium hypochlorite solutions used to
disinfect dental impressions. Quintessence Int
1991;22(7):587-91.
53. Greenstein G, Berman C, Jaffin R. Chlorhexidine:
an adjunct to periodontal therapy. J Periodontol
1986;57(6):370-7.
54. Siqueira JF Jr, de Uzeda M. Intracanal medica-
ments: evaluation of the antibacterial effects of
chlorhexidine, metronidazole, and calcium hy-
droxide associated with three vehicles. J Endod
1997;23(3):167-9.
55. Lima KC, Fava LR, Siqueira JF Jr. Susceptibilities
of Enterococcus faecalis biofilms to some an-
timicrobial medications. J Endod 2001;27(10):
616-9.
56. Jeansonne MJ, White RR. A comparison of 2.0%
chlorhexidine gluconate and 5.25% sodium
hypochlorite as antimicrobial endodontic irrigants.
J Endod 1994;20(6):276-8.
57. Komorowski R, Grad H, Wu XY, Friedman S. An-
timicrobial substantivity of chlorhexidine-treated
bovine root dentin. J Endod 2000;26(6):315-7.
58. Basrani B, Tjäderhane L, Santos JM, Pascon E,
Grad H, Lawrence HP, et al. Efficacy of chlorhex-
idine- and calcium hydroxide-containing medica-
ments against Enterococcus faecalis in vitro. Oral
Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod
2003;96(5):618-24.
59. Gomes BP, Vianna ME, Matsumoto CU, Rossi
Vde P, Zaia AA, Ferraz CC, et al. Disinfection of
gutta-percha cones with chlorhexidine and
sodium hypochlorite. Oral Surg Oral Med Oral
Pathol Oral Radiol Endod 2005;100(4):512-7.
60. Sundqvist G. Taxonomy, ecology, and patho-
genicity of the root canal flora. Oral Surg Oral
Med Oral Pathol 1994;78(4):522-30.
61. Basrani B, Manek S, Sodhi R, Fillery E, Manzur
A. Interaction between sodium hypochlorite and
chlorhexidine gluconate. J Endod 2007;33(8):
966-9.
62. Evans MD, Baumgartner JC, Khemaleelakul SU,
Xia T. Efficacy of calcium hydroxide: chlorhexi-
dine paste as an intracanal medication in bovine
dentin. J Endod 2003;29(5):338-9.
63. Zehnder M, Grawehr M, Hasselgren G, Waltimo
T. Tissue-dissolution capacity and dentin-disin-
fecting potential of calcium hydroxide mixed with
irrigating solutions. Oral Surg Oral Med Oral
Pathol Oral Radiol Endod 2003;96(5):608-13.
64. Gomes BP, Sato E, Ferraz CC, Teixeira FB, Zaia
AA, Souza-Filho FJ. Evaluation of time required
for recontamination of coronally sealed canals
medicated with calcium hydroxide and chlorhex-
idine. Int Endod J 2003;36(9):604-9.
65. Ballal N1, Kundabala M, Bhat K, Acharya S, Bal-
lal M, Kumar R, et al. Susceptibility of Candida
albicans and Enterococcus faecalis to Chitosan,
Chlorhexidine gluconate and their combination in
vitro. Aust Endod J 2009;35(1):29-33.
66. Chhabra RS, Huff JE, Haseman JK, Elwell MR,
Peters AC. Carcinogenicity of p-chloroaniline in
rats and mice. Food Chem Toxicol 1991;29(2):
119-24.
67. Bui TB, Baumgartner JC, Mitchell JC. Evaluation
of the interaction between sodium hypochlorite
and chlorhexidine gluconate and its effect on root
dentin. J Endod 2008;34(2):181-5.
68. Barbin LE, Saquy PC, Guedes DF, Sousa-Neto
MD, Estrela C, Pécora JD. Determination of para-
chloroaniline and reactive oxygen species in
chlorhexidine and chlorhexidine associated with
calcium hydroxide. J Endod 2008;34(12):1508-
14.
69. Rasimick BJ, Nekich M, Hladek MM, Musikant
BL, Deutsch AS. Interaction between chlorhexi-
dine digluconate and EDTA. J Endod
2008;34(12):1521-3.
... 36 Klorheksidin en yüksek antibakteriyel etkisini pH=5,5-7 aralığında gösterirken pH=8 ve üzerinde bileşenlerine ayrılarak etkinliğini kaybetmektedir. 37 Ticari formları mevcut olan gargaralar içerisindeki klorheksidin diglukonat konsantrasyonu %0,1, %0,12 ve %0,2'dir. Proteus spp. ...
Chapter
Full-text available
A ğız içerisinde farklı türdeki patojen mikroorganizmaların baskın hâle gelme-si ile başta periodontitis ve diş çürükleri olmak üzere farklı pek çok hastalık meydana gelebilmektedir. Gerek periodontal hastalıkların gerekse de diş çürükleri-nin önlenmesinde patojen mikroorganizmaların ağız içerisinde tutundukları sert ya da yumuşak dokulardan uzaklaştırılması veya söz konusu bu mikroorganizmaların yer aldığı biyofilm tabakasının bütünlüğünün bozulması amacıyla gerçekleştirilen hekimler veya bireylerin kendileri tarafından uygulanan mekanik (diş ve dil fırçala-ma, diş ipi kullanımı, diş taşı temizliği vb.) ve kimyasal (gargara, lokal antibiyotik kullanımı) yöntemler hem koruyucu hem de tedavi edici yaklaşımların temelini oluş-turmaktadır. Söz konusu yöntemlerin bir kısmı hekimler tarafında uygulanırken bir kısmı da bireylerin kendileri tarafından uygulanmaktadır. Bu bölümde, ağız içerisin-de antiseptik etkiyi yaratmak amacıyla günümüzde bireylerin kişisel ağız bakımları için sıklıkla kullanıldığı ve ağız çalkalama suyu olarak ta adlandırılan gargaralar ve bu gargaraların ağız mikrobiyotası üzerine olan etkileri ele alınmıştır. Giriş Ağız boşluğu, doğumdan itibaren mikroorganizmaların insan vücuduna birincil giriş yolunu oluşturmaktadır. 1 Sindirim sisteminden sonra pek çok farklı mikroorganizma türüne ev sahipliği yapan ağız boşluğunda günümüzde yaklaşık 700'den fazla türde bakteri bulunmakta olup, bu bakterilerin ortalama %35' i hâlen kültüre edilmemiştir. 2 Ağız içerisindeki yanak, sert damak mukozasındaki mikrobiyota çeşitliliği düşük iken, tükürük, dil ve tonsillada bu çeşitlilik daha fazladır. Diş eti kenarının altında ve üs-tünde kalan (subgingival ve supragingival) mikroorganizma kolonizasyonları arasında büyük bir farklılık izlenmektedir. 3 İlginç olan farklı bireylerin ağız mikrobiyotasının ortak türler içeriyor olmasına rağmen mikrobiyal çeşitliliği kişiye ve dahası bölge-ye özgü olmasıdır. 4 Mikrobiyal yapılardaki farklılık pek çok etkene bağlıdır. Bunun bir nedeni mikroorganizmların topluluk içindeki farklı metabolik aktiviteleri iken bir
Article
Full-text available
The main objective of endodontic treatment is to eliminate microorganisms and prevent re-infection within the root canal. However, root canal infections are polymicrobial and difficult to eliminate due to anatomical complexity. Besides the instrumentation, irrigation is an important step for disinfection. However, because the traditional irrigants can be ineffective in some cases, there is increasing interest in alternative irrigation solutions such as chlorhexidine (CHX). CHX is a widely used medical antiseptic and disinfectant. It is a broad-spectrum antimicrobial agent and has a comparable antimicrobial efficiency as both a root canal irrigant and intracanal medicament. It also has unique properties such as residual antimicrobial effects. This paper presents the chemical, pharmacological and antimicrobial properties of CHX. In addition, an overview of the clinical applications and the pros and cons of the use of chlorhexidine in endodon-tics is presented.
Article
Full-text available
Debridement of the root canal by instrumentation and irrigation is considered the most important single factor in the prevention and treatment of endodontic diseases. In clinical practice, instrumentation of the root canal(s) within the affected tooth is usually the most time consuming and technically demanding element of the treatment. The technical success of the treatment, as judged by the post-operative radiograph after the root filling, is based on optimized root canal instrumentation. Mounting evidence from epidemiological research is also indicating that the combination of high-quality coronal restoration and technically satisfactory root canal treatment is associated with the greatest long-term prognosis. Therefore, it is not surprising that for several decades of endodontic research, a substantial number of articles on instruments and instrumentation have been published in the scientific literature. Although interest in the effects of instrumentation on intracanal infection is not new, it is obvious that during the last few years a renewed focus of interest has appeared on the relationship between instrumentation and infection control in the root canal. The ongoing discussion in international endodontics about one-appointment therapy in the treatment of apical periodontitis has naturally further motivated the newly emerged research activities. The goal of this review is to gather the relevant and most recent literature and provide an updated analysis of the effect of preparation (instrumentation and irrigation) on the microbial infection in the necrotic root canal.
Article
Full-text available
The purpose of this in vitro study was to evaluate the effect of 1% chlorhexidine (CHX) gel on dentin bond strengths of posterior composite resin applied with two different adhesive systems. Material and methods: In total, 75 extracted, caries-free human molars were used. The occlusal surface of each tooth was ground to create a flat dentin surface. Then, each tooth was mounted in acrylic. The dentin specimens were randomly assigned to five groups of 15 specimens each. In Group 1, Prime & Bond NT (PBNT) was applied; in Group 2, a 1% CHX gel + etching for 15 s + PBNT were applied; in Group 3, etching + 1% CHX gel + PBNT were applied; in Group 4, Clearfil S3 Bond was applied; and in Group 5, 1% CHX gel + Clearfil S3 Bond were applied. A dentine bonding system was applied to dentin surfaces, and composite cylinders were built up using a special device and then light-polymerized. Specimens were mounted and sheared using an Instron universal testing machine at a cross-head speed of 0.5 mm/min. Results: The results were recorded in megapascals. The sheared specimens were examined under a light microscope, and the type of failure (adhesive, cohesive or mixed) was recorded. Data were compared by one-way analysis of variance and Tukey's honestly significant difference tests. Means were 16.4 ± 4.1 MPa in Group 1, 16.2 ± 3.9 MPa in Group 2, 13.0 ± 4.5 MPa in Group 3, 11.9 ± 2.7 MPa in Group 4, and 11.5 ± 2.7 MPa in Group 5. The use of 1% CHX gel before acid etching was significantly higher than after etching on the shear bond strength of PBNT (P < 0.05), but did not differ significantly from PBNT alone (P > 0.05). Conclusion: Within the limitations of the present in vitro study, it was concluded that 1% CHX gel application did not adversely affect the shear bond strengths of dentin-bonding agents.
Article
Full-text available
The aim of the present study was to analyse the sustain release of Chlorhexidine with Chitosan and to investigate the antimicrobial activity of 2% Chlorhexidine gel, 2% Chitosan gel and their combination against Candida albicans and Enterococcus faecalis. Sustain release of Chlorhexidine with Chitosan was determined using UV spectrophotometer. Then the inoculae of these organisms were used to make the lawn culture on sabouraud's dextrose agar and blood agar plates. Wells were prepared in these lawn cultures and filled with 2% Chlorhexidine gel, 2% Chitosan gel and their combination. The agar plates were incubated overnight at 37 degrees C and the zone of inhibition was examined after 48 h. Release of Chlorhexidine with Chitosan was better than plain Chlorhexidine release. Combination of Chlorhexidine and Chitosan showed maximum inhibitory zone for C. albicans (25.2 mm) and E. faecalis (26.0 mm). Plain Chlorhexidine gel showed intermediate inhibitory zone for C. albicans (20.6 mm) and E. faecalis (21.4 mm) and plain Chitosan gel showed minimum inhibitory zone for C. albicans (16.6 mm) and E. faecalis (11.0 mm). Carbopol which served as control did not have any antimicrobial effect. The present study suggests that 2% Chlorhexidine gel in combination with 2% Chitosan gel has the highest antimicrobial effect against C. albicans and E. faecalis compared with 2% Chlorhexidine gel or 2% Chitosan gel alone.
Article
The aim of this study was to investigate in vitro the antimicrobial activity of 0.2%, 1%, and 2% chlorhexidine gluconate (CHX gel and CHX liquid), against endodontic pathogens and compare the results with the ones achieved by 0.5%, 1%, 2.5%, 4%, and 5.25% sodium hypochlorite (NaOCl). A broth dilution test was performed, and the timing for irrigants to kill microbial cells was recorded and statistically analyzed. Both 2.0% gel and liquid formulations eliminated Staphylococcus aureus and Candida albicans in 15 seconds, whereas the gel formulation killed Enterococcus faecalis in 1 minute. All tested irrigants eliminated Porphyromonas endodontalis, Porphyromonas gingivalis, and Prevotella intermedia in 15 seconds. The timing required for 1.0% and 2.0% CHX liquid to eliminate all microorganisms was the same required for 5.25% NaOCl. The antimicrobial action is related to type, concentration, and presentation form of the irrigants as well as the microbial susceptibility.
Article
Use of an appropriate root canal irrigant is essential during endodontic treatment, due to the complex and unpredictable anatomy of the root canal system and limitations in the mechanical instrumentation techniques used to obtain a clean, bacteria-free canal. Several irrigants, such as sodium hypochlorite, chlorhexidine, hydrogen peroxide, and normal saline, have been proposed as canal system irrigants in endodontic treatment. The widely used endodontic irrigant chlorhexidine is a positively charged lipophilic/hydrophobic molecule that interacts with phospholipids and lipopolysaccharides on the bacterial cell membrane. In endodontics, its mode of antibacterial activity is determined by its concentration (0.2% or 2%). This article reviews findings from available endodontic studies on the antibacterial, antifungal, and antibiofilm activities of chlorhexidine. (J Oral Sci 56, 99-103, 2014).
Article
Although endodontic irrigants are generally considered to be safe, severe complications can occur during or as a consequence of root canal irrigation. However, no data on the incidence of irrigation incidents could be found. In the following paper, a review is presented on the possible incidents that may occur during root canal irrigation with different irrigation solutions, the sequelae, as well as prevention and therapy of such intra- and post-operative problems.
Article
The aim was to investigate the microtensile bond strength (μ-TBS) and failure pattern of self-adhesive luting cements (SLC) to dentin pre-treated with different concentrations of chlorhexidine (CHX) solutions. The occlusal enamel was removed from 30 extracted sound human molars in order to expose a flat dentin. Resin-composite (Filtek Z250, 3M ESPE) discs (12 mm in diameter, 6.0mm thickness) were cemented to the smear layer-covered dentin using the SLC [RelyX U100, 3M ESPE (U100); Multilink Sprint, Ivoclar Vivadent (MS)] with 0.2% or 2.0% CHX solutions. Results were compared with the control, untreated dentin. Six groups were then created based on the SLC and dentin pre-treatment (n=5). After 24h of water storage, restored teeth were serially sectioned into beams with a cross-sectional area of 0.8mm(2) at the bonded interface. Subsequently, specimens were tested in tension with a crosshead speed of 0.5mm/min in a universal testing machine, and the failure patterns were classified. Two-way ANOVA and Tukey's tests were performed (α=0.05). Additionally, 18 teeth were subjected to energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDS) analysis and micromorphology characterization of the smear layer-covered dentin and 0.2% or 2.0% CHX-treated dentin surfaces. The μ-TBS obtained for both control groups were significantly higher, regardless of the CHX concentration and/or the cement used. Bond strengths were significantly higher for U100 than for MS, except when 2.0% CHX was applied. Fractographic analysis indicated that most failures in the control groups occurred cohesively in the SLC. Pre-treated dentin with 0.2% and 2.0% CHX solutions presented higher incidences of adhesive failures. EDS/SEM analysis exhibited varied concentrations of chlorine ions and crystal-shaped precipitates, depending upon the CHX concentration. Pre-treatment of dentin with 0.2% or 2.0% CHX adversely affects the bonding efficacy when associated with the SLCs tested.
Article
The aim of this study was to investigate the effect of pre-treatment by chlorhexidine on the microtensile bond strength (mTBS) of resin cements and nanoleakage at the resin-dentine interfaces. Cylindrical composite blocks were luted to human dentine using resin cements (RelyX ARC, 3M ESPE: ARC; Panavia F, Kuraray Medical Inc.: PF; RelyX Unicem, 3M ESPE: UN) with/without pre-treatment by 2% chlorhexidine digluconate (CAVITY CLEANSER, Bisco, Inc., Schaumburg, IL, USA). CAVITY CLEANSER was applied on the acid etched dentine for 60s in the ARC group, and on smear layer-covered dentine in the PF and UN groups. After storage in water for 24h, the bonded teeth were sectioned into 1mm thick slabs and further into 0.9mm x 0.9mm beams. After immersion in water or ammoniacal silver nitrate for 24h, the beams were stressed to failure in tension. The fractured surfaces were examined by field-emission scanning electron microscopy (FE-SEM) using backscattered electron mode. The silver-stained slabs were used to examine nanoleakage within the bonded interface by FE-SEM. The resin cement and chlorhexidine treatment had significant effects (p<0.0001) on mTBS; while the storage media had no significant effect (p=0.435). The mTBS of ARC was significantly higher than the other cements. Chlorhexidine reduced mTBS and produced pronounced nanoleakage when PF and UC were luted to dentine. Pre-treatment with chlorhexidine affected the integrity of dentine bonding with PF and UC, while there was no adverse effect on coupling of ARC.