G1000 in Amersfoort, Uden en Kruiskamp. De realisatie van democratische waarden

Full text

1
G1000 in Amersfoort, Uden en Kruiskamp
De realisatie van democratische waarden
1
Ank Michels, USBO, Universiteit Utrecht
Harmen Binnema, USBO, Universiteit Utrecht
2
In dit paper staat de vraag centraal wat de democratische kwaliteit van de G1000en is: in welke mate
realiseren de G1000en de democratische waarden?
De opbouw van het paper is als volgt: eerst wordt de G1000 gekarakteriseerd als voorbeeld van een
deliberatief forum. We gaan in op de kenmerken van een deliberatief forum en laten zien wat
onderscheidend is ten opzichte van andere vormen van participatie. In de tweede paragraaf wordt
op basis van de literatuur over vernieuwende vormen van democratie en democratische waarden
een analysekader geïntroduceerd voor de evaluatie van de mate waarin G1000en een aantal
democratische waarden realiseren. In de derde paragraaf bespreken we kort de uitkomsten van
eerder onderzoek over innovatieve vormen van democratie en de betekenis daarvan voor de
kwaliteit van de democratie. In paragraaf 4 volgen de eerste bevindingen voor de G1000en In
Amersfoort, Uden , en Kruiskamp (een wijk in Amersfoort). Het paper sluit af met een tabel met de
belangrijkste bevindingen.
1. De G1000 als voorbeeld van een deliberatief forum
De Engelse politicoloog Graham Smith onderscheidt in zijn boek Democratic Innovations (2009) drie
vormen van democratische innovatie. Als eerste noemt hij de volksvergaderingen (‘popular
assemblies’). Kenmerkend voor volksvergaderingen is dat grote groepen mensen in een vergadering
bijeen komen en beslissen over lokale onderwerpen of de begroting. Als voorbeelden noemt hij de
‘New England town meetings’en vormen van participatiebudgetten waarbij burgers zelf beslissen
over de besteding van het budget in hun wijk of stad. De meest institutionele vorm hiervan is te
vinden in Porto Alegre in Brazilië. Een tweede vorm die Smith onderscheidt is de directe democratie
via de stembus, ofwel het referendum. Referenda geven individuele burgers direct een stem in de
politieke besluitvorming. Smith benadrukt dat het hier gaat om die vormen van een referendum die
bindend zijn en dus niet alleen maar adviserend. De ‘mini-publics’ tot slot zijn een derde vorm van
democratische vernieuwing volgens Smith. Mini-publics kenmerken zich vooral door een zoveel
mogelijk willekeurige selectie van deelnemers door loting (Smith 2009: 72).
Mini-publics worden ook wel deliberatieve fora genoemd en is een overkoepelend begrip voor
verschillende typen fora waaronder burgerfora, burgerjury’s, en consensusconferenties (de laatsten
zijn vooral in Denemarken bekend (Smith 2009: 72-79; Michels 2011b, 2012). De selectie van de
deelnemers is erop gericht om de diversiteit van de groep te waarborgen. Een gemeenschappelijk
kenmerk van al deze fora is verder dat de nadruk sterk wordt gelegd op het proces en het volgen van
1
Dit working paper is onderdeel van het BZK-Onderzoeksproject naar de G1000.
2
De auteurs danken Niels Hubregtse voor zijn bijdrage aan het deel van het onderzoek dat gaat over selectie
en diversiteit. Verder gaat dank uit naar Lars Brummel voor zijn analyses van de kwantitatieve data.

2
procedures die van belang zijn voor het creëren van een ideale omgeving voor deliberatie;
meningsvorming en uitwisseling van argumenten zijn belangrijker dan besluitvorming. De nadruk ligt
meestal op het zoeken naar consensus.
Voorbeelden van deliberatieve fora zijn vooral te vinden in het buitenland. Zo was er in Canada in
2004 de British Columbia Citizens’ Assembly (BCCA), ingesteld door de regering van British Columbia,
die bestond uit 160 willekeurig gekozen burgers die gedurende 11 maanden leerden en
delibereerden over een verandering van het kiesstelsel en uiteindelijk met een advies aan de
regering kwamen. Andere bekende voorbeelden zijn het ‘Australian Citizens’ Parliament’ van 150
burgers in Australië dat een uitspraak deed over de toekomst van het politieke systeem in Australië
(Dryzek 2009), en natuurlijk de G1000 in België over de toekomst van België (Van Reybrouck 2013).
De al eerder genoemde consensusconferenties zijn weer een ander voorbeeld. Deze worden sinds de
jaren tachtig in Denemarken geregeld gehouden over wetenschappelijke en technologische
ontwikkelingen. De visie van gewone burgers wordt belangrijk gevonden als het gaat om
technologische ontwikkelingen met belangrijke sociale en ethische consequenties. Tot slot, kunnen
we hier niet de ‘deliberative poll’, een creatie van de Amerikaanse democratietheoreticus James
Fishkin, ongemoeid laten (Fishkin http://cdd.stanford.edu/). Het grote verschil met de andere
vormen van deliberatieve fora is dat hier burgers niet gevraagd worden om een gemeenschappelijk
advies of idee, maar in plaats daarvan vullen individuele burgers vóór en na de deliberatieve
bijeenkomst van het forum vragenlijsten in waarin hun kennis en mening over het onderwerp wordt
gevraagd. De gedachte is dat door deliberatie burgers veel beter tot weloverwogen meningen
kunnen komen.
Hoewel deliberatieve fora in Nederland veel minder vaak voorkomen dan in andere landen als
Australië , Duitsland en Denemarken, hebben sommige Nederlandse gemeenten in de afgelopen 10
jaar burgerfora en burgerjury’s als vorm ingezet om burgers te betrekken bij het beleid en de
politiek. Het bekendste deliberatief forum is het Burgerforum kiesstelsel geweest dat in 2006 advies
uitbracht aan het kabinet over het kiesstelsel. Op lokaal niveau zijn er qua opzet vergelijkbare
deliberatieve fora geweest onder meer in 2004 in Lelystad, over het waterbeheer van het
Markermeer, in 2006 in Amsterdam over de luchtkwaliteit, in 2007 in Utrecht over het waterbeheer
in de stad, en in 2010 in Oude IJsselstreek over de verdeling van voorzieningen over de kernen van
de gemeente. Hoewel de details van de opzet van de fora verschillen, is er in al deze gevallen sprake
van een aselect gekozen groep burgers waarbij rekening is gehouden met een aantal
achtergrondkenmerken zoals geslacht, leeftijd, en opleiding. De groep die uiteindelijk deelnam aan
deze lokale fora varieert, maar was over het algemeen klein (variërend van 74 deelnemers in
Amsterdam tot 14 in Lelystad). De duur van de bijeenkomsten varieerde van één tot drie dagen
(Leyenaar 2009; website gemeente Oude IJsselstreek).

3
2. Een analysekader voor de evaluatie van democratische kwaliteit
Om de democratische kwaliteit van de G1000’en te evalueren, gaan we na in welke mate ze een
aantal democratische waarden realiseren. Deze zijn ontleend aan de theoretische literatuur over
democratie en verder aangevuld op basis van het kader van Smith (2009) om democratische
waarden uit te drukken en het onderzoek van Michels en De Graaf (2010) en Michels (2011a).
Hoewel sommige theoretici de negatieve kanten van participatie benadrukken, zoals dat massale
participatie zou leiden tot een dalende consensus over basisnormen van onze democratie (Dahl
1959; Sartori 1987), hebben zich in de afgelopen decennia verschillende benaderingen ontwikkeld
die het belang van burgerparticipatie voor de kwaliteit van de democratie onderstrepen.
In participatieve democratietheorieën wordt gesteld dat het afstaan van besluitvormingsmacht aan
volksvertegenwoordigers ertoe heeft geleid dat burgers zich vervreemd voelen van de politiek. Deze
theoretici beschouwen burgerparticipatie als de kern van democratie. Deze gedachte is ontleend aan
de ideeën van Rousseau wiens visie dat participatie van iedere individuele burger in de politieke
besluitvorming van belang is voor het functioneren van de staat, de grondslag vormt voor veel
theorieën over participatieve democratie. De basis voor het politieke systeem is volgens Rousseau
het sociale contract, dat inhoudt dat burgers vrijwillig afzien van hun eigen wensen en beslissen om
vrij te zijn door te beslissen over de wetten die hen regeren. In de latere theorieën over
participatieve democratie wordt benadrukt dat participatie zich niet zou moeten beperken tot de
politieke besluitvorming, maar ook een plaats zou moeten krijgen op het werk en in de lokale
gemeenschap (Pateman 1970; Barber 1984).
Participatie geeft, volgens deze theoretische stroming, burgers zeggenschap in de besluitvorming en
daarmee invloed op het besluitvormingsproces. Daarnaast heeft participatie verschillende andere
functies in een democratie. Zo heeft participatie een educatieve functie: burgers vergroten hun
burgerschapsvaardigheden en dat maakt hen vaardiger als ze deelnemen aan
besluitvormingsprocessen. Ook heeft participatie een integratiefunctie. Daarmee wordt bedoeld dat
door te participeren burgers zich meer publieke burgers gaan voelen en zich meer betrokken voelen
bij de gemeenschap en de publieke zaak. Dat kan er toe bijdragen dat ze zich meer verantwoordelijk
voelen voor politieke besluiten. Tot slot draagt participatieve democratie bij aan een grotere
legitimiteit van beslissingen. In navolging van Rousseau stellen de participatieve
democratietheorieën dat participatie een belangrijke functie vervult in het maken van regels die voor
iedereen acceptabel zijn.
In aanvulling hierop wordt door theoretici van de deliberatieve democratie gesteld dat de essentie
van democratische legitimiteit is gelegen in het feit dat mensen die geraakt worden door een besluit
ook betrokken worden in het overleg over dat besluit (Dryzek en List 2003; Gastil en Levine 2005).
Volgens de deliberatieve democratietheorieën, zijn overleg en uitwisseling van argumenten
(deliberatie), en dus niet het tellen van stemmen, de essentiële mechanismen voor politieke
besluitvorming (Gutmann en Thompson 2004; Fishkin en Laslett 2002; Elster 1998). Onder theoretici
bestaat verschil van mening over de plek waar deliberatie plaats zou moeten vinden Verschillende
fora worden genoemd, variërend van deskundigen forums tot burgerpanels (Fishkin en Laslett 2002).
Maar alle theoretici zijn het er over eens dat deliberatie betekent dat discussie en uitwisseling van
argumenten, waarbij individuen hun opvattingen uiteenzetten en rechtvaardigen, gepaard gaat met

4
de bereidheid om ook van opvatting te veranderen. Een deliberatief proces houdt per definitie in dat
bovendien sprake is van gelijkheid, de deelname van verschillende belangen en achtergronden van
mensen, en wederzijds respect.
Hoewel critici van mening zijn dat deliberatie hoge en onrealistische eisen stelt aan burgers (Mutz
2006) stellen deliberatieve democratietheorieën dat deliberatie leidt tot rationele collectieve
uitkomsten. En, omdat ieder individu een gelijke stem heeft en de mogelijkheid om de anderen te
overtuigen, geeft dat de kans aan minderheden en aan individuen om zich te laten horen. Daar komt
bij dat theoretici van de deliberatieve school er van overtuigd zijn dat deliberatie bijdraagt aan de
legitimiteit van beslissingen (Hendriks e.a. 2007).
Samenvattend, burgerparticipatie draagt in de visie van deze theoretici bij aan het bereiken van
bepaalde democratische waarden. Hoewel elke benadering weer andere accenten legt, kunnen we
een aantal democratische waarden onderscheiden. Burgerparticipatie:
 geeft individuele burgers een stem in het beleidsproces. Insluiting heeft betrekking op de
mate waarin burgers uit diverse sociale groepen participeren en er geen sprake is van de
uitsluiting van bepaalde groepen.
 geeft burgers zeggenschap in besluitvorming (invloed). Dit betreft de invloed die deelnemers
hebben op de verschillende fasen van het besluitvormingsproces.
 leidt tot rationele beslissingen op basis van uitwisseling van argumenten (deliberatie).
Deliberatie heeft betrekking op dialoog tussen deelnemers en de uitwisseling van
argumenten op basis van gelijkheid en wederzijds respect.
 leidt tot meer democratische vaardigheden en meer betrokkenheid bij en
verantwoordelijkheid voor de gemeenschap, en stimuleert zo democratisch burgerschap.
 en vergroot de legitimiteit van beslissingen. Legitimiteit heeft betrekking op de steun van de
deelnemers voor het proces en de uitkomsten van het proces.
Smith (2009) voegt hier nog twee waarden aan toe:
 Transparantie heeft betrekking op het verloop van het proces; begrijpen deelnemers wat de
kaders zijn van het proces, hoe bijvoorbeeld thema’s zijn gekozen, wie de organisator is, en
wat er met de output gebeurt.
 Efficiëntie betreft de kosten, in termen van administratieve kosten en tijdsbesteding door de
organisatie en de deelnemers (afgezet tegenover de baten, dat wil zeggen de verwezenlijking
van de overige waarden).
Onderstaande tabel laat per democratische waarde zien welke evaluatievraag en daarbij behorende
thema’s aan de orde komen.

5
Tabel 1: democratische waarden en thema’s
Democratische waarden
Evaluatievragen
Thema’s
Insluiting
Hoe divers is de
deelnemersgroep?
Selectie en diversiteit
Invloed
Wat gebeurt er met de input
en ideeën van deelnemers?
Doorwerking in
agendavorming en beleid
Deliberatie
In hoeverre is er sprake van
dialoog tussen deelnemers?
Dialoog en uitwisseling van
argumenten
Burgerschap
Leidt het tot betere
democratische burgers?
Betrokkenheid,
verantwoordelijkheid en
initiatief
Transparantie
Is duidelijk wat deelnemers
kunnen verwachten?
Inzicht in verloop proces
Efficiëntie
Hoeveel tijd en geld kost en
deelnemers en organisatoren?
Kosten en tijd
Legitimiteit
Steunen deelnemers het
proces en de uitkomst?
Steun proces en uitkomst
3. Ontwerp en kwaliteit van democratie
Er is nauwelijks systematisch empirisch onderzoek beschikbaar naar de bijdrage van
burgerparticipatie aan de realisatie van democratische waarden. De literatuur over innovatieve
vormen van democratie laat wel zien dat de wijze van ontwerp van belang is (Smith 2009; Geissel
2009). Zo kenmerken deliberatieve fora zich door een zoveel mogelijk willekeurige selectie van
deelnemers door loting en door de nadruk op dialoog en uitwisseling van argumenten. Dit is inherent
aan het design, en op basis daarvan mag je dan ook verwachten dat in vergelijking met andere
vormen van participatie deliberatieve fora een grotere diversiteit van deelnemers laten zien en beter
zijn in het tot stand brengen van deliberatie.
De Amerikaanse politicoloog Archon Fung stelt in zijn werk dat alle vormen van participatie in te
delen zijn aan de hand van drie vragen: 1) wie neemt er deel aan de bijeenkomst?, 2) hoe
communiceren de deelnemers met elkaar? en 3) wat is de relatie met het beleid?

6
Het antwoord op de eerste vraag kan variëren van deelname door iedereen die wil deelnemen, en
dus zelfselectie, tot willekeurige selectie van deelnemers uit de gehele populatie. Het antwoord op
de tweede vraag varieert van luisteren en ideeën naar voren brengen tot deliberatie en
onderhandeling. En het antwoord op de derde vraag over de relatie met het beleid varieert van geen
invloed van de deelnemers op het beleid tot directe zeggenschap (Fung 2006).
De keuzes die bij het ontwerp worden gemaakt zijn medebepalend voor de mate waarin en de wijze
waarop participatie bijdraagt aan de democratische kwaliteit. Impliciet neemt Fung aan dat
bijvoorbeeld een aselecte loting van de deelnemers leidt tot een betere afspiegeling van de
bevolking dan andere vormen van selectie (Fung 2006: 68).
Empirisch onderzoek van Michels naar de bijdrage van verschillende vormen van participatie aan
democratisch kwaliteit geeft een eerste indruk van de werkelijke effecten van verschillende vormen
van participatie. Het betreft een meta-studie die 120 cases (20 referendums, 37 interactieve
beleidsvorming cases, 22 deliberatieve opiniepeilingen, en 41 deliberatieve fora) bevatte in
verschillende westerse landen, waar onder Nederland, Australië, de VS, het Verenigd Koninkrijk,
Duitsland, en Denemarken (Michels 2011). Het onderzoek concludeert dat participatie, in welke vorm
dan ook, leidt tot steun onder de deelnemers voor het proces en de uitkomsten, en bovendien
bijdraagt aan democratische vaardigheden en politieke betrokkenheid. Tegelijkertijd is de vorm van
participatie bepalend voor de aspecten van democratie die het sterkst worden beïnvloed. Als we het
toespitsen op deliberatieve fora, dan springen drie bevindingen eruit. In vergelijking met andere
vormen van participatie 1) dragen deliberatieve fora beter bij aan een uitwisseling van argumenten
en standpunten, en 2) vormen deze een betere afspiegeling van de bevolking. Daartegenover staat
dat 3) de doorwerking van deliberatieve fora in het beleid zwak is.
Terwijl de eerste twee bevindingen direct zijn te koppelen aan het design van deliberatieve fora en
de intentie waarmee ze zijn ontworpen, namelijk om (gewone) burgers in dialoog met elkaar mee te
laten denken over de toekomst van hun stad of land, heeft de derde bevinding veel meer betrekking
op de relatie met de instituties van de representatieve democratie en het formele beleidsproces.
Hoewel ook hier weinig harde informatie over te vinden is, suggereren de Belgische politicologen
Didier Caluwaerts en Min Reuchamps (2014) in hun onderzoek naar de G1000 in België, het
Burgerforum kiesstelsel in Nederland, het British Columbia Citizens Assembly, en het Ierse “We the
Citizens’, dat de mate van inbedding van het forum in de bestaande instituties van democratie van
belang is voor de doorwerking van de uitkomsten van het forum in het beleid.
Kort gezegd, onderzoek naar deliberatieve fora laat zien dat deze in vergelijking met andere vormen
vooral goed scoren op de democratische waarden insluiting en deliberatie, en minder op invloed.
Geldt dit ook voor de in Amersfoort, Uden en Kruiskamp gehouden G1000’en?

7
4. De G1000en in Amersfoort, Uden en Kruiskamp
De G1000en van Amersfoort en Kruiskamp verschillen in ontwerp en aanpak van die in Uden. Maar
ook tussen Amersfoort en Kruiskamp zijn er verschillen. Die verschillen zullen hieronder aan de orde
komen onder het kopje waar dat het meest relevant is: zo zullen de verschillende selectieprocedures
worden besproken onder ‘insluiting’, en het proces tijdens de G1000 onder ‘deliberatie’. De G1000
van Amersfoort vond plaats op 22 maart 2014, die van Uden op 4 oktober van datzelfde jaar. De
WijkG1000 in Kruiskamp startte op 15 oktober 2014 en werd afgesloten op 17 januari 2015.
Insluiting
Selectieprocedure
In Amersfoort is een combinatie van loting en gerichte werving toegepast. Onder alle inwoners van
Amersfoort is geloot uit de Gemeentelijke Basisadministratie. 6000 mensen zijn geloot en
uitgenodigd via een brief van de burgemeester. De eerste ronde leverde 260 aanmeldingen op. Na
een reminder kwamen er nog eens ongeveer 260. Deze hebben zich aangemeld via een unieke code.
De andere groepen, namelijk de werkgevers, politici, ambtenaren, en de kunstenaars zijn gericht
geworven; degenen die wilden deelnemen konden zichzelf aanmelden. Bij meer dan 600
aanmeldingen van burgers zou er een tweede loting volgen (www.g1000amersfoort.nl). Deze is niet
geweest. Uiteindelijk zijn er 530 mensen geweest, onder wie 354 burgers, 40 politici, 40 ambtenaren,
44 werkgevers en 52 kunstenaars.
In Uden is gewerkt met een open uitnodiging. Alle inwoners kregen een brief die was gericht ‘aan de
bewoners’. Iedereen kon zich vrij aanmelden. Het regieteam besloot hiertoe over te gaan nadat was
gebleken dat de plaatselijk verordening Gemeente Basisadministratie persoonsgegevens en het
‘privacyregelement Basisregistratie Pesonen van de gemeente Uden’ (bijlage 5 bij deze regeling) een
trekking uit het GBA-bestand niet toeliet (interview Mirande Heffels en informatie Jan Hofmeijer via
mail). Daarnaast is geworven via de lokale media, posters en een website en zijn verenigingen en
maatschappelijke instellingen bezocht. Bij 1000 aanmeldingen zou worden geloot. Uiteindelijk waren
er ongeveer 250 gewone burgers aanwezig, en daarnaast 20 raadsleden.
In de wijk Kruiskamp in de gemeente Amersfoort zijn 2000 mensen geselecteerd op basis van loting.
Loting leverde 20 tot 30 aanmeldingen op. Daarna is overgegaan tot flyeren, nogmaals nieuwe
brieven sturen, contacten via sleutelfiguren en op straat mensen aanspreken. De wijk G1000
Kruiskamp was verspreid over vijf bijeenkomsten. Bij de eerste bijeenkomst waren er ongeveer 110
deelnemers, bij de laatste 14.

8
Diversiteit
De typische deelnemer aan alle onderzochte G1000en is een man of vrouw, geboren en getogen in
Nederland, die tussen de 45 en 55 jaar is, en een hbo of academische opleiding heeft. Dat wil niet
zeggen dat mensen met andere achtergrondkenmerken niet aanwezig zijn, maar ze zijn zeer sterk in
de minderheid en ondervertegenwoordigd. De typische deelnemer is verder iemand die stemt, maar
opvallend genoeg niet noodzakelijkerwijs ook iemand die al actief is bij wijkavonden, burgerpanels,
of bewonerscommissies.
3
Wel zijn het vaak mensen die al betrokken zijn bij buurtactiviteiten. De
typische deelnemer is, tot slot, niet cynisch als het gaat om het functioneren van de gemeenteraad
en het gemeentebestuur.
4
In Amersfoort is er een zekere diversiteit doordat ook werkgevers en kunstenaars zijn uitgenodigd.
Kijken we naar de achtergrondskenmerken van de deelnemers, dan valt vooral op dat de deelnemers
tussen de 35 en 55 jaar sterk vertegenwoordigd zijn, evenals de hogeropgeleiden. De deelname van
mensen met een niet-westerse achtergrond is beperkt.
5
Figuur 1: Achtergrondkenmerken deelnemers G1000 Amersfoort
6
In Uden valt vooral op dat er veel ouderen zijn en weinig jongeren. Mensen met een niet-westerse
achtergrond waren maar heel beperkt aanwezig.
7
Volgens één van de initiatiefnemers van de G1000
3
Alleen in Uden is meer dan 30% van de respondenten het afgelopen jaar aanwezig geweest bij wijkavonden of
inspraakavonden. Opvallend is ook dat 92% van de respondenten in Uden actief is geweest op ten minste één
manier.
4
De gemiddelde score op een vijfpuntsschaal voor politiek cynisme, waarbij 1 staat voor politiek cynisch,
varieert van 3.20 in Uden tot 3.30 in Amersfoort.
5
Op basis van observaties en interviews. In de survey over Amersfoort is hierover geen vraag gesteld. Het
percentage inwoners van Amersfoort met een niet-westerse achtergrond bedraag 15% (Amersfoort in cijfers
2015).
6
De diagrammen zijn samengesteld op basis van de surveys en verefieerd op basis van observaties ter plekke
en interviews met de initiatiefnemers en organisatoren. Precieze cijfers zijn niet te geven omdat wij geen
inzicht mogen hebben in de persoonsgegevens van deelnemers. Ook de surveys geven geen volledig beeld; het
aantal deelnemers dat de surveys heeft ingevuld varieert van 162 in Amersfoort, tot 40 in Uden, en 33 in
Kruiskamp. Politici en ambtenaren zijn buiten de analyse gehouden.
7
In Uden is 8,5% van de inwoners jonger dan 26 jaar en behoort 15% tot de mensen met een niet-westerse
achtergrond (Centraal Bureau voor de Statistiek 2014).
Amersfoort opleiding
Laag
Midden
Hoog
Amersfoort leeftijd
16-34
35-54
55 en
ouder

9
Uden heeft de beperkte aanwezigheid van jongeren en mensen met een niet-westerse achtergrond
voor een deel te maken met de keuze van de betreffende dag: het was zaterdag (veel andere
activiteiten voor jongeren) en het was de dag van het offerfeest. Bij de keuze van de datum wist men
niet dat het de dag van het offerfeest was (interview Mirande Heffels).
Figuur 2: Achtergrondkenmerken deelnemers G1000 Uden
In Kruiskamp is de groep hogeropgeleiden sterk vertegenwoordigd. Wat betreft leeftijd is vooral de
middengroep tussen 35 en 54 jaar aanwezig en zijn hier in vergelijking met de andere G1000’en meer
jongeren. Opnieuw zijn mensen met andere achtergronden dan de Nederlandse zwak
vertegenwoordigd, terwijl Kruiskamp een wijk is met zeer veel verschillende nationaliteiten; meer
dan 38% behoort tot de groep met een niet-westerse achtergrond (Amersfoort in cijfers 2015).
Tijdens de laatste bijeenkomst van de G1000 Kruiskamp waren er nog 14 deelnemers van wie
niemand jonger dan 35 jaar en één met een niet-westerse achtergrond.
Figuur 3: Achtergrondkenmerken deelnemers G1000 Kruiskamp
Uden opleiding
Laag
Midden
Hoog
Uden leeftijd
16-34
35-54
55 en
ouder
Uden etniciteit
Nederland
Westers
Niet-
westers
Kruiskamp opleiding
Laag
Midden
Hoog
Kruiskamp leeftijd
16-34
35-54
55 en
ouder
Kruiskamp etniciteit
Nederla
nd
Wester
s
Niet
westers

10
Reflectie
Of nu gekozen wordt voor loting of voor een open uitnodiging, voor de diversiteit van de groep
deelnemers maakt het weinig uit. Hét voorbeeld voor de G1000 is de G1000 in België. Maar ook daar
leidde loting, ondanks veel media-aandacht, uiteindelijk tot 500 bevestigde deelnemers die
overwegend tot de blanke middenklasse behoren en tussen de 45 en 50 jaar oud zijn. De organisatie
van de G1000 België heeft uiteindelijk voor een noodoplossing gekozen door via netwerken en
organisaties gericht groepen te benaderen waaronder jongeren en migranten (interview Stef
Steyaert). Eerder onderzoek van Leyenaar naar burgerfora, onder andere naar het burgerforum
Luchtkwaliteit Amsterdam en het burgerforum Omgevingsplan Flevoland, laat eveneens zien dat het
moeilijk is om jongeren en laagopgeleiden te betrekken (Leyenaar 2009).
Idealiter zou loting of een andere vorm van willekeurige selectie leiden tot diversiteit op de volgende
wijze:
 Een zeer grote groep wordt geselecteerd;
 Uit de geselecteerden meldt een grote groep zich aan;
 Deze groep is groot genoeg om een verdere selectie te maken waarbij rekening wordt
gehouden met een aantal achtergrondkenmerken om zo een zo divers mogelijke groep te
krijgen die deelneemt aan de G1000.
In de praktijk blijkt dat de groep die zich aanmeldt na loting (maar dat geldt ook voor een open
uitnodiging zoals in Uden) te klein is voor een verdere selectie en bovendien tamelijk eenzijdig is
samengesteld.
De oplossing moet worden gezocht in een combinatie van de volgende elementen:
 Loting of uitnodiging van een veel grotere groep (uitgaande van het feit dat slechts 2 tot 10%
zich daadwerkelijk aanmeldt);
 Beperking van de groep die mag deelnemen; geen G1000, maar een G150 bijvoorbeeld (dat
maakt een gerichtere selectie mogelijk);
 Gericht werven van bepaalde groepen. Dat is nu gebeurd in Kruiskamp en Uden, maar die
ervaringen hebben ook geleerd dat gericht werven tijd kost en alleen lukt via bestaande
contacten met organisaties en sleutelfiguren.
Invloed
De aanloop
In Amersfoort is de G1000 gehouden enkele dagen na de gemeenteraadsverkiezingen. De keuze voor
deze datum wordt door verschillende betrokkenen anders geduid. De eerste vraag is of de bedoeling
van deze datum was om ook invloed uit te oefenen op de partijen die op dat moment in gesprek
gingen over het collegeprogramma. De griffier gaf aan dat dit een belangrijke overweging was en ook
één van de wethouders meldde de live-uitzending gevolgd te hebben tijdens de
onderhandelingsgesprekken, zodat in elk geval de ‘geest van de G1000’ aanwezig was. Anderen

11
noemden praktische argumenten als de beschikbaarheid van de Rijtuigenloods of gaven aan dat de
G1000 helemaal niet bedoeld was om invloed te hebben op de politieke partijen. De tweede vraag is
wat het signaal is dat door de keuze van de datum hiermee aan de politiek wordt afgegeven. Een
aantal raadsleden gaf aan dat weken campagne voeren zijn tol had geëist en men hard toe was aan
rust. Om dan een hele zaterdag aanwezig te moeten zijn, was iets te veel van het goede. Er was bij
sommige raadsleden ook wat onduidelijkheid of ze allemaal waren uitgenodigd en welke rol ze dan
precies zouden hebben. Eén kritisch raadslid (niet aanwezig op de zaterdag) vond dat de organisatie
van de G1000 met een bijeenkomst zo kort na de verkiezingen de indruk wekte dat de raad er niet zo
toe doet, alsof bij de G1000 de échte stem van de Amersfoorters zou klinken.
In Uden werd de datum van de G1000 door het kernteam in overleg met de burgemeester en de
gemeenteraad vastgelegd. Diverse raadsleden hebben op 4 oktober meegedaan aan de G1000. De
interviews in Uden moeten nog worden gehouden, zodat we op dit moment nog maar in beperkte
mate uitspraken kunnen doen over het aspect invloed.
De G1000 in Kruiskamp was een uitvloeisel van de G1000 Amersfoort, waar als één van de tien
thema’s de WijkG1000 werd vastgesteld. Deze G1000 was nadrukkelijk op de eigen wijk gericht en
niet op de gemeenteraad. Wel zijn er raadsleden aanwezig geweest bij één of meer bijeenkomsten
tussen oktober 2014 en januari 2015. Bij de bespreking van het aspect invloed zullen we verder de
WijkG1000 buiten beschouwing laten.
Agendavorming
De G1000 in Amersfoort leverde aan het eind van de dag een top-10 op van thema’s voor de stad,
met de uitdrukkelijke oproep aan de aanwezigen om er zelf mee aan de slag te gaan. Hoewel de
burgemeester in zekere zin de uitkomsten in ontvangst heeft genomen, is de top-10 niet
gepresenteerd als een ‘wensenlijstje’ voor de gemeenteraad (of voor het college) maar als een
agenda waarmee de Amersfoorters zelf iets moeten gaan doen. In de gesprekken met raadsleden
wordt dit beeld bevestigd: hoewel velen zich de gekozen thema’s nog herinneren en ze ook
belangrijk vinden, geeft iedereen aan dat ze als zodanig in het afgelopen jaar niet in de raad zijn
geagendeerd. Wel is G1000 als een mooi voorbeeld van burgerparticipatie in het collegeprogramma
benoemd. Eén van de raadsleden geeft aan dat ‘Het Plein’ of ‘De Ronde’ zich goed hadden geleend
voor een terugkoppeling vanuit de deelnemers.
Kijken we naar de gekozen thema’s, dan valt op dat die in Amersfoort tamelijk abstract zijn
geformuleerd. Dit maakt het ook moeilijker om vast te stellen of de G1000 invloed heeft gehad:
wanneer is een bepaald idee of een bepaalde wens gerealiseerd en hoe komt dat? Daar komt nog bij
dat bij een aantal onderwerpen in het sociale domein gaandeweg bleek dat dit voor een belangrijk
deel al in het bestaande beleid van de gemeente was ondervangen. Ook bij thema’s als groene
economie, duurzame innovatie en aanpak van leegstand, bleek dat er al het nodige gebeurde,
inclusief verschillende bewonersinitiatieven en voorbeelden van sociaal ondernemerschap. Sommige
thema’s, zoals de al genoemde WijkG1000 (met als bedoeling dit door de hele stad te gaan
organiseren) en initiatieven om de buurt en de buren beter te leren kennen, vragen geen rol van de
gemeente(raad) en zijn niet op beïnvloeding van het beleid gericht.

12
Wanneer we de top-10 in Uden bekijken valt op dat die in een aantal opzichten concreter is
geformuleerd dan in Amersfoort, maar tegelijk sterk in beleidstaal. Een paar thema’s zijn eerder
procedureel (‘G1000 structureel inzetten bij gemeentebeleid’, ‘gebruikers betrekken vóór uitwerking
van plannen’) dan inhoudelijk. Ook is de reikwijdte van de onderwerpen erg verschillend: van
gegarandeerde zorg voor iedereen in navolging van het VN-verdrag gehandicapten tot het opzetten
van een leercafé. Tot slot lijkt het erop, gezien de hoog scorende onderwerpen, dat er recent
discussie in de gemeente is geweest over het voortbestaan van de bibliotheek en de
aantrekkelijkheid van de gemeente voor wandelaars en fietsers. Als het de intentie is geweest om op
het gemeentelijke beleid invloed uit te oefenen, dan liggen er dus aan de ene kant kansen gezien de
concrete formulering van een aantal thema’s, maar aan de andere kant kan het moeilijk zijn vanwege
de zeer grote variatie (en de vraag of de gemeente overal iets aan kan doen). Net als in Amersfoort
zijn er bovendien thema’s gekozen waarmee de inwoners prima zelf aan de slag kunnen en de
gemeente(raad) niet per se nodig is.
We zijn benieuwd welk beeld uit de interviews met de raadsleden, wethouders en ambtenaren naar
voren komt.
Reflectie
Het is de vraag of het de bedoeling van de G1000 is om invloed op beleid uit te oefenen en hier
wordt zowel door de initiatiefnemers als de vertegenwoordigers van politiek en ambtenarij
verschillend over gedacht. Wanneer het doel vooral is om aan de hand van de gekozen thema’s
bewoners zelf aan de slag te laten gaan – wat zowel in Amersfoort als Uden benadrukt is – dan is het
niet zo’n groot probleem dat er geen directe invloed op de (beleids)agenda van college en
gemeenteraad is te zien.
Zien we echter een G1000 mede als middel om de koers van de politiek bij te sturen, dan wel
(nieuwe) thema’s te agenderen die door college- en raadsleden over het hoofd worden gezien, dan
kan de conclusie niet anders zijn dan dat dit in Amersfoort niet is gelukt (over Uden kunnen we op dit
moment nog geen uitspraken doen). Wat zou daarvoor nodig zijn?
1. Een beter inzicht in het bestaande beleid: een aantal werkgroepen die de thema’s verder
invulling gingen geven, kwamen erachter dat wat zij wilden eigenlijk al bestond. Meer kennis
van het huidige beleid (inclusief de bijbehorende beperkingen) kan leiden tot scherpere en
innovatievere keuzes op de dag zelf van de G1000.
2. Vooraf aan de G1000 duidelijk bepalen wat het doel is van de top-10 die aan het eind wordt
samengesteld: zijn dit richtinggevende uitspraken waarmee politici aan het werk worden
gezet of zijn het vooral wensen en verwachtingen waarmee de deelnemers zelf wat gaan
doen? Uiteraard is hier een tussenweg denkbaar: een deel bedoeld als beïnvloeding van de
beleidsagenda, een deel als agenda voor de bewoners.
3. In plaats van een geheel open agenda (zie ook de beschrijving van het proces in het volgende
deel) zou vooraf een aantal onderwerpen vastgesteld kunnen worden, zoals dat gebeurde bij
de G1000 in België en ook de bedoeling is bij de komende G1000 in Amsterdam. Dit geeft
mogelijk meer richting aan de bijeenkomst en meer mogelijkheid invloed uit te oefenen.

13
4. Raadsleden geven aan graag te willen weten hoe het met de uitwerking van de thema’s
staat. Het vergaderstelsel van Amersfoort leent zich goed voor terugkoppeling en discussie
tijdens ‘Het Plein’ of ‘De Ronde’.
Deliberatie
Op het eerste gezicht is de setting bij alle onderzochte G1000en dezelfde: mensen zitten aan tafels
en praten met elkaar over ideeën voor de toekomst van hun wijk of gemeente. Maar de vraag is in
hoeverre er ook sprake was van dialoog, één van de uitgangspunten van deliberatieve fora.
Proces
In de wijze waarop het proces van de G1000en vorm heeft gekregen zien we grote verschillen.
8
De G1000 in Amersfoort vond plaats op 22 maart 2014 en duurde één dag. De bijeenkomst startte
met drie vragen aan de deelnemers, namelijk: 1) wat vind jij belangrijk in Amersfoort voor de
komende 4 jaar?, 2) wat moet daarvoor gebeuren?, 3) wat kun/wil jij daaraan bijdragen? Deze
vragen werden besproken in wisselende combinaties van deelnemers. De antwoorden, steeds via
één steekwoord, van alle deelnemers op de drie vragen werden verzameld. Na ongeveer 75 minuten
werd duidelijk welke onderwerpen het meest genoemd waren en daarmee ook wat de onderwerpen
voor de rest van de dag zouden worden. Daarna gingen de deelnemers uiteen in kleine groepen;
iedere groep ging in gesprek met elkaar over één van de onderwerpen (interview Harm van Dijk). De
deelnemers zelf bepaalden dus de agenda van de dag.
De G1000 in Uden vond plaats op 4 oktober 2014 en duurde een dag. De bijeenkomst startte met de
vraag: welke 10 ideeën wilt u inbrengen voor de toekomst van Uden? Daarna werd de lange lijst van
ideeën ingekort door middel van handopsteken per tafel. In de volgende ronde werden de ideeën
van verschillende tafels bijeengebracht, en moest er opnieuw gestemd worden, deze keer door
middel van het plakken van stickers. Uiteindelijk leidde het hele proces van brainstormen over
ideeën en vervolgens samenvoegen van ideeën en daarover stemmen tot 10 initiatieven voor Uden
(Handout dagprogramma G1000 Uden; G1000 Uden 2014). Aan het einde van de dag konden
deelnemers zich opgeven om één of meerdere initiatieven verder uit te werken.
In Kruiskamp is de G1000 verspreid over vijf bijeenkomsten. De eerste vond plaats op 15 oktober
2014. Tijdens deze bijeenkomst kozen de deelnemers de thema’s waarmee ze verder wilden. De
methodiek is dezelfde als die in Amersfoort gebruikt is, dat wil zeggen dat de drie vragen 1) wat vind
jij belangrijk in Kruiskamp?, 2) wat moet daarvoor gebeuren?, en 3) wat kun/wil jij daaraan
bijdragen? de agenda voor de overige bijeenkomsten opleverde. In drie werkgroepavonden zijn de
thema’s verder uitgewerkt, waarbij in de eerste bijeenkomst ‘dromen’ centraal stond, in de tweede
8
Zie voor een veel gedetailleerdere weergave van wat er aan de tafels gebeurde, het working paper van Peer
Smets en Marloes Vlind.

14
‘denken’, en in de derde ‘doen’. Op de slotbijeenkomst, de eindconferentie op 16 en 17 januari 2015
werd de uitwerking van de voorstellen gepresenteerd, keuzes gemaakt, en werd een begin gemaakt
met een plan van aanpak voor de uitwerking .
Waardering van de gesprekken
Hoe waardeerden de deelnemers zelf de kwaliteit van de gesprekken? In de surveys is hierover een
aantal vragen gesteld, waarover we hier rapporteren.
In Amersfoort kwalificeren de respondenten het groepsgesprek vooral als constructief, inspirerend,
en gelijkwaardig. In Uden ervaart men het gesprek als constructief en ontspannen, en in Kruiskamp
als ontspannen en gelijkwaardig.
9
Opvallend is verder dat in Uden 25% en in Kruiskamp 22% het
gesprek als moeizaam kwalificeert.
Figuur 4 laat zien hoe de respondenten verschillende aspecten van het de gesprekken aan tafel
waarderen. Het gaat hier over de volgende vragen:
 In hoeverre voelde u zich aan uw tafel vrij om te zeggen wat u wilde?
 In hoeverre voelde u zich aan uw tafel gehoord door uw gesprekspartners?
 Hadden uw gesprekspartners een constructieve bijdrage aan de dialoog?
9
De respondenten konden drie begrippen aankruisen. Gerapporteerd wordt over de begrippen die door meer
dan 50% van de respondenten zijn genoemd.

15
Figuur 4: Waardering kwaliteit dialoog (percentage dat een positief tot zeer positief antwoord
geeft)
10
Bij alle G1000en voelden de respondenten zich vrij om te zeggen wat ze willen. In Amersfoort voelde
een zeer grote meerderheid van de respondenten zich ook gehoord door hun gesprekspartners. Dit
percentage ligt duidelijk lager voor Uden, en nog lager voor Kruiskamp. Als het gaat om het oordeel
over de constructieve bijdrage van anderen oordeelt 58% in Uden hierover positief; in Kruiskamp is
dat percentage 43%, terwijl de overigen hierover kritisch of zelfs negatief oordelen. Op de vraag of er
nieuwe inzichten zijn ontstaan door het uitwisselen van ideeën, antwoordt in Uden 55% ja en 35%
nee. Deze percentages zijn voor Kruiskamp respectievelijk 43 en 50.
11
Reflectie
De keuze van de moderator is sterk bepalend voor de vorm van de dag. In Amersfoort en Kruiskamp
was dat Harm van Dijk die een eigen methodiek heeft ontwikkeld. In Uden is gekozen voor Danny van
de Boom, en daarmee voor een andere methodiek waarbij de nadruk veel sterker lag op stemmen
over voorstellen dan op dialoog hierover. Heeft dit ook effect op de waardering van de kwaliteit van
10
Respondenten kunnen via een schuif een antwoord geven, waarbij het beginpunt staat voor bijvoorbeeld
‘voel mij helemaal niet gehoord’ en het eindpunt voor ‘heel erg gehoord’. In de figuur zijn de resultaten
vertaald naar een 100-puntsschaal en is alleen het antwoord weergegeven van de respondenten die tussen de
70 en 100 hebben geantwoord. Het aantal respondenten dat deze vragen heeft beantwoord is 124 voor
Amersfoort, 40 voor Uden en 14 voor Kruiskamp.
11
In Amersfoort zijn deze laatste twee vragen niet gesteld.
0
10
20
30
40
50
60
70
80
90
Vrij om te zeggen Gehoord Constructieve bijdragen
anderen
Amersfoort
Uden
Kruiskamp

16
de dialoog? Het overheersende beeld is dat de gesprekken aan tafel in Uden minder worden
gewaardeerd (men voelt zich minder gehoord) dan in Amersfoort, maar meer dan in Kruiskamp.
Zowel in Amersfoort, Uden en Kruiskamp hebben de deelnemers ter plekke de agenda bepaald. Dat
is anders dan bij de G1000 in België waar de thema’s voorafgaand via een online-procedure werden
vastgesteld.
12
Aan de keuze om dat ter plekke te doen zitten voor- en nadelen. Het voordeel is dat
deelnemers die ter plekke aanwezig zijn door invloed uit te oefenen op de agenda zich meer
verbonden zullen voelen met de agenda van de dag. Een nadeel is dat het tijd kost kost en dat de
onderwerpen vaak erg algemeen blijven (samenwerken, verantwoordelijkheid, respect, etc.).
In België is gebruik gemaakt van experts die over één van de gekozen thema’s een inleiding hielden
en een standpunt of stelling poneerden. Deze vormden de basis voor discussie aan de tafels. In
Amersfoort, Kruiskamp en Uden is nadrukkelijk gekozen om deelnemers zelf de agenda en de
invulling daarvan te laten bepalen. Experts speelden daarin geen rol, hoewel enkele ambtenaren en
raadsleden als deelnemers aan tafel wel hun kennis hebben ingebracht. Volgens de organisatoren
van de G1000 Amersfoort, tevens trekkers van het Platform G1000, is ervaringsexpertise van
bijvoorbeeld een wijkmanager, een notaris, of ervaring met burgerinitiatieven in een andere stad of
wijk, wel van belang in de fase dat oplossingen uitgewerkt worden. In principe zou de groep zelf aan
moeten geven welke expertise ze nodig hebben, al zijn er in Kruiskamp wel suggesties gedaan
(interviews Harm van Dijk en Jerphaas Donner).
Eén van de redenen dat er zo weinig deelnemers zijn met een lagere opleiding en met een niet-
westerse achtergrond zou wel eens te maken kunnen hebben met de gekozen methodiek. De
methodiek van praten aan een tafel past erg goed bij de blanke middenklasse, en veel minder bij
andere groepen. Dit werd ook geconstateerd door één van de organisatoren van de G1000 in België
(interview Stef Steyaert) en sluit aan bij onderzoek naar de spanning tussen leef- en
systeemwereld.
13
Burgerschap
Voelen burgers zich na deelname aan een G1000 meer betrokken bij hun gemeente of wijk, voelen ze
zich meer verantwoordelijk voor hun omgeving, en nemen ze meer initiatief in hun buurt of stad?
Het antwoord op deze vragen is niet eenduidig. In onderstaande figuur staat welk percentage van de
respondenten in Amersfoort en Uden zich sinds de G1000 meer betrokken en verantwoordelijk voelt.
Helaas is deze vraag niet gesteld in de survey in Kruiskamp. De respondenten hebben gereageerd op
de volgende uitspraken:
 Sinds de G1000 voel ik mij meer betrokken bij mijn buurt;
 Ik draag sinds de G1000 vaker mijn steentje bij aan het verbeteren van de buurt; en
12
Meest genoemde thema was de spanning tussen Vlaanderen en Wallonië. Dit thema is door de
organisatoren zorgvuldig buiten het proces gehouden (interview Stef Steyaert).
13
Zie het working paper hierover van Peer Smets en Marloes Vlind.

17
 Sinds de G1000 voel ik mij meer betrokken bij Uden (of Amersfoort).
Figuur 5: Betrokkenheid en verantwoordelijkheid sinds de G1000.
14
Een minderheid voelt zich sinds de G1000 meer betrokken bij de woonplaats. Als het gaat om een
verandering in de betrokkenheid bij de buurt of het nemen van initiatief in de buurt, gaat het om een
nog veel kleinere minderheid. Een plausibele reden hiervoor is dat veel deelnemers zich al betrokken
voelden bij hun omgeving. Dat blijkt ook het feit dat veel mensen op de uitspraken neutraal hebben
geantwoord; dat wil zeggen ze voelen zich noch meer, noch minder betrokken.
15
Dat al veel mensen
betrokken zijn bij buurtactiviteiten ondersteunt eveneens deze redenering.
16
Uit de korte interviews die zijn gehouden tijdens de G1000 in Uden en Kruiskamp komt een zelfde
patroon naar voren.
In de gesprekjes in Uden zeggen veel mensen zich door de G1000 meer betrokken te voelen bij Uden.
Anderen benadrukken dat die betrokkenheid er altijd al was. De meeste respondenten voelen een
zekere verantwoordelijkheid voor de toekomst van Uden en tonen zich bereid zich daarvoor in te
zetten; sommigen zeggen dat ze altijd al actief waren. Op de vraag hoe hun inzet precies vorm gaat
krijgen, zijn de antwoorden heel verschillend. Sommigen hebben al afspraken gemaakt om plannen
uit te denken of gaan zelf aan de slag met een concreet plan. Anderen hebben nog geen idee of laten
14
Deze vragen zijn voor Amersfoort gesteld in de tweede meting waarin het aantal respondenten gedaald is
naar 57.
15
Antwoordcategorie 3 op een schaal van 5.
16
Voor Amersfoort is dat 42%, voor Uden 45%, en voor Kruiskamp 36%.
0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
Betrokkenheid bij
buurt
Betrokkenheid bij
woonplaats
Initiatief voor
verbeteren buurt
Amersfoort
Uden

18
het afhangen van het vervolg van de G1000. En één deelnemer wil zich aansluiten bij een politieke
partij in Uden.
De vraag is vervolgens in hoeverre mensen zich ook na enkele maanden na de G1000 nog steeds
betrokken en verantwoordelijk voelen voor hun gemeenschap. Daarom zijn dezelfde respondenten
na 3,5 maand opnieuw bevraagd. Een enkeling voelt zich nog steeds sterk betrokken bij Uden en is
ook actief betrokken bij een initiatief. Maar de meesten zeggen dat hun gevoel van betrokkenheid
wat is weggeëbd en dat ze nu niet (meer) betrokken zijn bij een initiatief of veel minder doen dan ze
van plan waren. De redenen die respondenten hiervoor geven zijn in te delen in twee soorten:
 Het dagelijks leven dringt zich op. De respondenten zeggen dat ze geen of te weinig tijd
hebben omdat ze elders studeren, druk zijn met een baan of kind, of omdat bijeenkomsten
overdag gepland zijn tijdens schooltijd.
 De onderwerpen die gekozen zijn en/of de samenstelling van de groep die actief is spreken
niet aan. Respondenten zeggen dat het vooral de ouderen en de ‘usual suspects’ zijn die de
gang van zaken bepalen.
In Kruiskamp vinden we een vergelijkbaar beeld. Vrijwel iedereen voelt zich sinds de G1000 ofwel
meer verbonden met de wijk doordat ze nu meer mensen kennen die ook wat willen, óf had altijd al
een grote betrokkenheid bij de wijk. Alle respondenten, op één na, zeggen dat ze zich willen inzetten
voor de wijk; sommigen hebben al heel concrete plannen.
17
Reflectie
Veel deelnemers aan de G1000 voelen zich altijd al betrokken bij hun omgeving; zij zijn al betrokken
bij buurtactiviteiten. Deelname aan de G1000 draagt voor hen niet bij aan een grotere
betrokkenheid. Anderen voelen zich na deelname aan de G1000 wel meer betrokken en zijn ook
zeker van plan zich in te gaan zetten voor hun omgeving. Na een aantal maanden is voor de
deelnemers uit Uden van dit voornemen minder terecht gekomen dan zij zelf hadden verwacht;
tijdgebrek speelt daarbij een belangrijke rol.
Transparantie
Is duidelijk wat deelnemers kunnen verwachten tijdens het proces en is duidelijk wat er met de
resultaten gebeurt? In welke mate de deelnemers zelf het proces als transparant hebben ervaren
kunnen we niet vaststellen omdat hierover zijn in Amersfoort, Uden en Kruiskamp geen surveyvragen
zijn gesteld)
18
. Op basis van onze eigen waarnemingen, en dan nog alleen voor Uden en de
slotbijeenkomst in Kruiskamp, kunnen we alleen een paar opmerkingen maken. In hoeverre duidelijk
17
Eind mei 2015 zal er een tweede ronde (telefonische) interviews zijn met dezelfde respondenten.
18
Deze vraag zal wel worden gesteld in de volgende surveys.

19
is wat er met de resultaten gebeurt, bepalen we op basis van de informatie die hierover is verspreid
via websites of anderszins.
Amersfoort
Op de website van het Platform G1000 is op de openingspagina nog altijd het beeldverslag van de
G1000 in Amersfoort te vinden. Hierin is te zien hoe de dag verliep en laten zowel organisatoren als
deelnemers weten wat zij van de G1000 vinden. Het filmpje word regelmatig ingezet bij presentaties
in gemeenten waar belangstelling is om een G1000 te organiseren.
Voor het vervolg na 22 maart 2014 bieden met name de website van G1000 Amersfoort, het
twitteraccount @g1000amersfoort en de Facebookpagina G1000Amersfoort meer informatie. Er is
bovendien een onregelmatig verschijnende nieuwsbrief over de G1000 Amersfoort waarmee
belangstellenden op de hoogte worden gehouden. Op de website zijn de themagroepen te vinden,
met bij elke groep hun presentatie op de G1000, de thema’s die zijn samengevoegd en bij de meeste
groepen de mededeling dat op de bijeenkomst van 12 april 2014 afgesproken is om het thema verder
uit te werken. De laatste tussenstand is van 22 september vorig jaar, toen de verschillende
themagroepen elkaar opnieuw ontmoetten. Op de website is wel het programma van de dag te
vinden, maar er wordt niet beschreven wat de themagroepen daarna zijn gaan doen.
Wel kunnen we op een aantal lokale websites resultaten van de themagroepen terugzien. De
themagroep Buurtweter heeft een maandelijks uit te reiken prijs in het leven geroepen (de
Buurtwetertegel) die o.a. aan een Repaircafé is uitgereikt (Vathorst.nu, 17 maart 2015). Bij de lokale
omroep EVA vinden we berichten over de pilot Samen Zorgen, de inventarisatie van leegstand en de
groenvisie die bewoners en gemeente samen ontwikkelen (EVA, 19 februari 2015). De themagroepen
Duurzaam inbreiden en Keigroen samen doen! hebben de website zetamersfoortopdekaart.nl
ingericht, waarop Amersfoorters plekken aan kunnen geven waar zij iets aan de ruimtelijke kwaliteit
willen doen.
Uden
Het protocol van de G1000 Uden was strak en stond volledig uitgeschreven (protocol G1000 Uden).
De deelnemers kregen per ronde instructies. Desondanks hebben we kunnen zien dat aan één van de
tafels de tafelvoorzitter niet precies wist hoe ze om moest gaan met het plakken van de stickers
waarmee de deelnemers hun voorkeur voor bepaalde voorstellen kenbaar maakten (observatie
onderzoeker ter plekke). Ook was het een beetje een black box hoe de voorstellen aan de tafels
samengevoegd werden en op het einde van de dag uitmondden in tien initiatieven.
Na afloop van de G1000 zijn de deelnemers via nieuwsbrieven op de hoogte gehouden van het
verdere verloop en het laatste nieuws rondom de G1000. Zo is er in de nieuwsbrief van 12 november
2014 een aankondiging van een feestelijke bijeenkomst van de G1000 Uden op 21 november. In de
nieuwsbrief van 23 maart 2015 wordt de opening aangekondigd van een tijdelijk nieuw onderkomen
van de G1000. Tevens is een boekje uitgebracht met daarin een verslag van de G1000 Uden (G1000

20
Uden 2014). Iedere laatste vrijdag van de maand is er bovendien een inloopcafé waar mensen
terecht kunnen met ideeën over Uden, de G1000 of waar men zich kan aansluiten bij één van de
werkgroepen (mail Uitnodiging maandelijkse inloopdag G1000, 13 januari 2015). De eerste
bijeenkomst trok ongeveer 100 burgers, vooral mensen die al betrokken zijn bij de organisatie
(Brabants Dagblad 30 januari 2015).
Kruiskamp
Het programma van de eindconferentie in Kruiskamp stond tevoren vast. Per ronde kregen de
deelnemers steeds duidelijke instructies. De procedure van ieder onderdeel lag eveneens vast; daar
viel niet aan te tornen. Ook toen een deelnemer een andere procedure voorstelde bij de clustering
van ideeën en daarvoor in eerste instantie bijval kreeg van anderen, hield de facilitator vast aan de
vooraf vastgestelde procedure (observatie onderzoeker ter plekke).
Over vervolgactiviteiten worden bewoners op de hoogte gehouden via de website van de WijkG1000
(http://g1000nu.ning.com/Communities/G1000kruiskamp). Op de website staat een bijeenkomst op
18 februari aangekondigd over budgetmonitoring die wordt georganiseerd door het Kruiskampcafé.
Het Kruiskampcafé is één van de initiatieven uit de wijkG1000Kruiskamp.
Reflectie
Er wordt via lokale media en websites (inclusief sociale media) het nodige gedaan om de resultaten
en het vervolg van de G1000’en zichtbaar te maken. Ook zijn er nieuwsbrieven waarmee
belangstellenden op de hoogte kunnen blijven. Amersfoort, Uden en Kruiskamp hebben allerlei
vervolgbijeenkomsten georganiseerd, die ook toegankelijk waren voor mensen die niet aan de
oorspronkelijke G1000 hebben deelgenomen.
Aan de andere kant blijft een deel van de activiteiten uit het zicht en is niet precies duidelijk of
bepaalde werk- of themagroepen nog aan de slag zijn. Alleen voor de insiders is dan zichtbaar wat er
gaande is.
Efficiëntie
Hoeveel geld en tijd kost het om een G1000 te organiseren? En hoeveel tijd kost het de deelnemers?
Amersfoort
In Amersfoort is na een eerste fase van ongeveer twee maanden waarin onderzocht is of een G1000
in Amersfoort haalbaar is, de feitelijke voorbereiding van de uitvoering gestart op 5 januari 2014. Van

21
januari tot de dag van de G1000 op 22 maart zijn de initiatiefnemer Harm van Dijk en mede-
organisator Jerphaas Donner fulltime bezig geweest met de voorbereiding. Daar omheen ontstond er
een kernteam, een campagneteam en een logistiek team (interviews Harm van Dijk en Jerphaas
Donner).
Op de dag zelf waren er ongeveer 170 vrijwilligers betrokken. Consultants van vijf adviesbureaus die
in Amersfoort zijn gevestigd waren tafelvoorzitters (bmcadvies.nl; interview Harm van Dijk).
Daarnaast ondersteunden sponsors het initiatief in natura door bijvoorbeeld de lunch te leveren.
Mbo-ers verzorgden de catering en kregen daarvoor een kaart van 15 euro uit de app-winkel.
De kosten waren in totaal 26.316 euro. De gemeente Amersfoort stond garant voor 15.000 euro, het
ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties droeg 5.000 euro bij, en de overige
sponsors 6.500 (begroting G1000 Amersfoort). Als alles betaald zou moeten worden wat nu in natura
is geleverd, schat de initiatiefnemer de totale kosten voor het organiseren van een G1000 tussen de
85.000 en 120.000 euro, inclusief betaling van de tafelvoorzitters zou het bedrag zelfs op zo’n
160.000 euro komen (interview Harm van Dijk).
Tot slot, de tijd die de deelnemers hebben gestoken in de G1000 bedraagt één dag. Voor degenen
die initiatieven opgepakt hebben en daarmee verder zijn gegaan loopt dat snel op en varieert het per
groep. Eén van de initiatieven die voortgekomen is uit de G1000 Amersfoort is het organiseren van
een wijk-G1000 (zie verder Kruiskamp).
Uden
In Uden was er op 20 juni 2014 een eerste bijeenkomst van de organisatie G1000 met 50 bewoners.
Voor de organisatie hanteerde Uden dezelfde structuur als Amersfoort met afzonderlijke teams
(regieteam, logistiek team, campagneteam). De feitelijke organisatie van het evenement vond plaats
in juli, augustus en september. Mirande Heffels is, als initiatiefnemer gemiddeld zo’n 3,5 dagen per
week hiermee bezig geweest. Dat geldt in iets mindere mate ook voor René Jetten (raadslid) en Ron
Crone. Bij de voorbereiding waren tevens vijf ambtenaren gemiddeld 1,5 dag per week betrokken
(interview Mirande Heffels).
Op de dag zelf waren 30 ambtenaren en ongeveer 10 mensen van maatschappelijke instellingen
vrijwillig en kosteloos tafelsecretaris. Zij zijn daarvoor speciaal getraind. Veel bedrijven uit Uden
hebben in natura bijgedragen, bijvoorbeeld in de vorm van een hapje bij de koffie of een ijsje later op
de dag. Ook de provincie Noord-Brabant heeft in natura bijgedragen door levering van de
beeldschermen en technische apparatuur (interview Mirande Heffels). Belangrijke sponsors van de
G1000 Uden waren verder de gemeente Uden, het ministerie van Binnenlandse Zaken, vrijwilligers,
bedrijven en instellingen.
De kosten bedroegen in totaal 59.000 euro. 27.000 euro is in natura bijgedragen, 26.500 door de
gemeente Uden, 5.000 euro door het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, en
500 euro is verkregen door de verkoop van de tijdens de bijeenkomst gebruikte DuBlo blokken
(overzicht begroting in G100 Uden 2014: 50).

22
Tot slot, deelname aan de G1000 kostte één dag. Voor degenen die daarna verder zijn gegaan met
een initiatief in één van de werkgroepen is de tijd opgelopen, maar ook hier varieert dat per groep en
ook per persoon.
Kruiskamp
Eén van de groepen die ontstond na de G1000 Amersfoort was de groep wijk G1000, die Kruiskamp
heeft georganiseerd. Met hulp van Jerphaas Donner en Harm van Dijk heeft de coördinatiegroep
Kruiskamp vanaf juli de G1000 Kruiskamp voorbereid.
De kosten bedroegen in totaal 4.780 euro, exclusief BTW (Brief subsidieverantwoording WijkG1000
Kruiskamp 31 maart 2015). Daarnaast zijn er vele uren door vrijwilligers ingestoken die niet betaald
zijn. De gemeente Amersfoort had 9.500 euro toegezegd, 7.000 euro voor de WijkG1000 zelf en
2.500 euro extra voor het hele lotingsproces, incl. verzending (e-mail organisator 1 april 2015).
Omdat deze G1000 is verspreid over vijf bijeenkomsten, namelijk een startbijeenkomst (avond), drie
werkgroepbijeenkomsten (3 avonden), en een slotconferentie (1 avond en een dag), is de
tijdsinspanning voor deelnemers groter dan bij de andere G1000’en. Daar staat tegenover dat de
meeste deelnemers maar één of enkele bijeenkomsten hebben bijgewoond. Tijdens de laatste
bijeenkomst waren er 14 deelnemers.
Reflectie
Het organiseren van een G1000 kan in ongeveer drie maanden. Een voorwaarde is wel dat er
voldoende steun is voor het houden van een G1000. Een andere voorwaarde is dat de
initiatiefnemers en belangrijkste organisatoren in de gelegenheid zijn om bijna fulltime aan de
voorbereiding te besteden. Een andere voorwaarde is dat er voldoende capabele mensen zijn die de
verschillende uitvoeringsteams (campagneteam, logistiek team) kunnen trekken.
Vrijwilligers zijn erg belangrijk voor het slagen van de G1000. Vrijwilligers zijn zowel nodig als
tafelvoorzitters en bij de ontvangst van de deelnemers, maar ook bij de opbouw van de zaal, de
technische ondersteuning en de catering.
Zowel in Amersfoort als Uden zijn veel kosten gedekt door levering in natura. De overige kosten
bedroegen in beide gevallen ongeveer 30.000 euro. Zonder levering in natura zouden de totale
kosten uitkomen op een bedrag tussen de 60.000 en 120.000 euro.
Legitimiteit
Hoe beoordelen deelnemers het proces en de uitkomst? Om deze vraag te beantwoorden is gebruik
gemaakt van de evaluatie van de G1000 in Uden door de eigen organisatie, de korte open interviews

23
die door één van de onderzoekers zijn gehouden tijdens de G1000 zowel in Uden als in Kruiskamp, en
de surveygegevens.
Amersfoort
Op het YouTube filmpje dat is gemaakt tijdens de G1000 in Amersfoort kwalificeren deelnemers de
G1000 als een mooie en inspirerende dag. Deelnemers tonen zich enthousiast. Die indruk wordt
bevestigd in de antwoorden op de vraag in de survey naar wat het meest is bijgebleven van de
G1000. Deelnemers noemen verschillende positieve aspecten van de G1000 bijeenkomst in
Amersfoort. Veel opmerkingen gaan over de sfeer die wordt gekarakteriseerd als bruisend, open,
positief, inspirerend en uniek. Ook de organisatie wordt in veel opmerkingen geroemd en
gekenmerkt van goed tot perfect. Daarnaast wijzen deelnemers op de vele onverwachte
ontmoetingen tijdens de G1000.
Op de vraag: ‘zou u een familielid of vriend(in) aanbevelen om deel te nemen aan de G1000
antwoordt 87,1% van de respondenten in Amersfoort positief
19
. De mensen die de G1000 aan
anderen zou aanbevelen noemen onder meer als redenen: “het was een bruisende bijeenkomst”, “Je
voelt je verbonden als burgers van dezelfde stad”, en “je kunt meepraten en meedenken over de
inrichting van je stad”.
Mensen die de G1000 niet zouden aanbevelen noemen onder meer als redenen dat het resultaat
niet vernieuwend is en weinig concreet. Andere opmerkingen gaan over de achtergrond van de
deelnemers; geconstateerd wordt dat er bijna geen etnische minderheden zijn. Tot slot zijn er
opmerkingen over de lengte van de dag (sommigen vinden het erg lang om de aandacht vast te
houden) en over de akoestiek die door meerdere mensen als vermoeiend wordt ervaren; het is soms
moeilijk om elkaar te verstaan door het constante geroezemoes.
Tot slot is het oordeel gevraagd over de manier waarop de voorstellen zijn geselecteerd. In
Amersfoort geeft 39% hierover een positief oordeel.
20
Uden
Uit de eigen rapportage en evaluatie van de deelnemers (G1000 Uden 2014: 36) komt een positief
beeld naar voren. “Het merendeel van de deelnemers is de gehele dag gebleven. Bijna iedereen wil
graag weer een keer worden uitgenodigd. 120 mensen hebben zich opgegeven om specifieke ideeën
verder te brengen naar initiatieven en realisatie. Gemiddeld rapportcijfer voor de organisatie: 8,4;
gemiddeld rapportcijfer voor het inhoudelijk programma: 7,6.”
19
7 of meer op een schaal van 1 tot 10.
20
Respondenten die een score tussen de 70 en de 100 hebben gegeven. Respondenten kunnen via een schuif
een antwoord geven. De resultaten zijn vertaald naar een 100-puntsschaal.

24
Ook in de korte interviews met deelnemers gedurende de G1000 zijn er veel positieve geluiden.
Meerdere respondenten zeggen dat ze zich tijdens de G1000 gehoord voelen en dat ze hun ideeën
kwijt kunnen. Sommigen zien kansen om via de contacten die ze hebben opgedaan tijdens de G1000
iets voor elkaar te krijgen en meer invloed van onderop uit te oefenen. De G1000 zorgt voor een
breder draagvlak, al geven meerdere respondenten aan dat het vervolgens wel van de gemeenteraad
en het college van B en W afhangt of en hoe het een vervolg krijgt. Sommige respondenten zijn daar
ronduit sceptisch over, en zeggen: “Het moet nog maar blijken of er straks iets serieus mee gedaan
wordt”, en “je kunt zeggen wat je wil; ze doen toch niks”.
Op de vraag in de survey naar wat het meest is bijgebleven van de G1000 worden als positieve
punten vooral genoemd: de goede organisatie, het enthousiasme en de sfeer van saamhorigheid, en
de grote opkomst. Als negatieve punten worden genoemd: de ondoorzichtige stemprocedure, de te
hoge tijdsdruk, de donkere zaal, en tot slot, het feit dat er weinig jongeren waren.
Op de vraag: ‘zou u een familielid of vriend(in) aanbevelen om deel te nemen aan de G1000?’
antwoordt 77,5% van de respondenten in Uden positief. De mensen die de G1000 sterk aan anderen
zouden aanbevelen noemen onder meer als redenen: “je kan meedenken en meedoen”, “het huidige
politieke systeem is achterhaald”, “het is een inspirerende ervaring”, “het versterkt het
saamhorigheidsgevoel”, en “positieve betrokkenheid bij de eigen woonplaats komt ten goede aan
het leefgenot”.
Mensen die de G1000 niet zouden aanbevelen noemen onder meer als redenen: “er zijn vele andere
initiatieven die elkaar overlappen”, “mijn gevoel zei me dat er vooraf al standpunten waren en daar
naar toe is gewerkt”, “er is te weinig tijd om de ideeën uit te leggen”, en “de onduidelijkheid die er
na de eerste bijeenkomst overbleef”.
Tot slot is het oordeel gevraagd over de manier waarop de tien voorstellen zijn geselecteerd. In Uden
geeft 40% hierover een positief oordeel.
Kruiskamp
Uit de korte interviews tijdens de eindconferentie blijkt dat een aantal mensen positief oordeelt over
de functie die de G1000 in hun ogen heeft: ze hebben het gevoel gekregen iets voor elkaar te kunnen
krijgen in de wijk, en meer invloed uit te kunnen oefenen via bijvoorbeeld de wijkmanager en de
wijkagent. Deelnemers vonden het vooral zinvol om aan de slag te gaan met concrete plannen.
Sommigen hebben wel twijfel over hoe het verdergaat in de toekomst of zoals één deelnemer het
formuleert: “ik heb wel angst dat de energie op termijn verdwijnt”. Enkele deelnemers zijn
teleurgesteld over het proces: ze vinden dat er te veel mensen in de loop van het proces zijn
afgehaakt en wijten dat aan het aantal bijeenkomsten (“het proces had ook in twee sessies gekund”)
en aan “te veel herhaling en te veel brainstormen”. Over de rol van de gemeente wordt heel
verschillende gedacht: sommigen hebben er vertrouwen in dat de gemeente een aantal initiatieven
gaat ondersteunen, anderen hebben weinig vertrouwen in de gemeente en geloven dat je het juist
zelf moet doen.
Op de vraag in de survey naar wat het meest is bijgebleven van de G1000 worden als positieve
punten genoemd: ontmoetingen en contacten met anderen in de buurt, en een gevoel van

25
saamhorigheid. Als negatieve punten worden genoemd dat er te veel gepraat werd en dat de groep
erg eenzijdig was samengesteld en niet representatief is voor de buurt.
Op de vraag: ‘zou u een familielid of vriend(in) aanbevelen om deel te nemen aan de G1000’
antwoordt 78,5% van de respondenten in Kruiskamp positief. De redenen die genoemd worden om
de G1000 aan anderen sterk aan te bevelen zijn: “samen de buurt veranderen”, en “ik wil meer doen
voor mijn wijk en denk dat ik daaraan bij kan dragen”. Anderen zouden de G1000 alleen aanraden
“als je zin hebt om zelf iets op touw te zetten” of zouden deelname niet aanraden omdat “er niet
veel uitkomt.”
Tot slot is het oordeel gevraagd over de manier waarop de thema’s zijn geselecteerd. In Kruiskamp
geeft 43% hierover een positief oordeel.
Reflectie
Kortom, er wordt in het algemeen positief gedacht over de G1000. Maar er zijn ook kritische
opmerkingen. In de beoordeling van de G1000 door de deelnemers spelen vooral de volgende
onderwerpen een rol:
Positief:
 Sfeer
 Organisatie
 Gehoord worden / meepraten
 Betrokkenheid bij de buurt / woonplaats
Negatief:
 Inzicht in wat er met het resultaat gebeurt
 Logistiek en organisatie (stemprocedure; tijdsduur; zaal)
 Beperkte diversiteit in achtergronden van deelnemers
5. Tot slot
Een samenvatting van de belangrijkste bevindingen is weergegeven in een tabel 2. De tabel laat zien
in hoeverre de G1000en in Amersfoort, Uden en Kruiskamp de verschillende democratische waarden
realiseren en tevens dat er zowel verschillen als overeenkomsten tussen deze drie G1000en zijn. Eén
van de bevindingen is dat de G1000 weinig invloed heeft op de politieke koers en de beleidsagenda.
Dit is kenmerkend voor veel deliberatieve fora zoals in paragraaf 3 is toegelicht. Maar de vraag is of

26
dit wenselijk is. Als de G1000 er niet in slaagt de koers van de politiek te beïnvloeden of (nieuwe)
thema’s te agenderen, dan blijft het niet meer dan een democratisch experiment.
21
Een volgende stap is om concrete ideeën uit te werken hoe het ontwerp en functioneren van de
G1000 verbeterd en geoptimaliseerd zou kunnen worden. Hiervoor zullen we gebruik maken van de
‘reflecties’ op de bevindingen zoals gepresenteerd in dit working paper en de ervaringen met andere
G1000en en burgertoppen in binnen- en buitenland.
22
21
Op de inbedding in het politieke proces en de relatie met de gemeenteraad wordt dieper ingegaan in de
working papers van Geerten Boogaard en Harmen Binnema.
22
Onder meer op basis van aanvullend onderzoek door de onderzoekers naar de G1000en in Groniningen en
Amsterdam.

27
Tabel 2: samenvatting van de bevindingen
Democratische
waarden
Evaluatievragen
Amersfoort
Uden
Kruiskamp
Insluiting
Hoe divers is de
deelnemersgroep?
Vooral deelnemers
tussen 35 en 55 jaar.
Veel hoogopgeleiden.
Weinig mensen met
een niet-westerse
achtergrond.
Veel ouderen, weinig
jongeren. Weinig
deelnemers met een niet-
westerse achtergrond.
Veel
hoogopgeleiden.
Weinig mensen
met een niet-
westerse
achtergrond.
Invloed
Wat gebeurt er met de
input en ideeën van
deelnemers?
Gekozen thema’s
redelijk abstract, geen
directe invloed op
agenda van raad en
college (hoogstens de
‘geest van de G1000’),
wel aantal initiatieven
door themagroepen
opgepakt en
uitgewerkt.
Grote variatie in
onderwerpen, dicht tegen
beleidsagenda aan, biedt
in theorie kans op invloed
op beleid, maar moet nog
worden vastgesteld.
Niet direct op
beïnvloeding
gericht, maar
bedoeld om samen
aan de slag te gaan
in de wijk.
Deliberatie
In hoeverre is er sprake
van dialoog tussen
deelnemers?
Dialoog over door de
deelnemers
aangedragen
onderwerpen.
Waardering van
gesprekken door
deelnemers positief.
Stemmen over door de
deelnemers aangedragen
onderwerpen.
Waardering van
gesprekken door
deelnemers minder
positief dan Amersfoort.
Dialoog over door
de deelnemers
aangedragen
onderwerpen.
Waardering van
gesprekken door
deelnemers minder
positief dan
Amersfoort en
Uden.
Burgerschap
Leidt het tot betere
democratische
burgers?
Veel deelnemers voelen
zich al betrokken bij
hun omgeving; velen
zijn al betrokken bij
buurtactiviteiten.
Anderen voelen zich na
deelname aan de
G1000 wel meer
betrokken en zijn ook
zeker van plan zich in te
gaan zetten voor hun
Veel deelnemers voelen
zich al betrokken bij hun
omgeving; Velen zijn al
betrokken bij
buurtactiviteiten.
Anderen voelen zich na
deelname aan de G1000
wel meer betrokken en
zijn ook zeker van plan
zich in te gaan zetten
voor hun omgeving. Door
Vrijwel iedereen
voelt zich
verbonden met de
wijk en wil zich
hiervoor inzetten.
Deels was die
verbondenheid en
betrokkenheid bij
buurtactiviteiten al
aanwezig.

28
omgeving.
tijdgebrek haken mensen
na verloop van tijd toch
af.
Transparantie
Is duidelijk wat
deelnemers kunnen
verwachten?
Transparant proces op
de dag zelf, daarna
vooral via website,
nieuwsbrieven en
sociale media. Concrete
resultaten ook in lokale
media. Bij sommige
themagroepen niet
duidelijk of zij nog
functioneren.
Proces van eerste ideeën
naar uiteindelijke
initiatieven niet
transparant.
Over het vervolg worden
deelnemers op de hoogte
gehouden via
nieuwsbrieven en
bijeenkomsten.
Transparant
proces. Over
vervolgactiviteiten
worden bewoners
op de hoogte
gehouden via de
website van de
WijkG1000.
Efficiëntie
Hoeveel tijd en geld
kost en deelnemers en
organisatoren?
Drie maanden
voorbereiding. Kosten
26.316 euro. Veel
vrijwilligers.
Bijeenkomst van één
dag.
Drie maanden
voorbereiding. Kosten
32.000 euro. Veel
vrijwilligers.
Bijeenkomst van één dag.
Drie maanden
voorbereiding.
Kosten 4.780 euro.
Veel vrijwilligers.
Vijf bijeenkomsten.
Legitimiteit
Steunen deelnemers
het proces en de
uitkomst?
Positief: sfeer ,
organisatie,
mogelijkheid mee te
praten. Negatief: weinig
vernieuwend en weinig
concreet resultaat,
akoestiek zaal, erg
blank gezelschap.
Een minderheid is
positief over de selectie
van de voorstellen.
Positief: Sfeer,
organisatie, mogelijkheid
mee te praten. Negatief:
ondoorzichtige
stemprocedure,
onduidelijkheid over het
vervolg, te hoge
tijdsdruk, weinig
jongeren.
Een minderheid is positief
over de selectie van de
voorstellen.
Positief: gevoel iets
te kunnen
bijdragen aan de
wijk,
saamhorigheid.
Negatief: te veel
bijeenkomsten, te
veel gepraat,
eenzijdige
samenstelling
groep.
Een minderheid is
positief over de
selectie van de
thema’s.

29
Literatuur
Caluwaerts, D. en M. Reuchamps (2014) ‘Generating democratic legitimacy through deliberative
innovations : the role of embeddedness and disruptiveness’. paper prepared for the ECPR
Conference, Glasgow.
Dryzek, John (2009) ‘The Australian Citizens' Parliament: A World First’. Journal of Public Deliberation,
5 (1): Article 9. Beschikbaar via: http://www.publicdeliberation.net/jpd/vol5/iss1/art9.
Elster, J. (ed.) (1998) Deliberative Democracy. Cambridge: Cambridge University Press.
Fishkin, J. ‘The Center for Deliberative Democracy’. http://cdd.stanford.edu/.
Fishkin, J.S. en Laslett, P. (eds) (2002) ‘Philosophy, politics & society’. Special issue: Debating
deliberative democracy, Political Philosophy, 10 (2).
Fung, A. (2006) ‘Varieties of participation in complex governance’. Public Administration Review
December : 66-75.
Gastil, J. and Levine, P. (eds) (2005) The Deliberative Democracy Handbook. San Francisco: Josey Bass.
Geissel, B. (2009) ’How to improve the quality of democracy? Experiences with participatory
innovations at the local level in Germany’. German Politics and Society, 93 (27): 51-71.
Gutmann, A. & D. Thompson, (2004). Why deliberative democracy? Princeton: Princeton University
Press.
Hendriks, C.M., Dryzek, J.S. en Hunold, C. (2007) ‘Turning up the heat: partisanship in deliberative
innovation’, Political Studies, 55 (2): 362-383.
Leyenaar, Monique (2009) De burger aan zet. Burgerforum: theorie en praktijk. Ministerie van
Binnenlandse Zaken en Konininkrijksrelaties. Den Haag.
Michels, A. (2011a) ‘Innovations in democratic governance – How does citizen participation contribute
to a better democracy?’. International Review of Administrative Sciences 77 (2): 275-293.
Michels, A. (2011b) ‘De democratische waarde van burgerparticipatie’. Bestuurskunde 20 (2): 75-84.
Michels, A. (2012) ‘Citizen participation in local policy making: design and democracy’. International
Journal of Public Administration 35 (4): 285-292.
Michels, A. en de Graaf, L. (2010) ‘Examining Citizen Participation: Local Participatory Policy Making and
Democracy’. Local Government Studies 36 (4): 477-491.
Mutz, D. (2006) Hearing the Other Side, Deliberative versus Participatory Democracy. New York:
Cambridge University Press.
Pateman, C. (1970) Participation and Democratic Theory. Cambridge: Cambridge University Press.
Reybrouck, D. van (2013) Tegen verkiezingen. Amsterdam: De Bezige Bij.

30
Sartori, G. (1987) The Theory of Democracy Revisited. Chatham: Chatham House Publishers.
Smith, G. (2009) Democratic Innovations. Designing Institutions for Citizen Participation. Cambridge:
Cambridge University Press.
Interviews
Miranda Heffels, initiatiefnemer G1000 Uden, Arnhem 23 februari 2015
Bert Veenstra, initiatiefnemer G1000 Kruiskamp, Arnhem 23 februari 2015
Tiemen de Lange, initiatiefnemer G1000 Kruiskamp, Schiphol 27 februari 2015
Harm van Dijk, initiatiefnemer 1000 Amersfoort en adviseur bij G1000 Kruiskamp, Amersfoort 9
maart 2015
Jerphaas Donner, organisator G 1000 Amersfoort en Kruiskamp, Amersfoort 9 maart 2015
Stef Steyaert, organisator G1000 België, Leiden 5 maart 2015
Documenten
Begroting G1000 Amersfoort
Brief subsidieverantwoording WijkG1000 Kruiskamp 31 maart 2015
BMC, BMC ondersteunt bij de G1000 Amersfoort, bmcadvies.nl.
G1000 Uden (2014) Vitaal inwonersinitiatief, 4 oktober 2014, Van denken en dromen naar durven en
doen.
Handout dagprogramma G1000 Uden.
WijkG1000 Kruiskamp (2014) projectvoorstel.
Databestanden
19490(01) G1000 Amersfoort, Project id: 1949001
19490 G1000 Amersfoort 2-meting, Project id: 1949002
G1000 Uden 0-meting en 1-meting, Project 19899
19889 G1000 Kruiskamp 0-meting, Project id: 1988902
19889 G1000 kruiskamp 1-meting, Project id: 1988903