Content uploaded by Ahmet Sivacioglu
Author content
All content in this area was uploaded by Ahmet Sivacioglu on Nov 26, 2020
Content may be subject to copyright.
Camiyanı Karaçamı’nda (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana) Ortet Yaşının Aşı Başarısı Üzerindeki Etkisi ve Aşı Tekniği Üzerine Araştırmalar
Abstract
Camiyanı Karaçamı Yenice –Karabük bölgesinde lokal olarak yayılan bir yetişme muhiti ırkıdır. Öz odunu oranı, diğer bölgelerdeki karaçamlara göre çok fazla olan bu ırk, meşe kadar değerli odunu nedeniyle, yıllardır menfi seleksiyona uğramıştır. Bu nedenle, varlığı tehlikeye düşen bu kıymetli gen kaynağının bulunduğu bölge, Orman Genel Müdürlüğü tarafından “Gen Ormanı” olarak korumaya alınmıştır. Islahda, genetik zenginliklerin korumaya alınması ve devamlılığının sağlanması amaçtır. Camiyanı Karaçamı ağaçları oldukca yaşlı olup, tohum verimleri azalmıştır. Ayrıca tohumdan üretilen ağaçların, öz odunu oranının ne olacağı belirsizdir. Bu nedenle, genetik kazancın daha fazla olduğu, vejetatif üretme teknikleri ile, bu genetik kaynağın bozulmadan aynen devam ettirilmesi gerekmektedir. Bu araştırmada, ırkın değişik yaşlı populasyonlardan alınan aşı materyali ile üretme tekniği incelenmiş, ortet yaşı arttıkça aşı başarısının azaldığı tesbit edilmiştir. Ayrıca aşı başarısı üzerinde değişik tekniklerin etkisi incelenmiştir.
Çalışmada, ‘Hoopsii’ çeşidi ‘Glauca’ mavi ladin varyetesinde iki farklı aşı yönteminin başarı düzeyi belirlenmiştir. Bu amaçla Hoopsii çeşidi ve Glauca varyetesinden alınan kalemler, yarma ve yanaştırma aşı yöntemi kullanılarak, 2 yaşlı Avrupa Ladini anaçları üzerine aşılanmıştır. Çalışma sonucunda Glauca varyetesinde, yarma aşı yönteminde %40; yanaştırma aşı yönteminde ise %20 oranından başarı elde edilmiştir. Hoopsii çeşidinde ise yarma aşıda %33.3, yanaştırma aşıda ise %16.6 oranında aşı tutma başarısı tespit edilmiştir. Genel ortalamalar karşılaştırıldığında, aşı başarısı açısından varyeteler arasında önemli bir farkın olmadığı buna karşılık aşı yöntemleri arasındaki farkın önemli olduğu belirlenmiştir. Gelişme sezonu sonunda yapılan ölçümlerde, Glauca varyetesinde yarma aşı ile aşılanan fidanlarda ortalama fidan boyu 21.8 cm, yanaştırma aşı ile aşılananlarda ise 28.3 cm olarak belirlenmiştir. Hoopsii çeşidinde ise fidan boylarının yarma aşıda 29.4 cm, yanaştırma aşıda ise 28.4 cm’ye ulaştıkları tespit edilmiştir. Sürgün boyu, sürgün çapı açısından aşı yöntemleri arasında önemli bir farklılığın oluşmadığı gözlenmiştir.
Bu çalıĢma, Doğu Karadeniz Göknarı tohumunda çimlenme engelinin giderilmesinde katlama iĢleminin etkinliğini araĢtırmak ve çimlenme üzerine sıcaklık ve ıĢık süresinin etkisini belirlemek amacıyla yapılmıĢtır. Bu amaçla tohum meĢceresinden (Artvin) toplanan tohumlar yüksek nem içeriğine sahip olması sağlandıktan sonra farklı katlama süreleri sonunda, 4 farklı sıcaklık (10, 20, 30 ve 30/20 ºC) ve 8 saat ıĢık altında çimlendirmeye alınmıĢtır. ÇalıĢma sonucunda 6 veya 9 hafta katlama sonucu 10, 20 ve 30/20 ºC sıcaklıklarda en yüksek çimlenme yüzdeleri elde edilmiĢtir. Altı hafta katlamayı takiben 8 saat ıĢık ve karanlık ortamda, 4 farklı sıcaklık altında yapılan çimlendirme testi sonucu, ıĢığın çimlenme yüzdesi üzerinde etkili olmadığı belirlenmiĢtir. Bu çalıĢma sonucunda, tohumların 6-9 hafta katlama iĢlemini takiben erken ilkbaharda (10-20 ºC) ekilmesinin uygun olacağı sonucuna varılmıĢtır.
In this study, the effects of grafting tecniques, stock age and ortet difference on graft success rate were investigated by grafting scions obtained from 3 different ortet trees in “Gene Conservation Forest of Pyramidal Anatolian Black Pine, Gölköy –Kastamonu ” on 3+0 and 2+0 aged stocks with cleft and veneer graft tecniques. The grafts were done in March, 2003; and the graft success rate was evaluated at the end of the growing season. 65 % of sucess rate for cleft graft, and 36.7 % of success for veneer graft were designated, at the end of the growing season. The highest success rate was obtained for the cleft grafts which applied on the 3+0 aged stocks with the the scions of the 65 aged ortet tree.
The role of scion water relations was studied using Colorado blue spruce ( Picea pungens Engelmann ‘Hoopsi’) scions on Norway spruce [ Picea abies (L.) Karst.] rootstocks grown either in a greenhouse or in a covered, unheated lath house. In greenhouse-grown grafts, total water potential (ψ T ) and relative water content (RWC) of the scions declined rapidly the first 2 weeks. Thereafter, both ψ T and RWC were maintained or gradually increased in successful grafts. With scion budbreak, ψ T rapidly increased to −1.0 MPa. This increase occurred 1 to 2 weeks after tracheid connections matured, based on dye movement through the graft union. At the same time, the ψ T and RWC of unsuccessful grafts declined rapidly. Osmotic potentials (ψ w ) increased 3 weeks prior to budbreak in successful grafts. However, ψ π declined in unsuccessful grafts more rapidly than ψ T , resulting in increased calculated turgor pressures with graft failure. Lath house-grown grafts had higher scion ψ T and higher graft success than those in the greenhouse, but required more time for union development. Based on this data and previous work, an hypothesis relating changes in ψ T , maturation of connecting tracheids, and scion budbreak to graft success or failure is presented.
Among grafted root-top combinations of Pinus elliottii Engelm., P. taeda L., and P. echinata Mill. growing under improved conditions, scions grafted on the rootstocks of faster growing species averaged little or no more height growth than on their own roots. Scions averaged less growth on rootstocks of slower growing species than on their own roots.
The author's experiments indicate that grafting as a method of vegetative propagation of pines has definite possibilities in forest research work. Several methods were tried and scions of pines were grafted on the stocks of pines sometimes belonging to quite distant taxonomic groups.
Low-temperature and conventional scanning electron microscopy have been used to examine the callus formed at the graft interface in Picea sitchensis (Bong.) Carr. Callus cells are produced by both cambium and ray parenchyma dedifferentiation and redifferentiation in scion and stock. Adhesion between the cells derived from scion and rootstock is thought to be my means of pectinaceous beads at the surface of the callus cells, preceding a more general fusion of cell walls. The cambia of the two graft components are prevented from growing towards each other by the presence of callus. Instead, the differentiation of new cambium within the callus, in the vicinity of the cambia exposed at the prepared surfaces of the scion and rootstock, links them to form a continuous cambial layer around the combined stem.
Some Factors Influencing Survival, Growth And Flowering Of İnterspecific Pine Grafts
- C E Ahlgreen
AHLGREEN, C. E., (1962): Some Factors Influencing Survival, Growth And Flowering Of İnterspecific Pine Grafts, J. For., 60, s. 785-789.
Plantaciones De Pinus Pinea En Zonas Calizas Para Produccion Precoz De Pinon Graft Formation In Sitka Spruce : A Scanning Electron Misroscope Study
- K Alpacar
- Madrid
- R J Barnett
- I Weatherhead
ALPACAR, K., (1974): Tohum Bahçelerinin Kuruluşu, Amacı ve Kızılçam, Sedirde Yapılan Pratik Aşı Uygulama Sonuçları, OAE Dergisi, Seri :A, Cilt: 21, Sayı: 2. BACHİLLER, G. C., (1990): Plantaciones De Pinus Pinea En Zonas Calizas Para Produccion Precoz De Pinon, Ecologia, N. 4, 1990, pp. 105-120,Madrid. BARNETT, R.J., WEATHERHEAD, I., (1988): Graft Formation In Sitka Spruce : A Scanning Electron Misroscope Study, Annals of Botany 61, 581-587.
Some Grafting Methods
- I Dormling
DORMLING, I., (1964): Some Grafting Methods, Unasylva 18 (2-3): 130-131.
The Mass Production of Improved Material, IUFRO Kongresi Tebliğ: Fo-FTB-69-11 Low Grafting and Deep Planting May Prevent Mortality Due to Imcompetibility in Pine
- J M Fielding
FIELDING, J. M., (1969): The Mass Production of Improved Material, IUFRO Kongresi Tebliğ: Fo-FTB-69-11/1. FOWLER,B.P., (1967): Low Grafting and Deep Planting May Prevent Mortality Due to Imcompetibility in Pine, For. Sci., 13, s. 314-315.