ArticlePDF Available

Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin Yıllık Plan Hazırlama ve Uygulama Örneği

Authors:
  • Çanakkale Onsekiz Mart University College of Education (Turkey)

Abstract

Bu çalışmada yıllık planların hazırlanması ve uygulanmasında tarih öğretmenlerinin rolleri ve özerklik alanları incelenmektedir. Öğretmen özerkliği kavramı kısaca öğretmenlerin mesleki faaliyetlerini planlamada, uygulamada ve bunlarla ilgili kararları almada sahip olduğu yetki ve özgürlük alanını ifade etmektedir. Çalışmanın amacı yıllık planların hazırlanmasından öğretimin gerçekleştirilmesine kadar giden süreçte, öğretmenlerin öğretim içerik, yöntem ve materyallerinin seçimi ve düzenlenmesine nasıl katıldıklarını ortaya koymaktır. Araştırma konuyu nitel bir yaklaşımla ve küçük ölçekli bir öğretmen grubu (11 öğretmen) üzerinden, farklı yönleriyle ve derinlemesine incelemeyi hedeflemektedir. Araştırma verilerinin toplanmasında üç farklı teknik birlikte kullanılmıştır. Bunlar sınıfta öğretim uygulamalarının gözlenmesi, görüşme ve doküman incelemesidir. Bulgular araştırmaya katılan öğretmenlerin öğretim planlarının oluşturulmasındaki etkisinin son derece sınırlı olduğunu, planların içeriğinin neredeyse tamamen tarih ders programı ve ders kitabından aktarıldığını ve ilgili öğrenci grubunun ihtiyaç ve öğrenme özelliklerinin dikkate alınmadığını göstermektedir. Sınıftaki öğretim uygulamalarında ise, öğretmenler bireysel karar ve tercihlerini yıllık planda öngörülenden daha geniş bir biçimde öğretime yansıtmaktadır. Ancak öğretmenlerin uygulamada yarattıkları bu esnekliğin sınıf ortamına ve öğrenci özelliklerine göre düzenlenmiş bir öğretimi sağladığı söylenemez. Araştırmaya katılan öğretmenlerin yıllık planları hazırlama ve uygulama süreçlerine etkin bir biçimde katılmalarını engelleyen dört temel faktör gözlenmiştir. Bunlar planlama sisteminin öğretmenlere geniş bir hareket alanı bırakmaması, ders programlarının yapısı, denetleme anlayışı ve uygulamaları, öğretmenlerdeki mesleki yetersizlik ve eksikliklerdir.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri • Educational Sciences: Theory & Practice - 12(1) • Kış/Winter • 271-299
©
2012 Eğitim Danışmanlığı ve Araştırmaları İletişim Hizmetleri Tic. Ltd. Şti.
www.edam.com.tr/kuyeb
Öz
Bu çalışmada yıllık planların hazırlanması ve uygulanmasında tarih öğretmenlerinin rolleri ve özerklik alanları
incelenmektedir. Öğretmen özerkliği kavramı kısaca öğretmenlerin mesleki faaliyetlerini planlamada, uygu-
lamada ve bunlarla ilgili kararları almada sahip olduğu yetki ve özgürlük alanını ifade etmektedir. Çalışmanın
amacı yıllık planların hazırlanmasından öğretimin gerçekleştirilmesine kadar giden süreçte, öğretmenlerin öğ-
retim içerik, yöntem ve materyallerinin seçimi ve düzenlenmesine nasıl katıldıklarını ortaya koymaktır. Araştır-
ma konuyu nitel bir yaklaşımla ve küçük ölçekli bir öğretmen grubu (11 öğretmen) üzerinden, farklı yönleriyle
ve derinlemesine incelemeyi hedeflemektedir. Araştırma verilerinin toplanmasında üç farklı teknik birlikte kul-
lanılmıştır. Bunlar sınıfta öğretim uygulamalarının gözlenmesi, görüşme ve doküman incelemesidir. Bulgular
araştırmaya katılan öğretmenlerin öğretim planlarının oluşturulmasındaki etkisinin son derece sınırlı olduğunu,
planların içeriğinin neredeyse tamamen tarih ders programı ve ders kitabından aktarıldığını ve ilgili öğrenci gru-
bunun ihtiyaç ve öğrenme özelliklerinin dikkate alınmadığını göstermektedir. Sınıftaki öğretim uygulamalarında
ise, öğretmenler bireysel karar ve tercihlerini yıllık planda öngörülenden daha geniş bir biçimde öğretime yan-
sıtmaktadır. Ancak öğretmenlerin uygulamada yarattıkları bu esnekliğin sınıf ortamına ve öğrenci özelliklerine
göre düzenlenmiş bir öğretimi sağladığı söylenemez. Araştırmaya katılan öğretmenlerin yıllık planları hazırla-
ma ve uygulama süreçlerine etkin bir biçimde katılmalarını engelleyen dört temel faktör gözlenmiştir. Bunlar
planlama sisteminin öğretmenlere geniş bir hareket alanı bırakmaması, ders programlarının yapısı, denetleme
anlayışı ve uygulamaları, öğretmenlerdeki mesleki yetersizlik ve eksikliklerdir.
Anahtar Kelimeler
Öğretim Planlaması, Yıllık Plan, Tarih Öğretimi, Öğretmen Özerkliği.
İbrahim Hakkı ÖZTÜRK
a
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve
Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin Yıllık Plan
Hazırlama ve Uygulama Örneği
Türkyede son yıllarda gerçekleştrlen eğtm refor-
muyla lk ve ortaöğretm derslernn büyük br ço-
ğunluğunun ders programları, öğretm yöntem ve
stratejler, ders ktapları ve dğer öğretm materyal-
ler yenden düzenlend. Bu değşm konu ve öğret-
men merkezl yaklaşımların yerne öğrenc merkezl
öğrenmenn ön plana çıkarılması, blg aktarmadan
çok becerlern gelştrlmesnn sağlanması ve öğ-
renclern farklı öğrenme özellklerne göre öğretm
yöntem ve materyallernn çeştlendrlmes gb lke
ve hedeer öngörmektedr. Yen ders programları
ve materyaller öğrenme sürecnde öğrencler ara-
sındak etkleşm ve şbrlğn gelştrmey, yaparak
ve araştırarak öğrenmenn teşvk edlmesn amaç-
lamaktadır (Eğtm Reformu Grşm [ERG], 2005;
Mll Eğtm Bakanlığı [MEB], t.y.).
Yen programların hedeedğ yaklaşım ve yöntem-
lern hayata geçrlmesnde en öneml unsurlar-
dan brs öğretmendr. Programların öngördüğü
öğretm yaklaşımlarındak köklü değşm öğret-
menlern öğrenme-öğretme süreçlerndek rolü-
nün yenden tanımlanmasını ve düzenlenmesn
gerektrmektedr. Öğrencnn lg, htyaç, beklen-
t ve öğrenme özellklern öğretmn merkezne
yerleştren br yaklaşımda öğretmenn temel şlev
a Dr. İbrahim Hakkı Öztürk Tarih Öğretimi alanında
Yardımcı Doçenttir. Çalışmaları tarih ders
kitapları, tarih öğretiminde öğretmen özerkliği,
Avrupa bütünleşmesi kapsamında tarih öğretimi
ve tarih öğretiminde bilgi ve iletişim teknolojile-
rinin kullanımı konularında yoğunlaşmaktadır.
İletişim: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Tarih Eğitimi Ana Bilim Dalı,
Anafartalar Yerleşkesi, Çanakkale. Elektronik
posta: ibra.ozturk@gmail.com. Tel: +90 286
2170954/3018.
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
272
öğrenme ortamını öğrenclerne göre düzenlemek
ve öğrenme sürecnde onlara rehberlk etmektr.
Dolayısıyla öncek yaklaşımdak blgy aktaran ş-
levnden öğretmn amaç, çerk, yöntem ve mater-
yallern öğrenclerne göre düzenleyen ve böylece
onların kend öğrenme süreçlern yaşamalarını
sağlayan rehber şlevne geçlmes gerekmektedr
(Özden, 2005).
Öğretmenlern bu yen rolü üstleneblmeler çn
yapılması gerekenlern başında kuşkusuz yen öğ-
retm yaklaşımlarının gerektrdğ blg, becer ve
tutumların öğretmenlere kazandırılması ve onlara
gerekl öğretm araç ve materyallernn sağlanma-
sı gelmektedr. Fakat sorun sadece öğretmenlern
meslek yeterllkler ve öğretm ortamının ntel-
ğyle lgl değldr. Öğretmenn gelşm ve değş-
mn taşıyıcısı olablmes çn öğretmn düzenlen-
mes ve planlanmasıyla lgl süreçlerde öğretmene
verlen rol ve sağlanan yetk alanı da yenden dü-
zenlenmeldr. Öğretmenn öğretm kend öğrenc
grubunun lg, htyaç, beklent, öğrenme özellkler
ve hazır bulunuşluk sevyesne göre planlayablmes
ve uygulayablmes çn, öncelkle öğretmn çerk,
yöntem ve materyallernn seçlmesnde öğretmene
genş br yetk alanının sağlanması gerekmektedr.
Böylelkle öğretmenn öğretmn gelştrlmes ve
öğrenc grubuna göre uyarlanması çn sorumluluk
alması ve grşmde bulunması çn gerekl ortam
oluşturulablr.
Türkyede Mll Eğtm Bakanlığı (MEB) eğtm ve
öğretm sıkı br bçmde düzenleme ve denetleme
eğlmndedr. Bu yapı program gelştrme, ders
ktapları ve dğer eğtm materyallernn seçm ve
onaylanması, öğretmenlern sthdamı, okulların
yönetm ve denetm, hzmet ç eğtm gb eğ-
tm sstemnn hemen her alanında kendn hs-
settrmektedr (Yıldırım, 2003). Türkyede devlet
okulları kaynakların kullanımı, personel yönetm,
ders ktabı seçm, eğtm sürelernn planlanması
ve uygulanacak programların seçm konularında
Avrupa’ya ve dünyanın büyük br kısmına göre
çok daha az serbestlğe sahptr (Vorknk, 2006).
Bu yapı öğretm etknlklernn düzenlemes ve
planlamasıyla lgl hususlarda öğretmenlere sağ-
lanan yetk ve serbestlk alanında da kendsn
göstermektedr.
Aşağıda ayrıntılı br bçmde tartışılacağı gb, öğ-
retmenlere meslek faalyetlernde sağlanan yetk
ve serbestlk alanı, kavramsal fadesyle öğretmen
özerklğ Türkyede eğtm araştırmalarında çok az
ncelenmş br konudur. MEB tarafından gerçekleş-
trlen müfredat reformunda da bu husus pek dkka-
te alınmamıştır (Öztürk, 2011b). Hâlbuk bu konu
öğretmenlern eğtm-öğretm faalyetlerndek rol
ve etknlğnn gelştrlmesnde önemle üzernde
durulması gereken temel hususlardan brsdr. Bu
çalışma öğretmenlern öğretmn düzenlenmesyle
lgl kararlara katılmalarının en öneml aşamala-
rından olan öğretm planlarının hazırlanması ve
uygulanması sürecnde öğretmenlern rollern ve
onlara sağlanan özerklk alanını ncelemektedr.
Araştırma Türkyede öğretmn gelştrlmes so-
rununu öğretmenn öğretmn düzenlenmesndek
rolü ve etks açısından rdelemey amaçlamaktadır.
Öğretmde Öğretmen Özerklğ
Eğtm blmler lteratüründe, öğretmenlern mes-
lek faalyetlernde sahp oldukları yetk ve serbest-
lk alanını tanımlamak çn genellkle öğretmen
özerklğ [teacher autonomy] kavramı kullanılmak-
tadır. Öğretmen özerklğ öğretmenlern dğer uz-
manlık gerektren mesleklerde olduğu gb, meslek
faalyetleryle lgl planlama, karar alma ve uygula-
ma süreçlernde gerçek anlamda söz sahb olmala-
rını fade etmektedr. Özerk öğretmen öğrencler-
nn lg ve htyaçları doğrultusunda, kend terch ve
kararlarını etkn ve kapsamlı br bçmde öğretme
yansıtablen öğretmendr (Castle, 2004; Pearson ve
Moomaw, 2005).
Ingersoll’a (2007) göre öğretmenlere yeterl düzey-
de yetknn ve serbest çalışma alanının sağlanma-
sı okuldak sorumluluklarını gerektğ gb yerne
getreblmeler çn gerekldr. Eğtm ve öğretmn
gerçekleştrlmes konusunda en büyük sorumlu-
luk öğretmenlerdedr. Ancak buna karşılık eğtm
ortamının ve öğretmn düzenlenmesnde öğret-
menlere verlen yetkler genelde sınırlıdır. Eğtm
kaltesnn yükseltleblmes çn yapılması gereken
şey öğretmene yüklenen sorumluluklarla orantılı
olarak yetklern de arttırmak ve onlara serbest ça-
lışma ortamı sağlamaktır. Bu açıdan Short (1994)
öğretmen özerklğnn öğretmenn güçlendrlme-
snn [teacher empowerment] en temel boyutların-
dan brs olduğunu vurgulamıştır.
Öğretmene öğretmn düzenlenmesnde genş br
serbestlk alanının sağlanması öğrenc merkezl
öğretm açısından öneml br gerekllktr. Yapılan-
dırmacı yaklaşıma göre öğretmn çerk, yöntem ve
materyaller ve öğrenme ortamı her öğrenc grubu-
nun kend öğrenme özellklerne, hazır bulunuşluk
düzeylerne, beklentlerne ve sosyo-kültürel şartla-
rına göre düzenlenmeldr. Öğretmenlern öğretm
kend öğrenclernn şartlarına göre düzenleyebl-
meler her şeyden önce onlara bu konuda yeterl
br serbestlk alanının sağlanmasına bağlıdır. Özerk
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
273
öğretmen kend karar ve terchlern öğretme genş
br bçmde yansıtarak öğretmn planlanması süre-
cne etkn br şeklde katılır. Castlenn vurguladığı
gb, (2004, s. 7) “öğretmen özerklğ öğretmenlern
program uygulayıcıları olmakta öte, program yara-
tıcıları olmalarını sağlar. Özerk öğretmenler öğre-
tm programını öğrencleryle brlkte oluştururlar.
Öğretmen özerklğ öğretmenlere genş br yetk
alanının sağlanmasını öngörse de, bu sınırsız br
serbestlk anlamına gelmemektedr. Öğretmen-
lern eğtm ve öğretm etknlklernde göz önü-
ne almaları gereken hem okul düzeynde, hem de
ulusal düzeyde lkeler, hedeer ve kurallar vardır.
Öğretmen meslek faalyetlern bu çerçevede ve
dğer öğretmenlerle şbrlğ çnde sürdürmeldr.
Öğretmen özerklğnn belrl sınırlar çnde olma
gerektğ lkes lteratürde genel olarak kabul edl-
mektedr. Bu açıdan lteratürde özellkle k husus
üzerne vurgu yapılmaktadır: Sorumluluk ve öğ-
retmenler arasında şbrlğ. Öğretmen özerklğ
sorumsuz ve ölçüsüz br serbestlğ fade etmemel
ve öğretmen kendsne sağlanan yetk ve serbestlğ
öğrenclerne ve topluma karşı olan sorumlulukla-
rına uygun br bçmde kullanmalıdır (Anderson,
1987; Gutmann, 1999). Özerklk öğretmen dğer
öğretmenler ve okul yönetmyle şbrlğ ve ortak
çalışmadan uzaklaştırablecek ve öğretmen mes-
lek etknlklernde yalnızlaştıracak br bağımsızlık
olarak algılanmamalı ve kullanılmamalıdır (Lttle,
1990; Pearson ve Moomaw, 2005).
Öğretmen özerklğnn gelştrlmes eğtm oto-
rtesnn öğretmenler üzerndek denetmnn za-
yıatılması veya kaldırılması anlamına gelmemek-
tedr. Fakat denetmn ntelğnde br değşm söz
konusudur. Öğretmen özerklğnn yetersz olduğu
öğrenme ortamlarında öğretmn çerk, yöntem ve
materyaller sıkı ve ayrıntılı br bçmde öğretme-
nn dışındak karar mercler tarafından belrlenr.
Öğretmen özerklğnn gelştrldğ durumlarda se
öğretmen bu konulardak kararlarda daha fazla söz
sahb olur. Ancak kendsne sağlanan yetkler kul-
lanırken sorumluluk ve görevlern yerne getrp
getrmedğ eğtm otortes tarafından denetlenr.
Öğretmen özerklğnn sınırsız br serbestlk olma-
dığı üzernde lteratürde genel br uzlaşma olsa da,
sınırlarının ne olması gerektğ konusunda farklı
yaklaşımlar mevcuttur. Bazı yaklaşımlar öğretmen-
lere fazla genş olmayan ve yapılan şn ntelğne
göre değşeblen br özerklk alanının tanınmasını
savunmaktadır. Andersona (1987) göre genş br
özerklk eğtm sstemnn bütünlük ve tutarlılı-
ğının bozulması, öğretmenlern dışarıdan gelen
olumlu etklere ve yenlkç fkrlere drenmeler,
breysel serbestlğn artmasıyla şbrlğnn azal-
ması gb olumsuz sonuçlar doğurablr. Bu yüzden
özerklk düzeynn eğtm hedeernn belrlen-
mes ve uygulanması açılarından farklılaştırılması
önerlmştr. Bu yaklaşıma göre, eğtmn amaç ve
hedeernn öğretmenler tarafından değl, daha
üst yönetcler ve uzmanlar tarafından belrlenmes
daha uygundur. Ancak bu hedeere ulaşmak çn
zlenecek yöntem ve materyallern seçlmes, ha-
zırlanması ve uygulanmasında öğretmene özerklk
sağlanmalıdır.
Brçok eğtmblmc (e.g. Ingersoll, 2007; Pearson
ve Moomaw, 2005; Webb 2002) öğretmenlere öğ-
retmn düzenlenmesnde sadece bazı konularda
ve oldukça sınırlı br serbestlk alanı öngören bakış
açısını eleştrmştr. Bu görüşe göre, öğretmenler
gerçekleştrdkler eğtm ve öğretmle lgl her ko-
nuda karar verme süreçlerne etkn ve genş br b-
çmde katılmalıdırlar. Bu durum öğretmenlğn br
uzmanlık mesleğ olmasının gerdr. Br alanda
uzman olarak kabul edlmek, meslek faalyetlerde-
k karar ve uygulamalarda söz sahb olmayı gerekt-
rr. Dğer uzmanlık mesleğ mensupları (doktorlar,
akademsyenler, hukukçular vs.) gb, öğretmenler
de uzmanlık blg ve tecrübelerne dayanarak, eğ-
tm ortamını ve öğretm kend öğrenclerne göre
düzenlemek çn gerekl özgürlüğe sahp olmalıdır.
Webb (2002) öğretmenlğn br uzmanlık mesleğ
olması ve buna bağlı olarak öğretmenlere sağla-
nan özerklk alanıyla lgl genel olarak k farklı
yaklaşımın olduğunu belrtmektedr. Öğretmenler
daha çok teknisyen olarak gören brnc yaklaşıma
göre, öğretmenlern temel görev eğtm uzmanları
ve yönetcler tarafından belrlenen hedef ve yön-
temlern etkn br şeklde eğtm ortamında gerçek-
leştrlmesdr. Burada öğretmenler uzmanlar ve
otorteler tarafından belrlenen lke, çerk ve yön-
temler uygulama rolünü yüklendkler çn, genş
br özerklk alanına htyaçları yoktur. Öğretmen-
ler uzman olarak gören yaklaşıma göreyse, öğret-
menn rolü sadece önceden düzenlenmş öğretmn
uygulanmasına ndrgenemez. Öğretmenlern mes-
leğnde gerçek anlamda söz sahb uzman olarak
görülmes ve meslek faalyetleryle lgl her düzey
ve konuda yetk ve özerklk alanlarının gelştrlme-
s gerekmektedr.
Öğretmene yeterl yetk ve serbestlk alanının sağ-
lanması tek başına özerklk çn yeterl değldr.
Öğretmenlern özerk br şeklde çalışablmeler çn
ayrıca yeterl meslek blg ve becerye sahp olma-
ları gerekr. Dolayısıyla özerklk sadece üst yönetm
tarafından verlen br olgu değl, aynı zamanda
öğretmenler tarafından kazanılan br yeterllktr
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
274
(Steh ve Pozarnk, 2005). Bu durum özellkle öğre-
tmn planlanması ve uygulanmasıyla lgl konular-
da önem kazanmaktadır. Öğretmenlern planlama
ve uygulama sürecnde eğtm çerkler ve mater-
yallernn gelştrlmesne etkn br bçmde ka-
lablmes çn bu konuda yetkl olmanın ötesnde,
yeterl blg ve becerye sahp olması gerekmektedr.
Öğretmen özerklğ eğtm ve öğretm etknlkler-
nn tüm yönlern kapsayan oldukça genş br kav-
ramdır. Sadece öğretmenn sınıf çndek öğretm
faalyetlernde yetk ve özgürlük sahb olmasını
değl, okul çapında karar alma süreçlerne ve yö-
netme katılmasını çermektedr (Öztürk, 2011a).
Fredman (1999) öğretmen özerklğnn k temel
boyutunun olduğunu belrtmektedr: Program ge-
lştrme, öğretm ve değerlendrme gb konuları
lglendren pedagojik boyut ve personel yönetm,
bütçe planlaması, okul ortamının düzenlenmes
gb konuları lglendren yönetimsel boyut.
Bu çalışma öğretm planlarının hazırlanması ve
uygulanması sürec üzerne yoğunlaştığı çn,
öğretmen özerklğ kavramı burada daha dar an-
lamda alınmıştır. Yönetimsel boyut bu çalışmanın
kapsamının dışındadır. Dolayısıyla bu çalışmada
öğretmen özerklğ kavramı öğretm konularının,
yöntemlernn ve materyallernn seçlmes, plan-
lanması ve öğretmn uygulamaya konulmasında
öğretmenlern sahp oldukları yetk ve serbestlk
alanına şaret etmektedr.
Planlanma Sürecnde Program Gelştrme ve
Öğretmen Özerklğ
Öğretm planlaması öğretmenn belrl br öğ-
renc grubu çn hazırladığı öğretmde neler,
hang sırayla, nasıl ve ne zaman yapacağını, han-
g yöntem, kaynak ve materyaller kullanacağını
ve öğrencler nasıl değerlendreceğn tasarlayıp
kâğıt üzerne dökmesdr. Öğretmen bu planla-
mayı ders programı çerçevesnde yapar (İşman ve
Eskcumalı, 2003). Yıllık plan, ünte planı, gün-
lük ders planı, gez planı, deney planı gb farklı
eğtm planları yapılablr.
Öğretm planlamasının farklı şlevler vardır. Plan-
lama öğretmenlern öğretm etknlklern rastlan-
tıya bırakmadan, açık ve önceden belrlenmş br
düzen çnde takp edeblmeler açısından önem-
ldr (Hesapçıoğlu, 2008). Arends (akt. Yıldırım
ve Öztürk, 2002) öğretmn planlanmasının sınıf
yönetmyle lgl sorunların azaltılması ve daha y
yönetlen öğretm ortamlarının oluşturulmasında
öneml br katkısının olduğunu vurgulamıştır.
Öğretmenlern öğretmn düzenlenmesndek ro
ve katılımı açısından da öğretm planlarının öneml
br şlev vardır. Planlama le öğretmenler kendler-
ne ve öğrenclerne özgü br öğretm tasarımı yapma
mkânına kavuşmaktadırlar. Öğretm planlaması
br anlamda program gelştrme sürecnn okul ve
öğretmen düzeynde devam etmesdr. Böylece öğ-
retmenlern ders programını kend öğrencler ve
öğretm ortamlarına göre uyarlamaları planlı br
şeklde gerçekleşr. Bu açıdan öğretm planlama
aslında br program gelştrme faalyetdr. Program
gelştrme eğtm ve öğretmde hedef, çerk, yöntem,
öğrenme-öğretme etknlkler ve değerlendrmenn
planlanması ve gelştrlmesne yönelk tüm karar ve
çalışmaları kapsayan dnamk br süreçtr. Program
gelştrme sürec ders programlarının hazırlanma-
sıyla sona ermemekte, öğretmn planlanması ve
uygulanması aşamalarında da devam etmektedr
(Varış, 1997). Bu bağlamda eğtm blmcler eğitim
programı le ders prograarasındak farklılığa dk-
kat çekmşlerdr. Eğtm programı öğrenclern kar-
şılaştıkları tüm eğtm yaşantılarını, ders ç veya dı-
şında gerçekleşen tüm eğtm faalyetlern kapsayan
dnamk ve yaşayan br olgudur. Ders programı se
br dersn öğretmyle lgl amaç ve lkeler, çerkler
ve yöntemsel yaklaşımları düzenleyen basılı prog-
ramlardır (İşman ve Eskcumalı, 2003).
Öte yandan program gelştrme sürec öğretmn
planlanmasıyla da sona ermez, öğretm çerk ve
materyallernn hazırlanması ve öğretmn uy-
gulanması aşamalarında da devam eder. Öğrenc
merkezl yaklaşımlar programların kesn br b-
çmde tanımlanmış amaç, hedef ve çerklerden
oluşmuş kapalı br bütün olarak değl, dnamk ve
uygulama sürecnde gelşme açık br yapı olarak
tasarlanmasını gerektrmektedr (Galton, 1998).
Her eğtm ortamı farklı ve kendne özgü özellk-
ler taşımaktadır. Öğrenclern lgler, beklentler,
htyaçları ve zekâ özellkler brbrlernden farklı-
dır. Öğretm eğtm ortamının şartlarına ve öğren-
clern lg, beklent, htyaç ve daha öncek yaşan-
tılarına uygun br bçmde düzenlenmeldr. Ders
programlarını hazırlayanların eğtm ortamının
şartlarını ve öğrenclern özellklern tam olarak
öngörmeler oldukça güç br durumdur. Dolayı-
sıyla program gelştrclern önceden öğrenclern
bütün öğrenme yaşantılarını doğru ve uygun br
bçmde tanımlaması çok zordur. Öğretmn hedef
ve çerklernn brçoğunun okul ortamında belr-
lenmes ve gelştrlmes gerekmektedr. Öğretmn
gelştrmesnde öğretmen hayat br şleve sahptr.
Çünkü öğretmen hem eğtmn esas uygulayıcısı,
hem de öğrencler ve eğtm ortamıyla lgl şartları
en y blen ve değerlendren kşdr.
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
275
Öğretmenlern program gelştrme sürecndek
roller farklı şekllerde olablr. Merkez düzeyde
yürütülen ders programı düzenleme çalışmalarına
genellkle öğretmenler de katılmaktadır. Bu katılım
hazırlama komsyonlarına öğretmen üyelern alın-
ması, hazırlanan program hakkında öğretmenlern
görüşlernn alınması, plot uygulamaların yapıl-
ması, yen gelştrmeler çn uygulanan programlar-
la lgl sorun ve aksaklıkların merkez program ge-
lştrme merclerne letlmes gb farklı bçmlerde
olablr. Türkyede MEB’n uyguladığı modellerde
de bu ve benzer şekllerde öğretmelern program
gelştrme çalışmalarına katılmaları öngörülmek-
tedr (Demrel, 2006). Öğretmenlern program
gelştrmeye katılmasının br dğer yolu okul te-
melli program geliştirme uygulamalarıdır. Öğretm
programlarının okul düzeynde okul yönetm,
öğretmenler ve dğer unsurların ortak çalışması le
gelştrlmesn öngören bu yaklaşım öğretmenlern
öğretm hedef, çerk ve yöntemlernn belrlenmes
sürecne kolektf olarak katılmalarını sağlamaktadır
(Whte, 1992).
Öğretmenlern program gelştrmedek esas şlev
öğretmn planlanması ve uygulanması sürecnde
ortaya çıkmaktadır. Connelly’e (akt., Ben-Peretz,
1990) göre öğretmen hazır br öğretm programını
uyguladığı durumlarda ble program gelştrmede
çok öneml br rol oynamaktadır. Bu rol esas ola-
rak öğretmenn öğretm sürecnde yaptığı terch ve
değşklklerle hazır programı kend sınıf ortamının
özel ve değşken şartlarına uyarlamasıdır. Ancak bu
durum uygulama şartlarının zorunlu kıldığı bast
br uyarlamanın ötesnde, programı eğtm orta-
mının şartlarına göre yenden şekllendrmey ve
gelştrmey çermektedr. Öğretmen böylece salt
programı uygulama şlevnn ötesnde uygulayıcı-
geliştirici br rol üstlenr. Bu yaklaşıma göre, prog-
ram gelştrmede programı hazırlayan uzmanlarla
öğretmenler farklı ve brbrn tamamlayan şlevlere
sahptrler. Programı hazırlayanlar y br öğretm
çn gerekl hedef ve fkrler üretrken, öğretmenn
şlev öğrenclere ve öğretm ortamına bağlı şart ve
htyaçların karşılanmasını sağlamaktır.
Öğretmenn uygulayıcı-geliştirici şlev her öğre-
tm ortamında kendlğnden ortaya çıkmaz. Bo-
ote (2006) öğretmenn öğretm etknlklernde
program gelştrmeye yönelk kararları alması ve
uygulamasının önünde üç farklı türden zorluklar
olduğunu vurgulamıştır. Öğretmenn meslek ye-
terllklerle lgl eksklkler bu konudak en öneml
engellerden brsdr. Öğretmenn öğrenme-öğret-
me sürecnn şekllenmesne etkn br bçmde ka-
lablmes çn öncelkle öğretm alanı ve yöntemle-
ryle lgl gerekl blg ve becerlere, sosyal letşm
ve sınıf yönetmyle lgl becerlere ve meslek etk
ve sorumluluk blncne sahp olması gerekr. Dğer
br öneml engel öğretme kend karar ve terchler-
n yansıtablmek çn gerekl özgüven ve oto-kont-
rolün eksklğdr. Özellkle mesleğnn başındak
öğretmenlerde bu durum gözleneblr. Üçüncü
öneml zorluk serbestlk eksklğdr. Öğretm
tamamen resm programların ve denetm merc-
lernn çzdğ çerçevenn çersnde yapma duru-
munda olan öğretmenlern program gelştrmeye
yönelk kararlar alması ve uygulaması oldukça zor
br durumdur.
Eğtm sstemnn öğretmene sağladığı özerklk
alanının öğretmenn planlama ve uygulama sü-
recnde program gelştrmeye katkısı açısından
hayat önem başka çalışmalarda da vurgulan-
mıştır. Ben-Peretz (1990) öğretmenlern öğretm
programlarının uygulanmasındak rolleryle lgl
üç farklı bakış açısının olduğunu belrtmektedr.
Brnc yaklaşım öğretmenlern rolünü program
düzenleyclernn belrledğ hedef ve fkrlern
uygulamaya yansıtılmasıyla sınırlamaktadır. Bu
bakış açısında öğretmenlern programı yorumla-
ma ve gelştrme özgürlükler son derece kısıtlıdır.
İknc yaklaşım öğretmenlere program gelştrme-
de öneml br rol vermese de, uygulamada kend
yorum ve fkrlern programa yansıtmalarına zn
vermektedr. İknc yaklaşımın brncden farkı
uygulamada daha esnek davranmasıdır. Üçüncü
yaklaşım se öğretmenler program gelştrme süre-
cnn etkn br aktörü olarak tanımlamaktadır. Bu
bakış açısında programda br takım lke ve hedeer
yer alsa da, öğretm asıl belrleyen unsurlar öğret-
men ve sınıf ortamıdır. Programda yer alan lke ve
hedeer çerçevesnde, öğretmen öğretmn hedef-
lern kend öğrenclerne göre seçer ve gelştrr.
Gerekl durumlarda programda yer almayan yen
ve alternatf hedeer de belrleyeblr.
Fredman (1999) öğretmn çerk, yöntem ve ma-
teryallernn seçm ve planlanmasında öğretmen-
lere tanınan özerklk düzeyne göre eğtm sstem-
lern beş kategorde değerlendrmektedr: Özerklik
yokluğu, zayıf özerklik, vasat özerklik, yüksek özerk-
lik ve tam özerklik. Özerklik yokluğu durumunda,
öğretmenlern öğretmn amaç, yöntem ve çerkle-
ryle lgl seçm yapma ve yetk kullanma mkânları
tamamen sınırlandırılmıştır. Zayıf özerklkte öğret-
menler resm öğretm programı ve okul yönetm
tarafından yapılan düzenlemelerle açık br şeklde
çzlmş sınırlar çnde zayıf br seçme özgürlüğü
kullanırlar. Vasat özerklkte öğretmenlern kend
öğrencler çn yen fkrler ve programlar gelştr-
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
276
melerne zn verlr. Fakat öğretmenlern hazırla-
dığı programların br onay sürecnden geçmes ge-
rekr. Yüksek özerklkte eğtm otortes tarafından
belrlenmş genel amaç, kural ve lkelern sınırları
çersnde, öğretmenler yen öğretm programı ve
yöntemler gelştrme ve uygulama özgürlüğüne
sahptrler. Tam özerklkte se öğretmen sadece
herkes tarafından kabul edlen genel ahlak ve yasal
kurallarla sınırlıdır.
Fakat bu sınıandırmadan y br öğretm çn en
uygun ve deal olanın tam özerklk olduğu sonucu-
nu çıkarmamak gerekr. Yukarıda ncelendğ gb,
lteratürdek ağırlıklı görüş özerklğn sınırsız ve
denetmsz br serbestlk olarak değl, öğretmenlere
yeterl yetk ve hareket alanı sağlayan, ama aynı za-
manda öğrenclerne ve topluma karşı olan sorum-
luluklarını yerne getrmelern ve eğtm otortes
tarafından eğtm-öğretmn verml br bçmde
yürütülmes çn konulan standartlara uymalarını
sağlayacak kurallı br serbestlk olarak düzenlen-
mesn savunmaktadır. Öğretmen özerklğ eğtm
sstemnn lke, amaç, değer ve kurallarından ba-
ğımsız br durum değl, öğretmn daha y, daha
verml ve öğrenc özellklerne uygun br bçmde
gerçekleştrlmes çn öngörülen br gerekllktr.
Öğretmene yeterl hareket ve yetk alanı bırakma-
mak kadar, öğretmn düzenlenmesn tamamen
öğretmene bırakmak da y br öğretm çn çoğu
kez olumlu br durum değldr.
Türkyede Öğretmn Planlanmasında
Öğretmen ve Özerklk
Öğretmenlern eğtm ve öğretm faalyetlern
önceden planlamaları, bu faalyetlern düzenl, ve-
rml ve başarılı br bçmde gerçekleştrlmes çn
eğtmsel açıdan br gerekllk olduğu gb, aynı
zamanda ülkemzde eğtm mevzuatının öğret-
menlere yükledğ yasal br zorunluluktur. Öğret-
mn planlanmasını düzenleyen MEB yönergesnde
(MEB, 2003, 2005) ortaöğretm düzeynde öğret-
menlern hazırlamakla yükümlü oldukları k farklı
plan türü belrtlmektedr: Ünitelendirilmiş yıllık
plan ve günlük ders planı. Yıllık plan belrl br ders
çn br öğretm yılı boyunca verlecek öğretmn
planlanmasını çermektedr. Günlük ders planı se
br ya da brbryle bağlantılı brden çok ders saa-
tnde şlenecek konuların plânlamasıdır. Yönergeye
göre, öğretmen kılavuz ktabı bulunan derslerde,
kılavuz ktap günlük ders plânı yerne kullanılablr.
Türkyede hzmet-ç öğretmenlern öğretm plan-
ları hakkındak görüş ve uygulamalarını konu alan
çalışmaların büyük br kısmında (e.g. Akpınar ve
Özer, 2006, 2008; Boyacı, 2009; İşman ve Eskcu-
malı, 2003; Şrnkan ve Gündoğdu, 2011; Yıldırım,
2003; Yıldırım ve Öztürk, 2002) konu genel olarak
ele alınmakta ve öğretmenlern planlama uygula-
maları farklı yönleryle ncelenmektedr. Bazı ça-
lışmalar öğretmenlern planlama yeterllkler ve
buna lşkn algıları üzernde yoğunlaşmaktadır
(e.g. Taşdemr, 2006). Bazı çalışmalarda se öğret-
menlern öğretmn planlamasıyla lgl görüş ve
uygulamaları “öğretm lderlğ” (Can, 2007, 2009)
gb konularla bağlantılı olarak ve dolaylı br bçm-
de ncelenmektedr.
Yapılan araştırmalar Türkyede öğretmn planla-
masından beklenen şlevlern uygulamada yeterl
düzeyde gerçekleşmedğn ortaya koymaktadır.
Öğretmenler genellkle planlamayı mevzuat mec-
bur kıldığı çn gerçekleştrmektedr. Dolayısıyla
planlar çoğu kez öğretm etknlklern gerçek an-
lamda planlamadan zyade, okul dares ve müfet-
tşlern steklern karşılamak çn ve şeklsel olarak
yapılmaktadır. Öğretmenler ders programı değş-
medkçe bu planları kayda değer herhang br değ-
şklk yapmadan yıllarca kullanmaktadır (İşman ve
Eskcumalı, 2003). Öğretmenler kend planlamala-
rını gerçekleştrmekten çok, ders programlarının
çerğn ve ders ktaplarında öngörülen planlamayı
büyük ölçüde kend planlarına aktarmaktadırlar
(Yıldırım, 2003). Öğretm planlarının öğretmn
yürütülmesndek etksnn zayıf olduğu ve planlar-
da öngörülen yöntem ve etknlklern brçoğunun
gerçekte göz ardı edldğ vurgulanmıştır (Şrnkan
ve Gündoğdu, 2011). Eğtm yönetm ve mevzuat
tarafından öngörülen planlama anlayışı öğret-
menler tarafından eleştrlmektedr. Öğretmenle-
rn çoğu özellkle günlük planları mevcut halyle
gereksz derecede ayrıntılı ve şlevsz bulmakta ve
günlük plan uygulamasının zorunluluk olmaktan
çıkarılması gerektğn düşünmektedr (Akpınar ve
Özer, 2006; Yıldırım ve Öztürk, 2002).
Türkyede öğretmenlern planlama uygulamalarını
ve bu konudak sorunları ele alan çalışmalarda öğ-
retmenlern planlamadak rolü öğretmen özerklğ
açısından derinlemesine ncelenmemştr. Ancak
yapılan araştırmalarda öğretmenlern planlama sü-
recndek rolü ve etksyle lgl bazı hususlara değ-
nlmş ve bazı bulgular ortaya konulmuştur.
Akpınar ve Özer (2006, 2008) öğretmenlern plan-
lama konusunda dle getrdkler sorunların en
önemllernden brsnn “planlamada öğretme-
nn nsyatfnn az olduğu” hususunun olduğunu
vurgulamaktadır. Yıldırımın (2003) çalışmasına
göre, okul müdürler ve müfettşler öğretmen-
lerden öğretm planlarının sıkı br bçmde ders
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
277
programlarını takp etmesn stemektedrler. Bu
durum, ders programlarının öğrenclern lg, h-
tyaç ve sevyelerne uygun olmadığı durumlarda,
öğretmenlern öğretm kend öğrenclerne göre
planlamalarının önünde cdd br engel olarak
ortaya çıkmaktadır. Boyacı (2009) öğretmenlern
öğretmn planlaması konusunda kullandıkları
metaforları nceledğ araştırmasında, öğretmen-
lern Türkyedek planlama sstemn “otorter” ve
“bürokratk” olarak algıladıklarını ve kendlerne
bu sstemde önemsz br rolün verldğn düşün-
düklern ortaya koymaktadır.
Öğretmenlere öğretmn düzenlenmes konusunda
genş br yetk ve serbestlk alanının sağlanmama-
sı, onların öğretmn gelştrlmes konusundak
görevleryle lgl algılarını etklemektedr. Canın
(2009) araştırmasına göre, öğretmenlern büyük
br çoğunluğu program gelştrmenn MEB’nın
görev olduğunu ve kendlernn bu konuda yetk-
l ve sorumlu olmadıklarını düşünmektedr. Okul
yönetcler de okulda planlama ve uygulama sü-
recnde programın gelştrmesnde öneml br rol
oynamamaktadırlar. Okul müdürlernn öğretim
programlarının anlaşılmasını, geliştirilmesini ve
uygulanmasını sağlayacak öğretmen-öğretmen ve
öğretmen-yönetici iletişimini sağlama”, “programları
uygulamada ortaya çıkabilecek sorunlara çözümler
üretebilme”, “öğretim program ve planlarının sınıf-
taki uygulamalarını izleme, sınıf uygulamalarında
öğretmenlere etkili rehberlik yapmave “program
hedeerine ulaşabilme düzeyini izlemek üzere prog-
ram değerlendirme çalışmaları yapılmasını sağlama
açılarından yeterllk düzeylernn düşük olduğu
görülmektedr (Can, 2007, s. 235).
Türkyede öğretmenlern eğtm sstemndek ve
öğretmdek rolünü öğretmen özerklğ açısından
nceleyen çalışmaların sayısı öğretmn planlan-
ması konusunun dışında, genel olarak da olduk-
ça sınırlıdır. Bu çalışmaların büyük br kısmında,
öğretmen özerklğ kavramı yabancı dl öğretm
bağlamında ve öğrenen özerklğ kavramıyla bağ-
lantılı olarak, dolaylı br bçmde kullanılmaktadır
(e.g. Sert, 2007; Üstünlüoğlu, 2009). Bu çalışma-
larda Türk eğtm sstemnde eğtm-öğretm sü-
reçlernde öğretmene sağlanan yetk ve serbestlk
alanı sorunu ele alınmamaktadır. Bu çalışmaların
dışında öğretmen özerklğn ele alan çok az sayıda
çalışma vardır. Öztürk (2011b) yen ortaöğretm
tarh programını öğretmen özerklğ açısından
getrdğ düzenlemeler yönünden ncelemştr.
Bu araştırmanın sonuçlarına göre, hem müfredat
reformunun genel yaklaşımlarında, hem de tarh
programında öğretmenlern öğretmn düzenlen-
mesndek rolü ve etksnn gelştrlmesne yöne-
lk düzenlemeler büyük ölçüde hmal edlmştr.
Yen ortaöğretm tarh programı öğretmenlern
öğretm programının gelştrmesnde etkn br rol
oynamalarını sağlayablecek br yapı getrmemek-
tedr. Bu çalışma dışında, yen öğretm program-
ları öğretmenlern öğretmn düzenlenmesndek
rolü ve özerklğ açısından ncelenmemştr.
Araştırmanın Amacı, Önem ve Problem
Bu araştırma ortaöğretm tarh derslernde yıllık
planların hazırlanma ve uygulanmasını öğretmen-
lern bu süreçte oynadıkları rol ve onlara tanınan
özerklk alanı açısından ncelemey amaçlamakta-
dır. Öğretmenlern planlama sürecnde öğretmn
düzenlenmesnde ne ölçüde söz sahb oldukları,
öğretmn çerk, yöntem ve materyallernn seç-
mndek roller, bu konudak sorunlar ve bunların
altında yatan faktörler analz edlmektedr. Böy-
lelkle öğretmenlern öğretmn düzenlenmes ve
gelştrlmesne nasıl katıldıklarının ve kend öğ-
renclernn lg, htyaç ve özellklerne göre öğre-
tm bçmlendrme mkânlarının olup olmadığının
rdelenmes hedeenmştr.
Araştırmanın başlangıcında öğretmn planlanması
sürecnn günlük ders planlarını da çne alacak şe-
klde ve bütüncül br bçmde ncelenmes amaçlan-
mıştı. Fakat çalışmaya katılan tarh öğretmenlernn
günlük plan hazırlamamaları sebebyle araştırma
zorunlu olarak yıllık planlarla sınırlandırılmıştır.
Yukarıda ncelendğ gb, lteratürde brçok çalışma-
da Türkye’de eğtm sstemne hâkm olan yapı ve
anlayışın öğretm sıkı br bçmde merkezden dü-
zenleme ve denetleme eğlmnde olduğu, öğretmen-
lere kend terch ve kararlarını öğretme yansıtma-
ları çn yeterl serbestlğ sağlamadığı belrtlmştr.
Öğretmenlern öğretmn planlamasıyla lgl görüş
ve davranışlarını nceleyen çalışmalarda da, öğretm
planlarının hazırlanmasında bu açıdan öneml so-
runların olduğu vurgulamıştır. Fakat bu çalışmaların
hç brnde konu öğretmenlere sağlanması gereken
yetk alanı sorununa odaklanan br bakış açısıyla
ncelenmemştr. Ayrıca öğretmenlern planlama ve
planların uygulanması aşamasında öğretmn dü-
zenlenmesne nasıl ve ne ölçüde katıldıkları ayrıntılı
br bçmde rdelenmemştr. Mevcut araştırmalar
soruna dğer sorun ve konularla brlkte ve genel br
bçmde değnmekle yetnmektedr.
Türkyede öğretmde öğretmenlern rolünün gelş-
trlmesne yönelk poltkaların etkn br bçmde
hayata geçrlmes çn öncelkle mevcut durumda-
k sorunların ve bunların altında yatan faktörlern
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
278
ayrıntılı br bçmde ncelenmes gerekmektedr.
Sorunun varlığına yönelk genel br kanı doğru
poltkaların oluşturulması ve yürütülmes çn ye-
terl değldr. Öte yandan, Türkyede ne müfredat
reformu çalışmalarında, ne de lteratürdek araş-
tırmalarda öğretmn planlanmasında öğretmenn
rolünü, karar alma süreçlerne kalımını ve özerk-
lğn ön plana çıkaran yaklaşımlar etkl değldr.
Bu soruna değnen çalışmalarda ble, öğretmen
özerklğ, öğretmenn güçlendrlmes [teacher
empowerment], öğretmenn yetks/gücü [teacher
power] gb kavramlar ve kuramsal yaklaşımlar kul-
lanılmamaktadır.
Bu çalışmada araştırma problem öğretmenlern
planlamadak rolü ve katkısı le eğtm sstemnn
onlara bu konuda sağladığı yetk ve serbestlk alanı
arasındak lşknn rdelenmesne odaklanmıştır.
Bu amaçla ders programlarının, okul müdürü ve
müfettşlern yaptığı denetmn ve dğer faktörlern
öğretmenlern planlama davranışlarının üzerne
etks ncelenmştr. Öğretmenlern hazırladıkları
örnek planlar karşılaştırmalı olarak analz edlerek
breysel farklılıkların düzey ortaya çıkarılmıştır.
Görüşme yöntemyle elde edlen verlerle öğret-
menlern bu konudak uygulamalar ve sorunlar
hakkındak görüşler ncelenmştr. Böylece öğret-
menlern planlama sürecndek roller, katkıları ve
bunları belrleyen faktörler farklı yönleryle ve ay-
rıntılı br bçmde ortaya konulması amaçlanmıştır.
Araştırmanın br dğer öneml yönü, öğretmenlern
planlamadak rollernn planların hazırlanması ve
uygulanması aşamalarında ayrı ayrı ncelenmes-
dr. Posner’n (1995) sınıandırmasında gerçekleşen
program [operational curriculum] öğretm progra-
mının beş farklı boyutundan brs olarak tanım-
lanmıştır. Gerçekleşen program öğretm ortamında
uygulamaya geçrlmş olan eğtm ve öğretmn tü-
münü fade etmektedr. Resm ve planlanan prog-
ram le gerçekleşen program arasında her zaman
öğretmen, öğrenc, öğretm ortamı veya çevresel
nedenlerle oluşan farklılıklar mevcuttur. Dolayı-
sıyla öğretmenn öğretmn planlanmasındak ro-
lünün ortaya konulablmes çn öğretm planları-
nın hazırlanması aşamasının ötesnde, uygulama
aşamasının da ncelenmes gerekmektedr. Böylece
gerçekleşen program üzernden öğretmenlern öğ-
retmn oluşturulmasındak gerçek rolü görülmüş
olur. Araştırmada bu amaçla görüşme ve doküman
analz yöntemlerne ek olarak, sınıf ç gözlem yön-
tem kullanılmıştır.
Araştırmanın alt problemler şöyle fade edleblr:
1. Yıllık planların hazırlanmasında araştırmaya ka-
tılan ortaöğretm tarh öğretmenlernn terch,
seçm ve kararları nasıl br rol oynamaktadır?
2. Yıllık planların uygulanması aşamasında araştır-
maya katılan öğretmenlern rol ve katkıları nasıl
gerçekleşmektedr? Bu açıdan:
2.1. Öğretmenlern öğretmn konu içeriğinin se-
çlmesnde ve düzenlenmesnde rol ve katkı-
ları nasıl gerçekleşmektedr?
2.2. Öğretmenlern öğretmn yöntem ve mater-
yallerinin seçlmes ve düzenlenmesnde rol
ve katkıları nasıl gerçekleşmektedr?
3. Yıllık planların hazırlanması ve uygulanması sü-
recnde öğretmenlern öğretmn düzenlenmes
ve gelştrlmesne etkn br bçmde katılmala-
rıyla lgl sorunların altında yatan temel neden-
ler nelerdr?
ntem
Bu çalışmada ntel yaklaşım terch edlmştr. Ça-
lışma öğretmenlern öğretmn düzenlenmesndek
rollern hem planlama, hem de planların uygu-
lanması aşamasında dernlemesne nceleyerek,
konuyu bütüncül br bçmde ortaya koymayı he-
deemektedr. Ntel yöntemler ayrıntılı, dernlkl
ve kapsamlı verlern toplanması açısından önem-
l avantajlar sağlamaktadır (Yıldırım ve Şmşek,
2004). Çalışma tarh öğretmenlernn tümüne ge-
nelleneblecek bulgular ortaya koymayı değl, belrl
ve sınırlı br öğretmen grubu üzernden araştırma
konusu olan sorunu dernlemesne ncelemey
amaçlamaktadır. Bu yüzden araştırma desen ola-
rak durum çalışması yaklaşımı seçlmştr. Durum
çalışmaları belrl br olgu veya sorunu br brey
veya sınırlı br grup üzernden ncelemey amaçlar.
Genelleneblr bulgular ortaya koymasa da, soru-
nun ncelenmesnde dernlkl betmlemeler ve
açıklamalar sağlar (Mertler ve Charles, 2005).
Çalışma Grubu
Ntel araştırmalarda olasılıklı örneklemden daha
zyade “amaçlı örneklem” türü terch edlmektedr.
Bu, araştırmanın amacına ve odaklandığı konuya
göre katılımcıların önceden düşünülüp belrlenme-
s demektr (Punch, 2005). Bu araştırmada durum
çalışması yaklaşımı kullanıldığı çn araştırmaya
katılan öğretmenlern dğer tarh öğretmenlern
temsl etmes gb br hedef güdülmese de, çalışma
grubunun tarh öğretmenlernn farklı uygulama-
larını ve çeştllğn mümkün mertebe yansıtması
amaçlanmıştır. Bu nedenle çalışma grubunun be-
lrlenmesnde gözetlen temel lke farklı öğrenme
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
279
ortamlarının çeştllğn araştırmaya mümkün
mertebe yansıtablmek çn, farklı türden ortaöğ-
retm kurumlarında görev yapan tarh öğretmen-
lernn araştırma grubuna seçlmesdr. Dolayısıyla
amaçlı örneklem yöntemnn maksmum çeştllk
model terch edlmştr. Maksmum çeştllk ör-
neklemesnde amaç “göreli olarak küçük bir örnek-
lem oluşturmak ve bu örneklemde çalışılan probleme
taraf olabilecek bireylerin çeşitliliğini maksimum
derecede yansıtmaktır” (Yıldırım ve Şmşek, 2004,
s. 83). Bu amaçla genel ortaöğretm kurumları ara-
sındak farklıkları yansıtmak çn, hem Anadolu
Lses, hem de genel lse türünden kurumlardan
öğretmenler seçlmştr. Ayrıca meslek öğretmn
kendne özgü sorun ve farklılıklarını göreblmek
çn bu kurumlardan de çalışma grubuna öğretmen
dâhl edlmştr. Ancak teknk ve meslek eğtmde
yer alan tarh ders türü ve ders saat az olduğu çn,
öğretmenler ağırlıklı olarak tarh öğretmnn bü-
tününü daha y yansıtacak olan genel ortaöğretm
kurumlarından seçlmştr.
Araştırma esas olarak Çanakkale l merkeznde
gerçekleştrlmştr. Ancak öğretmen proflnde
çeştllğ sağlamak çn lçelerde bulunan ortaöğ-
retm kurumlarından da öğretmenler çalışma gru-
buna dâhl edlmştr. İl merkez le lçeler arasında
özellkle eğtm teknolojs donanımı açısından bazı
farklılıklar olduğu çn, farklı öğretm ortamlarını
örnekleme yansıtmak açısından bu terch öneml-
dr. Bu amaçla Çanakkalenn Bayramç lçesnden
öğretmenler araştırmaya kalmıştır. Bayramç’n
seçlmesnn neden küçük (nüfusu yaklaşık 13 bn)
ve kırsal br yerleşm yer olması açısından Çanak-
kale l merkeznden öneml derecede farklılık gös-
termesdr. Öğretm ortamı açısından da öneml
farklılıklar gözlenmştr. Çanakkale l merkezndek
ortaöğretm kurumlarının büyük br kısmında sı-
nıarda blgsayar donanımı (blgsayar ve yansıtı-
cı) bulunurken, Bayramç’te araştırma yapılan okul-
ların hçbrnde bu mkânın olmadığı gözlenmştr.
Sınıf büyüklükler açısından da öneml farklılık
vardır. Bayramç’tek sınıf mevcutları Çanakkale l
merkezne göre genel olarak daha azdır. Araştırma
yer açısından Çanakkale l merkez ve Bayramç’le
sınırlandırılmıştır. Maksmum çeştllk teknğnde
temel amaç orantılı temslden zyade, farklı özellk-
ler gösteren örnekler örnekleme yansıtmak olduğu
çn, araştırmanın br l merkez ve br küçük ve kır-
sal lçe merkezn kapsaması yeterl bulunmuştur.
Araştırma yapılacak okulların türler ve bulunduk-
ları yerler belrlendkten sonra, bu özellkler taşı-
yan okullar arasından çalışmanın yapılacağı okullar
seçlmştr. Okulların seçlmesnde az da olsa bazı
zorluklar yaşanmıştır. Çanakkale l merkeznde se-
çlen br okulda, ver toplamak çn kullanılan sınıf
ç gözlem yöntem nedenyle okul müdürünün
araştırmaya soğuk bakması yüzünden başka br
okul seçlmştr. Seçlen okullarda görev yapan tüm
tarh öğretmenlernn araştırmaya dâhl edlmes
öngörülmüştür. Çanakkale l merkeznde toplam
10 öğretmenn görev yaptığı üç ortaöğretm kuru-
mu belrlenmştr. Bu okullarda k kş harcnde,
tüm öğretmenler araştırmaya katılmayı kabul et-
mştr. Bayramç lçesnden araştırmaya katılacak
öğretmen sayısının Çanakkale l merkeznde göre
daha az olması öngörülse de, okullarda çalışan tarh
öğretmen sayısının az olması sebebyle, burada da
üç okul araştırma kapmasına alınmıştır. Seçlen üç
kurumda görev yapan toplam üç tarh öğretmen-
nn heps araştırmaya katılmıştır.
Bu şeklde oluşturulan örneklemde üç genel lse, k
Anadolu lses ve br meslek lses yer almıştır. Bu
okullardan toplam 11 tarh öğretmen (8 Çanakkale
Merkez’de, 3 Bayramç’te) araştırmaya katılmıştır.
Öğretmenlern altısı kadın, beş erkektr. Öğret-
menlerden ks 0-10 yıl, altısı 10-20 yıl, üçü 20-30
yıl arasında meslek deneyme sahptr.
Verlern Toplanması
Ver Toplama Araçları: Ver toplama çn üç farklı
teknk brlkte kullanılmıştır: Görüşme, gözlem ve
doküman ncelemes. Farklı teknklern kullanıl-
ması hem ver zengnlğ ve çeştllğnn sağlanma-
sı, hem de konunun farklı boyutlarıyla ele alınması
bakımından gerekl görülmüştür. Belrl br konuyu
ncelemek çn k veya daha fazla ver toplama tek-
nğnn brlkte kullanıldığı çeştleme [triangulati-
on] yaklaşımı özellkle karmaşık olgu ve sorunların
farklı yönleryle ele alınmasında oldukça verml
ve faydalı br yaklaşımdır. Bu yaklaşım durum ça-
lışmalarında yaygın br bçmde kullanılmaktadır
(Cohen ve Manon, 1994).
Görüşme eğtm araştırmalarında çok yaygın ola-
rak kullanılan br ntel ver toplama teknğdr. Bu
çalışmada yarı yapılandırılmış görüşme teknğ
kullanılmıştır. Bu teknk önceden öngörülmeyen
konularında da ele alınmasına mkân veren, esnek
br görüşmenn yapılmasını sağlamaktadır (Punch,
2005). Araştırmacı önceden br görüşme formu ha-
zırlamıştır. Ancak görüşmede gerekl durumlarda
yen ve farklı sorular sorularak görüşme dernleşt-
rlmştr. Soruların açık uçlu ve olabldğnce taraf-
sız olmasına dkkat edlmştr.
Görüşme formunda yer alan soruların ele aldığı ko-
nular ana hatlarıyla şunlardır:
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
280
- Öğretmenn yıllık planı nasıl hazırladığı veya
(hazır plan kullanıyorsa) nasıl elde ettğ;
- Yıllık planların hazırlanmasında zümre kurulu-
nun ve öğretmenler arası şbrlğnn rolü;
- Öğretmenn günlük planla lgl tutum ve davra-
nışları;
- Öğretmenn materyal gelştrmeye yönelk çalış-
maları;
- Okul dares ve müfettşlern yıllık planları onay
ve denetmleryle lgl öğretmen görüşler;
- Uygulamada öğretmenn yıllık planı takb ve
yaptığı değşklkler;
- Yıllık planların uygulanmasında karşılaşılan zor-
luklar;
- Öğretmenlern öğretmn düzenlenmes konu-
sunda kendlerne sağlanan yetk ve serbestlk
düzeyyle lgl görüşler.
Çalışmada öğretmenlern hazırladığı yıllık planlar
ncelenmştr. Plan ncelemes esas olarak öğret-
menlern planların hazırlanmasındak rollern or-
taya koymayı amaçlamaktadır. Planlar brbrleryle
ve ders programıyla karşılaştırılarak öğretmenlern
plan çerklerne olan breysel katkıları ncelen-
mştr. Araştırmaya katılan bütün öğretmenlerden
10. Sınıf Tarih ders yıllık planları alınmıştır. Bu
ncelemey örnek br ders üzernden gerçekleştr-
mek daha kolay ve ncelemenn hedef açısından
yeterl olduğu çn böyle br yol zlenmştr. Ancak
araştırmanın genel olarak 10. Sınıf Tarih ders yıllık
planları le sınırlandırılması söz konusu değldr.
Öğretmenlern yıllık planları gerçekte nasıl uygu-
ladıklarının belrleneblmes çn gözlem yapılan
tüm derslern yıllık planları elde edlerek, uygula-
ma le yıllık planlar karşılaştırılmıştır. Araştırmada
yıllık plan ve ders programları dışında ncelenen
başka dokümanlar da vardır. Ders ktabının yıllık
planların hazırlanmasındak etksnn belrlenmes
amacıyla 10. sınıf tarh ders ktabının konu seçm-
ler ncelenmştr. Ayrıca öğretmenlern ders ktabı
dışında kullandığı ders notu, çalışma kâğıdı gb ya-
zılı materyaller ncelenerek, öğretmenlern mater-
yal seçm ve gelştrlmesndek rolü rdelenmştr.
Gözlem teknğ, öğretmenlern sınıf ç öğretm uy-
gulamalarını ncelemek çn kullanılmıştır. Uygula-
mada öğretmenlern karar ve terchlernn öğretme
nasıl yansıdığı, öğretm programının ve planlarının
öğretmen uygulamaları üzernde ne ölçüde belr-
leyc olduğu gözlenmştr. Çalışma kapsamında
gerçekleştrlen gözlemlerde araştırmacı öğretmene
ve sınıf ortamına yönelk hçbr yönlendrme veya
düzenlemede bulunmamıştır. Öğretmn ve öğret-
menn doğal halnn gözlenmes amaçlanmıştır.
Gözlem yapılandırmak çn br form oluşturulmuş
ve buna göre ders sırasında not alınarak verler
toplanmıştır. Gözlemn temel amacı öğretmenlern
uygulamada yıllık planları ne ölçüde takp ettğ ve
kend kararlarını nasıl yansıttığını belrlemektr. Bu
amaçla gerçekleşen öğretmn genel çerçevesnn
ana hatlarıyla belrlenmes öngörülmüştür. Göz-
lem formunda yer alan ve gözlemlenen ana konular
şunlardır:
- Öğretmenn şledğ konular, konulara ayırdığı
süre;
- Kullandığı temel yöntemler;
- Kullandığı materyaller ve bunları nasıl kullan-
dığı;
- Uyguladığı öğrenme etknlkler.
Gözlem ve görüşme formları araştırmacı tarafın-
dan hazırlanmış ve ünverstede görev yapan üç
eğtm blmler uzmanı tarafından ncelenmştr.
Uzmanların eleştr ve önerler ışığında bazı dü-
zeltmeler yapılmıştır.
Ver Toplama Sürec: Araştırma verlernn toplan-
ması 2009-2010 öğretm yılı bahar dönemnde ve
yaklaşık br aylık br sürede gerçekleştrld. Öncelkle
öğretmenlerle rtbat kurularak, araştırmanın ama-
cı ve çerğyle lgl blg verld, gözlem ve görüşme
etknlklernn planlaması yapıldı. Ver toplama sürec
sınıf ç gözlemlerle başlatıldı. Öğretmenler önce sı-
nıa gözlend, daha sonra görüşmeler gerçekleştrld.
Verlern toplanmasındak ve analzndek tüm uygu-
lamalar araştırmacı tarafından gerçekleştrlmştr. Bu
aşamalarda yardımcı araştırmacı kullanılmamıştır.
Her öğretmenn en az üç ders saat gözlenmes
hedeend. Gözlemlenen ders sayısının sınırlı dü-
zeyde tutulmasının sebeb, gözlemn tek ve temel
ver toplama aracı olarak değl, dğer k teknkle
(görüşme ve doküman analz) brlkte kullanılması
ve gözlem verleryle lgl açık ve sınırlı br ama-
cın olmasıdır. Gözlemn amacı öğretmenlern uy-
gulamada yıllık planları nasıl ve ne düzeyde takp
ettklern belrlemektr. Bu açıdan en az üç derslk
br gözlem yeterl görülmüştür. Öğretmenlerden ve
okul şartlarından kaynaklanan sebeplerle üç öğret-
menle k ders saat, dğerleryle se en az üç ders
gözlem yapılmıştır. Öte yandan bazı öğretmenle
yapılan gözlem sayısı üçü geçmştr. Gözlemlenen
sınıarın farklı kademelerden olmasına ve öğret-
menn grdğ farklı derslern gözlenmesne dkkat
edlmştr. Bunun sağlanması amacıyla bazı öğret-
menlerle yapılan gözlem 4-5 ders saatne ulaşmış-
tır. Sonuçta, üç öğretmenle 2, beş öğretmenle 3, br
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
281
öğretmenle 4 ve k öğretmenle 5 ders saat sınıf ç
gözlem yapılmıştır. Öğretmenlern br gün çer-
snde genellkle brkaç şubeye aynı ders verdkler
çn, farklı sınıf ve derslern gözlenmes amacıyla
gözlemler çoğu kez k güne yayılmıştır.
Görüşmelern büyük çoğunluğu gözlemlenen son
dersn sonrasında gerçekleştrlmştr. Bazı durum-
larda öğretmenler vakt olarak müsat olmamaları
sebebyle, görüşme daha sonra başka br gün ya-
pılmıştır. Görüşmeler ortalama br saat cvarında
sürmüştür. Bu görüşmenn dışında, özellkle göz-
lemlenen ders aralarında yapılan konuşmalar da
öğretmenlern görüşlern paylaşmaları açısından
oldukça faydalı olmuştur. Araştırmaya kalan her
öğretmenden gözlem ve görüşme sürecnde yıllık
plan örnekler ve varsa derste kullandıkları ders
notu, çalışma kâğıdı gb materyaller alınmıştır.
Görüşme ve gözlemlerde kayıt chazı kullanılma-
mış, verler not alma yoluyla toplanmıştır. Tanışma
sürecnde öğretmenlern bu konuda görüşlerne
başvurulmuştur. Bazı öğretmenlern kayıt chazı
kullanılmasına soğuk bakmaları yüzünden, uygu-
lamada bütünlük sağlamak amacıyla tüm çalışma
çn not alma yolu terch edlmştr.
Verlern Analz
Elde edlen verler betmsel analz yöntem (Yıldırım
ve Şmşek, 2004) le yorumlanmıştır. Betmsel anal-
zn terch edlmesnn temel sebeb çeştleme yaklaşı-
mının kullanılması sonucunda araştırma verlernn
oldukça çeştl olmasıdır. Bu verler brbrleryle
uyumlu, bağlantılı ve bütüncül br bçmde ncele-
mek ve yorumlamak çn betmsel analz yaklaşımı
oldukça esnek ve uygun br çerçeve sunmaktadır.
Verlern analznde tematk çerçeve araştırma alt-
problemlerne göre çzlmştr. Her alt-problemn
ele aldığı konu ayrı br tema olarak belrlenmş-
tr. Ayrıca bazı alt-problemlern kend çnde de
temalar belrlenmştr. Bunlarla lgl verler ayrı
ayrı analz edlmş, özetlenmş ve yorumlanmıştır.
Brnc alt-problem öğretmenlern karar ve ter-
chlernn nasıl ve hang düzeyde yıllık planlara
yansıdığını ortaya koymayı öngörmektedr. Bura-
da ağırlıklı olarak görüşme bulguları ve doküman
analz bulguları kullanıldı. Gözlem bulguları daha
çok uygulama boyutunu lglendrdğ çn bu aşa-
mada kullanılmadı. Bu alt-problemle lgl olarak,
farklı öğretmenlere at 10. Sınıf Tarih ders yıllık
planları brbrleryle ve ders programıyla karşılaş-
tırmalı olarak ncelenerek, planların brbrnden
farklılaşma düzey ve ders programının planlar
üzerndek etks ncelend. Görüşme verlernde de
öğretmenlern plan hazırlamadak breysel katkıla-
rı, bu konuda kendlerne sağlanan özerklk alanı ve
ders programının etksyle lgl görüşler seçlerek
analz edld.
Öğretmenlern uygulama aşamasındak rol ve özerk-
lklern ncelemey amaçlayan knc alt-problemle l-
gl verler k temada ayrı ayrı analz edld. Bunlar (i)
öğretm konularının seçlmes ve (ii) öğretm yöntem
ve materyallernn seçlmesdr. Bu aşamada öncelk-
le yıllık planlarla le gözlem verler karşılaştırılarak
öğretmenlern uygulamada yıllık planları nasıl takp
ettkler, kend kararlarını nasıl yansıttıkları konuların
ve öğretm yöntem ve materyallernn seçm açısın-
dan ncelenmştr. Bu bağlamda öğretmenlern mater-
yal gelştrme konusundak katkıları da rdelenmştr.
Ortaya çıkan bulgular öğretmenlern yıllık planları
uygulamaları ve karşılaştıkları güçlüklerle lgl görüş-
me verleryle brlkte yorumlanmıştır.
Üçüncü alt-problem olan, öğretmenlern öğretmn
planlanmasındak rol ve etknlğnn gelştrlmes-
nn önündek engel ve sorunlarla lgl olarak dört
temel faktör/tema belrlend: (i) Planlama sstem-
nn yapısı, (ii) denetm anlayışı ve uygulamaları,
(iii) ders programlarının yapısı ve (iv) öğretmen-
lerden kaynaklanan sorunlar. Daha sonra araştırma
verlernden bu faktörlerle lgl bulgular seçlerek
analz edld ve yorumlandı. Bulgular kısmında her
tema ve alt-temayla lgl verler ayrı başlıklar altın-
da ncelenmştr.
Betmsel analz teknğne uygun olarak, ortaya
çıkan bulgular öğretmen görüşlernden örnekler
verlerek yorumlanmıştır. Çalışmaya katılan öğ-
retmenler kodlanarak, verlen örneklerde hang
öğretmenn söz konusu olduğu belrtlmştr. Kod-
lamadak sıralama öğretmenlern çalışmaya katıl-
ma sıralarına göre yapılmıştır ve bu sıralamanın
araştırma bulguları bakımından herhang br öne-
m yoktur. Kodlar ve lgl öğretmenlern özellkler
(cnsyet ve görev süres) Tablo 1’de gösterlmştr.
Tablo 1.
Çalışma grubuna verilen kodlar
Öğretmenler Cnsyet Görev süres
Ö1 K (Kadın) 8 yıl
Ö2 E (Erkek) 19 yıl
Ö3 E 11 yıl
Ö4 E 14 yıl
Ö5 K 15 yıl
Ö6 K 25 yıl
Ö7 K 12 yıl
Ö8 E 24 yıl
Ö9 K 4 yıl
Ö10 K 12 yıl
Ö11 E 22 yıl
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
282
Geçerlk ve Güvenrlk
Yıldırım ve Şmşek’n (2004, s. 97) belrttğ gb
nitel araştırmalarda geçerliğin ve güvenirliğin sağ-
lanmasında kullanılan önemli ölçütlerden biri çe-
ştleme teknğdr. Araştırma sorusuna yönelk ola-
rak toplanan verlern farklı teknklerle sağlanması
ve böylece br teknkle elde edlen sonuçların başka
teknklerle teyt edlmes hem geçerlk, hem de gü-
venrlk açısından önemldr. Bu çalışmada geçerlk
ve güvenrlk çn temel olarak bu teknk kullanıl-
mıştır. Öğretmenlerle yapılan görüşmeler, sınıf ç
uygulamalarının gözlenmes ve yıllık planların n-
celenmesyle elde edlen bulgular karşılaştırılarak
analz edlmştr. Ayrıca, özellkle betmsel analzn
kullanıldığı çalışmalarda, araştırma verlernden
yapılan doğrudan alıntılar geçerlğn sağlanmasın-
da kullanılan br başka öneml araçtır. Bu çalışma-
da çıkarılan sonuçlarla lgl doğrudan alıntılara yer
verlerek bulgularla sonuçlar arasındak bağlantı
açık br bçmde gösterlmştr.
Sınırlılıklar
Bu çalışmanın temel sınırlılığı temsl ntelğ olma-
yan, küçük ölçekl br katılımcı grubuna dayanması
ve dolayısıyla sonuçlarının genelleneblr olmama-
sıdır. Araştırma bulguları sadece çalışmaya katılan
tarh öğretmenlernn görüş ve uygulamalarını yan-
sıtmaktadır.
Bulgular
Araştırmanın bulguları her alt-problem çn ayrı br
şeklde üç ana başlık altında ncelenmştr. Bunlar (i)
öğretm planlarının hazırlanmasında öğretmenlern
rolü, (ii) uygulama sürecnde öğretmenlern rolü ve
(iii) öğretmenlern öğretmn planlanmasına etkn
katılımı etkleyen faktörlerdr. Yukarıda belrtldğ
gb, bu bölümleme aynı zamanda betmsel analzde
kullanılan temalara denk düşmektedr.
Öğretm Planlarının Hazırlanmasında
Öğretmenlern Rolüyle İlgl Bulgular
MEB tarafından öğretmenlern yıllık plan ve gün-
lük plan hazırlamaları zorunlu tutulurken, uygula-
mada öğretmenlern sadece yıllık plan hazırladık-
ları görülmektedr. Ortaöğretm tarh dersler çn
öğretmen kılavuz ktabı hazırlanmadığı çn, mev-
zuatın günlük ders planı çn öngördüğü muafyet
burada söz konusu değldr. Araştırmaya katılan
öğretmenlern tümü günlük planı sadece müfet-
tş veya okul müdürünün ders zlemeye geleceğ
zaman hazırladıklarını belrtmştr. Öğretmenler
yönergede öngörüldüğü şeklde yazılı br günlük
plan hazırlamayı “gereksiz bir formalite” olarak gör-
mektedrler.
Bakanlık yönerges, öğretmenlern yıllık planı
geçmiş yıllardaki uygulamaları da gözden geçire-
rek okulun durumuna görekendler veya züm-
re öğretmenler kurulundak dğer öğretmenlerle
brlkte yapmalarını öngörmektedr (MEB, 2003,
2005). MEB Ortaöğretm Kurumları Yönetmelğ
de zümre öğretmenler kuruluna öğretm planları-
nın hazırlanmasıyla lgl görevler vermştr (MEB,
2009). Araştırmada yönergeye uygun olarak, br-
den çok tarh öğretmennn bulunduğu okullarda
zümre kurulu olarak ortak planların hazırlandığı,
tek öğretmenn olduğu kurumlarda se öğretmenn
kendsnn hazırladığı gözlenmştr.
Gerek ortak hazırlanan yıllık planlarda, gerekse
breysel olarak hazırlanan planlarda, çalışmaya ka-
tılan öğretmenlern planın çerğnn oluşturulma-
sındak etk ve katkısının son derece sınırlı olduğu
görülmektedr. Öğretmenlerden alınan 10. sınıf
tarh ders yıllık plan örnekler karşılaştırıldığında,
farklı öğretmen veya zümre kurulları tarafından
hazırlanan planların arasında öneml sayılablecek
hç br farklılığın olmadığı ortaya çıkmıştır. Çün-
kü yıllık planlar çoğu kez kelmes kelmesne ders
programını ve ders ktabını yansıtmaktadır. Şeklsel
açıdan da planlar aynı şablonu takp etmektedr.
Öğretmenlerden alınan 10. sınıf tarh ders yıllık
planlarında öğretm haalık olarak altı farklı açıdan
tanımlanmaktadır: “Kazanımlar”, Konular”, Etkin-
likler”, Açıklamalar”, Öğrenme öğretme yöntem ve
teknikleri”, Kullanılan eğitim teknolojileri, araç ve
gereçler. Yıllık planlarda “Kazanımlar”, Etkinlikler
ve “Açıklamalar” bölümlernde bulunan blgler ders
programının (MEB, 2008) “Kazanımlar”, Etkinlik
Örnekleri” ve “Açıklamalar bölümlernden kelmes
kelmesne aynen alınmıştır. Yıllık planlarda “Konu-
lar bölümünde bulunan blgler se MEB tarafından
hazırlanan 10. sınıf tarh ders ktabının (Cazgır, Genç,
Çelk, Genç ve Türed, 2009) “İçindekiler” bölümün-
den alınmıştır. Ders ktabının konu planlamasının
bütün başlık ve alt başlıklarıyla aynen yıllık planlara
aktarıldığı görülmektedr.
Konuların haalara dağıtılması açısından yıllık
planlar arasında bazı farklılıklar görülmektedr.
Br planda br haa çn öngörülen konular, dğer
br planda daha az veya daha çok zamana yayıla-
blmektedr. Ancak bu farklılıkların öneml sayıla-
blecek düzeyde olmadığını ve yıllık planların bu
açıdan da brbrlerne oldukça benzedğn belrt-
mek gerekr.
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
283
Yıllık planlarda “Öğrenme öğretme yöntem ve tek-
nikleri bölümünde belrl sayıdak genel yöntemn
haalar arasında herhang br farklılık göstermeks-
zn her haa çn yazıldığı görülmektedr. Örneğn,
br yıllık planda bütün haalar ve konular çn şu
lste tekrar edlmektedr: “1. Anlatım 2. Soru-cevap
3. İnceleme 4. Grup tartışması 5. Bireysel çalışmalar
6. Tekrarlama 7. Grup çalışması 8. Yapılan işi yo-
rumlama.” Bu açıdan, yıllık planlar arasında yön-
tem lstesndek bazı değşklkler dışında herhang
br farklılaşma gözlenmemektedr.
Kullanılan eğitim teknolojileri, araç ve gereçler” açı-
sından da benzer br durum söz konusudur. Yıllık
planların bu bölümünde, ders ktabı, tarh atlası,
slaytlar, belgeseller, konuyla lg CD-ROM gb ge-
nel kaynak türlern belrten fadelern yanı sıra,
bazı tarh araştırma eserlernn smler (örneğn
“İ. H. Uzunçarşılı - Osmanlı Tarihi”, “H. İnalcık -
Devleti Aliye”, “İslam Ansiklopedisi) yazılmaktadır.
Bazı yıllık planlarda bu lste her haa çn herhang
br farklılık olmadan tekrar edlrken, bazı planlar-
da se tarh araştırma eserler konularına göre braz
değştrlmektedr.
Araştırma kapsamında yapılan görüşmelerde, öğ-
retmenlere yıllık planları nasıl hazırladıkları so-
rulmuştur. Araştırmaya katılan 11 öğretmenden
sadece Ö4 yıllık planı tamamen kendsnn hazır-
ladığını belrtmştr. Dğer öğretmenler yıllık planı
İnternet’ten ndrmekte veya arkadaşlarından elde
etmektedr. Bu öğretmenler hazır aldıkları planlar
üzernde bazı değşklkler ve uyarlamalar yaptık-
larını belrtmektedr. Zümre öğretmenler kurulu
tarafından yapılan planların, öğretmenlern ortak
çalışmasından çok, br öğretmenn planı temn
etmes ve uyarlamasıyla hazırlandığı anlaşılmak-
tadır. Öğretmenler zümre kurulunda öğrenclern
değerlendrmes (sınavlar), gez vb. etknlkler, ders
dağılımı gb konuların tartışıldığını ve kararlaştı-
rıldığını, ancak planların çerğnn belrlenmesy-
le lgl kararların alınmadığını belrtmektedr. Bu
çalışmada ncelenen durumlar açısından, zümre
kurulunun yıllık planların hazırlanmasıyla lgl
şeklsel br onay dışında gerçek br etksnn bulun-
madığı söyleneblr.
Bu açıdan sadece seçmel derslern braz farklılık
arz ettğ gözlenmştr. 2009-2010 öğretm yılında
uygulanan ders çzelgesne göre, ortaöğretmde 10,
11 ve 12. sınıarda seçmel tarh dersler bulun-
maktadır. Seçmel derslerle lgl üç farklı uygulama
gözlenmştr. Çağdaş Türk ve Dünya Tarh gb,
sosyal alanlar çn zorunlu olan bazı dersler dğer
bölümlerde seçmel olarak okutulmaktadır. Bu
durumda dersn öğretm programı ve ders ktabı
mevcut olduğu çn planlama ve öğretmenn rolü
açısından zorunlu derslere göre herhang br farklı-
laşma söz konusu değldr. Bazı durumlarda da seç-
mel dersler zorunlu derslerle brleştrlmektedr.
Örneğn sosyal alanlar bölümü 10. sınıak k sa-
atlk seçmel ders, zorunlu olan 10. Sınıf Tarih ders
le brleştrlmekte ve böylece zorunlu ders haalık
dört saate yayılmaktadır. Bu durumda da planlama
açısından dğer derslere göre herhang br farklılık
görülmemektedr.
Üçüncü olarak, bazı seçmel derslern çerğ öğret-
menler tarafından zümre kurulu kararıyla belrlen-
mektedr. Bu dersler çn öğretm programı ve ders
ktabı hazırlanmamıştır. Bu derslern planlanma-
sında öğretmenlern rolü ve katkısı dğer derslere
göre braz daha fazladır. Okuldak tarh öğretmen-
ler ortak br çalışmayla ders çerğn oluşturan
konuları seçmekte ve yıllık planı hazırlamaktadır.
Ancak bu durum yen ve farklı konuların seçlmes
ve çerklern gelştrlmes şeklnde değl, zorunlu
derslern öğretm programlarından bazı konuların
seçlmes şeklnde gerçekleşmektedr. Konuların
seçlmesnde öğrencler ünversteye grş sınavına
hazırlama kaygısı ağır basmaktadır. Öğretmenler
ünversteye grş sınavlarında çok soru çıkan konu-
lara özellkle ağırlık verdklern belrtmektedrler.
Ders materyal olarak da genellkle seçlen konuyu
ele alan ders ktapları ve ünversteye grş sınavları-
na yönelk testler kullanılmaktadır. Böylece öğren-
cler daha öncek tarh derslernde gördükler bazı
konuları tekrar etmş ve pekştrmş olmaktadır.
Sonuç olarak, uygulamada bu derslern çerğ zo-
runlu tarh dersler ders programlarından seçlen
konulardan oluşmaktadır. Bu konuları öğretmenler
seçse de, bu seçm ders programının sınırları çnde
gerçekleşmektedr. Ayrıca, öğretmenlere sınırlı br
serbestlk veren bu tür seçmel derslern sayısının
çok az olduğunu da belrtmek gerekr.
Görüşmelerde dle getrlen düşünceler, çalışmaya
katılan öğretmenlern yıllık planların çerğnn
belrlenmesnde kendlern özgür ve yetkl görme-
dklern ortaya koymaktadır. Öğretmenler sadece
konulara ayrılan sürelern belrlenmesnde belrl
br serbestlğe sahp olduklarını, bunun dışında
öğretm programı ve ders ktaplarının belrleyc
olduğunu vurgulamaktadır. Ders programında yer
almayan yen ve farklı konuların yıllık planlarda
yer almasının veya programda yer alan br konu-
nun yıllık plandan çıkarılmasının mevzuata uygun
olmadığı düşünülmektedr. Yıllık planı kendsnn
hazırladığını belrten öğretmen bu hususta şunları
dle getrmştr:
“Brçok öğretmen arkadaşım yıllık planları n-
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
284
ternetten ndryor. Ama ben kendm yaptım.
Yaparken hem ktaptan, hem de programdan
yararlandım. Programda olmayan konuyu
yıllık plana koyamazsın. Resm olan neyse
onun dışına çıkamazsın. Yönetmelk ne dyor
blmyorum, ama programda olanın dışına
çıkamazsın. Bz o şablona uymak zorundayız.
Bzm hareket alanımız bell. Futbol gb, çzg
dışına çıkarsan taç olur, korner olur. Müfre-
datta ve ktapta br konuya ne kadar yer ayrıl-
mışsa yıllık planda da o kadar süre ayırdım.
İlk sene [yeni programın uygulandığı ilk yıl]
bazı konulara daha fazla zaman ayırmıştım,
daha sonra az veya fazla geldğ çn dağıtımı
farklılaştırdım.” [Ö4]
Dğer bazı öğretmenlern söyledkler de bu görüşü
desteklemektedr:
“İnternetten yararlanıyorum. Kendm hç
yıllık plan yapmadım. Hazır planlar var, on-
ları kullanıyorum. Zaten planı programa göre
yapmak zorundasın. Ktapla yıllık plan paralel
olarak takp edlyor.” [Ö1]
“Yıllık plan programa göre yapılıyor. Zaman-
lama konusunda bazı değşklkler yapılıyor.
Ama konularda br değşklk yok.” [Ö8]
“Yıllık planları müfredata uygun hazırlıyoruz.
İnternetten alıyorum ama uyarlıyorum. Müfre-
dattak saatlere tam olarak uymuyorum. Ken-
dme göre bazı değşklkler yapıyorum.” [Ö10]
“Planı hazırlarken müfredat dışına çıkmıyo-
rum. Değşklk yapmıyorum.” [Ö11]
Öğretmenler konulara ayrılan süreler kendlerne
göre uyarladıklarını fade etseler de, yukarıda da
belrtldğ gb, bu açıdan farklı öğretmenlere at
yıllık planlar arasında çok belrgn br farklılaşma
gözlenmemştr. Bunun temel sebeb öğretmenlern
hazır planlar kullanmaları olablr. Öğretmenler bu
planlarda her ne kadar bazı değşklkler yapsa da,
bunların sınırlı kaldığı görülmektedr.
Öte yandan mevcut planlama anlayışının genel
yapısı bu konuda öneml br farklılaşmaya zn
vermeyecek mahyettedr. Çünkü bütün planlarda
program ve ders ktabındak konuların tümü yer
almaktadır. Bazı konuları programdan çıkarma
veya çerğn daraltma uygulaması görülmemek-
tedr. Ayrıca ders programında üntelere ne kadar
ders saatnn ayrılacağı belrlenmştr. Örneğn 10.
sınıf tarh programında yer alan beş ünte çn sı-
rasıyla 12, 18, 11, 11 ve 20 ders saatnn ayrılacağı
açıklanmıştır (MEB, 2008). İncelenen yıllık plan-
larda öğretmenlern bu düzenlemeye rayet ettkler
görülmektedr. Dolayısıyla öğretmenlern sadece
ünte çndek konulara ayrılacak sürelern belrlen-
mesnde br etks ve katkısı olablmektedr.
Yıllık planların hazırlanmasındak roller açısından,
araştırma grubunu oluşturan öğretmenler arasında
cnsyet, tecrübe ve okul türüne bağlı olarak kayda
değer br farklılaşma gözlenmemştr. Çalışmaya
katılan öğretmenlern bu konudak uygulamaları
brbrlerne oldukça benzemektedr.
Uygulama Sürecnde Öğretmenn Rolü ve Özerk-
lğyle İlgl Bulgular
Araştırma bulguları katılımcıların sınıa gerçekleştr-
dkler öğretmn brçok açıdan yıllık plandan oldukça
farklılaştığını ortaya koymaktadır. Ders programı ve
yıllık plan resm olarak bağlayıcı olsa da, öğretmen-
lern uygulamada bazı değşklkler yaptıkları göz-
lenmştr. Öğretmenler öğretmn planlanmasında
fl olarak yetk kullanmakta ve belrl ölçülerde kend
görüşlern öğretme yansıtmaktadırlar.
Öğretmenlern uygulama aşamasındak roller k
farklı düzeyde nceleneblr: (i) Öğretm konuları-
nın planlaması ve (ii) öğretm yöntem ve materyal-
lernn seçm ve gelştrlmes.
Uygulamada Öğretm Konularının Planlamasıyla
İlgl Bulgular: Araştırma verler, çalışmaya katı-
lan öğretmenlern yıllık planlardak konu planlama-
sını sınıa tam olarak takp etmedklern ve kend
görüş ve terchlern sınırlı br ölçüde de olsa öğre-
tme yansıttıklarını göstermektedr. Özellkle konu-
lara ayrılan süreler bakımından öğretmenlern fl
olarak kend planlamalarını yaptıkları gözlenmştr.
Genel eğlm gereksz veya az gerekl görülen konu-
ların ders kapsamından tamamen çıkarmak yerne,
öngörülenden daha az zaman ayırma yönündedr.
Öğretmenler genellkle yıllık planda yer alan bütün
konuları derste şlemektedr. Fakat kend terchler-
ne ve öğrenclern durumuna göre konulara yıllık
planda öngörülenden daha az veya daha çok zaman
ayırablmektedrler. Araştırma kapsamında yapı-
lan sınıf ç gözlemlerde bu durum görülmektedr.
Görüşmelerde de brçok öğretmen bu durumu dle
getrmştr. Bu görüşlern brkaçı şöyledr:
Öğretmen her halükarda kends sınıfa göre
seçyor, planlıyor. Gereksz br konuysa, hızlı
geçyorsun. Benm çn daha öneml br ko-
nuysa, kend notlarımdan daha y, uzun uzun
anlatıyorum.” [Ö1]
“Yıllık plan tam uygulanmıyor. İstemedğm
konuları kısa br bçmde anlatıp, geçyorum.
Süresn değştryorum.” [Ö3]
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
285
Öneml bulduğum konuları uzun uzun şlyorum.
İstemedğm konuları hızlıca geçyorum.” [Ö7]
Fakat bu konuda öğretmenlern genş br serbestlk
çnde hareket etmeler söz konusu değldr. Ders
programı ve yıllık planda yapılan süre planlaması
öğretmenler her halükarda sınırlamaktadır. Br
öğretmen bu hususu şu şeklde dle getrmektedr:
“Plan genelde programa uygun kalır. Ama uy-
gulamada esnek oluyor. Vermek stedğn şey
plana yazmazsın, ama yne yaparsın. Ktaptak
konuları braz uzatablrz, kısaltablrz. Ama
programın dışına çok fazla da çıkamayız. Eğer
br konuya programda 5 saat ayrılmışsa, ben
buna 10 saat ayıramam. En fazla 6-7 saat ayı-
rablrm. [Ö4]
Konulara ayrılan sürelern planlanması dışında,
konularının seçmyle lgl olarak katılımcıların
yıllık planların öngördüğü konu planlamasını ana
hatlarıyla takp ettkler görülmektedr. Ancak çok
sık olmasa da, yıllık planların dışına çıktıkları da
gözlenmştr. Bu durum programda ve yıllık plan-
da yer almayan konuların ders çerğne eklenmes
veya br konunun program ve yıllık planda öngö-
rülenden farklı br bçmde düzenlenmes şeklnde
olablmektedr. Örneğn, br öğretmen [Ö7] esk
programdan farklı olarak, yen 9. sınıf programında
Moğol İmparatorluğu konusunun yer almamasını
eleştrmekte ve yıllık planında yer almasa da kend
derslernde bu konuyu şledğn belrtmektedr.
Dğer br öğretmen [Ö4] İslam Tarh konusunu
programda öngörülenden farklı br bçmde şle-
mektedr. Yen 9. sınıf programında “İslamiyet’in
Doğuşu ve İlk İslam Devletleri” konusunun, esk
programdan farklı olarak, syas tarh – kültür ve
medenyet tarh ayrımı yapılmadan öğretlmes
öngörülmektedr. Bu öğretmen kültür ve meden-
yet tarh konularının hmal edldğn söyleyerek
bu durumu eleştrmektedr. Öğretmen yıllık planını
yen programın öngördüğü şeklde yapmasına rağ-
men, gerçekte İslam kültür ve medenyet konusunu
syas tarhn dışında, ayrı ve kapsamlı br öğretm
konusu olarak şledğ gözlenmştr.
Öte yandan, gerekl görülen alt konulara daha fazla
zaman ayrılması çoğu kez bu konuların çerğnn
genşletlmes ve değştrlmes sonucunu doğur-
maktadır. Örneğn yen 9. sınıf programında ve ders
ktabındaTürklerin İslamiyet’e Girişi” konusunda
Talas Savaşı’na kısa br bçmde değnlrken, br
öğretmen [Ö5] bu savaşı ve sonuçlarını blgsayar
materyal yardımıyla uzunca anlatmaktadır. Başka
br öğretmen [Ö1] programda ve ders ktabında 1.
Meşrutyet dönemndek anayasal değşklklere az
yer verldğn belrterek, kend notlarından bu ko-
nuyu uzunca şlemektedr. Dolayısıyla bazı konula-
ra ayrılan sürelern değştrlmes çerkle lgl bazı
değşklkler de berabernde getrmektedr.
Bu örneklerde görüldüğü gb, öğretmenlern
konu seçmyle lgl yıllık planın uygulanmasında
yaptıkları değşklkler veya eklemeler ana konu-
lardan zyade, alt konuları lglendrmektedr. Do-
layısıyla uygulamada öğretmenler terchlern öğ-
retme yansıtsalar da, yıllık planda yer alan konu
planlamasının öğretm büyük ölçüde bçmlen-
drdğ söyleneblr.
Araştırma grubunu oluşturan öğretmenlern yıllık
planı takb kend terchlernn yanı sıra, öğrenc-
lerle lgl faktörlerden de etklenmektedr. Stan-
dart br bçmde hazırlanan yıllık planlar çoğu
kez sınıf gerçekleryle örtüşmemektedr. Özellkle
öğrenme güçlüğü çeken öğrenclern yoğun oldu-
ğu sınıarda yıllık planın uygulanmasıyla lgl
öneml zorlukların yaşandığı görülmektedr. Br
öğretmen bu konudak görüşlern ve yaşadığı tec-
rübeler şöyle anlatmaktadır:
“Programda ve yıllık planda şu konu şu sürede
anlatılacak denyor. Ama aslında dersn hang
sürede anlatılacağını öğretmen ble değl, öğ-
renc belrlyor. Öğrencler anlamadığından
mecburen uzatıyoruz. Endüstr meslek lse-
snde çalışırken ders ktabını hç btremyor-
dum. Sank şm yapmamışım gb gelyordu.
Sınıf deernde sank formalteden anlatıyor-
muş gb gösteryordum. Eğer serbestlk olsa
ben öğrenclern durumuna göre yıllık planı
çok daha y hazırlarım.” [Ö9]
Yıllık planla gerçekleşen program arasındak fark-
lılaşma aslında son derece normal br durumdur.
Öğretmde öngörülemeyen bazı durumlar her za-
man ortaya çıkablr. Öğrenclerden veya dğer fak-
törlerden kaynaklanan sebeplerle öğretmen yıllık
planı uygulamada değştreblr. Ancak yukarıdak
örneklerde söz konusu olan sorun daha farklıdır.
Burada öngörülemeyen durumlardan kaynaklanan
sorunlar söz konusu değldr. Öğretmenler kend
terchlern yıllık plana yansıtamama ve öncek tec-
rübeleryle öngördükler halde planlarını öğrenc-
lernn sevyelerne göre uyarlayamama sorunuyla
karşı karşıya kalmaktadırlar. Öğretmenler bu soru-
nu uygulamada belrl ölçülerde yıllık planın dışına
çıkarak çözmeye çalışmaktadırlar.
Araştırmada ncelenen öğretmenlern öğretm
konularının seçm ve düzenlenmes açısından uy-
gulamada kazandıkları özerklk alanının çok genş
olmadığını vurgulamak gerekr. Öğretmenler sade-
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
286
ce bazı alt konuları kend terchler doğrultusunda
şlemekte ve genel olarak program ve yıllık planın
öngördüğü çerçevey takp etmektedrler. Program
ve yıllık planın öğrenclern öğrenme özellklerne
ve düzeylerne uygun olmadığı durumlarda öğret-
menlern uygulamada kapsamlı br değşklk yap-
ma mkânları bulunmamaktadır. Örneğn, yoğun
çerğn yılsonuna kadar btrlemedğ sınıarda
öğretmenn kend öğrenclerne göre planlama
yapma durumu söz konusu değldr. Bu durumda
öğretmenler genellkle yılsonuna kadar yetştrebl-
dkler kadar konuyu sırasıyla şlemektedr.
Araştırmaya katılan öğretmenler dersler kend
öğrenclernn durumuna göre uyarlayablmeler
çn öğretm konularının planlanmasında kendle-
rne daha fazla yetk ve serbestlğn sağlanmasını
stemektedrler. Bunun aynı zamanda öğretmenle-
r daha yaratıcı hale getreceğn ve çalışmak çn
motve edeceğ vurgulanmıştır. İk öğretmenn bu
konudak görüşler şöyledr:
“Daha fazla serbestlğn kesnlkle gerekl ol-
duğunu düşünüyorum. Serbestlk çok motve
edc olur. Genş br çalışma alanına sahp olu-
ruz. Kend nsyatfmze bağlı olur. Dersler-
mz kend öğrenclermzn sevyelerne göre
planlarız, konuları ona göre seçerz.” [Ö3]
“Şablon her zaman nsanı sıkar. Her şablon
herkese uygun değldr. Program ve yıllık plan
bu halyle nsanları standart hale getryor.
Standardın dışına taşamıyorsun. Aynı konula-
rı şlyorsun. Standart olmasa çok daha yaratı-
cı olablrz.” [Ö10]
Öte yandan katılımcıların büyük çoğunluğu konu
seçmnn tamamen öğretmene bırakılmasına da
karşı çıkmaktadır. Bu durumda Türkye genelnde
öğretmn bütünlüğünün sağlanmasının zorlaştı-
racağı ve ÖSS sınavı açısından öneml sakıncalar
yaratacağı vurgulanmaktadır. Ayrıca fazla serbest-
lğn öğretmenlern syas düşüncelern derslerne
yansıtmalarına sebep olacağı dle getrlmştr. Öğ-
retmenlern çoğu konunun olumlu ve olumsuz yan-
larını dle getrerek öğretmenlere konu seçmnde
sınırlı br serbestlğn tanınmasının uygun olacağı-
nı belrtmektedr. Örneğn:
“Konu seçmnde öğretmelere serbestlk sağ-
lanması br yandan y olur, ama kötü taraarı
da olablr. Çocukların eksk yönlerne göre
yönlendrme yapılablr. Konular ona göre
planlanır. Bu y olur. Ama tüm Türkye çn
br standart olmalı. Aynı tarh konuları her
yerde öğretlmel. Serbestlk bu standardı bo-
zablr. Yan br denge tutturulmalı.” [Ö2]
“Müfredatta çok serbestlk taraarı değlm.
Öğretmenler arasında brlk olmalı. Aslında
br ölçüde serbestlk de gerekl. Belk braz
serbestlk y olablr ama ana konular ortak
olmalı. [Ö11]
Sonuç olarak, kalımcılar öğretm programıyla öğ-
retm çerğnn genel çerçevesnn belrlenmesn
gerekl br durum olarak değerlendrmektedr. An-
cak bu düzenlemenn esnek olmasını ve öğretmene,
konuları kend sınıfının htyaç ve sevyesne göre
seçmek çn gerekl yetk ve serbestlğn sağlanma-
sını talep etmektedrler.
Uygulamada Öğretm Yöntem ve Materyallernn
Seçmyle İlgl Bulgular: Öğretm konularının plan-
lamasıyla karşılaştırıldığında, yöntem ve materyal
seçm konusunda öğretmenlern çok daha genş br
özerklk alanına sahp oldukları ve kend terchlern
derslerne rahat br şeklde yansıtabldkler gözlen-
mştr. Öğretmenler bu konuda Bakanlığın kendler-
n serbest bıraktığını düşünmektedrler.
Araştırmaya katılan öğretmenlern uygulamaların-
da, yıllık planlarda yer alan yöntem ve materyal-
lerle gerçekte uygulanan öğretm arasında öneml
br farklılık ortaya çıkmaktadır. Yıllık planlar ders
programlarında verlen etknlk örneklernn sınıf-
ta uygulanmasını öngörmektedr. Planlarda “Etkin-
likler” bölümünde her haa çn ortalama 2-3 farklı
etknlk hazırlanmıştır. Ancak yapılan sınıf ç göz-
lemlerde bu etknlklern neredeyse hç uygulan-
madığı görülmüştür. Aynı şeklde yıllık planlarda
Öğrenme öğretme yöntem ve teknikleri bölümün-
de verlen yöntem türlernden brçoğu (örneğn
grup tartışması, grup çalışma) sınıa hç uygu-
lanmamaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenler
ağırlıklı olarak geleneksel anlatım ve soru-cevap
yöntemlern kullanmaktadırlar. Blgsayar dona-
mı olan sınıarda bu yöntemlern slayt göstermyle
desteklenmes dışında, yen öğretm programının
ve yıllık planların öngördüğü yöntemsel yenlkler
sınıfa yansımamaktadır. “Kullanılan eğitim teknolo-
jileri, araç ve gereçler açısından da yıllık planlarda
yazılanların büyük ölçüde kâğıt üzernde kaldığı
gözlenmştr. Yıllık planlarda belrtlen tarh araş-
tırma eserler hçbr öğretmen tarafından sınıa
kullanılmamaktadır.
Öğretm konularının düzenlenmesyle karşılaştırıl-
dığında, yöntem ve materyallern seçm açısından
yıllık planla uygulama arasındak farklılaşmanın
çok daha fazla olduğu görülmektedr. Burada yıllık
planın sınıf gerçekler le örtüşmemes sorunu çok
daha cdd br bçmde ortaya çıkmaktadır. Br baş-
ka sorun programın öngördüğü yenlklern uygu-
lamaya taşınmasıyla lgldr. Yukarıda değnldğ
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
287
gb, yen tarh programı öğrenc merkezl etkn-
lkler gb brçok yöntemsel yenlk öngörmektedr.
Öğretmenlern programdak yöntem ve etknlkle-
re yıllık planlarda yer vermelerne rağmen, gerçekte
hemen hemen hç uygulamamaları, mevcut plan-
lama sstemnn etkszlğn ortaya koymaktadır.
Yıllık planlar vasıtasıyla yen programın yöntemsel
lke ve düzenlemelernn öğretme yansıtılması he-
def çok büyük ölçüde kâğıt üzernde kalmaktadır.
Öğretmenler derslernde genellkle k tür öğretm
materyal kullanmaktadır: Ders ktabı ve blg ve
letşm teknolojs (BİT) materyaller. Araştırma-
ya katılan on br öğretmenden altısının sınıfında
BİT donanımının (blgsayar ve yansıtıcı chazı)
olduğu ve bu öğretmenlerden dördünün dersle-
rnde blgsayarı yoğun br bçmde kullandıkları
gözlenmştr. Tarh derslernde BİT araç ve mater-
yallernn kullanılmasının materyal çeştllğ ve
seçm açısından öğretmenlere öneml br mkân
sağladığı görülmektedr. Bu durum tarh öğret-
mnde ders ktabına bağımlılığı büyük ölçüde or-
tadan kaldırmaktadır.
BİT materyallernn kullanımı sadece yöntemsel
olarak değl, konu çerğ açısından da belrl br
farklılaşma getrmektedr. Öğretmenler program ve
yıllık plandak konu düzenlemesn takp etseler de,
alt konuların ve çerğn düzenlenmesnde BİT ma-
teryaller çoğu kez ders ktaplarından farklılaşmak-
tadır. Dolayısıyla blgsayar kullanımı öğretmenlere
sadece materyal seçmnde değl, konuların düzen-
lenmesnde de sınırlı da olsa br serbestlk sağladığı
söyleneblr. Ancak kullanılan BİT materyallernn
öğretm yöntemler açısından öneml br yenlk ge-
trmedğ ve çerklernn geleneksel yaklaşımlarla
hazırlandığı görülmektedr.
Katılımcılar derste kullandıkları BİT materyallern
(slaytları) genellkle İnternet’ten veya meslektaşla-
rından ednmektedr. Sadece br öğretmen kullan-
dığı slaytların çoğunu kendsnn hazırladığını be-
lrtmştr. Sonuç olarak, bazı stsnalar dışında BİT
araçlarını kullanmanın araştırmaya kalan öğret-
menler materyal gelştrme konusunda daha etkn
br duruma getrdğ söylenemez. Ders ktaplarında
olduğu gb, bu durumda da öğretmenler genellkle
hazır öğretm materyaller kullanmaktadır.
BİT araç ve materyaller dışında, öğretm büyük
ölçüde ders ktaplarına dayanmaktadır. 2007’de
başlayan ortaöğretm tarh öğretm programlarının
değşm sonrasında, ders ktapları sadece MEB Ya-
yınev tarafından basılmaktadır. Dolayısıyla öncek
dönemden farklı olarak, öğretmenlern farklı yayı-
nevler tarafından basılan ktaplar arasından seçm
yapma mkânı bulunmamaktadır. Tüm okullarda
aynı ktaplar okutulmaktadır. Bu durum kuşkusuz
öğretmenlern öğretm materyallern seçmeler
konusunda kısıtlayıcı br durumdur.
Bazı durumlarda ders ktabı ve BİT materyaller dı-
şındak öğretm araçları da öğretmenler tarafından
ana materyal olarak kullanılmaktadır. Bu özellkle
ders ktabının mevcut olmadığı veya herhang br
sebeple öğretmen tarafından kullanılmadığı durum-
larda ortaya çıkmaktadır. Seçmel tarh dersler çn
ders ktabı hazırlanmamaktadır. Ayrıca bazı zorunlu
derslern yen programları ders ktabı henüz hazır-
lanmadan yürürlüğe grmş ve br k öğretm yılı
ders ktabı olmadan uygulanmıştır. Bu araştırmanın
yapıldığı 2009-2010 öğretm yılında 11. Sınıf Tarih
ders ders ktabı olmaksızın yapılmaktaydı. Araştır-
maya katılan öğretmenlern br kısmı bu durumlar-
da ders BİT araçlarına dayanarak şlemektedr.
BİT araçlarını kullanmayan öğretmenler se bu
derslerde kend hazırladıkları veya dğer öğret-
menlerden temn ettkler basılı materyaller kul-
lanmaktadır. Araştırma kapsamında gözlemlenen
derslerde, farklı öğretmenler tarafından bu türden
dört materyal kullanılmıştır. Bu materyallern konu
anlatımı dışında hçbr metnsel ve görsel malzeme
çermeyen ve son derece geleneksel br yaklaşımla
hazırlanan ders notları şeklnde oldukları gözlen-
mştr. Harta, resm, tablo ve şema gb tarh öğ-
retmnde sıklıkla kullanılan doküman türler yer
almamaktadır. Materyallerde genellkle herhang
br ölçme ve değerlendrme etknlğ de bulunma-
maktadır. Bu dersler düz anlatım ve soru-cevap
yöntemleryle şlemektedr. Bazı öğretmenler bu
materyaller öğrenclere dağıtırken, bazı öğret-
menler se blgler öğrenclere not aldırmaktadır.
Bu materyallerle şlenen derslern olgusal blglern
öğrenclere aktarılması dışında hçbr yöntem ve et-
knlk öngörmedğ söyleneblr. Bu durum mater-
yal gelştrme konusunda öğretmenlern karşılaş-
tıkları sorun ve zorlukları göz önüne sermektedr.
Uygulamada kend terch ve kararlarını öğretme yan-
sıtmaları konusunda, araştırma grubunu oluşturan
öğretmenler arasında cnsyet açısından herhang br
farklılaşma gözlenmemştr. Buna karşılık tecrübe,
okul türü ve teknolojk donanım açısından bazı fark-
lılıkların olduğu görülmektedr. 20 yıldan fazla tec-
rübeye sahp öğretmenlern daha genç öğretmenlere
göre, ders ktabına daha bağımlı br öğretm yaptıkları
gözlenmştr. Bu esas olarak BİT araçlarını kullanma-
malarından kaynaklanmaktadır. Bu durum materyal
seçmndek alternater oldukça sınırlamaktadır.
Aynı şeklde BİT donanımı olmayan sınıarda eğtm
yapan öğretmenler de genelde ders ktabına bağımlı
br öğretm sürdürmektedr.
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
288
Okul türü açısından özellkle öğrenclern sevyele-
rnden kaynaklanan farklılıklar gözlenmştr. Daha
az başarılı veya tarh dersne daha az lgl öğrenc-
lern yoğun olduğu okul ve sınıarda öğretmenler
öğretm programının öngördüğü konuları yılsonu-
na kadar btrmede oldukça zorlanmaktadır. Bu du-
rum öğretmenlern kend terchne göre brtakım
yen konuları ders kapsamına almasına veya bazı
konuları daha genş br bçmde şlemesne engel
teşkl etmektedr. Başarı düzey yüksek ve lgl öğ-
renclern yoğun olduğu sınıarda se öğretmenle-
rn öğretm gelştrmeye yönelk breysel kararları
uygulamalarının daha kolay olduğu gözlenmştr.
Öğretmenlern Öğretmn Planlanmasına
Katılımını Etkleyen Faktörlerle İlgl Bulgular
Planlama Sstemnn Yapısıyla İlgl Bulgular:
Hem çalışmaya katılan öğretmenlern görüşler,
hem de ncelenen yıllık planlar öğretmenlern yıllık
planların hazırlanması sürecndek etklernn son
derece sınırlı olduğunu göstermektedr. Çalışmaya
katılan 11 öğretmenn tümünde gözlemlenen bu
sorunun sebebn öncelkle planlama sstemnn
yapısında aramak gerekr.
2003 yılında düzenlenen Eğitim ve Öğretim Çalışma-
larının Plânlı Yürütülmesine İlişkin Yönerge (MEB,
2003) ve bu yönergede 2005 yılında yapılan değşk-
lkler (MEB, 2005) öğretmn planlamasıyla lgl, öğ-
retm programlarında yaşanan değşme paralel bazı
yen lkeler getrmştr. Yönergeye (MEB, 2003, s.
440-441) göre planlar “öğrenci merkezli” ve “bireysel-
leşmiş” br öğretm öngörmel, “öğrencilerin bireysel
gelişim özellikleri” ve okul-çevre lşklern göz önü-
ne almalı ve “standart değil, gerektiğinde konu, süre
ve uygulamada değişiklikler yapılabilecek esneklikte
olmalıdır.” Bu lkeler vurgulayan br düzenlemenn
öğretmenlere plan çerklern öğrenclernn htyaç
ve özellklerne göre belrleyeblmeler çn somut
yetkler ve yeterl br serbestlk sağlaması beklenr.
Ancak yönergenn çerğ ncelendğnde söylemdek
yenlğe rağmen, gerçekte esk yapının büyük ölçüde
devam ettrldğ görülmektedr.
Planlamayla lgl eğtm sstemne hâkm olan
kural ve uygulamalar yıllık plana öğretmenn öğ-
renclerne göre öğretm bçmlendrmes şlevn
vermemektedr. Yıllık planların asl şlev öğretm
programında verlen konuların aylara ve haalara
göre dağıtılmasıdır. 1983 tarhl öncek mevzuata
göre, “her öğretmen öğretim yılı başında, kendisine
verilen dersin eğitim programındaki konularını ay-
lara dağıtan bir plan hazırlayıp, derslere başlama-
dan okul müdürüne onaylatmaya, […] mecburdur
(akt., İşman ve Eskcumalı, 2003, s. 5). 2003 tarhl
yönergede de (MEB, 2003, s. 441) yıllık plan şu şe-
klde tanımlanmaktadır:
“Üntelendrlmş yıllık plân, öğretm yılı süre-
snce ders vermekle yükümlü olunan sınıarda,
program uyarınca bell ünteler ya da konuları
hang aylarda yaklaşık olarak ne kadar zamanda
şleyeceklern gösteren, duruma göre zümre öğ-
retmenler kurulu veya şube öğretmenler kurulu
tarafından ortak hazırlanarak ders yılı başında
okul yönetmne verlen çalışma plânıdır.
Görüldüğü gb, yen yönergede de yıllık planın ş-
lev konuların programa uygun olarak zaman plan-
lamasının yapılması le sınırlıdır. Ayrıca yönergede
öğrenci merkezlilik” ve “esneklik” lkelern hayata
geçreblecek yen düzenlemeler yer almamaktadır.
Öğretmenler program gelştrmede aktf br rol
almaya teşvk edecek somut düzenlemeler de ön-
görülmemektedr. Öğretmenlern öğretm progra-
mını kend sınıf ortamlarına nasıl uyarlayacakları,
bu konuda yetk ve özgürlük alanlarının ne olduğu
açıklanmamıştır. Kısacası genel ve muğlâk br ta-
kım lkesel fadeler harcnde, yen mevzuatın kay-
da değer br yenlk getrmedğ söyleneblr.
Denetm Yapısı ve Uygulamalarıyla İlgl Bulgu-
lar: Eğtm sstem yıllık planların öğretm prog-
ramlarına uygunluğunu sağlamaya yönelk sıkı
bürokratk denetm mekanzması öngörmektedr.
İlgl mevzuata göre (MEB, 2003, 2005, 2009) yıllık
planlar okul müdürü tarafından ncelenr ve onay-
lanır. Müfettşler tarafından da ncelenr ve değer-
lendrlr. Ayrıca uygulama sürecnde ve yılsonunda
yıllık planların uygulanmasının denetlenmes de
öngörülmektedr. Öğretmenlern öğretm progra-
ma ve yıllık plana uygun br bçmde sürdürüp sür-
medğ sınıf deerler üzernden denetlenmektedr.
Öğretmenler derste şlenen konuları her ders so-
nunda sınıf deerne kaydetmektedr. Araştırmaya
katılan öğretmenlern fadelerne göre, uygulamada
müfettşler yıllık plan le sınıf deern karşılaştıra-
rak öğretmn yıllık plana uyumluluğunu kontrol
etmektedrler. Ayrıca eğtm mevzuatı okul müdür-
lernn her dönemde en az br kere derse grerek
öğretmenler denetlemesn öngörmektedr.
Çalışmaya katılan öğretmenlern verdkler blgle-
re göre, müfettşlern denetm sırasında en çok dk-
kat ettkler hususlardan brs planların programa
uygunluğudur. Br öğretmen bu durumu şu şeklde
fade etmektedr:
“Teşte öğretmen mlm mlm programı,
mevzuatı uygulamış mı dye bakılıyor. Yıllık
planlar ncelenyor. Günlük deerlerle yıllık
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
289
planlar karşılaştırılıyor. Bu bz çok sıkıyor.
Braz esneklk olmalı.” [Ö6]
Okul müdürler de yıllık planları onaylarken öğ-
retm programına uygun olup olmadığını kontrol
etmektedrler. Br öğretmen bu konuda şunları söy-
lemektedr:
“Müdür beyn yıllık planları ger çevrdğ, dü-
zelttrdğ çok olmuştur. Daha ayrıntılı planlar
styor. Programdan farklı olan br planı da
onaylamaz. [Ö4]
Yıllık planların hazırlanmasında onay uygulaması
aracılığıyla öğretmenler üzernde sıkı br kontrol
varken, planların uygulamasının etkn br bçm-
de denetlenmedğ gözlenmştr. Çünkü ortaöğ-
retmde Bakanlık müfettşler tarafından yapılan
teşlern oldukça genş zaman aralıklarıyla gerçek-
leştrldğ görülmektedr. Araştırmaya kalan öğ-
retmenlern çnde sadece 25 yıllık meslek geçmş
olan br öğretmen [Ö6] dört kez teşten geçtğn
belrtmştr. Dğer öğretmenler tüm meslek hayat-
ları boyunca br veya k kez Bakanlık müfettşler
tarafından denetlendklern fade etmşlerdr. Bu
öğretmenlern büyük çoğunluğunun on yıldan
fazla meslek tecrübeye sahp oldukları göz önüne
alındığında, teş sıklığının öğretmenler üzernde
etkn br kontrol mekanzmasının kurulmasını sağ-
layamayacağı söyleneblr.
Araştırmaya katılan öğretmenlern, yıllık planların
uygulanması açısından okul müdürler tarafından
da etkn br bçmde denetlenmedğ gözlenmştr.
Araştırma yapılan altı okuldan sadece üçünde okul
müdürler tarh öğretmenlernn derslerne grerek
denetm yapmaktadır. Öğretmenlern fadelerne
göre, bu denetmler öğretmenlern yıllık planların
uygulanmasıyla lgl davranışlarını etkleyeble-
cek ntelkte değldr. Çalışma yapılan okullarda,
müdürlern mevzuatı uygulamanın ötesnde öğ-
retmenler bu konuda kontrol etmeye çok hevesl
olmadıkları görülmektedr. Tarh öğretmen olarak
araştırmaya kalan ve aynı zamanda okul müdürü
olan br kalımcı bunu şöyle fade etmektedr:
“Mevzuata göre müdür her dönem en az br
kere derse grer kontrol eder. Ben de gryo-
rum ama mecburyetten. Müdür olarak belk
de yapmayı en az sevdğm ş budur. Gereksz
ve sıkıcı. Ben öğretmen arkadaşlarıma güve-
nyorum.” [Ö2]
Kısacası eğtm mevzuatı öğretmenlern öğretm
programını ve yıllık planı uygulamalarını sıkı br
bçmde denetlemey öngörse de, bu çalışmada
ncelenen öğretmenler örneğnde bu durum uy-
gulamada pek gerçekleşmemektedr. Bu durumun
öğretmenlern fl özerklk alanlarını arttıran br
faktör olduğu söyleneblr. Fakat bu durum dene-
tm sstem ve anlayışının öğretmenler üzernde
etkl olmadığı anlamına gelmemeldr. Örneğn
öğretmenler bu denetm göz ardı etmeyerek ko-
nuyla lgl resm kayıtlarda sınıa yaptıkları öğre-
tm yıllık planla uyumlu olarak göstermektedr. Bu
durum özellkle sınıf deerlernde görülmektedr.
Öğretmenn herhang br sebeple yıllık planın dışı-
na çıktığı durumlarda, sınıf deerne çoğu kez ger-
çekte öğretm yapılan konu değl, yıllık plana göre
şlenmes gereken konu yazılmaktadır. Araştırmaya
katılan öğretmenlern brçoğu bu durumu açık yü-
rekllkle fade etmştr.
Bu bulgular mevcut planlama yapısının hâkm
özellğ olan şeklsellğ açık br bçmde ortaya koy-
maktadır. Planların hazırlanma aşamasında olduğu
gb, uygulama ve denetm aşamasında da dkkat
edlen temel husus resm kayıtlarda mevzuata ve
öğretm programına uygunluğun sağlanmasıdır.
Dolayısıyla resm br evrak olan yıllık planların çe-
rğ sıkı br şeklde kontrol edlrken, uygulamada
nelern yaşandığı aynı şeklde takp edlmemekte-
dr. Sonuç olarak, planların hazırlanması aşamasın-
da ortaya çıkan sıkı şeklsel denetm öğretmenlern
kend terch ve kararları planlara yansıtmalarının
önünde cdd br engel oluşturmaktadır. Uygulama
aşamasındak etksz denetm öğretmenlere fl br
özerklk sağlaması açısından belk olumlu br du-
rum gb gözükse de, ders programlarının ve dğer
eğtm düzenlemelernn getrdğ yenlkç lke ve
yöntemlern uygulanmasının denetm açısından
bazı olumsuz sonuçlar doğurmaktadır. Örneğn ça-
lışmaya kalan öğretmenler yen tarh programının
öngördüğü öğrenc merkezl yöntem ve etknlkler
yıllık planlara yazarken, gerçekte bunların büyük
çoğunluğunu uygulamamaktadırlar. Dolayısıyla, bu
çalışmada ncelenen öğretmenler örneğnde, mev-
cut denetm uygulamaları hem öğretmenlern rol
ve katkılarının gelştrlmes, hem de yen yöntem
ve yaklaşımları uygulama konusunda takp edlme-
ler noktasında yeterszdr.
Tarh Ders Programlarının Yapısıyla İlgl Bulgu-
lar: Öğretmenlern yıllık planların oluşturulmasın-
dak rolünü etkleyen br dğer etmen tarh öğretm
programlarının yapısıdır. Türkyede tarh programları
geleneksel olarak oldukça yoğun br öğretm çerğ
öngörmekte ve bu çerk ders programında ayrıntılı
br bçmde düzenlenmektedr. Yen tarh programla-
rında da bu yapı büyük ölçüde devam etmektedr. Bu
konuda br öğretmen şunları söylüyor:
“Müfredat gerçekten çok yoğun. Blg yo-
ğunluğu var. Br öğretmen olarak benm ble
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
290
blmedğm, ders ktabından öğrendğm ko-
nular var. İnanın yetştreblmek çn, konu
yoğunluğundan hızlı konuşmak zorunda-
yım. 9. sınıa konular çoğu kez tam olarak
yetşmyor. 10. sınıf dersn sosyal bölümler-
de haada dört saat yapıyoruz. Onlarda rahat
yetşyor. Ama fen ve matematk alanlarında
haada k saat çok yetersz. Tatl, hastalık
vesare br şey araya grerse konuları yetştr-
mek yce zorlaşıyor.” [Ö10]
Bu durum öğretmenlern öğretm kend öğrencle-
rnn htyaç ve sevyelerne göre düzenlemes çn
gerekl olan esneklğn mevcut olmadığı anlamına
gelmektedr. Yoğun program çerğ yıllık planı ta-
mamen şekllendrmekte ve öğretmene herhang
br hareket alanı bırakmamaktadır. Ders programı
ve onu zleyen yıllık planlardak konu yoğunluğu
öğretmenlern konu seçmndek katkılarını sınır-
layan br durumdur. Br öğretmen bu durumu şöyle
fade etmektedr:
“Yıllık planın dışına pek çıkmıyorum, daha
doğrusu çıkamıyorum. Dersler ancak yıllık
plandak konuları şlemeye yetyor. Başka ko-
nular çn vakt yok.” [Ö8]
Ders programıyla lgl br dğer sorun konu çer-
ğnn ve etknlklern ayrıntılı br bçmde tanım-
lanmasıdır. Bu durum konu çerğnn yoğunluğu
sorununu yce ağırlaştırmaktadır. Konuların ve et-
knlklern kazanımlar etrafında genel br bçmde
tanımlanması yerne, ayrıntılı br bçmde açıklan-
ması öğretmenn öğretm kend öğrenclerne göre
uyarlamasının önünü kapatmaktadır. Yukarıda
ncelendğ gb, öğretmenler ders programındak
fadeler ve tanımlamaları aynen yıllık plana almak-
tadır. Çünkü ders programının ayrıntılı yapısı her-
hang br yorumlama veya uyarlamaya zn verme-
mektedr. Bu şartlar çerçevesnde, öğretmenlern
yıllık planların hazırlanmasında etkn br rol oyna-
mamaları, hazır planlar kullanmaları ve planların
önemsz ayrıntılar dışında farklılık göstermemes
kaçınılmaz br sonuç olarak ortaya çıkmaktadır.
Öğretmenlerden Kaynaklanan Faktörlerle İlgl
Bulgular: Öğretmenlern öğretmn planlanmasın-
dak rol ve katkılarının sınırlı olmasının sebeb sa-
dece eğtm sstemnn öğretmene sınırlı ve yetersz
br özerklk alanı sağlaması değldr. Bu durumun
kuşkusuz öğretmenlerden kaynaklanan nedenler
de vardır. Araştırmaya katılan öğretmenlern öğ-
retm yöntem ve materyallernn seçm ve gelşt-
rlmes konusunda uygulamada genş br özerklk
alanına sahp oldukları görülmektedr. Ancak
bu durum onların farklı yöntemler kullanma ve
materyal gelştrme konusunda etkn br bçmde
davranmaları sonucunu doğurmamaktadır. Öğret-
menler genellkle tek tp yöntem ve materyale bağlı
olarak ders yapmaktadır. Büyük çoğunluğu hazır
materyaller kullanmaktadır. Çok azı kend öğretm
materyallern gelştrmektedr. Kend gelştrdkle-
r materyaller de yöntemsel açıdan oldukça yeter-
sz düzeydedr. Kısacası yeterl serbestlğe rağmen,
araştırma grubunu oluşturan öğretmenlern yön-
tem ve materyaller açısından program gelştrme
sürecne etkn br bçmde katıldıkları söylenemez.
Bu açıdan araştırmaya katılan öğretmenlern ara-
sında bazı farklılıklar gözlenmştr. İk öğretmenn
[Ö3 ve Ö7] Çağdaş Türk ve Dünya Tarh (ÇTDT)
dersnde sergledkler davranışlar arasındak fark-
lılık bu duruma y br örnek teşkl etmektedr. Bu
öğretmenlern ks de 10 le 15 yıl arası meslek tec-
rübeye sahptr ve görev yaptıkları okullardak öğ-
renc özellkler brbrne oldukça yakındır. Brnc
öğretmenn [Ö3] materyal gelştrme ve kullanma
konusunda oldukça gayretl olduğu gözlenmekte-
dr. 2008-2009 öğretm yılında ÇTDT dersnn ders
ktabı olmadığı çn, bu öğretmen kends ders notu
ktapçığı şeklnde br materyal hazırlamış ve bu
materyal Çanakkalede brçok öğretmen tarafından
kullanılmıştır. Araştırmanın yapıldığı 2009-2010
öğretm yılındak gözlemlenen derste, öğretmen
ÇTDT dersn yen hazırlanan ders ktabı ve ko-
nuyla lgl elde ettğ slaytları brlkte kullanarak,
oldukça zengn görsel dokümanlar yardımıyla, ders
ktabındak görsel ve metnsel belgelerle hazırlamış
etknlkler de uygulayarak şlemştr.
İknc öğretmene [Ö7] gelnce, araştırma sürecnde
ÇTDT dersne veya dğer derslere yönelk kend ha-
zırladığı herhang br materyaln varlığı gözlenme-
mştr. Öğretmen ÇTDT dersnde br öncek sene
br arkadaşından edndğ ders notlarını kullanmak-
tadır. Bu materyal herhang br görsel belge çer-
meyen, sadece syas olaylarla lgl olgusal blgler
özet halnde veren metn özellğ taşımaktadır. Yen
hazırlanan ders ktabı her açıdan (blg çerğ, do-
kümanlar, etknlkler, görsel kalte) bu materyalden
daha y ntelklere sahp olmasına rağmen öğretmen
ders ktabını kullanmadan, sadece geçen yıl kullan-
dığı notlarla ders şlemektedr. Sınıa blgsayar do-
nanımı olmadığı çn slayt ve benzer materyallerle
görsellğ gelştrme mkânı olmasa da, ders ktabı ve
duvar hartası gb mkân dâhlndek materyaller de
bu açıdan kullanmadığı gözlenmştr. Sonuç olarak,
k öğretmenn derslern gelştrme konusunda gös-
terdkler gayret ve motvasyon farkının çok açık br
bçmde hem öğretmn düzenlenmes konusundak
rol ve etklerne, hem de öğretmn genel kaltesne
yansıdığı görülmektedr.
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
291
Okulda öğretmenler arasında ortak çalışma ve ş-
brlğ mkânlarının yeternce gelştrlememes de
kuşkusuz öğretmenlern öğretmn planlanmasın-
dak rol ve katkılarının sınırlanmasında öneml br
etkendr. İlgl resm mevzuat zümre öğretmenler
kuruluna öğretmn planlanmasında öneml br
rol yüklerken, araştırmaya katılan öğretmenlern
görüşler zümre kurulunun bu konuda öneml br
rol oynamadığını göstermektedr. Uygulama aşa-
masında, etknlklern planlanmasında ve mater-
yal seçm ve gelştrmesnde de, araştırma yapılan
okullarda öğretmenler arasında etkn br şbrlğ ve
yardımlaşmanın olmadığı gözlenmştr.
Tartışma
Araştırma bulguları, çalışmaya kalan öğretmenle-
rn uygulamalarında mevcut planlama sstemnn
oldukça etksz ve şlevsz olduğunu göstermekte-
dr. Planlama yönergesnde günlük ders planlarının
hazırlanması zorunlu br görev olarak düzenlen-
mesne rağmen, gerçekte araştırmaya katılan tarh
öğretmenler bunu uygulamamaktadır. Bu son
dğer çalışmaları teyt etmektedr. Araştırmalara
göre, MEB mevzuatında öngörülen günlük plan
yapma şekl öğretmenler tarafından gereksz dü-
zeyde ayrıntılı, zaman alıcı ve “formalite olarak de-
ğerlendrlmekte ve brçok öğretmen günlük plan
uygulamasını gerçekleştrmemektedr (İşman ve
Eskcumalı, 2003; Yıldırım ve Öztürk, 2002).
Araştırmada ncelenen öğretmenlern uygulamala-
rında, yönergede yıllık plana yüklenen şlevlern de
büyük ölçüde kâğıt üzernde kaldığı görülmektedr.
Yıllık planlar sadece öğretm konularının seçm ve
zamanlaması açısından dersler üzernde etkl ol-
maktadır. Aslında yıllık planların konu seçmnde
tamamen program ve ders ktabını takp ettğ çn,
bu açıdan da gerçek br şlev ve etks olduğu söyle-
nemez. Öğretm yöntemler, etknlkler, araç ve ma-
teryaller açısından se yıllık planlarda yazılanların
neredeyse tamamen kâğıt üzernde kaldığı gözlen-
mştr. Bu araştırmada gözlemlenen halyle, yıllık
planları öğretm açısından fazla br şlev olmayan,
mevzuat zorunlu kıldığı çn yapılan şeklsel br dü-
zenleme olarak tanımlamak yanlış olmayacaktır. Bu
halyle yıllık planların şlev zevahr kurtarmaktan
öteye geçmemektedr. Yıllık planlarda olması ge-
rekenler yer almakta, ancak bunlar uygulamaya
sınırlı br bçmde yansımaktadır. Bu durum yen
öğretm programının getrdğ yenlkç yöntem ve
yaklaşımların öğretme yansıtılmasında yıllık plan-
ların etksz kalmasına yol açmaktadır. Şrnkan ve
Gündoğdu’nun (2011) lköğretm düzeynde yap-
ğı araştırmada da, öğretmenlern yıllık ve günlük
planlarda yazılı yöntem ve etknlklern öneml br
bölümünü uygulamadıkları ortaya konulmuştur.
Öğretm planlarının öğretmn yürütülmesndek
etkszlğnn yaygın br sorun olduğu söyleneblr.
Öğretmen özerklğ açısından değerlendrldğnde,
öğretm planlarının oluşturulmasında araştırmaya
katılan öğretmenlern terch ve kararlarının etk-
snn son derece sınırlı olduğu gözlenmştr. Araş-
tırma bulguları, öncek araştırmalarda (Akpınar
ve Özer, 2006, 2008; Boyacı, 2009; Yıldırım, 2003)
değnlen, öğretm planlarının hazırlanmasına öğ-
retmenn katılımının sınırlı olması sorununu açık
ve ayrıntılı br bçmde göz önüne sermektedr.
Yıllık planların çerğ neredeyse tamamen öğretm
programı ve ders ktabından aktarılmaktadır. Öğ-
retmenlern terch ve kararlarının yıllık planların
çerğnn oluşumuna katkısı çok sınırlıdır. Farklı
öğretmenler tarafından hazırlanan yıllık planlar
arasında kayda değer br farklılaşma gözlenme-
mştr. Dolayısıyla, planların hazırlanmasında lgl
öğrenc grubunun htyaç ve öğrenme özellklernn
dkkate alınması söz konusu değldr. Bu araştırma-
da gözlemlenen planlama yapısı ve uygulamaları-
nın öğretmenlere öğrenclerne göre öğretm tasa-
rımı yapma mkânı sağlamadığı söyleneblr.
Öğretmen özerklğ açısından, planların uygulanma-
sında ve sınıa gerçekleşen öğretmde durumun braz
farklı olduğu görülmektedr. Uygulama aşamasında,
öğretmenler breysel karar ve terchlern yıllık planda
öngörülenden çok daha etkn br bçmde öğretme
yansımaktadır. Öğretm konularının seçm ve düzen-
lenmes konusunda genel olarak müfredata ve yıllık
plana uyulsa da, öğretmenlern terchler de öğretm-
de etkl olmaktadır. Ders programında olmayan bazı
konuların öğretm kapsamına alınması, konuların
ders programında öngörülenden farklı br bçmde
şlenmes, bazı konular yıllık planda öngörülenden
daha genşçe şlenrken, bazılarının hızlıca geçlmes
oldukça sık rastlanan uygulamalardır. Kısacası, çalış-
maya katılan tarh öğretmenler uygulamada sınırlı
ölçülerde de olsa ders programı ve yıllık planın dışına
çıkarak, kend karar ve terchlern öğretme yansıt-
maktadır. Bu açıdan öğretmenlern uygulamada daha
genş br özerklk alanına sahp oldukları gözlenmştr.
Bu sonuç dğer ülkelerde yapılan çalışmaların
bulgularıyla uyumluluk göstermektedr. Eğtm
ortamının yapısı öğretmenlere genelde belrl br
fl serbestlk sağlamaktadır. Öğretmenler eğtm
ve öğretm faalyetlern çok büyük ölçüde sınıa
gerçekleştrmektedr. Sınıf duvarları çersnde öğ-
retmen tek yetkldr ve burada üst otortelern her-
hang br doğrudan gözlem ve denetm stsnalar
dışında (teş, şkâyet vs.) söz konusu değldr. Sı-
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
292
nıa öğretmen ney, ne kadar ve nasıl öğreteceğne,
sınıf yönetmnn ve ortamının nasıl olacağına bü-
yük ölçüde kends karar vermektedr. Dolayısıyla
eğtm düzenleyen kurallar ne kadar sıkı ve otorter
olursa olsun, öğretmenn fl olarak serbest davra-
nableceğ br ortam vardır. Üst otortelern karar
ve düzenlemeler sınıfa, yan gerçek öğretme öğ-
retmenn onları yorumlama şeklne ve uygulama
steğne bağlı olarak yansır. Bdwell’n (akt., Ga-
moran, Secada ve Marrett, 2000) yapısal gevşeklik
[structural looseness] kavramıyla fade ettğ bu du-
rum, eğtm ortamının ve öğretmenlk mesleğnn
genel br özellğdr. Yapılan araştırmalar, dünyanın
hemen her yernde öğretmenlern bu anlamda fl
br özerklğe sahp olduklarını, sınıf ortamının dışa
kapalı yapısının onlara belrl br enformel serbest-
lk sağladığını ortaya koymuştur (Anderson, 1987).
Bu çalışmada gözlemlenen durumda aslında k
farklı yıllık planın var olduğu söyleneblr: Brncs
öğretmenlern tamamen ders programının gerekle-
rne göre hazırladıkları resm yıllık plan, kncs se
öğretmen tarafından uygulanan fl ve gerçek yıllık
plan. Öğretmenler uygulamayacaklarını veya uygu-
layamayacaklarını ble ble bazı şeyler mecburyet-
ten resm yıllık plana yazmaktadırlar. Uygulama
öngördükler ve sonuçta uyguladıkları bazı husus-
ları se programın dışına taştığı çn yıllık plana
yazmamaktadırlar. Bu bulgu daha öncek bazı araş-
tırmaların sonuçlarını teyt etmektedr. Yıldırım
(2003) lköğretm düzeynde yaptığı br çalışmada,
öğretmenlern yıllık planları tamamen öğretm
programına göre hazırladıklarını, ama uygulama-
da gerekl durumlarda öğretm kend terchler ve
öğrenclernn durumlarına göre değştrdklern
ortaya koymaktadır.
Öğretmenler uygulamada braz daha genş br
özerklğe sahp olsalar da, bu durumun öğretmn
öğrenclern htyaç, beklent ve öğrenme özel-
lklerne göre planlanmaması sorununu çözdüğü
söylenemez. Bulgular mevcut yapının öğretmen-
lern öğretm öğrenclerne göre uyarlamasına
zn vermedğn ortaya koymaktadır. Özellkle
öğrenme güçlüğü çeken öğrenclern yoğun olduğu
sınıarda, yıllık planların uygulanmasında öneml
sorunların yaşandığı, yılsonuna kadar konuların
çoğu kez btrlemedğ görülmektedr. Öğretmen-
lern uygulamada yarattıkları esneklk yıllık planlar
le sınıf gerçekler arasındak uçurumu kapatmaya
yetmemektedr.
Bu çalışmaya katılan öğretmenlern uygulamada
sahp oldukları seçme serbestlğ öğretm çerkler
ve öğretm yöntem ve materyaller açısından olduk-
ça farklılık göstermektedr. Öğretm çerklernn
seçm açısından öğretmenler büyük ölçüde ders
programı ve yıllık planı takp etmekte, bunlarda
sınırlı değşklkler yapmaktadır. Öğretm yöntem
ve materyallernn seçm konusunda se öğret-
menler kend karar ve terchlern çok daha genş
br bçmde derslerne yansıtmaktadır. Özellkle
sınıarda blgsayar donanımının kullanılması öğ-
retmenlere ders ktabı dışında, farklı materyaller
kullanma mkânı sağlamaktadır. Bu durumun ders
ktabına bağımlı öğretm büyük ölçüde azalttığı
görülmektedr.
Avrupa Brlğ ve OECD ülkelernde yapılan k
araştırma (Eurydce, 2008; Organsaton for Eco-
nomc Cooperaton and Development [OECD],
2005) gelşmş ülkelerde de öğretmenlere sağlanan
özerklk alanının düzenlemenn konusuna göre
farklılaştığını göstermektedr. Öğretm yöntem ve
materyallernn seçm ve düzenlenmes konusun-
da öğretmenlere genellkle genş br serbestlk alanı
bırakılmaktadır. Buna karşılık, ders çerklernn
belrlenmes konusunda öğretmenlere tanınan
özerklk alanı genellkle daha kısıtlıdır. Ülkelern
büyük çoğunluğunda resm ders programları öğ-
retmenlern uymakla zorunlu oldukları bazı amaç,
lke, yöntemsel yaklaşımlar ve konu çerkler ge-
trmektedr. Dolayısıyla öğretm çerğnn genel
çerçevesnn eğtm otortes tarafından belrlen-
mes açısından Türkye’yle gelşmş ülkeler arasında
temelde öneml br farklılık yoktur. Ancak burada
öneml olan eğtm otortes tarafından belrlenen
bu genel çerçevenn öğrenc grubunun durumuna
uyarlanablmes ve öğretmenn uygulama aşama-
sında program gelştrme sürecne kalablmes
çn öğretmene sağlanmış olan özerklk alanının
yeternce genş olmasıdır.
Bu açıdan öğretm programlarının esneklğ ol-
dukça öneml br unsurdur. Öğretmenlern b-
reysel kararlarını öğretme yansıtablmes çn
programın onlara br hareket alanı bırakması
gerekr. Esnek program anlayışına göre öğretm
programı öğrenclern ve çevrenn gereksnmle-
rn, öğretmenn görüşlern, zamanın getrdğ
yenlk ve gelşmeler hızlı ve genş br bçmde
öğretme yansıtılmasına mkân verecek yapıda
olmalıdır. Bu da programdak hedef, çerk ve
yöntemlern esnek uygulanablecek şeklde dü-
zenlenmesyle mümkün olablr (Hesapçıoğlu,
2008). Esneklğn önündek en öneml sorunlar-
dan brs programın yüklü ve yoğun br çerk
öngörmesdr. Bu durum öğretmenn öğrencle-
rnn lg ve htyaçlarına göre bazı yen konuları
programa eklemesn mkânsız kılmaktadır.
Araştırma bulguları programın esneklğ ve konu
ÖZTÜRK / Öğretimin Planlanmasında Öğretmenin Rolü ve Özerkliği: Ortaöğretim Tarih Öğretmenlerinin...
293
çerğnn yoğunluğu bakımından Türkyede
öneml sorunların olduğunu göstermektedr. Yıl-
lık planların öğrenc grubunun özellklerne göre
hazırlanamaması ve uygulanamamasının önünde-
k en öneml engellerden brs resm ders prog-
ramının öngördüğü yoğun konu çerğdr. Başka
araştırmaların sonuçları bu bulguyu desteklemek-
tedr. Akpınar ve Özer’n (2006; 2008) ortaöğretm
düzeynde yaptığı çalışmalara göre, öğretmenlern
yıllık planların hazırlanmasıyla lgl dle getrdk-
ler en öneml sorun ders programının “çok yoğun
ve ayrıntılı” konu çerğne sahp olmasıdır. Öğret-
menler bu sorunun çözüleblmes çn daha “sade
ve “esnek” br program yapısının getrlmesn
önermektedr.
Ders programındak konu yoğunluğunun aynen
yıllık planlara yansıması, sorunların altında yatan
br dğer öneml faktöre şaret etmektedr. Yıllık
planların şlev büyük ölçüde ders programında
verlen konuların aylara ve haalara dağıtılması le
sınırlıdır. İlgl mevzuat ve uygulamalar öğretme-
ne kend öğrenclernn durumuna göre planlama
yapması çn gerekl teşvk ve serbestlğ sağlama-
maktadır. Okul müdürü ve müfettşler tarafından
gerçekleştrlen onay ve denetmde yıllık planın öğ-
renclern durumuna uygunluğu değl, ders progra-
mına uygunluğu gözetlmektedr. Denetm anlayışı
ve uygulamaları öğretmenlern ders programının
çerğn brebr yıllık plana yansıtmalarını öngör-
mektedr. İşman ve Eskcumalı (2003) ve Yıldırım
ve Öztürk’ün (2002) araştırmalarının sonuçları da
müfettşlern ve okul müdürlernn yıllık planları
denetlerken ders programına şeklsel uygunluğu
ön plana çıkardıklarını göstermektedr. Bu durum
ders programlarının yoğun çerğnn aynen yıllık
planlara aktarılmasına ve dolayısıyla yıllık planların
hazırlanmasına öğretmenlern katkısı ve katılımı
düşük br düzeyde gerçekleşmesne yol açmaktadır.
Bu sorun yıllık planların genel şlevszlğ ve etk-
szlğnn en öneml sebeplernden brsdr. Yıllık
planlar standart planlar haln aldığı çn öğret-
menler bunları hazırlamak yerne, hazır br bçm-
de ednmektedrler. Eğtm mevzuatına göre yıllık
planlar öğretmen veya okuldak zümre öğretmen
grubu tarafından hazırlanan ve öğretmn lgl
öğrenc grubuna göre planlandığı metnler olma-
sı gerekrken, gerçekte bunlar büyük ölçüde hazır
elde edlen ve zorunluluk sebebyle bulundurulan
resm metnler konumuna gelmşlerdr. Planlar öğ-
retmenlern uygulamada benmsedkler terchler
yansıtmadığı ve sınıfın durumuna uyarlanmadığı
çn yıllık planlarla gerçekleşen öğretm arasında
öneml br farklılaşma yaşanmaktadır.
Yıllık planların yen tarh ders programlarının
öngördüğü yenlkler öğretme taşımadak başa-
rısızlığının öneml nedenlernden brs de öğret-
menlern katılımındak eksklklerdr. Johnsa göre
(2002), öğretmenlern eğtm otortes tarafından
gerçekleştrlen reform çabalarına etkn br bçmde
katılmaları çn, getrlen yenlkler kend durum-
larına ve meslek uygulamalarına uyarlayablme
mkânının sağlanması gerekr. Bunun çn eğtm
reformunu yürütenler öğretmenler stenlenler
yapacak teknsyenler olarak değl, reform hedef-
lerne göre uygulama planlarını oluşturablen uz-
manlar olarak görmeler ve öğretmenlern bunu
gerçekleştreblmes çn gerekl şartları oluştur-
maları gerekmektedr. Bu çalışmada gözlemlenen
planlama uygulamasında, tarh öğretmenlernn
ders programının hedeer, lkeler ve yöntemsel
yaklaşımları üzernde düşünmelern ve onları ken-
d uygulamalarına yansıtmaları çn çalışmalarını
sağlayablecek br yapı söz konusu değldr. Plan-
lama yapısının öğretmenden stedğ sadece ders
programında yazılı hususları haalara ayırarak
yıllık plana yazmasıdır. Öğretmenn planlamaya ve
öğretm gelştrmeye gerçek anlamda katılmadığı
yapıda, yen ders programın gerektrdğ hususlar
yıllık planda yazılsa da, öğretmen öğretm alışagel-
dğ tarzda yapmaya devam etmektedr.
Öğretmenlern öğretmn planlanması ve gelşt-
rlmesne etkn br bçmde katılmamaları sadece
eğtm sstem ve ders programlarından kaynak-
lanan faktörle açıklanamaz. Kuşkusuz öğretmen-
lerden kaynaklanan nedenlernde bu durumun
ortaya çıkmasında rolü vardır. Macpherson, Broo-
ker, Aspland ve Ellotta göre (1999) öğretmenlern
breysel meslek gelşmler le öğretm gelştrme-
ye katılımları arasında çok öneml br lşk vardır.
Meslek gelşm öğretmen özerklğnn etkn br
bçmde uygulamaya geçrlmesnn de gerekl ko-
şullarındandır (Steh ve Pozarnk, 2005). Araştırma
bulgularına göre, öğretm yöntem ve materyaller-
nn seçlmes konusunda uygulamada oldukça ge-
nş br özerklk alanına sahp olmalarına rağmen,
çalışmaya katılan öğretmenlern büyük çoğunluğu-
nun bu konuda öğretmn gelştrlmesne katkıları
oldukça düşük düzeydedr. Öğretmenlern gelenek-
sel anlatım ve soru-cevap dışında farklı yöntem-
ler kullanmadıkları ve stsnalar dışında materyal
gelştrmeye yönelk çalışmalarda bulunmadıkları
gözlenmştr. Blg, becer ve motvasyonları daha
y olan bazı öğretmenlern özellkle farklı yöntem
ve materyallern kullanılması ve gelştrlmes ko-
nusunda öğretme katkılarının daha yüksek düzey-
de olduğu görülmüştür.
KURAM VE UYGULAMADA EĞİTİM BİLİMLERİ
294
Önerler
Türkyede öğretmenlern eğtm-öğretm süreçlern-
dek rolünün anlaşılması ve gelştrlmes çn öğret-
men özerklğ konusunun daha genş br bçmde ve
farklı yönleryle ncelenmes gerekmektedr. Bu çalış-
mada yapıldığı gb, küçük ölçekl araştırma grupları-
na dayanan ntel çalışmalar konunun farklı açılardan,
dernlemesne ncelenmesnde faydalı olablr. Bu
çalışmaların yaygınlaşması bu konuda genelleneblr
sonuç ve önermelern ortaya konmasını sağlayacaktır.
Ayrıca lteratürde öğretmen özerklğ konusunu nce-
lemek çn, ncel yaklaşımı kullanan anket ölçekler
gelştrlmştr (e.g. Fredman, 1999; Pearson ve Hall,
1993). Benzer yaklaşımları kullanarak yapılacak çalış-
malar Türkyede bu konudak algı ve sorunların genş
kapsamlı örneklemler üzernden ortaya konulması
açısından faydalı olacaktır.
Öğretmenlern öğretm planlarının hazırlanması ve
uygulanması süreçlernde rol ve etks, bu konuda-
k sorunlar ve bunları etkleyen faktörlern meslek
deneym, motvasyon düzey, cnsyet, okul ortamı,
okul türü, öğrenc özellkler, okul yönetmnn tu-
tumu gb farklı değşkenler açısından ncelenmes
gerekr. Bu konuda yapılacak eğtm reformlarının
sorunlara uygun ve etkn çözümler üretmes, ancak
yapılacak çok yönlü ve genş kapsamlı araştırmalar
ışığında mümkün olablr.
Eğtm-öğretm yapısı ve poltkalarında yapılab-
lecek düzenlemelerle lgl araştırma bulguları doğ-
rultusunda gelştrlen önerler şunlardır:
1. Türkyede son on yıldır sürdürülen müfredat re-
formunun en temel amaçlarından brs “öğrenci-
merkezli, öğrenclern farklı breysel özellk, lg
ve htyaçlarını dkkate alan br öğretmn hayata
geçrlmesdr. Bu durum ancak her öğretmenn
kend öğrenclernn durumuna göre öğretmn
çerk, yöntem ve materyallern planlaması ve
gelştrmesyle mümkün olablr. Bunun gerçek-
leştrlmes çn se öğretmene çerk, yöntem ve
materyal seçme konusunda açık br yetk ve öz-
gürlük alanının sağlanması gerekmektedr.
Türkyenn öğretm kaltes sorununa etkn çözüm-
ler üretlmek stenyorsa bu konunun mutlaka
ele alınması gerekmektedr. Bu konuyu hmal
eden br reform grşmnde “öğrenci-merkezli-
lik” gb lkelern büyük ölçüde kâğıt üzernde
kalması kaçınılmazdır. Bu sorunun aşılablmes
çn öğretmenlern öğretmn planlanması, gelş-
trmes ve uygulamasıyla lgl kararlar ve süreç-
lerde daha etkn rol almalarını sağlayablecek ve
bu konuda yetk ve serbestlk alanlarını genşle-
tecek düzenlemelern yapılması gerekmektedr.
2. Öğretm planlaması sstem öğretmenlern ger-
çek anlamda planlama sürecne katılmalarını
sağlayablecek şeklde yenden yapılandırılmalı-
dır. 2000’l yıllarda yapılan değşklklerle, plan-
lamayla lgl mevzuata “öğrenci merkezli” ve “bi-
reyselleşm” öğretm, “esneklik” gb lkeler grse
de, ne bunlara uygun somut düzenlemeler yapıl-
mış, ne de bu lkeler etkn br bçmde uygulama-
ya yansıtılmıştır. Mevcut mevzuatta var olan, ge-
nel ve muğlâk lke ve yaklaşımların uygulamada
öneml br etks bulunmamaktadır. Mevzuatın
öğretmenlern planlama konusundak görev ve
sorumluluklarını ve bunlar çn sağlanan yetk ve
özerklk alanını açık ve somut br bçmde çzme-
s uygulama açısından daha etkl olacaktır.
3. Yıllık planların şlevn ders programında ver-
len öğretm konularının aylara ve haalara da-
ğıtılmasıyla sınırlandıran yapı ve uygulamalar
değştrlerek, planlamanın bütün boyutlarıyla
br program gelştrme faalyet olarak düzenlen-
mes önerlmektedr. Böylece planlama öğretme-
lern öğretmn hedef, çerk, yöntem, materyal,
öğrenme-öğretme etknlkler ve değerlendrme
etknlklern öğrenc grubuna göre gelştrmele-
rnn etkn br aracı halne getrleblr.
4. İlgl mevzuatta öngörülen, öncek yılın uygula-
malarına göre yıllık planların gözden geçrlerek
gelştrlmes lkesnn etkn br bçmde uygulan-
ması gerekmektedr. Bu bağlamda öğretmenlern
uygulama sonucunda kend öğrencler çn gerekl
gördükler değşklkler planlara yansıtablmeler
çn gerekl olan yetk ve özerklk sağlanmalıdır.
5. Öğretmenlern öğretmn planlanması ve gelşt-
rlmesne etkn katılımının sağlanması çn, okul
düzeynde bu konudak şbrlğ ve ortak çalışmala-
rın arttırılması gerekldr. Bu doğrultuda, planların
hazırlanmasında ve gözden geçrlerek gelştrlme-
snde zümre kurullarını etkn ve şlevsel hale getre-
blecek düzenlemelern yapılması önerleblr.
6. Planların ders programına ve lgl mevzuata uy-
gunluğunun sağlanmasını temel amaç ednen,
şeklc ve bürokratk denetleme anlayışı yerne,
öğretmenlern öğretmdek rol ve katkılarının
gelştrlmesn hedeeyen, öğretmenlere etkn
ve verml planlama çn rehberlk yapablecek,
öğretmenler gereksz formalte ve kırtasyec-
lkle meşgul etmeyecek br denetleme yapısının
kurulması gerekmektedr. Planlamayla lgl ya-
zılı belge ve kayıtları denetlemekten zyade, uy-
gulamada planların etknlğnn ve öğretmenn
öğretmn gelştrlmesndek katkısının denet-
lenmesn sağlayacak düzenlemelern yapılması
uygun olacaktır.
Educational Sciences: Theory & Practice - 12(1) • Winter • 295-299
©
2012 Educational Consultancy and Research Center
www.edam.com.tr/estp
İbrahim Hakkı ÖZTÜRK
a
Çanakkale Onsekiz Mart University
Abstract
This study seeks to analyze the role of history teachers in instructional planning and their areas of autonomy in
Turkey. The concept of teacher autonomy briefly refers to the authority and freedom of teachers in the planning
and implementation of the instructional activities and the decisions made during the instructional process. The
objective of the present study is to investigate the degree of participation of the teachers in the selection and
preparation of the teaching methods, content and materials throughout the preparation and implementation
of the annual instructional plans. The study aims to analyze the issue in depth by qualitative research design
focusing on a small sampling group consisting 11 participants. The findings have indicated that the role of the
teachers in the preparation of the annual instructional plans was quite limited and that the contents of the plans
were mostly borrowed from textbooks and the official curriculum. It was also observed that, in the classroom
practices, teachers usually reflected their preferences and personal decisions on the instructional process
more than what was given in the instructional plans. However, it is difficult to say that this flexibility was able to
provide an instructional process designed in line with the classroom realities and the students’ learning styles.
Key Words
Instructional Planning, Annual Instructional Plans, History Teaching, Teacher Autonomy.
Teacher’s Role and Autonomy in Instructional Planning:
The Case of Secondary School History Teachers with
regard to the Preparation and Implementation of Annual
Instructional Plans
In the scientic literature, the concept of the
teacher autonomy is dened by many scholars and
these denitions contain important dierences.
However, one common ground the dierent de-
nitions agree on is that the concept of autonomy
refers essentially to the freedom and the power of
the teachers in their professional activities (Castle,
2004; Friedman, 1999; Pearson & Hall, 1993; Short,
1994). e teacher autonomy is not conned to the
planning and implementing of the teaching activi-
ties. It covers equally the improvement of the teach-
ers’ role and power in decision-making regarding
the regulation of working conditions and school
environment, and the management of the human,
nancial and material sources (Friedman, 1999;
Öztürk, 2011a).
e recognition of greater powers for teachers is es-
sential to ensure that they properly carry out their
duties and do their assignments. e low degree of
power and autonomy assigned to the teachers in
the draing and planning of the teaching methods
and contents lie in conict with the larger sphere of
their responsibilities (Ingersoll, 2007). e teacher
autonomy is a very important consideration in
recognizing teaching as a profession and develop-
ing professional teachers. If teachers are to be em-
powered and regarded as professional individuals,
a İbrahim Hakkı ÖZTÜRK, Ph.D., is currently an
Assistant Professor at the Department of History
Education of Çanakkale Onsekiz Mart University.
His research interests include history teaching
methods, with a particular focus on history text-
books, teacher autonomy and computer-based
methods and materials. Correspondence: Assist.
Prof. İbrahim Hakkı ÖZTÜRK, Çanakkale Onsekiz
Mart University, College of Education, Depart-
ment of History Education, Çanakkale/Turkey.
E-mail: ibra.ozturk@gmail.com Phone: +90 286
2170954/3018.
EDUCATIONAL SCIENCES: THEORY & PRACTICE
296
like medical doctors or lawyers, they must have the
power and freedom in their professional practices
(Pearson & Moomaw, 2005; Webb, 2002).
Otherwise, many researchers stress the impor-
tance of the balance between the autonomy and
the responsibility for the eective functioning of
the school activities (Anderson, 1987; Gutmann,
1999). Some researchers (Little, 1990; Pearson &
Moomaw, 2005) warn that the autonomy should
neither be perceived nor employed as a kind of
freedom that keeps teachers away from cooperation
with their colleagues and the school management,
leaving them in professional isolation.
Teacher Autonomy in Instructional Planning in
Turkey
Instructional plans have a crucial function in help-
ing teachers participate in the planning of instruc-
tional practices, which enables teachers to create
a unique design for their own students. Student-
Centered approaches make it necessary that the
curriculum programs should be dynamic and be
designed in a shape that is conducive to further
development and modications during the imple-
mentation process (Galton, 1998). e process of
curriculum development does not end with the
preparation of curriculum programs; it continues
with the teachers’ instructional planning activities,
nalizing with the actual delivery of the instruction
in the classroom (Varış, 1997).
Teachers are usually involved in the nation-wide or
school-based curriculum development and renewal
activities (Demirel, 2006; White, 1992). But, the main
function of teachers during the task of curriculum
development comes into the foreground with plan-
ning and implementation of instructional activities.
According to Connelly (as cited in Ben-Peretz, 1990)
teacher still have a crucial role in program develop-
ment even when they are given the task of imple-
menting a ready-made package program by resort-
ing to their own decisions and modications while
adapting the curriculum according to their specic
context and teaching conditions. It is necessary that
the teachers are given the possibility to adapt the cur-
ricula in line with their own teaching context, so that
they can participate actively and eectively to cur-
riculum reform eorts (Johns, 2002). It seems that
one of the obstacles for teachers to deal with while
making instructional decisions and applying them is
limitations on teacher autonomy (Boote, 2006).
e curriculum reform realized in Turkey during
2000’s introduced the student-centred approach
that aims to diversify the teaching contents and
methods according to dierent needs, interests
and levels of the pupils (Eğitim Reformu Girişimi
[ERG], 2005; Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], n.d.).
is change requires that the teacher adopt the
role of a guide whose main duty is to rearrange the
teaching context in line with the needs and inter-
ests of the particular student group (Özden, 2005).
However, the Turkish education system is largely
dominated by an approach that denes centrally
and very tightly the curriculum planning and its
implementation (Yıldırım, 2003; Vorkink, 2006).
e implementation of the curriculum reform
goals’ requires the improvement of the teacher’s
role and autonomy in dening and planning of the
teaching activities.
In the Turkish context, while the in-service teach-
ers’ views, attitudes and practices towards the in-
structional planning is studied thoroughly (e.g.
Akpınar & Özer, 2006, 2008; Boyacı, 2009; Can,
2007, 2009; İşman & Eskicumalı, 2003; Şirinkan
& Gündoğdu, 2011; Taşdemir, 2006; Yıldırım,
2003; Yıldırım & Öztürk, 2002), these studies do
not pay a particular attention to issue of teacher
autonomy. Moreover, with a few exceptions (e.g.
Öztürk, 2011b), curriculum reform has not been
studied from the perspective of teacher autonomy.
In Turkey, the concept of teacher autonomy is stud-
ied very mostly in the context of foreign language
teaching (e.g. Sert, 2007; Üstünlüoğlu, 2009).
Purpose
is study aims to explore secondary school history
teachers’ experiences during the process of the de-
velopment of instructional plans and its application,
with a focus on the teachers’ role and autonomy
in this process. e study attempts to examine the
teachers’ inuence in instructional planning, their
roles in the selection of the contents of instructional
activities, methods and materials and also the prob-
lems that arise, linking them with the hidden factors
that path the way for these troubles. Furthermore,
the study has also focused on the implementation
of the annual instructional plans, thus managing
to shed light on the dierences between the ocial
curriculum and operational curriculum (Posner,
1995) that is actually taking place in schools.
Method
is study has adopted a case study design as its
methodology. Case study methodology involves an
ÖZTÜRK / Teacher’s Role and Autonomy in Instructional Planning: The Case of Secondary School History Teachers...
297
in-depth examination of a single instance or event.
Despite its inability to oer generalizable nd-
ings, they provide in-depth explanations and de-
scriptions in the analysis of educational problems
(Mertler & Charles, 2005).
Sampling
In this study, the participants were selected from his-
tory teachers at secondary schools in Çanakkale, a city
in western Turkey, and one of its districts, Bayramiç.
A total of 11 teachers participated in the study, six of
them were female and ve of them were male.
Data Collection and Analysis
For the data collection purposes, a triangulation of
three techniques was used in the study: interview,
observation in the eld, and document analysis
(Punch, 2005; Yıldırım & Şimşek, 2004). Triangu-
lation refers to the application and combination of
several research methodologies in the study of the
same phenomenon. It was deemed to be necessary
to use a variety of data collection techniques to be
able to diversify the types of data and to be able to
oer dierent perspectives on the issue. Triangu-
lation is used frequently in case studies (Cohen &
Manion, 1994).
e data analyzed in the study were collected dur-
ing the spring term of 2010 and lasted about a
month. For the document analysis part of the study,
the teachers were asked to provide the researcher
with their annual instructional plans of history
courses. e document analysis includes also of-
cial history curriculum (MEB, 2008) and other
relevant documents regulating the instructional
planning (MEB, 2003, 2005, 2009). Finally, some
of the history textbooks were also investigated (e.g.
Cazgır, Genç, Çelik, Genç, & Türedi, 2009).
Discussion
e ndings indicate that the teachers, participat-
ing in this study, have a limited inuence on the
preparation of the instructional plans. e contents
of the annual instructional plans are usually taken
-as they are- from the ocial curriculum issued by
the Ministry of Education and the textbooks. us
it is evident that the preferences and decisions of
the teachers are rarely reected in the preparation
of course materials and instructional plans. Hence,
the needs and learning styles of the students are not
taken into consideration. ese ndings support
the results of the earlier studies (Akpınar & Özer,
2006, 2008; Boyacı, 2009; Yıldırım, 2003).
However, the case is quite dierent when it comes
to the implementation of the plans and real in-
structional practices taking place in the classroom
context. During the application phase, teacher are
able to reect their own preferences and decisions
on the instructional activities and their teaching
styles more than prescribed in the annual instruc-
tional plans. In other words, it has been observed
that teachers have a larger area of autonomy in the
application stage, which is made possible by the pri-
vacy nature of the classroom environment, which
is partially detached from the eects of the outer
world. e classroom environment provides the
teacher with a certain degree of autonomy because
the teacher is the unique authority in his classroom
and there is hardly any direct control and supervi-
sion on his activities, with a few exceptions like the
ocial supervision procedures done by the Min-
istry. is phenomenon that Bidwell (as cited in
Gamoran, Secada, & Marrett, 2000) describes using
the term of structural looseness is a characteristic of
the teacher profession. However, we cannot say that
this autonomy and exibility in the classroom prac-
tices were able to provide an instructional process
designed in line with the students’ needs, expecta-
tions and learning styles. Particularly, in the classes
accommodating students with learning dicul-
ties, it has been observed that many problems have
arisen with regard to the application of the annual
instructional plans. e teacher exibility in the ap-
plication process does not suce to bridge the gap
between instructional plans and classroom realities.
e teacher exibility in the application process,
as observed on the teacher participant group, has
resulted in dierent practices in terms of the se-
lection of course contents and materials as well as
the teaching techniques. While the teachers were
more dependent on the ocial curriculum in the
selection of course contents, they were more able to
reect their own decisions and preferences on the
selection of teaching methods and materials.
According to the results of some studies (Eu-
rydice, 2008; Organisation for Economic Coop-
eration and Development (OECD), 2005), in the
most of the European countries, the course con-
tents are defined by official curricula and, thus
the degree of autonomy allowed to teachers de-
pends basically to organization of the curricula.
In this sense, the flexibility of the official curri-
cula is of great importance. It is essential that the
curriculum be flexible and leaves some space for
EDUCATIONAL SCIENCES: THEORY & PRACTICE
298
the teacher so that the teachers can reflect their
individual preferences on their teaching practic-
es (Hesapçıoğlu, 2008). In context of the teachers
participating in this study, the lack of flexibility
in Turkish history curriculum is a very impor-
tant factor effecting teachers’ instructional plan-
ning activities. Regarding the selection of course
contents in particular, the high density of the of-
ficial curriculum contents appears as one of the
basic obstacles for improving teachers’ role and
autonomy in instructional planning.
In the literature, it is said that there is a link between
teacher contributions to curriculum development
process and their degree of professional develop-
ment (Macpherson, Brooker, Aspland, & Elliott,
1999). e professional development is also pre-
requisite to eectively put into practice the teacher
autonomy (Steh & Pozarnik, 2005). e ndings of
the study have revealed that there are some dier-
ences among the teachers in terms of the level of
participation in the planning and improvement of
the instructional practices. It has been observed
that the contributions of teachers, with sucient
knowledge, skills and motivation, to the eective
use of the new teaching methods and materials are
at a higher level.
References / Kaynakça
Akpınar, B. ve Özer, B. (2006). Mesleki ve teknik ortaöğretimde
yapılan öğretim planlarının değerlendirilmesi. rat Üniversite-
si Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 97-119.
Akpınar, B. ve Özer, B. (2008). Genel ortaöğretimde yapılan
öğretim planlarının okul müdürü ve öğretmen rüşlerine
göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bi-
limler Enstitüsü Dergisi, 5 (10), 121-145.
Anderson, L. W. (1987). e decline of teacher autonomy: Tears or
cheers? International Review of Education, 33 (3), 357-373.
Ben-Peretz, M. (1990). e teacher-curriculum encounter: Free-
ing teachers from the tyranny of texts. Albany: State University
of New York Press.
Boote, D. N. (2006). Teachersprofessional discretion and the
curricula. Teachers and Teaching: eory and Practice, 12 (4),
461-478.
Boyacı, A. (2009). Metaphorical images for educational plan-
ning: Perceptions of public elementary school teachers. Selçuk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 111-124.
Can, N. (2007). İlköğretim okulu yöneticisinin bir öğretim
lideri olarak yeni öğretim programlarının geliştirilmesi ve
uygulanmasındaki yeterliliği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3
(2), 228-244. http://eku.comu.edu.tr/index/3/2/ncan.pdf adre-
sinden 12 Aralık 2010 tarihinde edinilmiştir.
Can, N. (2009). e leadership behaviours of teachers in pri-
mary schools in Turkey. Education, 129 (3), 436-447.
Castle, K. (2004). e meaning of autonomy in early childhood
teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Educati-
on, 25 (1), 3 -10.
Cazgır, V., Genç, İ., Çelik M., Genç, C. ve Türedi, Ş. (2009).
Ortaöğretim tarih 10. Sınıf. İstanbul: MEB Yayınları.
Cohen, L., & Manion, L. (1994). Research methods in education.
London: Routledge.
Demirel, Ö. (2006). Kuramdan uygulamaya eğitimde program
geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Eğitim Reformu Girişimi (ERG). (2005). Öğretim programlari incele-
me ve değerlendirme - I. http://ipc.sabanciuniv.edu/tr/Yayinlar/Ogreti-
mOzet.pdf adresinden 24 Nisan 2009 tarihinde edinilmiştir.
Eurydice. (2008). Responsabilités et autonomie des enseig-
nants en Europe. Retrieved 20 March, 2009 from http://eacea.
ec.europa.eu/ressources/eurydice/pdf/0_integral/094FR.pdf.
Friedman, I. A. (1999). Teacher-perceived work autonomy: e
concept and its measurement. Educational and Psychological
Measurement, 59 (1), 58-76.
Galton, M. (1998). Making a curriculum: Some principles of
curriculum building. In J. Moyles & L. Hargreaves (Eds.) Pri-
mary curriculum: Learning from international perspectives (pp.
73-80). London: Routledge.
Gamoran, A., Secada, W. G., & Marrett C. B. (2000). e or-
ganizational context of teaching and learning, changing theo-
retical perspectives. In M.T.Hallinan (Ed.), Handbook of the
sociology of education (pp. 37-63). New York: Springer.
Gutmann, A. (1999). Democratic education. Princeton: Prince-
ton University Press.
Hesapçıoğlu, M. (2008). Öğretim ilke ve yöntemleri: Eğitim
programları ve öğretim. Ankara: Nobel.
Ingersoll, R. M. (2007). Short on power long on responsibility.
Educational Leadership, 65 (1), 20-25.
İşman, A. ve Eskicumalı, A. (2003). Eğitimde planlama ve de-
ğerlendirme. İstanbul: Değişim Yayınları.
Johns, D. P. (2002). Changing curriculum policy into practice:
e case of physical education in Hong Kong. e Curriculum
Journal, 13 (3), 361-385.
Little, J. W. (1990). e Persistence of privacy: Autonomy and
initiative in teachers professional relations. Teachers College
Record, 91 (4), 509-536.
Macpherson, I., Brooker, R., Aspland, T., & Elliott, B. (1999,
April). Enhancing the profile of teachers as curriculum decision-
makers: Some international perspectives. Paper presented at the
Annual Meeting of the American Educational Research Asso-
ciation, Montreal, Quebec.
Mertler, C. A., & Charles, C. M. (2005). Introduction to educati-
onal research. Boston: Pearson Education.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2003). Millî Eğitim Bakanlığı
eğitim ve öğretim çalışmalarının plânlı yürütülmesine ilişkin
yönerge. Millî Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2551, 438-448.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2005). Millî Eğitim Bakanlığı
eğitim ve öğretim çalışmalarının plânlı yürütülmesine ilişkin
yönergede değişiklik yapılmasına dair yöner ge. Millî Eğitim
Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2575, 603-604.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2008). Ortaöğretim 10. sınıf ta-
rih dersi programı. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/index.php
adresinden 24 Nisan 2009 tarihinde edinilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2009). Ortaöğretim kurumları
yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/27305_0.html ad-
resinden 8 Aralık 2010 tarihinde edinilmiştir.
ÖZTÜRK / Teacher’s Role and Autonomy in Instructional Planning: The Case of Secondary School History Teachers...
299
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (t.y./n.d.). Talim Terbiye Kurulu
program geliştirme çalışmaları. http://ttkb.meb.gov.tr/program-
lar/prog_giris/prg_giris.pdf adresinden 24 Nisan 2009 tarihin-
de edinilmiştir.
Organisation for Economic Cooperation and Development
(OECD). (2005). School factors related to quality and equity, re-
sults from Pisa 2000. Retrieved July 05, 2009 from http://www.
oecd.org/dataoecd/15/20/34668095.pdf.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegema Ya-
yıncılık.
Öztürk, İ. H. (2011a). Öğretmen özerklğ üzerne kavramsal
br nceleme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 35, 82-99.
Öztürk, İ. H. (2011b). Curriculum reform and teacher auto-
nomy in Turkey: e case of the history teaching. International
Journal of Instruction, 4 (2), 113-128.
Pearson, L. C., & Hall, B. W. (1993). Initial construct Validation
of the Teaching Autonomy Scale, Journal of Educational Rese-
arch, 86 (3), 172-177.
Pearson, L. C., & Moomaw, W. (2005). e Relationship betwe-
en teacher autonomy and stress, work satisfaction, empower-
ment, and professionalism. Educational Research Quarterly, 29
(1), 37-53.
Posner, G. J. (1995). Analyzing the curriculum. New York: Mc
Graw-Hill.
Punch, F. K. (2005). Sosyal araştırmalara giriş, nitel ve nicel yak-
laşimlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Sert, N. (2007). Öğrenen özerkliğine ilişkin bir ön çalişma. İl-
köğretim Online, 6 (1), 180-196. http://ilkogretim-online.org.
tr/vol6say1/v6s1m13.pdf adresinden 23 Nisan 2009 tarihinde
edinilmiştir.
Short, P. M. (1994). Defining teacher empowerment. Educati-
on, 114 (4), 488-492.
Steh, B., & Pozarnik B. M. (2005). Teachers’ perception of their
professional autonomy in the environment of systemic change.
In D. Beijaard et al., (Eds.) Teacher professional development in
changing conditions (pp. 349-363), Dordrecht: Springer.
Şrnkan, A. ve Gündoğdu, K. (2011). Öğretmenlern ilköğre-
tim beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı ve planla-
rına ilişkin algıları. İlköğretim Online, 10 (1), 144-159. http://
ilkogretim-online.org.tr/vol10say1/v10s1m12.pdf adresinden
11 Aralık 2010 tarihinde edinilmiştir.
Taşdemir, M. (2006). Sınıf öğretmenlernn planlama yeterlk-
lern algılama düzeyleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (3),
287-307.
Üstünlüoğlu, E. (2009). Dil öğrenmede özerklik: Öğrenciler
kendi öğrenme sorumluluklarını üstlenebiliyorlar mı? Eğitim-
de Kuram ve Uygulama, 5 (2), 148-169. http://eku.comu.edu.tr/
index/5/2/turkce/e_ustunluoglu.pdf adresinden 15 Şubat 2010
tarihinde edinilmiştir.
Varış, F. (1997). Eğitimde program geliştirme: Teoriler, teknikler.
Ankara: Alkım Yayıncılık.
Vorkink, A. (2006). Education reform and employment, Re-
marks delivered at Istanbul Chamber of Commerce. Retrieved
September 08, 2009 from http://go.worldbank.org/TPKEO-
ECXI0.
Webb, P. T. (2002). Teacher power: e exercise of professional
autonomy in an era of strict accountability. Teacher Develop-
ment, 6 (1), 47-62.
White, P. A. (1992). Teacher empowerment under “Ideal” scho-
ol-site autonomy. Educational Evaluation and Policy Analysis,
14 (1), 69-82.
Yıldırım, A. (2003). Instructional planning in a centralized
school system: Lessons of a study among primary school te-
achers in Turkey. International Review of Education, 49 (5),
525-543.
Yıldırım, A. ve Öztürk, E. (2002). Sınıf öğretmenlerinin gün-
lük planlarla ilgili algıları: Öncelikler, sorunlar ve öneriler.
İlköğretim-Online, 1 (1), 17-27. http://ilkogretim-online.org.
tr/vol1say1/v01s01c.pdf adresinden 12 Aralık 2010 tarihinde
edinilmiştir.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2004). Sosyal bilimlerde nitel araştır-
ma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
... Öğretmenlerin üzerlerine düşen bu görevleri etkili bir şekilde yürütebilmeleri için, bir dereceye kadar eğitim ortamlarındaki yapısal ve iç kısıtlamalardan öğretmenleri kurtarmak ve özerkliklerini sağlamak gerekir (Camilleri, 1997;Öztürk, 2012). Bu bağlamda özerklik ile sessizlik arasında bir ilişkiden söz etmek yerinde olacaktır. ...
... Yapılan araştırmalar sonucunda, Türkiye'de öğretmenlerin özerklik kavramından algıladıkları, öğretmenlerin bilinçli olarak seçimlerini yapabilmesi ve bu yaptıkları seçimlerini eyleme geçirebilme yeterliliğine sahip olmalarının yanı sıra öğretmenin kendine güvenmesi, inanması, yaptığı seçimleri uygularken karşılaştığı problemlere çözümler getirebilme gücü, davranışlarında dışa bağımlı olmadan takdir beklememesi şeklindedir (Ulusoy ve Şahin, 1993;Özdoğan, 1997;Öztürk, 2012;Karabacak, 2014). ...
... In order for teachers to carry out these duties effectively, it is necessary to liberate teachers from structural and internal constraints in educational environments and to ensure their autonomy (Camilleri, 1997;Öztürk, 2012). In this context, it would be appropriate to talk about a relationship between autonomy and silence. ...
Article
Bu araştırmanın amacı, resmi ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeyleri ile özerklik davranışları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Konya ili Meram İlçesi ortaöğretim kurumlarında görev yapmakta olan 506 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırma verileri, “Kişisel Bilgi Formu”, “Örgütsel Sessizlik Ölçeği” ve “Öğretmen Özerkliği Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, Pearson Korelasyon Analizi ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Örgütsel sessizlik, öğretmenlerin okulda sorumlu oldukları işlerle ilgili ya da okulun farklı etkinlikleriyle ilgili olarak, duygu, stres, kaygı ve tekliflerini yansıtmadıkları bir durumdur. Öğretmen özerkliği ise öğretmenlerin belirli bir yetki ve özgürlük alanına sahip olmaları, mesleklerini ilgilendiren konularda karar verme yetkileri, eğitimin planlanıp geliştirilmesinde rol almaları ve yönetim süreçlerine katılımlarıdır. Okulda öğretmenlerin sessizlikleri, özerk olma duygusu ile birebir ilişkilidir. Öğretmenler kendilerini okullarında özerk hissederlerse okullarında meydana gelecek değişme aşamalarında düşüncelerini paylaşır, ekip arkadaşları ile işbirliği içerisinde çalışmalar yaparlar. Öğretmenler kendilerini okulda özerk hissetmiyorlarsa örgütte sessizliğe ve dolayısıyla da yalnızlığa itilirler ve bunun sonucu olarak da bu durumdaki öğretmenlerin okuldan kendilerini soyutladıkları görülmektedir. Araştırma bulgularına göre, ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeyleri ile öğretmenlerin özerk davranışları arasında negatif yönde orta seviyede anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Ortaöğretim kademesinde çalışan öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeyleri, öğretmen özerkliği davranışlarının anlamlı yordayıcısıdır.
... Hence, teachers' viewpoints regarding the curriculum are important. It is indicated in the related literature that there is a discrepancy between the intended curriculum and the enacted curriculum (Mihalic, 2002;Bayrak and Erden, 2007;Öztürk, 2012;Tokgöz, 2013;Han, 2013;Bümen, Çakar and Yıldız, 2014;Yazıcılar, 2016;Bay, Kahramanoğlu, Döş, Turan-Özpolat, 2017;Bümen, 2019;Bümen and Yazıcılar, 2020). Elimination of teachers' anxieties associtaed with the implementation of a curriculum increases the effectiveness of the enacted curriculum (Gökçek, 2008), and studies on decision making processes enhance the understanding of how theory is transformed into practice (Tokgöz, 2013). ...
... Elimination of teachers' anxieties associtaed with the implementation of a curriculum increases the effectiveness of the enacted curriculum (Gökçek, 2008), and studies on decision making processes enhance the understanding of how theory is transformed into practice (Tokgöz, 2013). Thus, studies addressing teachers' daily class activities, their perceptions, beliefs, and their approaches to the way the intended curriculum is enacted are essential (Öztürk, 2012;Han, 2013;Tokgöz, 2013;Bümen, 2019). The transformation process and teachers' approaches to the implementation of the curriculum, the level of curriculum implementation, decisions regarding learning products (Fullan and Pomfret, 1977) are related to teachers' consciousness of their roles in the implementation of the curriculum (Tokgöz, 2013), how teachers adapt to changing curricula (Gökçek, 2008), how a transition from a teacher-centered approach to a learner-centered approach would affect roles within the organization are all related to curriculum commitment (Bümen, et al., 2014;Bümen, 2019). ...
... Öztürk (2011) listed the dimensions of teacher autonomy as the planning and implementation of education, participtation in important decisions regarding education and school management, and the development of teachers' professional knowledge and proficiency. The autonomy to be granted to teachers is categorized in the related literature as the planning and implementation of education (Freidman, 1999;Pearson & Hall, 1993;Öztürk, 2012), participation in the management process (Freidman, 1999;Ingersol, 2007;Öztürk, 2012) and professional development (Steh and Pozarnik, 2005). Autonomous teachers can effectively and comprehensively reflect their own preferences and decisions onto their teaching based on students' interests and needs (Short, 1992;Pearson and Moomaw, 2005). ...
Article
The aim of the present study was to reveal the relationship between teachers’ commitment to the curriculum and teacher autonomy. The study was conducted during the fall term of the 2020-2021 academic year by means of google forms administered to 956 students on social platforms. The data collection instruments utilized in the study were the Teacher Autonomy Scale and the Curriculum Commitment Scale. To analyze the data, descriptive analyses, correlation analysis, and MANOVA were conducted. The results of the study revealed that teachers were commited to the curriculum and displayed behaviors of autonomy. It was revealed that there was a moderate degree of correlation between teacher autonomy and commitment to the curriculum. A low level of positive relationship was identified between teachers’ commitment to the curriculum and their levels of autonomy in the curriculum, professional development, and professional communication.
... Karadağ Çaydaşi (2019) araştırmasında sınıf öğretmenlerinin çoğunun öğretim programının öğrenciye kazandırmak istediği becerileri önemsediği yönünde sonuçlara ulaşmıştır.Yıldız (2018) öğretmen adaylarının öğretim programına bağlılık algıları ile eğitim programı tasarım yaklaşımı tercihi arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yaptığı araştırmasında sınıf öğretmenlerinin öğretim programına bağlılığının yüksek düzeyde olduğunu tespit etmiştir.Burul (2018) yaptığı araştırmasında öğretmenlerin öğretim programına bağlılıklarının yüksek düzeyde olduğunu, programa uyma boyutunda ise düşük düzeyde bağlılık sergilediklerini tespit etmiştir. Alanyazında araştırmanın bu bulgusu açısından benzer olan(Tekbıyık ve Akdeniz, 2008; Dinç ve Doğan, 2010; Çelik-Şen ve Şahin-Taşkın, 2010;Öztürk, 2012; Arslan, Ercan ve Tekbıyık, 2014; Benli Özdemir ve Arık, 2017) araştırmalar bulunmaktadır. Alanyazında öğretmenlerin öğretim programlarına bağlılık düzeylerinin düşük düzeyde olduğu araştırmalar da (Karacaoğlu ve Acar, 2010; Aykaç ve Ulubey 2012; Özpolat ve Bay 2015) yer almaktadır. ...
Article
Full-text available
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine bağlılık algıları ile öğretim programına bağlılık algıları arasındaki ilişkinin saptanmasıdır. Araştırmada ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2020-2021 Eğitim Öğretim yılında Bolu ili merkez ilçesinin resmi ilkokullarında görev yapan 420 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmaya 32 farklı ilkokuldan toplamda 318 sınıf öğretmeni katılmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, “Öğretmenlik Mesleğine Bağlılık Ölçeği” ile “Öğretim Programına Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizleri SPSS 20.0 paket programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde ortalama, yüzde, standart sapma, frekans, korelasyon gibi betimsel istatistikler kullanılmıştır. Ölçeklerin güvenirlik analizleri için Cronbach Alpha katsayıları hesaplanmış, geçerlik kanıtları elde etmek için de Doğrulayıcı Faktör Analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, sınıf öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine bağlılık algıları “yüksek”, öğretim programına bağlılık algıları ise “çok yüksek” düzeydedir. Sınıf öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine bağlılık ile öğretim programına bağlılık algıları arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
... Alanyazın incelendiğinde öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarına (Black ve Deci, 2000;Chiu, 2012;Gömleksiz ve Bozpolat, 2012;Güvenç ve Güvenç, 2014;Kozak, 2017;Oğuz, 2013aOğuz, , 2013bOğuz ve ark., 2014;Özkal ve Demirkol, 2014;Öztürk, 2012;Perlman ve Webster, 2011;Reeve, Bolt ve Cai, 1999;Scharle ve Szabo, 2000;Sierens ve diğerleri, 2009;Üstünoğlu, 2009;Wulf, Chiviacowsky ve Drews, 2015) ve liderlik stillerine ilişkin araştırmalar (Altınkurt ve Yılmaz, 2012;Angelle ve DeHart, 2011;Angelle, Nixon, Norton ve Niles, 2011;Can, 2009;Çelik ve Tamer, 2014;Greenlee, 2007;Güllü ve Arslan, 2009;Kıranlı, 2013;Lieberman ve Friedrich, 2007;Yiğit, Doğan ve Uğurlu, 2013) literatürde yer almaktadır. Ancak beden eğitimi öğretmenlerinin özerklik destekleyici davranışlarının ve liderlik stillerinin belirlenmesine yönelik araştırmaların az olduğu belirlenirken; aynı zamanda öğretmen liderliği ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışı arasındaki ilişkiyi araştıran alana özgü bir araştırmaya da rastlanılmamıştır. ...
Article
The aim of this research is to determine the curriculum literacy levels of classroom teachers. The study group of this research, which is based on a case study from qualitative research designs, consists of teachers working in primary schools in the 1st term of the 2020-2021 academic year in Diyarbakir. The teachers in the study group were selected by criterion sampling, one of the purposive sampling methods. In the data collection process of the research, semi-structured interview technique was used. In addition, the qualitative data obtained were analyzed with descriptive analysis methods. As a result of this research, it was revealed that the classroom teachers did not directly access the curriculum designed by the MoNE, but indirectly followed the curriculum by downloading the annual plans from the web pages on the internet. In addition, interviews with teachers revealed that teachers could barely demonstrate the philosophy, values and competencies in the curriculum and were unaware of these parts. On the other hand, classroom teachers stated that they focused on basic skills (reading, writing and arithmetic), life skills (self-confidence, entrepreneurship, self-regulation, problem solving) and values education (love, respect, honesty, sharing, responsibility) in success. It is seen that while teachers mostly talk about the acquisitions related to basic skills, life skills and values education in the curriculum, they refer less to the acquisitions related to mathematics and engineering skills, which are widely used and vital in today's world. This result is teachers' 21st century. It has been shown that they care about the inclusion of skills, life skills and values education in the curriculum and they try to achieve the goals for these skills by the students.
Conference Paper
Full-text available
Bu araştırmanın amacı, özel bir eğitim kurumunda çalışan öğretmenlerin, kurumlarındaki karar alma süreçleri ve bu süreçlere katılımda özerkliklerine ilişkin görüşlerinin tespit edilmesi olarak belirlenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan olgubilim deseninden yararlanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Orta Karadeniz Bölgesi'nde bir ilde eğitim veren özel bir eğitim kurumunun ilkokul, ortaokul ve lise seviyesinde çalışan 45 öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak öğretmenlerin kurumlarında uygulanan kararların alınma süreçlerine ve bu süreçlere katılım düzeylerine ilişkin görüşlerini tespit etmeye yönelik açık uçlu sorulardan oluşan bir anket formu oluşturulmuştur. Verilerin analizinde betimsel analiz yönteminden yararlanılmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda bulgular katılımcıların üç ana başlıkta birbirlerinden ayrıldıklarını göstermektedir. İlk başlıkta öğretmenler karar alma süreçlerinde kendilerini yetkin görmekte fakat bu yetkinliği kullanmalarına izin verilmediğini düşünmektedirler. İkinci başlıkta yer alan öğretmenler, karar alma süreçlerinde kendilerini yetkin görmekte ve bu yetkileri kullanabildiklerini ifade etmektedirler. Üçüncü başlıkta ise öğretmenler karar alma süreçlerinde kendilerini yetkin görmemekte ve süreçte etkin rol oynamıyor olmaktan rahatsızlık duymamaktadırlar. Araştırmada elde edilen bulgular, öğretmenlerin birçoğunun birinci başlıkta yer aldığını, bir diğer deyişle, kurum içi faaliyetlere ilişkin kararların alınmasında kendilerini yetkin hissetmelerine rağmen süreçte özerkliğe sahip olmadıklarını düşündüklerini ortaya koymaktadır. Hatta öğretmenlerin bir kısmı alınan kararların sebebi ve amacı hakkında bilgi sahibi olamadıklarından, verilen bazı kararları uygulamaya geçirilmeden önce öğrenemediklerinden bahsetmişlerdir. Bu durum öğretmenleri rahatsız etmekte ve kuruma olan yaklaşımlarını olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Çalışmanın bulgularından yola çıkılarak öğretmenlerin özellikle eğitim-öğretim faaliyetlerine ilişkin alınan kararlarda belirli düzeyde özerkliğe sahip olmalarının önem taşıdığını söylemek mümkündür. Anahtar kelimeler: öğretmen özerkliği, özel okul öğretmenleri, karar alma ABSTRACT The purpose of the study is to determine the opinions of teachers working in a private educational institution about decision making processes of their schools and their autonomy in participating in these processes. In the research, the phenomenology pattern, one of the qualitative research methods, was used. The study group of the research consisted of 45 teachers working at primary, secondary and high school level of a private educational institution in a province in the Central Black Sea Region. As a data collection tool, a questionnaire form consisting of open-ended questions has been created to determine the opinions of teachers about the processes of taking decisions and their level of participation in these processes. Descriptive analysis method was used in the analysis of the data. According to the data obtained, the findings show that the participants differed from each other under three main headings. In the first part, teachers consider themselves competent in decision making processes, but think that they are not allowed to use this competence. The teachers in the second topic see themselves as competent in decision making processes and express that they can use these competence. n the third topic, teachers do not see themselves competent in decision making processes and do not feel uncomfortable with not playing an active role in 191
Conference Paper
Full-text available
Today, where distance education is used effectively, course materials developed with Web tools are widely used to enrich the teaching processes. Many personal data such as voice, video, individual evaluation reports, photos, including personal information such as name, surname, profile photo, school name, class, e-mail, phone number, password, are processed during registration or use of the application in Web tools. When using web tools, it is necessary to act in accordance with the principles set by laws and other legal regulations in the processing of personal data. However, during the use of these tools, various data breaches caused by the user (public content sharing, collection of individual images, evaluation reports of students, use of profile photos, public sharing of audio and/or video recordings, student If all information is not deleted from the tool after the teaching process is completed, parental consent is not obtained, etc.), the confidentiality and security of the information are endangered. In the emergency distance education process, which has been passed due to the pandemic since March 2020, the intense use of digital tools and the internet environment by both students and teachers has made it easier to overlook the details of issues such as student privacy and increased the risk of data breaches. In this study, attention is drawn to the importance of user-induced data breaches in web tools used in the distance education process.
Article
Full-text available
Bu çalıĢmanın amacı, ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin öğretmen özerkliğine iliĢkin algılarının çeĢitli değiĢkenler açısından incelemesidir. Bu amaç doğrultusunda, nicel araĢtırma yöntemlerinden genel tarama modeli tercih edilmiĢtir. AraĢtırmanın örneklemi basit seçkisiz örnekleme ile belirlenen ve Gaziantep ilinin Nizip ilçesinde görev yapan 614 öğretmenden oluĢmaktadır. AraĢtırmanın verileri araĢtırmacılar tarafından hazırlanan kiĢisel bilgiler formu ile Çolak ve Altınkurt (2017) tarafından geliĢtirilen “Öğretmen Özerkliği Ölçeği“ kullanılarak toplanmıĢtır. AraĢtırmada öğretmenlerin özerklik algı düzeylerini belirlemek için aritmetik ortalama, standart sapma gibi betimsel analizler ile birlikte gruplar arasındaki farklılaĢmayı belirlemek için t-testi, tek yönlü varyans (ANOVA) gibi yordayıcı analizler kullanılmıĢtır. AraĢtırma sonucunda öğretmenlerin yüksek düzeyde özerklik algısına sahip oldukları ve kıdem, eğitim durumu, okul kademesi, yaĢ ve branĢa göre anlamlı farklılaĢmalar olduğu ortaya çıkmıĢtır. Bu sonuçlara göre öğretmenlerin özerklik algılarının kiĢisel özelliklere göre değiĢebileceği anlaĢılmaktadır. Bu doğrultuda öğretmen özerkliği bağlamında belirlenecek politikalarda bu durumun göz önünde bulundurulması önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Özerklik, öğretmen özerkliği, tarama modeli, ilköğretim okulları.
Article
Full-text available
Bu çalışmada literatürde ortaya çıkan yaklaşım ve modeller çerçevesinde, öğretmen özerkliği kavramının kapsamı, boyutları ve bu kavramın ifade ettiği olgunun eğitim ve öğretimdeki işlevleri incelenmektedir. Bu konuda dünya genelinde önemli bir literatür oluşmuşsa da, Türkiye’de öğretmen özerkliği olgusu çok az incelenmiştir. Bu çalışma Türkiye’de bu alandaki araştırmalarının gelişmesine katkı sağlamak için, konuyu kuramsal düzeyde tartışmayı amaçlamaktadır. Genel bir şekilde tanımlanırsa, öğretmen özerkliği öğretmenlerin mesleki faaliyetlerini planlama, uygulama ve bunlarla ilgili kararları almada sahip olduğu yetki ve özgürlük alanını ifade etmektedir. Özerklik sadece doğrudan eğitim ve öğretimle ilgili hususları değil, genel olarak çalışma ortamı ve okul yönetimiyle ilgili konuları da kapsamaktadır. Dolayısıyla öğretmen özerkliğinin, öğretmenlerin eğitim sistemindeki rollerinin anlaşılması, tanımlanması ve geliştirilmesinde kilit rolü oynayabilecek temel kavramlardan birisi olduğu söylenebilir.
Article
Full-text available
In recent years, the curriculum programs have been changed dramatically in Turkey, as part of a comprehensive reform initiative. The history curriculum for secondary schools was subjected to this transformation as well. This study examines the curriculum reform in terms of teacher autonomy, a key-concept for the comprehension and improvement of the teachers’ role in education. The study aims to analyze whether the change in the curriculum has brought any significant innovation regarding the teacher autonomy. According to study’s findings, the new history curriculum fails to construct a new framework that is able to provide to teachers a broad sphere of power and autonomy which could allow and encourage them to assume a greater role in the curriculum planning and implementation. This situation is evidently in contradiction with the main reform’s goals such as the development of student-centered teaching methods focusing on the needs, interests and demands of the students and considering their diversities.
Book
Preface Part I. Foundations of Research 1. Science, Schooling, and Educational Research Learning About the Educational World The Educational Research Approach Educational Research Philosophies Conclusions 2. The Process and Problems of Educational Research Educational Research Questions Educational Research Basics The Role of Educational Theory Educational Research Goals Educational Research Proposals, Part I Conclusions 3. Ethics in Research Historical Background Ethical Principles Conclusions 4. Conceptualization and Measurement Concepts Measurement Operations Levels of Measurement Evaluating Measures Conclusions 5. Sampling Sample Planning Sampling Methods Sampling Distributions Conclusions Part II. Research Design and Data Collection 6. Causation and Research Design Causal Explanation Criteria for Causal Explanations Types of Research Designs True Experimental Designs Quasi-Experimental Designs Threats to Validity in Experimental Designs Nonexperiments Conclusions 7. Evaluation Research What Is Evaluation Research? What Can an Evaluation Study Focus On? How Can the Program Be Described? Creating a Program Logic Model What Are the Alternatives in Evaluation Design? Ethical Issues in Evaluation Research Conclusions 8. Survey Research Why Is Survey Research So Popular? Errors in Survey Research Questionnaire Design Writing Questions Survey Design Alternatives Combining Methods Survey Research Design in a Diverse Society Ethical Issues in Survey Research Conclusions 9. Qualitative Methods: Observing, Participating, Listening Fundamentals of Qualitative Research Participant Observation Intensive Interviewing Focus Groups Combining Qualitative and Quantitative Methods Ethical Issues in Qualitative Research Conclusions 10. Single-Subject Design Foundations of Single-Subject Design Measuring Targets of Intervention Types of Single-Subject Designs Analyzing Single-Subject Designs Ethical Issues in Single-Subject Design Conclusions 11. Mixing and Comparing Methods and Studies Mixed Methods Comparing Reserch Designs Performing Meta-Analyses Conclusions 12. Teacher Research and Action Research Teacher Research: Three Case Studies Teacher Research: A Self-Planning Outline for Creating Your Own Project Action Research and How It Differs From Teacher Research Validity and Ethical Issues in Teacher Research and Action Research Conclusions Part III. Analyzing and Reporting Data 13. Quantitative Data Analysis Why We Need Statistics Preparing Data for Analysis Displaying Univariate Distributions Summarizing Univariate Distributions Relationships (Associations) Among Variables Presenting Data Ethically: How Not to Lie With Statistics Conclusions 14. Qualitative Data Analysis Features of Qualitative Data Analysis Techniques of Qualitative Data Analysis Alternatives in Qualitative Data Analysis Computer-Assisted Qualitative Data Analysis Ethics in Qualitative Data Analysis Conclusions 15. Proposing and Reporting Research Educational Research Proposals, Part II Reporting Research Ethics, Politics, and Research Reports Conclusions Appendix A: Questions to Ask About a Research Article Appendix B: How to Read a Research Article Appendix C: Finding Information, by Elizabeth Schneider and Russell K. Schutt Appendix D: Table of Random Numbers Glossary References Author Index Subject Index About the Authors
Article
In the United States teacher autonomy has been declining for at least a decade. This decline can be attributed in large part to three factors. First, uniform staff development programmes based on research on effective teaching have become widespread. Second, classroom observations have become an integral part of imposed teacher evaluations. Third, school principals have been called on to assume the role of ‘instructional leader’. While some may perceive the decline of teacher autonomy negatively, at least two benefits of this decline have been identified. First, a ‘common language’ by which teachers can discuss the problems and potential of instruction and teaching among themselves and with school administrators is developing. Second, the likelihood that teachers will achieve a truly professional status is enhanced. Many educators write as if the natural result of a decline in teacher autonomy is standardization; that is, the cloning of teachers. This article negates such pessimism. Teacher autonomy, like many educational variables, exists along a continuum. As a consequence, a midpoint on the autonomy continuum — a balance between uniqueness and standardization, between license and responsibility — is the desirable state of affairs. Finally, autonomy should be earned by teachers, not simply given to them. In this regard, greater concern should be given to teachers' preparation for, and induction into, their roles as school teachers. Similarly, increases in autonomy should mirror increases in teacher status; status defined in terms of teacher experience, expertise, and excellence.