BookPDF Available

Tarımsal Sulama Yöntemleri.

Authors:
  • Dicle University, Agricultural Faculty
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
Yöntemleri
Tarımsal
Sulama
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
2
Yay›nlayan
GIDA TARIM VE HAYVANCILIK
BAKANLIĞI
Eğitim, Yayım ve Yayınlar Dairesi
Başkanlığı
Bakanlık Adına İmtiyaz Sahibi ve
Genel Yayın Koordinatörü
Recep TEZGEL
Yayın Sorumlusu
Ali METİN
Eğitim ve Yayım Grup Sorumlusu
Seri Editörü
Neriman KARA (Ziraat Mühendisi)
Hazırlayan - Editör
Prof. Dr. Öner ÇETİN
Dicle Üniversitesi
Grafik Tasarım
Mehmet ATALAY- Şengül ÖZTÜRK
Yayın Yeri ve Tarihi
ANKARA-2012
Çiftçi Eğitim Serisi Yayın No
2012/7
3
Tarım sektörü, Türkiye’nin gelişen, değişen ve yenilenen yüzü olarak ön plana çıkmaktadır. Bu çerçevede
Bakanlığımız, verimlilik artışı ve üretimle ilişkisi olmayan proje ve destekleme araçları yerine; kalite, sağlık, verimlilik ve kırsal kalkın-
mayı esas alan birçok yeni uygulamayı hayata geçirmiştir.
Bitkisel üretimde çiftçimizin;
Finansman ihtiyacını karşılayabilmesi için Düşük Faizli Kredi,
Doğru ve uygun gübre kullanması için Toprak Analizi Desteği,
İyi bir toprak hazırlığı için %50 hibeli Alet-Ekipman Desteği,
Kaliteli üretim yapması için Sertifikalı Tohum ve Fidan Desteği,
Mazot maliyetine destek olmak için Mazot Desteği,
Gübre’nin maliyetine destek olmak için Kimyevi Gübre Desteği,
Ürünü Doğal Afetlerden korumak için Tarım Sigortası Desteği,
Damla ve yağmurlama sulamaya %50 Hibe ve Sıfır Faizli Kredi Desteği,
Üretimin devamlılığı için hasat ettiği ürünlere Prim Desteği,
Ürünlerinin katma değerini artırması için %50 Kırsal Kalkınma Hibe Desteği
Hayvansal Üretimde ise Büyükbaş ve Küçükbaş Hayvancılık Yapan Çiftçimizin;
Finansman ihtiyacının karşılanması için Düşük Faizli Kredi,
Kaba yem ihtiyacının karşılanması için Yem Bitkileri Desteği,
Girdi maliyetlerine destek olmak için Hayvan Başı Ödeme,
Ürün artışı için Süt ve Et Teşvik Primi, Su Ürünleri, Hayvan Gen Kaynakları, Tiftik Üretim,
İpekböcekçiliği Desteği yeni uygulamalardan bazılarıdır.
Bakanlığımızın 2010 yılında uygulamaya başladığı önemli projelerden biri de Tarım Havzaları Üretim ve
Destekleme Modeli’dir. İklim, toprak, topografya, arazi sınıfları ve kullanım şekillerine dayalı 527 Milyon veriden oluşan
data değerlendirilerek 30 adet tarım havzası belirlenmiştir. Böylece hangi ürünün nerede ne kadar üretilebileceği, çiftçinin
toprağında hangi üründen daha fazla verim alabileceğine imkân sağlanmıştır.
Tarımsal üretimin her kademesinde alın teri olan çiftçilerimizin, üretimlerini artırmak için 2009 yılında yaşama geçirdiğimiz ve
Türkiye’de bir ilk olma özelliği taşıyan ‘1000 Köye 100.000 Kitap’ projesi üreticilerimiz ve yeni nesil çiftçi adayları için önemli bir başvu-
ru kaynağı olmuştur. Projenin ikinci aşamasında 1500 köyümüze 150.000 kitap daha ulaştıracağız. Böylece 2500 Köyümüzde 250.000
Kitap ile üreticilerimizin daha az maliyetle yüksek kazanç elde etmesini hedeflemekteyiz.
Projemizin ikinci aşamasının da ülkemiz tarımına ve üreticilerimize bol ürün ve yüksek kazanç getirmesini diliyorum.
Mehmet Mehdi EKER
Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanı
Sunuş
4
DeğerliÜreticiDostlamız,
İn san var ğı nın en önem li ve en te mel kay na ğı olan gı da üre ti mi ve do lay lı ola rak ta rım sal fa ali yet ler şüp he siz
her ül ke açı sın dan stra te jik ve ya şam sal öne me sa hip tir. Bu sek tör de ki üre ti min ken di ne ye ter li li ği ise, dı şa ba ğım -
ğın azal tıl ma sı, bu sa ye de ül ke eko no mi si için de ki pa nın ar rıl ma sı ve da ha yük sek is tih dam açı sın dan dik ka te alın -
ma sı ge re ken bir sü reç.
Bu gün ge liş miş ül ke le rin ta rım sek rü, ya sal ola rak ge li şi mi ni ta mam la mış, bu alan da ge le cek stra te ji le ri ni
ve ta rım po li ti ka la nı çok ön ce den be lir le miş ler. Ge liş mek te olan ül ke ler ko nu mun da ki ül ke miz de ise özel lik le Av ru -
pa Bir li ği ile uyum ve mü za ke re sü re cin de ta rım sek müz stra te jik bir ko num da. Kır sal kal kın ma nın sağ lan ma sı, ta -
rım sal ya zın iyi leş ti ril me si ve re ka bet da ha yük sek bir ta rım sek nün oluş tu rul ma önem li ve ön ce lik li
amaç lar ha li ne gel di. Bu na kar şın sek zün ha len çö züm bek le yen pek çok so ru nu bu lu nu yor.
Bu ger çek ler den ha re ket le, Türk ta na fi nan sal des tek bir ya na, bil gi len dir me ve bi linç len dir me ye ne lik
da nış man lık hiz met le riy le kat sağ la ma ken di mi ze amaç edin dik. De niz Bank ola rak, ve rim li li ğin art ma sı, sek rün
ge liş me si ve güç len me si için ye ni ürün ve hiz met ler le siz de ğer li çift çi mi zin her za man ya nın da ol ma ya ka rar yız.
Çift çi mi zi, üre ti ci mi ze bi rer “iş ada mı” kim li ği ka zan dır mak için yo la çık tık. Bu ne dek Tür ki ye’nin her ye rin -
de bin ler ce üre ti ci miz le bi ra ra ya gel dik; de ğer li aka de mis yen le ri miz le, uz man ekip le ri miz le, çift çi le ri mi zi, glo bal eko -
no mi, ku rak lık, kü re sel ısın ma, ve rim li lik ve Av ru pa Bir li ği sü reç le ri hak kın da bil gi len dir dik. En önem li si de bir bi ri mi -
zi an la ma, din le me fır sa tı bul duk. Köy ler de dü zen le di ği miz on lar ca top lan da bol bol soh bet im ka mız ol du.
Türk Eği tim Der ne ği iş bir li ğiy le, im kân la rı ye ter li ol ma yan çift çi ai le le ri nin ba şa lı ço cuk la na eği tim bur su sağ -
lar ken, köy okul la zın bil gi sa yar ih ti ya na kat kı sağ la ya rak ye ni ne sil le rin bil gi ça ğı nı ya ka la ma la rın da yan la rın da
ol ma ya ça lış tık.
De ğer li üre ti ci le ri miz, De niz Bank ola rak bu yol da ge rek li tüm adım la rı at ma ya, eli mi zi ta şın al na koy ma ya ha -
rız. 2010 yı lın da, bu sö zün ye ni bir adı mı olan, Ta rım ve Kö yiş le ri Ba kan ğı’mız la or tak yü rüt ğü müz “2,500
ye 250,000 Ki tap” pro je si ni ha ya ta ge çi ri yo ruz. Ya yın la nan 100 ay çe şit te ki ta bın, ül ke mi zin kal kın mış -
ğı nın to hum la nı at mak ta olan siz de ğer li üre ti ci le ri mi ze, bu yol da kat kı sağ la ma nı iç ten lik le ar zu edi yo ruz.
Ve sa mi mi yet le ina yo ruz ki; sağ lık lı ve var lık lı bir ge le cek bı rak mak için ter dök ğü müz ye ni ne sil le ri miz, bu
zel ül ke miz, siz le rin öz ve ri li eme ğiy le ha yat ver di ği top rak la mız dan çı ka cak be re ket ile da ha kal kın mış ve re fah bir
ge le ce ğe ula şa cak.
Say la rım la,
Sunuş
Hakan ATEŞ
DenizBank Finansal Hizmetler Grubu Başkanı
5
Bu gün 6,9 mil yar do la yın da in sa nın ya şa ğı yer zün de, tüm in san ğı ra hat lık la bes le ye bi le cek se vi ye de bir
üre tim ya pıl ğı hal de, mil yon lar ca in sa nın lık la pen çe leş me si ve bir o ka dar in sa nın da gü ve ni lir gı da ya eri şe me -
me si or ta da bir den ge siz li ğin var ol du ğu nu gös ter mek te dir.
İn sa noğ lu ge le cek te, bir ta kım ‘par lak’ ba şa la nın ya nı sı ra ku rak lık, aç lık ve gü ve ni lir gı da te min ede me -
me gi bi iç açı cı ol ma yan kö tüm ser man za ra la rı da ön gör mek te dir. Gü müz de ar tık ye ter li ve gü ve ni lir gı da ya eri -
şim, bir in san hak kı ola rak de ğer len di ril mek te dir. Söz ko nu su hak kın ger çek leş me si ve gü ven ce al na alın ma sı için
dev let lere de po zi tif bir so rum luk verilmiştir.
tün ge liş miş ül ke ler de ol du ğu gi bi ül ke miz de de do ğal kay nak la da ha ras yo nel bir şe kil de de ğer len dir -
mek ve kul lan mak zo run da yız. Ta rım ve Kö yiş le ri Ba kan ğı ola rak ta rım sal kay nak la zın de ğer len di ril me si aşa -
ma sın da kar şı la şı lan za yıf nok ta la rın or ta dan kal rıl ma sı için üze ri mi ze şen tüm rev le ri ti tiz lik le ye ri ne ge ti ri -
yo ruz. Bu çer çe ve de ha zır la ğı mız Çift çi Eği tim Se ri si, ta rım sal üre tim ko nu sun da he def kit le yi bil gi len dir -
me ama na yö ne lik bir ya yın ça lış ma dır. Bil has sa kü çük-or ta boy üre ti ci esas alı na rak ha zır la nan bu se ri de, tek -
no lo ji ye da ya lı üre ti mi teş vik edi ci ko nu la ra ağır lık ve ril mek te; ay ca ve ri len bil gi le rin ye ter li, an la şı lır ve ye ni ge liş -
me le ri kap sa ni te lik te ol ma na dik kat edil mek te dir.
Çift çi Eği tim Se ri si ça lış ma la na, Ba kan lık taş ra ve mer kez bi rim le ri ile ger çek leş tir di ği miz an ket ça -
lış ma la rıy la baş lan mış tır. An ket ça lış ma la rı so nu cun da ön pla na çık mış ko nu lar, Ba kan ğı zın ve Üni ver si te le rin uz -
man ve edi tör le ri ta ra fın dan her dü zey de üre ti ci nin an la ya bi le ce ği dil de ve sa de lik te, ge rek siz bil gi le re yer ve ril me -
den ti tiz lik le ha zır lan mış tır.
Üre ti ci le rin ta rım ala nın da ki bil gi bi ri ki mi nin ar rıl ma sı ve ta lep le ri ni kar şı la mak, Gıda, Tarım ve Hayvancılık
Ba kan ğı Eğitim, Yayım ve Yayınlar Dairesi Başkanlığı ola rak en önem li so rum lu luk la mız dan bi ri dir. Bu bağ lam da
eli miz de tut tu ğu muz eser ler so rum lu luk la zı ye ri ne ge tir me ça lış ma la zın en pra tik yol la rın dan dır.
Eğitim Yayım ve Yayınlar Dairesi Başkanlığı ola rak, Çift çi Eği tim Se ri si’nin üre ti ci le ri miz için ya rar
ol ma nı di ler, her dü zey de eme ği ge çen ça lış ma ar ka daş la za ve pay daş la ra te şek kür ede riz.
Sunuş
Recep TEZGEL
Eğitim Yayım ve Yayınlar Dairesi Başkanı
İÇİNDEKİLER
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
6
1. GİRİŞ ........................................................................................ 7
2. SULAMA YÖNTEMİ SEÇİMİNİ BELİRLEYEN ETMENLER... 9
2.1. Toprak Özellikleri ................................................................ 9
2.2. Topografya ......................................................................... 11
2.3. Su Kaynağı ve Kalitesi.......................................................... 12
2.4. Bitki Türü ............................................................................ 13
2.5. Ekonomi .............................................................................. 14
2.6. İklim Özellikleri .................................................................... 15
2.7. Tarımsal Faaliyetlere Uyumluluk ve Sosyal Durum................ 16
3. SULAMA YÖNTEMLERİ .......................................................... 16
3.1. Yüzey Sulama Yöntemleri....................................................... 17
3.2. Basınçlı Sulama Yöntemleri.................................................. 36
3.3. Yüzeyaltı (Sızdırma-Subsurface) Sulama Yöntemi ................ 75
4. KAYNAKLAR ........................................................................... 77
5. EKLER ...................................................................................... 80
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
7
1. Gİ RİŞ
Tüm canlılarda olduğu gibi, bitkiler öncelikle yaşamları devam etti-
rebilmeleri için suya ihtiyaç duyarlar. İhtiyaç duyulan su ise, esas itibarıy-
la bitki kökleriyle topraktan alınır. Bitkiler tarafından alınan suyun bir
kısmı çeşitli bileşiklerin yapımında ve başta fotosentez için kullanılır. Çok
önemli bir kısmı ise terleme yoluyla atmosfere verilir. Bitki bünyesinde
kalan ve çeşitli fizyolojik süreçlerde kullanılan su miktarı, terleme yoluy-
la atmosfere verilen su miktarının yanında göz önüne alınmayacak kadar
az miktardadır.
Bitkilerin yetişme mevsimi boyunca ihtiyaç duyduğu su miktarı,
düzenli ve yeteri miktarda yağışlarla karşılanabiliyorsa sulama yapmak
gereksizdir. Ancak, kurak ve yarı-kurak (arid ve semi-arid) bölgelerde bu
durum genel olarak gerçekleşmez. Hatta nemli (humid) bölgelerde bile
fazla yağış olmasına rağmen, yağış dağılın düzensizliği nedeniyle bit-
kinin ihtiyaç duyduğu dönemde yağış olmaması durumunda sulama
gerekebilir.
Ülkemiz, Doğu Karadeniz Bölgesi hariç, kurak ve yarı kurak bir
bölge içerisindedir. Bu nedenle sulama tarımda çok önemli bir girdi olup,
verimi artıran en önemli faktörler-
den birisidir. Sulama verimi, bitki,
toprak, kullanılan sulama yöntemi,
iklim ve çiftçi koşullarına bağlı ola-
rak 1 ile 5 kat arasında artırabil-
mektedir. Ancak, gereğinden fazla
sulama ise verimi azalttığı gibi top-
raklarda yüksek taban suyu, dre-
naj, tuzluluk, çoraklık (sodyumlu-
luk) ve erozyon sorununa neden
olabilmektedir. Bu durum ise,
Şekil 1.1 Sulama suyu verim ilişkisi.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
8
doğal bir kaynak olan topraklarımı neredeyse eski haline gelmesi çok
zor olacak şekilde veya tarım yapılamaz hale getirmektedir. Şekil 1.1’de
görüldüğü üzere, belli bir noktadan sonra sulama suyu verimi artırma-
makta, aşısulama yapılması durumunda ise verim hızla azalmaktadır.
Bu açıklamalar ışığında sulama, basit anlatımıyla, “bitkinin ihtiyaç
duyduğu suyun yağışlarla karşılanamadığı durumda, farklı sulama yön-
tem ve sistemleriyle toprağa uygulanmasına” denir. Sulama yöntemi,
sulama suyunun toprağa uygulama biçimidir. Sulama sistemi ise, sulama
yöntemini uygulamak için gerekli olan tüm alet-ekipmanları (aygıtları)
içine alır.
Sulama fiziksel bir olay
olmayıp, teknik, ekonomik ve
sosyal boyutu olan çok yönlü ve
karmaşık bir uygulamadır.
Toprağa uygulanan su, esas iti-
barıyla 3 önemli olayın etkisin-
dedir. Bunlar bitkiden olan terle-
me (transpirasyon), topraktan
olan buharlaşma (evaporasyon)
ve fazla suyun derine, kök böl-
gesi altına, sızdığı drenaj olaylarır (Şekil 1.2).
Sulamanın genel olarak yararları ya da neden yapılması gerektiği
aşağıda maddeler halinde verilmiştir.
1. Tarımsal üretimi artırmak
a) Ulusal geliri artırmak
b) İşsizliği azaltarak yeni iş olanakları yaratmak
c) Yaşam seviyesini artırmak
Şekil 1.2 Sulamanı n 3 temel öğesi: Terleme (tran-
pirasyon), buharlaşma (evaporasyon) ve drenaj.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
9
2. Toprak ve çevreye olan olumlu etkilerini geliştirmek
a) Toprakta istenmeyen kimi olumsuzluklara karşı yıkama yapılması
b) Tuzlu ve sodyumlu toprakları ıslah etmek
c) Bitkiler için don etkisinden korunma sağlamak
3. Kuraklığın neden olabileceği olumsuzlukları azaltmak
a) Gıda kıtlığına karşı önlem alınması
b) Önemli ve pahalı ürün kayıpları azaltmak
4. Kurak ve nüfusu azalmış bölgelerde nüfus artışı sağlamak
a) Ulusal savunma
b) Nüfus dağımın dengeli olması
5. Ulusal güvenlik
Yukarıda, sulamanın genel olarak neden yapıldığı ve yararları konu-
sundan da anlaşılacağı üzere, sulamanın verimi ve tarımsal üretimi
artırmanın yanında, işsizliği azaltma, yaşam seviyesinin artırılması,
gıda güvenliği, dolaylı olarak da ulusal savunma gibi çok farklı ve
önemli işlevleri vardır.
2. SU LA MA YÖN TE Mİ SE Çİ
BE LİR LE YEN ET MEN LER
Bir arazide sulama yapılmasına karar verildikten sonra en önemli
konu sulama yönteminin seçimidir. Bu ise, aşağıda belirtildiği üzere bir-
birine bağımlı ve bazen bağımsız çok sayıda faktörün etkisi ile belirlenir.
2.1 Top rak Özel lik le ri
Toprak bünyesi, toprak su tutma kapasitesi, suyun toprağa giriş
hızı (infiltrasyon) ve toprak derinliği sulama yöntemi seçiminde en
önemli toprak özellikleridir.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
10
Örneğin, kaba bünyeli (kumlu) toprakların su tutma kapasitesi düşük
buna karşın su alma hızı yüksektir. Bu tür topraklarda suyun toprakta iler-
lemesi çok zor olacağından yüzey sulama yöntemleri çoğu zaman uygun
olmaz. Bu tip topraklarda yüzey sulama yöntemleri uygulansa bile akış
uzunluğu çok kısa olacağından işletim ve diğer maliyetler yüksek olacak-
tır. Buna karşın bu tip topraklarda yağmurlama veya damla sulama gibi
basınçlı sulama sistemleri kullanı tercih edilmelidir. Ayrıca kumlu top-
raklar, örneğin yağmurlama sulamada daha yüksek debili başlık kullanı-
mı gerektirirken, infiltrasyon hızı düşük kil bünyeli topraklar için ise daha
düşük debili başlıklar kullanılmalıdır.
Su tutma kapasitesi ise, seçilecek olan sulama sisteminin boyutunu
(büyüklüğü), sulama aralığı ve dolayısıyla sulama sayısı ve sıklığını
etkiler. Örneğin kumlu toprakların su tutma kapasitesi düşük suyun top-
rağa giriş hızı (infiltrasyon) yüksek olduğu için, daha sık aralıklarla ve her
uygulamada daha az miktarda sulama suyu uygulamasını gerektirir
(Şekil 2.1). Bu nedenle, yağmurlama ve damla sulama sistemlerinin bu
tip topraklarda kullanılması daha uygundur. Halbuki, orta ve ağır bünyeli
(kil) topraklarda her sulamada fazla miktarda su geniş aralıklarla yüzey
sulama yöntemlerinden birisi ile uygulanabilir.
Bazı durumlarda etkili
toprak derinliği az olduğun-
dan, yüzey sulama için
gerekli olan tesviye yapıla-
madığından dolayı, basın-
çlı sulama yöntemlerinden
birisi kullanılır. Ayrıca ara-
zide taşlılık sorunu varsa,
yine basınçlı sulama yön-
temlerinden birisi tercih
edilmelidir Şekil 2.1 Kaba bünyeli (kumlu) ve ince bünyeli (killi)
topraklarda su tutma kapasitesi ve su geçirgenliği.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
11
2.2 To pog raf ya
Sulama yöntemi seçiminde, topografya en önemli etkenlerin
başında gelir. Topografya, sulanacak arazilerin yükseltisi, su kaynakla-
rının bulunduğu yükselti,
arazi sınırları, yollar,
elektrik, doğal gaz ve
diğer su hatları, arazinin
biçimi ve arazinin eğimi
gibi çok geniş faktörleri
kapsar (Resim 2.1).
Ancak, sulama sistemi
seçiminde arazi eğimi
en önemli parametre-
dir. Bazı yağmurlama
sistemleri % 20 eğime kadar çalıştırılabilir. Ancak, karık ve uzun tava
sulamasında ise maksimum eğim % 2-3 arasında sınırlıdır. Damla
sulama ise % 60 eğime kadar kullanılabilir. Genel olarak, arazinin
eğimi arttıkça toprak derinliği de azalır. Bu durumda zaten sığ (yüzlek)
topraklar için, yüzey akış ve erozyon oluşturmayacak, toprağa suyu
az miktarlarda uygulayabilen basınçlı sulama yöntemlerinden birisi
tercih edilmelidir.
Arazinin biçimi de çoğu zaman sulama sistemi seçimini belirler.
Örneğin, uzun tava (border), karık, sabit yağmurlama, yüzey-altı sulama,
kontur karık ve damla sulama sistemleri çoğu arazi biçimlerine adapte
edilebilir. Halbuki, ülkemizde kullanı pek yaygın olmayan ancak gün
geçtikçe artan dairesel hareketli (center-pivot) sulama sistemi için kare-
boyutlu araziler daha uygundur. Düz ve eğimli karık sulama, kontur karık
ve eğimli uzun tava (border) için ise dikdörtgen boyutlu araziler daha
uygundur.
resim2.1 Arazi topoğrafyası sulama yöntemini belirleyen
en önemli öğelerden birisidir.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
12
2.3 Su Kay na ğı ve Ka li te si
Su kaynağının cinsi ve uzaklığı, su miktarı (debisi), su kalitesi
ve suyun maliyeti kullanılacak sulama yöntemini belirlemede önem-
li bir faktördür. Su bir akarsudan saptırılarak açık kanal sistemi ile geti-
riliyorsa genel olarak yüzey sulama yöntemleri seçilir. Baraj veya gölet
depolaması ile alt kotlardaki araziler için yeteri bası sağlanabiliyorsa
basınçlı sulama sistemleri tercih edilir. Su derin kuyulardan elde edili-
yorsa, yine sulama randımanı yüksek olan yağmurlama ve damla
sulama gibi basınçlı sulama sistemleri tercih edilmelidir. Dolayısıyla
suyun maliyeti arttıkça sulama randımanı yüksek olan yağmurlama,
damla gibi sulama yöntemleri tercih edilir.
Su kaynağı az ya da yetersiz ise, daha düşük kapasiteli ve sık sula-
ma yapılabilecek sulama sistemlerinin seçilmesi gerekir. Bu durumda,
her sulamada daha yüksek miktarda sulama suyu gerektiren diğer sis-
temlerle kıyaslandığında, her sulamada daha az miktarda sulama suyu
uygulanacaktır. Örneğin, uzun tava ve göllendirme (tava) sulamasında
debi genellikle 30 L/s’nin üzerindedir. Bu nedenle tarla başında suyun
debisi bu değerin altında ise karık ya da basınçlı sulama yöntemlerinden
biri tercih edilmelidir.
Su kalitesi de sulama yönte-
mi seçiminde önemli bir faktör-
dür. Örneğin suyun tuzluluk değeri-
nin yüksek olması, bor ve bazı
istenmeyen elementlerin suda
bulunması sulamaya engel teşkil
edebilir ya da başka bir sulama yön-
teminin kullanılması gerektirebilir.
Örneğin tuzlu su kullanılıyorsa, tuz-
luluğu daha az olan suya nazaran Şekil 2.2 Sulama suyu tuzluluğunun sulama
yöntemlerine göre verim üzerindeki etkisi.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
13
daha fazla sulama suyu kullanımıgerektirir. Buna neden ise, toprakla-
rın uzun dönem tuzlanmaması için, uygulanacak fazla su ile tuzların
yıkanması sağlanır. Başka bir örnek ise, tuzlu sular yağmurlama sula-
ma yöntemi ile kullanılması uygun olmaz. Ancak damla sulama ile
kullanılabilir. Şekil 2.2’den de görüleceği üzere, tuzlu suların verim üze-
rindeki azaltıcı etkisi yağmurlama sulamada damla sulamaya göre çok
daha fazladır.
Yıllık yağışı 300 mm’den az olan yerlerde damla sulama ile tuzlu
sular kullanılıyorsa, ayrıca yağmurlama ya da tava sulama kullanılarak,
özellikle toprak yüzeyinde birikebilecek tuzun yıkanması gerekebilir.
2.4 Bit ki Tü
Bitki türü ve ürünün pazar değeri de sulama yöntemini seçimini
belirleyen faktörlerden birisidir.
Bazı bitkiler için bütün sulama yöntemleri uygun iken, bazı bitkiler
için ise uygun olmayabilir. Genel olarak sıraya ekilen bitkiler (mır, ayçi-
çeği, pamuk, soya fasulyesi gibi) karık, k yetişen bitkiler (arpa, buğday
gibi tahıllar, çayır-mer’a ve yem bitkileri) tava ve/veya uzun tava yöntem-
leri ile sulanabilir. Ancak, yağmurlama sulama yöntemi de yukarıda belir-
tilen koşullar göz önüne alındığında uygulanabilir. Örneğin sıra bitkilerin-
den mır ve ayçiçeği gibi bitkilerin boyu yüksek olduğundan, yağmurla-
ma ile sulandığında laterallerin değiştirilmesi çok güç olmaktadır. Bu
nedenle zorunluluk yoksa karık sulama bu yönü itibarıyla daha uygun
olmaktadır. Ancak, yağmurlama sulama ile sulanması gerekiyorsa yük-
Ge nel ola rak sı ra ya eki len bit ki ler (mı sır, ay çi çe ği,
pa muk, so ya fa sul ye si gi bi) ka rık, sık ye ti şen bit ki ler
(ar pa, buğ day gi bi ta hıl lar, ça yır-mer’a ve yem
bit ki le ri) ta va ve/ve ya uzun ta va yön tem le ri ile su la nır.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
14
sek basınçla çalışan ıslatma genişliği fazla olan tek başlıklı yağmurlama
sistemleri , dairesel hareketli (center pivot) veya doğrusal hareketli yağ-
murlama sistemleri kullanılabilir.
Pazar değeri yüksek, topraktaki su eksikliğine duyarlı olan bit-
kilerden sebzeler, sık dikim aralıklılarına sahip meyve ağaçları, örtü
altı sebzelerin damla sulama yöntemi ile, geniş dikim aralıklarına
sahip meyve bahçelerinin ise ağaç altı mikro sulama (mini yağmur-
lama ve damla) yöntemi ile sulanması daha uygundur.
Yağmurlama sulama, bazı bitkilerde yaprakların ıslanmasıyla hasta-
lık ve tuzlu suların yapraklara zararı, sıcak bölgelerde ise gündüz sula-
malarında bitki yapraklarına güneş ışınların mercek etkisi nedeniyle
zarar verme ve buharlaşma kayıpların çok yüksek olması nedeniyle
sakıncalar yaratabilmektedir.
Ayrıca kök boğazın ıslanmasından kaynaklanan hastalıklara karşı
tava ya da uzun tava sulama yöntemi tercih edilmemelidir.
2.5. Eko no mi (Ya m ve İş let me Ma li ye ti)
Sulama yöntemi seçimi aynı zamanda ekonomik bir karardır.
Diğer topografya, toprak ve su kaynakları durumu bir tarafa rakılırsa,
bazı sistemlerin, yüzey sulama gibi, yatırım maliyeti az, işçilik giderleri
fazladır. Bazı sistemler ise, yağmurlama gibi, hem yatım maliyeti fazla
hem de enerji gereksinimi nedeniyle işletme masrafları fazladır. Ancak,
ekonomik nedenler çoğu zaman sulama yöntemi seçiminde tek başına
belirleyici olmayabilir. Çünkü topografya, toprak tipi, su varlığı ve kalitesi
buna en önemli etkenlerdir.
Eko no mik ne den ler ço ğu za man su la ma
yön te mi se çi min de tek ba şı na be lir le yi ci ol ma ya bi lir.
Çün kü to pog raf ya, top rak ti pi, su var ğı ve ka li te si
bu na en önem li et ken ler dir.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
15
Suyun kıt (yetersiz) ve maliyetinin yüksek olduğu koşullarda, suyun
etkili ve ekonomik kullanımına olanak veren, sulanacak bitki de göz önüne
alınarak basınçlı sulama yöntemlerinden birisi tercih edilmelidir. Ancak,
toprak ve su kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı açısından bazen
ekonomi tek başına yeterli olmayabilir. Teknik ve sosyal koşullar daha etk-
ili olabilmektedir.
Sonuç olarak, yalnız ekonomik gelir açısından düşünüldüğünde, elde
edilen ürün esas alınarak ekonomik analiz yapılır ve en yüksek llık net
geliri sağlayan yöntem seçilebilir.
2.6. İk lim Özel lik le ri
Rüzgar ve sıcaklık sulama yöntemi seçimini etkileyen en önemli iklim
öğeleridir. Rüzgar zının ve sıcaklığın yüksek olduğu yöreler, yağmur-
lama sulama için olumsuzluklar gösterir. Yüksek rüzgar hızı su uygulama
ve su dağımını olumsuz etkiler. Genel olarak rüzgar hı 3 m/s’nin üze-
rinde ise yağmurlama sulama tercih edilmemelidir.
Yüksek sıcaklık durumunda yağmurlama sulama yapılması, başta
buharlaşma ile su kayıpları artırır ve günün cak saatlerinde de yağ-
mur damlaları yapraklar üzerinde mercek etkisi ile yakmalara neden ola-
bilir. Bu nedenle, cak yörelerde
günün serin saatlerinde ya da
gece sulaması tercih edilmelidir.
Şekil 2.3’de gündüz yapılan yağ-
murlama sulamanın, gece sulama-
sına göre yaklaşık 3 kat daha fazla
buharlaşma kayıpları oluşturduğu
görülmektedir.
Don bitkiler için (özellikle
meyve ağaçları) zararlı olan
önemli bir iklim olayır. Meyve
Şekil 2.3 Yağ mur la ma su la ma da, gün düz su la -
ma ya pıl ma ge ce su la ma na gö re bu har laş ma
ka p la önem li düzey de ar tırır.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
16
ağaçlarında, ağaç üstü yağmurlama yapılarak don zararından korunabi-
lir. Ancak bunun da ilk tesis masrafları yüksektir.
2.7. Ta rım sal Fa ali yet le re Uyum lu luk ve Sos yal Du rum
Bir arazi için kurulacak olan sulama sistemi, diğer tarım faaliyetleri ile
uyum içinde olmalıdır. Örneğin tarla hazırlığı, toprak işlemesi, hasat gibi
tarımsal uygulamalara engel olmamalı ve uyumlu olmalıdır.
Ayrıca, çiftçilerin alışkanlıkları, gelenekleri, kültür ve tarımsal
eğitim düzeyi uygulanacak sulama yöntemleri açısından önemlidir.
Sulama sistemleri, gelişen teknolojiye de bağlı olarak, otomasyon başta
olmak üzere daha karmaşık hale gelmektedir. Bu nedenle, daha bilinçli
ve bilgili uygulayıcılar mevcut sulama sisteminin etkin ve uzun süreli kul-
lanımı sağlar. Yeterli tarımsal eğitimi almamış ve bu bilinçte olmayan
uygulayıcıların, özellikle basınçlı sulama sistemlerini (mini yağmurlama
ve damla sulama gibi) işletmesi zor olmaktadır.
Bir bölge için ülkesel bazda ulusal kararlar alınabilir. Bu kararları o
bölge topraklarının sulanmasında sulama yöntem ve/veya sistemi seçi-
mini doğrudan etkileyebilir ya da karar süreci bu şekilde verilebilir. Bu
nedenle sulama yöntemi seçimi bazı durumda yasal nedenlere dayana-
bilir.
3. SU LA MA YÖN TEM LE
Sulama yöntemleri 3 ana başlık altında toplanabilir.
1. Yüzey sulama yöntemleri
2. Basınçlı sulama yöntemleri
Bir ara zi için ku ru la cak olan su la ma sis te mi, di ğer
ta rım fa ali yet le ri ile uyum için de ol ma dır.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
17
3. Yüzeyaltı (Subsurface) sulama yöntemi
Sulama yöntemleri ve her sulama yöntemine ait alt bölümleri aşağı-
da verilmiştir.
3.1. Yü zey Su la ma Yön tem le ri
Yüzey sulama, mevcut su kaynağından, arazinin eğimi doğrultusun-
da yer çekimi etkisiyle sulama suyunun doğrudan toprağa uygulan-
masıdır. Diğer sulama yöntemlerine göre yatım ve işletme masrafları
daha düşük olup, yüksek düzeyde eğitimli işçilik gerektirmez. Ülkemizde
ve dünyada en yaygın sulama yöntemleri yüzey sulama yöntemleridir.
Son yıllarda basınçlı sulama yöntemlerinde hızlı bir artış olsa da, ülkem-
izde bu oran halen % 80’nin üzerindedir. Yüzey sulama yöntemlerinde
karık sulama hariç arazi yüzeyinin tamamı sulanır. Bu anlamda, sulanan
arazi, hem suyun iletiminde hem de sulanması için kullanılmış olur.
Yüzey sulama yöntemleri, genel olarak iyi tesviye edilmiş arazilerde
uygulanması gerekir. Bu yöntemin en önemli sıtları, yüzey akışlar,
derine zma ve erozyon oluşturma riskinin yüksek olmasıdır. Bu yön-
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
18
temde sulama suyu belirli bir zamanda, oluşturulan tavaların yüzeyinin
tamamının sulama suyu ile örtülecek şekilde ve karıkta ise karık sonuna
ulaşıncaya kadar uygulanır.
Yüzey sulama yöntemleri genellikle sulama suyunun bol ve
işçiliğin ucuz olduğu bölgelerde uygulanır.
Yüzey sulama yönteminde, bilinçli ve kontrollü bir sulama yapmak ve
su uygulama randımanını yüksek tutmak için arazi tesviyesi mutlaka
gereklidir (Resim 3.1)
Yüzey sulamalarda, yöntemin doğası gereği yüzey akış ve derine
sızma meydana gelebilir. Bunun yanında, kullanıcıların bu yöntemin
gerektirdiği teknik koşulları (arazi tesviyesi, eğime uygun tava ve karık
boyu seçimi, uygun debi seçimi, sulama sırasında gerekli savak, sifon
gibi basit alet-ekipman kullanımı) yerine getirmeden sulama yapmaları
aşırı su kullanımı, erozyon, taban suyu yüksekliği, tuzluluk ve alkalilik
(çoraklaşma) sorunlarıda beraberinde getirmektedir. Bu nedenle sula-
ma randımanı diğer basınçlı sulama yöntemlerine göre daha düşüktür.
Ayrıca, yüzey sulama yöntemlerinin kullanıldığı tarım arazileri belirtilen
nedenlerle belli bir süre sonra tarım yapılamaz hale gelebilmektedir.
Ancak, belirtilen teknik koşullara uyulması ve sulama yönetiminin etkin
Resim 3.1 Arazi tesviyesi yüzey sulama yöntemlerinin etkili olarak uygulanması için gerekli en
önemli unsurlardan birisidir.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
19
olması durumunda, yüzey sulama yöntemleri de yüksek randımanla kul-
lanılabilir.
Farklı yüzey sulama yöntemleri aşağıda bölümler halinde açıklan-
mıştır.
3.1.1 Ta va Su la ma Yön te mi
Tava sulama yönteminde sulama suyunun düz veya tesviye ile
düzeltilmiş arazilerde etrafı seddelerle çevrilerek oluşturulmuş tava-
lara uygulanmasıdır. Sulanan arazinin dolayısıyla tavaların etrafı sed-
delerle çevrili olduğu için yüzey akış meydana gelmez. Su tavalarda göl-
lendirilerek suyun toprağa girişi sağlanır (Şekil 3.1, 3.2). Tarla başına
açık ya da kapalı borularla getirilen su, tavalara bir ya da birkaç noktadan
verilir. Tava sulaması genel olarak suyun toprağa giriş hı (infiltrasyon)
düşük olan orta ağır ve ağır bünyeli topraklar için daha uygundur. Ayrıca
tuzlu ve sodyumlu toprakların ıslahında da tava sulama yöntemi kullanı-
lır.
Tava sulama genellikle, sık yetişen hububat, yem ve çayır mera bit-
kileri ile meyve ağaçlarının sulanmasında kullanılır. Tavalar sulama yönü-
ne dik, eğimsiz ve hafif tesviye makineleri ile tesviye edilmiş olması gere-
kir.
Meyve bahçelerinin tava sulama yöntemi ile sulanmasında, her ağaç
gövdesinin taç izdüşümü genişliğinde ağaç etrafında tavalar oluşturulur.
Ağaç gövdesi tava içinden ayrıca küçük sedde (bilezik) ile çevrilerek sula-
ma suyunun doğrudan gövdeye teması kesilir. Böylece sulama suyunun
neden olabileceği hastalık etmenlerinin önüne geçilmiş olur.
Ta va la ra alı nan su sa sü re de ta va lar da
göl len dir me sağ lan ma sı için su yun de bi si
30 L/s’den az ol ma ma dır.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
20
Tavaların boyutlandılması, suyun toprağa giriş hı(infiltrasyon) ve
mevcut su miktarına (debi) bağlıdır. Örneğin süzek topraklarda (geçir-
genliği yüksek) küçük boyutlu, ağır bünyeli (killi) topraklarda ise su varlı-
ğına göre küçük veya büyük tavalar oluşturulur. Tava büyüklüğü, toprak
özellkileri, su varlığı, bitki türü ve yöre koşullarına bağlı olarak 16 m2’den
160 dekara kadar değişebilir. Hatta, iyi tesviye yapılmış düz alanlarda
Şekil 3.1 Tava sulama yönteminde
oluşturulmuş tavalar Şekil 3.2 Tava sulamasında tavaların enine
kesiti ve tavalara su girişi.
Sulama suyu
debisi
Tava alanı (m2)
Toprak bünyesi
L/s m3/h Kumlu Kumlu-tın Killi-tın Killi
30 108 200 600 12 000 20 000
60 216 400 12 000 24 000 40 000
90 324 600 18 000 36 000 60 000
120 432 800 24 000 48 000 80 000
150 540 10 000 30 000 60 000 10 000
180 648 12 000 36 000 72 000 12 000
210 756 14 000 42 000 84 000 14 000
Çizelge 3.1 Farklı sulama debisi ve toprak bünyeleri için önerilen tava alanları
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
21
daha da büyük olabilir.
Tavaların boyutlandırılma-
sında, sulanacak arazilere
ait detaylı veriler yoksa,
Çizelge 3.1’de verilen
değerler kullanılabilir.
Tava sulama, düz ve iyi
tesviye yapılmış araziler için
daha uygun olduğundan, su
uygulama ve su dağılım
eşdeşliği (uniformitesi) yüksektir. Bazen bunlar, basınçlı sulama yöntem-
leri kadar yüksek olabilir.
Tava sulamada da otomasyon kolaylıkla uygulanabilir. Kapalı boru-
larla tarla başına getirilen su, tavalara belli noktalarla kontrollü ve isteni-
len miktar ve zamanda uygulamak mümkündür. Ancak, buna gerekli alt
yapının uygun olması gerekir.
Tava sulamasının üstünlükleri:
1. Sistem maliyeti düşüktür. Yüzey akış olmadığından yüzey drenaj
kanallarına gerek yoktur.
2. Yüksek su uygulama randımanı elde edilebilir.
3. Kalifiye işçilik gerektirmez.
4. Seddeler olması nedeniyle yağışlardan yüksek oranda yararlanır.
5. Tuzlu toprakların ıslahında etkin bir şekilde kullanılır.
Tava sulamasının kısıtları:
1 Tava sulaması düz araziler ve tesviye yapılmasıgerektirir.
2. Derine sızmayı azaltmak için kontrollü ve ölçülü sulama yapılması
gerekir.
3. Tava girişinde sulama suyu debisi yüksek olduğundan, erozyonu
önlemek için özel önlem alınması gerekebilir.
Şekil 3.2 Tava sulamayöntemi ile çeltik sulaması
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
22
3.1.2 Uzun Ta va (Bor der) Su la ma Yön te mi
Uzun tava sulama, birbirine paralel toprak seddeleri arasında
suyun genel eğim doğrultusunda ve belirli derinlikte uygulandığı
sulama yöntemidir. İki sedde arasındaki alan uzun tava (border)
olarak adlandırılır.
Genel olarak uzun tava sonları serbest drenaj koşulları hakimdir.
Tavalara su tarla başı kanalından birbirinden bağımsız olarak alınır. Tava
içinde su, tavanın eğimi doğrultusunda tava sonuna doğru hem hareket
eder hem de infiltrasyonla toprak içine girer. Tavalara suyun girişi kesil-
diğinde ise tava içindeki su tava sonuna doğru geri çekilmeye başlar
(Şekil 3.3).
Uzun tava sulama yönteminde de sulanacak arazinin iyi bir şekilde
hazırlanarak tesviye yapılması gerekir. Eğimli ve arazinin ana eğimine dik
olan tesviye eğrili (kontur) tavalarda çoğu durumda uzun tava sonlarına
hendek açılarak yüzey akıştan gelen sular açık drenaj kanalları ile uzak-
laştırır veya tekrar değerlendirilebilir (Şekil 3.3 ve 3.4).
Uzun tava sulama yönteminde, sulama doğrultusunda eğim en
fazla % 2-3 olabilir. Ancak % 0.5 ve daha düşük eğimlerde ise, uygun
bir su dağılımı ve su uygulama randımanı elde edilir. Ancak, uzun
Toprak bünyesi
Suyun toprağa
giriş hızı
(İnfiltrasyon)
Uzun tava
genişliği (m)
Uzun tava boyu
(m)
Uzun tavaya
verilecek su
miktarı (L/s)
Kaba (kumlu) Oldukça hızlı 6 60-90 71
Oldukça kaba Hızlı 6-9 90-120 43-71
Orta Orta 6-12 120-210 28-56
İnce (killi) Çok yavaş 6-18 210-400 14-28
Çizelge 3.2 Toprak bünyelerine göre uzun tava eni ve boyu
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
23
tava sulama, sık yetişen yem bitkileri ve killi topraklarda arazi eğimi %
7’ye uygulanabilir. Uzun tavalarda eğim tava boyuna, yani sulama doğ-
rultusunda olmalı, tava içinde tava boyuna dik yönde eğim olmamalıdır.
Eğer eğim % 0.1-0.2 ise tavalardaki su derinliği yaklaşık 10.0-12.5 cm’dir.
Uzun tava sulamasında, sulama su önü slak cephe) tava sonuna
yakın bir noktaya ulaştığı anda kesilir.
Uzun tava boyutları; eni 3 m uzunluğu 30 m’den, eni 100 m
uzunluğu ise 800 m’ye kadar değişebilir. Ancak, tavaların eni, sulama
doğrultusundaki eğime, tarla parselinin sulama doğrultusuna olan dik
yöndeki uzunluğuna ve tarım makinalarının iş genişliğine bağlı olarak
seçilir. Genel olarak, tava eni, tava eğimi % 1’den az ise 15 m, % 1-2
ise 12 m, % 2’den fazla ise 9 m seçilmesi önerilir. Çizelge 3.2’de veri-
len değerler çok genel ve ortalama değerler olup, sulanacak araziye ait
gerekli veriler yoksa kullanılabilir. Çizelge 3.2’den görüldüğü gibi, tava
boyları geçirgen olan kumlu topraklarda kısa, az geçirgen killi topraklar-
da ise uzun tutulur.
Uzun Tava Sulama Yönteminin Üstünlükleri:
1. İlk tesis masrafları düşüktür.
2. Kalifiye işçilik gerektirmez.
Uzun Tava Sulama Yönteminin Kısıtları:
1. İyi bir sulama içim mutlaka arazi tesviyesi gerektirir.
Şekil 3.4 Eğimli arazilerde uygulanan tipik tesviye
eğrili (kontur) uzun tava (border) sulaması.
Şekil 3.3 Tipik uzun tava (border) sulaması.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
24
2. Sulama randımanının yüksek olması için, yüzey akışı azaltıcı
uygun planlama ve kontrolün yapılması gerekir.
3. Yüzey akış olduğundan yüzey drenaj kanalların yapımıgerek-
tirir
4. Tavalara su girişinde erozyonu önlemek için özel yapılar gereke-
bilir.
3.1.3 Ka rık Su la ma Yön te mi
Karık sulama, sulama suyunun bitki sıra araları arasında eğim
doğrultusunda açılan karıklara verilerek bitkilerin sulanmasıdır.
Genellikle sera bitkileri, sebzeler, meyve ağaçları, bağ, sıraya ekilen tarla
bitkileri (mısır, ayçiçeği, pamuk, fasulye v.b.) karık sulama yöntemi ile
sulanabilir. Sulama suyu karıklara verildiğinden bitki kök boğazı ile
suyun doğrudan bir teması yoktur (Şekil 3.5). Bu nedenle, bitkilerin
bu yolla bulaşabilecek hastalık etmenlerinden korunmuş olur.
Çok hafif kumlu (kaba) bünyeli topraklar dışında bütün sulanabilir
topraklarda karık sulama yöntemi uygulanabilir. Özellikle kaymak
tabakası bağlama özelliği olan killi topraklar için uygundur. Çünkü, oluşa-
cak kaymak tabası karık içinde olacağından, bitki çıkışı veya büyümesine
bir engel teşkil etmeyecektir. Sulanacak arazilerin, önceden yeksenak bir
eğimle tesviye edilmesi gerekir.
Şekil 3.5 Tipik oluşturulmuş düz karıklar ve
sulaması.
Şekil 3.6 Arazi ana eğimi fazla olan arazilerde
ana eğime dik tesviye eğrili (kontur) karık sulama
yönteminin uygulanması.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
25
Karıklara verilecek eğim,
toprak bünyesi ve karıklara ver-
ilecek su debisine (miktarı) göre
belirlenir. Karıklara verilecek en
yüksek eğim % 2-3’ü
geçmemelidir, ancak eğimin
genel olarak % 1’den düşük
olması istenir. En uygun eğim
ise % 0.2’dir. Eğimli arazilerin
karık yöntemi ile sulanmasında arazinin ana eğimi % 15’ e kadar olan
araziler sulanabilir. Bu durumda, ana eğime dik tesviye eğrili (kontur)
karıklar açılarak sulama yapılır (Şekil 3.6 ).
Karık uzunluğunun saptanmasında, toprak bünyesi ve buna bağlı
olarak suyun toprağa giriş hızı (infiltrasyon), sulama eğimi (karık eğimi)
uygulanacak su derinliği (su miktarı) ve sulanacak parselin uzunluğuna
bağlı olarak değişir. En doğru karık uzunluğu, yerel denemeler yapılarak
tespit edilmelidir. Buna olanak yoksa, Çizelge 3.3‘de verilen değerlerden
yararlanarak karık uzunluğu bulunabilir. Ancak Çizelge 3.3‘de verilen
değerler genel ve ortalama değerler olup, en fazla izin verilebilir karık
boylarıdır. Bu nedenle mevcut su miktarı (debisi), çiftlik koşulları gibi
etmenler dikkate alınarak verilen bu karık boyları kısaltılabilir.
Uygun seçilen bir karık boyu ve debide, sulama suyu karık girişinden
karık sonuna toplam sulama süresinin ¼’ünde ulaşmalıdır.
Bir karığa verilecek suyun debisi ise karık içinde erozyona neden
olmayacak değerde olmalır. Bu ise, tarla testlerinin olmadığı durumlar-
da aşağıda verilen eşitlik yardımıyla hesaplanabilir.
Eşitlikte;
10
Karık uzunlu"unun saptanmasında, toprak bünyesi ve buna ba"lı olarak suyun topra"a
giri! hızı (infiltrasyon), sulama e"imi (karık e!imi) uygulanacak su derinli"i (su miktarı) ve
sulanacak parselin uzunlu"una ba"lı olarak de"i!ir. En do"ru karık uzunlu"u, yerel denemeler
yapılarak tespit edilmelidir. Buna olanak yoksa, Çizelge 3.3‘de verilen de"erlerden yararlanarak
kak uzunlu"u bulunabilir. Ancak Çizelge 3.3de verilen de"erler genel ve ortalama de"erler
olup, en fazla izin verilebilir karık boylarıdır. Bu nedenle mevcut su miktarı (debisi), çiftlik
ko!ulları gibi etmenler dikkate alınarak verilen bu karık boyları kısaltılabilir.
Uygun seçilen bir karık boyu ve debide, sulama suyu karık giri!inden karık
sonuna toplam sulama süresinin %’ünde ula!malıdır.
Bir karı"a verilecek suyun debisi ise karık içinde erozyona neden olmayacak
de"erde olmar. Bu ise, tarla testlerinin olmadı"ı durumlarda a!a"ıda verilen e!itlik
yardımıyla hesaplanabilir.
E!itlikte;
Q: Karı"a verilmesi gereken en yüksek (maksimum) debi (L/s)
S: Arazi e"imi (%)
Örne"in e"imi % 0.2 olan karı"a verilmesi gereken en fazla debi Q= = 3.15
L/s’dir.
10
!irig
nalus
alıpay
kırak
natpasnunu"ulnuzukıraK
ızıh ,s eamalus
banu"ulnuzunilesrapkaca
anuB.ridilemlidetipsetkara
.rilibanulubu"ulnuzuacnA
eviseynübkarpot,adnısam
imi"emeka nalugyu
ri!i"edkaraloıl"abr"odnE.
d3.3egleziÇ,askoykanalo
ednelireved3.3egleziÇka
tnuyuskaraloıl"abanube
i"ilnireduskacan mu
nedlerey,u"ulnuzukırakur
raraynedrelre"ednelireved
damalatroevlenegrelre"e
a"arpot
)a ev
relemen
karanal
relre"ed
,pulo
lu!ok
unos
e"ed
ıdray
evnizialzneakrilibelir
nılaetakkidrelnemteibigıral
kırakribneliçesnugyU
üsamalusmalpotanniser
yuskecelireva"ırakriB
rat,esiuB.rıdılamloedre
.rilibanalpasehalyım
elnedenuB.rıdıralyobkır
ralyobkırakubnelirevkaran
malus,edibedevuyobk
.rıdılam!aluednü%nin
dniçikırakesiisibednuy
udı"ıdamloninireltsetalr
ıratkimustucvem sib
.rilibalıtlasıkır
nedni!irigkırakuyusam
amlonedenanoyzoreed
nelirevadı"a!aadralmur
,) kiliç
kırakn
kacaya
kilti!e
Q=0.63
ilti!E
aK:Q
arA:S
enrÖ
0.63
S
;etk
ynenekeregisemlireva"ıra
imi"eiza )
aknalo2.0%imi"eni"e
keskü )muska ibed
nekeregisemlireva"ıra
)s
=Qibedalzafne=
51.3=
ds/L
.ri
Resim 3.3 Tipik bir kar›k sulama yöntemi
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
26
Q: Karığa verilmesi gereken en yüksek (maksimum) debi (L/s)
S: Arazi eğimi (%)
Örneğin eğimi % 0.2 olan karığa verilmesi gereken en fazla debi
L/s’dir.
Eğimi % 1.5 olan karık için en yüksek debi ise;
10
Karık uzunlu"unun saptanmasında, toprak bünyesi ve buna ba" olarak suyun topra"a
giri! hızı (infiltrasyon), sulama e"imi (karık e!imi) uygulanacak su derinli"i (su miktarı) ve
sulanacak parselin uzunlu"una ba" olarak de"i!ir. En do"ru kak uzunlu"u, yerel denemeler
yapılarak tespit edilmelidir. Buna olanak yoksa, Çizelge 3.3‘de verilen de"erlerden yararlanarak
karık uzunlu"u bulunabilir. Ancak Çizelge 3.3‘de verilen de"erler genel ve ortalama de"erler
olup, en fazla izin verilebilir karık boylarıdır. Bu nedenle mevcut su miktarı (debisi), çiftlik
ko!ulları gibi etmenler dikkate alınarak verilen bu karık boyları kısaltılabilir.
Uygun seçilen bir karık boyu ve debide, sulama suyu karık giri!inden karık
sonuna toplam sulama süresinin %’ünde ula!malıdır.
Bir karı"a verilecek suyun debisi ise karık içinde erozyona neden olmayacak
de"erde olmalıdır. Bu ise, tarla testlerinin olmadı"ı durumlarda a!a"ıda verilen e!itlik
yardımıyla hesaplanabilir.
E!itlikte;
Q: Karı"a verilmesi gereken en yüksek (maksimum) debi (L/s)
S: Arazi e"imi (%)
Örne"in e"imi % 0.2 olan karı"a verilmesi gereken en fazla debi Q= = 3.15
L/s’dir.
10
!irig
nalus
alıpay
kırak
natpasnunu"ulnuzukıraK
ızıh ,s eamalus
banu"ulnuzunilesrapkaca
anuB.ridilemlidetipsetkara
.rilibanulubu"ulnuzuacnA
eviseynübkarpot,adnısam
imi"emeka nalugyu
ri!i"edkaraloıl"abr"odnE.
d3.3egleziÇ,askoykanalo
ednelireved3.3egleziÇka
tnuyuskaraloıl"abanube
i"ilnireduskacan mu
nedlerey,u"ulnuzukırakur
raraynedrelre"ednelireved
damalatroevlenegrelre"e
a"arpot
)a ev
relemen
karanal
relre"ed
,pulo
lu!ok
unos
e"ed
ıdray
evnizialzneakrilibelir
nılaetakkidrelnemteibigıral
kırakribneliçesnugyU
üsamalusmalpotanniser
yuskecelireva"ırakriB
rat,esiuB.rıdılamloedre
.rilibanalpasehalyım
elnedenuB.rıdıralyobkır
ralyobkırakubnelirevkaran
malus,edibedevuyobk
.rıdılam!aluednü%nin
dniçikırakesiisibednuy
udı"ıdamloninireltsetalr
ıratkimustucvem sib
.rilibalıtlasıkır
nedni!irigkırakuyusam
amlonedenanoyzoreed
nelirevadı"a!aadralmur
,) kiliç
kırakn
kacaya
kilti!e
Q=0.63
ilti!E
aK:Q
arA:S
enrÖ
0.63
S
;etk
ynenekeregisemlireva"ıra
imi"eiza )
aknalo2.0%imi"eni"e
keskü )muska ibed
nekeregisemlireva"ıra
)s
=Qibedalzafne=
51.3=
ds/L
.ri
11
E"imi % 1.5 olan karık için en yüksek debi ise; Q= = 0.42 L/s’dir.
Çizelge 3.3 Farklı toprak bünyesi, e"im ve uygulanacak sulama derinli"ine göre önerilen
en fazla (maksimum) karık boyları (m)
Uygulanan ortalama su derinli"i (mm)
100
150
200
50
75
Tınlı topraklar
Kumlu topraklar
270
400
400
60
90
340
440
470
90
120
370
470
530
120
190
400
500
600
150
220
370
470
530
120
190
300
370
470
90
151
280
340
400
80
120
250
300
340
60
90
3.1.3.1 Karık Tipleri
a) Sabit Debili Sonu Açık Karıklar: Sulama e"imi do"rultusunda karık sonları açık
olup, sulama süresi boyunca karıklara sabit debide sulama suyu uygulanır.zey akı!
fazlar.zey akı!la toplanan sular tekrar sulamada kullalabilir. Aksi halde sulama
randımanı çok dü!ük olur. Bu karık tipi, karıklardan çıkan sulama suyunun tekrar
kullanılması durumunda uygundur.
b) De#i"ken Debili Sonu Açık Karıklar: Sulama e"imi do"rultusunda karık sonları
açık olup, sulama suyu karık sonuna ula!"ında, sulama süresinin arta kalan kısmında
(net infiltrasyon süresi), karık debisi yarıya dü!ürülerek uygulama devam eder. Böylece
yüzey akı! azaltılarak, sulama randımanı yükseltilir. E"er yüzey akı!ın tekrar sulamada
kullanılma olana"ı yoksa, de"i!ken debili karık sulama yapılması tercih edilmelidir.
c) Kapalı Karıklar: Karıklar boyunca yeterli e"im yoksa, karık uçları arasındaki
yükseklik farkı net sulama suyu derinli"ini geçmiyorsa, karık sonları kapatılarak sulama
yapılır. Karık sonları kapalı oldu"undan hem kontrollü sulama yapılır hem deksek
sulama randımanı elde edilir. Bu uygulamaya tıkalı karık veya göllendirmeli karık
sulama da denir
Eğim
%
Uygulanan ortalama su derinliği (mm)
75 150 225 300 50 100 150 200 50 75 100 125
Killi topraklar Tınlı topraklar Kumlu topraklar
0.05 300 400 400 400 120 270 400 400 60 90 150 190
0.1 340 440 470 500 180 340 440 470 90 120 190 220
0.2 370 470 530 620 220 370 470 530 120 190 250 300
0.3 400 500 620 800 280 400 500 600 150 220 280 400
0.5 400 500 560 750 280 370 470 530 120 190 250 300
1.0 280 400 500 600 250 300 370 470 90 151 220 250
1.5 250 340 430 500 220 280 340 400 80 120 190 220
2.0 220 270 340 400 180 250 300 340 60 90 150 290
Çizelge 3.3 Farklı toprak bünyesi, eğim ve uygulanacak sulama derinliğine göre
önerilen en fazla (maksimum) karık boyları (m)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
27
3.1.3.1 Karık Tipleri
a) Sabit Debili Sonu Açık Karıklar: Sulama eğimi doğrultusunda
karık sonları açık olup, sulama süresi boyunca karıklara sabit debide
sulama suyu uygulanır. Yüzey akış fazladır. Yüzey akışla toplanan sular
tekrar sulamada kullanılabilir. Aksi halde sulama randımanı çok düşük
olur. Bu karık tipi, karıklardan çıkan sulama suyunun tekrar kullanılması
durumunda uygundur.
b) Değişken Debili Sonu Açık Karıklar: Sulama eğimi doğrul-
tusunda karık sonları açık olup, sulama suyu karık sonuna ulaştığında,
sulama süresinin arta kalan kısmında (net infiltrasyon süresi), karık debisi
yarıya düşürülerek uygulama devam eder. Böylece yüzey akış
azaltılarak, sulama randımanı yükseltilir. Eğer yüzey akışın tekrar sula-
mada kullanılma olanağı yoksa, değişken debili karık sulama yapılması
tercih edilmelidir.
c) Kapalı Karıklar: Karıklar boyunca yeterli eğim yoksa, karık uçları
arasındaki yükseklik farkı net sulama suyu derinliğini geçmiyorsa, karık
sonları kapatılarak sulama yapır. Karık sonları kapalı olduğundan hem
kontrollü sulama yapılır hem de yüksek sulama randımanı elde edilir. Bu
uygulamaya tıkalı karık veya göllendirmeli karık sulama da denir
Resim 3.4 İyi tesviye edilmiş bir arazide düz ve uzun karıklar(a), düz ve derin kar›k sistemi ile
kar›k s›rt›na ekilen bitkilerin sulanmas›nda kök boaz› su ile dorudan temas etmez
a b
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
28
Karık sulama yönteminde de, tarla
başına getirilen sulama suyu, bitki kök
bölgesine (karıklara) kapalı borularla ve
otomasyon uygulanarak da verilebilir.
Bu durumda, karıklara eşit su verilir, su
iletim ve tarla sulama randımanı yük-
selir (Şekil 3.7).
3.1.3.2 Karık Sulama İşletim
Biçimleri
a) Döngülü Karık: Bu sistemde, karık sonunda meydana gelen
yüzey akışın toplandığı ve yeniden kullanılabilir hale getirildiği bir uygula-
ma biçimidir. Buna döngülü karık veya kuyruk suyu sistemi de denilmek-
tedir. Karık sonunda toplanan sular tarla başı kanalına tekrar pompala-
narak sulamada kullanır.
b) Azaltılmış Debili Karık: Karık uzunluğu boyunca toprağa giren su
miktarını toprağın infiltrasyon hızına uydurarak yüzey akışı azaltmaktır.
Debi azaltımı bir veya birkaç kez yapılır. Uygun alt yapı ile bu otomasyo-
na bağlanabilir.
c) Delikli Borulu Karık (Cablegation): Bu sistemde karıklara dik
olarak uzatılmış ve üzerinde delikler açılmış bir boru bulunur. Bu hem su
dağıtıhem de iletimini yapar. Borunun içerisinde bir halat aracılığıy-
la tutulan hareketli bir tıkacı vardır. Tıkaç, akışın boru içerisinde hareke-
tini önler ve suyun deliklerden karıklara girmesine neden olur.
d) Fasılalı Karık (Surge flow): Sürekli karık sulamanın karşıtı bir
yaklaşımdır. Bu sistemde karıklara belli aralıklarla su verilir. Verilen su
daha sonra kesilir ve aynı süre boyunca hiç su verilmez. Akış ve kesiş
süreleri 20 dakika ile 2 saat arasında değişir. İlk su kesilmesinden sonra
aynı karıklara su tekrar verildiğinde su karık içinde daha hızlı hareket etti-
ğinden, karık başı ve sonu arasında daha iyi bir su dağılımı sağlanmak-
tadır.
Şekil 3.7 Ka k su la ma ta ma men oto -
mas yon ile iş le ti le bi lir. Bu du rum da su la -
ma ran manı yük selir
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
29
3.1.4 Yü zey Su la ma da Or ta ya Çı ka bi le cek So run lar
Yüzey sulama yöntemlerinin uygulanmasında, sulama suyunun ileti-
minden sulanacak araziye uygulanmasına kadar suyun kontrolü ve ida-
resi son derece önemlidir. Eğer gerekli alt yapı ve düzenlemeler (tesviye,
kanallar, kontrol ve ölçüm yapıları, tava ve karıkların durumu, sulama alet
ve ekipmanlar v.b.) yapılmamışsa, sulama suyunun kontrolü ve ideal bir
sulama yapmak olanaksızdır. Bu durumda arazinin kimi yerleri yeterli su
alamazken kimi yerlerinde aşırı sulama yapılabilir (Resim 3.5). Ayrıca,
sulama suyu hem kanallarda hem de arazi içinde iyi kontrol edilemezse
hem erozyonla toprak kayıpları artar hem de işçilik masrafların artma-
sına neden olur.
Resim 3.5‘de görüldüğü gibi, uygun olmayan bir karık sulama görül-
mektedir. Arazide hem yeterli tesviye yapılmadığı ve karıklar istenilen
eğim ve doğrultuda açılmadığı için, arazinin kimi yerleri hiç sulama suyu
alamazken kimi yerlerinde su birikmesi meydana gelmektedir. Bu tür
uygulamalar, istenen düzeyde bir su dağılı sağlamadığı gibi su birikimi
olan yerlerde ise aşırı sulama nedeniyle zamanla tuzluluk ve drenaj
sorunları oluşturacaktır. Resim 3.6’da kurak bir bölgede bilinçsiz yapılan
bir sulama sonucunda (aşırı sulama, drenaj önlemlerinin alınmaması ve
taban suyu yüksekliği) arazinin tuzlanarak elden çıkmış hali görülmekte-
Resim 3.5 Uygun olmayan bir karık sulama.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
30
dir. Bu tür arazilerin geriye
kazanımı ya da tamamıyla eski
haline dönmesi hemen hemen
olanaksız olabileceği gibi, uzun
yıllar emek ve para gerektir-
mektedir.
Ayrıca, yüzey sulamaların
doğası gereği, genel olarak
yüzey akış ve derine sızma ola-
bilmektedir. Bu nedenle, yüzey
sulamaların uygulandığı yerler-
de fazla suyun araziden güven-
le uzaklaştırılması için drenaj
sistemlerinin kurulması gerekir.
Aksi hale, kurak ve yarık kurak
bölgelerde topraklarda sa
sürede tuzlanma ve sodyumlu-
luk (çoraklaşma) sorunları olu-
şur (Resim 3.6).
Şekil 3.8‘de uzun tava
(border) veya karık sulamada
tava veya karık boyunca sula-
madan sonra farklı miktar ve
sürelerde sulama suyu uygula-
masına bağlı olarak meydana
gelebilecek su derinlikleri gösterilmiştir. Buna göre, Şekil 3.8’de (a) duru-
mu aşırı sulamayı, (b) durumu kabul edilebilir yeterli bir sulamayı, (c)
durumu ise yetersiz sulamayı göstermektedir.
Şekil 3.8 Uzun tava ve karık sulamada yeterli ve
yetersiz sulama. (L:Uzun tava veya karık boyu,
Z:Uygulanan sulama suyu derinliği)
Resim 3.6 Aşırı ve yanl›şsulama (a) sonucu taban
suyu yüksekliği (b ve c) ve arazilerin tuzlanması (d)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
31
3.1.5 Yüzey Sulamada Suyun Ölçülmesi
Tüm sulama sistemlerinde, sulamada sulama suyu ölçülemiyor ve
kontrol altında değilse etkin bir su ve sulama yönetiminden bahsedile-
mez. Bu nedenle su kaynağı başlangıcından sulanacak tarlaya kadar, su
dağıtım şebekelerinde ve
tarlaya giriş noktalarında
suyun miktarı ve/veya debi-
sinin ölçülmesi gerekir.
Yüzey sulamada, ana
kanallar üzerine inşa edilen
özel yapılar (savak gibi )
sayesinde kanaldan geçen
su ölçülerek, diğer kanalla-
ra, çiftliklere ve tarlaya veril-
mesi gereken sulama suyu
miktarı kontrol edilebilir.
Ayrıca suyun aktığı her yer
ve noktada mutlaka suyun
ölçülmesi gerekir. Ancak bu
şekilde, etkin bir sulama yönetiminden söz edilebilir. Böylece, aşırı sula-
madan kaçınılır, derine zma, yüzey akış ve erozyon da en az düzeye
iner. Resim 3.7’de açık kanal üzerine inşa edilmiş trapez ve dikdörtgen
savak, tarlaya su alım yapı ve su ölçüm eşeli ile üçgen savak görül-
mektedir.
Resim 3.7 Yüzey sulama sistemlerinde ana kanal
üzerinde trapez su ölçüm savağı (a), bir kanal üzerinde
dikdörtgen savak (b), tarlaya su alım noktasında bir ofis
ve su yükseklik ölçüm eşeli (c) ve üçgen sava (d)
Su la ma da su la ma su yu öl çü le mi yor ve kont rol
al tın da de ğil se et kin bir su
ne ti min den bah se di le mez.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
32
3.1.6 Yüzey Sulama Yöntemlerinin Uygulanmasında Kullanılan
Aletler
a) Tesviye Aletleri
Önceki bölümlerde de açıklandığı
üzere, yüzey sulama yöntemlerin tekniği-
ne uygun yapılabilmesi için arazi yüzeyi-
nin sulamaya uygun olması gerekir.
Arazilerin yüzeyinin, sulama sırasında
erozyon oluşturmayacak düzeyde bir
eğimde düzeltilmesi (tesviye) zorunludur.
Ağır tesviye dışında, sulanan arazilerin
her yıl mutlaka ince ya da hafif tesviye yapılması gerekir. Bunun için de,
normal çiftçi traktörlerinin çekebileceği Resim 3.8’de örneği görülen basit
tesviye aletleri kullanılmalıdır. Bu işlem bitki ekim dikimi ve sulama sezo-
nu öncesi yapılmalıdır.
b) Kanal Pullukları
Kanal açma pullukları ekim yapıldıktan hemen sonra, arazi içinde su
dağıtının kolaylıkla yapılması için kullanır. Bunlar genellikle 30-50 cm
genişliğinde kanallar açabilmektedir. Kanal genişliğine göre kanal açma
pulluğu ayarlanabilir (Resim 3.9a).
b) Sedde Aletleri
Uzun tava (border) sula-
ma yönteminin uygulanması
için arazinin seddelerle uzun
bölümlere (şerit veya border)
ayrılması gerekir. Sulama
suyu iki sedde (border) ara-
sında ilerler. Bu seddeler ise
Resim 3.8 Çiftçi traktörü ile kullanıla-
bilecek ince tesviye aleti (tesviye
küreği)
Resim 3.9 Kanal açma pulluğu (a) ve sedde pulluğu (b)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
33
özel yapılmış border diskleri ile yapılır (Resim 3.9b). Sedde yükseklikleri
genellikle 20-25 cm taban genişlikleri ise 60-70 cm, geniş seddelerde ise
bu genişlik 240 cm’ye kadar olabilmektedir.
c) Listerler ve Çapa Aletleri
(i) Listerler: Genellikle tarla içinde, karık sulamada hem suyun iler-
lemesini sağlayan karıkların açılmasında hem de raya ekilen bitkilerde
boğaz doldurma işleminde kullanılır (Resim 3.10a).
(ii) Çapalar: Çapalar, çok farklı amaçlar için kullanılabilmektedir.
Bunlar, toprağın derin işlenmesi, kabartma, yüzlek işleme, boğaz doldur-
ma ve ot mücadelesinde (çapalama) kullanır (Resim 3.10b). Sıraya eki-
len bitkilerin yetiştirilme-
sinde gerekli olan çapala-
ma (boğaz doldurma ve
yabancı otlarla mücadele)
yapılırken aynı zamanda
kısmen bozulan karıkların
oluşturulması veya yeniden düzeltilerek iyi bir karık sulama yapılması da
sağlanmış olur.
d) Dip Kazan
Sulu tarım yapılan arazilerde toprak işleme, ekim ve diğer hasat
işlemleri yoğunlukla yapılır. Arazi üzerindeki alet-ekipman trafiği nedeniy-
le toprakların pulluk derinliği altında ve yak-
laşık 20-25 cm derinlikte sert katman oluşur.
Bu bitkilerin kök gelişimini ve suyun toprak
içindeki hareketini sıtlar. Bu nedenle, sulu
tarım yapılan arazilerde oluşan bu sert taba-
kanın 3-4 yılda bir olmak üzere kırılması
gerekir. Bu amaçla dip kazan aleti ile arazi-
nin kuru durumda olduğu zamanda toprağın
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
34
yaklaşık 70-90 cm derinliğinde kullanılarak oluşan bu sert tabakanın kırıl-
ması (patlatılması) sağlanır (Resim 3.11). Killi ağır topraklarda dip kaza-
nın uç demirinin arkasına; gülle şeklinde yâda silindir biçiminde bir parça
bağlanarak toprak içerisinde hem sert tabakanın daha iyi patlatılması
hem de belli bir derinlikte bu parçanın geçtiği yerde boşluklar oluşturula-
rak toprağın havalandırılması ve suyun toprakta hareketi kolaylaştırılmış
olur.
e) Tüp, Sifon, Delikli Boru ve Savak
(i) Tüp ve Sifon: Yüzey sulamalarda sulama yapılırken, suyun açık
tarla başı kanalından tavalara ya da karıklara verilmesi gerekir. Eğer
sulama suyu herhangi bir alet kullanılmadan tarla başı sedde veya hen-
deklerin açılarak verilmesi durumunda toprak ve yeni ekili tarlalarda ise
tohumların taşınmasına neden olarak erozyon oluşturur ve suyun kontro-
lü de son derece güçtür. Ancak, tarla başı kanalından yine tarla başında-
ki seddenin altına yerleştirilen iki ucu açık düz borularla (tüp) sulanacak
tarlaya su geçişi kolaylıkla sağlanabilir (Şekil 3.9a). Tüpler genel olarak
tavalarda suyun bir diğerine geçişinde çeltik sulamasında olduğu gibi
kullanılır.
Tarla başındaki sedde bozulmadan, sulama suyu tarla başındaki
sulama kanalından sedde üzerinden veya kanaletten özel yapılmış eğri
borularla (sifon) tarla başı-
na, tava veya karıklara alı-
nabilir. Böylece hem su
kontrolü hem de erozyon
önlemleri daha kolay alına-
bilir. Sifonlar, bir ucu tarla
başı kanalındaki su içinde
olmak üzere, içindeki hava-
nın boşaltılarak tava veya
karık yönüne ve ucu daha
Şekil 3.9 Tarla başı kanalından suyun tüp (a) ve sifonla
(b) alınması
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
35
alçakta olmak üzere suyun aktarılmasında kullanılır. Çapları 5-10 cm ara-
sında değişen ve genellikle alüminyum veya plastikten yapılan eğri boru-
lardır (Şekil 3.9b, Resim 3.12).
Kanaletlerden sifonlarla tarlaya alınan sulama suyu alınma nokta-
sında hem kanaletlerin ayaklarına zarar vermemesi (oyuntu gibi) hem de
tarla başında erozyona neden olmaması için özel önlemlerin alınması
gerekir. Bu suyun düşme hızıran beton rögar, toprak içine yerleştiri-
lebilecek plastik-naylon , telis, çalı parçaları ve sepet gibi basit ekipman-
lar olabilir.
(ii) Delikli Boru: Yüzey sulama yöntemlerinin uygulandığı yerlerde
sulama suyu tarla başına kapalı borularla da getirilebilmektedir. Kapalı
borulardan alınan sulama suyu açığa aktığında yukarıda belirtilen tüp
veya sifonlar yardımıyla kullanılabildiği gibi, özellikle sıraya ekilen ve
karık sulama yönteminin uygulandığı durumlara, her karığa sulama suyu
Resim 3.12 Kanaletten sifonla su alımı (a) ve tarla başı toprak bir kanalda sifonla
domates sulaması(b)
Resim 3.13 Karık sulamada kullanılan delikli boru
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
36
dağıtını yapacak şekilde üzerinde kontrollü (vana, tıpa gibi) delikleri
bulunan borulardan yararlanılmaktadır. Bu borular genellikle PVC, PE
veya alüminyum olarak üretilmekte ve her karığa istenilen miktarda sula-
ma suyunun verilmesini sağlamaktadır (Resim 3.13).
(iii) Savak: Sulamalarda, tarla başı kanalından suyun önünü toprak,
çalı-çırpı v.b. ile tıkamak yerine, kanal içine gerilerek suyun kanal içinde
göllenmesine (şişirmeye) olanak veren ve böylece sifonla suyun tarlaya
alınması kolaylaştıran “savak” adı verilen gergiler kullanır. Bu savak-
lar, çadır bezi, çuval, naylon gübre torbalarından basit olarak yapılabilir.
Yaklaşık tarla başı kanalı genişliğinden biraz daha geniş dikdörtgen ola-
rak hazırlanan savak bezi veya naylon uzun kenarından bir sırık veya
çıtaya çivilenir (Şekil 3.10). Tarla başı kanalındaki suyun önüne bu bez
veya naylon üstteki sırık veya çıtası vasıtasıyla kanal üstüne sabitlenirse
suyun önü kolaylıkla kesilebilir. (Ayrıca akan suyun debisini ölçmeye
yarayan ve bundan farklı olan aygıtlara da savak denilmektedir)
3.2. Ba sınç lı Su la ma Yön tem le ri
3.2.1 Yağ mur la ma Su la ma Yön te mi
Yağ mur la ma su la ma yön te mi, su la ma su yu nun yağ mur la ma baş lık -
la n dan be lir li ba al tın da püs kür le rek bit ki ve top rak ze yi ne uy -
Şekil 3.10 Kanalda suyun önünü kesmeye yarayan basit bir savak (a) savağın kanalda
kullanımı (b)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
37
gu lan ma dır. Bu yön tem su lu ta ma uy gun her tür ik lim ko şul la n da
ve ta ma el ve riş li her tür top rak ta ve zey su la ma için uy gun ol ma -
yan to pog raf ya ko şul la n da da kul la la bi lir. An cak ağır bün ye li (kil li) top -
rak lar da yağ mur la ma de ğe ri nin özen le se çil me si ge re kir. Baş ka bir
an la m la, yağ mur la ma hı zı top ra ğın su al ma hı zın dan faz la ol ma ma dır.
Ay ca bu yön tem he men he men tüm bit ki ler için kul la la bi lir. Uy gun
baş k ti pi, baş k ve la te ral ara k la se çil di ği tak dir de su la ma ran ma
ve su la ma deş li ği (uni for mi te) yük sek tir.
Su la ma su yu, ka pa lı bo ru sis te mi ile tar la ya ka dar ge ti ri lir ve su la na -
cak par sel içi ne bel li ara k lar da yer leş ti ri len su la ma bo ru la (la te ral) üze -
rin de bu lu nan tek ve ya çift me me li yağ mur la lar la (baş k) bel li bir ba -
sınç al n da uy gu la nır.
Yağ mur la ma su la ma sis tem le ri ya rı ya da tam oto ma tik ola rak ça lış -
la bi lir.
3.2.1 Yağmurlama Sulama Yöntemi
Yağmurlama sulama yöntemi, sulama suyunun yağmurlama başlık-
larından belirli basınç altında püskürtülerek bitki ve toprak yüzeyine uygu-
lanmasıdır. Bu yöntem sulu tarıma uygun her türlü iklim koşullarında ve
tarıma elverişli her türlü toprakta ve yüzey sulama için uygun olmayan
topografya koşullarında da kullanılabilir. Ancak, ağır bünyeli (killi) toprak-
larda yağmurlama hızı değerinin özenle seçilmesi gerekir. Başka bir
anlatımla, yağmurlama hızı toprağın su alma hızından fazla olmamalıdır.
Ayrıca bu yöntem bazı istisnalar hariç çoğu bitki için kullanılabilir. Uygun
başlık tipi, başlık ve lateral aralıkları seçildiği takdirde sulama randımanı
ve sulama eşdeşliği (uniformite) yüksektir.
Sulama suyu, kapalı boru sistemi ile tarlaya kadar getirilir ve
sulanacak parsel içine belli aralıklarda yerleştirilen sulama boruları (later-
al) üzerinde bulunan tek veya çift memeli yağmurlayıcılarla (başlık) belli
bir basınç altında uygulanır.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
38
Yağmurlama sulama sistemleri yarı ya da tam otomatik olarak çalış-
tırılabilir.
Yağmurlama sulama yönteminin üstünlükleri:
1. Yağmurlama sulama sistemlerinde uygun planlama ve projeleme
yapıldığı takdirde su kullanım randımanı yüksektir.
2. Eğimli arazilerde erozyona neden olmadan kullanılabilir.
3. Su toprağa az miktarlarda ve toprağın su alma hına yakın hızda
verildiğinden dolayı genel olarak yüzey akış meydana gelmez.
4. Ekimde kaymak tabakası nedeniyle tohumun çıkmama riskini orta-
dan kaldırır.
5. Yüzey sulama yöntemlerine göre işletme ve işçilik masraflarında
tasarruf sağlanır.
6. Toprak derinliği az olan sığ (yüzlek) topraklar için uygun bir sula-
ma yöntemidir.
7. Yüzey sulamalarda olduğu gibi hendek-kanal açılması olmadığın-
dan arazi kayıpları önlenir.
8. Sulama suyu ile birlikte gübreler verilebilir.
9. Özellikle meyve bahçelerinin dondan korunmasısağlar.
Yağmurlama sulama yönteminin kısıtları:
1. Günün sıcak saatlerinde sulama yapıldığında, bitki yaprakları ve
çiçekleri üzerinde yağmur damlaları mercek etkisi yaparak yakma etkisi
yapabilir.
2. Yağmur damlaları bitki yaprakları ve çiçekleri üzerinde hem fizik-
sel hem de bazı bozulmalara ve hastalıklara neden olabilir.
3. Rüzgarlı durumlarda su dağılıuygun olmaz ve bu nedenle top-
rak yeterli ve dengeli sulanmayabilir.
4. Yağmurlama sulamada diğer sulama yöntemlerine göre buharlaş-
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
39
ma kayıpları daha fazladır. Bu nedenle günün serin saatlerinde ya da
gece sulama yapılması tercih edilmelidir.
5. İlk yatırım masrafları yüzey sulama yöntemlerine göre daha fazla-
dır. Ayrıca sürekli bir enerji gerektirir
3.2.1.1 Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri
a) Sa bit Sis tem ler: otopomp biri-
minden başlayarak tüm sistem unsurla-
rının sabit olduğu sistemlerdir. Genel
olarak ana boru ve lateral hatları toprak
altında gömülüdür (Resim 3.14). Bazı
durumda ise laterallar toprak yüzeyinde
olabilir. İlk yatırım masrafları oldukça
yüksek olup, işçilik masrafları ise son
derece azdır.
b) Ya Sa bit Sis tem ler: Genel
olarak pompa birimi ve ana boru hattı sabit laterallerin ise arazinin diğer
bir bölümünün sulanması için taşındığı sistemlerdir. Taşınabilir sistemle-
re oranla ilk yatım masrafları yüksek, ancak işçilik masrafları ise daha
azdır (Resim 3.15).
Resim 3.16 Bitki boyu arttıkça yağmurlayı
(başlık) da yükseltilerle bitki boyuna yakın
veya üzerine gelecek şekilde ayarlanır
Resim 3.14 Ana boru ve laterallerin sabit
olduğu bir yağmurlama sulama sistemi
Resim 3.15 Ana boru sabitlerin taşınabildiği
yarı sabit bir yağmurlama sulama sistemi
(Buğday ekimi yapılmış bir arazinin yağmurla-
ma sulama sistemi ile sulanması)
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
40
c) Ta şı na bi lir Sis tem ler: Sulama bittiğinde hem lateraller hem de
ana borunun arazinin sulanacak olan diğer bölümüne taşındığı sistem-
lerdir. Bunların ilk yatırım masrafları düşük ancak işçilik masrafları yük-
sektir.
3.2.1.2 Ha re ket li Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri
Son llarda dünyanın farklı ülkelerinde farklı özelliklerde hareketli
yağmurlama sulama sistemleri geliştir-
ilmiştir. Bu sistemler ülkemizde pek
yaygın olmamakla birlikte, bazılarının
kullanımı son yıllarda artış göstermiştir.
Bunların bazıları özel bir sınıflama
yapılmaksın kısaca aşağıda açıklan-
mıştır.
a) Te ker lek li La te ral ler: Yarı sabit
sistemlerde, bazen lateraller tekerlekler
üzerinde monte edilmiş olarak çalışır. Sulama bittiğinde ise bu tekerlek-
ler elle veya bir motor gücü ile hareket ettirilerek, arazinin diğer sulan-
mayan bölümüne hareket ettirilerek sulama yapılır (Resim 3.17).
b) Tam bu ra lı (Ma ka ra lı) Ha re ket li Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri
Bu sistemlerde, ana makine gövdesi üzerinde bulunan makara (tam-
bura) üzerine su taşı boruları (genellikle yumuşak PE) sarılıdır. Bu
boru ucunda genellikle yüksek basınçta
çalışan (4-6 atm) ve rlatma mesafesi
çok fazla olan (30- 75 m) ve genellikle
tabanca (big gun) olarak adlandılan
başlık kullanılır. Ana makine, sulanacak
olan arazi kenarında ya da su alım nok-
tasında sabitlenir. Ana gövde üzerinde-
ki sulama borusu arazi sonuna kadar
Resim 3.17 Laterallerin tekerler üzerinde
bulunduğu tekerlikli lateraller
Resim 3.18 Tek başlı makaralı (tamburalı)
yağmurlama sulama sistemi
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
41
çekilerek sistem kurulur. Ana makine makaranın birim zamandaki
döngüsü yağmurlama hızına göre ayarlanarak, çok düşük hızda ( 10 m/h
gibi) makara dönerek, arazi başına dolayısıyla ana makine yönüne doğru
boru çekilerek sulama yapılır. Başlık genel olarak 180o’den daha fazla
açıda çalışır. Arazi başına gelindiğinde, sulama genel olarak otomatik
olarak sonlandılabilir (Resim 3.18). Bu sistemlerin en önemli kısıtları,
yüksek basınç gerektirmesi ve rüzgarlı havalarda su dağılının istenen
düzeyde olmamasıdır.
c) Da ire sel Ha re ket li (Cen ter pi vot) Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri
Bu sistemde sulama suyu dairesel olarak sürekli hareket eden later-
al aracılığı ile uygulanır. Bir ucu sabit bir merkeze bağlı olan sistem, diğer
ucu dairesel olarak belli hızda döner. Lateral borular birbirine kulelerle
bağlanarak belli mesafelerde yer alan tekerlekler üzerinde çalışırlar. Bu
tekerlekler belli bir güç kaynağı ile hareket ettirilerek dairesel dönmesi
sağlanır. Lateral boyu 60-800 m arasında değişebilir. Yağmurlama
başlıkları bu lateral üzerinde belli aralıklarla yerleştirilerek çalışır (Resim
3.19). Bu sistemler daha çok nispeten düz ve çok büyük alanlarda
çalıştılır. Sulama alanı 300-700 da arasında değişebilir. Bunlar pahalı
sistemlar olup (35 000 – 50 000 USD) olup, yüksek enerjiye (basınç)
ihtiyaç vardır.
Resim 3.19 Dairesel hareketli (center pivot) yağmurlama sulama sistemi
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
42
Ülkemizde de son yıllarda dairesel hareketli sulama sistmeleri kul-
lanımı artmaya başlamıştır. Ancak, kullanımında toprak infiltrasyon hı-
na göre başlık seçilmediğinden arazi üzerinde su birikintisi oluşmakta ve
bu ise, az da olsa yüzey akışa neden olmaktadır. Ayrıca, uygun sulama
programlaması yapılmaması nedeniyle her sulamada ya az ya da çok
suluma suyu verilmekte, bozulan başlık ve/veya memelerin yerine uygun
olmayanların monte edilmesi, sulama sırasında taşıyı tekerlerin ıslanan
toprak içinde hareketinin zorlaşması uygulamada ortaya çıkan sorunlar
olarak gösterilebilir.
d) Doğ ru sal Ha re ket li (Li ne ar-mo ve) Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri
Bu sistemler, dairesel hareketli sulama sistemlerinde kare veya
dikdörtgen alanlarda köşelerin sulanamaması üzerine geliştirilmiştir.
Dairesel sistemlerde olduğu gibi ana eksen üzerinde birbirine bağlantı
lateraller üzerinde bulunan yağmurlayıcılarla sulama yapılır. Sistemin
hareketi doğrultusunda sürekli bir su kaynağının olması gerekir (Resim
3.20). Sistem tarla başından sonuna doğru doğrusal olarak (düz) hareket
ederek sulama gerçekleştirilir. Lateral uzunluğu 400 m’den fazla ola-
bilmektedir.
3.2.1.3 Mi ni Yağ mur la ma (Mi ni Sprink) Su la ma Sis tem le ri
Bu sis tem ler dam la su la ma sis tem le rin de ol du ğu gi bi ben zer un sur -
la ta şır. Bu ra da kü çük yağ mur la lar kul la r. De bi le ri ge nel ola rak
30-300 L/h ara n da de ği şir. İş let me ba n ise 1-2 atm’dir. Ge nel ola rak
mey ve bah çe le ri nin su lan ma n da kul la lır. Bu ne den le ağaç al su la ma
için uy gun bir sis tem dir. Ge nel ola rak her ağaç için bir yağ mur la olur
ve ağaç taç iz şü ka dar bir ala ıs la r. Bu ne den le ağaç sı ra ara la -
ve ra üze rin de ıs la l ma yan alan ka la bi lir. Bu du rum şe ma tik ola rak
Şe kil 3.11‘de gös te ril miş tir. Bu sis tem de baş k ara ğı ra üze rin de ki
ağaç ara ğı na, la te ral ara ğı ise ağaç sı ra ara ğı ile ay r. Ti pik bir mi -
ni yağ mur la ve tu runç gil su la ma Re sim 3.17’de gö rül mek te dir.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
43
Üre ti ci fir ma ka ta log la rın da, baş k tek nik özel lik le rin den, op ti mum iş -
let me ba sın , baş k de bi si, ıs lat ma ça ve yağ mur la ma hı zı yer alır. Mi -
ni yağ mur la ma su la ma sis tem le ri nin plan la ma ve ta sa dam la su la ma
sis tem le rin de ol du ğu gi bi dir.
Dam la su la ma da ol du ğu gi bi faz la bir kan ma ris ki yok tur. An cak,
dam la su la ma ya re. bu har laş ma ka p la s men faz la r. Mi ni yağ -
mur la lar ta m sal fa ali yet ler ne de niy le ba zen za rar gö re bil mek te dir.
Mi ni yağ mur la ma su la ma sis tem le ri nin plan la ma ve pro je le me kri ter -
le ri dam la su la ma ile he men he men ay r. Yal nız baş lık de bi si, yağ mur -
la ma ve ıs lat ma ala yüz de si he sa fark r. Bu ne den le, bun lar la
il gi li eşit lik ler aşa ğı da ve ril miş tir.
a) Yağ mur la ma Hı
Eşit lik te;
Iy: Yağ mur la ma hı (mm/h),
4q
Iy = ____
π
D
Sekil 3.11 Mi ni yağ mur la ma su la ma sis te min -
de yal z ağaç taç iz dü şü mü su la nır ve böy le -
ce ara zi nin ta ma su lan ma ğın dan hem da -
ha et kin bir su la ma ya lır hem de su tasar rufu
sağ lanır.
Resim 3.21 Bir tu runç gil bah çe si nin mi ni yağ -
mur la ma (ağaç altı) su la ma sis te mi ile sulan -
ması.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
44
q: Baş lık de bi si (L/h), D: Baş k ıs lat ma ça (m)’dir.
Ör ne ğin, de bi si 100 L/h olan ve ıs lat ma ça 4 m olan bir mi ni yağ -
mur la ma baş ğı n or ta la ma yağ mur la ma
ola rak he sap la r.
b) Is lat ma Ala nı Yüz de si
Eşit lik te;
Pw: Is lat ma ala yüz de si (%),
D: Baş lık ıs lat ma ça (m),
Sa: Ağaç sı ra üze ri me sa fe si (m),
Ss: Ağaç sı ra ara me sa fe si (m)’dir.
Ör ne ğin ıs lat ma ça 4.0 m olan bir mi ni yağ mur la ma baş ğı, ağaç
ra üze ri 5 m ve sı ra ara ğı ise 6 m olan bir mey ve bah çe sin de ça lış -
lır sa ıs lat ma ala yüz de si aşa ğı da ve ril di ği şe kil de he sap la na bi lir.
ol du ğun dan ka bul edi le bi lir
bir ıs lat ma ala r.
3.2.1.4 Yağ mur la ma Su la ma Sis tem le ri nin Plan lan ma
Bir yağmurlama sulama sistemi, pompa ünitesi, ana boru hattı, lat-
eraller, yağmurlayıcılar (başlık) ve bağlantı parçalarından oluşur.
Yağmurlama sulama sistemi projelemesinde ise, su uygulama zı,
yağmurlayıcı (başlık) debisi, yağmurlayı ve lateral aralığı, günlük çalış-
ma süresi, bir sulamada gerekli çalışma saati, sistem kapasitesi ve
Iy= 4q = 4x100 = 7.96 mm/h
π
D2 3.14x(4x4)
Pw = 100
π
D2
4SaSs
Iy= 100 3.14x(4x4) = %42 > %30
4x(5x6)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
45
gerekli güç kaynağının hesa-
planması gerekir.
Yağmurlama sistem-
lerinin doğası gereği, sulama
suyu miktarı başlık yakının-
da en fazla, başlıktan uzak-
laştıkça genel olarak
doğrusal olarak azalır (Şekil
3.12). Arazi yüzeyinin istenilen düzeyde eşdeş (uniform) olarak sulan-
ması için, aynı anda çalışan lateraller üzerindeki başlıktan çıkan ve
başlığın ıslatma mesafesi (ıslatma çapı) kadar fırlatılan damlalar (sulama
suyu), diğer başlıktan çıkan sulama suyu ve ıslatılan alanı örtmesi
gerekir. Bu nedenle, uygun başlık ve lateral aralığının seçilmesi uygun bir
su dağılımı için son derece önemlidir. Bu nedenle yan yana çalışan iki lat-
eral (dolayısıyla başlıklar) arasındaki mesafe fazla rüzgarlı olmayan
koşullarda (< 2 m/s) başlığın ıslatma alanı genişliğinin (ıslatma çapı) en
fazla % 65 olmalıdır. Rüzgar hızı arttıkça bu oran düşer. Başka bir
anlatımla, lateraller ve başlıklar arası mesafe daralır (Çizelge 3.4). Bu
durum ise sistem maliyetini artırır.
Yerleştirme düzeni Rüzgar hızı Yağmurlayıcılar (Lateral)
arasındaki mesafe
Kare veya dikdörtgen
2 m/s’den az 0.65 d
2 m/s 0.60 d
3.5 m/sn 0.50 d
Üçgen
2 m/s’den az 0,75 d
2,0 0,70 d
3,5 0,60 d
Şekil 3.12 Tek bir yağmurlama başlığında su başlık
yakınında en fazla iken başlıktan uzaklaştıkça azalır.
Çizelge 3.4 Değişik rüzgar hızlarında önerilen yağmurlayıcı aralıkları
d: Bir başlığın ıslatma çapı
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
46
Yağmurlama sulama sistemleri planlamasında 2 temel yaklaşım
çok önemlidir.
1. Sulama aralığını izin verilen en yüksek düzeyde tutmak
(İşçilik masraflarının azaltılması)
2. Lateral sayısını izin verilen en az düzeyde tutmak
(Sistem maliyetinin düşürülmesi)
3.2.1.5 Ör nek Pro je
Ve ri len ler:
1. Sulanacak bitki : Şekerpancarı
2. Arazi büyüklüğü : 60 da (200 x 300 m)
3. Bitki etkili kök derinliği : 0.90 m
4. Bitkinin günlük maksimum su tüketimi : 8.8 mm
5. Toprak bünyesi : Kil
6. Toprak su tutma kapasitesi :185 mm/m
7. Toprağın su alma hızı (infiltrasyon) : 7 mm/h
8. Sulama randımanı : % 85
9. Su Kalitesi : T2A1(530 micromhos/cm
= 0.53 dS/m)
10. Su emme dinamik seviyesi : 7 m
11. Motopomp ile arazinin en yüksek
noktası arasındaki yükselti farkı : 4 m
12. Rüzgar hı : 0-9 m/s
13. Çiftçi sulaması 8 günde bitirilmesini istiyor ve taşınabilir lateral
sistemi kullanılacaktır.
İki la te ral ara sın da ki me sa fe; faz la rüz gar
ol ma yan ko şul lar da (< 2 m/s) baş ğın ıs lat ma ala
ge niş li ği nin (ıs lat ma ça pı) en faz la % 65’i ol ma dır.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
47
(Toprakla ilgili veriler, gerçek arazi
ölçümlerine dayanmalıdır.
Yağmurlama sulama projelemesi için
gerekli olan etkili kök derinliği, toprağın
yarayışlı su tutma kapasitesi, tüketil-
mesine izin verilen toprak su düzeyi ve
toprak infiltrasyon değerleri mev-
cut değilse, EK Çizelge 1, 2 ve 3’de
verilen değerlerden yararlanılabilir).
A. Ön Ta sa rım
Mev cut ara zi bo yut la , eğim du ru mu ve su kay na ğı n ye ri gi bi kri -
ter ler göz önü ne alı na rak en uy gun ön ta sa rım paf ta üze rin de ya r.
B. Su la ma Su yu Ge rek si ni mi:
1. Top rak ta kul la la bi lir su mik ta rı: Et ki li kök de rin li ği x Ya ra yış
su tut ma ka pa si te si = 0.90 m x 185 mm/m = 167 mm
2. Her su la ma da ve ri le cek net su la ma su yu mik ta rı:
167 mm x 0.60 = 100 mm
(Bunun için topraktaki yarayışlı su düzeyinin % 40 düzeyine düştü-
ğünde sulama yapılması öngörülmüştür. Başka bir anlatımla toprakta
tüketilmesine izin verilen su düzeyi % 60 olacaktır. Bu değerler bitkiden
bitkiye ve çiftlik su yönetimine göre değişebilir)
3. Her su la ma da uy gu lan ma sı ge re ken brüt su la ma su yu:
=118 mm
(Su la ma ran ma % 85 ola rak ön rül müş tür)
Su la ma da kul la la cak su la ma su yu tuz lu lu ğu çok yük sek ol ma ğı
için, ay ca yı ka ma su yu he sa bı ya l ma ş r.
100
___
0.85
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
48
C. Sis tem Plan la ma
1. Su la ma ara ğı: Net su la ma su yu / Mak si mum gün lük su tü ke ti mi:
= 11 gün
2. Su la ma sü re si: Brüt su (mm) / uy gun se çi len baş k yağ mur la ma
(mm/h)
= 18 sa at
3. Sis te me ge rek li su mik ta rı:
Q = = = 10 L/s
Eşit lik te;
Q: Sis tem de bi si (L/s),
A: Su la na cak alan (da),
d: Brüt su (mm),
F: su la ma ara ğı (gün),
H: Su la ma re si (sa at)
4. Üre ti ci fir ma ka ta lo ğun dan, top ra ğın in filt ras yon hı na ya kın
baş lık ve en ge niş ter tip ara ğı se çi lir. Bu na re 2.5 atm ba ta
4.5x5.0 mm me me ça n da ki baş k ti pi ve 18x18 m ter tip te ça şan baş -
lık ve la te ral ara ğı uy gun gö rül mek te dir. Bu na gö re bu baş lık 2.10 m3/h
ve r lat ma me sa fe si 16 m ve yağ mur la ma hı ise 6.50 mm/h’dir. (Ek
Çizelge 4)
5. Çift çi su la ma yı 8 gün de bi tir me yi plan la mak ta dır.
6. La te ral sa sı: Su la na cak top lam alan/la te ral ba şı na dü şen alan
1 La te ral ba şı na şen alan: 18 m x 150 m x 8 gün = 21600 m2=
21,6 da
100
___
8.8
118
___
6,50
Axd
_______
3.6xFxH
60x118
________
3.6x11x18
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
49
= 2.7 = 3 la te ral
7. Top lam baş lık sa sı: 3 la te ral ça şa ca ğın dan ve her bir la te ral
uzun lu ğu 150 m ol du ğun dan:
x 3 = 25 baş lık : 3 la te ral ol du ğu na gö re 24 baş lık ol ma r.
Bu du rum da her la te ral de 8 baş k bu lu na cak r.
8. Baş lık la rın top lam de bi si: 24 x 2,10 m3/h = 50,4 m3/h = 14.0 L/s
9. 1 la te ral de bi si: 2.10 m3/h x 8 = 16,8 m3/h = 4,7 L/s
10. Bu sis tem plan la ma na gö re ge rek li de bi:
Q = = = 13,7 L/s
Sis te me ge rek li de bi yağ mur la la rın sar fet ti ği su mik ta n dan faz -
la de ğil dir. Bu uy gu la ma ile bit ki nin ih ti ya cı olan su top ra ğa ve ril mek te dir.
D. Uygun Bo ru Ça nın He sap lan ma sı:
Bu bö lüm de top lam sis tem de bi si ne gö re ge rek li olan bo ru çap la rı ve
mo tor cü he sap la na cak r. Bu nun için yi ne üre ti ci fir ma ka ta log la n da
ve ri len fark de bi ve bo ru çap la na gö re ha zır lan mış yük ka yıp la cet ve -
lin den ya rar la lır.
a) Ana bo ru yük kay (PVC): (Mo to pomp ile par sel ara n -
da ki me sa fe 50 m olup, ara zi içe ri sen de ki ana bo ru hat ise 190 m ola -
rak plan lan ş r. (Yük kayıpları için EK Çizelge 5’den yararlanılmıştır.)
60 da
_____
21.6
150
___
18
60x118
________
3.6x8x18
Axd
_______
3.6xFxH
Debi Boru dış çapı Yük kaybı hesabı Yük kaybı
14.0 L/s ø110 200 m x 0,0270 : 5,4 mSS
4,7 L/s ø90 40 m x 0,0098 : 0,392 mSS
5,80 mSS
mSS: metre su sütunu
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
50
a) La te ral Yük kay (PE):
(Yük kayıpları için EK Çizelge 6’dan yararlanılmıştır)
E. Bo ru Ebat la nın Uy gun lu ğu nun Kont ro
a) Ana bo ru da izin ve ri le bi lir ba sınç kay bı:
Ha= Hm x 0.15
Ha: Ana bo ru da izin ve ri le bi lir ba sınç kay (atm)
Hm: Pom pa n üre te ce ği top lam ba nç (atm)
Ha= 45 x 0.15 = 6.75 > 5.80 ol du ğun dan bo ru ebat la rı uy gun dur.
b) La te ral bo ru lar da izin ve ri le bi lir ba sınç kay bı:
H = 0.20 Ho ± Hg
H: La te ral hat n da izin ve ri le bi lir ba nç kay (m)
Ho: İş let me ba n
Hg: La te ra lin iki ucu ara n da ki kot far
La te ral le rin eğim yu ka ça ş rıl ğı ve yak la şık 1.5 m kot far ol -
du ğu ka bul edil miş tir. Bu du rum da Hgde ğe ri çı ka la cak tır.
H= 0.20 x 25 - 1.5 = 3,5 > 0,90 ol du ğun dan bo ru eba dı uy gun dur.
E. Güç Ge rek si ni mi nin He sap lan ma :
4,7 L/s ø90 150 m x 0,0060 : 0,90 mSS
Su emme dinamik seviyesi : 7 mSS
Arazi kot farkı : 4 mSS
İşletme basıncı : 25 mSS
Diğer yük kayıpları (Genel yük kayıplarının % 5’i) : 2,13 mSS
Toplam yük kaybı:.44,8 = 45 mSS
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
51
Mo to pomp gü cü = = =15,2 =16 BG gü cü alınabilir
3.2.2. Dam la Su la ma Yön te mi
Damla sulama, bitkinin gereksinim duyduğu sulama suyunun
bitkinin kök bölgesi yakınına kapalı borularda bulunan damlatıcı
kanalıyla düşük basınçta (genellikle 1 atm) ve az miktarlarda uygu-
lanmasıdır. Damla sulamada temel ilke, bitkide su eksikliğinden kay-
naklanan bir gerilim yaratmadan ve her defasında az miktarda sulama
suyunun diğer sulama yöntemlerinin aksine sık aralıklarla uygulanması-
dır. Bu nedenle damla sulamada, toprak su içeriği yüzey ve yağmurlama
sulama yöntemlerine göre yetişme mevsimi boyunca nispi olarak daha
yüksek olup, neredeyse tarla kapasitesi düzeyine yakındır.
Lateral üzerinde bulunan damlatıcılar vasıtasıyla damlatıcıya belli bir
basınçta giren sulama suyu damlatıcıdan toprak yüzeyinde basınçsız
olarak bırakılır. Sulama suyu damlalar halinde toprak yüzeyine veril-
diğinden genel olarak toprak yüzeyinde sulama suyu birikimi ve
yüzey akış söz konusu değildir. Damlatı debileri toprak bünyesi ve
toprağın infiltrasyon hına bağlı olarak genellikle 1-8 L/h arasında deği-
şir. Ancak daha büyük debili dam-
latıcılar da bulunmaktadır. Son yıl-
larda 1 L/h’ın altında damlatıcılar
da kullanılmaktadır. Bu pratikte
sulama süresini çok uzattığı için
arzu edilmez. Ancak sera ve top-
raksız kültür koşullarında otomas-
yonun da verdiği kolaylıklarla gün-
lük ve günde birkaç kez sulama
yapılarak kullanılabilmektedir.
QxHm
_______
75x0.60
14,0x49
_______
75x0.60
Sekil 3.13 zey ve yağ mur la ma su la ma ile
dam la su la ma yön te min de su yun top rak için de ki
da ğı .(d:Dam la su la ma da en ge niş ıs lan ma
ala nı ge niş li ği; h:En ge niş ıs lan ma ala nın top rak
ze yi ne olan me sa fe si, z:Top rak yü ze yin den en
son ıs lan ma derin liği arasın daki mesafe)
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
52
Yüzey ve yağmurlama sulama yöntemlerinde toprağa uygulanan
sulama suyu toprak içinde genellikle aynı derinlikte iken, damla sulama-
da ise tek nokta çıkışlı olduğu için elipsoid (soğan şekli) bir şekil alır (Şekil
3.13).
Damla sulamada sulama suyu yalnızca bitki kök bölgesine verildi-
ğinden, arazinin tamamı sulanmaz. Toprak yüzeyinin önemli bir bölümü
kuru kalır (Resim 3.22). Bu nedenle diğer sulama yöntemlerine göre su
kullanım etkinliği çok yüksek olup, önemli düzeyde su tasarrufu sağlanır.
Yapılan araştırmalar yüzey ve
yağmurlama sulama yöntemle-
rine göre % 30-60 oranında su
tasarrufu sağlanabildiğini gös-
termiştir. Buna bağlı olarak da
genel olarak daha yüksek verim
ve kalitede ürün elde etmek
mümkündür. Sulama randımanı
genel olarak % 95 düzeyindedir.
Ayrıca, damla s0ulamada
nispi olarak tuz içeriği daha yük-
sek sulama suları kullanılabilir.
Yüzey ve yağmurlama sulama-
Resim 3.22 Damlama sulamada, damlatıcılar vasıtasıyla yalnızca bitki kök bölgesine su verilir ve
arazinin önemli bir bölümü kuru kalır
Resim 3.23 Domateste (1), hıyarda (2) ve bağda (3)
damla sulama
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
53
larda sulama aralığı daha geniş
olduğundan, izleyen sulamadan
önce toprak su içeriği çok düşük
olup, toprak neredeyse kuru koşul-
lara sahiptir. Bu koşullarda toprak-
tan suyun bitki kökleri ile alınması
zorlaşır.
Bitki kök bölgesinde toplam su
potansiyeli, matrik ve osmotik
potansiyelinin toplamıdır. Damla
sulamada, topraktaki su düzeyi sık
aralıklarla sulama yapıldığı için
bitki yetişme mevsimi boyunca
daha yüksektir. Hatta tarla kapasi-
tesine yakın düzeydedir. Bu
nedenle matrik potansiyel nere-
deyse fıra yakındır. Bu nedenle,
bitki kökleri topraktan suyu alabil-
meleri için bir gerilim-sıkıntı içinde
olmazlar. Tuzlu su kullanımında
ise bitki kök bölgesinde osmotik
potansiyel yüksektir, başka bir
anlatımla nispi olarak daha büyük negatif değerdedir. Buna karşın, mat-
rik potansiyel sıra yakın olduğu için, damla sulamada tuz içeriği yüksek
sular bitkiye zarar vermeden kullanılabilir. Bu durum diğer sulama yön-
temleri için geçerli değildir.
Damla sulamada en büyük sorun sulama suyuna göre değişmekle
beraber, gerekli önlemler alınmadığı zaman damlatıcıların kanmasıdır.
Çünkü damlatıların suyun geçişine olanak veren çok küçük delikleri
olduğu için , sulama suyunda bulunan, yüzen ve suda çözünen kimi mad-
delerle (kum, askıdaki cisimler, kireç, alg v.b.) tıkanabilmektedir.
Resim 3.24 Domateste yapılan bir damla sulama
denemesi.(yüzey sulama yöntemlerine göre hek
iki kat daha fazla verim elde edilmiş hem de sula-
ma suyu tasarrufu sağlanmıştır).
Resim 3.25 Dam la su la ma da la te ral ler ve dam la -
tı cı lar uy gu la nan ta rım tek nik le ri ne gö re ör tü al tına
da döşenebilir.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
54
Damla sulama sistemleri örtü altı sebze yetiştiriciliğinde de başarı ile
kullanılmaktadır. Lateraller ve damlatıcılar örtü altında olduğundan
buharlaşma kayıpları yok denecek kadar azdır. En önemli sıtı ise ka-
nan ya da bozulan damlatıcıların izlenememesidir (Resim 3.25)
Damla sulama yöntemi öncelikle pazar değeri yüksek sebze ve mey-
velerde kullanılsa da, suyun yetersiz ve pahalı olduğu yerlerde, gelişen
teknolojilerin verdiği kolaylıklarla özellikle sıraya ekilen tarla bitkilerinde
de kullanılmaktadır. Şanlıurfa-Harran Ovasında pamukta yapılan bir
çalışmada, damla sulamadan karık sulamaya göre % 21 daha yüksek
verim elde edilmişken, aynı
zamanda su kullanım etkinliği
ise % 26 daha fazla olmuştur.
Damla sulama önlemler
alındığı takdirde hemen hemen
tüm topografik koşullarda kulla-
nılabilir. Özellikle dik eğimli ara-
zilerin sulanmasında, lateraller
ve damlatıcılar ağaçların eğim
yukarı kısmına yerleştirilmelidir.
Aksi halde toprağa uygulanan
Resim 3.22 Damla sulama ile pamuk yetiştirilmesi.
Şekil 3.14 Dik eğimli arazilerde lateraller ve
damlatıcılar eğim yukarısında olmalıdır. Doğru (a) ve
yanlış (b) yerleştirilmiş damlatıcılar.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
55
sulama suyu eğim nedeniyle kök bölgesi dışına hareket edecek ve bitki
yararlanamayacaktır (Şekil 3.14)
Dam la Su la ma Yön te mi nin Üs tün lük le ri:
1. Damla sulamada arazinin belli bir alanı sulandığından bir bölümü
kuru kalır. Ayrıca, ıslatılan alan bitkiler tarafından gölgelendiğinden
buharlaşma kayıpları azdır. Bu nedenle kullanılan sulama suyu az, su
kullanım etkinliği fazladır.
2. Arazinin bir bölümü kuru kaldığından yabancı ot gelişimi bu böl-
gede olmaz. Ayrıca tarımsal faaliyetlere genel olarak engel teşkil etmez.
3. Toprakta tarla kapasitesine yakın su olduğundan yetiştirilen bitki-
lerin verim ve kalitesinde artış sağlanır.
4. Bitki besin maddeleri sulama suyu ile birlikte verilebildiği (fertigas-
yon) için bitkinin ihtiyaç duyduğu dönemlere göre gübreleme yapılabilir.
Bu ise verim ve kaliteye olumlu etki eder.
5. Yüzey sulama yöntemlerinin uygulanamadığı topografik koşullar-
da uygulanabilir.
6. Yağmurlama sulamaya göre daha düşük basınç gerektirir.
7. Tuzlu sular sulamada kullanılabilir.
Dam la Su la ma nın sıt la rı:
1. İlk yatım maliyeti yüksektir.
2. Kalifiye ve eğitimli işgücü gerektirir.
3. Damlatıcıların tıkanma riski yüksektir. Bu nedenle çok iyi bir filtre-
leme yapılması gerekir.
4. Yıllık yağışı 300 mm’nin altında olan bölgelerde, toprağın üst kat-
manlarında tuz birikimine neden olabileceği için, ayrıca diğer yöntemler-
den birisi ile yıkama yapılmasıgerektirebilir.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
56
3.2.2.1 Yü ze yal tı Dam la Su la ma
Damla sulama sistemleri
genel olarak toprak üstünde kuru-
lup işletilir. Ancak son yıllarda
toprak altında çalışan damla sula-
ma sistemleri de işletilebilmekte-
dir. Yukarıda belirtilen tüm özellik-
ler bu sistemler için de geçerlidir.
Tek farkı, lateral ve damlatıların
toprak altında olmasıdır. Ayrıca, damlatılar yüzey damla sulama sis-
temlerinde belli aralıklarla olduğu gibi ve ayrıca lateral üzerinde mikro
gözenekli olarak imal edilip (porous pipe), tüm lateralden toprak içine
sulama suyu verilebilmektedir (Resim 3.27). Lateraller, yetiştirilen bitki
ve toprak bünyesine bağlı olarak değişmekle beraber genel olarak pulluk
katmanı altına (30-40 cm), ra bitkileri için her raya bir lateral olacak
şekilde yerleştirilir. Toprak üzeri kuru kalır. Bu sistemin en önemli kıtı,
ilk ekim-dikimde çimlenme ve genç bitkilerin yeterli suyu topraktan yete-
rince alamamasır. O nedenle bu devrede başka bir sulama sistemi ile
ilk sulama yapılması gerekebilir. Ayrıca sistem toprak altında olduğu için
bakım-onarı daha zordur.
3.2.2.2 Dam la Su la ma
Sis te mi nin Un sur la
Bir damla sulama sistemi,
su kaynağı, pompa birimi,
hidrosiklon (kum ayırıcı), kum-
çakıl tankı, gübre tankı, elek
veya disk filtre, ana ve yan
boru (manifold) hatları, lateral
ve damlatıcılardan meydana
Resim 3.27 Yüzey altı damla sulama yöntemi
Şekil 3.15 Bir damlama sulama sisteminin unsurları ve
yerleşim düzeni
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
57
gelir. Bir damla sulama sisteminin
unsurları ve yerleşim düzeni
şematik olarak Şekil 3.15‘de gös-
terilmiştir. Ayrıca bir damla sula-
ma sisteminin kontrol ünitesi
Resim 3.28’de görülmektedir.
a) Su Kay na ğı
Damla sulamada yüzey ve
yağmurlama sulama yöntemlerine
göre kısmen daha sorunlu sular
kullanılabilir. Örneğin tuz içeriği
yüksek sular diğer sulama yön-
temlerinde önemli bir kısıt oluştu-
rurken, damla sulamada kullanıla-
bilir. Ancak, fazla miktarda kalsi-
yum ve magnezyum bileşikleri ile
demir bileşikleri içeren sular
damla sulama için uygun olmaz.
b) Pom pa Bi ri mi
Gerekli olan işletme basıncının sağlanması için, su kaynağına bağlı
olarak santrifüj, derin kuyu ya da dalgıç tipi pompalardan birisi kullanır.
c) Kont rol Bi ri mi
Kontrol birimi hidrosiklon, kum-çakıl tankı, gübre tankı, ince filtre,
basınç ölçer, su sayacı ve vanalardan meydana gelir.
(i) Hid ro sik lon: Suda bulunabilecek kum parçacıklarının sisteme
girmeden önce tutulduğu araçtır. Su hisrosiklonun üst kısmından çepere
doğru girer ve çeper boyunca bir girdap oluşturarak aşağı doğru iner.
Daha sonra aşağıda daralan kısımdan yukarı genişleyen kısma doğru
Resim 3.27 Yüzey altı damla sulama yöntemi
Resim 3.28 Bir damlama sulama sisteminde kon-
trol ünitesi (motopomp, kum -çakıl tankı, gübre tankı
ve filitreler
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
58
yükselir. Suyun yükselmesi sırasında kum parçacıkları ağır olduğundan
tabanda kalır. Kumdan arınan su sisteme verilir.
(ii) Kum-Ça kıl Filt re Tan kı: Sulama suyunda bulunabilecek sedi-
ment ve yüzen cisimleri tutmak için kullanılır. Tankın içinde sırasıyla
çakıl-kum-çakıl katmanları bulunur. Üstten giren su bu katmanları
geçerken su içindeki sediment ve yüzücü cisimler tutularak temiz su
olarak alttan sisteme verilir. Tankın alt kısmında kum hareketini önleyen
elek bulunur. Ayrıca zaman zaman kum-çakıl tankının temizlenmesi için
geri-tersine yıkama yapılır.
(iii) Güb re Tan kı: Damla sulamada gübrelerin uygulanmasında
sulama suyu ile verilmesi esastır ve sulama suyu ile gübrelerin birlikte
verilmesine ise fertigasyon denir. Bu nedenle, bu sistemlerde ayrıca bir
gübre tankı bulunur. Gübre tankı kum-çakıl tankından sonra ana boru
üzerine giriş ve çış vana ve hortumları ile bağlıdır. Gübreleme yapıla-
cağı zaman, ana boru üzerindeki vana hafif kapatılarak sulama suyunun
gübre tankına girmesi sağlanır. Basıncın etkisiyle de diğer çış hortumu
vasıtasıyla suda çözünmüş gübre sulama suyu ile birlikte ana boruya ver-
ilmiş olur. Ayrıca, ayrı bir güç kaynağı ile gübre tankından alınan gübre
çözeltisi sisteme istenilen miktarda ve zamanda da verilebilmektedir.
(iv) Elek Filt re: Elek veya disk filtre gübre tankından sonra sistemde
yer alır. Kum-çakıl filtre tankından süzülemeyen sediment ve gübre
tankından gelebilecek gübre parçacıkları elek-filtrede tutulur. Genellikle
80-200 mesh arasında olması önerilir.
(v) Ba sınç Öl çer: Kum-çakıl tankı giriş ve çışı ile elek filtre çıkışı-
na basınç ölçer yerleştirilir. Buna neden, hem sistem basıncı izlemek
hem de filtrelerdeki kanma olup olmadığının basınç farklığından bilin-
mesi içindir
d) Ana Bo ru Hat
Ana boru hattı suyu kaynaktan yan boru hatlarına (manifold) iletir.
Çapları sistem debisine bağlı olarak değişir. Genellikle toprak altında ve
PVC borulardan oluşur.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
59
e) Yan Bo ru (Ma ni fold) Hat la
Yan boru hatları, sulama suyunu ana borudan laterallere iletir. Yan
boru hatların neden gerekli olduğu ise, eğer lateraller doğrudan ana
boru hattına bağlanırsa, her laterale bir vana bağlanması gerekir. Bu ise
hem sistem maliyetini artırır hem de sistem işletimini zorlaştırır. Bunun
yerine belirli sayıdaki lateral hatları yan boru hattına bağlanarak ana boru
ile bağlantı bir vana sayesinde sağlanır. Ayrıca su kaynağı yetrli
değilse, arazilerin bölümlerinin sırası ile sulanması sağlanır. Yan boru
hatları eğim aşağı veya tesviye eğrilerine paralel döşenmelidir.
f) La te ral ler
Toprak yüzeyine serili olan ve üzerinde damlatıcıların olduğu bitki ya
da meyve ağaçları sıralarına yerleştirilen PE borulardır. Bazı durumlarda
her iki bitki rasına bir lateral döşenebilir. Ayrıca, toprak altında da damla
sulama yapılabilir. Bu durumda sistem toprak altında çalıştığından, lat-
eral üzerinde bulunan damlatıcılar veya deliklerden çıkan sulama suyu
toprağın 30-40 cm arasında değişen derinliğine bırakılır. Su, kapillarite ile
yukarı, yerçekimi ve yine kapillarite ile aşağı doğru hareket ederek, bitki
kök bölgesi ıslatılır.
g) Dam la lar
Lateral üzerinde bulunan ve sulama suyunu damlalar halinde
toprağa uygulayan parçalardır. Bunlar, lateral üzerine geçik (on-line) ve
lateral boylamasına geçik (in-line) olmak üzere iki tipte imal edilmektedir.
Damla sulama sisteminde işletme basıncı (damlatıcı giriş basıncı) ile
damlatıcı debisi arasında aşağıda verilen ilişki vardır.
Dam la cı basıncı ge nel ola rak 1 atm’den kü çük
ol ma ma dır. Faz la olur sa ener ji gi der le ri ar tar.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
60
q= Kdhx
Eşitlikte;
q: damlatıebisini (L/h),
Kd: Damlatıyapım biçimine bağlı katsayı,
h: İşletme basıncı (m),
x: Damlatıcıda akış rejimine bağlı katsayıdır.
Eşitlikteki x, akış rejimine bağlı olarak 0.5-1.0 arasında değişen bir
katsayıdır. Akış türbülanslı olduğunda 0.5, laminar olduğunda ise 1.0’dir.
Tamamıyla basınç-regülatörlü (full compensated) damlatıcılarda ise x=0,
uzun akış yollu damlatıcılarda ise 0.7-0.8’dir. Ayrıca üretici firma kata-
loglarında basınç-debi ilişkilerini gösteren bilgiler yer almaktadır.
Damlatıcı debisi, toprak bünyesine dolayısıyla toprağın su alma hızı-
na (infiltrasyon) bağlı olarak değişir. Damlatıcı debisi genel olarak ağır
(kil) bünyeli topraklarda 2-4 L/h, orta bünyeli topraklarda 4-6 l/h ve
hafif bünyeli (kum) topraklarda ise 6-16 L/h arasında seçilmesi öner-
ilir.
Damlatıcı debisi genel olarak 1 atm’den küçük olmamalıdır.
Fazla olursa da enerji giderleri artar.
3.2.2.3 Dam la Su la ma Sis te min de Is lat ma De sen le ri ve La te ral
Ter tip Bi çim le ri
Damla sulama yönteminde, bir damlatıcıdan çıkan sulama suyu, üst-
ten göründüğünde toprak yüzeyinde genel olarak dairesel ve toprak
içinde ise elipsoid (soğan şekli) bir şekilde toprağı ıslatır.
Islanma şekli toprak bünyesi ve damlatıcı debisine bağlı olarak
değişir. Aynı debili damlatıcılarda, ağır bünyeli (kil) topraklarda ıslanma
genişliği daha fazla, ıslanma derinliği ise daha az iken, hafif bünyeli
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
61
(kumlu) topraklarda ise ıslanma genişliği daha az, ıslanma derinliği ise
daha fazladır (Şekil 3.16).
Damla sulama yönteminde, arazinin bir bölümü sulanıp bir bölümü
ise kuru kaldığından, ıslanan bölümün hacmi ve özellikleri, toprak, bitki ve
kullanılan sisteme (lateral aralığı, damlatıcı debisi, damlatıcı tipi ve aralığı
gibi) bağlıdır. Ayrıca toplam sulanacak alana göre hesaplanan sulama
suyu miktarı “ıslatılan alanın yüzdesi “ (Pw) ile ayrıca düzletilmesi
gerekir. Bu diğer yüzey ve yağmurlama sulama yöntemlerine göre neden
daha az sulama suyu verildiğini de açıklamaktadır.
Ayrıca sulama suyu hesabında, sebzelerde ve tarla bitkilerinde ıslan-
ma alanı yüzdesi yerine bitki gelişime bağlı olarak değişen örtü yüzdesi
değerleri de kullanılabilmektedir.
Sistem planlamasında ıslatma alanı yüzdesinin (Pw’) doğru olarak
tespit edilmesi son derece önemlidir. Bu oran genel olarak toplam alanın
% 30-70 arasında değişir. Düşük ıslatma alanı yüzdesinin değerlerinin
alınması daha az sulama suyu uygulamasını ve buna bağlı olarak da
buharlaşma kayıpların daha az olmasını sonuçlar. Ayrıca sistem
Şekil 3.16 Bir damlatıcı altında ağır bünyeli (kil) (a) ve hafif bünyeli (kum) (b) toprakta su dağılımı
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
62
maliyetini de düşürecektir. Ancak dar sıralı bitkilerde (sıra aralığı 1.80
m’den az) Pw bazen % 100’e kadar çıkabilir.
Islatma alanı yüzdesi, arazide ölçülerek bulunması daha doğru bir
yaklaşımdır. Bu ise, bir damlatıcı altında ıslatılan toprak genişliğinin
(toprak yüzeyinden yaklaşık 20-25 cm derinlikteki ıslanan genişliktir) lat-
eral aralığına oranlanması ile bulunur.
Topraktaki su düzeyi damlatıcı yakınında en fazla, ıslatılan alanın
çeperlerine doğru ise daha azdır. Toprak içinde ve sulama suyunda bulu-
nan tuzlar suda eriyik halinde bu çeperlere doğru itilirler ve toprak
yüzeyine yakın bu çeperlerde tuzlar birikir (Şekil 3.16).
a) Dam la cı Ara ğı nın Tes pit Edil me si
Dam la ara ğı, top ra ğın su al ma ve dam la de bi si nin bir -
le vi olup, aşa ğı da ve ri len eşit lik yar y la he sap la na bi lir.
Sd=0.9
Eşit lik te;
Sd: Dam la ara ğı (m),
q: Dam la de bi si (L/h),
I: Top ra ğın su al ma hı (mm/h)
Ör ne ğin, sit li-kil bir top rak ta 3 L/h de bi li bir dam la cı kul la l ma ön -
rül sün. Top ra ğın su al ma da 7 mm/h’dir. Bu na re dam la
ara ğı: 0.9 = 0.59 m 0.60 m= 60 cm alı na bi lir. Bulunan bu değer
maksimum damlatıcı aralığı için bir kıstas olarak alın-
abilir. Ancak uygulamada sistem tasarımına ve sulama programlamasına
bağlı olarak daha dar aralıkta alınabilir.
Lateral boyunca damlatıcı aralığı, bir damlatıcının ıslanma çapının
% 80’nini geçmemelidir.
q
__
I
3
__
7
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
63
b) La te ral Ter tip Bi çim le ri
Sebzelerde, bitki sıra aralığı damlatı aralığından büyükse her bitki
sırasına bir lateral döşenir.
Bu du rum da ıs la lan alan yüz de si; Pw= 100 eşit li ği kul la la rak
tah min edi le bi lir.
Eşit lik te
Pw: Is la lan alan yüz de si (%),
Sd: Dam la ara ğı (m),
Sl: La te ral ara ğı (m) ifa de et mek te dir.
Sd
___
Sl
Şekil 3.17 her meyve sırasında bir lateral (Ağaç başı na 3 damlatıcı,Pw=%30
a b
Sekil 3.18 Her ağaç sı ra na iki la te ral. (Pw=%60) (a), Zigzag lateral tertip biçimi.(Pw=%50) (b)
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
64
Plan la ma saf ha n da ıs lan ma ala yüz de si nin ara zi de ölç me ola na -
ğı ol ma ya ca ğı için bu eşit lik ten ya rar la r.
Sebzelerde, damlatıcı aralığı bitki sıra aralığından büyük, ancak bitki
sıra aralığının iki katından küçükse, lateral hatları iki bitki sıra ortasında
bir lateral olacak şekilde döşenir.
Meyve ağaçları için farklı lateral ve damlatıcı tertip biçimleri Şekil
3.17, 3.18 ve, 3.19’da gösterilmiştir.
Olgun meyve ağaçlarında her sıraya bir lateral döşenerek, her ağaç
için dairesel (kuruk tipli) lateral tertip biçimleri döşenebilir (Şekil 3.19a).
Bu durumda ıslatma alanı yüzdesi aşağıda verilen eşitlik yardımıyla
hesaplanabilir.
Pw= 100
Eşit lik te;
Pw: Is la lan alan yüz de si (%),
Sekil 3.19 Kuyruk tipli lateril tertip biçimi. (Ağaç başına 4 damlatıcı,Pw=%40)(a), Çok çıkışlı
damlatıcılı lateral tertip biçimi(Pw=%60)(b)
ab
La te ral bo yun ca dam la ara ğı,
bir dam la nın ıs lat ma ça nın % 80’ni ni
geç me me li dir.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
65
n: Bir ağa ca dü şen dam la sa ,
Sd: Dam la ara ğı (m),
Sa: Sı ra üze ri ağaç ara ğı (m),
Ss:Ağaç sı ra ara ğı (m) tem sil et mek te dir.
Eğer, her ağaç için çok çıkışlı damlatıcı kullanılacaksa (Şekil 3.19b),
damlatıcı aralığının ayrıca hesaplanıp bu eşitlikte yerine konularak hesa-
planabilir.
Ör nek Çö züm: Ağaç sı ra ara ğı (Ss) 5.0 m olan bir mey ve bah çe sin -
de dam la ara ğı (Sd) 0.90 m ise, ıs la lan alan yüz de si;
Pw= 100 = 100 = % 18’dir. Bu oran çok çük ol du ğun -
dan, ya ni en azın dan % 30’un üze rin de ol ma ge rek ti ğin den, her ra ya
iki la te ral şen me si ni ge rek ti rir. Bu du rum da
Pw=100 =100 = % 36 olur. Bu so nuç ta ne re dey se
r bir de ğer dir. An cak di ğer fak tör ler (ya m ma li ye ti, su kay na ğı n
du ru mu v.b) göz önü ne alı na rak ka bul edi le bi lir bir de ğer dir.
3.2.2.4 Dam la Su la ma da Dik kat Edil me si Ge re ken Önem li Hu -
sus lar
1. Damla sulama sistemi, toprak ve bitki koşullarına uygun projelen-
dirilmelidir.
Sd
__
Sl
0.90
____
5.0
2Sd
___
Ss
2x0.90
______
5
Seb ze ler de, dam la cı ara ğı bit ki sı ra
ara ğın dan bü yük, an cak bit ki sı ra ara ğı nın
iki ka tın dan kü çük se, la te ral hat la iki bit ki
ra or ta sın da bir la te ral ola cak şe kil de dö şe nir.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
66
2. Kullanılan sulama suyu mutlaka temiz olmalıdır. Bu nedenle filtre-
leme damla sulama için mutlak gereklidir. Aksi halde sistem kısa sürede
elden çıkar.
3. Sistem kurulduktan sonra, tamir, bakım-onarım gibi işlerden sonra
sistemde yıkama yapılmalıdır. Bu nedenle lateral sonlarında vana veya
sökülüp takılabilen tıpalar konmalıdır.
4. Yıkama esnasında sisteme işletme basıncından biraz daha yük-
sek basınçta su verilerek boru ve damlatıcı içinde birikebilecek maddeler
temizlenmelidir.
5. Önemli bir neden olmadığı sürece işletme basıncı 1 atm’i geçme-
melidir.
6. Sulama suyu pH’sı 7.5’den yüksek ve HCO3- > 2 meq/L ise, dam-
latıcılarda kalsiyum birikme riski fazladır. Sulama suyu pH=5.5-7.0 ara-
sında ise damlatıcılarda tortu birikimi genellikle olmaz.
7. Alg ve diğer organik maddelerin (balçık v.b.) birikimini önlemek
için, devamlı olarak ya 1 ppm klor ya da her sulamanın son 15-20 daki-
kasında 10-20 ppm arasında klor kullanılmalıdır.
8. Demir bakterileri için 1 ppm klor, boru ve damlatıcılarda biriken
kireç için, 5-15 dakika arasında % 0.5-1.0 HCl asit uygulanması gerekir.
HCl kullanılmasına dikkat edilmeli, yoksa sisteme ve bağlantı parçalarına
zarar verebilir. Yaygın olarak fosforik asit (aynı zamanda toprağa fosfor
da sağlar), sülfürik asit, hidroklorik asit ve nitrik asit kullanılmaktadır.
Bunların seçimini ise, maliyeti, mevcut suyun kalitesi, tıkanmanın durumu
ve bitkilerin besin ihtiyaçları (örneğin fosfor) göz önüne alınmalır.
9. Katı, suda eriyebilen gübreler için, iyi bir karıştırma için çözelti
kabının en fazla % 50-75’i gübre ile doldurulmalıdır.
10. Gübre tankına katı, eriyebilen gübre ilave etmeden önce daima
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
67
karıştırma kabının içindeki suya sıvı gübre ilavesi yapılmalıdır. (İlave edi-
lecek sıvı, katı gübrelerin solusyonu soğutma karakteristiklerine sahip
olması için bir miktar ısı sağlar).
11. Çözünebilir veya çözünmeyen büyük oluşumları önlemek için
gübre tankına gübre karışımları yavaş yavaş ilave edilmelidir.
12. Sulama sisteminde gübre miktarı en fazla 5 g/L olmalıdır.
13. Asit kullanında, asit suya ilave edilmeli, ancak asite su ilave
edilmemelidir.
14. Klor gazı ile klorlama yaparken, daima klor suya ilave edilmelidir.
15. Asla bir asidi ya da asitli gübre klor ile karıştırılmamalıdır. Asit ve
klor aynı oda içinde saklanmamalıdır.
16. Herhangi bir asit ile anhidrit amonyak veya sıvı amonyak karıştı-
rılmamalır, oluşacak reaksiyon çok şiddetli ve ani olur.
17. Konsantre bir gübre solusyonu diğer bir konsantre gübre solus-
yonu ile karıştırılmamalıdır.
18. Kalsiyum içeren bir bileşik ile sülfat içeren bir bileşik karıştırılma-
malıdır. Çünkü sonuçta çözünmeyen jips karışıoluşacaktır.
19. Gübrelerin birbiri ile kullanımının uyumlu olup olmadığı ve çözü-
nürlüğü konusundaki bilgiler sağlanmalı ve kontrol edildikten sonra kulla-
nılmalır.
20. Kullanılan kimyasallar çok düşük oranda ise ve kimyasalların bir-
biri ile bağdaşmaması durumunda, kullanılan gübrelerin bir yararı olma-
yacaktır.
21. Mümkün olduğunca, fosfat içeren gübreler ile kalsiyum içeren
gübreler birlikte kullanılmamalıdır.
22. Çok sert sular (nispi olarak kalsiyum ve magnezyum içeriği yük-
sek sular) kullanılmamalıdır. Çünkü sert sular fosfat, nötral fosfat ve sül-
fat bileşiklerini çözünmeyen hale dönüştürür.
23. Kimyasal enjeksiyon sistemlerinde geriye dönüşü önleyen ekip-
manlar kullanılmalıdır.
24. Su ölçüm aygıtları (su sayaçları) her farklı kimyasal uygula-
masında kalibre edilmelidir. Çünkü kimyasalların yoğunluğu ve akıcılığı
su ölçüm aygıtlarının okumaları etkiler.
3.2.2.5 Ör nek Pro je
Ve ri len ler:
Ye tiş ti ri le cek bit ki : Tar la do ma te si
Tar la ebat la ve ala : 300 x 150 m (45 da)
ra ara ğı : 1.00 m
Et ki li kök de rin li ği : 0.90 m
En yük sek ör tü yüz de si
(göl ge le nen alan yüz de si) : % 80
Top rak bün ye si : Sit li-kil
Top ra ğın su al ma hı (in filt ras yon) : 8 mm/h
Kul la la bi lir su tut ma ka pa si te si : 175 mm/m
Top rak ta tü ke til me si ne izin ve ri len
su dü ze yi (TİSD) : % 35
Ku yu sta tik em me yük sek li ği (hse) : 5 m
Gün lük top lam su la ma sü re si : 18 sa at
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
68
(Yukarıda toprakla ilgili veriler, gerçek arazi ölçümlerine dayanmak-
tadır. Damla sulama projelemesi için gerekli olan etkili kök derinliği,
toprağın yarayışlı su tutma kapasitesi, tüketilmesine izin verilen toprak su
düzeyi ve toprak infiltrasyon hızı değerleri mevcut değilse, EK Çizelge 1,
2 ve 3’de verilen değerlerden yararlanılabilir. Ancak damla sulama yön-
teminde toprakta tüketilmesine izin verilen su düzeyinin diğer sulama
yöntemlerine göre daha düşük düzeyde tutulması gerektiği unutulma-
malıdır).
1. Ara zi paf ta üze rin de, su kay na ğı nın ye ri, ara zi nin bo yut la dik -
ka te alı na rak ön ter tip le me ya r.
2. Top rak bün ye si ne gö re dam la de bi si se çi lir. Bu na gö re, top rak
ağır bün ye li (silt li-kil) ol du ğu için 3 L/h de bi li dam la se çi le bi lir.
3. Dam la ara ğı: Sd= 0.9= 0.9= 0.55 m
Dam la ara ğı bit ki sı ra ara ğın dan kü çük ol du ğun dan (Sd=0.55
m < Ss=1.00 m) her bit ki sı ra na bir la te ral dö şe ne cek tir.
4. Is la lan alan yüz de si: Pw= = 100 = % 55 > % 30 ol du -
ğun dan uy gun dur.
5. Ge rek li olan mak si mum net su la ma su yu: dnmax : YSD x D x TİSD
x Pw = 175 mm/m x 0.90 m x 35/100 x 55/100 = 30 mm
q
__
I
3
__
8
Sd
__
Sl
0.55
____
1.00
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
69
Eşit lik te; YSD: Top rak ya ra ş su ze yi (mm/m), D: Bit ki et ki li kök
de rin li ği (m),
TİSD: ke til me si ne izin ve ri len su ze yi (%), Pw: Is la lan alan
yüz de si (%)
6. Bit ki su tü ke ti mi. T= ET = 8.0 x = 7.5 mm/gün
Eşit lik te;
ET: Ge le nek sel yön tem le re gö re el de edil miş mak si mum bit ki su tü -
ke ti mi (mm/gün),
Ps: Göl ge le nen alan yüz de si (%)
7. Su la ma ara ğı: = = 4 gün
8. Uy gu la na cak net su la ma su yu: dn= T (Sa) = 7.5 x 4 = 30 mm
9. Uy gu la na cak top lam su la ma su yu: dt= = = 33.3 mm
(Su la ma ran ma % 90 ola rak alın ş tır)
10. Bi rim alan da ki dam la sa : N= = = 1818
adet/da
11. Su la ma re si: Ts= = = 6 h
Eşit lik te;
dt: Brüt su la ma su yu ih ti ya (mm),
q:Dam la de bi si (L/h),
N: Bi rim alan da ki dam la sa (adet/da)
12. Mak si mum iş let me bi ri mi sa : Nmax: = = 12 adet
Eşit lik te;
Tg: Gün lük su la ma sü re si (h / gün),
Ps
___
85
80
___
85
dmax
____
T
30
___
7.5
dn
___
Ea
30
____
0.90
1000
____
SlSd
1000
________
1.00x0.55
1000dt
_____
qN
1000x33.3
_________
3x1818
Tg(SA)
______
Ta
18x4
____
6
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
70
SA: Su la ma ara ğı (gün)
Ta: Sulama süresi (h)
Proje işletme birim sayısı: 18 adet işletme sayısı çok fazla görülmek-
tedir. Bunu 16 olarak planlamak mümkündür. Bu durumda yan boru hattı
(manifold) sayı16 olacaktır.
13. Yan bo ru hat uzun lu ğu: Lm= = 25 m
La te ral bo ru ça pı :
1. La te ral bo ru uzun lu ğu: Ll: = 75 m
2. La te ral üze rin de ki dam la sa : nd=== 136 adet
3. La te ral de bi si: Ql= ndq = 136 x 3 = 400 L/h
4. İş let me bi ri min de izin ve ri len yük kay : h= 0.20ho= 0.20 x 10.0 =
2.0 m
Eşit lilk te
ho:İş let me ba sın (m)
5. La te ral eği mi: % 0
6. La te ral bo yun ca izin ve ri len yük ka p la rı:
hl= 0.55h ± hgl = 0.55x 2 + 0 = 1.10 m
7. Bo ru çap la ve yük ka p la
(Boru çaplarına ve debiye göre yük kayıpları üretici firma kat-
aloğlarında veya ilgili yayınlarda elde edilebilir. Boru çapları ve debiye
göre yük kayıplarıgösteren ilgili grafik ya da çizelgelerden yararlanılır.
Bulunan değer ayrıca azaltma faktörü (F) ile düzeltilir. EK Çizelge 7).
300
___
12
150
___
2
Ll
___
Sd
75
___
0.55
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
71
Bu na gö re hd= 136 için F= 0.356 ; (136 çı kış (dam la cı) için azalt ma
fak rü)
Bu na gö re la te ral ler de dış ça 20 mm olan PE bo ru lar kul la la cak -
tır.
8. La te ral gi riş ba sın : Hl=ho+0.77hg± 1/2hgi = 10+0.77x0.58+0 = 10.45 m
Yan bo ru hat tı (ma ni fold) ça pı:
1. Ma ni fold bo ru uzun lu ğu: Lm= 25 m
2. Ma ni fold üze rin de ki la te ral sa : hl=2( ) = 2( ) = 50 adet
3. Ma ni fold de bi si: Qm= = = 5.5 L/s
4. İş let me bi ri min de izin ve ri len yük ka yıp la :
h=0.20ho= 0.20 x 10.0 m = 2.0 m
5.Manifold eğimi % 0.9 eğim aşağı
hg= 25 x 0.009 = 0.225 m
6. Ma ni fold bo yun ca izin ve ri len yük ka p la rı:
hm= 0.45h ± hg= 0.45 x 2.0 + 0.17 = 1.07 m
7. Manifold çapı: (EK Şekil 2, EK Çizelge 7)
Buna göre hm= 50 için F= 0.365 ; (50 çış için azaltma faktörü)
(Manifoldlar iki taraflı çalışacağı için 25x2= 50m)
Lm
___
Sl
nqQl
_____
3600
25
_____
1.0
50x400
______
3600
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
72
Boru dış çapı(mm) Yük kayıpları Uygunluk durumu
16 (7.5/100) x 75 x 0.356 = 1.60 m 1.60 >1.10 uygun değil
20 (2.7/100) x 75 x 0.356 = 0.58 m 0.58 < 1.10 uygun
Bu na re 63 mm dış ça n da ki PVC bo ru ma ni fold hat la için kul -
la la bi lir.
8. Ma ni fold gi riş ba n :
Hm= hl+ hfm ± hgm = 10.45 + 0.54 –0.225 = 10.77 m
9. Ana bo ru hat tın da ki sis tem ba sın cı:
Ha= Hm+ hfm = 10.77 + 1.50 = 12.27 m
(1.50 m, T, va na ve dir sek ler de ge nel yük ka p la ola rak göz önü -
ne alın ş r.)
(1.50 m, T, vana ve dirseklerde genel yük kayıpları olarak göz önüne
alınmıştır.
Toplam 12 adet işletme birimi planlanmıştır. Her işletme biriminin
(manifold) sulama süresi 6 saat olup, çiftçi 1 günde 18 saat sulama yapa-
bilecektir. Bu durumda, her seferinde 1 manifold hattı çalıştırılarak, bir
günde 3 manifold hattına su verilebilecektir. Dolayısıyla tüm alanın sulan-
ması 4 günde tamamlanmış olur. (Ayrıca, mevcut sulama suyunun mik-
tarı (debisi), çiftçinin günde kaç saat sulama yapacağı gibi koşullar sis-
tem planlaması ve projelemesini değiştirebilir)
10. Sis tem de bi si: Her se fe rin de 1 ma ni fold hat ça ş la ca ğı na gö -
re : Q=Qm= 5.5 L/s
11. Ana bo ru hat tı ça : Ay an da 1 iş let me bi ri mi ça ş la ca ğın dan
ge rek li de bi: 5.5 L/s’dir. (Ek Şekil 2)
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
73
Boru dış çapı(mm) Yük kayıpları Uygunluk durumu
63 (6/100) x 50 x0.365 = 0.54 0.54< 1.125 uygun
Boru dış çapı(mm) Yük kayıpları
75 (2.7/100) x 350 m = 9.45 m
12. Ana bo ru hat n da is te nen ba nç: H=Ha+hf± hg= 12.27 + 9.45
m – (0.009 x 350= - 3.15) = 18.57 m
13. Kont rol bi ri min de yak la şık 10 m yük kay ola bi le ce ği var sa l -
mış r.
14. Pom pa top lam ma no met rik yük sek li ği :
Hm=H+Hse+hfkb+hy= 18.57+ 5 + 10 + 2 = 35.62 36 m
Q= 5.5 L/s (19.8 m3/h) ve Hm= 36 m özel lik le re sa hip elekt rik ile ça -
şan sant ri füj ti pi pom pa se çi lebilir.
3.2.3. Le pa Su la ma Yön te mi
LEPA sulaması, basınçlı sulama sistemlerinde enerji ve su tasarrufu
sağlamak amacıyla geliştirilmiştir. Düşük enerjili hassas sulama uygula-
ması olarak İngilizce karşılığındaki (Low Energy Precission Application)
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
74
Resim 3.29 LE PA su la ma sın da, su la ma su yu ka rık la ra özel ya pıl mış baş lık lar la ve ri lir. (Bu baş lık lar
su yu doğ ru dan dü şey ola rak, püs kür te rek ve sprey olarak uygulayabilir.)
kelimelerinin baş harflerinden adını
almakta ve bu nedenle de teknik
bir terim olarak bu isimle anılmak-
tadır.
Bu sistem de hareketli bir sis-
temdir. Değişik ebatlarda imal
edilen ve birbirine kulelerle
bağlanan lateral borulara özel
başlıklar bağlıdır. Genellikle ra
bitkileri arasına gelecek şekilde
ayarlanabilir. Bu başlıklar makine veya makineye bağlı sistem hareket
ederken toprak yüzeyinden yaklaşık 10-15 cm yükseklikten karıklara
sulama suyunu düşey olarak verir (Resim 3.29). Böylece karıkların her
tarafı ve karık uzunluğu boyunca eşit su alır. Bu sistemde diğer basınçlı
sulama sistemlerinde olduğu gibi yüksek basıgerekmez. Başlıklarda
basınç 0.4-1.0 atm arasındadır. Başlık debileri ise 4-18 L/dak. arasında
olabilir. Karıklara verilecek sulama suyu, sistemin bağlı olduğu ana
makineye verilecek hıza bağlı olarak düzenlenebilir. Resim 3.29’da LEPA
başlıkların karıklara farklı şekillerde sulama suyunun uygulanışı
görülmektedir. Resim 3.30‘da Şanlıurfa-Harran Ovasında pamukta sula-
masında deneme amaçlı kullanılmış bir LEPA sulama uygulaması
görülmektedir.
Bu sistemler, ülkemizde diğer hareketli sulama sistemleri kadar pek
kullanılmamaktadır.
3.3. Yü ze y al (Sız dır ma-Sub sur fa ce) Su la ma Yön te mi
Yüzey altı sulama yönteminde, bitkilerin kontrol altındaki bir su
tablasından kapillarite (suyun küçük gözeneklerde yukarı hareketi-taşın-
ması) ile suyu alması esasına dayanır. Buna sızdırma sulama da
denilmektedir. Toprak koşulları, belli bir derinlikte bulunan su tablasından
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
75
Resim 3.30 Pamukta LEPA sulama uygulaması.
(Şanlıurfa Harran Ovası)
suyun yukarı hareketine (bitki kök bölgesi) olanak veren koşullarda
olması gerekir. Arazi düz ve su tablasına paralel olmalır.
Su tablası laterallerle veya yaygın olarak açık kanal sistemi ile kon-
trol edilebilir. Şekil 3.20’de hem yüzey altı sulama hem de drenajın aynı
kanalla yapıldığı bir yüzey altı sulaması şematik olarak gösterilmiştir.
Yüzey altı sulama yönteminde genel olarak yüzlek köklü bitkilerde ve
organik topraklarda (peat ve muck) kullanılır. Özel koşulların gerekmesi
nedeniyle pek yaygın olarak kullanılamamaktadır.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
76
Şekil 3.20 Açık kanal sistemi ile yüzey altı sulama yöntemi
4. KAY NAK LAR
Allen, R.G., 1998. Irrgation Engineering Principles. Department of Biological and
Irrigation Engineering, Utah State Univesity, Logan, Utah, USA, p. 298
Anonymous, 1983. TOPRAKSU Ustaları Kurs Notları. Eskişehir Bölge TOPRAKSU
Araştırma Enstitüsü Yayınları, Eskişehir, p. 225
Anonymous, 1998. Damla Sulama Sistemleri. Eurodrip. Türk-Hoeschst, Istanbul
Anonymous, Yağmurlama Sulama Kataloğu. Ege Yıldız Yayınları, İzmir, p. 44
Anonymous, Yağmurlama Sulama Kataloğu. PİLSA Yayınları, Adana
Çetin, Ö., 2003. Toprak-Su İlişkileri ve Toprak Suyu Ölçüm Yöntemleri. Köy Hizmetleri
Genel Müdürlüğü, Eskişehir Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Genel Yayın No: 258, Teknik
Yayın No: 25, Eskişehir, p. 100
Çetin, Ö., Bilgel, L., Değirmenci, V., 1999. The Effect of Different Moving Irrigaton
Systems on Yield and Quality of Cotton in Southeastern Anatolia Region of Turkey.
Proceedings of International Symposium on New Approaches in Irrigataion, Drainage and
Flood Control Management, (ISBN 80-85755-05-X), Bratislava, SLOVAKIA
Çetin, Ö., L. Bilgel, L., 2002. Effects of Different Irrigation Methods on Shedding and
Yield of Cotton,” Agricultural Water Management, An International Journal, Volume 54/1, 1-
15
Çetin, Ö., Yıldırım, O., Uygan, D., Boyacı, H., 2002. Irrigation Scheduling of Drip-
Irrigated Tomato Using Class A Pan Evaporation. Turkish Journal of Agriculture and
Forestry, Vol. 26, Number 4, pp. 171-178
FAO, 2003. Improving Irrigation Technology. Agriculture Department Food and
Agriculture Organization of the United Nations. www.fao.org/ag/magazine/0303sp3.htm
03.10.2003)
Güngör, H., 1984. Eskişehir Koşullarında Şekerpancarının Kısıntılı Su varlığında
Sulama Zamanı ve Su Tüketimi. Eskişehir Bölge TOPRAKSU Araştırma Enstitüsü Müd.
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
77
Yayınları Gen. Yayın No: 179, Rapor Serisi No:137, Eskişehir, p.58
Güngör, Y., Yıldırım, O. 1989. Tarla Sulama Sistemleri. Ankara Üniversitesi, Ziraat
Fakültesi, Yayın No: 1155, Ders Kitabı: 325, Ankara, p. 371
Hargreaves, H.G., Merkley, G.P., 1998. Irrigation Fundamentals. Water Resource
Publications, LLC P.O. Box: 260026, Highlands Ranch, Colorado 80163-0026, USA
James, L.G., 1993. Principles of Farm Irrigation Design. Reprint Edition. Washington
State University. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida, USA, p. 543
Kanber, R., 1999. Sulama. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Genel yayın No: 174, Ders Kitapları
No: A-52, Adana, p. 530
Kanber, R., 2003. Sulama Sistemlerinin Planlanması. Sulama ve Drenaj Mühendisliği
(Editörler: R. Kanber, R.Çakır, A.F.Tarı) Köy hizmetleri Gen. Müd. APK Diaresi başkanlığı,
Toprak ve Su Kaynakları Araştırma Şube Müdürlüğü, Yayın No: 122, Ankara, pp. 258-385
Keller, J., Bliesner, R.D., Sprinkle and Trickle Irrigation. Chapman and Hall115 Fifth
Avenue, New York, NY, 10003, USA, p.652Kenig, E., 1997. Modern Irrigation Systems, The
potential of pressurized irrigation. Advanced International Course on irrigation and Soil
Management, Tel-Aviv, Israel.
Korukçu, A., Yıldırım, O., 1981. Yağmurlama Sistemlerinin Projelenmesi. TOPRAK-
SU Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara, p. 220
Omay, E., 1976. Sulama. TOPRAKSU Ustaları Kurs Notu. Menemen, p. 59.
Öğretir, K., Çelik, S., Eylen. M., 1990. Sulama ve Sulama Sistemleri. Köy Hizmetleri
Gen. Müd. Şanlıurfa Araştırma Enst. Yayınları, Yayın No:59/15, Şanlıurfa, p. 92
Playan, E., 2002. Water Application Systmes for a Sustainable Irrigated Agriculture.
Advanced Course Notes on Sustainable Irr,gated Agriculture: Water Management for
Agricultural Production in Semiarid Zones. 11-22 March, 2002, Zaragoza, Spain.
Walker, W.R., Skogerboe, G.V., 1987. Surface Irrigation: Theory and Practice. Utah
State Univesity, Custom Publishing, Logan, Utah, USA, p. 386.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
78
Yıldırım, O. 1996. Bahçe Bitkileri Sulama Tekniği. Ankara Üniversitesi, Ziraat
Fakültesi, Yayın No: 1438, Ders Kitabı: 420, Ankara, p. 188
Yıldırım, O. 1996. Sulama Sistemleri II. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yayın
No: 1449, Ders Kitabı: 429, Ankara, p. 289
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
79
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
80
5. EKLER
Ek Çizelge 1. Farklı toprak bünyelerine göre yarayışlı su miktarı
Toprak bünyesi Yarayışlı su (mm/m)
En düşük ve en yüksek
aralıkları Ortalama
Çok kaba kum 33-62 42
Kaba kum, ince kum, tınlı-kum 62-104 83
Kumlu-tın 104-145 125
Çok ince kumlu-tın, tın, siltli-tın 125-192 167
Killi-tın, siltli-killi-tın, kumlu-killi-tın 145-208 183
Kumlu-kil, sitli-kil, kil 133-208 192
Organik topraklar (Peat ve mucks) 167-250 208
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
81
Bitki adı Etkili kök
derinliği (m) TİSD (%) Bitki adı
Etkili kök
derinliği
(m)
TİSD(%)
Sebzeler Tarla Bitkileri
Balkabağı 0.6-0.9 Arpa 0.9-1.5 55
Bezelye 0.4-0.8 45 Ayçiçeği 0.8-1.5 45
Biber 0.5-1.0 25 Buğday 0.8-1.5 55
Brokoli 0.6 40 Keten 0.9 50
Domates 0.6-1.2 40 Mısır (dane ve silajlık) 0.6-1.2 60
Enginar 0.6-0.9 45 Mısır (tatlı) 0.4-0.6 60
Fasulye (kuru) 0.6-0.9 45 Otlak ve çayırlar 0.3-0.8 50
Fasulye (yeşil) 0.5-0.7 45 Pamuk 0.8-1.7 60
Havuç 0.5-1.00 35 Sorghum 0.9-2.0 55
Hıyar 0.7-1.2 50 Soya 0.6-1.3 55
Ispanak 0.3-0.5 20 Sudan otu 0.9-1.2
Karnıbahar 0.6 Şekerkamışı 0.8-1.8 65
Karpuz 0.6-0.9 45 Şekerpancarı 0.6-2.0 55
Kavun 1.0-1.5 45 Tütün 0.6-1.2 55
Kereviz 0.3-0.5 20 Yerfıstığı 0.5-1.0 40
Kuşkonmaz 1.2-1.8 45 Yonca 1.0-2.0 55
Lahana 0.4-0.5 45 Yulaf 0.6-1.1
Marul 0.3-0.50 30 Meyveler
Nane 0.4-0.8 40 Ananas 0.3-0.6 50
Patates 0.4-0.6 35 Avakado 0.6-0.9 40
Patlıcan 0.8 45 Badem 0.6-1.2
Bağ 0.5-2.0 35-45
Soğan 0.3-0.8 40 Ceviz 1.7-2.4 50
Şalgam 0.5-0.8 40 Çilek 0.20.5 15
Turp 0.3 30 Elma 0.8-1.2
Erik 0.8-1.2
İncir 0.9 50
Kahve 0.9-1.5
Kayısı 0.6-1.4
Kiraz 0.8-1.2
Muz 0.3-0.6 35
Şeftali 0.6-1.2
Turunçgiller 0.9-1.5 50
Zeytin 0.9-1.5 65
Ek Çizelge 2. Bitkilerin etkili kök derinlikleri ve tüketilmesine izin ver-
ilen su düzeyleri.
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
82
Ek Çizelge 3. Toprakların bünyelerine göre su alma. (infiltrasyon hızı)
Ek Çizelge 4. Başlık tiplerine göre lateral aralıkları ve başlıkların özellikleri
Toprak bünyesi Su alma hızı(mm/h) Ortalama su alma hızı
(mm/h)
Kumlu 25-250 50
Kumlu-tın 13-76 25
Tın 8-20 13
Killi-tın, siltli-tın 2,5-15 8
Sitli-kil, kil 0,3-5 2
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
83
Ek Çizelge 5. Yağmurlama sulama boruları yük kayıpları (PVC).
Ek Çizelge 6. Yağmurlama sulama boruları yük kayıpları (PE).
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
84
Ek Şekil 1. Damla sulamada lateral borularında yük kayıpları
grafiği.(4 atm PE boruları için)
Ek Çizelge 7. Lateral ve yan borularda (manifold) yük kayıpları için
F azaltma faktörü
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
85
Ek Şekil 2. PVC borularda yük kayıpları (6 atm)
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
86
TARIMSAL SULAMA YÖNTEMLERİ
87
Ç‹FTÇ‹ E⁄‹T‹M SERİS‹ 7
88
Article
Bu çalışma, Edirne ilinde damla sulama desteği alan ve almayan işletmelerin damla sulama yöntemi üzerine yargılarının karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Edirne ilinde 2012-2017 yılları arasında damla sulama desteği alan 41 üreticinin tamamıyla anket çalışması yapılmış olup, aynı sayıda damla sulama desteği almayan ve damla sulama desteği alan işletmelerle benzer işletme özelliklerine sahip üreticilerle de anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde öncelikle ortalama, yüzde gibi basit hesaplama yöntemlerinden faydalanılmıştır. Üreticilerin damla sulama yöntemi üzerine düşünceleri ve damla sulamanın tarımsal üretime katkısı üzerine yargıları arasındaki ilişkiler ve benzerlikleri çok boyutlu ölçekleme analizi ile incelenmiştir. Her iki grupta yer alan üreticilerin damla sulama yöntemini seçmelerindeki en önemli kriterlerin su uygulama kolaylığı, ekonomik koşullar ve su kaynağı ve sulama suyunun özellikleri olduğu belirlenmiştir. Destek alan ve almayan üreticiler öncelikli olarak damla sulamanın su tasarrufu sağladığını, işgücünü azalttığını, verimi arttırdığını ve toprağı koruduğunu belirtmişlerdir. Destek alan üreticiler damla sulamada damlatıcıların tıkandığı görüşüne katıldıklarını ifade ederken, destek almayan üreticiler ise bu konuda kararsız olduklarını belirtmişlerdir. Damla sulama ile tuzlu topraklarda tarım yapılabileceği ve tuzlu ve sorunlu sularla sulama yapılabileceği yargılarının her iki grupta yer alan üreticiler açısından benzer etkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında, her iki grupta yer alan üreticilerin damla sulama ile işlenen arazi miktarının arttığı yönündeki yargı hakkında kararsız oldukları belirlenmiştir.
Conference Paper
Full-text available
Tarımsal işletmelerin ürün seçimini etkileyen faktörler arasında sulama temel faktör olarak bilinmektedir. Bu temelden dolayı sulama sistemlerinin ürünler itibariyle karşılaştırmalı analizi yapılması önemlidir. Bu amaca yönelik olarak bitkisel ürünlerin üretim maliyetlerinin içerisinde sulama maliyetlerinin oranını belirlemek amacıyla Konya ili Çumra ilçesinde tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenmiş 115 tarım işletmesiyle görüşülmüştür. Bu yöntemle birlikte işletmelerde belirlenen 9 bitkisel ürünün dekara maliyetleri hesaplanmış ve sulama maliyetlerinin üretim üzerindeki etkisi incelenmiştir. Ayrıca bitkisel ürünlerin sulama sistemlerinin değişmesine bağlı olarak üretim masrafları ve karlılık düzeyleri değişmekte olup ürünlere göre sulama sistemlerin seçilmesi işletmelerin sürdürülebilirliğini etkilemektedir. Bu amaca yönelik olarak sulama sistemlerine göre ürünlerin birim maliyetleri hesaplanmış ve bitkisel ürünlerin üretim maliyetleri ile karlılıkları karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak tahıl üretiminde yağmurlama sulama sistemi ön plana çıkarken, şekerpancarı, dane mısır ve silajlık mısırda doğrusal hareketli sulama sistemi karlılığı arttırmaktadır. Ayrıca ayçiçeği, yonca, fiğ ve havuç üretiminde de damla sulama yönteminin kullanılması yağmurlama sulama sistemlerine göre daha yüksek kar elde edildiği belirlenmiştir.
Conference Paper
Full-text available
Dünyada suyun kullanım alanı olarak en fazla %72 ile tarım sektöründe kullanılıyor olması hangi sulama sistemlerinin tercihlerini belirlemek açısıdan önemlidir.. Bu açından sulama sistemlerin tercihinde etkili demografik ve ekonomik faktörler incelenmesi çalışmanın temel amacıdır. Bu amaca yönelik olarak, özellikle Konya Ovası Projesi kapsamında sulanabilir arazilerin arttırılması ve yaygın olarak modernize sulama sistemlerinin kullanılmasından dolayı Konya ili Çumra ilçesinde tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemine göre belirlenen 115 tarımsal üreticiden anket yoluyla tarım işletmelerin demografik özellikleri ve yıllık faaliyet sonuçları hesaplanmıştır. Bu hesaplanan veriler ile sulama sistemlerinin tercihini etkileyen faktörler sıralı probit regresyon analiziyle belirlenmiştir. Probit regresyon analizinde elde edilen sonuçlara göre arazi, dekara net kar, dekara tarımsal gelir, mali rantabilite, eğitim ve dekara gayrisafi hasıla pozitif, üreticinin yaşı ve erkek işgücü birimi (EİB)’nin işareti negatif olarak belirlenmiştir. Parametreler arasında arazi, dekara net kar, dekara tarımsal gelir, mali rantabilite, eğitim ve dekara gayrisafi hasıla arttıkça ve üreticinin yaşı ile erkek işgücü birimi azaldıkça yağmurlamadan damlaya, damlamadan dairesel ve daireselden de doğrusal hareketli sulama yöntemlerine geçiş ihtimali yükseldiği belirlenmiştir.
Presentation
Full-text available
2018 Sulama Sistemlerinin Tercihini Etkileyen Faktörlerin Analizi
Article
This study was carried out to investigate the irrigation schedule of drip-irrigated tomatoes (Lycopersicon esculentum cv. Dual Large, F 1) using Class A pan evaporation. Tomatoes plants were grown in a clay soil in the experimental fields of the Research Institute of Rural Services in Eskişehir between 1998 and 2000. Irrigation water was applied as a certain ratio of Class A pan evaporation (k pc = 0.50, 0.75, 1.00, and 1.25) with different irrigation intervals (2. 4, and 6 days). Significant differences in fruit yields were obtained between the treatments, except for in 1998. Maximum marketable fruit yield was found at the treatment level of 1.00 of k pc and 4-day irrigation intervals. For this treatment, fruit yield ranged from 116.6 to 176.3 t ha -1 depending on the climatological and soil conditions according to the experimental years. Hence, ground variety tomatoes grown in the field under Eskişehir conditions should be irrigated at 4-day intervals and the irrigation water should be determined using k pc at 1.00 in combination with cumulative evaporation from a Class A pan. For this program, average irrigation water applied, evapotranspiration. and water use efficiency (WUE) were determined to be 602 mm and 710 mm, and 23.8 kg m -3, respectively.
  • Kay Nak Lar Allen
Şekil 3.20 Açık kanal sistemi ile yüzey altı sulama yöntemi 4. KAY NAK LAR Allen, R.G., 1998. Irrgation Engineering Principles. Department of Biological and Irrigation Engineering, Utah State Univesity, Logan, Utah, USA, p. 298
  • Anonymous
Anonymous, 1983. TOPRAKSU Ustaları Kurs Notları. Eskişehir Bölge TOPRAKSU Araştırma Enstitüsü Yayınları, Eskişehir, p. 225
Damla Sulama Sistemleri
  • Anonymous
Anonymous, 1998. Damla Sulama Sistemleri. Eurodrip. Türk-Hoeschst, Istanbul Anonymous, Yağmurlama Sulama Kataloğu. Ege Yıldız Yayınları, İzmir, p. 44
Irrigated Tomato Using Class A Pan Evaporation Improving Irrigation Technology Agriculture Department Food and
Irrigated Tomato Using Class A Pan Evaporation. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, Vol. 26, Number 4, pp. 171-178 FAO, 2003. Improving Irrigation Technology. Agriculture Department Food and
Yayın No: 179, Rapor Serisi No:137
  • Yayınları Gen
Yayınları Gen. Yayın No: 179, Rapor Serisi No:137, Eskişehir, p.58
Tarla Sulama Sistemleri. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yayın No: 1155
  • Y Güngör
  • O Yıldırım
Güngör, Y., Yıldırım, O. 1989. Tarla Sulama Sistemleri. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yayın No: 1155, Ders Kitabı: 325, Ankara, p. 371
Irrigation Fundamentals. Water Resource Publications, LLC P.O. Box: 260026, Highlands Ranch, Colorado 80163-0026 Principles of Farm Irrigation Design
  • H G Hargreaves
  • G P Merkley
  • L G James
Hargreaves, H.G., Merkley, G.P., 1998. Irrigation Fundamentals. Water Resource Publications, LLC P.O. Box: 260026, Highlands Ranch, Colorado 80163-0026, USA James, L.G., 1993. Principles of Farm Irrigation Design. Reprint Edition. Washington State University. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida, USA, p. 543