ArticlePDF Available

Pilotstudie naar de effecten van mindfulness voor mensen met een visuele en matige verstandelijke beperking en hun begeleiders

Authors:

Abstract

Op mindfulness gebaseerde behandelingen staan tegenwoordig steeds meer in de belangstelling. Mindfulness blijkt effectief te zijn in de behandeling van angst, stress en pijn (Bear 2003; Chiesa, A., & Serretti, A., 2010). Ook voor mensen met een verstandelijke beperking lijkt mindfulness een bijdrage te leveren aan het verminderen van spanning en verbeteren van hun welzijn (Singh, Lancioni, Winton, Adkins & Singh, 2009). Het is mogelijk dat mensen met een visuele en verstandelijke beperkingen eveneens baat hebben bij op mindfulness gebaseerde behandelingen. Deze pilotstudie richt zich op de effecten van mindfulness voor deze doelgroep. De studie kijkt eveneens naar de effecten van een training mindfulness voor hun begeleiders. Aan het onderzoek namen twee cliënten en acht begeleiders deel. Uit de resultaten komt naar voren dat er een verbetering is in het psychisch welbevinden van beide cliënten. De self-efficacy van begeleiders is na afloop van de training toegenomen. Zowel de cliënten als de begeleiders geven aan dat zij op mindfulness gebaseerde behandeling en training waardevol vinden.
Article
Mensen met een visuele en verstandelijke beperking zijn kwetsbaar voor het ervaren van psy-chologische lijdensdruk, waarbij een hoge mate van schaamte en zelfkritiek een belangrijke rol kunnen spelen. Op compassie gebaseerde interventies richten zich op het vergroten van het welbevinden door het ontwikkelen van (zelf)compassie. Deze pilotstudie beschrijft de inzet en het effect van een van Mindfulness Based Compassionate Living afgeleide compassietraining bij vier mensen met een visuele en verstandelijke beperking. Op basis van de resultaten lijkt een com-passietraining een haalbare en toepasbare interventie te zijn met potentieel positieve uitkomsten (meer zelfcompassie en zelfwaardering), mits goed aangepast aan de voorkeuren en mogelijkhe-den van deelnemers. Inleiding Mensen met een matige tot lichte verstande-lijke beperking (VB) vormen een kwetsbare groep. Niet alleen de beperking, maar ook door anderen gezien worden als 'een persoon met een beperking', vormt voor deze groep een significante stressor (Bramston et al.,1999). Ervaringen als afwijzing, buitengesloten wor-den, discriminatie en stigmatisatie komen re-gelmatig voor (o. a. Ali et al., 2012). Mensen met een verstandelijke beperking doen in hun leven gemiddeld vaker negatieve sociale er-varingen op, zoals interpersoonlijk trauma en misbruik (Hughes et al., 2012), maar hebben tegelijkertijd minder copingstrategieën dan de algemene populatie (Janssen et al., 2002). Bo-vendien hebben mensen met VB een verhoogd risico op de ontwikkeling van psychopatholo-gie (Došen, 2010). Dit alles maakt dat mensen met een VB kwets-baar zijn voor het ervaren van psychologische lijdensdruk, waarin schaamte en zelfkritiek deze verder doen toenemen (Clapton et al., 2018b). Mensen met een VB zijn eerder ge-neigd zichzelf op een negatieve manier met anderen te vergelijken en zijn daarom gevoe-lig voor sociale kritiek. Dit kan in een vicieuze cirkel weer leiden tot schaamte en zelfkritiek, een laag zelfbeeld en gevoelens van angst en depressie (o. a. Clapton et al., 2018b). Gilbert (2009) beschrijft schaamte en zelfkritiek als hardnekkige problemen met een mogelijk gro-te impact op iemands gezondheid en welzijn en een belemmerende invloed op de effecten van bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie-en.
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.