Article

Pijn in voeten en knieën bij een 10-jarige voetbalster

January 2009

DOI:10.1007/978-90-313-7584-4_7

Authors:

Een jonge voetbalster kreeg geleidelijk pijn in beide voeten. De pijn trad vooral op tijdens en na wedstrijden en trainingen. Als ze begon met voetballen was er niets aan de hand maar na een half uur ontstond in toenemende mate pijn in vrijwel de hele voet (beiderzijds). De meeste pijn werd gevoeld aan de hiel. Als ze een week rust nam, verdween het probleem vanzelf weer. Zodra ze echter weer ging voetballen kwam de pijn weer terug. Na een half jaar kreeg ze ook nog anterieure kniepijn, links meer dan rechts. Ook deze pijn was zeer afhankelijk van de mate van belasten. Vooral hardlopen (sprinten!) provoceerde pijn.

ResearchGate has not been able to resolve any citations for this publication.

ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.

Article

Verkenning meervoudig en duurzaam ruimtegebruik van glastuinbouwlocaties in Nederland.

January 2003

In dit onderzoek zijn de mogelijkheden van meervoudig en duurzaam ruimtegebruik van glastuinbouwlocaties in Nederland nader verkend. Duurzaam en meervoudig ruimtegebruik in glastuinbouwlocaties houdt in dat glastuinbouwbedrijven duurzaam produceren in harmonie met de omgeving. Het versterkt daarmee de ruimtelijke kwaliteit van het gebied. Glastuinbouw wordt steeds meer gezien als een industriële ... [Show full abstract] activiteit. Combinatie in het platte vlak en stapeling van glastuinbouw(onderdelen) over meerdere bedrijven of met andere functies (zoals bedrijvigheid en infrastructuur) ligt dan voor de hand. Innovatieve concepten zijn kassen op daken en kassen op water. Functiestapeling en functiegebruik in de tijd (met het oog op het toekomstig ruimtegebruik) zullen zich vooral manifesteren in stedelijke gebieden waar veel ruimteclaims liggen. Dit vraagt van de glastuinbouw inventiviteit en creativiteit om het ruimtegebruik aldaar te behouden. In 'landelijke gebieden' zal de glastuinbouw met andere functies in het platte vlak worden gecombineerd. Hierbij zal de landschappelijke inpassing van de glastuinbouw centraal staan. Ontwikkeling en realisatie van meervoudig ruimtegebruik vraagt actieve betrokkenheid van actoren en belanghebbenden. De strategische plannen van actoren en de strategische visies van stakeholders kunnen belangrijke bouwstenen zijn voor een integraal gebiedsplan.

Article

Wetgeving inzake de positie van de cliënt in de zorg: op koers of op drift?

February 2009 · Tijdschrift voor Gezondheidsrecht

J. K. M. Gevers

De wettelijke regeling van de relatie zorgverlener-patiënt is na vijftien jaar weer sterk in discussie. Op zichzelf is dat begrijpelijk, want de zorg heeft inmiddels de nodige veranderingen ondergaan. Maar is zo’n ingrijpende herziening als door de bewindslieden van VWS in mei 2008 aan de Tweede Kamer voorgesteld noodzakelijk? En zo ja, moet er dan inderdaad de integrale Wet cliëntenrechten zorg ... [Show full abstract] komen waar men inmiddels aan werkt? Zo nee, welke aanpak zou dan beter tegemoet kunnen komen aan de geconstateerde knelpunten?

Article

De rechter tussen bevel en norm

January 2001

J. L. M. Gribnau

Het analytische onderscheid tussen de normatieve en de imperatieve hoedanigheid van het recht brengt twee verschillende maar noodzakelijke dimensies van het recht naar voren. In een conceptie van recht waarin recht gericht is op het verwezenlijken van rechtswaarden, vormen rechtsbeginselen de normatieve kern van het recht. De normatieve dimensie heeft echter de imperatieve dimensie nodig om in ... [Show full abstract] rechte hanteerbaar te worden. Zonder de imperatieve dimensie wordt de normatieve dimensie geen positief recht. Rechtsvorming betekent daarom idealiter het imperatief tastbaar maken van de normatieve nucleus doordat rechtsbeginselen geconcretiseerd en afgewogen worden tot rechtsregels die zelf weer de basis zijn voor specifieke rechtsoordelen. Rechtsvorming - door wetgever en rechter - bevindt zich dan steeds in het spanningsveld van de normatieve en de imperatieve dimensies van het recht. Aan de hand van twee positiefrechtelijke leerstukken - toetsing van wetgeving en navordering - is getoond welke rol beide dimensies spelen in het samenspel én de spanning tussen wetgever en rechter. Daarbij beperken institutionele randvoorwaarden de speelruimte van de rechter. De rechter bemiddelt tussen bevel en norm.

Article

Pedigree-analyse van het Belgisch Warmbloedpaard : Populatiestructuur en genetische variabiliteit

Annelies Benaets

Het stamboek van het Belgisch Warmbloedpaard werd geanalyseerd om de genetische geschiedenis van het ras te onderzoeken en vooral om de genetische variabiliteit te evalueren. Er werd gewerkt met de gegevens van 177 795 warmbloeden (november 2004). De maximale pedigreelengte bedroeg 14 ouderlijke generaties waarbij de pedigree's tot en met de 4de generatie vrij volledig waren (>90%). Er worden ... [Show full abstract] gemiddeld 22 paarden in het BWP geregistreerd per vader en gemiddeld 2 per moeder. Dit toont het belang aan van individuele hengsten. De genetische variabiliteit werd onderzocht voor de warmbloeden geboren in de periode 1995-2004. De belangrijkste uitgangsrassen voor de huidige BWP-populatie zijn de Engelse Volbloed (34 %), de Hannoveraner (17 %) en het Cheval Selle Français (12 %). Het equivalente aantal stichterdieren bedraagt 12 116 (12 051) voor de vrouwelijke (mannelijke) warmbloeden en het effectieve aantal stichters bedraagt 472,2 (467,5) paarden. De 10 stichterdieren met de hoogste bijdrage zorgen voor 8,21 % (8,14 %) van de genetische variabiliteit in het BWP. Het belangrijkste stichterindividu was Son in Law XX. De 10 belangrijkste voorouderdieren zorgen voor meer dan 24 % van de genetische variabiliteit in de populatie. De BWP-hengst Darco levert met 5 % de hoogste genetische bijdrage als voorouderdier. 52 % van deze dieren was ingeteeld met een gemiddelde inteeltgraad van 0,834 %. Er was een stijging van 0,012 % voor de laatste jaren in de inteeltgraad.

Article

Activeren door participeren : De meerwaarde van de Wet maatschappelijke ondersteuning voor re-integr...

January 2011

De afgelopen jaren zijn de moeilijkst bemiddelbare cliënten in de bijstand steeds zichtbaarder geworden. Langs allerlei wegen wordt geprobeerd deze groep te laten participeren, in arbeid of andere zinvolle maatschappelijke activiteiten. Deze cliënten hebben meer nodig dan alleen arbeidsbemiddeling om weer mee te kunnen doen in de samenleving. In dit onderzoekrapport wordt dan ook de vraag gesteld ... [Show full abstract] of de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) naast de Wet Werk en Bijstand (WWB) een kader kan bieden voor succesvolle participatie. De Wmo kan de WWB ondersteunen met maatschappelijk werk, schuldhulpverlening, vormen van vrijwilligerswerk of begeleiding bij dagelijkse activiteiten. De combinatie van de twee wetten blijkt een duidelijke meerwaarde te hebben. Daarbij blijft echter de vraag: is de WWB de harde hand die de zachte hand van de Wmo mogelijk maakt? Of is de Wmo de zachte hand die de harde hand van de WWB ondersteunt? Dit rapport evalueert drie succesvolle activeringsprojecten waarin gebruik gemaakt wordt van de Wmo en de WWB. Aan de hand van interviews met cliënten en professionals zijn de 'werkzame bestanddelen' geïnventariseerd van de integratie van beide wetten. Door de inzet van de Wmo wordt het vermogen van de bijstandscliënt om te participeren vergroot. Daarbij spelen vijf werkzame bestanddelen een grote rol: maatwerk, materiële opbrengsten, sociaal netwerk, de relatie met de begeleider en het oplossen van problemen. Door gebruik te maken van de evaluatiemethode 'realistisch evalueren' kon worden nagegaan welke mechanismen in welke context het gedrag van cliënten kunnen beïnvloeden

Article

Evaluatie van de dienst gemeenschapswachten aan de Vlaamse kust

Glenn DURIVAULT

Na verschillende extreme gewelddaden in 2006, denk maar aan de racistisch geÃ¯nspireerde schietpartij van Hans Van Themsche of de tragische dood van Joe Van Holsbeeck, besliste de federale overheid een algemeen kader in te stellen om alle publieke veiligheids- en preventiefuncties die niet tot de politionele diensten behoren te groeperen. De navolgende wet van 15 mei 2007 tot instelling van de ... [Show full abstract] functie van gemeenschapswacht had als doel meer coherentie en uniformiteit op te bouwen tussen die niet-politionele veiligheidsberoepen die toen het straatbeeld kleurden, bijvoorbeeld stadwachten, stewards, parkwachters, enz. Het creÃ«ren van een wettelijk kader moest verwarring en taakoverlapping voorkomen. De verschillende diensten gemeenschapswachten aan de Vlaamse kust worden gekenmerkt door het feit dat ze gefundeerd zijn op de vroegere dienst veiligheidsbeambten. Veel van deze veiligheidsbeambten zijn ex-werknemers van de Regie voor Maritiem Transport en werden na het faillissement van de RMT als federaal ambtenaar tewerkgesteld in Ã©Ã©n van onze kustgemeentes. Dit geeft de dienst gemeenschapswachten aan de kust een speciaal karakter. In deze thesis maak ik een stand van zaken op van die dienst gemeenschapswachten aan de Vlaamse kust. Dit gebeurde aan de hand van enquÃªtes onder de gemeenschapswachten en interviews met hun diensthoofden. Uit de verkregen resultaten kunnen we opmaken dat er over het algemeen weinig problemen worden ervaren omtrent de gemeenschapswachten aan de Vlaamse kust. De wet tot instelling van de functie van gemeenschapswacht is er in geslaagd meer coherentie en uniformiteit op te bouwen en heeft dus haar oorspronkelijke doel bereikt. Doch zijn er enkele tekortkomingen aan de wet. Zo kunnen de federaal ambtenaren die als veiligheidsbeambten binnen een kustgemeente tewerk werden gesteld, geen inbreuken vaststellen op de gemeentelijke reglementen en kunnen bij gevolg dus niet optreden als gemeenschapswachtï¿½ï¿½"vaststeller. De grootste troeven aan de functie van de gemeenschapswacht zijn dan weer hun laagdrempelige werking en de preventieve aanwezigheid in het straatbeeld. De grootste tekortkoming is het ontbreken van voldoende bevoegdheden, bijvoorbeeld op het vlak van identiteitscontrole.

Article

NJ 2008, 536, (nr. C02/176HR)

January 2009

E. Verhulp

Arbeidsovereenkomst; ‘Agfa-criterium’: ‘gelijke arbeid, gelijk loon tenzij objectieve rechtvaardigingsgrond’; toetsing aan eisen goed werkgeverschap in geval van niet door de wet of rechtstreeks werkende verdragsbepaling verboden onderscheid; beginsel gelijke beloning doorslaggevend?; terughoudendheid rechter. Nieuwe feiten bij pleidooi; goede procesorde. Bij de beoordeling van de vraag of de ... [Show full abstract] vliegers van KLC (een dochter van KLM) o.g.v. het ‘algemeen erkende rechtsbeginsel dat gelijke arbeid in gelijke omstandigheden op gelijke wijze moet worden beloond, tenzij een objectieve rechtvaardigingsgrond een ongelijke beloning toestaat’ (Agfa-arrest) aanspraak kunnen maken op dezelfde arbeidsvoorwaarden wat betreft salaris en senioriteit als KLM-vliegers, moet worden vooropgesteld dat het in het onderhavige arrest niet gaat om een onderscheid dat door de wet of een rechtstreeks werkende verdragsbepaling wordt verboden. In het onderhavige geval kan de vraag of sprake is van een ongeoorloofd onderscheid dan ook slechts worden beantwoord aan de hand van de eisen van goed werkgeverschap op de voet van art. 7:611 BW, in welke bepaling de algemene eisen van redelijkheid en billijkheid zoals neergelegd in art. 6:2 en art. 6:248 BW voor het arbeidsrecht uitdrukking vinden. Bij de vaststelling wat de eisen van goed werkgeverschap voor een geval als het onderhavige inhouden, moet derhalve bedoeld beginsel ‘in aanmerking worden genomen’. Dit een en ander betekent dat dit beginsel — waaraan gelet op het feit dat het ook steun vindt in verdragsbepalingen als art. 26 IVBPR en art. 7 IVESCR, een zwaar gewicht kan worden toegekend — niet doorslaggevend is, maar dat het naast andere omstandigheden van het geval moet worden betrokken in de afweging of de werkgever in de gegeven omstandigheden heeft gehandeld in strijd met de eisen van goed werkgeverschap, terwijl voor een bevestigende beantwoording van deze vraag is vereist dat de ongelijkheid in beloning naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is, hetgeen eens te meer geldt indien de ongelijke behandeling voortvloeit uit een collectieve arbeidsovereenkomst omdat dan tevens in het geding is het uit verscheidene verdragsbepalingen voortvloeiende zwaarwegende beginsel van de vrijheid van onderhandelen over arbeidsvoorwaarden. Bij de beantwoording van de vraag of sprake is van gelijke arbeid, kunnen niet alleen de arbeid zelf maar ook andere factoren, zoals opleiding, ervaring, geschiktheid voor een andere functie, worden betrokken. Aan art. 7 IVESCR komt geen rechtstreekse werking toe. De regels van een goede procesorde kunnen meebrengen dat de rechter feiten die eerst bij pleidooi zijn gesteld, terzijde kan laten op de grond dat de wederpartij daarop niet meer voldoende heeft kunnen reageren of dat zij een nader onderzoek nodig maken waarvoor het geding geen mogelijkheid meer biedt.

Article

Gender en leiderschap binnen de huisartsgeneeskunde

May 2005 · Huisarts en Wetenschap

De Jong GM, Lagro-Janssen ALM. Gender en leiderschap binnen de huisartsgeneeskunde. Belemmerende en faciliterende factoren in de loopbaan van (vrouwelijke) huisarten in hogere functies. Huisarts Wet 2005;48(5):211-5. Doel In hogere functies binnen de huisartsgeneeskunde in Nederland zijn vrouwen ondervertegenwoordigd. Dit onderzoek geeft weer hoe huisartsen in (sub)topfuncties denken over ... [Show full abstract] carrièrebelemmerende en -bevorderende factoren voor (vrouwelijke) huisartsen. Methode Met behulp van gestructureerde diepte-interviews werd 11 vrouwelijke en 7 mannelijke Nederlandse huisartsen in (sub)topfuncties gevraagd om faciliterende en belemmerde factoren aan te wijzen in de eigen loopbaan en in die van vrouwelijke huisartsen in het algemeen. Resultaten De mannelijke respondenten zagen de manier waarop zij hun positie hebben bereikt als een natuurlijk proces, terwijl vrouwen zich extra hebben moeten inspannen om deskundigheden te verwerven. Mannen konden als vanzelfsprekend steunen op een thuisfront. Vrouwen achtten zich vaker (nog) niet competent voor topposities en/of gaven andere zaken dan werk een hogere prioriteit. Hierbij bleken de zorgtaken een grote rol te spelen. Bovendien werkte volgens sommige vrouwen de medische organisatiecultuur in hun nadeel. Conclusies Mannelijke en vrouwelijke huisartsen in hogere functies denken verschillend over de factoren die bijdragen aan het glazen plafond. Ten eerste blijken een carrière voor vrouwen en een goed geregelde thuissituatie geen vanzelfsprekende combinatie. Daarom noemen vrouwen ondersteuning expliciet als een gunstige voorwaarde voor hun carrière, terwijl mannen er als vanzelfsprekend van uitgaan dat die aanwezig is. Ten tweede geven beide seksen aan dat vrouwen hun capaciteiten onderschatten en dat zij andere eisen stellen aan het werk. Ten slotte denken vooral vrouwen nadeel te ondervinden van structuren binnen een organisatie.

Chapter

8 Persisterende pijn op de linkerschouder bij een 32-jarige vrouw na een val van de trap

January 2007

Koos van Nugteren

Een 32-jarige vrouw maakte een misstap tijdens het trapaf lopen. Zij schoot onderuit en ving zich op door met haar onderarmen op beide trapleuningen te steunen. Zij hing daardoor even met de armen tussen de beide trapleuningen. Dit was behoorlijk pijnlijk voor beide schouders (links meer dan rechts). De pijn werd gevoeld op en iets lateraal van het acromion. Aangezien zij haar armen nog wel ... [Show full abstract] normaal kon bewegen na deze manoeuvre nam zij aan dat er niets ernstigs aan de hand was en dat de pijn vanzelf wel weer over zou gaan. Hoewel de pijn verminderde bleef zij daarna last houden van de linkerschouder, vooral wanneer zij haar arm omlaag liet hangen. Toen de klacht na twee maanden nog niet helemaal verdwenen was vroeg zij een consult aan bij de fysiotherapeut.

Book

Full-text available

Hoe punitief is België?

January 2010

Hoe punitief is België? De gevangenispopulatie stijgt al jaren, de gemeenschapsgerichte straffen kennen een sterke opmars en er worden gemeentelijke administratieve sancties ingevoerd. Het lijkt wel alsof we méér en harder straffen. Tegelijk spreekt men over straffeloosheid: er zou geen eenduidig vervolgingsbeleid zijn, de korte vrijheidsstraffen worden niet uitgevoerd, voorlopige ... [Show full abstract] invrijheidstellingen worden misbruikt om de overbevolking op te lossen, het softe karakter van elektronisch toezicht wordt aangeklaagd, enzovoort. De aandacht voor slachtoffers zou dan weer een strenger beleid in de hand werken. Hoe moeten we deze paradoxale tendensen begrijpen? Is er sprake van een verharding van het strafbeleid en waaruit zou dit dan blijken? Hoe verhoudt de bestraffingspraktijk zich tegenover de evoluerende criminaliteit? Wat is de visie van de burger over het straffen? Wordt er selectief opgetreden tegen bepaalde groepen in de samenleving? Hoe moeten we de samenhang zien met bredere maatschappelijke ontwikkelingen? Academici en bevoorrechte getuigen uit het bestraffingsveld geven in dit boek een eerste aanzet tot antwoord op deze vragen. Met bijdragen van Tom Daems, Paul Ponsaers, Eric Maes, Kristof Verfaillie, Ivo Aertsen, Paul De Hert, Karen Meerschaut, Johan Sabbe, Freddy Troch, Freddy Pieters, Erika Fieuws, Martin Moerings en Kristel Beyens.

Article

Full-text available

Toedeling van bevoegdheid

Wim Voermans

Mijnheer de rector magnificus, zeer gewaardeerde toehoorders, 'Suum cuique tribuere' schreef mijn - toen nog aanstaande - schoonvader in 1979 op een Sint Nicolaas-surprise. Dat was een goede vondst en een mooie toespeling: ik zou het jaar daarop rechten gaan studeren en hoorde inmiddels als eindexamenkandidaat VWO -ongedeeld wat te weten van het Latijn. U mag er de gevolgtrekking aan verbinden ... [Show full abstract] die u wil, maar ik kreeg het zinnetje niet vertaald. Wellicht werd ik afgeleid door zijn mooie dochter, wellicht speelde de onzekerheid over de studiekeuze een rol. Ik kwam er niet uit, zelfs niet toen hij de helpende hand uitstak door te zeggen dat deze spreuk al jarenlang de gevel van de Bredase rechtbank sierde. Het werd pijnlijk daar rond de surprisetafel, want niet alleen leek deze nozem klaarblijkelijk geen enkel talent voor de rechtenstudie te bezitten, ook voor het aanstaande staatsexamen in de beginselen der Latijnse taal viel het ergste te vrezen. 'Ieder het zijne toebedelen' schoot hij uiteindelijk te hulp. Tja, natuurlijk. Of het nu dat pijnlijke moment was, of de uitdrukkingskracht van die - aan Ulpianus ontleende1 - regel, ik ben het nooit meer vergeten. Terecht waarschijnlijk. Het toedelingsvraagstuk speelt ook in het recht een belangrijke rol. Vandaag wil ik één aspect van het toedelingsvraagstuk verkennen, namelijk de vraag hoe in een democratische rechtsstaat het vermogen tot het scheppen en toepassen van publiekrechtelijke rechtsnormen2 (kort gezegd: publiekrechtelijke bevoegdheid3) wordt toegedeeld en welke regels en beginselen daarbij gelden. Dat is misschien een vraag van alle tijden, maar juist op dit moment weer actueel. Kunnen bestuursorganen, bijvoorbeeld, bevoegdheden ontlenen aan het ongeschreven recht, kunnen instellingen van de Europese Unie zelfstandig nieuwe bevoegdheden scheppen en die toekennen aan instellingen4 in de lidstaten, kunnen bevoegdheden meer dan twee keer worden doorgedelegeerd? En, als dat allemaal al kan, is dat dan ook aanvaardbaar? Laten we beginnen met de eerste vraag. Hoe wordt in het Nederlandse recht publiekrechtelijke bevoegdheid toegedeeld? Zie ik het goed dan bestaan er in het recht in wezen drie manieren om dat te doen, te weten via erkenning, attributie of delegatie?

Article

JPF 2008, 116, (Erkenning buitenlands huwelijk, Voorvraag, Gerechtelijke vaststelling vaderschap)

January 2009 · GeoJournal

Barbara Reinhartz

Partijen, de vrouw Française, de man Nederlander en Marokkaans onderdaan, zijn in 2004 in Marokko gehuwd volgens de Marokkaanse wet. Dit huwelijk is niet in Nederland ingeschreven. In 2006 is in Nederland (?) een zoontje geboren. Dat kind is, anders dan de twee vóór de huwelijkssluiting geboren kinderen, niet erkend door de vader. In het kader van het vaststellen van het ouderschap, het gezag en ... [Show full abstract] de nationaliteit van de minderjarige rijst de vraag naar de erkenning dan wel “geldigheid” van het huwelijk, zoals de rechtbank het formuleert. Nu zij het huwelijk zonder inschrijving bij de burgerlijke stand niet geldig acht, is zij van mening dat de moeder enkelhoofdig gezag heeft. Het verzoek van de moeder strekt tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, met daaraan verbonden de vaststelling van de naam van de minderjarige. Erkenning na de geboorte zou niet het gewenste gevolg van het verkrijgen van het Nederlanderschap hebben. Eerst stelt de rechtbank de rechtsmacht vast op grond van art. 3 Rv. De vraag naar het toepasselijk recht op de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap moet volgens de rechtbank worden beoordeeld aan de hand van art. 6 lid 1 WCA (Wet conflictenrecht afstamming). De rechtbank oordeelt: “dat het de meest zuivere weg is om het huwelijk van partijen in te laten schrijven, zodat de juridische situatie in overeenstemming wordt gebracht met de feitelijke situatie. Hierdoor zal de minderjarige staande het huwelijk zijn geboren, waardoor zij automatisch de Nederlandse nationaliteit en de achternaam van de vader verkrijgt.” De rechtbank houdt de behandeling van de zaak pro forma aan in afwachting van de inschrijving van de huwelijksakte door partijen.