No full-text available
To read the full-text of this research,
you can request a copy directly from the author.
Motif-Index of Folk Literature
... Formal articles in magazines and newspapers are a different subject and are not part of this study. For folklore about velvet worms we searched Thompson's Index [11] with the keywords peripatus, onychophoran, velvet worm, millipede, slug, skin, glue, adhesive, squirt and wart. ...
... Parts of this study, such as folkloric beliefs about velvet worm secretion curing warts and forcing snakes to molt can be situated in the tradition of narrative inquiry, i.e., the study of human aspects of culture that cannot be reduced to dry facts and numbers [12]. Thompson's Index [11] has no cases of velvet worms in folklore or about their alleged capacity of curing warts. Warts are related to viruses and their effects easily appear and disappear; this has resulted in a large number of beliefs about what can cure them [13] and now velvet worm adhesive must be added to the list of remedies. ...
Aims: To document and preserve folkloric beliefs and art inspired by velvet worms (Onychophora), rare invertebrates that are considered "living fossils", have full placental organs and capture prey with a rough "net" built in a fraction of a second. Study Design: This study is a combination of field interviews, online surveys and automatic database search. Methods: We asked open-ended questions to farmers who know the worms, consulted experts and searched the Internet to document folkloric and artistic instances using all the names that these animals receive in English, Spanish and Portuguese (languages of the countries where they occur) as well as other languages, and automatic image search, in Web of Science, CrossRef, Google Scholar and Google. Results: We found more than 80 cases of direct references to velvet worms in folklore and art, mostly from the USA, Australia, Brazil, Costa Rica and New Zealand. Per capita the countries with more cases are New Zealand (24 cases per million inhabitants), Costa Rica (16 cases per million inhabitants) and Australia (3 cases per million inhabitants). The most frequent expressions are cartoons, followed by tourism agencies using velvet worms in their ads, products with velvet worm representations, folkloric beliefs, and music bands or songs named after them. In almost all cases the animals are seen in a favorable light, inspiring folklore and art that highlight their extraordinary nature. Conclusion: The unique prey capture mechanism of velvet worms seems to have inspired an unexpected number of artistic and folkloric expressions, preserved for the future in the present article, which starts a totally new line of research: the effect of "living fossils" on human culture.
... It is important to note that the lore of folk narratives is originated, remediated and circulated not only in oral societies and cultures. As Thompson (1946) underscores, the term "traditional prose tale" encompasses all folk stories transmitted from generation to generation not solely through oral tradition but also through (re)writings. What defines a folktale thus is not its orality or literality, but rather the traditionality of its material (Thompson, 1946), shaped by intergenerational transmissions and frequent repetitions through various remediations over time. ...
... As Thompson (1946) underscores, the term "traditional prose tale" encompasses all folk stories transmitted from generation to generation not solely through oral tradition but also through (re)writings. What defines a folktale thus is not its orality or literality, but rather the traditionality of its material (Thompson, 1946), shaped by intergenerational transmissions and frequent repetitions through various remediations over time. This is why Thompson utilises folk stories without distinguishing them in terms of their oral or literary origin in preparing his groundbreaking reference work, Motif-Index of Folk-Literature (1885-1976. ...
This article explores how and why (re)constructions of Fairyland in Earthland can create fairyland-scapes that serve as sites of retelling and remembering ecocentric tales. To conceptualise and theorise the notion of fairyland-scape , the article employs folkloric memory as an approach, fairyland ecology as a method, and fairyland ecosystem as a model. To demonstrate and analyse the various forms and samples of fairyland-scape in practice, the article also examines the interplay between The Grimm Brothers’ Kinder- und Hausmärchen (Children’s and Household Tales) and Die Deutsche Märchenstraße (The German Fairy Tale Route) as a case study.
... While the idea of "scripts" has been applied to understand the local schematic encoding of events (Chambers and Jurafsky, 2008a), prior work in folklore studies has offered promising frameworks for expanding the idea of schema to include whole stories within various typologies (Thompson, 1989). Essential to this framework is an attention to larger narrative ecologies, the ways in which such schemas play a generative and/or organizing role within broader, and potentially interactive, communicative domains (Tangherlini et al., 2020). ...
... Faced with large collections of documents with a high degree of repetitiveness, folklorists began developing systems for classifying stories according to different typologies. The most famous undertakings were Stith Thompson's Motif-Index of Folk-literature (Thompson, 1989), the Aarne-Thompson-Uther (ATU) Tale Index, and Vladimir Propp's emphasis on character "function" (Propp, 2010). Fundamental to this research was the insight that certain larger narrative patterns are maintained while local units can be changed. ...
... Ukazywało się sukcesywnie od 1908 do 1948 33 . Pionierską próbą typologii bajek opierającej się na metodzie Krohnów była praca ich ucznia Antti Aarnego 34 , rozwinięta później -we współpracy z Amerykaninem Stithem Thompsonem -do systematycznej klasyfikacji światowych wątków bajkowych 35 wydanych już po śmierci Aarnego w 1928 r., dając asumpt Thompsonowi do późniejszego ogłoszenia 6. tomowego katalogu wątków literatury ustnej 36 . ...
In the introduction to the article, the author sketches the European background of the term “folklore” (coined by Thoms in 1846) and its historical and aesthetic Polish determinants. Folk culture in Poland was basically a peasant phenomenon that preserved its archaic character until deep into the 19th century due to persistence of serfdom.In that era, the collections of folk-cultural artifacts were considered as a patriotic and romantic task within Europe, but particularly in a country that had lost its independence.This article presents author’s overview to the main European folklore collectors of the19th century and underlines that the Polish folklore collector Oskar Kolberg was one of the biggest in Europe. His unprecendented activity left panoramic and systematic ethnographical materials of Polish folk culture in his monumental life work called Lud… His 92 volumes of Complete Works have been fully edited posthumously.
... A la fi, reconeixement, boda, etc. 13. Pel que fa a l'índex temàtic, seguim Thompson (1966). 14. ...
Resum: D'ençà de l'aparició de la novel·la Pierres de Provença en la primera meitat del segle xv, l'interés del públic lector, primer, i també amant de les arts, després, s'ha mostrat ferm fins a l'actualitat. Les prop de tres-centes edicions en nombroses llengües són una prova contun-dent de l'atracció que han experimentat per les aventures de Pierres i Magalona generacions de lectors arreu del món. Més enllà del text original, nombrosos autors han begut de les pàgines de la novel·la per recrear-la, imitar-la o simplement evocar-la. El salt de la narració a uns altres gèneres literaris (poesia, epístoles, teatre, auques, còmic, etc.) era inevitable, com també la plasmació dels passatges més significatius de la història en altres formes artístiques com ara la música, l'escultura, la pintura, els gravats, etc. Aquest treball pretén oferir un catàleg-provisional-de les diferents obres que han pres inspiració de les peripècies de l'esforçat cavaller i la gentil donzella durant més de cinc segles, des de les primeries del segle xvi fins a la segona dècada del segle xxi. El nucli de l'article el componen aquelles obres que de manera més directa imiten l'esquema narratiu del Pierres de Provença (Imberio y Margarona, Filoconio ed Eugenia, Il figliolo del rei di Portogallo, etc.), com també les referències a Cervantes i Lope de Vega. En un segon apartat ens centrem en les obres que hi tenen a veure de manera més tangencial. Finalment, des del vessant més artístic, comprovem com arriben als escenaris i als museus els amors de la parella protagonista. Abstract: Since the appearance of the novel Pierres de Provence in the first half of the 15th century, the interest of first the readers and then the lovers of arts, has remained strong until the present day. The nearly three hundred editions in numerous languages are conclusive proof of the attraction experienced by generations of readers worldwide for the adventures of Pierres and Magalona. Beyond the original text, numerous authors have drown upon the pages of the novel to recreate it, imitate it or simply evoke it. The passage from the narration to other literary genres (poetry, epistles, theatre, auques, comics, etc.) was unavoidable, as well as the embodiment of the most significant passages of the history in other artistic forms such as music, sculpture, painting, engravings, etc. This paper aims to offer a provisional catalog of the
... Aquest breu panorama pot ser completat en Lundgren (1913) 20. Vegeu números M210-219 en l'índex de Thompson (1966) i números 3566-3572 en el de Tubach (1969). D'Agostino (2004) ha fet una classificació de les varietats que pot presentar aquest motiu, amb nombrosos exemples vista amb uns altres ulls després de la publicació de dos documents que marcaren, de segur, un punt d'inflexió en la recepció de la llegenda: la Summa de officio inquisiciones el 1270 o la butla del papa Joan XXII, Super Illius Specula, de 1326, en què s'aplicava la pena d'excomunió per a bruixes, heretges i altres enemics de la fe que practicaren pactes amb el diable (Murcia 2011). ...
A study and edition of the anonymous Catalan translation of the history of Theophilus of Adana, translated in the fourteenth century from the ninth-century Latin version of Paul the Deacon of Naples, who in turn translated its sixth-century Greek original. The Catalan text has been preserved in the Real Biblioteca del Monasterio de El Escorial Library Ms M-II-3, dated in the first third of the fifteenth century, which also includes a life of Saint Mary of Egypt belonging to the same tradition. The work includes the pact with the devil topic (M210-219 of the Thompson’s index and 3566-3572 of Tubach’s), of long-enduring artistic and literary fame, running through the Middle Ages in diverse literary genres and culminating in the myth of Faust as treated by Marlowe and Goethe. This Catalan translation and the Latin tradition from which it derives are analysed. The study includes the critical edition of the Catalan text, previously unpublished, annotated from the Latin text edited by Meersseman (1963) and Ms Thott 128 of the Royal Library of Copenhagen, closer to the underlying model followed by the Catalan translator, representing, in turn, the universal collection of miracles that Gonzalo de Berceo must have used as a source in the Milagros de Nuestra Señora.
... Ens trobem davant una història que parteix d'un fet habitual segles enrere al litoral mallorquí -els atacs dels pirates als jornalers que feinejaven als camps-però que es resol amb una estratègia enganyosa que és en realitat un motiu folklòric present en rondalles del cicle de l'ogre estúpid i en contarelles d'enginy, relats de la confrontació entre un personatge espavilat i un altre de babau resolta mitjançant l'ús d'una disfressa que amaga la veritable aparença. Concretament, és una variant del motiu catalogat per S. Thompson amb el número K1823 Man disguises as animal que a vegades s'empra per enganyar un gegant o un diable, és a dir, un agressor fort però curt d'intel·ligència (Thompson 1993 (Alger, Tunis, Trípoli, Constantinoble, etc.). Evidentment, els segrestadors preferien les persones joves, sanes i fortes i descartaven els infants petits i els ancians. ...
Al llarg dels segles, els pirates i corsaris assolaren el mar Mediterrani i les seves riberes. A les illes Balears sovint arribaven naus plenes d’homes armats disposats a robar béns i raptar persones per vendre-les com a esclaves o per les quals demanar un rescat. Els illencs hagueren de desenvolupar sistemes de vigilància i protecció. En un entorn eminentment masculí, les dones també eren víctimes d’atacs i raptes. L’article revisa les narracions populars que tracten aquest tema i fa atenció al paper que hi desenvolupen les dones. S’estructura en tres parts: les dones que es defensen, les dones que són raptades i les peripècies de l’esclavitud centrades en les estratègies per sobreviure, aconseguir alliberar-se i retornar a les illes. La conclusió és que les dones tenen un paper força actiu en aquests relats, que mostren el seu valor i la capacitat de reacció davant l’hostilitat, i que generalment supleixen la manca de força o d’armes amb imaginació, destresa i coratge que les permet vèncer l’adversitat.
... Our study seeks to codify the cultural motifs found in Blaan flalok within the barrio of Alabel, Sarangani Province, Philippines. Employing Thompson's (1955Thompson's ( /2016 Motif Index Theory, we intend to unveil recurring cultural patterns within selected stories. Our objective is to interpret these patterns within the context of the indigenous knowledge system and practices of the Blaan, thereby contributing to the cultural record of Blaan identity and distinctiveness. ...
This study analyzes the culture of the Blaan indigenous peoples (IPs) in General Santos, Sarangani, and South Cotabato, Philippines, as reflected in their flalok (oral lore). Utilizing qualitative-descriptive methods, it discusses patterns of traditional beliefs in myths, legends, and folktales as retold by Blaan ancestors. Thompson’s Motif-Index Theory was used to codify recurring concepts in selected Blaan folk narratives. Frequent Blaan cultural motifs in the flalok include familial relationships, domestic work, tribal war, competitions, animal trapping, and agricultural farming. The research contributes to the continuous enrichment of Philippine Studies and delineates Mindanao Studies as a significant aspect of that work. It provides a reference for cultural workers, researchers, and academics to understand how the lives and works of Mindanaoan Tri-people (IPs, Bangsamoro, and Christian settlers) sustain broader Filipino cultural perspectives. Specifically, it provides more inclusive starting points for enduring cultural motifs to be part of the broader cultural appreciation reflected in Philippine theater, film, creative writing, dance, music, and other arts.
Bu çalışma, kültürler arası benzerlikleri ve değişkenleri ortaya koymak maksadıyla, dini ve kültürel farklılıklara sahip olan iki milletin masalları (Anadolu masalları ve Grimm Masalları) temel alınarak hazırlanmıştır. Yapılan inceleme gerek evrensel nitelik taşıması gerekse günlük hayatta da karşılaşılan eylemler bütünü olması sebebiyle büyü unsurları özelinde oluşturulmuştur. Anadolu sahasından bin otuz, Grimm Masallarından iki yüz on bir masal incelenmiştir. Masallar üzerinde tespit edilen unsurlar büyü/büyülü parantezinde sihirli, efsunlu, bağlanmış olayları/kişileri de içine almaktadır. Büyüler gerçekleşen eyleme göre dönüşüm büyüsü, taklit büyüsü, şifa büyüsü ve söz büyüsü ana başlıklarında değerlendirilmiştir. Literatür taraması yoluyla elde edilen masalların incelenmesi neticesinde dönüşüm, taklit ve söz büyüsünün her iki kültürde de pek çok ortaklık barındırdığı tespit edilmiştir. Şifa büyüsünün ise çocuksuzluğu giderme noktasında Anadolu sahası masallarında yer almasına karşın Grimm Masallarında bu motifin, büyü ile ilişkili olarak yer almadığı anlaşılmıştır. Elde edilen veriler, bazı farklılıklar ayrı tutulduğunda, masalın evrensel niteliğini bir kere daha ortaya koyması açısından önemlidir.
Based on individual and group interviews, as well as on written sources, this study focused on female practices of linguistic and cultural adaptation in immigration. In Russophone families, women play the central role in creating a sense of home away from home through preservation of cultural traditions and community connections. At the same time, they face numerous challenges such as discrimination and language barrier. In some cases, they also become sole breadwinners, thus bearing the double load of occupational and household duties. The women’s resilience and dedication contribute to family stability and well-being, serving as a source of inspiration for the young. Russophone immigrant women often influence family language policies by deciding which language/s they speak to the children. The choice of home language/s often depends on such factors as fluency in different languages and beliefs about cultural heritage. Expansion of language repertoires typical of Russophone immigrant families leads to translanguaging and code mixing. An initial choice between the native language and the language of the new country may gradually change, impacting children’s linguistic and cultural development. On the other hand, children’s integration into the local society and cultural hybridization affects family language policies. Besides occupational and linguistic challenges, Russophone women are sometimes confronted with ethnic discrimination. As a result, some feel ashamed of or try to hide their background, while others seek support through social networks or online communities when offline communication with the co-ethnics is limited. Keywords: integration, post-Soviet states, Russian language, intercultural marriage, family language policy, multilingualism, female communities, Russophone women
z Dönüşüm konusu her zaman araştırmacıların dikkatini çeken bir konudur. Nitekim, Stith Thompson da kendi araştırmasında dönüşüm konusuna büyük yer vermiştir. Daha sonra Metin Ergun da genel Türk dünyasındaki efsanelerin dönüşüm motiflerini işlemiştir. Konu üzerinde Kazakistan, Azerbaycan vb. Türk Cumhuriyetlerinde araştırmalar yapılmış, dönüşüm konusuna değinilmiştir. Belirtmeliyiz ki konu ile ilgili araştırmalara ihtiyaç vardır, bu yüzden de dönüşüm motiflerinin Türk mitolojisindeki önemini araştırma gereği duyulmaktadır. Genel Türk masallarına, destanlarına ve rivayetlerine kısaca göz atıldığında insanın hayvana yahut hayvanın insana dönüşme motifi görülmektedir. Çalışmanın amacı mitolojik varlıkların dönüşümünün sadece mitlerde değil, pek çok halkbilim türevlerinde mevcut olduğunu göstermektir. Çalışmada evvela dönüşüm hakkında bilgi verilmiştir. Hakkında yapılan araştırmalara kısaca değinilmiştir. Daha sonra dönüşümün sebepleri, dönüşüm motifleri ve motiflerin Türk mitolojisindeki önemi araştırılmıştır. Türk mitolojik düşüncesinin ilk etaplarında insan kendini hayvandan ayırt etmezdi. Kolayca ceylana, keçiye vb. dönüşebiliniyordu. Sadece hayvan değil, yine mitolojimizde kutsallığına inanılan kuşlara ve nesnelere, yani taşa ve sema cisimlerine de dönüşülürdü. Bu dönüşümler mitolojide ruhun ve doğanın uyumu olarak kabul edilmiştir. Biraz daha genelleştirirsek, dönüşüm beraberlik hukukuna inançtan başka bir şey değildir. Bu mitolojik düşüncenin iki farklı etaptan geçtiğini söylemek mümkündür. Birinci etap, ruh ile doğanın tamamen beraber olduğuna inanılan etaptır. İkinci etapta insanın artık yavaş yavaş doğanın derinliklerinden uzaklaştığını görmek mümkündür. Bu çalışmada alan araştırması, tarama yöntemi ve karşılaştırmalı metot kullanılarak dönüşüm, dönüşüm sebepleri, dönüşüm motifleri analiz edilmiştir. Çeşitli kaynaklar taranmış ve metin üzerinde tarama ve analiz yapılarak doğru sonuca ulaşılmıştır.
We hear weather reports every day and, in a digitally networked world, learn in real time here and how catastrophic damage causes weather upheavals. The universal significance of the weather for humans, animals and the environment is reflected in different ways in European folk tales. Popular beliefs often play a role in this. This article is intended as an overview of the most important phenomena.
Résumé
Le motif que Stith Thompson classe comme Supernatural Lapse of Time in Fairyland (Mot. F 377) joue un rôle important dans le répertoire de la fiction médiévale. Il a cependant été peu étudié dans les textes médiévaux français. L’article vise à en donner des exemples peu connus dans les romans arthuriens et les lais du douzième au quatorzième siècle, du Guingamor (et du De Nugis Curialium de Walter Map) à Meraugis de Portlesguez .
Çuvaş edebiyatı, -özellikle de halk edebiyatı açısından- çok zengindir. Destanlar, masallar, atasözleri ve hikâyeler bu edebiyat içerisinde geniş yer bulmaktadır.
This article explores the depiction of childhood in English fairy tales and folklore, analyzing key aspects and symbolism associated with the image of the child. The study examines how cultural perceptions of childhood, upbringing, and the social role of the child are conveyed through fairy tale plots and characters. It identifies the main archetypes and motifs present in English folklore and their influence on the perception of childhood in the English-speaking world. The article also discusses the significance of these motifs in shaping national identity and instilling values in the younger generation.
Younger learners (and older ones too) enjoy folktales, fairy tales of all kinds, and most EFL teachers know that. Textbook writers too, including versions of familiar ‘children’s stories’ from the international or English repertoire. But how many teachers here in Bulgaria use English versions of Bulgarian traditional tales in their teaching—stories that all the teachers and a portion of the younger (and older) learners probably know in original Bulgarian versions through the numerous books of Ran Bossilek and Angel Karalyichev? It can become a revealing window onto your own culture through its translation into English. Using indigenous traditional tales: toward a ‘Bulgarian Applied ELT’. In ‘indigenizing the EFL syllabus,’ making it closer in feeling, content and imagination to the life worlds of Bulgarian learners, Bulgarian folktales in English translation have a key role to play. I would argue that indigenizing materials in Bulgaria, integral to a ‘Bulgarian TEFL,’ needs to take this parameter into clear account, within a framework of a ‘Bulgarian Applied ELT’ sensitive to local realities.
The article also foregrounds secondarily the online upsurge in ‘storytelling in education’ over the past decade digitally and in the classroom, including learners as storytellers, story authors (see section 13. below) − work by David Heathfield, Simona Stambazzi, Nick Bilbrough at the Hands Up Project and many others. This in HLT on Heathfield's project: https://www.hltmag.co.uk/feb24/tell-a-child-in-gazas-tale The article also introduces the new IATEFL PATRON, storyteller Jan Blake. Zlibrary has a broad array of folktale volumes from around the world, downloadable: https://z-library.rs/ The article concludes with a critical political epilogue reflecting on the genocide in Gaza, 2023-2024.
In the broader current context, Aljazeera 'journalistic storytelling' is about what is happening to the Palestinians at the hands of the Israeli military and its government . On 22 Sept. 2024 the Israeli military shut down the main Ramallah journalistic hub of Aljazeera for an extended period. No reason given. Watch this brief video by one of AJ's reporters: https://youtu.be/3GxmN5k2sdg Stories about the suffering of Palestinians, Aljazeera telling stories about people fighting for their freedom. Sections 1 and 16 focus on these stories / realities of ongoing Occupation, massacre, destruction of culture and schooling, destroying 12 universities, intentional genocide, scholasticide, repression of Palestinian voice in Gaza and the Occupied West Bank. Here a video reportage by AJ on this shutdown of critical AJ journalism in Ramallah: https://youtu.be/bbkINgcK5-8 Listen to Israeli Knesset member Ofer Cassif (Hadash party) speaking there in powerful incisive conclusion. Also watch this incisive interview with Rami Khouri, of the American Univ. of Beirut. https://youtu.be/eGdnJMKzm8c >Journalism is not a crime, attacking journalism is< This AJ panel (22 Sept 2024) explores what Israel may be planning in Gaza going forward, incisive commentary and analysis: https://youtu.be/99TnX7bfeKw Watch, discuss this docu-fim, Not in My Name (https://youtu.be/ymekIiR-EfQ ) with and about Jewish-Australian critical journalist Antony Loewenstein, who is based in Melbourne and writes about Gaza and the Palestinians.
An earlier significantly shorter version of this article appeared in BETA E-Newsletter, No. 8, Nov.-Dec. 2013, pp. 5-21, and has been retitled and substantially revised here draft Sept. 2024, its links updated. Many links in the 2013 version no longer function and are updated here.
This paper argues that a jātaka story in which the Buddha in the former life was a thief requires creativity and ingenuity in order to maintain enjoyment of the story and to avoid （or diminish） any inappropriate image of the Buddha. Although a handsome thief, a picaro, a trickster, is an extremely tempting character for storytellers and an audience （or readers）, it tends to be problematic from the viewpoint of Buddhist teachings. In ancient India, there existed a type of story beginning with a motif in which a rich woman falls in love with a thief. The 14th story in the Vetālapañcaviṃśatikā tells us that a rich merchant’s daughter is fascinated by a thief being dragged to the execution place, and they marry by the grace of Śiva in the end. The past story of the Kaṇaverajātaka in the Pāli Jātaka tells us that a courtesan is captivated by a good-looking thief in the above situation, and she makes a scapegoat to save his life, but he hurts her and runs away. According to the principle of identification in Jātaka stories, by samodhāna （application） the Buddha is the thief and Yasodharā is the courtesan in their respective former lives. The Śyāmājātaka in the Mahāvastu is similar to the Pāli version in structure, but there the Buddha in the former life is not a thief but a horse-dealer misidentified as a thief, and Yaśodharā is a courtesan with much more cunning behaviours and a deceptive mind. The Mahāvastu version is a unique one in which the Buddha-figure is almost unproblematic and Yaśodharā plays the role of a trickster.
Статтю присвячено дослідженню жанру анімаційних фільмів аніме та його прояв у різних видах літератури та мистецтва, насамперед – у кінематографі. На фільмовому матеріалі проаналізовано нюанси азійського погляду на аніме, артикульована його співзвучність новітнім контекстам японської андеграундної культури, причини популярності жанру не лише в самій Японії, а й за її межами і як творчість одного з культових режисерів і художників японської анімації Хаяо Міядзакі вплинула на сам жанр, а також внесок самого художника у його розвиток. У статті охарактеризовані особливості аніме, відмінність від західних анімаційних фільмів, запроваджено диверсифікацію та порівняльну характеристику модальностей жанру, досліджено засади його бурхливого розвитку в екранному мистецтві Японії, проаналізований творчій шлях і доробок Хаяо Міядзакі у жанрі анімаційних фільмів. Стаття спирається на корпус ідей з перетину естетики азійської культури і світоглядно-міфологічних комплексів аніме й манги та бібліографічні матеріали, що набули відображення і втілились в екранних творах режисера Хаяо Міядзакі та його колег режисерів і авторів Манги, таких як Масамуне Сіро та Тацукі Фудзімото.
RESUM La novel·la francesa Pierres de Provença és una excel·lent mostra d'un relat que conjumina distints gèneres que s'hibriden en una història que, partint d'una marc inicial cavalleresc i sentimental, evoluciona vers una composició de caire bizantí amb un notable regust religiós. La presència de dos temes específics en aquest text, com ara el tema de Kàmar Azzaman i el de l'anell de Polícrates, li confereixen una personalitat diferenciada dintre del corpus de la narrativa cavalleresca breu. El primer tema deriva del text àrab de Les mil i una nits i és el nom amb què es coneix el motiu de la separació dels enamorats provocada per la irrupció en escena d'un ocell rapinyaire que s'empara d'una joia; el tema de Polícrates enllaça aquesta novel·la amb la tradició grega clàssica, des del text d'Heròdot que ens narra la sorprenent recuperació dins el ventre d'un peix d'un anell perdut al mar. ABSTRACT The French novel Pierres de Provença is an excellent example of a story that combines different genres that blend in a story that, based on an initial chivalrous and sentimental frame, evolves towards a Byzantine-style composition with a remarkable religious reverberation. The presence of two specific topics in this text, such as the subject of Kamar Azzaman and that of the ring of Policrates, confer a distinct personality within the corpus of the short chivalry narrative. The first issue is derived from the Arabic text of The Thousand and One Nights and it is the name by which is known the motif of the separation of lovers caused by the emergence of a raptor's bird on the scene; the subject of Policrates links this novel to the classical Greek tradition, from the text of Herodotus that tells us the surprising recovery in the belly of a fish of a ring lost to the sea.
Resum: Aquest article se centra en la descripció de l’altra mirada de la València del segle XV, la de la marginació social, que es podia manifestar pel fet d’exercir diversos oficis considerats com a immorals. En les pàgines següents s’ofereix una descripció de dos col·lectius femenins particularment tractats com a vils i menyspreables: el de les curanderes, fetilleres i bruixes, la força de les quals hom considerava que partia d’un origen demoníac, i el de les prostitutes, dedicades a cobrir un «mal menor» en la societat, però vistes com a indignes per la societat a causa de l’exercici pràctic del seu ofici. Paraules clau: marginació, curanderes, bruixes, bordell, repenedides, pecadrius Abstract: This article focuses on the description of the other look of Valencia in the fifteenth century, that of social marginalisation, which could be manifested by the exercise of various immoral offices. The following pages describe two female groups, particularly treated as vile: those of healers, sorcerers, and witches, whose strength was considered to be of demonic origin, and prostitutes, dedicated to covering a «minor evil» in society, but viewed as indignant by society due to the practical exercise of their profession. Keywords: marginalisation, healers, witches, brothels, repentants, sinners
This chapter compares two fictional texts of the imperial period that represent freed persons, Xenophon of Ephesus’ Ephesiaca and Petronius’ Cena Trimalchionis. The comparison advances our understanding of how Roman freed persons may have come to terms with the experience of slavery. Ephesiaca expresses sympathy for the enslaved elite protagonists Habrocomes and Anthia not only as enslaved elites, but as enslaved persons per se. The novel continues its sympathy for the protagonists after they have been restored to freedom. In particular, the conclusion of Ephesiaca offers a sympathetic depiction of the protagonists’ response to what they had endured in slavery: Habrocomes and Anthia dedicate memorials to their parents, who had died while the protagonists were still enslaved; they withdraw from the wider community and reconstitute a family that includes their fellow freed persons; they spend the rest of their lives in celebration that is shadowed by their recollection of the past and the anticipation of their own mortality. The same motifs, viz., memorialization, recollection of a painful past, seclusion from the wider community, family constituted on the basis of shared experience rather than biology, and melancholic celebration, mark the representation of Trimalchio and his fellow freed persons in the Cena. The parallels suggest the possibility that these motifs typified the representation of the experience of freed persons, sympathetically in Ephesiaca and derisively in the Cena.
p>The article continues with the post entitled "Poetic memory or the use of topos "ENFANT ABANDONNE" in Milan Kundera’s The unbearable lightness of being " published on the SATOR research notebook by Madeleine Jeay, in which she shows that Kundera works a topical situation corresponding to a number of topoi listed in SATORBASE as ADOPTER ENFANT TROUVE, DESOBEIR ORDRE DE TROUVER ENFANT, ENLEVER SECRETEMENT ENFANT etc. The article continues this reflection and focusses on the animal topic in the Shah Nameh of Ferdousi, reflecting on the role of the Simorgh (this mythical bird that plays an essential role in Persian culture and that is found in the Manteq-et-their (The dialogue of the birds) of Farid eddine Attar and in the metaphysical and philosophical texts of Avicenna and Sohravardi. In the Shah Nameh the Simorgh rescues Zal, abandoned as a child by his father, King Sam, and raises him until the latter, now an adult, finds his father who grants him the royal filiation. And the child is fed at night by a gazelle. Such topical configurations that could be called ANIMAL SAVES CHILD ABANDONS are very widespread. We question the original scene of a close relationship between human sovereignty and animal sovereignty, the part of sovereignty being equally distributed between man and animal which is here the inseparable adjuvant. The methodological question of topical naming is also addressed.</p
Grimm Masalları, Alman kültürünün ve folklorunun özelliklerini ortaya koyan yegâne eserlerden biridir. Bir toplumun değerlerini, geleneklerini ve dünya görüşünü yansıtarak kültürel bir bağlamda anlatan masallar, toplumsal cinsiyet rollerini de içererek çocuklara aktarılır ve böylece toplumsal cinsiyet normlarının nesilden nesile geçişi sağlanır. Grimm Masalları da bu yönüyle toplumsal cinsiyet kavramının nesillere aktarımına hizmet eden birer araçtır. Buna ek olarak bu masallarda yer alan toplumsal statü ve kişilik özellikleri dönemin kültür anlayışı içerisinde cinsiyetin toplumsal hayata yansımalarını görmemize imkân sunmaktadır. Bu çalışmada, Grimm Masallarında kadın ve erkek karakterlerin toplumsal statü ve kişilik özelliklerinin toplumsal cinsiyet açısından nasıl tasvir edildiğini ve toplumsal cinsiyet fikrinin bu araçlar aracılığıyla topluma nasıl aktarıldığını incelemek amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda masallardaki karakterlerin cinsiyet temelinde toplumsal statü ve kişilik özellikleri analiz edilerek masallarda toplumsal cinsiyetin nasıl temsil edildiği ve kadın ile erkeğin toplumdaki rolleri ve davranış biçimleri ele alınmıştır. Bu inceleme, Grimm Masalları aracılığıyla geçmiş dönemlerdeki cinsiyet normlarını anlama ve günümüzde hâlâ devam eden cinsiyet rolleri konusundaki düşünceleri sorgulama potansiyeline sahiptir. Ayrıca, masallardaki statü ve kişilik özelliklerinin toplumsal cinsiyet açısından incelenmesi, folklorun insanların kimlik ve değerlerini nasıl şekillendirdiğini anlamamıza yardımcı olurken, cinsiyet rollerinin tarih boyunca nasıl şekillendiğini ve hâlâ devam eden tartışmaları nasıl etkilediğini anlamamıza katkı sağlar. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Grimm Masallarında yer alan 210 masal incelenmiş 22 masalda hiçbir toplumsal statü yer almadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle toplumsal statü ve kişilik özelikleri incelenirken 188 masal ele alınmıştır. Erkek ve kadınlara ait statüler incelendiğinde dikkat çeken en önemli özellik, cinsiyetin statü üzerindeki belirleyici etkisidir. Grimm Masallarındaki toplumsal statü ve kişilik özellikleri incelendiğinde, kadın ve erkek karakterler arasında belirgin farklılıkların olduğunu görülmektedir. Erkek karakterlerin masallarda daha çeşitli toplumsal roller üstlendikleri, kadın karakterlerin ise daha çok ev işleri ve hizmet gibi ev içi rollerde tasvir edildiği belirlenmiştir. Kadın karakterler pasif bir şekilde konumlandırılmış, kadınlara aşçı ve hizmetçi gibi cinsiyete dayalı mesleki statüler dışında başka bir toplumsal statü verilmemiştir. Grimm Masalları kadın ve erkeklerin kişilik özellikleri açısından incelendiğinde erkeklerin daha çok pozitif, kadınların ise daha çok negatif özelliklerle tasvir edildiği görülmüştür. Erkek karakterler genellikle güçlü, lider ve dışa dönük rolleri temsil ederken, kadın karakterler daha pasif, daha çok ev içi rollerde, fedakâr ve koruyucu figürler olarak tasvir edilmiştir. Bu farklılıklar, Grimm Masallarının yazılmış olduğu 19. yüzyıl Almanya’sının toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinin bir yansıması olduğu ve kadınların toplum içindeki güç ve etki alanlarının sınırlı olduğunu göstermektedir. Bu araştırma, masalların insanların kimliklerini ve değerlerini nasıl etkilediğini anlamak için yeni bir perspektif sunmaktadır. Grimm Masalları üzerinden yapılan bu çalışma, folklorun cinsiyet rollerini anlama ve değiştirme potansiyeline sahip olduğunu ortaya koyabilir.
Come in ogni cultura, anche in quella romana circolavano rappresentazioni e credenze relative ai fluidi corporei. E’ questo il caso del sucus, inteso come fluido che provvede al benessere e alla salute della persona, dell’urina, e soprattutto dei liquidi che circolano nel corpo femminile, costituendo la sostanza da cui si forma il feto. Il funzionamento di questi liquidi interni al corpo può essere rappresentato sia attraverso modelli metaforici sia, cosa ancor più specifica della cultura romana, attraverso operatori divini, con relativi festival e rituali. Il funzionamento di questi diversi modelli mette in luce interessanti opposizioni di genere.
North America is steeped in legends of cryptids, (mostly) unseen creatures woven into the fabric of its folklore. From legends told by early explorers to contemporary legends told today, these enigmatic beings shape societal perceptions and reflect communal anxieties. Monsters have long fascinated scholars, from ancient luminaries such as Pliny the Elder to modern researchers in “monster theory”. Plodding along diligently since before monster studies became a formalized thematic field, folklorists remain hot on the trail of these secretive creatures and their hidden cultural meanings. Through a conceptual exploration of North American cryptids, this essay seeks to bridge the gap between the unseen and the seen, spotlighting the significant role of legendary monsters in community narratives and urging a resurgence in their academic exploration.
Türk kültür tarihinin ünü sınırları aşan efsanevi tipi Nasreddin Hoca, fıkraları vasıtasıyla günümüzde de yaşamakta ve hemen her konuya ve insan tipine yer veren fıkraları ile öğüt verme, yol gösterme ve taşı gediğine koyma işlevini yerine getirmektedir. Nitekim Nasreddin Hoca, halk adamı olarak eşsiz zekâsı hem güldüren hem düşündüren tarafı ile toplumdaki yanlışlık ve eksiklikleri eğlenceli bir dille hicveder. Hoca fıkralarının güldürücü, düşündürücü, eğitici, eğlendirici ve şaşırtıcı özellikleri çok yönlü bir mizah ürünü olmalarından kaynaklanır. Nasreddin Hoca, bir fıkra tipi olmasının yanında bir mutasavvıftır. Mitin; efsane, menkıbe, destan, masal gibi anlatılara geçen birçok özelliği Nasreddin Hoca gibi tasavvuf ehli üzerinden ona mal edilen fıkralar aracılığıyla yansıtılmaktadır. Bu fıkralar arasında efsane fıkraları şeklinde isimlendirilen grupta kemiklerden diriltme motifi üzerinde durulmaktadır. Eski inanış sistemlerinde canın bulunduğu yer, insan kanı; ruhun yeri ise kemik olarak düşünülmektedir. Kemik, başta dünyanın yaratılışında oynadığı simgesel rolün yanı sıra insanoğlunun yaratılışının da ana ögesidir. Kemik, eski çağlardan beri bazı halklar için insan ve hayvan vücudunun en devamlı unsuru olarak değerlendirildiği için ölümsüz olan ruhun da orada ikamet ettiği varsayılır. Bu bağlamda kemiklerden diriltme (intermezzo) inancı; Türkler, Moğollar gibi Altay kavimlerinin yanında başka kavimlerde de görülmekle birlikte daha çok Kuzey ve Orta Asya kökenli olduğu görüşü halimdir. Türk soylu halklar, kemik ve soy arasındaki bağdan hareketle soyun kemikten hâsıl olduğuna, canlının temelini teşkil ettiğine, hayatın devamlılığı ve geri dönüşün ancak kemikler sayesinde olabileceğine inanmaktadırlar. Bu inanışın yansıması olmak üzere mümkün olduğunca beden bütünlüğünün, özellikle iskelet ve kafatasının korunmasına ehemmiyet gösterilmiştir. Bu da ölülerin yeniden dirileceğine ve yaşamaya devam edeceğine dair inancın göstergesi olarak düşmana ait kemikleri ateşte yakarken atalarının mezarlarına ve dolayısıyla kemiklerine zarar gelmemesi için özenle koruyup gizlemişlerdir. Nesir diliyle ortaya konan kısa ve yoğun anlatı olarak ifade edilen fıkra, her ne kadar mit ve efsaneyle karşılaştırıldığında inanca dair bir anlatı değilse de özellikle tarihsel bir tipe bağlanan fıkraların gerçekliği mit ve efsane gibidir. Bu fıkralar, fıkra tasniflerinde efsane fıkraları diye isimlendirilen ayrı bir başlıkta ele almaktadır. Bu merkezde, Türklerin yoğun olarak yaşadığı Balkanlarda yer alan Kuzey Makedonya’dan Sevim Piliçkova tarafından Türklerden derlenen Nasradin Hoca ve İtar Peyo adını taşıyan kitapta yer alan rivayete ve dayanan Hoja’nın Bedovasi ve Nasreddin Hoca Öğretmen adını taşıyan ve birbirinin varyantı niteliğinde olan iki Nasreddin Hoca fıkrasında tespit edilen diriltme ve kemiklerden diriltme olgusu; din ve inanç sistemleri, sözlü nesir anlatılar destan, efsane ve masalda ne şekilde yer aldığı, eskiliği vb. üzerinde durularak adı geçen fıkralarda mitle olan bağlantısı üzerinden değerlendirilecektir.
Giyim sektöründen tıpa pek çok alanda kullanılan iğne, sosyal hayatta geniş bir kullanım alanı vardır. İğnenin çelikten üretilmesi, paslanmaması ve sivri bir yapıya sahip olması onu diğer madenlerden farklı kılmıştır. Bu yönüyle birçok sözlü anlatıda yer almış ve çeşitli işlevlere sahip olmuştur. Şüphesiz iğnenin en çok görüldüğü anlatılardan biri masallardır. Halk edebiyatı anlatmalarında bir motif olarak kullanılan iğne, Stith Thompson’ın “Motif-Index of Folk-Literature” adlı eserinde “D Sihir” başlığı altında yer almaktadır. İğne temelde demir kültünün bir yansımasıdır. Buradan hareketle demirin halk edebiyatı anlatmalarında geniş bir yansıması olduğu görülmüştür. Bu makalede derlemeye yönelik masal konulu akademik çalışmalar esas alınmıştır. Türk dünyasının belirli yerlerinden ve Anadolu’nun yedi bölgesinden derlenen masallarda iğne motifinin nasıl ve ne şekilde kullanıldığı tespit edilmeye çalışılmıştır. Yapılan incelemeler neticesinde Türk dünyasından; Tataristan, Başkurt, Doğu Türkistan, İran/Tebriz, Kazakistan ve Kırgızistan; Anadolu sahasından; Mardin, Sivas, Kastamonu, Aydın, Şırnak/İdil, Hatay (Antakya), Afyonkarahisar, Şanlıurfa, Adıyaman, Balıkesir, Burdur/Bucak ve Konya/Ereğli gibi yörelerden derlenen masallarda iğne motifi tespit edilmiş ve bunların çeşitli işlevlerine yer verilmiştir. Elde edilen bilgilerden hareketle iğnenin masallarda genellikle; korkutma, uyarma, cezalandırma, kötü ruhlara veya kişilere karşı koruma-korunma, günlük hayatta kolaylık sağlama (yardımcı olma) ve şifa verme (iyileştirme) gibi işlevlerle ön plana çıktığı görülmüştür. Bu işlevsel özellikleriyle iğne halk edebiyatı anlatmalarında ve özellikle masallarda sembolik bir nitelik kazanmıştır.
The pride of Turkish-Muslim World Avicena has lived between 980-1037 years A.D. His full name is Ebu Ali el-Hüseyin bin Abdullah İbni Sina. He had extraordinary mental capacities in the following fields of science: Philosophy, Medicine, Physics, Chemistry, Mathematics, Geometry, Astronomy, Music, Geology, Literature. He had approximately written 150-200 works in the above mentioned fields of science. He was a scientist, a physician and a philosopher. In the West he is known by the following name: Avicena. His general epithets known from the literature are as follows: the Prince of Philosophers, the Sultan of Physicians, the Wonder Child of the East, The Grand Master, The Master Scientist. There exist various recorded legennds and saying regarding Avicena in Turkmenistan.In the given work we analyse the motives of four legends regarding İbni Sina (Avicena) recorded in Turkmenistan comparing them with the motives analysed in the work entitled Motif Index of Folk Literature by Stith Thompson. of the cultural oppression are.
This article considers the popular storytelling device of the misdirected kiss, classified in Stith Thompson’s index as motif K1225. It argues that the dominance of Chaucer’s Miller’s Tale over current scholarship has led us to conceptualise the motif in unduly reductive terms. To demonstrate the variability and complexity of the kiss as a narrative element, a number of neglected witnesses are reviewed from medieval and early modern French, English, German and Dutch. The article appends a translation and edition of one of the most eccentric specimens of the kiss from the late medieval period, the “Refereynen vande jonghe Kamer van Haerlem” (1561).
Türk halk hikâyeciliği geleneğinde Kuzeydoğu Anadolu sahasının yanı sıra Güney Anadolu sahası da önemli anlatı örnekleri sunmuştur. Yöredeki konargöçer hayat tarzı, iskân politikalarına karşı asırlardır süren bir direnmeye neden olmuş, bu da yörede yetişen âşık tipini doğrudan etkilemiştir. Halk edebiyatı kaynaklarının ortak şekilde aşiret/iskân şairleri dediği taife etrafında teşekkül eden hikâyeler de bahsi geçen konargöçer yaşamı ve iskâna karşı koymayı işlemiş, yöre âşıkları şiirlerinde ağırlıklı olarak bu konuları ele almıştır. Dadaloğlu, Kozanoğlu, İlbeylioğlu gibi önde gelen Güney Anadolu âşıklarının yanında Gündeşlioğlu adı da zikredilmekte, bu âşıkla ilgili sözlü kültürde rivayetler dolaşmaktadır. Hakkında iki halk hikâyesi teşekkül ettiği anlaşılan Gündeşlioğlu; Adana, Kahramanmaraş, Gaziantep gibi yörelerde iyi şekilde tanınmakta, günümüz yöre âşıkları tarafından türkülü hikâyeleri anlatılmaktadır. Muhtelif vesilelerle Güney Anadolu âşıklarıyla bir araya gelen Ali İzzet Özkan, Hasan Yüzbaşoğlu gibi Emlek yöresi âşıkları ise Gündeşlioğlu hakkındaki anlatıların Sivas Şarkışla yöresine kadar yayılmasını sağlamıştır. Bu çalışmada, babası Âşık Hasan Yüzbaşoğlu’ndan öğrendiği Gündeşlioğlu ile Alageyik hikâyesini günümüze kadar muhafaza eden Âşık Emanetî’nin yazıya geçirilmiş versiyonu üzerinde durulacak; yayılma alanları, şahıs kadrosu, epizot ve motif incelemelerinin yanı sıra anlatıcının hikâye üzerindeki etkisine değinilerek anlatma, diğer versiyonuyla mukayese edilecektir. Ayrıca Gündeşlioğlu ve hikâyeleriyle ilgili bugüne kadar yapılan çalışmalar hakkında bilgi verilerek konuyla ilgili literatür üzerinde durulacaktır.
Kurte Vegotinên gelêrî bi rengekî xwezayî xwedî curbecur çavkanî ne û ev çavkanî girêdayî tevgerên çandî, dînî, demografî, bazirganî û hwd. yên civakan e. Di encama van tevgeran de çawa ku di rêbazên jiyana rojane û çanda madî ya van civakan de lihevçûn derdikevin meydanê wisa jî di çanda wan ya manewî û folklora wan de jî lihevçûn peyda dibin. Herwekî ku gelek antropolog jî vê tesbîtê dikin; ji ber ku pêdivîyên bingehîn yên mirovan li her deverê cîhanê bi heman rengî ye wisa be gelekî xwezayî ye ku di çanda wan de jî hevbeşîyên berbelav çêbibin. Vegotinên gelêrî digel ku her dem têne afirandin û têne nûjenkirin jî ji vekolîna li ser wan ji taybetmendîya vegêranî û motîfên wan em dizanin ku rehên wan digihîjin demên arkaik jî. Lewre dema ku em di navbera vegotinên du çandên cuda de lihevçûneke balkêş bibînin, divê em ne tenê li gorî peywenda îroyîn li sedemên vê lihevçûnê bigerin. Dibe ku di dewrên kevnartir yên mirovahîyê de têkiliyên di navbera van her dû çandan de cudatir be. Wekî mînaka hevbeşîya di navbera çîrokên Alman û Kurdan de. Dema ku em bi hûrgilî bala xwe didin çîrokên van herdu miletan, em dibînin ku hin çîrokên wan hem ji alî tema, hem ji alî motîf û hem jî ji aliyê avanîya çîrokan ve wekî hev in. Çîroka Elik û Fatik û Hansel û Gretel Almanî, dîsa çîroka Şengê û Pengê û Gur û Heft Karika Almanî ji hemî waran ve heman çîrok in. Yanê ew ne du çîrokên dişibin hev in lê heman çîrok in. Di vê vekolînê de em ê bi berawirdkirina Şengilo û Mengilo ya kurdî û Gur û Heft Karikên Biçûk ya almanî hewl bidin vê hevbeşîyê tesbît bikin.
This paper examines the tale of Kuśa and Sudarśanā mainly as it is found in the Mahāvastu. It has incorporated the types and motifs of folktales such as “Cupid and Psyche” （“Beauty and the beast”） and “Identification by a ring.” Not only that, I argue that the tale has developed into a piece of narrative literature, which includes repeated comical episodes of Kuśa’s behaviour: looking at his own wife, Sudarśanā, in the disguise of various types of working men and then making excellent handicrafts for his wife’s love as a variety of craftsmen.
Focusing on the concept of ‘folklore text,’ the study surveys the textological dilemmas that a researcher faces during the collection, transcription, publication, and interpretation of folk poetry. Behind the development and implementation of strategies for text editing procedures lie complex cultural processes, which can be interpreted within the framework of the given discipline or placed within a broader cultural and technological historical context. The paper examines the methodological history of Hungarian folklore collections not only according to the theoretical concepts that define the research subject and research aspects but also based on the objective, technological conditions of the collection. The author proposes a folklore textological approach to the publication of texts that is much more conscious of the historicity and origin of folklore texts and considers their own philological-textological tradition. A new, process-based, and transcriber-centered concept of text would provide an intriguing direction for solving numerous folklore textological problems, which might show the role collectors and transcribers play in the creation of a text in a sharper and more nuanced light. The findings of the study are based on investigations carried out in the field of historical folklore text research, primarily on the examination of the methodological history of the collection and transcription of folktales; with certain restrictions, their applicability might be extended in terms of subject matter (to other genres) and time (even to the latest folklore phenomena arising in the digital medium), and they may also provide useful perspectives for representatives of other disciplines that study orality.
Myths is an important carrier of traditional Chinese culture. There are numerous myths of different ethnic minorities, rich in content and diverse in form. Many mythological characters have become precious memories in the course of human history and Chinese civilization. With the analysis of mythical figures as the starting point, we take relevant mythological texts and narratives as research topics and important data sources in the field of humanities and social sciences, which is of great cultural significance and academic value in promoting the construction of big data in humanities, deepening the analysis of traditional Chinese cultural data, and innovating new methods of humanities and social science research. In this paper, we took the origin narrative motif of 50 core mythological characters in China as the research object, and collected 1,620 valid data from them, including the standard fields of motif, example, nationality, place of spread and source of literature. Meanwhile, we systematically analyzed and explained the data sources, data collection methods, data classification and structure. Moreover, we described the data samples in detail; and on the basis of listing relevant dataset examples, we further carried out a multi-dimensional statistical analysis of the way of generation, ethnic groups and geographical location, etc. Finally, we provided some suggestions on the application of the dataset in exploring the connotation of China’s multi-ethnic culture, cross regional cultural research and analysis of Chinese traditional culture.
The general purpose of the research; The purpose of this study is to determine the opinions of Turkish teachers about the use of story-based learning approach (ÖTÖY) in secondary school Turkish lessons and to reveal teacher opinions for using ÖTÖY in Turkish lesson. In order to determine the views for using the story-based learning approach, a screening model was used from the models which allowed us to reach a general judgment about the universe. This research was carried out in the Spring semester of the 2022-2023 academic year. In the research, one of the qualitative research designs "case study" was used. The sample of the study was accepted as the case study of Famagusta, Nicosia, İskele state secondary schools in the 3 districts of the Ministry of National Education in Northern Cyprus. The working group of the study is composed of 86 Turkish teachers working in schools affiliated to the Ministry of National Education and Culture in North Cyprus, which are determined in accordance with purposeful and maximum diversity sampling. As a data collection tool, a written opinion form consisting of 5 open ended questions was used to create a storytelling story developed by the researcher. "The interview form for the importance of using (ÖTÖY)in Turkish lesson" was collected. n the study, teachers came to the conclusion that they contributed positively to their knowledge, skills and attitudes in the story-based learning approach from the new approaches. In the study, it was concluded that teachers looked positively on the story-based learning approach.
Kıbrıs Adası’nda Türklere yönelik mezalim ve baskı 1960’tan sonra şiddetini arttırmış, tarihe Kanlı Noel olarak geçen hadiseyle Türkler abluka altına alınmıştır. Kıbrıs Türklerinin haklarını korumak için garantör ülkelerden Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı İsmet İnönü’nün yürüttüğü siyaset, sorunların barışçı yollarla çözülerek sükuneti sağlamaya yönelik olmuş, diplomasinin çözüm olamadığı noktalarda askeri tedbirler gündeme gelmiştir. Türk ordusu garantörlük hakkını kullanarak Kıbrıs Türklerini korumaya yönelik kısmi müdahalelerde bulunmuştur. 1960’lı yıllarda meydana gelen Kıbrıs olaylarının izleri Türkiye Cumhuriyeti devlet arşivlerinde korunmuştur. Arşiv belgelerinde 1962’de Lefkoşa’da Türk camilerinin ve türbenin bombalanmasının ardından Türkiye’nin tutumundan duyulan memnuniyet Kıbrıs Türk toplumu tarafından ifade edilmiş. Ayrıca 1964’te Atina ve Kıbrıs basınına Türkiye ve Kıbrıs Türkleriyle ilgili düşen haberleri, Kıbrıs Türk dış politikası, Kıbrıs Türklerinin Türkiye’ye bakışı, Yunanistan ve Makarois yönetiminin Kıbrıs olaylarına karşı tutumları çalışmada ele alınmıştır.
Masallar üzerindeki çalışmalar önceleri sadece metinlerin ortaya konulması şeklinde gelişmişti. Fakat bu metinlerin inceleme konusu olduğu zaman yararlanmayı kolaylaştırmak için bazı tedbirlerin alınması gerekiyordu. Farklı ülkelerden derlenen masalların benzer masalların bir araya gelmesi durumunda hepsinin ortak bir ad veya numara ile anılması, o masallardan yararlanılmasını kolaylaştırmıştır. Stith Thompson tarafından geliştirilen “masal tip indeksi halkbilimi analizlerine kaynak olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmamız “Kıbrıs Türk Masallarını Derleme İnceleme” adlı yüksek lisans tezinde bulunan 49 masal metni, Sttıth Thompson’un Halk Edebiyatı Katoloğuna göre motiflerin sıralaması yapılmıştır. Amacımız bu alanda çalışma yapmak isteyen araştırmacılara makalemizin bir yol gösterici olmasıdır. Sahada derlenen 49 masal metninde bulunan masallara motif indeksine göre numara verilmiştir. . Anahtar Kelimler: Masal, Kıbrıs Türk Masalları , Stıth Thompson, Motif, Katolog ORDERİNG THE MOTİFS OF 49 FAIRY TEXTS FROM THE TURKISH REPUBLIC OF NORTH CYPRUS ACCORDING TO STITH THOMPSON’S FOLK LİTERATURE MOTIF CATOLOG Abstract Studies on fair tales had previously developed only as the presentation of texts. However, when these texts were the subject of examination, some measures had to be taken to facilitate their use. The fact that the tales compiled from different countries are mentioned with a common name or number in case similar tales come together made if easier to benefit from those tales. The “Tale Type Index” developed by Stith Thompson is used as a source for folklore analysis In the master’s thesis named “Cyprus Turkish Tales Compilation and Analysis” were ordered according to Stith Thompson’s Folk Literature Catalogue. Our aim is to work in this field. The tales found in 49 tale texts compiled in the field were numbered according to the motif index. Keywords:Fairy Tales, Turkish Cypriot, Stıth Thompson, Motif Catalog
Yapılan bu çalışmada Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin 10. sınıf Türk Dili ve Edebiyatı ders kitabına ilişkin görüşleri incelenmiştir. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden biri olan betimsel tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın evrenini 2022- 2023 eğitim öğretim yılında KKTC MEKB Genel Orta Öğretim Dairesi’ne bağlı okulların 10. sınıflarında görev alan Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmaya randomize örneklem yöntemi ile belirlenen 92 öğretmen dahil edilmiştir. Araştırmada veriler araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ve Kılıç (2019) tarafından oluşturulan 33 soruluk anket formu kullanılmıştır. Çalışmaya katılan öğretmenlerin cinsiyet, yaş, alınan eğitim türü ve kıdem yılına göre dağılımları frekans ve yüzdelik olarak belirlenmiştir. Katılımcı ve ölçek cevaplarının birbirlerine yakınlığı ve homojenliği dikkate alınarak T-Testi, ANOVA Testi ve betimsel analiz testleri uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda ölçek alt boyutlarının ve toplam değerin arasındaki ilişkinin anlamlı düzeyde olduğu saptanmıştır. Bu durumda öğretmenlerin 10 sınıf Türk Dili ve Edebiyat Ders Kitabına İlişkin Görüşlerinin olumlu düzeyde olduğunu söylemek mümkündür. Araştırma sonucunda cinsiyet değişkenine göre öğretmenlerin 10 Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı ders kitabına ilişkin görüşlerinde herhangi bir farklılık olmadığı saptanmıştır. Araştırmada hem ölçeğin alt boyutlarında hem de toplam değerde yaş değişkenine göre herhangi bir farklılaşmaya rastlanmamıştır. Araştırmada eğitim düzeyinin öğretmenlerin 10. sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabının ilişkin görüşlerini etkilemediği görülmüştür. Aritmetik ortalamaya toplam değer bazında bakıldığında yüksek lisans mezunlarının diğer mezunlara göre Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabının ilişkin görüşlerinin “katılıyorum” düzeyinde olumlu olduğu saptanmıştır.
Bu araştırmada Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ortaokullarında uygulanmakta olan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) ders kitaplarının öğrenme-öğretme sürecine katkısı ve yeterliğinin öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim öğretim yılında KKTC’deki devlet ortaokullarında görevli olan tüm DKAB öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma 2020-2021 eğitim öğretim yılında KKTC’de görevli olan DKAB öğretmenlerinden 14’ü aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Nitel bir araştırma deseni ile incelenen araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme sorularıyla elde edilmiştir. Araştırmada ulaşılan bulgular içerik analizine göre analiz edilerek yorumları yapılmış ve tartışma kısmına yer verilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre KKTC’de uygulanmakta olan DKAB ders kitaplarında teknik hataların bulunduğu, anlatım ve kavramlar açısından kitapların öğrenci seviyelerinden uzak olduğu, kazanımları yerine getirme açısından ders süresi ve öğretim programıyla ders kitaplarının uyumlu olmadığı ortaya çıkmıştır. KKTC’de uygulanmakta olan DKAB ders kitapları genel olarak Türkiye’deki DKAB kitaplarından faydalanılarak hazırlanmıştır. Her ne kadar benzerlikler bulunsa da Türkiye ve KKTC toplumlarının ayrı bir sosyolojik geçmişleri olduğu bir gerçektir. Son yıllarda toplumsal yapıya uygun olması açısından DKAB ders kitaplarında bazı düzenlemeler yapılmış fakat yapılan düzenlemeler yeterli olmamıştır. Bu nedenle DKAB ders kitaplarındaki bu olumsuz intibaın eğitim öğretimi önemli ölçüde etkilediği dolayısıyla DKAB ders kitaplarının KKTC toplumuna yönelik olarak yeniden geliştirilmesi gerekmektedir.
ResearchGate has not been able to resolve any references for this publication.