Frank Paemeleire

Artevelde University College

De wereld is volop in verandering en dat heeft ook zijn effect op het werk van neurologopedisten. Er is een overvloed aan informatie, maar de huidige evidentie is niet in staat om clinici pasklare antwoorden op hun individuele probleemstellingen te geven. Zelf klinisch redeneren is dan ook meer dan ooit belangrijk. In dit artikel geven we enkele co...

Door de ernst van de taalstoornis lijkt het logisch dat we personen met ernstige afasie leren om hun talige restmogelijkheden te ondersteunen met allerhande hulpmiddelen en strategieën. Helaas merken we in de logopedische praktijk vaak frustratie over ondersteunde communicatie bij deze doelgroep. In dit artikel staan we stil bij de in het Nederland...

Personen met ernstige afasie betekenen een grote uitdaging in de NAH-revalidatie. Door de problemen met het begrijpen en uiten van taal, kunnen deze personen minder inbreng hebben in hun behandeling en hun communicatiestoornissen hebben een grote invloed op de zelfredzaamheid en de levenskwaliteit. Het lijkt dan ook logisch om communicatie-hulpmidd...

Een traditioneel assessment bij personen met ernstige afasie kent een aantal belangrijke beperkingen: het is frustrerend voor beide partijen, het is vaak weinig informatief en het is niet aangepast aan de frequent voorkomende comorbide stoornissen. Een zogenaamd dynamisch assessment kan bij deze complexe doelgroep tegemoet komen aan deze beperkinge...

Aerts, A., Naeyaert, H., & Paemeleire, F. (2018). Multidisciplinaire behandelprogramma’s gericht op zelfmanagement bij personen met de ziekte van Parkinson: literatuuroverzicht en praktijkvoorbeeld. Logopedie, 31(6), 11-26.

Anno 2018 is het wenselijk dat een persoon met afasie (PMA) daar waar mogelijk een actieve rol heeft bij het bepalen van zijn behandelinhoud. Cliënten willen betrokken worden, maar spelen in de klinische praktijk vaak nog een passieve rol (Rosewilliam, Roskell, & Pandyan, 2011). Een PMA is door de communicatieve en/of cognitieve beperkingen niet al...

Zorgverleners beter leren communiceren met personen met een ernstig hersentrauma: een pilootstudie met het programma TBI Express Communicatiepartnertraining is een essentieel onderdeel van de behandeling van personen met neurogene communicatiestoornissen. Desondanks kent deze training nog weinig structurele ingang in Vlaanderen. In dit artikel besp...

Het bepalen van de vloeiendheid van spontane taal bij personen met afasie gebeurt in de praktijk vaak op basis van het klinisch oordeel van logopedisten. Hierin blijkt echter niet altijd een consensus te bestaan. Vloeiendheid wordt beïnvloed door heterogene criteria (Basso, 2003), waardoor het moeilijk is deze parameter te objectiveren. In dit onde...

Spraakverstaanbaarheids­training bij een persoon met dysartrie en ernstige cognitieve stoornissen: toepassing van het Cognitive Disabilities reconsidered­-Model (CDM-­r). Personen met neurogene spraakstoornissen (dysartrie) hebben vaak comorbide cog-nitieve stoornissen die de logopedist voor een aantal uitdagingen stellen. Stoornissen op het vlak v...

In het Nederlandstalige taalgebied bestaat er geen formeel taal- en communicatieonderzoek dat specifiek ontwikkeld werd voor personen met globale afasie (PMGA). Er is geen onderzoek dat logopedisten in staat stelt om een baseline op te stellen, te differentiëren binnen deze heterogene groep en evolutie te meten. Bovendien kan er geen grondig onderz...

In dit artikel stellen we een conceptversie voor van een protocol voor het logopedisch assessment bij volwassenen met verworven dysartrie. Het protocol is gebaseerd op 18 aanbevelingen uit internationale richtlijnen en is opgebouwd aan de hand van het ICF-model. We hopen met dit protocol een aanzet te geven tot een meer uniform, holistisch en kwali...

De Utrechtse Schaal voor Evaluatie van klinische Revalidatie (USER) werd ontwikkeld binnen De Hoogstraat Revalidatie (Post, Van de Port, Peter, Baines & van Berlekom, 2006) en wordt daar sinds 2008 gebruikt om de zelfstandigheid op activiteitenniveau en subjectieve aspecten als stemming, vermoeidheid en pijn van revalidanten tijdens de klinische re...

Woordvloeiendheidstaken worden zeer vaak gebruikt in het assessment van personen met een niet-aangeboren hersenletsel. Ze zijn enerzijds sensitief voor een verscheidenheid aan stoornissen en ze zijn anderzijds snel en gemakkelijk afneembaar. In dit artikel bespreken we de twee woordvloeiendheidstaken uit de ScreeningTest voor Cognitie & Communicati...

Logopedisten die personen met neurogene communicatiestoornissen behandelen, moeten steeds zicht hebben op de cognitieve mogelijkheden van hun cliënt zodat de therapiedoelstellingen op een aangepast leerniveau geformuleerd worden. In dit artikel geven we een overzicht van de belangrijkste cognitieve en linguïstische functies die noodzakelijk zijn vo...

Logopedisten worden steeds meer aangemoedigd om bij de behandeling van personen met een communicatiestoornis rekening te houden met de contextuele factoren (Whitehill, Ma & Tse, 2010). Externe factoren zijn een onderdeel van de contextuele factoren en kunnen een significante en specifieke impact hebben op de beperkingen en het functioneren van de p...

In dit artikel stellen we een pilootproject voor waarbij zes mensen met een niet-aangeboren hersenletsel in groep beter leerden fotograferen en vervolgens zelfstandig foto’s maakten rond thematische opdrachten. Deze foto’s werden met elkaar gedeeld en besproken. Het uiteindelijke doel van het project was het verbeteren van de subjectieve levenskwal...

Normale spraak is zelden een realistische therapeutische doelstelling bij volwassenen met dysartrie (Yorkston, Beukelman, Strand & Hadel, 2010). De logopedist heeft een rol als coach in de aanpak van psychosociale problemen zoals het accepteren van de nieuwe spreekstijl, het omgaan met negatieve omgevingsreacties en participatieproblemen. In dit ar...

Uit onderzoek blijkt dat veel personen met afasie naast hun linguïstische stoornis ook executieve functiestoornissen vertonen. De ernst van deze stoornissen gaat niet noodzakelijk samen met de ernst van de afasie maar blijkt wel sterk te correleren met het niveau van functionele communicatie. Deze recente theoretische inzichten hebben verregaande i...

While a number of authors have suggested that patients with palilalia typically show a tendency to repeat words or phrases with an increasing rate, others maintain that an accelerating speech rate is not essential. The present paper reports the results of an instrumental analysis of the reiterations in a 60-year-old man with palilalia. Results indi...