Figure - uploaded by Himel Mondal
Content may be subject to copyright.
Relative internet search volume for ‘Allopathy’ and ‘Modern medicine’ in India in last one year. Data sourced from the Google Trends(https://trends.google.com/trends/) for relative search volume for previous one year
Source publication
This letter explains why we should not use "Allopathy" to indicate modern medicine.
Similar publications
Umbrella reviews are systematic reviews of all systematic reviews on a given question and can provide a higher-level view of current available evidence on broad research topics. Given the importance and possible consequences of the insights derived from umbrella reviews, it is fundamental to ensure accurate, comprehensive reporting and methodologic...
Radiology plays a pivotal role in modern medicine due to its non-invasive diagnostic capabilities. However, the manual generation of unstructured medical reports is time consuming and prone to errors. It creates a significant bottleneck in clinical workflows. Despite advancements in AI-generated radiology reports, challenges remain in achieving det...
Cancer remains a significant threat to public health globally. Within the Traditional Chinese Medicine (TCM) framework, cancer is perceived not merely as an isolated disease but as a manifestation of a broader imbalance within the human body. Recent advancements in modern medicine have garnered increased attention toward the integrative approach to...
Introduction: Computed tomography (CT) is one of the most widely used diagnostic procedures in modern medicine. Despite many technical improvements, CT still exposes patients to significantly higher doses of radiation than other methods of diagnostic imaging. The presented analysis of the number of CT scans performed in Poland in 2022 aims to desig...
Citations
... 9 Bu yüzden bazı sağlık profesyonelleri biyotıp yerine allopati sözcüğünün kullanımını hatalı bulmaktadır. 10 Biyotıp modeli özellikle ilk geliştiği dönemde şu ilkeleri benimsemiştir: 1) beden ve ruh ayrımı; 2) hastalıkları, bedenin biyolojik ve fizyolojik normal işleyişinden sapma olarak tanımlamak; 3) hastalıklara mikrop, virüs gibi unsurların sebep olduğu; 4) bu unsurların laboratuvar veya klinik araştırmalarla ampirik olarak ortaya konabileceği; 5) hastalıkların teşhis ve tedavi yetkisinin ancak tıp uzmanlarının bilgi ve yetkisinde olduğu. 11 Biyotıp, semptomlara dayalı olarak hastalıkların tespit edilip ilaç ve ameliyat gibi konvansiyonel yöntemlerle "kanıta dayalı" olarak tedavi edilmesiyle eşleştirilir. ...
Çağdaş veya modern tıp şeklinde ifade edilen, Batı’da XIX. yüzyıldan beri öne çıkan biyotıp modeli kompleks bir olgudur. Biyotıp, hastalıkları insan bedeninin biyolojik ve fizyolojik işleyişinden sapma olarak tanımlar. Hastalıkların teşhis ve tedavisinin klinik ve laboratuvar araştırmalarına dayalı olarak sadece tıp uzmanları tarafından yapılmasını benimser. Ancak aynı dönemde özellikle İngilizce konuşulan Batı ülkelerinde bir yandan da biyotıbbın karşısında geleneksel, alternatif veya tamamlayıcı olarak isimlendirilen bir tıp kategorisi ortaya çıkmıştır. Söz konusu geleneksel ve alternatif tedavilere yönelik ilgi, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’nde özellikle 1970’lerden itibaren artmıştır. Ancak bir yandan da tıbbın alternatifi olmayacağını belirten ve geleneksel veya tamamlayıcı tedavileri şarlatanlık olarak niteleyen yaklaşımlar mevcuttur. Bu derlemenin amacı geleneksel, alternatif, tamamlayıcı, bütünleştirici tıp olarak isimlendirilen kategorinin biyotıp yanı sıra nasıl geliştiğini, içerdiği farklı teşhis ve tedavileri, bunlara ilişkin sınıflandırma ve isimlendirmeleri ele almaktır. Bu kapsamda Dünya Sağlık Örgütünün (DSÖ) geleneksel ve tamamlayıcı tıbbı geliştirmeye ve biyotıp ile tamamlayıcı veya bütünleştirici olarak kullanmaya yönelik politikalarına yer verilmektedir. DSÖ, 2000’lerden itibaren pek çok üye ülkede geleneksel ve tamamlayıcı tıp ile ilgili ulusal sağlık politikaları geliştirilmesini sağlamış; ülkelerdeki ilgili eğitim, yasal düzenleme ve kontrolleri arttırmıştır. Bu derlemede biyotıp ile alternatif, geleneksel, tamamlayıcı ve bütünleştirici tıp kategorilerinin barındırdığı anlamlar, ayrıştırılma ve entegrasyon süreçleri, Avrupa, ABD ve Türkiye üzerinden mevcut literatür ışığında ortaya konulmaktadır. Bu çalışmada Avrupa’da ve ABD’de geleneksel ve tamamlayıcı tıbbın kullanılmasına dair temel veriler, araştırmalar üzerinden sunulup; Türkiye hakkındaki ilgili çalışmaların genel bir derlemesi yapılmaktadır.
A substantial proportion of adults and children in the United States use complementary and alternative health practices, including homeopathy. Many homeopathic therapies are readily available over the counter, and many individuals access and self-administer these therapies with little or no guidance from health care practitioners. In addition, patients and health care providers are often confused by terminologies associated with complementary practices and may be unable to distinguish homeopathy from naturopathy, herbalism, holistic medicine, Ayurveda, traditional Chinese medicine, or other forms of health care. Compared with European and Asian countries, education in the United States about complementary and alternative health practices is not typically found within traditional nursing, midwifery, or medical education curricula. Given this lack of education and the broad acceptance and popularity of homeopathy, it is necessary for health care practitioners to improve their knowledge regarding similarities and differences among therapies so they can fully inform and make appropriate recommendations to patients. The intent of this article is therefore to examine the state of existing science of homeopathy, distinguish it from other complementary methods, and provide midwives and women's health care providers with an introduction to common homeopathic therapies that may be recommended and safely used by persons seeking midwifery care. This review also presents the evidence base, pharmacology, manufacturing, and regulation of homeopathic therapies. We also consider controversies and misunderstandings regarding safety and efficacy of homeopathic remedies relevant to women and birthing persons. Examples of practical applications of homeopathic therapies for use in midwifery practice are introduced. Implications for practice and sample guidelines are included.
Comparing the practice of nurse practitioners to medical practice began almost 50 years ago and continues to this day. This comparison is curious since the founders of this movement did not indicate that these advanced practice nurses were to be interchangeable with physicians. Nevertheless, substantial literature indicates that nurse practitioners perform equally or better when measured against physician practice standards. This paper compares the ontology and epistemology of both professions and concludes that the philosophical foundations are so different that comparisons are illogical.
