Fig 3 - available via license: Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
Content may be subject to copyright.
Source publication
![Fig. 4. Decoration analysis of the door of original Minbar [6].](publication/292567172/figure/fig4/AS:392840464093193@1470671873575/Decoration-analysis-of-the-door-of-original-Minbar-6_Q320.jpg)
Salah Al-Din Minbar (pulpit) has a distinguished value in Islamic art, which is originated from its historical value of being constructed 800 years ago representing a symbol of dignified historical era; and to its political value as this Minbar had formed an emotional spur during the Crusades; and above all it is considered as one of the most beaut...
Context in source publication
Context 1
... Reconstruction Committee had commissioned the draftsman artist Jamal Badran the Maqdisi (of Jerusalem), who had excellent and extensive experience in the field of Islamic decoration. He drew 33 plates of the Minbar decorations at a scale of 1/1, making use of the remnants wooden pieces of the burned Minbar and the available Minbar images from museums as shown in figure 3. ...
Citations
... They are mostly emanating on a considerable scale from the following sources: first, studies that focus on the methodology of generating the geometric patterns in Minbar's panels. These studies present different levels of analysis for the geometric construction process of some patterns [11][12][13][14][15][16]. Second, the descriptive studies that present the illustrations of the Minbar construction with simple geometric analysis (catalogue illustration) [17]. ...
The Minbar of Salah Al-Din is considered a masterpiece of traditional Islamic arts and crafts heritage. It stood in Al-Aqsa Mosque in Jerusalem for nearly 800 years until it was burned down completely in 1969. In 1993, King Hussein of Jordan gave instructions to initiate the process of reconstructing the Minbar based on old photos of the original one and small wooden pieces that remained after the fire. The reconstruction job was commissioned in 2002 and finished in 2006 as a replica of the original one. This paper discusses the lessons learned from the reconstruction process through the analysis of geometric principles and features of the design process and construction of the Minbar, towards the rekindling of this artistic heritage. The Minbar geometric patterns are constructed of many interlocking pieces of wood, each carefully carved to fit together like a three-dimensional puzzle. The novel contribution of this study is in the relationship between the geometric construction of the patterns and the Interlock (ta'sheeq) construction methodology. Which will hopefully provide a deeper understanding of the structure of the Minbar, allowing architects and craftsmen to achieve improved control over their new design's compositions and structure.
Mosques are symbols of peace and pluralism. However, some mosques are built over pre-Islamic places of worship or are considered sacred by non-Muslims. This has the potential to trigger interfaith tensions and conflicts. This article argues that mosques should be spaces and symbols of peace, religious tolerance, and multiculturalism. The study uses direct observation and compares textual and material evidence related to several large mosques in different countries. It concludes that mosque construction should consider historical and interfaith sensitivities, uphold the sanctity of places of worship, and avoid all forms of heresy. Mosque architecture and buildings can be a mirror of harmony and pluralism. Mosques are aesthetically adaptive and accommodate local wisdom, culture, and religious traditions. Historically controversial mosques cannot be justified and imitated as Islamic mosques in general. Mosque construction must prioritise peaceful views and rational spiritual understanding to maintain harmony and pluralism.
Musul merkezli Zengî Atabegliği’nin kurucusu İmâdüddin Zengî (ö. 541/1146); Irak’ın kuzeyi,
Güneydoğu Anadolu ve Şam coğrafyasında parçalı yapıyı sonlandırıp devlet nizamını yeniden inşa
etmek için mücadele etti. Zengî, bu mücadelesi kapsamında 1146’da Caʿber Kalesi’ni zapt etmeye
çalışırken katledildi. Onun Halep vilayetinde emîrliğini ilan eden oğlu Nûreddin Mahmud Zengî (ö.
569/1174), Müslüman toplumun bütünleşmesinden İslam dünyasının birliğine; onun üzerinden Haçlı
istilasına son verip İstanbul’un fethini dahi hedefleyen bir “birlik” stratejisi geliştirdi. Nûreddin, bu
doğrultuda adalet üzerinden, devlet ve toplum arasındaki ayrışmayı nihayetlendirdi. Hem Hanefî hem
Şafiîler için medreseler açarak farklı mezheplerden ulemanın birikimini aynı hedefe yönlendirecek bir
ilmî zemin oluşturdu. Medreselerin yanı başına, tasavvuf ehli için hankahlar inşa ederek tasavvuf ehli
ile ilmiye çevrelerini kaynaştırdı. Medrese, tasavvuf kurumları ve irşad etkinlikleri üzerinden benzer
yanlarının şuuruna varıp aynı hedefler etrafında buluşmuş bir Müslüman toplum inşa etti. Babası
Zengî’nin katlinden sonra, onun fetihleri arasında yer alan Urfa, yeniden Haçlı istilasına uğradı. Dımaşk
Tuğteginliler Atabegliği ise Zengî’nin Baʿlebek şehrini ele geçirdi. Nûreddin, Urfa’daki Haçlı girişimine
hemen müdahale etti, şehrin Haçlı hâkimiyetine geçmesini engelledi. Buna karşı Baʿlebek’in zaptına
sessiz kalmış görünürken şehri zapt eden Dımaşk Tuğteginliler Atabegliği’ni Haçlılarla mücadelenin
içine çekmeye çalıştı. Atabeglik, bu hususta isteksiz olunca Dımaşk’ı zapt edip Şam’ın birliğini büyük
ölçüde sağladı. Nûreddin, Şeyzer ve Caʿber şehir devletlerini de birliğe katarken İslam birliğine yönelik
en büyük atağını Mısır’a hâkim olup Fatımî Hilafeti’ne son vermesiyle gerçekleştirdi. Böylece İslam
dünyasını ikilikten kurtararak Abbâsî Halifeliği çatısı altında yeniden bütünleştirdi. Aynı süreçte
Musul’u da merkezî yönetime bağlayarak kadim İslam coğrafyasında Haçlılara karşı zaferler getiren bir
birlik hâsıl etti. Bu birlik, Selâhaddîn-i Eyyûbî günlerinde Kudüs’ün fethini sağladı.
Sunumumuzda bu bağlamda Nûreddin Mahmud Zengî’nin İslam dünyasını bütünleştirme stratejisini
değerlendireceğiz.
Anahtar Kelimeler: Nûreddin Mahmud Zengî, İslam Birliği, Kudüs, İslam Birliği Stratejisi.
